Welke vakantieherinneringen/reiservaringen wil jij je kinderen meegeven?

Primavera

nou misschien wil je het mij dan mailen ? Ik ben gek op hagedissen, vissen en zeeschildpadden (turkije ?? ooit in een prachtig stukje van dat land namelijk tussen de zeeschildpadden en andere prachtige beestjes gezwommen).

Elk ander land hoor ik ook graag !

[email protected]

Chippie

ben je echt zo serieus over die dingen of kunnen we het een beetje luchtig houden?

Manda

Zo zie je hoe verschillend mensen zijn; zo kan ik me er heel weinig bij voorstellen dat je huis zo belangrijk is dat je daarvoor andere dingen (zoals vakanties) opschort. Dat huis redt zich maar, zou ik denken. Maar ik heb dan ook helemaal geen goed ontwikkeld gevoel voor inrichting, dat scheelt een hoop geld.

Primavera

he wat raar ik heb niets ontvangen, even kijken of het wel goed gegaan is ?? [email protected]

Yta

we gaan wel op vakantie (vorig jaar 3x weg geweest), dit jaar gaan we 'alleen' op zomervakantie. Maar als we dit huis niet hadden dan waren we vast wel op vliegvakantie gegaan. Overigens zijn we een jaar of 5 geleden een keer niet op vakantie geweest, toen hebben we een schuld (chronische roodstand) weg gewerkt en het jaar daarop zijn we goedkoop kort op vakantie geweest, niet leuk maar je krijgt er niets van, zeker als je dan regelmatig het strand hier op zoekt.

Tja ons huis, ik kan mj dat wel voorstellen dat je dat zo zegt, maar ik denk dat jij ook nooit zo'n aftands bouwval zou kopen als wij gedaan hebben, het is wel een langdurig project maar ik ben blij met elk klein stukje vernieuwing. En het is zo gaaf om de foto's te zien van het hele proces.

Ik ben een echte vakantiefreek

Al onze vakantiedagen besteden we ook aan vakanties. Het zijn meestal kampeervakanties en om het jaar een verre reis.

Ik heb er zelfs een site over gemaakt en ja dromen over bestemmingen zijn er ook, er komen er steeds meer bij

Wat veel mensen niet weten dat een verre reis vaak goedkoper is dan 2 weken Spanje in juli/aug. Hier ben ik ook te laat achter gekomen. Wij reizen altijd zonder iets te boeken. Het maakt niet uit of het een verre reis is of kamperen.
Ook ga ik ieder jaar met vriendinnen een paar dagen weg en een lang weekend met mijn dochters. Heerlijk om al die culturen te ontdekken.

groet Lis@ die net terug is van haar 3e reis Thailand en volgend jaar weer gaat met dochters en schijnzonen.

Lieveheersbeestjes

Wij hebben een tuin en onze kinderen zijn al heel gelukkig als ze een lieveheersbeestje hebben gevonden. Verder gingen we vanmiddag er even uit om vliegtuigen te zien landen en opstijgen op een klein vliegveldje.
Ik hoef niet ver weg te gaan. Ik vind het ook prima om thuis te zitten. Verre vakanties met ellenlange vluchten naar een ver oord, daar een week verblijven (zodat je lang niet alles ziet) en dan weer tien uur terugvliegen, dat is niet aan mij besteed. Ik vind het ook slecht voor het milieu, ben echt niet zo'n milieufreak maar op dit gebied wel. Europa is ook prachtig, zat plekjes waar je amper een toerist tegenkomt. Ik ben hier dus gewoon nog lang niet uitgekeken en ik kan ook nog steeds genieten van lieveheersbeestjes. Dus mijn kinderen wil ik dit laatste gewoon meegeven, dat je niet ver hoeft te zijn om te genieten.

Primavera!

Nou primavera, in die strandjes ben ik ook wel geinteresseerd! (ik zal ze niet doorvertellen )
Mijn e-mail adres is [email protected]

Viridantia

vorig jaar hebben we een heerlijke week gehad op camping Les Arches in een houten 'Arches' huisje (badkamer met wc en keukentje op de veranda 450 per week, daar zit greencamp ook op 630 tunneltent of 840 safaritent. Dit jaar gaan we naar La Prade, zelfde verhaal, 500 per week hoog seizoen, greencamp tent 630 euro. De andere camping is niet aangesloten bij greencamp maar volgens mij vergelijkbaar, 420 houten chalet 420 met wc zonder badkamer 420 per week.

het zijn allemaal kneuterige vrij kleine campings met natuurlijk zwemwater.

Vakantiefreak (lis@)

Ja, dat ben ik ook! Helaas heb ik het geld er niet voor om iedere vakantiedag die ik heb op vakantie te gaan. Gelukkig lukt het me wel om ieder jaar twee weken met de caravan op pad te gaan.
Maar ik zou zo graag ook met een vriendin een aantal leuke stedentripjes willen maken bijvoorbeeld, en met de kids naar de V.s.. Een groot verschil dus met wat ik wil en wat ik kan.

Gr. Poezie.

Poezie

Heel herkenbaar..kunnen en willen zijn twee verschillende dingen.

Chippie (ot)

Wat we in Afrika hebben gedaan?
Vlucht naar Windhoek, daar paar dagen bij vrienden geweest, toen met huurauto naar noorden van Namibië gegaan. Spitzkop, Twijfelfontein, Etsosha, Caprivi helemaal in, Waterberg, Walvisbaai (kust) en via de Namib-woestijn terug naar Windhoek. We hebben meestal gekampeerd op eenvoudige campsites (waar mogelijk community based); onze auto had twee daktenten, super leuk. We zijn in totaal een maand weg geweest.
Namibië is een heel toegankelijk en eenvoudig te bereizen land, 'Afrika voor beginners' kun je zeggen. Veel wild gezien in Estosha, Caprivi vind ik fantastisch vanwege de dorpjes, het water, de vele vogels, de woestijn is fascinerend, de kust was voor de kinderen erg leuk (boottocht, dolfijnen, zeehonden, mega zandduinen). Zucht, ik zou zo weer terug willen... Ben er nu twee keer geweest en heb wel mijn hart verpand aan dat land.
Als je meer wilt weten; we hebben een reisverslag online staan. Ik kan je eventueel een linkje sturen.

Oh reiziger dat zou ik ook wel willen!

Mag ik je verslag lezen?

lisvanderpis apenstaartje hotmail.com

Leeftijd kinderen

De leeftijd van je kinderen maakt ook uit. Zo weten die van mij al niet eens meer wat we deden tijdens vakanties toen ze 6 jaar waren. Best heel leuke dingen gedaan, maar ze weten er niets meer van. Ook van verjaarsfeestjes niet eens. ( en nog wel zo "geslooft" om er iets bijzonders van te maken.. ;0))
Dus je kan wel herinneringen mee willen geven, maar of het ook blijft hangen is een tweede.

Nee

Ik vind niet dat de leeftijd iets uitmaakt. Iedereen vult zijn vakantie anders is en dat is maar goed ook.
Kinderen houden je niet tegen om verre reizen te maken of wat voor vakantie ook. Alleen mensen die er niet van houden en het niet doen zien spoken op de weg.
Gezinnen die het wel doen ervaren het niet als last om met kinderen een ander soort vakantie te houden.

Wat wel uitmaakt is geld en tijd. Ik denk dat er gezinnen zijn die met vakantie willen en het gewoon niet kunnen betalen. Ook denk ik dat de keuze van soort vakantie bepaalt wordt door hoeveel geld er beschikbaar is.

En er zijn ook genoeg mensen die niet van vakantie houden al kan ik me dat totaal niet voorstellen

Lis@

Kinderen houden je niet tegen om verre reizen te maken of wat voor vakantie ook. Alleen mensen die er niet van houden en het niet doen zien spoken op de weg.
--- Nee, maar daar gaat het wat mij betreft ook niet om. Kleine kinderen pak je op en zet je neer waar je maar wilt. Heel simpel gezegd. Even los van de financiële ruimte die ik heb om te reizen, kies ik ervoor om niet vér te reizen met hele jonge kinderen. Dat heeft er dus niets mee te maken dat ik niet van reizen zou houden of dat ik spoken op de weg zie. Ik hou trouwens niet van alléén reizen, dan zie ik wel spoken en beren en wat voor vaags er ook zit langs de weg)

Gezinnen die het wel doen ervaren het niet als last om met kinderen een ander soort vakantie te houden.
--- Om net als bij bovenstaande voor mijzelf te spreken, gaat het mij ook niet om de last van reizen met (kleine) kinderen. Ik kies er alleen voor om pas een ander soort vakantie te houden als de kinderen de fotoboeken niet alleen als leuk plaatjesboek zullen zien, maar als boek waar ze eigen herinneringen bij op kunnen halen.

Herinneringen

Vorig jaar zijn we met de jongens naar Scandinavië geweest. De oudste was 3 en gaat dat echt niet onthouden. Waarschijnlijk weet hij er nu al niks meer van. Ik weet zelf al nauwelijks iets meer van mijn schoolexcursies en toen was ik nog ouder.

Ik denk niet dat we later een lijst gaan afwerken van wat wij belangrijk voor ze vinden (die hebben we namelijk niet). Wél bijvoorbeeld naar legoland als er eentje gek is van lego, of naar Rome als er eentje interesse heeft in de Romeinen. Zoiets kan ik me voorstellen. Maar misschien blijven ze wel gewoon gewillig meehobbelen, ook goed.

Lis@: leeftijd maakt niets uit?

"Ik vind niet dat de leeftijd iets uitmaakt. Iedereen vult zijn vakantie anders is en dat is maar goed ook.

Kinderen houden je niet tegen om verre reizen te maken of wat voor vakantie ook. Alleen mensen die er niet van houden en het niet doen zien spoken op de weg. "

Nou, die spoken hebben wel een paar vakanties verknald hier.

Ik denk dat jij nooit met een baby met chronische bronchitis die allergisch was voor een vakantiehuisje naar huis hebt hoeven gaan. Ieder half uur wakker 's nachts en de hele dag huilen toen we weer naar huis gingen (reistijd zes uur).
Of op Sicilië hebt gezeten met een kind met een darmafwijking dat op "iets" in het eten reageerde en wij konden niet achterhalen wat. 14 doorwaakte nachten.

Gevolg: Met kinderen onder drie jaar ging ik pas naar het buitenland als alles goed ingeregeld was.
Daarnaast was ik echt kapot van die twee mislukte vakanties. Ik had echt geen nacht rust gehad. Letterlijk. Ik was kapotter dan toen we eraan begonnen.

Oh en voordat mensen nou weer aan de casus gaan morrelen. Beide allergieën/gevoeligheden waren onvoldoende bekend toen we op vakantie gingen. Mijn ervaring is nu eenmaal dat het op vakantie veel lastiger is om dit soort zaken te managen dan thuis.

Ach rodebeuk, ook zonder dat...

Wij, Genistus en ik, zijn dol op verre reizen. Maar met jonge kinderen, no way. Dat heeft niets te maken met spoken of allergieën of chronische aandoeningen, maar gewoon met het feit dat er een stuk minder aan is met drie jonge kinderen. Dan is het dicht bij huis net zo leuk, alles bij elkaar opgeteld, van elkaar afgetrokken en tegen elkaar weggestreept. De reis alleen al. Reizen is bij mij óók vakantie, maar met guppies van 5, 3 en 1 achterin is het dat echt niet. Om nog maar te zwijgen van vliegvakanties, ik moet er niet aan denken. Over een paar jaar gaan we wel weer eens denken aan verder-weg-vakanties, anders dan familie- of vriendenbezoek (want ook dat moeten we in de vakanties doen bij al degenen die op meer dan 1000 km bij ons vandaag wonen).

Nuance

Ik denk dat Lis@ het al heel genuanceerd brengt maar dat ze geen ervaring heeft op kinderen met iets zodat je je vakantie met aanpassen aan het kind in plaats van te kunnen doen wat je hart je ingeeft.
Bij jong én oud kunnen ziektes/aandoeningen boven komen drijven in een duidelijk andere omgeving, dat is niet alleen voorbehouden aan kinderen. Mijn schoonmoeder was 65 toen ze in Barcelona voor het hotel in elkaar zakte, ze bleek diabetes te hebben en waarschijnlijk door ander eten/ritme/weer kwam dat nu bovendrijven (terwijl ze thuis nog niets gemerkt had)

VEra

Leuke vraag

Ik vind het een leuke vraag. Bij ons speelt altijd de factor bergen en natuur een grote rol. Wat wij altijd wilden was onze dochter de liefde voor de bergen en de natuur bij brengen. In het weekend dus in NL, op vakanties wat verder weg. Verder zijn wij gek op (al dan niet werkende) vulkanen en geothermische gebieden, dus ook dat willen we graag aan dochter laten zien. Een van onze wensen was om met dochter als ze een jaar of 12 is de GR20 op Corsica te lopen. Die hebben we zelf al eens gedaan en vonden we schitterend.
Maar, inmiddels is mijn man aan de dialyse, is zijn conditie niet optimaal en is mijn gezondheid ook niet super meer. Onze plannen zijn dus bijgesteld en we proberen nu hij nog laag op de transplantatielijst staat verder weg te gaan.
Ons wensenlijstje is/was:
walvissen in het wild zien (gedaan)
zwarte beren zien (gelukt in Canada en dit jaar hopelijk weer in de VS)
grizzlyberen zien
geisers zien (dit jaar in VS)
Zwitserland (gedaan, maar komt zeker terug)
Oostenrijk ( gedaan, maar komt ook terug)
dolfijnen zien (gedaan)
De nationale parken en state parks in de VS
Zweden
Noorwegen
Parijs
Terug naar Hawaii als het lavameer vol is
Sicilië en Eolische eilanden
Reunion, ook de GR lopen die wij als huwelijksreis hebben gedaan.

Wensen genoeg dus, maar waarvan we ook weten dat tot het moment van transplantatie erg lastig wordt. Maar goed, er moet wat te wensen overblijven.... En wat we wel gedaan hebben, zijn wel hele bijzondere ervaringen, die ook bij dochter zijn blijven hangen.

Petal korea

als onze jongste 12 jaar is (oudste is dan 18) dan gaan we naar Korea, met zijn 4én zijn we 15.000 euro kwijt (huidige prijs) voor een georganiseerde reis van 21 dagen, nog 10 jaar om te sparen. Ja dat is iets wat we samen moeten mee maken. Kan ik meteen mijn dossier en foto's mee gappen uit het kindertehuis voordat het door de papierversnipperaar gaat. Het kindertehuis in seoul staat op een duur stuk grond er gaan geruchten dat de boel verkocht gaat worden en ik ben bang dat er meer verdwijnt.

Ik ben de enige waarschijnlijk

Genista "maar gewoon met het feit dat er een stuk minder aan is met drie jonge kinderen."

Ik vind reizen met kinderen juist veel leuker. Je hebt een rustiger tempo waarin je veel meer opneemt, je kiest accommodaties met veel meer zorg, je bent z'n allen en je hebt gezamenlijk zo'n dit-pakt-niemand-ons-meer-af-gevoel, je maakt dromen waar en vooral: kinderen zien zoveel meer dan wij zien. Ze zien de grootsheid van de Grand Canyon maar ook elk eekhoorntje dat voorbij hupst vinden ze geweldig! Ze genieten van de grootste sandwiches die ze ooit hebben gezien, boodschappen doen is een groot feest in een supermarkt met allerlei nieuwigheden, etc. Ook ik heb juist door de kinderen van tig meer zaken genoten dan toen we met z'n tweetjes reisden (lees: landen doorcrossten).

Aanpassen

Wij gaan bijna elke zomer een maand naar Marokko - met kind (en nu kinderen). Dat gaat heel goed, gelukkig, ze wordt niet ziek, is niet allergisch gebleken voor wat dan ook. Daar hebben we veel geluk mee, dat weet ik. En verder passen we de hele vakantie op het kind aan. We gaan geen verre reizen ondernemen naar Marrakech of Ouarzazate - het is daar 50 graden in de zomer en zo'n klein kindje heeft nog niets aan het grote cultuurgoed ter plekke. Dat soort trips bewaren we tot de kinderen het bewust kunnen meemaken. Tot die tijd gaan we vooral veel naar het strand, maken bos- en bergwandelingen, hangen lekker bij opa en oma op het dakterras, gaan winkelen in de stad of flaneren langs de boulevard. Allemaal relaxte activiteiten die je met een baby/peuter/kleuter kunt ondernemen zonder het risico te lopen dat je ergens vast komt te zitten met een ziek kind - je bent namelijk telkens zo weer thuis.
Aan de andere kant ken ik ook gezinnen die (bijvoorbeeld) met vier jonge kinderen door Thailand trekken met rugzakken en daar enorm van genieten. Het is denk ik ook je instelling. Ik haat rugzakken, kamperen, sanitairloze omgevingen en afzien in het algemeen. Ik zou gillend gek worden.
Namibie lijkt me trouwens waanzinnig mooi. Ik had ooit een Duitse verloofde met connecties in Namibie en we hadden vergevorderde plannen voor een Afrikareis, maar toen maakte ik het uit. Stom stom stom. Had ik nou niet zes maanden kunnen wachten? Nu kom ik misschien nooit meer in Namibie, en dat alleen maar omdat ik moeilijk deed over vreemdgaan .
Groetjes
Massi

Correctie op mezelf

Het is niet zonder meer zo dat er minder aan is met drie jonge kinderen, maar met sommige jonge kinderen wordt het gewoon minder leuk. Met die van ons bijvoorbeeld. Zoals gezegd, ik spreek uit ervaring. Eekhoorntjes zijn in Nederland ook leuk en die Grand Canyon vinden ze later vast ook wel mooi. Ik heb zelf zonder kinderen enorm genoten van Bryce Canyon en Delicate Arch enz. Ik heb er de stress nu gewoon niet voor over, want onze kinderen worden van die lange reizen op deze leeftijd gewoon Niet Leuk. Ik weet het uit ervaring, want zoals gezegd, er zijn familieleden en vrienden die op meer dan 1000 km bij ons vandaan wonen en die we toch graag willen bezoeken.

Chippie

Chippie: "Ik vind reizen met kinderen juist veel leuker. Je hebt een rustiger tempo waarin je veel meer opneemt, je kiest accommodaties met veel meer zorg, je bent z'n allen en je hebt gezamenlijk zo'n dit-pakt-niemand-ons-meer-af-gevoel, je maakt dromen waar en vooral: kinderen zien zoveel meer dan wij zien."
Weet je dat ik dit totaal niet herken? Wellicht komt dat doordat wij met z'n tweeën ook al een rustig tempo aanhouden. We willen zien wat we willen zien, in ons tempo. Zonder kinderen konden we dat veel beter. Accomodaties met meer zorg? Neuh... En het dit-pakt-niemand-ons-meer-af-gevoel, dat ken ik! Met, maar ook zónder kinderen! Hoe dan ook, over een paar jaar ga ik vast wel weer verder weg dan nu, want ik houd veel van reizen, maar nu de jongste pas 7 is, nog even niet.

Eens met lisa

Ik ben het wel eens met Lisa dat leeftijd er niet zoveel toe doet. Natuurlijk kan er op vakantie een ongeluk gebeuren of je kan ziek worden maar dat kan thuis ook gebeuren. De ervaringen van Rodebeuk zijn vervelend maar die hadden zich ook thuis of in Drenthe voor kunnen doen.

Ook met kleine kinderen kan je makkelijk reizen. Toen ik alleen nog mijn oudste twee had was ik alleenstaand. Ik heb er toen bewust voor gekozen om zoveel mogelijk ja te zeggen dingen ondernemen. Het is heel makkelijk om thuis te blijven zitten. Ik zag er soms enorm tegen op om met twee babies of peuters op stap te gaan. Toch heb ik het altijd gedaan want ik wilde mensen ontmoeten, dingen meemaken en niet alles zien vanachter het glas van de ramen van mijn appartement. Dus ik ging er gewoon voor. Ik ben met die kleintjes overal heen gegaan en natuurlijk was er wel eens een doorwaakte nacht of een verregende vakantie of zelfs een paar keer een bezoek aan een ziekenhuis of dokter in een ander land maar uiteindelijk hebben we vooral heel veel lol gehad en heb ik hele mooie herinneringen aan die tijd. Ik ben er flexibel van geworden en heb geleerd te improviseren.

Later met een man en meer kinderen was het alleen maar makkelijker en gingen we ook overal heen. Natuurlijk naar zijn land en naar mijn land maar ook naar andere oorden. Thuis blijven is sowieso niet echt een optie als je niet in je geboorteland woont. Je wilt tenslotte de kinderen ook eens aan je familie laten zien.

Natuurlijk is reizen iets anders met kleine kinderen. Je kan niet hele avonden in een rokerig kroegje hangen of tot het ochtendgloren dansen maar je kan wel 's avonds op een terras hangen tot in de kleine uurtjes of om 12 uur 's nachts nog een ijsje halen. Een 7 uur durende expeditie om alle hoeken van de Vaticaanse musea te zien is misschien inderdaad wat te ambitieus met kleine kinderen maar een of twee uur daar doorbrengen kan best. Zeker als je partner hebt kun je af en toe ook splitsen. Ik ging dan met de kinderen naar het strand (daar is man niet dol op) en hij ging dan oude geschriften ergens opzoeken of iets anders zien wat voor de kinderen heel saai was. Of man ging naar het park met de kinderen terwijl ik ergens een museum bezocht.

Natuurlijk is het anders dan zonder kinderen maar ik vind het voor mezelf wel een dimensie toevoegen. De wereld door de ogen van de kleintjes te zien, hun van alles uit te leggen, de details die ik mis en waar zij mij op wijzen.... Voor mij voegt het wat toe. De kinderen weten inderdaad nauwelijks meer iets van de vakanties voor hun 5de en wat ze weten van daarna is ook lang niet altijd wat ik zou willen dat ze zich herinneren (mijn dochters enige herinnering aan Pompeii is dat mijn man en ik heel erg ruzie hadden, ik weet er echt niks meer van al geloof ik het best) maar daarvoor doe ik het ook niet. Ik reis omdat ik dat leuk vind en omdat de kinderen het verder ook best leuk vinden al zouden ze ongetwijfeld met een vakantie in Drenthe even tevreden zijn.

In elk geval zijn kleine kinderen voor mij geen belemmering op reis.