Zeilmeisje laura vermist

Reiseisen

Miriam:
"Het gaat hier om leveringsvoorwaarden van de firma, niet om wet of wat ook. De firma is er kennelijk zelf niet zo scherp mee, zie ook dat artikel van de Wereldomroep. Andere firma's hebben andere regels. Schiphol of de douane houdt je kind niet tegen, als het maar een paspoort of ID kaart heeft."
Precies. Er zijn 2 eisen. ten eerste, de luchtvaartmaatschappij die eist dat kleine kinderen of met ouders reizen, of met speciale begeleiding van de luchtvaartymaatschappij, en ten tweede de marechaussee/immigratiedienst die kan eisen dat minderjarigen kunnen aantonen dat ze toestemming hebben van hun ouders voor hun reis. In europa wordt daar niet zo op gelet; merk op dat Laura Dekker via Parijs is gevlogen en dus de EU nooit verlaten heeft (frans st maarten is namelijk wel EU, terwijl NL st maarten dat niet is).

Nrc bespiegeling

MOoie bespiegeling uit het NRC

http://weblogs.nrc.nl/opklaringen/2009/12/21/laura-dekker-laat-nederland-in-de-spiegel-kijken/

Laura Dekker laat Nederland in de spiegel kijken

Dienstmededeling: Marc Chavannes is op vakantie, Steven de Jong neemt tijdelijk het blog over.

Update 22 dec: Om 15.00 uur dient een spoedzitting in Utrecht. Bureau Jeugdzorg zal vragen om de uithuisplaatsing van Laura. De rechtbank verwacht om 18.00 uur in het openbaar een uitspraak te doen.

Het meisje dat eerder belet werd solo de wereld rond te zeilen, mag misschien niet eens meer thuis wónen. Op die consequentie zinspeelde de Raad voor de Kinderbescherming vanmorgen. Wat zegt de zaak-Laura eigenlijk over Nederland?

“Er is een reële mogelijkheid dat Dekker niet bij haar vader mag blijven”, zei een woordvoerder van de Kinderbescherming maandachtochtend op Radio1. De aanleiding: de 14-jarige Laura Dekker was donderdag met onbekende bestemming vertrokken. Haar vader ontkent daarvan op de hoogte te zijn geweest. Op Sint Maarten werd ze herkend en aangehouden door de politie.

Hoe de Kinderbescherming over Laura denkt, kan iedereen lezen op de overheidssite Rechtspraak.nl. “Opvallend is dat het kind (zoals wel verwacht zou kunnen worden in deze leeftijdsfase) weinig belang hecht aan acceptatie door haar peergroup, zelfgenoegzaam is en grote tevredenheid met zichzelf laat zien.” Een rechtbankwoordvoerder verdedigde het openbaar maken van dit vonnis door te stellen dat de privacy van Laura “een gepasseerd station” is.

Ontwikkelingstaken

“De tocht is [..] schadelijk voor haar ontwikkeling, nu zij onvoldoende toekomt aan haar ontwikkelingstaken”, zo citeerde de rechter uit “een rapportage waar in algemene termen over de ontwikkelingsstadia van kinderen is geschreven en over de veronderstelde impact van de reis op de psyche van het kind.”

Het negatieve advies in het rapport vond de rechter onvoldoende onderbouwd. De Kinderbescherming somt slechts gevaren op. “Windstiltes en zeer sterke wind, eenzaamheid, gebrek aan slaap en lastige mensen.” Alles afwegende, besloot de rechter Laura toch onder toezicht te stellen van Bureau Jeugdzorg. Na een verlenging op 30 oktober 2009, tot 1 juli 2010. De Rechtbank Utrecht maakte daarover een persbericht met veertien frequently asked questions. De zaak is immers “mediagevoelig”, aldus de rechtbankwoordvoerder.

De staat en het maaiveld

Waaróm houdt de zaak-Laura de media zo bezig? Daarvoor bestaan minstens vier redenen, die deels overlappen.

1) Wereldrecord. Althans een poging tot. Niet eerder zeilde een 14-jarig kind alleen de wereld rond. Dat, incluis de voorbereidingen, is op zich al nieuwswaardig.

2) Opvoeding. Het oordeel van de Kinderbescherming is omstreden. Want wat is er mis met zoveel zelfstandigheid? Sommigen zijn van mening dat dit avontuur Laura’s ontwikkeling daarom juist ten goede komt. In internetdiscussies wordt zij vergeleken met de zeventiende-eeuwse zeeheld Michiel de Ruyter, die op 15-jarige leeftijd de hoogste onderofficiersrang behaalde en uitvoer op een oorlogsschip. Daarbij is er volgens lezer Wicher Slagter iets mis met de prioriteitsstelling van de Jeugdzorg. Op nrc.nl/discussie schreef hij:

“Er zijn 13-jarige meisjes die zich een coma zuipen. Er zijn 13-jarige meisjes die naar strandfeesten in Hoek van Holland gaan. Er zijn 13-jarige meisjes die uit stelen gaan. Er zijn 13-jarige meisjes die voor een paar breezers met jongens de koffer in duiken. En er zijn 13-jarige meisjes die al precies weten wat zij met hun leven willen doen, en daarnaar handelen. Aan welke meisjes moeten Jeugdzorg en Kinderbescherming nu aandacht schenken?”

3) Maaiveld. “Hijs de zeilen Laura, laat je dromen niet verstoren door een stelletje christelijke rekenmeesters”, schreef een blogger. Veel leeftijdsgenoten hebben ontzag voor het ‘zeilmeisje’, zo bleek uit een peiling van EénVandaag. De respondenten noemen de jonge zeilster “ambitieus”, “stoer”, “bijzonder”, maar ook “dom”. Daar reageerde Laura Dekker als volgt op: “Als je iets echt graag wilt, moet je er serieus mee bezig gaan. Schrijf op wat je wilt, lees er veel over en overtuig je familie en mensen in je omgeving. Zij moeten echt in je gaan geloven en zien dat het geen bevlieging is!”

4) Staatsbemoeienis. Mag de overheid gedrag voorschrijven? Paul Frissen, auteur van Gevaar verplicht. Over de noodzaak van aristocratische politiek, liet op 5 september zijn licht daarover schijnen in dagblad Trouw: “De staat is tegenwoordig vóór borstvoeding, voor gezond eten, het gezin, burgerschapsopvoeding, Nederlandse waarden. Grote gemeenten in Nederland laten opvoedingscanon en stadsetiquette schrijven. Politieke meerderheden leggen waarden op aan minderheden. ”

Dat is het hellende vlak, waarschuwt de hoogleraar bestuurskunde. “Als de staat in deze zaak ingrijpt, wat is dan de volgende? Vandaag wordt opvoedingsondersteuning aangeboden, morgen is deze verplicht, overmorgen zijn er ouderschapsexamens. We kunnen uit de ouderlijke macht ontzetten, maar verplichte sterilisatie is toch effectiever.”

Negatieve spiraal

Op dit moment is Laura Dekker – in gezelschap van een douanier – onderweg naar Nederland. De Kinderbescherming verklaarde vanmiddag tegenover de NOS dat binnenkort bekeken wordt hoe ze er lichamelijk en geestelijk aan toe. Over haar geestestoestand gaf Mariska Woertman, woordvoerder van de familie, vanmorgen in de Volkskrant een interessante verklaring. Na de uitspraak zou Laura in een “negatieve spiraal” zijn geraakt. “Ze zei: wat ik ook doe, de kinderrechter houdt me toch tegen.” Vanmiddag voegde Woertman daaraan toe. “Blijkbaar vond ze de druk zo groot dat ze dacht: ik moet hier weg, en heeft ze de kerstvakantie afgewacht om weg te gaan.”

Wat denkt u? Moet Laura als uitzonderlijk kind ook als zodanig behandeld worden? Of heeft de Kinderbescherming gelijk en moet Laura gewoon als 14-jarige meisje gezien worden, een kind dat bescherming verdient tegen zichzelf én zonodig haar vader? Is het terecht als Laura van overheidswege bestraft wordt voor haar uitstapje naar Sint Maarten, of onderstreept dit avontuur juist haar vermogen om een solozeiltocht rond de wereld aan te kunnen. Wat zegt dit alles over Nederland?

Het

zou me ook niks verbazen, maar ik vrees dat Laura dat nu zelf over zich heeft afgeroepen. De druk niet aankunnen van Jeugdzorg maar wel een wereldreis, alleen??? Ik kan het niet rijmen.....ik denk dat de inschatting juist is geweest, Laura is nog niet aan zo'n reis toe.

Appels en peren

Nasha:"maar ik vrees dat Laura dat nu zelf over zich heeft afgeroepen. "
Wat is het doel van de maatregel dan? Straf?
Nasha:"De druk niet aankunnen van Jeugdzorg maar wel een wereldreis, alleen??? Ik kan het niet rijmen..."
Het rijmt ook niet. Het zijn appels en peren. Tenzij Jeugdzorg tot doel heeft via simulatie een zodanige treiterterreur naar dat kind uit te zetten dat ze daarvan 'leert' omgaan met tegenslagen en onzekerheden op open zee.
Denk je dat?
Nasha:"ik denk dat de inschatting juist is geweest, Laura is nog niet aan zo\'n reis toe."
Wat moet ze doen, zijn en kunnen om er wel aan toe te zijn?
Groet,
Miriam Lavell

Nasha

"Laura is nog niet aan zo\'n reis toe"

Daar gaat het inmiddels allang niet meer (alleen) om. Dat ze voorlopig die wereldreis niet mag maken, dat is duidelijk. Maar daar blijft het niet bij. Heb je de brief van de grootouders gelezen in de Volkskrant?

Uit de publiciteit en hulp

Ik vind dat dat meisje zo gauw mogelijk uit de publiciteit moet worden gehaald. Het is toch van de zotte die koppen: zeilsmeisje vermist - zeilmeisje gevonden - zeilmeisje op weg naar NL. Logisch dat zo'n kind helemaal in de war raakt. En dan wordt er ook nog op internetfora over gediscusseerd wat het beste is voor haar Ze moet gewoon hulp hebben - en dan niet van jeugdzorg. En wat ik ook niet snap, er zijn wel meer kinderen die weglopen; gaat dat dan ook zo? Is weglopen strafbaar? Worden die kinderen als ze gevonden zijn niet meteen herenigd met de ouders? (of wilde Laura dit niet)?
Wat m.i. ook beter had gemoeten: duidelijke uitspraak: gewoon geen wereldreis totdat ze volwassen is, klaar uit en de publiciteit was gestopt. Nu blijft dat maar doormodderen.

Maar wat dan

wat had er dan moeten gebeuren? Hadden ze dit meisje (dat nu duidelijk laat zien hoe onverantwoordelijk ze is, tegenslag = weglopen!) de wereld dan maar over moeten sturen in haar uppie...?

Glijdende schaal

De opinie in het NRC die tinus aanhaalde stipt het al even aan. Rafelkap doet dat opnieuw door de vraag te stellen of weglopen strafbaar is. Rond de wereld zeilen is dat ook niet. En bovendien: Jeugdzorg houdt zich formeel niet bezig met straffen, al lijkt dat toch steeds meer de functie. In het geval van Laura. Maar de schaal glijdt verder zie http://www.justitie.nl/actueel/nieuwsberichten/archief-2009/91222twaalfminners-standaard-naar-jeugdzorg-na-plegen-delict.aspx?cp=34&cs=578
Op de basisschool hebben kees en piet ruzie. Kees trapt tegen de fiets van piet en de koplamp vliegt eraf. Piet doet aangifte, Kees wordt opgepakt voor vernieling, de ouders worden gehoord, jeugdzorg wordt ingeschakeld...
Er komt geen rechter aan te pas. Geen moment een inhoudelijke toetsing van de vraag of het hier wel om een 'delict' of misdrijf gaat. Het is volledig aan het oordeel van de lokale bromsnor of het hier om een 'delict' gaat en diezelfde bromsnor geeft ook het antwoord geeft op de vraag of dit kind wel dader is (was het die trap tegen de fiets die de lamp eraf deed vallen, of zat dat ding al los?).
Jeugdzorg gaat ouders en kind vervolgens de oren wassen.
Vanaf 1 januari 2010 kan het iedereen overkomen.
Iemand al zin in een wereldreis?
Groet,
Miriam Lavell

Niks

Nasha:"wat had er dan moeten gebeuren?"
Niks. Ze was nog niet weg. Het was nog maar de vraag hoe ver ze zou komen. Er was niks aan de hand. Nu is er heel veel aan de hand.
Nasha:"dat nu duidelijk laat zien hoe onverantwoordelijk ze is, tegenslag = weglopen!"
Hoezo onverantwoordelijk? Je wil dolgraag de dreiging van Jeugdzorg 1:1 gelijk stellen aan de dreiging van de zee. Het lijkt me onzin, maar laten we het voor de discussie even volgen. Kind vaart uit, krijgt een tegenslag en besluit van haar missie weg te lopen, dus komt weer thuis.
Is dat onverantwoord of juist verstandig?
En dan nog even over 'ze'. Het is maar de vraag wie je daarvoor invult. Het is overduidelijk dat Laura door niemand gestuurd is, maar zelf wil. Er was geen sprake van een sturende 'ze'. Dat is pas zo sinds jeugdzorg zich ermee bemoeit. Dat hadden 'ze' niet moeten doen.
Dan was Laura inderdaad vertrokken. Nou en?
Groet,
Miriam Lavell

Ze is er blijkbaar klaar voor

Een meisje van 14, dat laat zien dat ze in haar eentje een ticket kan boeken naar een uitermate prettige plek als hier de sneeuw 40 cm hoog ligt, op zo'n manier kan reizen dat niemand weet HOE ze gereisd is, waarschijnlijk gebruik makend van de door de overheid verplicht gestelde ID kaart en daarmee aantonend dat je eigenlijk overal kan komen in de wereld met 3500 euro op zak dat ze eventjes gepind heeft, laat naar mijn idee zien dat ze juist WEL in staat is tot het maken van een jaar durende zeilreis rond de wereld.
Tuurlijk hebben haar ouders haar als vermist opgegeven, ze konden toch moeilijk zeggen dat ze 100% meegewerkt hebben ?
Ik snap de heisa eerlijk gezegd niet. Wat voor ernstig strafbaar feit heeft ze eigenlijk gepleegd dan ? De leerplicht heeft ze niet eens ontdoken.
Ik moest eerlijk gezegd wel gniffelen toen ik hoorde wat ze gedaan had.
Jakiro

Over publiciteit

Overigens zie ik net dat het de RvK was die de zaak opnieuw in de publiciteit heeft gebracht, al voordat Laura vertrok.
http://www.volkskrant.nl/binnenland/article1328001.ece/Kinderbescherming_hekelt_prestigeslag_Laura
Uit het genoemde artikel in Jeugd&co
"In ingezonden brieven las ik: pak liever de ouders
van 13-jarige comazuipers aan.
“In regio’s waar dat veel voorkomt, doen we dat ook. Ik heb een tegenvraag: wat hadden we te horen gekregen als Laura was vertrokken en het niet had overleefd? Dan was de wereld te klein geweest. Het vooroordeel over de Raad is: ze komen altijd te vroeg of te laat. Dan kies ik voor te vroeg.”"
Dat is een leuk standpunt, maar het geeft er eens te meer blijk van dat het niet over Laura gaat. En vooral ook dat van Kleef geen narigheid verwacht van het ingrijpen zelf, of, mocht dat onverhoopt tot zelfmoord leiden, geen verwijten daarover.
"Jullie hebben een uitvoerende taak. Maar wordt de invulling daarvan niet mede bepaald door trends rond opvoeden en hulpverlenen? “Dat klopt, dit is tijdgebonden. Anno 1970 had de samenleving Laura’s reis misschien goedgekeurd. Nu stond de meerderheid achter ingrijpen, bleek uit peilingen van Telegraaf en AD. Behalve Hugo Borst heb ik eigenlijk geen voorstanders gehoord.”
Zo dan. Is meteen helder wat de toetssteen van het opvoeden is.
Groet,
Miriam Lavell

Wie zegt

eigenlijk dat zij dit inderdaad zelf allemaal heeft geregeld? Misschien heeft pa er wel een handje in gehad....we weten het niet....

Een droomuitspraak

zou zijn als de rechter stelde: gezinsvoogdij-instelling, u had als taak toezicht te houden, opdat het meisje zich goed kon voorbereiden op haar zeilreis, door o.a. te oefenen met solo-zeilen (en nog iets over slapen). U heeft deze voorbereidingen tegengewerkt. Daarmee is de grond voor u als toezichthouder vervallen en wordt de OTS bij deze beëindigd."

Zo'n helderheid zouden veel ouders willen die met een OTS te maken krijgen. Het zal niet gebeuren.

Tsjor

Komkommertijd

Waarom niet de media vriendelijk verzoeken op te hoepelen. Helaas, ik weet het wel; dat kan niet. Het is zeker weer komkommertijd. Gelukkig dat het nu sneeuwt, dat scheelt weer een hoop ander komkommernieuws want de helft van het journaal gaat nu op aan sneeuwaangelegenheden. Maar ik vind het wel idioot; al die 'koppen' de hele tijd.
Laura ging waarschijnlijk weg door alle heisa, familie/jeugdzorg/media op d'r nek. Maar het blijft speculeren en dat moet maar eens afgelopen zijn. Haar zaak zou een privé-aangelegenheid moeten zijn. Het kan mij persoonlijk niet schelen of ze gaat, wel als het mijn dochter was. Ik vind ik het wel sneu dat haar moeder tegen was en er blijkbaar niets over te zeggen heeft.

De enige tekortkoming van laura

en haar omgeving is geweest dat ze veel te naïef zijn geweest. Alles was keurig geregeld, ze hadden het helemaal op orde, zelfs de wereldschool, een computer, internetverbinding, gps, alles, alles. En toen hebben ze het netjes gemeld. In de veronderstelling dat ze daarmee aan alle verplichtingen hadden voldaan. En toen begon het gesodemieter.
Waar een klein land miezerig in kan zijn. Wat een kruideniersmentaliteit zeg. De RvK en Jeugdzorg, de toeziend voogd, allemaal hebben ze een meisje met grootse plannen en behoorlijke capaciteiten (in tegenstelling tot Nasha zie ik haar vermogen naar de Caribbean te reizen juist als bewijs van haar vaardigheden en zelfstandigheid) gemeten naar hun eigen miezerabele maatstaven. Een meisje met grootse plannen, die het ook nog allemaal in kannen en kruiken heeft, dat kan niet kloppen, daar is iets mis mee.
En hop, we gaan haar gewoon met geweld in die mal stoppen waarmee iedereen gemeten moet worden. Dat het kind er ondertussen aan ten gronde gaat zal hun worst zijn. En om het af te maken mag ze nu waarschijnlijk ook niet meer thuis wonen. Ik hoop nog op een rechter met inzicht en gevoel, maar vrees met grote vreze.
Dit maakt mij zo machteloos woedend!

Afleidingsmanoevre

Ach. Je moet toch wat verzinnen om de aandacht af te leiden van je falen in het toezicht op een 6 weken oude baby? [dat kindje uit een gezin waarin nog 3 andere kinderen een OTS hadden en dat waarschijnlijk door toedoen van de vader is gestorven ]
Die baby kan het niet meer navertellen. En Laura wordt de showcase waarin Jeugdzorg en RvK - die hele verrotte kliek - laten zien dat zij het beste met onze jeugd vóór hebben.
Ik vind deze hele zaak diep triest.

Leony

Leony:
"Die baby kan het niet meer navertellen. En Laura wordt de showcase waarin Jeugdzorg en RvK - die hele verrotte kliek - laten zien dat zij het beste met onze jeugd vóór hebben."
Nouja, het lijkt nu vooral een kwestie van gelijkhebberigheid. Ze hebben een beleid ingezet, en daar wordt nu niet meer van afgeweken.

Wat mij zo opvalt...

Mirreke: "Waar een klein land miezerig in kan zijn. Wat een kruideniersmentaliteit zeg"
Veel posters grijpen dit item aan als illustratie hoe bekrompen Nederland wel niet is.
Denken jullie nu heus dat er in andere (Westerse) landen anders gereageerd zou zijn? In Nieuw Zeeland (want dat werd als mogelijke uitwijkplaats genoemd) wisten ze niet hoe snel ze moesten roepen dat ze ook daar geen toestemming zou krijgen om die reis te maken. En iedereen weet hoe er in Engeland gereageerd werd.
Persoonlijk vind ik dat Laura vooral moet doen wat ze niet laten kan (als haar ouders bereid zijn alles te betalen en alle verantwoordelijkheid te nemen), maar ik geloof niet dat dit betuttelende gedoe nou specifiek Nederlands is.

Wraking

Van nu.nl:
UTRECHT - De advocaat van de minderjarige zeilster Laura Dekker heeft dinsdagmiddag een wrakingsverzoek gedaan. Hij vermoedt dat de rechtbank niet onbevooroordeeld is.
Een andere kamer van de rechtbank in Utrecht behandelt dinsdagmiddag het verzoek van advocaat Peter de Lange.
De advocaat heeft gezegd dat hij zes argumenten heeft voorgelegd voor een wisseling van rechters.
Een daarvan is dat dinsdag exact dezelfde drie rechters achter de tafel zitten als toen de rechtbank moest beslissen over de twee (voorlopige) ondertoezichtstellingen.
De rechtbank doet om 19.15 uur uitspraak over het wrakingsverzoek.
Neerwaartse spiraal
Volgens advocaat De Lange zat Laura de laatste tijd in een neerwaartse spiraal. Haar schoolprestaties werden slechter en ze spijbelde, zei De Lange dinsdag.
Volgens hem werden haar problemen ''alleen maar negatief benaderd'' en voelde ze zich daardoor nog slechter. ''Het net sloot zich rond haar'', aldus de raadsman.
De Lange stelt dat afgelopen woensdagavond door jeugdzorg is gedreigd dat ze Laura uit huis gingen plaatsen. Dat was voor de jonge zeilster reden te 'vluchten' naar Sint Maarten.
Familie
Het meisje heeft de rechtbank inmiddels verlaten. Ze verblijft niet bij haar ouders tot de rechtbank een besluit heeft genomen over een uithuisplaatsing, maar bij een bevriende familie, meldde de advocaat.
De rechtbank doet om 19.15 uur uitspraak over het wrakingsverzoek dat de advocaat eerder dinsdag deed.
http://www.nu.nl/binnenland/2149853/advocaat-wraakt-rechter-in-zaak-laura.html

En wat mij betreft

ik kan me vinden in wat Miriam eerder vandaag al schreef:
"Kortom: voor een deel van de pubers is het middel Jeugdzorg erger dan de kwaal.
Maar daar zal niet zoveel aan veranderen. Want Jeugdzorg houdt zich bij deze kinderen helemaal niet bezig met de kwaal van die kinderen (ik wil zeilen, ik wil op mezelf wonen, ik wil niet naar school), maar met hun eigen probleem 'kindje, kindje toch. Dat kunnen we toch niet zomaar toestaan'."
Even een zijstap: ik ben al 10 jaar bezig om werknemers die medezeggenschap willen in hun bedrijf duidelijk te maken dat ze niet moeten blijven hangen in "maar baas, dat willen we helemaal niet, dat vinden we geen goed plan, wij willen liever iets anders", maar ze bewust te maken dat ze meer bereiken als ze concrete afspraken maken over wat het doel is, welke middelen er ingezet worden, hoe de voortgang bewaakt wordt en wat en wanneer er geëvalueerd wordt. Dat jeugdzorg - voor zover de berichten in de media kloppen - bij Laura niet verder komt dan: "daar zijn we het niet mee eens, dus het gebeurt niet" terwijl de rechter de OTS heeft toegewezen met het doel toe te zien dat zij de schijnbaar nog ontbrekende vaardigheden eigen maakt, verbaast me.
Of nee, helaas verbaast het me niet, ik vind het typerend en een teken dat Jeugdzorg hier gefaald heeft.

En voor wie

graag direct de rechtsbronnen raadpleegt in plaats van de nieuwsberichten erover:
LJN: BJ6275, Rechtbank Utrecht , 272993 / FA RK 09-5005; 272995 / JE RK 09-2115 (beschikking OTS tot 30 oktober 2009)
LJN: BJ7911, Rechtbank Utrecht, 272995 / JE RK 09-2115 (benoeming en onderzoeksopdracht deskundige)
LJN: BK1598, Rechtbank Utrecht , 272995 / JE RK 09-2115 (beschikking OTS tot 1 juli 2010)

Tinus

Je hebt vast gelijk met die gelijkhebberigheid. De ego's zijn recht evenredig groot met de incompetentie.
Het is zo jammer dat er bij die organisaties zo weinig creativiteit en vindigrijkheid is. Ze hebben maar 1 artikel in de winkel: regels handhaven, tot elke prijs en met (bijna) alle middelen.
Hoe zou het zijn als Jeugdzorg zich eens ging concentreren op rolmodellen van jongeren? Als ze publiciteit zoeken met jongeren die een voorbeeld kunnen zijn voor anderen. Die aanspreken. Dat laat zien dat Jeugdzorg het niet alleen maar zoekt in het identificeren, creëren en blokkeren van negatieve spiralen maar dat ze ook op een positieve manier aan de mentaliteit en het welzijn van de jeugd willen bijdragen.
Wat er nu gebeurt met Laura, dat is zó eendimensionaal en zo zonder perspectief. Geen wonder dat ze vluchtte.
Leony

95%

Sanncy/Miriam:
"Maar daar zal niet zoveel aan veranderen. Want Jeugdzorg houdt zich bij deze kinderen helemaal niet bezig met de kwaal van die kinderen (ik wil zeilen, ik wil op mezelf wonen, ik wil niet naar school), maar met hun eigen probleem 'kindje, kindje toch. Dat kunnen we toch niet zomaar toestaan'." "
Percies. Laura Dekker heeft een extreem plan, en lijkt sterk te hangen aan haar eigen autonomie ('ik doe het zoals ik het wil' typische zeezeilersmentaliteit). Maar ze heeft wel een positieve wens, een passie -ze is niet zelfdestructief. Ik zie dus geen reden om haar terug te duwen in het standaardhokje waar 95% van de mensen blijmoeidg inzit; ze hoort blijkbaar bij die andere 5%.

Geen tegenslag nasha

Nasha:
"Hadden ze dit meisje (dat nu duidelijk laat zien hoe onverantwoordelijk ze is, tegenslag = weglopen!) de wereld dan maar over moeten sturen in haar uppie...?"
Er is geen sprake van tegenslag=weglopen. tenminste, als we de brief van haar grootouders in de volkskrant mogen geloven. Die suggereert een verwoestende uitwerking van BJZ op haar passie.

http://extra.volkskrant.nl/opinie/artikel/show/id/4820/Bureau_Jeugdzorg_geeft_niets_om_onze_Laura_

(kwoot)
Treurig genoeg blijft Bureau Jeugdzorg tot nu toe onduidelijk over de vraag wanneer aan deze voorwaarden is voldaan. Het zijn voorwaarden met een open eind. Een voorbeeld: ‘Meer ervaring opdoen in solozeilen’, was een van de eisen die aan Laura werden gesteld. De logische vraag is dan: hoeveel meer? Hierop was het letterlijke antwoord van de toeziend voogd aan Laura en haar vader: ‘Dat is jullie probleem, daar lig ik niet wakker van.’ En zolang ze onder toezicht gesteld is – voorlopig tot 1 juli 2010 – mag ze bovendien niet eens uitvaren.

Hoe lossen we dat op? was dan ook de vraag. Ook dat was zijn probleem niet, zei de voogd. Deze onverantwoorde uitspraken werden gedaan in aanwezigheid van Laura.
Er wordt Laura een worst voorgehouden, die zij nooit te pakken zal kunnen krijgen
Na zo’n gesprek was Laura enkele dagen totaal van slag. Kortom, er wordt Laura een worst voorgehouden, die zij nooit te pakken zal kunnen krijgen.

Hiermee wordt haar het uitzicht op het doorgaan van haar wereldreis ontnomen. Tegelijkertijd wordt zij murw geslagen door dwangmaatregelen, zoals de onder toezichtstelling en het dreigement van een mogelijke uithuisplaatsing. Dit is niet vol te houden.

ik heb de brief gelezen....tja, ik weet niet wat ik daarvan moet denken. Aandacht zodat Laura toch haar zin krijgt? Een worst voorhouden die ze nooit te pakken zal krijgen? Hoezo niet dan? Moet er dan een termijn gesteld worden? Hoe stel je zo'n termijn? Ik vind wel, er werd beweerd dat het zo'n wijs en sterk meisje was. Nou, ik kan niet zeggen dat daar nu veel van blijkt eigenlijk. Het blijkt dus toch een gewoon 14 jarig pubertje te zijn, dus in die zin had Jeugdzorg het toch wel goed ingeschat...

Niet mee eens

Ze is eigengereid en zelfstandig.

Ik ben 33, maar als ik zo onder toezicht geplaatst zou worden, zou ik ook heel snel m'n biezen pakken. Ben ik dan ook puberaal of gewoon te zelfstandig om in zo'n hokje geduwt te worden?

Ach nasha, meen je dat nou

of zeg je dat alleen maar om een beetje reacties uit te lokken

Typisch verloop

Zoals het nu gaat in Laura's geval, zo gaat het echt veel vaker. Met het kind is niets mis, het systeem gaat zich er mee bemoeien, en ineens ontstaat er een neerwaartse spiraal.
Hoe kan het dat een rechter uitspreekt dat een kind meer ervaringen moet opdoen, dus dat die rechter in principe niet eens heeft gezegd dat ze die poging niet mag doen, en dat een Jeugdzorg vervolgens bepaalt dat ze gewoon lekker helemaal niet meer mag zeilen? Hier begrijp ik gewoon echt niets van.
Dit vind ik echt een miezerige mentaliteit. En waarom ik daar een klein land bij haal? Het is toch wel een beetje algemeen hier dat je vooral niet mag uitsteken boven de rest, niet buiten de gebaande paden en de alom geaccepteerde richtingen. Een kind dat beweert de wereld rond te willen en kunnen zeilen? Dat beeld past al niet eens in de koppen van de mensen. Hier zijn zoveel mensen in zulke grote lijnen gelijk aan elkaar, of lijden in ieder geval zeer vergelijkbare levens in zeer vergelijkbare omstandigheden, dat het niet meer voorstelbaar is dat het ook wel eens (extreem) anders kan, zonder dat dat fout is.
Ik lees gelukkig her en der erg veel steunbetuigingen aan Laura en haar familie, ik hoop dat die daar iets van meekrijgen.
En verder hoop ik nog steeds op de rechtszaak, tegen beter weten in wellicht...?