Welke sport?

Mijn oudste zoon heeft paardgereden en heeft aan boogschieten gedaan.
Zoon daarna Krav Maga, zoon daarna heeft op hoog niveau geturnd en is daarna op atletiek gegaan.
Voor dochter is er vanaf haar vijfde niets anders geweest dan paardrijden.

Ze zijn zelf op de sporten uitgekomen, al heeft de gymdocent van zoon 2 hem wel de suggestie gedaan. Hij zag hem bezig met gym en zag een turner in hem, dat klopte ook.
Ze mochten zelf beslissen. We hebben echt helemaal niets met hockey of voetbal bijvoorbeeld en zouden niet hebben staan juichen, maar ik zou ze nooit een sport verbieden of ze op andere gedachten willen brengen. Waarom zou ik?

Mijn jongste zit op voetbal, hij wilde dit zelf als hij eenmaal zijn zwemdiploma's binnen had. Is ook enorme voetbalfan, dus logisch.

Oudste heeft van alles gedaan: turnen, voetbal, handbal. Zit nu op tennis n.a.v. een workshop die ze bij gymles op school kreeg. Elk jaar in september krijgen de sportverenigingen in de omgeving tijd om hun sport te presenteren. 6 klassen tegelijk, kleine groepjes en lekker uitproberen. Werkt prima, ze krijgen dan naar wens een informatieboekje mee van de vereniging om zich in te schrijven.

oudste zoon heeft op voetbal gezeten 
Daar hebben wij bewust voor gekozen om de omgang met andere kinderen wat te stimuleren 
Bleek toch niet zijn sport te zijn, dus toen hebben we voor gymnastiek gekozen.
Hij was toen 5 a 6 jaar
Op gym heeft hij gezeten tot hij bijna 11 was.
We zijn verhuisd en vinden dat hij nu prima zelf kan aangeven wat hij wil, maar hij heeft niet iets speciaals waar hij warm van word.
Dus op het moment geen sport
Ook jongste heeft een paar keer mee gevoetbald, maar vond er ook niet veel aan, die is dus mee verhuisd naar gym en toen hij naar groep 3 ging heeft hij zelf de keus gemaakt om ook nog naar sport en spel te gaan.
Ook hij zit nu na de verhuizing, nog niet weer op een sport 
Wel worden hier door het dorp en de gemeente regelmatig activiteiten georganiseerd waar de kinderen aan mee willen doen.
Ze hebben het afgelopen half jaar onder andere al bubbel voetbal, jumpen, lasergamen en een introductie cursus duiken gedaan.
Daar komt de komende paar week nog survival, kajakken indoor lasergame en midgetgolf bij.

En ze hebben ook hun zwem ABC gehaald, dat heeft ook de nodige jaren gekost.

 We hebben echt helemaal niets met hockey of voetbal bijvoorbeeld en zouden niet hebben staan juichen, maar ik zou ze nooit een sport verbieden of ze op andere gedachten willen brengen. Waarom zou ik?

Misschien omdat er als ouder ook veel van je verwacht wordt op een vereniging: langs de lijn staan op zaterdagochtend vroeg, kantinedienst, rijbeurten. Zowel man als ik hebben een afkeer van voetbal en het hele sfeertje erom heen, en hebben dat zwaar ontmoedigd. Hun enige motivatie was omdat klasgenootjes erop gingen, verder zag ik ze nooit met een voetbal.

Mijn kinderen hebben geturnd, gehonkbald, zijn bij de zwemvereniging doorgegaan nadat ze het zwemabc daar gehaald hadden, en hebben op scouting gezeten.

Geen kinderen.

Maar als ik ze wel had gingen ze geen groepssport doen.
Of iets waarvoor ik elke week of 2 weken naar 't ander eind van 't land / regio mag reizen of elke week aan de zijlijn moet staan.
En voortdurend kantine-diensten mag draaien.

Het zou hun hobby zijn, niet de mijne.

Mijn dochter zit sinds ze vier is bij jong nederland. Dat is geen sport, maar een clubje waar ze allerlei activiteiten en spelletjes doen en heel veel kinderen uit het dorp zitten daarbij. Na de zomer start ze met turnen, heeft ze zelf uitgekozen. Wij vinden het belangrijk dat ze iets aan sport doet, maar ze mag zelf weten wat. Een kind dwingen tot een bepaalde sport werkt niet. Heb zelf ooit training gegeven aan een kind dat op atletiek moest van zijn ouders maar eigenlijk liever wilde voetballen. Tijdens activiteiten was het een heel leuk en gezellig joch, maar tijdens trainingen was hij alleen maar aan het kletsen, niet meedoen, klieren etc.
De hobby van je kind hoeft niet jouw hobby te zijn en jouw hobby hoeft niet de hobby van je kind te zijn.

Bij voetbal van zoon zijn geen verplichte uren die ouders moeten meehelpen. Kantine wordt bemand door vrijwilligers, vaak partners van spelers. Trainers zijn ouders en bij de kleintjes vaak jongens uit de hogere teams. Alles heel vrijblijvend dus. 

kenfan schreef op 03-08-2021 om 18:04:

[..]

Misschien omdat er als ouder ook veel van je verwacht wordt op een vereniging: langs de lijn staan op zaterdagochtend vroeg, kantinedienst, rijbeurten. Zowel man als ik hebben een afkeer van voetbal en het hele sfeertje erom heen, en hebben dat zwaar ontmoedigd. Hun enige motivatie was omdat klasgenootjes erop gingen, verder zag ik ze nooit met een voetbal.

Mijn kinderen hebben geturnd, gehonkbald, zijn bij de zwemvereniging doorgegaan nadat ze het zwemabc daar gehaald hadden, en hebben op scouting gezeten.

Nou ja, dat zou ik er dan voor over hebben. Leuke sport voor ons of niet. Het was bepaald niet zo dat wij als ouders met de sporten die onze kinderen deden niets hoefden te doen, integendeel. Langs de lijn staan, jurycursussen, assisteren bij wedstrijden, kantinedienst, rijden naar wedstrijden…

Dochter heeft een tijd in een talententeam gezeten met haar pony, dat was pas echt afzien, voor zowel voor haar of voor ons.

Uit nieuwsgierigheid, vanwaar deze vragen BlueHeart?

zoon houdt van zwemmen. Heeft 5 diploma's was het gewone diploma zwemmen toen zat en zit nu op reddingszwem. Verder zit hij op scouting. Net als oudste dochter en dat is een gouden greep geweest. Vinden ze allebei superleuk. Dochter zat op turnen 4 jaar of zo maar was toch niet echt haar ding. Is nu op gitaarles gegaan. 

Onze zoon was 5 toen hij op voetbal is gegaan. Hij is nu 28 en nog steeds lid. Hier zijn er ook geen verplichtingen om te helpen. Mijn man en ik hebben dat altijd wel gedaan en ik doe dat nog steeds.

Marty1984 schreef op 03-08-2021 om 18:06:

Geen kinderen.

Maar als ik ze wel had gingen ze geen groepssport doen.
Of iets waarvoor ik elke week of 2 weken naar 't ander eind van 't land / regio mag reizen of elke week aan de zijlijn moet staan.
En voortdurend kantine-diensten mag draaien.

Het zou hun hobby zijn, niet de mijne.

Dat heb je ook bij individuele sporten, zelfs op recreanten niveau. Anders is sporten niet te betalen als je voor al die klussen betaalde krachten zou moeten huren.

De sporten hier zijn door de kinderen zelf gekozen, verschillende sporten hebben ze gehad. Vaak ook dezelfde - dat hadden ze dan van de ander meegemaakt. Ik heb alleen bij de jongste een sport een beetje afgeraden; de website zat knullig in elkaar en het leek alsof het team/club heel klein was, waardoor je altijd gedoe hebt om een volledig team op de been te krijgen. Hij is toen wat anders gaan doen en dat heeft heel goed uitgepakt, hij doet het nu al een jaar of 8.

Ik ken wel mensen die hun kinderen een sport hebben verboden: een buurjongen mocht niet op voetbal (dat was om het rijden voor wedstrijden, maar hij is uiteindelijk op korfbal gegaan en daar moet dat ook).
Ik ken ook een moeder die helemaal niet blij was met de sport van hun zoon, zij waren gescheiden en de vader moest dan altijd rijden. Ze kwam ook nooit kijken en zoon mocht niet meedoen met toernooien - ook niet als hij met iemand anders meekon. Tot bleek dat hij heel erg goed was, toen kwam ze opeens kijken etc (zelfs bij een toernooi heel ver weg).

Ik ben altijd erg enthousiast geweest over de sporten van de kinderen, maakt me niet zoveel uit welke sport; als je je een beetje in verdiept is eigenlijk elke sport leuk. Alleen sporten met veel ernstige blessures (fietscross) of boksen of zo, dat lijkt me niets. Maar dat hebben ze niet gedaan.

NinjeTurtle schreef op 03-08-2021 om 18:20:

Uit nieuwsgierigheid, vanwaar deze vragen BlueHeart?

Nou ik wil mn zoon op de sport die ik zelf ook al heel lang doe, maar zijn moeder wil dat niet en doet een voorstel voor een sport die ik niet leuk vind en ook weinig zin in heb (denk aan veel vrijwilligerswerk voor ouders) zijn moeder vindt mijn sport dan weer niks omdat ie dan alleen maar tussen witte kindjes zit.