Welke vakantieherinneringen/reiservaringen wil jij je kinderen meegeven?

Ach kaaskopje

Hele zomers heb ik doorgebracht in zuidfrankrijk en spanje, als kind. Blij toe, want met ons budget kom ik niet verder dan de benelux. Ik ben blij dat mijn ouders niet dachten zoals jij....
Overigens vergeet je dat je als je ouder wordt niet altijd meer de energie hebt voor lange reizen. Backpacken in Vietnam zou ik nu niet willen, en mijn man zou het niet meer kunnen,maar als 25jarige hadden we dat geweldig gevonden.

Jeetje

mensen gaan echt niet ver op vakantie zodat ze kunnen vertellen dat ze ver op vakantie zijn geweest, dat bestaat toch niet ?!

En regels als eerst Nl en dan de rest vind ik ook onbegrijpelijk, alsof daar een logica in zit. Volgens mij zijn mensen niet zo bezig met wat een ander vind van iemands vakantie, of misschien wel als ik dit zo allemaal lees, lol. Goh wat je bezig kan houden, het interesseert mij echt erg weinig waar de buurvrouw/moeder van school/familile zoal naar toe is geweest, ik wil best foto's kijken en verhalen aanluisteren maar het doet bij mij echt verder helemaal niets tenzij ik denk dat het ook wel iets is voor ons dan schrijf ik het op en dan google ik even, meestal valt het dan toch weer af omdat we een andere smaak hebben qua vakantie.

Als je lekker naar Thailand, Mexico, Afrika, where ever gaat om welke reden dan ook, prima !! En als je op de plaatselijke camping blijft om welke reden dan ook, ook prima !!

Ik ken ze wel

Nou ja, ik ken wel van die mensen die altijd even vermelden waar ze heen gaan. De buren van mijn schoonouders bijvoorbeeld. 'Kunnen jullie op de post letten, wij gaan op vakantie. Naar Cambodja.' Mijn schoonmoeder kent haar buurvrouwtje inmiddels, dus die vraagt dan heel vals 'goh, waar ligt dat ook alweer?'. En dat weet ze dan niet eens
Ach, en voor het overige. Mijn calvinistische inslag komt voornamelijk door een afkeer van gedoe. Met de auto naar Zuid-Frankrijk is een eitje (zeker op de manier waarop ik dat doe), maar een vliegvakantie met baby en kleuter vond ik destijds zo'n uitdaging dat ik er niet meer aan begin. Een van mijn collega's heeft vorig jaar een rondreis door China gemaakt. Ik werd al moe toen ik het programma hoorde, maar zij hebben het prima naar hun zin gehad (geen kinderen overigens).

Cobi

Het is prima dat je het niet ziet zitten en het dus ook niet doet. Maar ik snap niet zo goed waarom je dat zo enorm moet aandikken dat het nogal veroordelend over komt. Ik heb niet de behoefte om mensen die anders vakantie vieren belachelijk te maken.

Maar for the record. Ja, we hebben een goede rugdrager en een reisbuggy waarmee we kind heerlijk konden vervoeren. Wat dat betreft is een dorpje, camping en strand in Zuid/Frankrijk net zo´n grote (of kleine) uitdaging. En je kunt prima een programma om middagslaapjes heen plannen. En wij hebben het grote geluk dat ook onze kleinste globetrotter letterlijk overal in slaap valt als ze het even minder boeiend vind en ook niet moeilijk doet als ze wat later haar bed ziet. Niet alle kinderen zijn zo en dan wordt het wel een stuk lastiger. Het wordt ook een stuk lastiger als je zelf als ouder reiservaing mist. Als je weet hoe het werkt dan is het wel een stuk gemakkelijker.

Ik vind uist even een speeltuintje meepakken heerlijk. Waar snuif je nu beter de cultuur op dan in een speeltuintje. Spelen met andere kinderen. Eén van de eerste dingen die ik onze kinderen in Amsterdam heb laten zien is het Vondelpark. In New York vond ik een middagje niksen (zonder kinderen) in Central Park echt geweldig. Daar proef je NY op zijn best.

Kaaskopje

Ik vind je niet sneu, maar als je echt een droom hebt kun je vandaag al iets doen. Al is het maar het statiegeld opsparen en-of je vakantiegel voor een groot deel wegzetten. Het is geen ramp dat die reis er niet komt, maar het geeft energie om ergens echt voor te gaan.

Vic

Omdat de buren van je schoonouders (waar hebben we het over, ik ken de buren van mijn schoonouders nauwelijks) vertellen waar ze naar toe gaan, gaat iedereen verder weg omdat ze dan ´iets´ hebben te vertellen? Hoezo generaliserend?

Ik ken toevallig wel wat meer mensen die verder weg gaan met kinderen. En echt bij niemand denk ik 'dat doen ze omdat ze iets te vertellen hebben'. Het zijn mensen die misschien net wat avontuurlijker zijn. Die veel willen zien, proeven, beleven, meemaken. Die vaak vordat ze kinderen kregen ook al wat van de wereld hebben gezien en dat graag ook meegeven aan hun kinderen.

En ja, die mensen kunnen ook allemaal Cambodja aanwijzen op de wereldkaart.

Rondreizen zuid-afrika

Bij Djoser heb je rondreizen voor zo'n 2300 euro per persoon, exclusief maaltijden. Met alleen je vakantiegeld kom je dus al een heel eind. Als je dan ook nog 50 euro per maand spaart, kun je over een jaar of 3 naar Zuid-Afrika.

Hmmm

Ik zie nu de bal een paar dagen heen en weer gaan over het net in dit draadje.

Laat ik voorop stellen dat iedereen lekker zijn eigen afweging moet maken. Maar mijn orakelmoraliseerneiging begint toch weer een beetje zijn kop op te steken.

Het is natuurlijk helemaal niet nodig om ver te reizen als je avontuurlijk ingesteld bent. Het avontuur begint al om de hoek van de straat. Net zozeer als dat het niet nodig is om de eerste 12 jaar van je leven in NL te blijven.

Ik zie dus veel aannames en generalisaties.

Het lijkt me in ieder geval goed voor de wereld dat niet iedereen drie vliegreizen per jaar maakt. Niet nodig ook voor die mensen. Us een keer een mooie reis ver weg zal ik niemand ontzeggen. Maar de reflex vakantie-Schiphol; daar zou ik toch nog een keer over nadenken. Is alles wat je van ver haalt lekkerder en avontuurlijker? Wat dat betreft sluit ik met bij reiziger aan. Het is eerder en-en dan of-of.

Zelf heb ik als kind heel veel gereisd. Vaak (en daar komt het gemoraliseer) naar familieleden die onvrijwillig waren vertrokken naar ver weg. Daardoor heb ik het wonen in een veilig land erg leren waarderen. En het kunnen reizen door dat thuisland, het ontdekken van al het moois daar, ja, dat vind ik al heel wat. Daardoor staat vooral dat automatisme van ver is beter en avontuurlijker me tegen. Al dat gereis is alleen maar mogelijk door de goedkope kerosine, en veel van die avonturen rechtvaardigen voor mij niet de reis.

Laatste opmerking: ik vond het schrijnend om te lezen hoe mensen zich beklaagden toen ze niet meteen naar huis konden door de aswolk. De verwachting dat je een weekendje naar New York kunt of even anderhalve dag naar een congresje in Bukarest. Het vanzelfsprekende van dat soort reizen. Ik denk dat het goed zou zijn als dat weer wat bewuster als een verre reis zou worden ervaren. Die mensen leken wel afgestompt. Want als je echt ziet hoe bijzonder het is dat je zo snel zo ver kunt komen, als je ziet dat het helemaal niet zo vanzelfsprekend is allemaal, en dat je soms over land van Bulgarije naar NL moet zien te komen... dan waardeer je het avontuur pas echt. En dan klaag je ook niet als je avontuur eens een paar dagen langer duurt.

Manda

Wij huurden wel eens een huurtent. In voorseizoen was dat spotgoedkoop, in hoogseizoen belachelijk duur. Ja, ik heb ook gezien dat rechtstreeks boeken soms veel goedkoper is maar ik heb ook gezien dat je dan in heel andere accommodaties terecht komt dan een luxe stacaraven. En de duurderee huurtentaanbieders hebben vaak ook de mooiere en grotere plaatsen op diezelfde camping. Vo
rig jaar konden wij royaal naast onze tent zitten, de overburen die bij een goedkopere maatschappij hadden gehuurd zaten op het paadje voor hun tent. Het scheelde ongeveer 100 euro per week; dat had ik er graag voor over om wat royaler te zitten.

De één vindt zo'n houten huisje leuk, de ander niet. Ik vind een huurtent leuk, maar ik moet niet denken aan een luxere stacaravan. En nu huren we een groot benedenappartement in een eeuwenoude Toscaanse fattoria met enorme tuin en een zwembad voor 300 euro per week meer dan een huurtent en 200 euro minder dan een stacaravan. Tja, nu kan ik wel denken 'wat oenig' dat je in een stacaravan gaat zitten, maar het moet ook bij je passen (wij wilden dit jaar niet de drukte van een camping maar wel wat andere kinderen in de buurt)

Rodebeuk

'Het is natuurlijk helemaal niet nodig om ver te reizen als je avontuurlijk ingesteld bent. Het avontuur begint al om de hoek van de straat.'

Volgens mij zegt hier echt niemand dat er niets dichtbij valt te ontdekken. Sommigen zeggen dat je eerst dichtbij de boel moet ontdekken en later pas verder. Anderen voelen zich beter bij afwisseling.

'Het lijkt me in ieder geval goed voor de wereld dat niet iedereen drie vliegreizen per jaar maakt.'

Ik heb niet echt de indruk dat hier veel ouders zijn die zich dat financieel kunnen veroorloven, zoveel vakantiedagen hebben en daar ook nog eens genoeg puf voor hebben.

'Maar de reflex vakantie-Schiphol; daar zou ik toch nog een keer over nadenken. Is alles wat je van ver haalt lekkerder en avontuurlijker?'

Dit snap ik dus niet. Niemand heeft het hier over vakantie is dus Schiphol. De mensen die verder weggaan, genieten ook dichtbij in andere vakanties, weekendjes weg, etc. En ook niemand zegt dat alles van ver beter en lekkerder is. We zeggen dat verder weg OOK lekker is en dat we dat ook willen proeven.

Izar

Maar zo kun je tripjes met kinderen toch ook plannen? Zo plan ik mijn tripje naar Amsterdam maar ook tripjes verder weg. Overal ter wereld heb je mooie parken, mooie pleinen, geweldige natuurplekken, leuke picknickplekken, etc.
Als je met kinderen reist, reis je in een ander tempo dan de gemiddelde touroperator. Maar ik zou - met of zonder kinderen - nooit meer anders willen. Het is zo veel meer relaxt, je neemt zoveel meer op, etc.

Reiziger ot

Ik wil heel erg graag meer weten over Afrika? Waar zijn jullie geweest, hoe gereisd, etc?

Chippie

Dit is wat jij zei:
"Ik ken toevallig wel wat meer mensen die verder weg gaan met kinderen. En echt bij niemand denk ik 'dat doen ze omdat ze iets te vertellen hebben'. Het zijn mensen die misschien net wat avontuurlijker zijn. Die veel willen zien, proeven, beleven, meemaken. Die vaak vordat ze kinderen kregen ook al wat van de wereld hebben gezien en dat graag ook meegeven aan hun kinderen. "

Mensen die ver reizen zijn net wat avontuurlijker? Nogal pretentieus vind ik dat, om ver reizen zo te noemen.
En die mensen willen ook meer zien, proeven, beleven en meemaken? Dus die koken nooit Knorr wereldmaaltijden of andere pakjes, kopen al hun eten bij de boer, hebben 10 recepten voor aardperen in de kast staan, gaan ieder weekend een lange voettocht maken, hebben alle kerken met romaanse resten in NL al gezien, staan om zes uur op om de zon op te zien gaan boven de Flevopolder? Die Leven Intensiever ofzo?

Aan mijn observaties nav de aswolk maak je geen woorden vuil. Waren dat ook avontuurlijke reizigers, of ligt het toch wat ingewikkelder?

Vakantiegeld

Ja, kijk als ik ons vakantiegeld zou kunnen inzetten voor vakantie, tuurlijk. Hier gaat het op aan rekeningen en collegegeld enzo.

Rode beuk

Nee, dat is niet wat ik bedoel. Volgens mij weet je dat ook best. Ik weet niet of 'avontuurlijk' de goede benaming is. Maar ik denk dat het een soort van instelling is. De een vind het geweldig, de ander niet. De één ziet alleen de lange reis, het gesleep, de vaccinaties, de middagslaapjes en hoeven dan niet meer. De ander heeft met al die zaken minder moeite en gaat gewoon. D mensen die met kinden veder weg reizen heben daarvoor vaak al iets meer van de wereld gezien en zien daardoor waarschijnlijk minder bezware. Ik kende Thailan en zaken mer dan prim geregeld zijn (in mijn ogen is Thailand een stuk makkelijker te bereizen dan bv Frankrijk).

Lees het hele draadje en zie dan dat niemand van mij een verre vakantie hoeft te maken (alleen Kaaskopje heb ik geadviseerd om nu iets te gaan doen om over een paar jaar op reis te kunnen, als ze een andere droom had gehad zou ik ook zeggen, NU beginnen). Ik reageer alleen op allerlei zottigheden die worden aangegeven: men doet dat alleen maar om iets te vertellen te hebben, belachelijk om een peuter mee te nemen, het is lastig, je zit in een speeltuitnjes te hangen, kinderen hebben er niets aan, geen herinneringen, etc.

Het is ieders eigen keuze. Wij voelen ons allemaal helemaal happy om soms wel verder weg te gaan. Wij vinden het niet lastig, erg leuk, bijzonder, etc. Dat zegt iets over onze instelling. Ik begrijp ook goed dat er mensen zijn die die instelling niet hebben en die het dichterbij zoeken. En de ene instelling is niet beter dan de andere instelling.

En met zien, proeven, beleven, meemaken bedoel ik iets heel anders dan Knorrmaaltijden. Dat weet je donders goed. Daar ga ik dus geen woorden aan vuil maken.

Aan die aswolktaferelen maak ik ook geen woorden vuil omdat ik er weinig mee heb. Ik heb daar weinig van gezien maar heb niets met mensen die niet kunnen relativeren. Soms gaat het leven niet zoals je gepland hebt. Zeker verre bestemmingen hebben wel eens bijzondere verrassingen voor je in petto, daar zul je mee om moeten leren gaan. For the record; ik heb twee keer langer in een land moeten blijven (1 x in Europa, 1 x elders omdat vliegtuig vanwege weersomstandigheden niet kon vertrekken), 1 x een noodstop gemaakt tijdens opstijgen waardoor we een dag later vertrokken en twee dagen langer op Ameland moeten verblijven vanwege storm. En je hoort me niet klagen (ik denk dat je de mensen die niet klaagden ook niet hebt gezien op tv)

Dan hebben we de nuance wel weer...

woordkeus luister toch heel nauw

met proeven, beleven, meemaken snap ik ook heel goed dat jij je enthousiasme probeert over te brengen over alle indrukken die je ervaart.

Het klonk alleen een beetje alsof je daarvoor ver moest reizen.

Oh en je advies aan Kaaskopje, daar sluit ik me helemaal bij aan. Die moet vandaag beginnen.

Rodebeuk

Ik snap best dat mensen balen als ze door de omstandigheden een paar dagen later terugkomen. Als je alle tijd van de wereld hebt is een paar dagen extra vakantie heerlijk maar zeker in het geval van een zakenreis is het toch vaak haasten en je wilt snel weer terug. Dat heeft ook weinig met avonuurlijks te maken. Als er iets nou niet avontuurlijk is het om naar een congres te gaan waar dan ook ter wereld in een hotel wat er precies hetzelfde uit ziet in China als in Brazilië. Sowieso vind ik vakantie ver weg niet avontuurlijk. Dat ben ik ook wel met je eens. Avontuur is voor mij wat anders.

Zo'n aswolk is natuurlijk ook gewoon vervelend. In 99% van de gevallen kan je namelijk wel voor een dagje of een weekend op en neer naar ver weg dus dan is het ook vervelend als je planning in de war komt. Aan de andere kant niemand kan er wat aan doen dus dan moet je meeveren met de gelegenheid en er een paar leuke dagen van maken.

Wij zijn door een staking of een gemiste vlucht of noodweer ook wel eens ergens langer gebleven en moesten enorm omreizen. Hoeft niet vervelend te zijn. Bij een staking een paar dagen extra in een mooi hotel in een mooie stad was zeer welkom. Met de trein terug uit zuid Italië met twee kleine kinderen viel reuze mee en heeft mij nog een paar leuke herinneringen gegeven aan een prachtig dorpje wat ik anders vast nooit bezocht zou hebben. Flexibiliteit is belangrijk op reis maar dat is al belangrijk als je naar de wadden eilanden gaat want ook daar gaat het wel eens anders dan verwacht.

Ik weet dat het ook echt mis kan gaan zoals die keer dat er net oorlog uitbrak toen wij bij familie van mijn man waren. Dat zijn natuurlijk dingen die je nooit mee wil maken. Daarom zou ik ook wel voorzichtig zijn als ik met kinderen op vakantie ga bij de keuze van het land. Het is natuurlijk anders als je naar familie gaat maar als ik een land voor gewoon een reis uitzoek zou ik wel een stabiele situatie willen. Zonder kinderen zou het me al weer minder uitmaken maar met kinderen ga je natuurlijk niet opzettelijk naar een gevarenzone.

Nederland

Een van de prettige eigenschappen van Nederland is dat het vrij klein is. Echt op vakantie in Nederland deden wij nooit toen we in Nederland woonden. Nederland zagen we door dagjes weg of weekenden. Als we langer vrij waren gingen we inderdaad meestal verder weg. Ik vind Nederland juist zo geschikt voor weekendjes en kleinschalige uitstapjes. Nu we weer weg zijn uit Nederland zullen we vast weer eens langere vakanties daar doorbrengen maar als je er woont is het juist zo ideaal dat je het hele land onder handbereik hebt. Heerlijk dat je toch redelijk diverse landschappen binnen een paar uur rijden hebt.

Nog even over die aswolk

Het geval dat me is bijgebleven was die schoonheidschirurg Schoenmaker die in de Telegraaf klaagde dat zijn vrouw en hij een eerste weekendje NY na de geboorte van hun baby hadden zien uitlopen tot een verblijf van onbekende lengte. Met dus een baby in NL, of een dreumes, die ze niet meegenomen hadden.

Heeee....LOL..... nu komen de eindjes van dit draadje bijmekaar!! Ze hadden natuurlijk gewoon dat kind moeten meenemen, en lekker in Central Park kunnen gaan zitten.

Hahahaha..

Rodebeuk

En jij probeert alle ook-eens-ver-weg-met-kinderen-reizigers over één kam te scheren met die engerd en zijn volgespoten vrouw?

Eens met maylise

Nederlaand kun je prima in dagjes of een nachte weg ontdekkken. Voor 25 euro zaten wij met zijn vijven in de trein naar Amsterdam en hebben daar best veel gezien in één dagje (nee, ik ga niet beweren dat ik Amsterdam heb gezien), ieder jaar gaan we naar het NL strand en in een straal van 1 km rijden is genoeg moois te ontdekken (en reeds ontdekt).

Ach ja die verschillen

de een vindt een vinexwijk 2 deuren van zijn moeder leuk en spaart beertjes de ander gaat naar Verweggistan en rent alle steden door. Het is maar net wat je te besteden hebt, wat je leuk vindt en wat je belangrijk vindt. Hier nog een paar jaar schrapen om het huis af te krijgen en dan zien we wel weer. Het lijkt mij wel echt fantastisch om om de zoveel jaar met de kinderen ver weg te gaan, maar pas als de jongste een jaar of 12 is. Mijn tijd qua verre reizen komt nog wel, maar eerst dat huis af.

Cobi

`Alleen als ik een verre reis maak dan wil ik de tijd daar optimaal kunnen benutten. En voor mij betekent dat in straf tempo door steden struinen en zoveel mogelijk van de omgeving zien.´

Zo was ik ook altijd. En ik geniet nu van het rustiger tempo waarin je nog steeds veel ziet een misschien wel meer de sfeer op kunt snuiven. Ik hoef nooit meer zo´n Japans reistempo.

´Niks mis met in een park of een speeltuin zitten, winkelen, aan het strand liggen of een pretpark bezoeken. Maar het zijn gewoon allemaal geen dingen waarvoor ik naar het andere eind van de wereld zou reizen, omdat je ze overal kunt doen´

Ik vind de sfeer van een tempeltuin met wat rondhobbelende Thaise peuters, een mannetje wat geroosterde maiskolfjes verkoopt, de glimmende stupa en wat rondbanjerende monniken heerlijk. Ik heb dat nog niet ergens in Europa gevoden. Winkelen en een pretpark bezoeken doen we inderdaad niet, zonde van de tijd. Maar in niets haalt een tjokvol strand in Europa in het hoogseizoen het van die prachtige, spierwitte, rustige strandjes met aquakleurige, heldere zee voor je tuintje met tig palmen waar je ´s avonds bij ondergaande zon met je voetjes in het zand van een heerlijke curry of verse vis van de BBQ geniet. En nee, wiji gaan niet naar verre oorden om alleen op het strand te liggen. Het is vaak een heerlijke afsluiting! (En ja, je hebt ook stranden in Thailand waar ik echt niet naar toe wil).

Ik denk precies andersom

Tja, die volgorde "Nederland om mee te beginnen, dan Europa en als er geld en tijd over is verder weg" dat zie ik juist niet zo.
Aangezien wij familie en vrienden hebben op verschillende plekken in het land en ook wel eens een dagje of weekend weg gaan, denk ik dat mijn kinderen al best wat van Nederland zien. Er is altijd nog meer, tuurlijk, ik heb vroeger veel fietsreizen door Nederland gemaakt, weet dat er nog veel meer te zien valt.
Maar ik denk zo: nu heb ik geld, nu ga ik die verre reizen maken. Mocht er een periode komen dat we financieel minder breed zitten, dan is iets in Europa misschien nog wel te doen. Ver weg zit er dan niet meer in.
Dus ik denk juist andersom. Nederland kan sowieso altijd nog. En Europa vaak ook nog wel. Ik heb zelf meegemaakt in 2006 met een ernstig ziek kind langdurig op een ziekenafdeling van een instelling, dat we onze verre reis naar Namibie niet door hebben laten gaan. Was ons te ver weg, zijn situatie was en bleef onzeker. Je weet nooit hoe dingen zullen lopen. Als het nu kan, dan lekker nu.

Chippie

Ik weet in het hoogseizoen in Europa ook wel wat spierwitte, rustige strandjes met acquakleurige, heldere zee voor je tuintje met palmen waar je 's avonds van je BBQ kunt genieten, daar hoef je het niet voor te doen. Maar ik snap best dat verre reizen en andere culturen zien gewoon leuk is. Als we meer financiele ruimte zouden hebben zouden we dat ook doen zelfs al woon ik in een land waarin je aan een heel leven nog niet genoeg hebt om alles te zien.
Alleen vind ik niet dat die verre reizen speciaal voor de indrukken zouden moeten. We hebben toen we ons dat konden permiteren één verre reis als huwelijksreis geboekt met dochter van anderhalf. Niet voor haar (ze kan nu hooguit de foto's bekijken en verder weet ze er niks meer van), maar voor ons. Wij wilden graag ver weg, gegarandeerd mooi weer en vanwege dochter ergens waar geen vaccinaties nodig waren en we wilden haar gewoon niet zo lang missen. Voor haarzelf is het ook veel leuker geweest om lekker met ons samen te genieten ipv alleen achter te blijven. Het enige verschil was dat het voor haar natuurlijk niet uitmaakte of het het strand hier aan de kust was of een tropisch eiland, voor ons wel.
Groeten Primavera

Stukje weggvallen

'Alleen vind ik niet dat die verre reizen speciaal voor de indrukken zouden moeten' = 'Alleen vind ik niet dat die verre reizen speciaal voor de indrukken van de kinderen zouden moeten'

Primavera

ja kom maar met de namen van die strandjes in Europa, ik ben 1 en al oor, dan google ik wat en dan zal je zien dat ik binnen een paar jaar er ook geweest ben, ik ben erg benieuwd.

Niet op het forum, manda

Nee, die ga ik niet op een openbaar forum prijsgeven, dan zit ik straks op een halve vierkante meter tussen de Nederlanders ipv op 50 a 100 vierkante meter tussen de hagedissen, vissen en zeeschildpadden.

Ondernemingszin

'Algemeen: Het is niet iedereen gegeven om met jonge kinderen te reizen, veel mensen durven dat niet aan of hun kind kan het niet aan of ze hebben zelf niet genoeg reiservaring om het aan te gaan.'

Zo is dat. Ik ben gewoon niet zo'n ondernemend mens. Ik maakte me bij voorbaat al teveel zorgen over eventuele oorontstekingen en andere narigheden die me bij een onverstaanbare arts zouden doen belanden, verkeersongelukken, enge beestjes, vies water, diarree, tropische ziekten en andere nare eventualiteiten. Allemaal ongemakken, die een veel voor de hand liggender dan de ander (!) - en al met al zag ik verre trips niet zitten met kinderen.

Mensen die met kinderen ver reizen vertellen vooral de mooie verhalen, logisch.
Maar zoals Cobi het beschrijft, zo zou het kunnen gaan. Ik herinner me zelfs doodgewone Nederlandse vakanties met door-wat-dan-ook enorm slecht slapende ukkies die me 's ochtends hartgrondig deden verzuchten: Ik Wil Naar Huis!!! Dit is toch geen vakantie!!

Maargoed, inmiddels zijn alle ukkies volwassen mensen, de een reist al jaren avontuurlijker dan de ander, al naar eigen wens, en ik ben nog steeds niet enorm ondernemend.
De ene mens is de andere niet.