Ziek jeugdzorgsysteem en rol pleegouders daarin
Ik start deze draad nav de draad van Jasmino, een jonge pleegmoeder die hier komt voor advies etc. In deze draad heb ik mijn gal gespuwd over de manier waarop de besluitvorming in de jeugdzorg verloopt en hoe ik vind dat pleegouders daar onderdeel van zijn. Hoe een kleine hulpvraag kan leiden tot een uithuisplaatsing, waarna ouders niet meer tellen en de pleegouder groot respect geniet voor het 'goede werk' wat hij doet. Maar is dat wel zo. Of loop je als pleegouder toch ook wel -met al je goede bedoelingen- toch ook wel het risico onder de noemer weldaad mee te doen aan een enorme misdaad. Want dat is het onrechtmatig uit huis halen en houden van kinderen. Wie praat mee?
Evenwicht
Nee natuurlijk is kindermishandeling niet te voorkomen door bij ieder gerucht een kind uit huis te plaatsen. Wat ik zie maar ik zie natuurlijk ook niet alles, is dat een rechter, want UHP doet jeugdzorg niet, dat ook echt niet doet bij een gerucht.
Risico's blijven maar waar de meeste risico's liggen, teveel of te weinig inzet, hangt af van het evenwicht in het systeem, waar leg je de lat, het zwaartepunt, het afkappunt. In het strafrecht ligt het zwaartepunt heel erg in de richting van geen onschuldigen straffen, eigenlijk moet dat altijd worden voorkomen en zelfs dat lukt niet altijd. Gevolg is dat er veel wél schuldigen niet gestraft worden en er mee wegkomen omdat het bewijs 99% is en geen 100. In het geval van het jongetje is er ook niemand gestraft omdat de rechter geen keihard bewijs vond WIE het nou precies had gedaan vader of moeder, en dus ook hier is de schuldige ermee weggekomen. Kindje is ongestraft doodgeschopt. Dat is de prijs die we betalen voor het zo strak afgestelde strafsysteem, en bij het strafsysteem ben ik het daar ook mee eens want beter een dader niet gestraft dan een onschuldige gestraft.
Als je bij kinderen in de knel het systeem ook zo strak afstelt van vooral nooit, op geen enkele manier, hoe dan ook géén, ouders bij jeugdzorg betrekken als het niet nodig is dan accepteer je dat er heel regelmatig kinderen in de knel blijven zitten. Dat systeem mag voor mij iets minder strak staan afgesteld dan het strafrecht, voor de kinderen.
En dan gaan zeggen dat jeugdzorg alleen mag bemoeien als het wel echt nodig is, dat is een utopie. Dat weet je van tevoren niet altijd. Dan zou de tassencontrole in de supermarkt ook overbodig zijn, gewoon de winkeldieven aanhouden en de brave klanten laten lopen, simpel.
Tassencontrole
Echt, ik had getekend voor een tassencontrole. In feite dacht ik dat het met een goed gesprek wel geregeld had moeten zijn. Het is alleen een gotspe om zo'n onderzoek te vergelijken met een tassencontrole. Dat is het niet. Het is een alles ondermijnend heksenproces dat bij ons jaren geduurd heeft voor we verlost waren van de bedreigende onzin. Dat kun je niet vergelijken met een tassencontrole of een beetje te strak afgesteld zijn.
En het is de oorzaak van mishandeling van ouders en kinderen, schuldig of niet.
Emine
In jouw laatste bericht aan mij schrijf je: Ik heb al het andere gelezen hoor, uit je posting, maar wat mij daarin tegen de borst stuit is dat je aanhaalt dat de pleegouders daar de dupe van zijn.
Pleegouders zijn nu eenmaal ook mensen met gevoel en vaak ook een eigen gezin mogelijk met kinderen. Zo'n situatie doet dus ook wat met hen. Zij zijn onzeker over het lot van het kindje dat terug naar ouders gaat en hebben zich op een of andere manier al aan dit kindje gehecht. En op dat moment ben ik er ook voor de pleegouders om hen te ondersteunen. Natuurlijk gaat het vooral om het kind, dat zien zij ook en ze gunnen in dit geval het kindje en de ouders ook het beste. Het zou hen alleen erg helpen als ze meer zekerheid hadden dat dit een juiste beslissing was.
Richard
Ik ben benieuwd hoe jij bij de jeugdzorg betrokken bent. "Het weghalen van een kind uit de vertrouwde omgeving werkt zeer traumatiserend voor het kind. Dit weghalen gaat van de een op de andere dag gepaard met veel politiegeweld." schrijf je.
Gelukkig niet zeg, dat zijn echt uitzonderingen hoor dat het met politiebegeleiding gaat, laat staan geweld.
Verder schrijf je dat er meer waarde gehecht moet worden aan de mening van het kind. Natuurlijk is de mening van het kind belangrijk, maar je kunt een baby of 2-jarige toch niet om zijn mening vragen?
En ja, er zijn altijd kinderen geweest die onder erbarmelijke omstandigheden groot zijn geworden. Dat is zo, maar naar mijn idee niet goed te praten en absoluut niet in het belang van het kind.
Vanalles
Over dat een UHP niet ieder moment kan gebeuren, dat kan dus wel. Een gezinsvoogd kan op ieder moment naar de rechter gaan om deze aan te vragen. Dat een UHP via de rechter verloopt, dat is geen enkele garantie op een juiste beslissing, daar de rechter zihc baseert op de jeugdzorg. Als jeugdzorg aannemelijk weet te maken dat het nodig is, dan gebeurt het. Het is de jeugdzorg die geloofd wordt, daar zij als deskundig worden gezien. de verklaring van de jeugdzorg wordt eenvoudigweg gezien als deskundigenverklaring. Terwijl ze dat niet zijn, een gezinsvoogd is van uitvoerend niveau, niet van indicerend, maar dit is wel de praktijk. Andere hulpverleners die soms anders verklaren, hebben geen toegang tot de zitting. En als je bij jeugdzorg klaagt , dan wijzen ze naar de rechter, die nam immers de beslissing. De discussie 'de kip en het ei pleiten zowel jeugdzorg als de rechter vrij.'
Ik meost bij het lezen van de reacties denken aan een grap die een vergelijking treft tussen vet en geld. Je zou hem ook op de jeugdzorg kunnen betrekken: De overeenskomst tussen geld en jeugdzorg is dat er genoeg van is, alleen dat het vaak op verkeerde plekken zit....
Tango, ik begrijp dat pleegouders gevoelens hebben, maar die mogen in de procedures eenvoudigweg geen enkele rol spelen. Als jij bedoelt dat je er voor hen bent om hen op te vangen is dat natuurlijk prima, als je bedoelt dat er in de besluitvorming ook met hen rekening gehouden meot worden, dan niet.
Mirjam
Dat zou je denken ja, maar de situatie was als volgt:
Ik: wie wil er een wit bolletje?
Kind: haha witte bolletjes kan je helemaal niet eten!
Ik: ik bedoel deze en laat broodje zien.
Kind: ja die lust ik wel!
Toen ik later vroeg wat kind bedoelde zei ze dat haar moeder had gezegd dat je bolletjes niet kan eten en dat zij er niet aan mocht komen, aangezien moeder in het gevang zat vanwege drugshandel, begreep ik de associatie. Overigens staat dit nergens in het dossier! Voor mij is het een anekdote waaruit blijkt dat er thuis een boel aan de hand was. Kind was uit huis omdat moeder in gevang zat, kind ging daar op bezoek met begeleiding van voogd.
Maak nou eens dat onderscheid
En kom nou eens los van eigen ervaringen of zet ze niet constant in in dit soort discussies. Er gaat veel mis in de jeugdzorg maar eigen ervaringen worden niet opeens de norm van ' zo gaat het daar dus aan toe, daar in die jeugdzorg'. Dat is lastig discussiëren want dan wordt het welles/nietes. Er wordt niet altijd goed gescreend maar dat betekent niet direct dat je je kind kwijt bent.
Er wordt in 95% eerst gekeken of er netwerk beschikbaar is. Er zijn uhp waar politie aan te pas komt maar ook dat is niet de norm. Er zijn ook ouders die echt niet kunnen of willen zorgen voor hun kind. Dat is niet altijd definitief maar soms ook wel. Soms wil het netwerk wel maar lukt het niet (te druk, te ingewikkeld etc). En er zijn ook echt ouders die hun eigen belang voor laten gaan op die van hun kinderen. Ik vind persoonlijk dat die geen pleegouders zouden mogen worden.
Het faliekant tegen pleegzorg, jeugdzorg of uhp zijn slaat kant nog wal. Zo zwart wit is het niet..
Gevoelens
Met de gevoelens van pleegouders hoeft niet direct rekening gehouden te worden als er een beslissing genomen wordt, wel met wat pleegouders zien in het contact tussen ouder en kind. Pleegouders maken het kind het meest dichtbij mee en zagen in dit geval ook het contact tussen kind en ouders. Ze zagen daarin zorgelijke momenten. Ook hier is niets mee gedaan.
W.b. screening van pleegouders, er zijn absoluut situaties waarin tijdens de screening dingen niet ontdekt worden. Van een OTS kan ik me het eerlijk gezegd niet voorstellen. Een pleegouder moet een verklaring van geen bezwaar overleggen, het lijkt mij dat een OTS over eigen kinderen daarin vermeld staat, maar zeker weten doe ik dat niet. Verder blijft screening vaak een subjectief verhaal, soms zijn er onderbuikgevoelens waar je de vinger niet op kunt leggen die later inderdaad waarheid blijken te zijn.
Riskant
Hulp vragen is riskant omdat hulpverleners zich van alles aan kunnen matigen en dan onverhoopt zeer machtig blijken te zijn. En ja, soms heb je als ouders en kinderen wel hulp nodig. Maar wat je niet nodig hebt is dat er allerlei suggesties gedaan kunnen worden waarbij blijkt dat het zeer moeilijk is om je te verdedigen, zeer bedreigend.
In mijn hoek, families met autisme, gebeurt het helaas regelmatig dat ouders voor de rechter komen, gewoon omdat ze het niet eens zijn met de hulpverlening. Omdat het kiene ouders zijn, en ze ook nog eens gelijk hebben, winnen ze die zaken meestal wel. Wat ook gebeurt is dat ouders zien wat er aan schort maar dat de hulpverlening zo haar eigen ideetjes heeft en de zaak een ongewenste kant op stuurt. Inderdaad een kind zwakbegaafd verklaren. Gelukkig steunden hier de weekendpleegouders de ouders, kind heeft helaas wel in een zwakbegaafde groep moeten verblijven. Jaren kun je wijzen op de autistische trekken van een kind en dan heb je nog hulpverlening die er systeemgericht aan wil gaan trekken en het zoekt in de ouder-kind relatiesfeer. Daar heb ik steeds minder begrip voor. Ik snap dat de ggz niet als etikettenmachine wil fungeren, maar een beetje ouders serieus nemen kun je zonder etiket te plakken maar gewoon goed luisteren en adviseren. Als ouders zich hier kunnen scholen in kinderen met uitdagingen dan moeten hulpverleners dat ook kunnen. En ja, onenigheid dan mag je naar de rechter. Groots allemaal en zeer contraproductief.
Een schaamlap voor het gebrek aan werkelijk inzicht en begrip voor ouders en kinderen en mogelijkheden om ouders en kinderen daarbij te helpen.
Gekopieerd
Met toestemming gekopieerd uit een ander draadje, van schrijfster MarSy, omdat ik dit nuttig vond voor deze discussie:
(staat nog wat voor, niet meegekopieerd)............Binnen echte jeugdzorg instellingen en ggz is het mbo 4 of hbo wat de begeleiders minimaal moeten hebben en in de uitvoering op de werkvloer zie je daardoor verschillen. Vaak is de werkvloer beter op de hoogte van alles dan de voogd.
Ik heb zelf in de jeugdzorg gewerkt en het probleem is dat wij als begeleiders het wel wisten, maar geen poot hadden om op te staan omdat de voogd het voor het zeggen had, en zo zijn er kinderen te lang op de groep gebleven die al lang hadden weg gekund (notabene een geschikte vader die voor kind kon zorgen, maar voogd wilde nog wat testen doen) en kinderen vertrokken naar huis die heel snel weer terug kwamen omdat het toch niet ging (dat hadden wij ook al gezegd)
In discussies wordt gepraat over jeugdzorg, volgens mij is vooral bureau jeugdzorg cq de voogden die er een potje van maken. De uitvoerende instanties doen vaak wel hun best en proberen toete passen wat tsjor zegt, contact met familie en thuis, helaas houden de voogden wel eens wat tegen!
Uit de eerste hand
Tja, ik kan begrijpen dat iemand het zich niet kan voorstellen dat iemand met eigen kinderen met een OTS vervolgens zelf pleegouder mag worden. Helaas heb ik het wèl zien gebeuren. (en de info is uit de eerste hand, dus niet van horen zeggen, ik heb de OTS stukken zelf gezien, en de pleegouders zelf gesproken over de pleegkinderen.). Mijn conclusie is dus duidelijk: de screening van pleegouders is niet afdoende, er zit kaf tussen het koren.
Screening
Die screening is ook niet volledig. Overleggen van een VOG is er in elk geval geen onderdeel van.
Nee
Geen vog, maar wel het volgende:
Aanmelden
Wanneer u naar een voorlichtingsavond bent geweest en de volgende stap in de voorbereiding wilt zetten, dan kunt zich aanmelden middels een aanmeldingsformulier. Zodra wij dit formulier hebben ontvangen, nemen wij contact met u op om de procedure te starten. Om pleegouder te worden, moet u aan een aantal criteria voldoen:
1. U bent 21 jaar of ouder,
2. Er is sprake van een stabiele thuissituatie,
3. U heeft een ‘verklaring van geen bezwaar’ nodig: deze vragen wij
met uw toestemming aan bij de Raad voor de Kinderbescherming,
4. U vult een gezondsheidsverklaring in,
5. U neemt deel aan het voorbereidingsprogramma voor aspirant
pleegouders.
Procedure aspirant pleegouder
Om u voor te bereiden op het pleegouderschap, neemt u deel aan een voorbereidingsprogramma. Dit programma bestaat uit een aantal avonden, een huisbezoek en een afrondend gesprek op kantoor. Het voorbereidingsprogramma heeft twee doelen: enerzijds om te bepalen of pleegzorg bij uw situatie past en anderzijds om u, als aspirant pleegouders, voor te bereiden op uw taak .
Ik ga er vanuit dat de verklaring van geen bezwaar ook voldoende uitzoekt. Overigens vind ik een vog schijn veiligheid, je krijgt ook een vog als je een zedenzaak hebt geschikt, want dan ben je niet veroordeeld!!
Roddel
aangezien moeder in het gevang zat vanwege drugshandel, begreep ik de associatie (met witte bolletjes).
Dat zijn aannames Marsy. Dat is 1 ding. Voor hetzelfde geld heeft kind piepschuim bolletjes inhaar hoofd en heeft het helemaal niet met drugs te maken, maar jou, sinds moeder veroordeeld is voor drugs, wordt alles in dat kader gezet: dat heet tunnelvisie.
http://meubelaccessoires.twenga.nl/piepschuim-ballen.html
De volgende is dat de suggestieve uitbreiding van een enkel feit. Dat is 2.
..een anekdote waaruit blijkt dat er thuis een boel aan de hand was....
Moeder dealde of gebruikte drugs, verder weten we helemaal niet wat er aan de hand was.
Zo wordt zaken opgeblazen en ouders gecriminaliseerd.
Beetje roddel kan geen kwaad behalve in dit soort gevallen. Dan heeft het ernstige consequenties want pleegouder roddelt tunnelvisie, blaast zaken op en criminaliseert moeder.
En dat komt allemaal in het dossier en voor de rechter.
Marsy
Dat gaat dus niet op voor alle pleegzorgorganisaties. Als je een kind wil opvangen met een handicap doen ze die screening niet. Dan val je namelijk onder andere regels. Ik weet echt zeker dat dit zo kan, zie het in mijn directe omgeving.
Nic ky
Overleggen van een VOG is bij de voorziening waar ik bij werk wel een onderdeel van de screening. Bij een negatief VOG worden pleeggezinnen niet geaccepteerd.
Voor zover ik weet geldt dit voor andere voorzieningen ook.
En..
Bij die voorziening waar jij het over hebt, neem je inderdaad geen deel aan het pleegouderprogramma van meerdere avonden, maar zijn de eisen verder hetzelfde als die Marsy noemt.
In dat geval
Dan laat die bewuste instelling echt steken vallen. Misschien staat het dan wel in het protocol maar houden ze zich er niet aan. In het geval wat bij mij bekend is kwam er alleen een medewerker praten. Een paar dagen later werd er een kind geplaatst.
Prachtig lijstje
1. U bent 21 jaar of ouder,
2. Er is sprake van een stabiele thuissituatie,
3. U heeft een ‘verklaring van geen bezwaar’ nodig: deze vragen wij
met uw toestemming aan bij de Raad voor de Kinderbescherming,
4. U vult een gezondsheidsverklaring in,
5. U neemt deel aan het voorbereidingsprogramma voor aspirant
Ik heb het destijds ook opgezocht toen het betreffende gezin aangekondigde pleegouders te willen worden. Vond het geruststellend en ging ervan uit dat ze toch niet door de screening zouden komen. Ik begrijp nog steeds niet dat dat wel het geval was. Ik heb daar kinderen zien plaatsen in zeer instabiele situatie (bijvoorbeeld midden tijdens de scheiding van de pleegouders). Ik ben blij dat ik niet meer in hun buurt woon. Pleegkinderen, zijn daar net als de eigen kinderen slecht af.
Beter lezen annej
Er staat duidelijk dat de anekdote niet in het dossier staat!
En kind gaf zelf aan dat moeder had gezegd dat je bolletjes niet mag eten, nu kan ik dan natuurlijk doorvragen of moeder piepschuimen bolletjes bedoelt of zwarte condomen gevuld met drugs, maar het feit dat het kind al een trauma heeft omdat moeder in gevang zit en daar nog 5 jaar blijft en kind niet thuis woont, lijkt mij al genoeg en dus geen rede om door te vragen, het feit dat er drugs in huis waren wat zorgde voor een onveilige situatie op meerdere vlakken was al bewezen door de politie, dus is het wat het is, een anekdote, die bevestigd dat het in DIT geval goed is dat kind niet thuis woont (al was het maar omdat moeder er niet meer was, want in gevang)
Inkomende deze anekdote en de andere in mijn posting als tegenhanger van het jeugdzorg bashen draadje (zie eerdere posting waar Mirjam op reageerde). Want ondankbare fouten die slecht zijn en niet gemaakt moeten worden, zijn er ook dingen goed.
Overigens werkte ik op een leefgroep en is kind later naar een netwerk pleeggezin gegaan, ook niet goed zeker?
Moeder hoefde niet gecriminaliseerd te worden, dat was ze al, door de uitspraak van de rechter dat zij vijf jaar kon zitten vanwege dealen (en niet vanwege gebruiken, want daar krijg je nog altijd hulp voor als je dat wil)
Marsy
Natuurlijk is het goed dat een kind opgevangen wordt waarvan de ouder in de gevangenis zit. Jammerlijk vind ik je neiging om er meer van te maken dan het is. Het is niet goed. En inderdaad voor het kind al een trauma om gescheiden te zijn van de eigen ouder. Verder weten we helemaal niet hoe goed of slecht moeder voor haar kind zorgde.
We niet nee
Ik wel en ik zal de details achterwege laten vanwege herkenbaarheid.
Nogmaals waar het mij omgaat is dat jeugdzorg ook dingen goed doet en ALLES en elk detail afzeiken vindt ik getuigen van tunnelvisie in deze discussie.
Daarbij vind ik het bijzonder dat jij drugs dealen en alles wat dat aantrekt, en als je een beetje thuis bent in die problematiek, dan weet je dat, jij wegzet als normaal en dat deze moeder dan wel goed voor haar kind zou kunnen zorgen. Sorry hoor, maar als je je bezig houdt met drugsgerelateerde zaken, dan is het lastigviel je kind zorgen, vraag maar aan de dames van de tippelzone.
Visie
denken in hokjes, dat is wat je nog veel ziet. en m.n. bij instellingen als bjz.
Niet verder kunnen kijken. En daarbij vind ik dat niet alle moeders die tippelen in drugs handelen slechte moeders zijn. ze kunnen denken dat ze zoiets echt in het belang van het kind doen. Dat wij andere waarden daarin hebben, dat kan, maar dat wil niet zeggen dat hun waarden fout zijn. Misschien weten ze niet beter en denken ze echt dat dit de goede weg is.
Daarom kan je niet altijd zomaar in het wilde weg oordelen.
Wat een feit is is dat BJZ in opspraak is, omdat zij met regelmaat van de klok zaken verkeerd inschatten en dat zelfs de levens van kinderen kost. Ook m.b.t pleegouders was er laatst ook onderzoek dat heel groot deel van seksueel misbruikte kinderen, die uit huis geplaatst zijn, in pleeggezin ook seksueel misbruikt zijn. dat klopt toch niet. en daarnaast kwam daaruit naar voren dat screening van pleegouders nog zeer te wensen overlaat. Er is zelf gedeelt van BJZ (weet zo provincie niet meer) onder toezicht is geplaatst.
En er is aangegeven dat er veel te veel OTS wordt uitgesproken, dat vaak voor kinderen beter is om in eigen gezin op te groeien en dat gezin hulp krijgt.
natuurlijk zijn er altijd uitzonderingen, maar de tendens is toch echt momenteel dat er teveel mis gaat. ik sprak zelfs een vrouw die zelf werkt bij BJZ en aangeeft, zorg dat je kind nooit bij BJZ terecht komt! dat vind ik nogal wat.
Misbruik
Dat er realistisch met ouders omgegaan moet worden wil niet zeggen dat je dan maar met pleegouders onrealistisch omgaat. Misbruik is uiteindelijk niet te voorkomen. Dat iemand een VOG heeft en mooie blauwe ogen zegt helemaal niets. Er zal goed nagedacht moeten worden hoe je op een realistische manier misbruik zo goed mogelijk voorkomt zonder in allerlei procedures en checklists te vervallen die alleen maar een vals gevoel van veiligheid geven. En ja, veel meer kinderen bij hun eigen ouders laten dan nu het geval is. Ophouden met die flauwe zaken als pedagogische onmacht en dergelijke zogenaamde bedreigingen. Dan is het middel erger dan de kwaal. Je kunt niet alles voorkomen. Wel kun je meer ruimte geven aan kinderen om geloofd te worden en een veilige timeout bieden zodra ze zelf denken dit nodig te hebben, op eigen aangeven. Ook kun je met respect meer toezicht inbouwen in gezinnen door vaker langs te komen en er andere familieleden of professionals bij te betrekken met hun aanwezigheid. Man en paard noemen. Dat vereist stevige mensen en geen gebrainwashte jonge meisjes, dat moet nou ook eens afgelopen zijn. Meer dan in procedures moet verbetering verwacht worden in mentaliteit, integreteit en deskundigheid. Bij alle partijen. Ouders, pleegouders en jeugdhulpverlening.
Lobby
En die kindermishandelingslobby moet zich terugtrekken. Wat zij doen is de argwaan tussen ouders, leerkrachten en hulpverlening aanjagen zonder dat er een realistische methode is om verdenkingen te controleren op feiten en zonder dat er adekwate hulp is.
En bovendien is de nadruk op melden immoreel, we leven hier niet in de DDR. Men zou eens moeten gaan beseffen wat de consequenties zijn van het wantrouwen van allen tegen allen.
Hoe erg kindermishandeling ook is, als het middel erger is dan de kwaal dan ben je fout bezig.
Ik wil niet als ouder van kindermishandeling beticht worden terwijl ik juist hulp zoek, dat is onwezenlijk. En niet elke fout gelopen hulprelatie is mishandeling. Als je ouders onder die noemer brengt dan ben je de relatie goed kwijt.
Pleegouders hebben ook zelf nog verstand
Ook ik heb weleens moeten zeggen nu even niet toen het in mijn eigen gezin niet goed ging en we met een plaatsing bezig waren. We hebben toen in goed overleg besloten hoe goed de match ook is nu eerst de onrust in het eigen gezin en dan zien we wel weer.
Stap cursus
Een groot deel van de screening van pleegouders gebeurd in een zogenaamde stap cursus. 10 lesavonden van twee uur waarin allerhande situaties besproken worden en hoe je daar als pleegouder mee omgaat in een situatie waarin je niet reageert zoals verwacht mag worden dan wordt daar in de thuisgesprekken op teruggekomen.
Ook tijdens het pleegouderschap krijg je allerhande cursussen en hulpverlening aangeboden.
In mijn gezin accepteer ik extra inkijk omdat ik pleegouder ben. Een van de aspecten van pleegouderschap is openheid over je eigen situatie.
En nee als je in de schuldhulpverlening zit krijg je geen plaatsing, eens in de twee jaar krijg je een hele vragenlijst te beantwoorden over allerhande situaties.
Dat is de screening van pleegouders. Ik lees hier zoveel gel... dat ik er niet meer aan mee ga doen, mensen die een discussie willen voeren gaan maar eens niet proberen hun gram te halen over de rug van goedwillende pleegouders maar pakken jeugdzorg maar aan waar ze aangepakt dient te worden!! En nee jeugdzorg gaat absoluut niet altijd goed, zijn namelijk mensen en ja jeugdzorg meet soms met twee maten maar ik ben er vanovertuigd dat het met veel kinderen veel slechter zou gaan als er geen pleeggezinnen klaar zouden staan en dan nog los van de ouders die op vrijwillige basis gebruik maken van weekendpleegouders omdat ze hetzelf niet meer zien zitten en even bij kunnen tanken. Ik vind de dingen die ik hier lees over pleegouders volkomen buiten proporties en totaal respectloos. Ik ben pleegouder en ben daar trots op!! En mijn pleegkind snapt waarom hij niet thuis kan wonen en vind het prettig dat hij dan in ieder geval in een gezin kan wonen.
Goede zaken
Dat er ook zaken goed gaan neem ik aan. Onacceptabel is dat er ook veel zaken fout gaan. En natuurlijk kan het nodig zijn dat er een pleeggezin is voor kinderen, dat ontkent niemand. En als je als pleegouder je werk goed doet ben je daar terecht trots op. Hopeloos is dat er ook veel ouders en kinderen beschadigd raken in de jeugdhulpverlening en het onvermogen van iedereen om daar wat aan te doen.
Laatste reactie
Dat onvermogen is niet alleen in de jeugdzorg maar in de hele medische wereld en hulpverlening.
Artsen verpesten ook heel wat levens en er gaan heel veel mensen dood door slechte zorg (kijk maar naar barthemeus) het is overal zo, je bent afhankelijk van de persoon of het goed gaat.
En ja dat is allemaal verschrikkelijk, maar wij willen leven in een verzorgingsstaat waar alles voor ons geregeld wordt. Als je dat niet wil, ga je lekker in Azië of Ergens anders wonen, waar mensen met een (psychische) ziekte gewoon verstoten worden en zwerven op straat.
Keur ik daarmee goed wat er gebeurd? Nee, maar de politiek is degene die de verandering moet doorvoeren, dus zorg voor een goede baan of stem op de juiste partij!
