Zijn er mensen die de hele jeugd van de kinderen 3 hoog achter in amsterdam zijn blijven wonen?

Flatje

Mijn ouders hebben dat gedaan. Ik heb een prima jeugd gehad, maar toch altijd verlangend naar de weinige tuintjes in de buurt gestaard. Met een beetje knikkeren op de stoep of tikkertje had je het wel weer gehad.

Ik ben nu blij met onze tuin. Aan seksuele voorlichting hoef je bijvoorbeeld weinig meer te doen, het meeste pikken ze in de tuin vanzelf op. Er speelt zich daar van alles af (bij slakken of kikkers, bijvoorbeeld).

Maar uiteindelijk heb ik toch het meeste gehad aan het speelveldje in ons rustige straatje. Dat gaat jaren mee: ze beginnen in de zandbak en eindigen met hangen en kletsen. Voordeel van een rijtjeshuis is dat ze er makkelijk zelf naartoe kunnen terwijl jij een oogje in het zeil houdt. In ieder geval zou ik erg op de rest van de woonomgeving letten: druk verkeer, te bijdehante kinderen in de speeltuin...? En idd, de stad in ga ik zelden - ik heb genoeg te doen en als ik eens uit wil, lukt dat toch wel.

Niet amsterdam, wel flat

Ik woon met 2 pubers in een driekamerflat en ik vlieg na 6 jaar tegen de muren op van ellende. Geen tuin, geen opbergruimte, de kinderen op één kamer met alle ellende van dien, zelf slaap ik in een slaapkamer die ook bergkamer is...

Ik sta op de wachtlijst voor een groter huis elders in de provincie, en hoewel mijn flat op zich mooi is qua ligging en zo, kan ik niet wachten...!

In onze flat woont een gezin met drie kleine kinderen. Ik heb diep bewondering dat zij het wel uit kunnen houden! Tenminste, die indruk wekken ze. Het zijn wel allochtonen, maar verwesterd.

Ik snák naar de dag dat ik weer kan gaan schilderen (ik kan mijn werk nergens meer kwijt, en zo groot werk ik niet), ene zoon gewoon lekker met zijn lego kan spelen zonder zijn broer in de weg kan zitten en andere zoon zijn huiswerk kan maken in de door hem zo gewenste rust... Dat ik weer een tuintje heb. En een zolder waar ik de winterkleding en de kampeerspullen kan stallen, de kerstspullen en de extra dekens voor als het koud is...

Geen amsterdam maar ook geen tuin

Ik woon dus niet in amsterdam maar wel in een flat. Met twee kinderen. En natuurlijk een tuintje lijkt me best wel leuk maar we wonen hier erg naar ons zin, hebben een enorm ruime woning met een enorm balkon. Het kopen van een woning met tuin zou inhouden dat we toch kleiner zouden gaan wonen gezien ons beperkte budget en dat we dan ook veel minder geld overhouden voor de leuke dingen in het leven. Dus of we daar dan op vooruit gaan?

Mijn ouders hebben het destijds wel gedaan, de overstap van flat naar tuin. Is ze enorm tegengevallen. Zo leuk en boeiend bleek een tuin niet te zijn. We hebben er niet veel gebruik van gemaakt. In de zomer was het een buiten-broeikas veel zon nooit wind. En wij als kinderen waren de buitenspeelleeftijd al een beetje ongroeid waarbij mijn broertje vooral graag computerde hij is nooit een buitenkind geweest. Ook het tuinonderhoud viel ze enorm tegen en toen de kinderen het huis uit gingen zijn ze supersnel weer naar een appartement vertrokken.

't is ook maar hoe je het bekijkt

De voordelen van wel of niet een flat en wel of niet midden in de stad zitten ook voornamelijk in de hoofden van mensen en zijn in werkelijkheid véél relatiever.
Als ik de voordelen van wonen midden in de stad van Katja even neem:
Ik woon ook op een flat in de stad. Niks mis mee hoor. Ik vind het meestal gewoon heel fijn om midden in de stad te wonen. Op zomeravonden de ramen open en dan de geluiden van de straat naar boven horen komen, vanuit mijn eigen raam de wereld voorbij zien komen, na het eten nog even op een terrasje zitten, nooit problemen hebben om \'s avonds/\'s nachts nog eens thuis te komen na een concert of een uitvoering, zomer avonden picknicken in het park met vrienden en de kinderen, eindeloos rondhangen bij speeltuintjes en lekker roddelen met de andere moeders en ons liefdesleven bespreken, \'s ochtends naar de markt met de kinderen....
Wij (groot dorp, grote tuin en huis) horen ook de geluiden van de 'stad' voornamelijk hierachter....doorgaande weg, vertier om de hoek dus veel weggaande en komende bezoekers (wandelaars, fietsers en natuurlijk auto's) tot zeker midden in de nacht in het weekend. Ga ik boven voor het raam zitten dan zie ik inderdaad de hele wereld voorbij komen. Marokanen die naar het feest gaan helemaal opgedoft (groot zalencentrum) voetballers (voetbalveld) opgedofte mensen (2 grote restaurants) en geitenwollensokkenlopers (natuureducatiecentrum) en dit alles vlakbij. Op terasje zitten is 2 minuten lopen. 's avonds thuis komen....ook geen probleem, trein,bus auto, fiets. Picknicken, park, groot bos, en grote waterplas.......we kunnen kiezen zelfs. Concerten/ uitvoeringen we kunnen ze amper bijhouden zeker nu het toeristenzeizoen weer is begonnen, vanaf schouwburg is het 5 minuten lopen, vanaf grote waterplas (beachfestivals) is het 10 minuten fietsen, vanaf centrum ook ong.7 minuten fiesten. Dus ook naar de markt gaan wij in 7 minuten.
Voordelen en nadelen zijn zeer relatief en zitten voornamelijk in je hoofd om je gevoel (hier hoor ik thuis) te verklaren.
groeten albana

Hmm

luxe went snel, als je eenmaal een fijn huis met tuin hebt, kinderen vrij op de stoep kunnen spelen met buurkinderen dan wordt het heel moeilijk om weer een flat in te gaan 3 hoog. En ook zonder kinderen, in de tuin een wijntje drinken, beetje werk en een sigaretje erbij, buiten eten, nieuwe planten en bomen, vogels.

Ik heb regelmatig de voordeur open staan, dan sta ik met iemand die langs fietst even op te stoep te praten. Spontaan een borrel hebben we ook wel eens, dan trek ik een fles open en blijven er wat buren plakken, de kinderen vrolijk spelend op de stoep. Gisteren wandelden er 2 kleine dametjes (4 en 3 jaar van een paar huizen verderop) ongevraagd zo mijn huis in, gaan op de bank zitten en pakken een boekje van mijn jongste en hebben het enig gehad met het speelgoed hier binnen. Mijn eigen kinderen waren dus buiten. Hahaha !

En die sociale interactie hier is leuk, je kan je er ook totaal aan onttrekken als je er geen zin in hebt. Maar ik vind het persoonlijk dus erg gezellig die kinderen die hier zo rond mij zijn, soms niet dan duw ik ze allemaal de tuin en het huis uit maar meestal wel.

Oh en

hier in de straat stinkt het van de Amsterdammers, hele wijken in Haarlem zitten vol met Amsterdammers, ik heb er net 2 stellen naast ons bij gekregen, met kleine kinderen. Zodra hier onze jongste de middelbare school in gaat dan verhuizen we misschien wel weer richting centrum, tot die tijd is het gewoon heel handig, leuk en veiliger om hier te wonen.

Volkstuin

Ik woon in Amsterdam, maar dan niet 3-hoog achter. Ik heb zelfs een tuin en wil nooit meer weg. Is het niet mogelijk om naar een huis met tuin in Amsterdam te verhuizen?

Verder ken ik verschillende mensen in de stad die in een flat wonen zonder tuin die of een (vakantie)huisje buiten de stad hebben gekocht, zodat ze wel van een tuin kunnen genieten in de weekenden en vakanties of een volkstuin met huisje hebben. Deze mensen kunnen dan ook van een tuin genieten, terwijl ze in de stad wonen. Is dat misschien een optie voor jou?

Groet,
Pina

Of een vaste

campingplaats, een stacaravan in Bergen oid.

Fladder

Ik heb mijn hele jeugd met mijn ouders en 2 broers in een flatje gewoond, 3 hoog, geen lift.
Woonkamertje van 24 m2, 3 kleine slaapkamers, de kleidingkast van mijn ouders stond bij mij op de slaapkamer, mijn broers deelden een stapelbed.
Mijn vader had heel ingenieus op elke kamer een vlonder boven de deur gemaakt (oude huizen, hoge plafonds) om maar zoveel mogelijk bergruimte te creeeren. Toch is het nooit bij ons opgekomen om te verhuizen, we woonden daar prima, met een groot plantsoen voor de deur, waar we altijd speelden.

Pelle

Dank je, jij begrijpt wat ik bedoel. Ik heb een klein balkon en de galerij is op het noorden Een grotere flat zou wel prettiger zijn, maar uiteindelijk wil ik toch het liefst een (niet te grote) eengezinswoning. Ik kom ook uit een huis met een tuin, weet wat het voor pro's en contra's heeft en mis het enórm...

Ieks!

EnN daat gaat mijn nickwissel...! Nog maar gauw een kop koffie nemen, ik ben er nog niet helemaal bij

Man

Man heeft zijn hele jeugd, 2 hoog op een Amsterdams bovenhuis gewoond. De woning was ook een 3-4 kamer appartement, met wel nog buitenom via een portiektrap 2 zolderkamers. Zijn ouders hebben 5 kinderen binnen 7 jaar gekregen, maar hebben er nooit over gepeinst om te verhuizen.Later heeft de oudste dochter ook nog met haar kind erbij ingewoond. Was het krap, ja, maar schoonmoeder zou ook nu nog nergens anders willen wonen, ondanks dat ze de trap haast niet meer op kan.Mijn man heeft het nooit een probleem gevonden om in Amsterdam op te groeien, speelde veel buiten, ondanks dat ze toch ook toen al aan een drukke straat woonden.In de vakanties gingen ze vaak lopend of met de tram naar parken en het bos. Ook gingen de kinderen vaak naar de vakantieweken (?) een soort vakantiekamp maar wel thuis slapen. Mijn man kijkt terug op een gelukkige jeugd, dus ja het kan zeker opgroeien in Amsterdam, zonder dat als een last te ervaren. Neemt niet weg dat ik mij heel goed kan voorstellen dat je weg wilt uit de stad, wij wonen zelf ook in een doorsnee eensgezinswoning met tuin.

Hier ook flat

Wij wonen op een zeer ruime flat in een prettige provinciestad, op tien minuten lopen van het centrum. Achter EN voor het gebouw zijn grote grasvelden om op te spelen. We hebben een gigantisch balkon waar we als het enigszins kan onze koffie drinken en genieten van al het groen en de vogels. Ik heb reuma en heb vooral in de winter moeite met traplopen, dus een gewone eengezinswoning was niet echt een optie. Dit is een prima alternatief.
Ik heb de indruk dat onze kinderen niets te kort komen. Mijn man of ik gaan heel vaak met ze naar de speeltuin of het park of de kinderboerderij, of we gaan op een matje op het gras zitten met de buurvrouw, en dan halen we om de beurt koffie en limonade. Heel gezellig. 's Zomers zetten we ook de aquaplay en het glijbaantje beneden op het gras.
Verder hebben we hier een fantastisch stadscafe met een grote zandbak waar je heerlijk in de schaduw een boek kunt lezen met een kop goede koffie terwijl je kind(eren) zich eindeloos vermaken. Er is zelfs een cafe met een hele verdieping vol speelgoed, zodat je in de winter ook ergens terecht kunt.
Ik droom weleens vaag van een tuintje, maar eigenlijk vind ik het goed zo. Als ik echt behoefte heb aan een tuin, verkas ik naar mijn ouders - die hebben een prachtige tuin op het zuiden.
Een appartement heeft ook voordelen. Alles gelijkvloers hebben is bijzonder prettig, het uitzicht (als je wat hoger woont) is vaak erg mooi en je hebt veel contact met je directe buren (wij wel tenminste). Wel vind ik ruimte essentieel. Onze flat is 115 m2, en dat voelt heel ruim en prettig aan. Ook moet je geluk hebben met je buren en met de geluidsisolatie. Beide zijn in ons geval prima in orde.
Ik ben trouwens met bloedend hart uit Amsterdam vertrokken, mijn man wilde per se landelijker wonen. Nu nog maakt mijn hart een sprongetje als ik in Amsterdam ben. Als ik ergens van droom, is het niet een tuin, maar een flatje in Amsterdam .
Groetjes
Massi

Albana

Klinkt leuk waar je woont maar het is vast niet een hele grote stad als de afstanden zo kort zijn. Als wij in onze situatie en in onze stad een huis met een tuin zouden willen dan zouden we aangewezen zijn op wijken waar ik liever niet wil wonen en die bovendien ook een eind van het centrum liggen of we zouden echt verder weg moeten gaan wonen. Dat zou in alle gevallen in onze situatie een behoorlijke verhoging van de reistijd naar werk betekenen en heel wat meer georganiseer. Jullie hebben in je situatie alles al onder handbereik. Hier is dat voor ons alleen mogelijk als we wat kleiner gaan wonen.

Daarnaast heeft de stad toch een bepaalde sfeer, iets heel uniek wat we niet makkelijk terug zullen vinden in een provincie plaats.

Er zijn ook wel andere steden die dat hebben maar die zijn niet veel goedkoper om te wonen.

Huis met tuin in amsterdam

Een huis met tuin in Amsterdam kan heel best. Alleen niet binnen de ring, tenzij je goed boert in de Staatsloterij ofzo. Maar daar kom ik weer met mijn drieslag-voor-economische-vluchtelingen: Noord, Nieuw-West, Bijlmer. De laatste is het goedkoopst. In Nieuw-West zijn de grote wijken natuurlijk De Aker en Nieuw-Sloten, maar er wordt daar momenteel heel veel gesloopt en opnieuw gebouwd. Vaak woningen rond een gemeenschappelijke binnentuin, maar ook wel eengezinswoningen met eigen tuin (willekeurig voorbeeldje: www.bartendomela.nl).

IJburg is er ook nog, maar ik vind dat nogal aan de prijs als je het met bovenstaande wijken vergelijkt.

Ik heb het al vaker genoemd: ik woonde in Oost en zit nu in Osdorp. Niet geheel van harte, nog steeds niet, waarbij ik aanteken dat mijn vorige huis ook al een tuin had (maar deze is leuker). Ik zit kennelijk teveel in het 'binnen-de-ring'stramien en heb regelmatig het gevoel dat ik toch iets niet helemaal goed gedaan heb. Maar als je van die onzin geen last hebt en het objectief bekijkt is er voor dat soort wijken veel te zeggen, want als je de stad inwilt ben je nou ook weer niet zover weg. Voor mij: een half uur fietsen tot hartje centrum. En dan woon ik echt aan de buitenrand. Ook je kinderen kunnen nog altijd zeggen dat ze in de stad wonen
En het is m.i. echt te verkiezen boven driehoogachter. Zeker in die 19e eeuwse woningen met die o-zo-sfeervolle originele details, waaronder dan ook altijd zo'n afschuwelijk trappenhuis

Groeten,

Temet

Pelle

Ik snap best dat Fladder of wie dan ook graag naar een ander huis wil. Ik vond het bewondering hebben voor een gezin dat het wel uithoudt nogal vreemd. Alsof een flat een soort voorportaal van de hel is waar je eigenlijk liever niet wil zijn. Wij hebben ook op een drie kamer flat gewoond met drie kinderen. Dat was inderdaad krap. We wilden echter niet weg omdat we zo goedkoop woonden en ook nog in onze lievelingsbuurt. In die periode hebben we wel eens verhuizing naar verder overwogen. Vooral mijn man wilde dat wel. Ik wilde liever niet weg uit de buurt. Uiteindelijk hebben we een paar jaar later een flat kunnen krijgen met een extra slaapkamer en wat meer bergruimte in dezelfde buurt. Echt ideaal. We hebben hier ook een balkon wat heel fijn is.

Onze oudste heeft een eigen kamertje en de twee jongsten delen samen een redelijk ruime kamer. Het gaat allemaal makkelijk zo.

Musea, toneel en winkels zijn ook heel fijn. Voor mij niet de primaire reden overigens. Ik hou niet zo van winkelen dus dat doe ik al bijna nooit. Ik ga wel graag naar musea dus dat doen we regelmatig. Ik zou dat minder vaak doen als we buiten zouden wonen weet ik uit ervaring. Toneel gaan we ook vaak heen. Dat zouden we ook wel doen als we wat verder zouden wonen. Het is alleen wel meer een geplan. Nu kan alles zo spontaan en makkelijk en dat is ook wel fijn.

Een stacaravan buiten zou ik overigens wel een leuk idee vinden. Het liefst midden in het bos net als die caravan waar we vroeger een jaar gewoond hebben in onze wildere periode. Alleen dan wat minder primitief.

2 hoog

Toen ik zwanger was van mijn oudste vond ik het een vereiste om zo snel mogelijk van onze tweekamerflat te verhuizen naar een ruime woning met tuin. In no time waren we verhuisd naar zo'n woning, in een van de betere stukken van Zuidoost. Men, wat was ik daar ongelukkig en wat vond ik het een gedoe om huis en tuin te onderhouden. Dus binnen twee jaar verhuisden we naar een driekamerappartement in Zuid. Van daar naar een ander driekamerappartement in Zuid en daarvandaan naar de vierkamerwoning waar we nu zitten, nog steeds in Zuid.

Inmiddels is oudste 16 en zijn er nog twee kleintjes bij gekomen. We hebben het er zeer regelmatig over of we willen verhuizen.

Voor verhuizen:
- we wonen nu op tweehoog zonder lift en dat is nogal gedoe met twee kleine kinderen (en rugklachten)
- we komen een kamer tekort
- middelste is een echt buitenkind en het is best een toestand om twee keer per dag naar de speeltuin, het park, of de dierentuin te gaan
- ons balkon met het mooie uitzicht op het westen (middag- + avondzon) is zo smal dat je er alleen naast elkaar kunt zitten

Tegen verhuizen:
- voor oudste is het ideaal dat we zo dicht bij de stad wonen, echt super. Een eengezinswoning zou voor ons waarschijnlijk betekenen dat we naar Amstelveen zouden verhuizen en dan zou ik haar niet zo makkelijk 's avonds alleen laten fietsen. Oudste wil ook echt niet weg hier.
- we hebben nu ideale verbindingen: binnen 5 minuten op de ring, 5 minuten lopen naar station Zuid, 20 minuten lopen naar het Vondelpark, 15 minuten fietsen naar het Leidseplein. En we kunnen voor de deur parkeren!
- we hebben erg leuke buren waar we vrij veel contact mee hebben. Kinderen van de leeftijd van onze kinderen en er is een soort brede galerij waar de kinderen kunnen spelen en waar we soms met zijn allen barbecuen.
- dit appartement is erg ruim en licht, eengezinswoningen zijn vaak krapper en donkerder
- oudste gaat waarschijnlijk over een jaar of twee op kamers. Tegen die tijd kan jongste ook zelf de trap op en af en dan zijn dus twee van de redenen om te verhuizen alweer afgevallen
- ik ben bang dat we nooit meer teruggaan als we nu buiten de ring gaan wonen. Terwijl het volgens mij juist voor wat grotere kinderen (en voor onszelf als de kinderen groter zijn en wij weer meer tijd krijgen voor bioscoop, museum, uit eten) zo leuk is om in de stad te wonen.
- vorig jaar hebben we twee weken in het grote huis met enorme tuin van vrienden in Almere gezeten. En het viel ons best tegen. Die tuin is ook niet zaligmakend, oudste speelt liever ergens waar ook andere kinderen zijn. En toch weer dat onderhoud...

Als ik dit zo lees moest ik misschien maar eens stoppen met op funda naar eengezinswoningen te kijken...

Kasja

"Alsof een flat een soort voorportaal van de hel is waar je eigenlijk liever niet wil zijn."

Nee, zo heb ik het absoluut niet bedoeld. Wat mij vooral naar de stort vliegt is dat op-elkaars-lip-zitten, het eeuwige gewoeker met ruimte en zo.

Waar nu wel onverwacht een eind aan is gekomen: vanmorgen ben ik door iemand gewezen op een soort boedelopslag op maat, en maandag ga ik de eerste spullen al daarheen brengen! Dus ik heb voorlopig weer even wat lucht, tot ik straks ga verhuizen!

Ik blijf het knap vinden om met meerdere mensen op een kleinere ruimte te leven. Gewoon, omdat mijn gezinsleden en ik blijkbaar meer ruimte nodig hebben En onze flat is hartstikke mooi, maar te klein voor ons

Biene

Waarom zou je je kind in Amstelveen minder makkelijk alleen laten fietsen dan in Amsterdam? Amstelveen is
s'avonds beslist niet uitgestorven.

Uniek

Waar het me maar om gaat is dat de 'voordelen' van het wonen op dié plek, niet vastzitten aan dié plek en die plék alleen. Die voordelen die jij noemt zijn op héél veel plekken in héél veel steden én dorpen te vinden.
Jullie zitten vast op die plek enkel en alleen omdat jullie werk er goed bereikbaar is en een gevoel van 'thuis zijn' (dat laatste ligt trouwens ook binnen handbereik op heel veel andere plekken, alleen het kost wat tijd).
Nee ik woon niet in een stad,dit is een 'dorp', oke het is wel een erg groot dorp. Wij hebben stadse voorzieningen omdat we een 'centrumgemeente' zijn en zoveel cultureel en sociaal aanbod omdat we toeristendorp zijn. Ik durf zelfs te stellen dat hier in de topmaanden (zomervakantie 2 maand ong.) méér vertier is dan in Amsterdam als je qua vierkante meters een net zo'n groot gebied zou nemen. In de zomer is ons inwoneraantal verdiedrubbeld met o.a. veel 'westerlingen' en die komen écht niet hier als het een saaie bedoening zou zijn. En ze blijven nog 2 of 3 weken ook. Daarvan profiteren wij mee....(als we thuis zijn en niet zelf op vakantie). En we vervelen ons dus geen moment als we in de zomermaanden thuis zijn (en oke in de winter ook wel, maar dan is het wat minder), we rennen van toneelvoorstelling naar opera, tot beachfestival en straattheater. Als het niet is omdat we moeten 'helpen'(vrijwilligerswerk) of 'werken'(betaald vakantiebaantje) dan is het wel om mee te doen (kinderen b.v. ) en anders wel omdat we 'moeten kijken' voor goed fatsoen om deze of gene mee doet. En dan ergens daar tussendoor gaan we nog voor onze eigen lol.
Die 'unieke sfeer' is er ook in andere steden en andere dorpen en zeker ook in provinciesteden en dorpen. Voor elke stad, een anders sfeer. Ik persoonlijk vind trouwens de sfeer in de Bijlmer of op Ijburg óók een wereld van verschil. Als je me er met de ogen dicht zou droppen dan zou ik niet geloven dat dat 1 stad is en zeer zeker niet dat er dezelfde sfeer heerst.
Het zit allemaal in je hoofd Katja, al die voordelen en nadelen. Jijzelf en alleen jijzelf kan beoordelen wat in jullie situatie het beste is, voor jouwzelfs alsook voor de kinderen.
groeten albana

Albana (beetje ot)

"Nee ik woon niet in een stad,dit is een 'dorp', oke het is wel een erg groot dorp. Wij hebben stadse voorzieningen omdat we een 'centrumgemeente' zijn en zoveel cultureel en sociaal aanbod omdat we toeristendorp zijn. Ik durf zelfs te stellen dat hier in de topmaanden (zomervakantie 2 maand ong.) méér vertier is dan in Amsterdam als je qua vierkante meters een net zo'n groot gebied zou nemen. In de zomer is ons inwoneraantal verdiedrubbeld met o.a. veel 'westerlingen' en die komen écht niet hier als het een saaie bedoening zou zijn. En ze blijven nog 2 of 3 weken ook. Daarvan profiteren wij mee....(als we thuis zijn en niet zelf op vakantie). En we vervelen ons dus geen moment als we in de zomermaanden thuis zijn (en oke in de winter ook wel, maar dan is het wat minder), we rennen van toneelvoorstelling naar opera, tot beachfestival en straattheater. "
Ik las dit net aan mijn man voor en nou zijn we aan het raden, op welke stad/dorp jouw omschrijving slaat. We komen er niet uit, hij zegt West Terschelling, ik Vlissingen maar dat is een stad denk ik.. Alkmaar? Niet aan zee. Bergen? Maar je had het over westerlingen. Kun je een tipje van deze sluier oplichten? Provincie?
Groetjes van een geïntrigeerde Bennikki..

Gelukkig niet

Ik denk dat ik nog redelijk verwend ben als het om het soort '3-hoog achter' gaat. Toen wij in Nederland kwamen wonen verhuisden we naar een flat in Amstelveen. Een type jaren '60 flat wat je wel vaker ziet. Mijn vader vond het daar na 8 jaar zo verschrikkelijk dat hij na de vakantie niet meer naar huis wilde. Natuurlijk zijn we toch naar huis gegaan (op de fiets vanuit Wijk aan Zee), maar er is meteen naar een koophuis gezocht. Met hard sparen is dat allemaal gelukt en zijn we na een paar jaar verhuisd. Vanuit dat koophuis in een kustgemeente, ben ik op kamers gegaan en daarna naar flatjes. En ik heb het dus blijkbaar net zomin als mijn vader op flatjes. Ik wilde er op een gegeven moment zo graag uit, ik was toen zwanger, dat ik ons met liefde in een veel te duur huurhuis had gestort. In plaats daarvan kregen we het huurhuis waar we nog steeds wonen en ook al vind ik de tuin inmiddels meer een last dan een lust, zou ik voor geen goud meer naar een flatje gaan. Ik wil graag vanuit de voordeur op straat staan op ons 'eigen' stukje grond. Op een dag zal ik misschien weer moeten, maar dat moment hoop ik zolang mogelijk uit te kunnen stellen.

Bennikki

Aiaiai... wat beledig je mijn stad! 't Is een echte stad met ruim 90.000 inwoners hoor)
Albana woont in het oosten van het land, kun je weer opnieuw beginnen met raden

Albana

Ook ik wordt erg nieuwsgierig? D...?

Henriette

Vanuit de binnenstad van Amsterdam moet ze dan eerst onder de A10 door en daarna nog bij de kalfjeslaan (alhoewel dat stuk ter hoogte van de amstelveenseweg lang niet zo doods is, realiseer ik me nu). Dat vind ik van die nare plekken om alleen te fietsen.

Albana?

Is het de plaats waar het huis van een familielid van jou stond? Moest helemaal opgeknapt worden, maar wat een toplocatie... Jaren geleden heb je gereageerd op een vraag van mij over een plaats in NL en jij kwam met een heel mooi verhaal. Inmiddels wonen wij vlakbij dat huis, 2 straten slechts. Sterker nog, ik ken de mensen die er uiteindelijk zijn komen wonen! Wil je nog steeds bedanken voor het vlammende betoog van toen. Ik stelde de vraag toen trouwens onder een andere naam...

Hier ook op een flat

met 4 kamers en een 3e op komst. Gek genoeg stoort het me nu nauwelijks terwijl het me rond de geboorte van de tweede echt dwarszat, dat ik niet in een eengezinswoning met tuin woonde. Toen was oudste 3 en zag ik me de hele zomer binnen zitten met 2 kinderen. Maar inmiddels is het een heel handige plek geworden: centraal in de wijk en oudste (nu 7) gaat zelf buitenspelen en kan al naar behoorlijk wat dingen zelf toe. Die mist zo'n tuin helemaal niet meer. En hoewel ik met de jongste natuurlijk wel weer in die speeltuin-sleep-fase kom, vind ik dat nu minder erg doordat ik weet dat het maar kort duurt.
Het enige wat ik wel graag zou willen is meer ruimte, een twee keer zo grote flat zou best leuk zijn . Zoon en dochter hebben er volgens mij wel eens last van dat ze een kamer delen, we gaan dat binnenkort ook veranderen naar aanleiding van de baby-reshuffle. Ik denk dat we ergens in de komende jaren wel gaan verhuizen, maar veel eengezinswoningen hier in de buurt zijn nauwelijks groter dan deze flat dus dat wordt nog aardig zoeken.
En ik ben dus wel heel blij dat de flat in een omgeving staat waar de kinderen buiten kunnen spelen. Dat zou voor mij eerder een reden zijn om van driehoogachter in Amsterdam weg te verhuizen dan de etagewoning an sich.

Begrijp je nu

Begrijp je nu, dat zijn inderdaad geen lekkere plekken om te fietsen.Bij de Kalfejslaan moet ze dan ook nog langs de Border fietsen. dat lijkt mij ook helemaal niets.Ik dachtr dat je het fietsen in Amstelveen bedoelde. Bij ons gaan ze altijd met de sneltram; ze hebben gratis OVkaart

Oh die tuin

ik wil liever niet dat de kinderen allemaal hier in de tuin zitten, die tuin is voor ons en mandarijntje, de oudere kinderen mogen in de poort op de schommel en verder moeten ze vooral op de stoep en in de wijk (allemaal speelplekken).

Ik kan mij dus wel voorstellen dat je kinderen vanaf een bepaalde leeftijd geen tuin nodig hebben, buitenspeelruimte kan ook prima als je een hang/speelplek vlak in de buurt hebt waar ze zelf naar toe kunnen.