Vrouwen taken
Ik kan eigenlijk niet de juiste rubriek vinden, dus maar even hier.
Laatst op m’n werk vertelde een vrouwelijke collega dat ze nog een berg strijk had liggen en dat ze daar nu echt aan moest beginnen, maar dat ze er een enorme hekel aan had. Waarop een andere vrouwelijke collega, die altijd bovenop emancipatie zaken zit, zei: En waarom doet jouw man dat niet dan? In dit geval kon die ander collega haar direct pareren door te zeggen: er zijn een aantal klussen waar we allebei een pokkehekel aan hebben en die hebben we onderling verdeeld.
Ik vond het hele voorval op zich wel grappig omdat de tweede collega in haar emancipatie bubbel direct een oordeel had en de eerste collega dit direct kon pareren en aangeven dat het niks te maken had dat zij als vrouw vanzelfsprekend de strijk zou moeten doen.
Maar het bracht mij wel op het volgende punt: In de niet geëmancipeerde tijd, was de strijk ‘vrouwenwerk’, simpelweg omdat de man buitenshuis werkte en de vrouw meestal niet of nauwelijks. Dus logisch dat huishoudelijke taken meer bij de vrouw lagen. Tegenwoordig is dat allemaal niet meer vanzelfsprekend en terecht. In ieder geval: als een stel ervoor heeft gekozen om bijv allebei 4 dagen te werken, dan zul je alle andere taken rondom huis en zorg moeten verdelen. Hoe je dat doet hangt van van alles af: als de 1 een hekel heeft aan boodschappen doen en de ander niet, dan doet die ander dan meestal, en zal de een weer andere taak op zich nemen waar de ander een hekel aan heeft. Of in praktische zin: Als de 1 redelijk op tijd thuis is zal diegene door de weeks vaker koken als de ander een stuk later thuis is. Enz enz. En dan zullen er taken over blijven die je allebei vervelend vindt. Ook daar kun je een modus in vinden: om de beurt, of de 1 die vervelende taak en de ander de ander. Ik vind het daarom heel bijzonder en eigenlijk zelfs idioot om dan nog steeds over ‘vrouwentaken ’ te spreken. En vind dan eigenlijk ook als iemand zo’n opmerking maakt, de plank heel erg mis slaat en zelfs het emancipatie principe onderuit haalt. Hoe zien jullie dat?
En natuurlijk, ik weet dat het nog altijd zo is, dat mannen gemiddeld meer buitenshuis werken dan vrouwen. Maar dat is dan uiteindelijk een eigen keus, maar belangrijker in dit verhaal, in dat geval is het ook logisch dat de vrouw meer huishoudelijks doet. Maar in feite is dat dan ook een logische verdeling van taken, want als de vrouw meer buitenshuis werkt, dan zal de man meer huishoudelijke taken moeten doen. Logica m.i. In ieder geval zou je het, vanuit geëmancipeerd oogpunt, geen vrouwen of mannen taken moeten noemen, maar taken die moeten gebeuren en je onderling verdeelt.
bieb1963 schreef op 22-09-2024 om 09:39:
[..]
Cultuur en traditie spelen altijd een rol, maar daar kunnen we ons niet eeuwig achter blijven verschuilen. Daarbij leeft er nog altijd een generatie die anders is gewend en opgevoed en totdat die generatie er niet meer is. Worden we daarmee geconfronteerd. Maar dat verschuift natuurlijk wel degelijk. Werk je als vrouw ft, dan zullen er mensen zijn die daar iets van vinden. Maar werk je als vrouw beduidend minder, dan zijn er inmiddels ook heel wat mensen die dáár iets van vinden.
Waarom kunnen we ons niet blijven verschuilen achter cultuur en traditie? Hebben die geen invloed meer op ons doen en laten?
Cultuur is ook: kinderen die zich kapot ergeren aan bepaalde ouders die de hele tijd op school rondhangen en niks beters te doen hebben. Bij mijn dochter op school bleven de kinderen ver uit de buurt, ze bemoeiden zich overal mee 
RosaMontana schreef op 22-09-2024 om 09:56:
[..]
Waarom kunnen we ons niet blijven verschuilen achter cultuur en traditie? Hebben die geen invloed meer op ons doen en laten?
Omdat dat steeds meer verschuift en andere tradities worden opgebouwd en oude tradities verdwijnen. En ja, dat heeft uiteraard tijd nodig.
Altijd leuk, die 2 maten meten topics.
Denk zelf dat het met verwachtingen te maken heeft over het invullen van je genderrol. En de bijhorende waardering. Dat is volgens mij de reden dat mannen soms applaus krijgen voor vrouwentaken (=zorgtaken=minderwaardig). En de zorgnorm voor vrouwen ligt hoger waardoor zij eerder kritiek zullen krijgen bij tekortschieten. Van mannen en misschien nog zelfs meer van vrouwen. Want je kunt je gaan identificeren met je taken.
Ziezo, ook weer op opgehelderd .
bieb1963 schreef op 22-09-2024 om 10:02:
[..]
Omdat dat steeds meer verschuift en andere tradities worden opgebouwd en oude tradities verdwijnen. En ja, dat heeft uiteraard tijd nodig.
We moeten het juist benoemen zodat het sneller verandert. Ik zal nooit een gelegenheid voorbij laten gaan om kritisch te zijn op genderrollen. En als uit het gesprek dat volgt blijkt dat de rollen eerlijk verdeeld zijn des te beter.
Als ik om mij heen kijk is er nog meer dan genoeg te doen. Vrouwen doen ondanks dat ze zijn gaan werken nog steeds veel meer in het huishouden dan mannen. Zo'n 80% meer volgens mij. En daarnaast doen Vrouwen de onzichtbare taken namelijk de planning. Een man die zijn kind naar zwemles brengt is goed bezig. Maar dat er iemand is die kind opgeeft (op tijd), het zwembad belt voor informatie, zwemkleding koopt, spullen wast, klaar zet, na afloop alles direct uit de tas haalt en op tijd het eten klaar heeft voor die les ziet niemand.
Ik las ooit dat gehuwde mannen en single vrouwen het langste leven. Ik geloof het direct.
Twinski schreef op 22-09-2024 om 10:08:
Altijd leuk, die 2 maten meten topics.
Denk zelf dat het met verwachtingen te maken heeft over het invullen van je genderrol. En de bijhorende waardering. Dat is volgens mij de reden dat mannen soms applaus krijgen voor vrouwentaken (=zorgtaken=minderwaardig). En de zorgnorm voor vrouwen ligt hoger waardoor zij eerder kritiek zullen krijgen bij tekortschieten. Van mannen en misschien nog zelfs meer van vrouwen. Want je kunt je gaan identificeren met je taken.
Ziezo, ook weer op opgehelderd .
Ik denk dat dat er heel diep inzit ja. In iedergeval geval bij mij dan. Ik hoorde laatst een moeder vertellen dat haar man huisman is en zij fulltime werkte. Het eerste wat ik dacht was jeetje wat een mietje is die vent en wat een bazig wijf is zij zeg. Uit de buurt blijven. Ik krijg dat niet zomaar uit mijn hoofd.
rionyriony schreef op 22-09-2024 om 07:04:
Ik zie huishoudelijk werk niet als werk en zeker niet als een taak. Tenzij iets vervuilt, wat de laatste tijd wel het geval was omdat ik bezeten was van een hobby. Dus dan denk ik: nu écht de wastafels eens goed poetsen want er zit een laagje groezeligheid op. Een ander zou zelfs dit niet als een dringende reden zien om hun spons en zeep uit de kast te halen. Maar het gaat mij wel storen.
Ik heb nooit verschil van mening gehad met een partner. Het was altijd "fantastisch dat je dit gedaan hebt". Daar deed ik kennelijk veel voor.Anderzijds vind ik nu dat partner veel tolereerde. Maar goed; gedane zaken nemen geen keer.
Maar zie je het werk allebei als een klus, heb je gelijkelijk een hekel aan alles, spreek dan een taakverdeling af. Of besteed het uit.Ik doe niet zo aan regels; dat is het eigenlijk. Iedereen doet wat hij/zij het leukste of nodigste vindt en voor de rest komt er wel een oplossing.
Ach ja, mijn partner deed ook niet aan regels en afspraken, maar heeft echt een hele andere lat dan zo ongeveer iedereen (en nee, ik ben echt geen poetsmiep of een smetvrezerig type, dan was ik allang al afgehaakt). Daar is wel strijd over geweest. Ook over mijn zogenaamde onzinwens om een redelijke taakverdeling te hebben (want wáárom zou je elke week stofzuigen? en een taakverdeling is echt onzin) Het gewilde applaus heb ik nooit gegeven (als de afspraak is dat jij tóch elke week stofzuigt is het een beetje overdreven om dan toch Goed zo te roepen als je een keer in de maand slachts de bovenverdieping doet, niet waar?)
Nou ja, we hebben nu toch een beetje een taakverdeling waar we allebei redelijk akkoord mee zijn, maar ik weet nog steeds niet zo goed waarom het zo lang geduurd heeft.
bieb1963 schreef op 22-09-2024 om 08:39:
[..]
Punt is vooral dat we ten eerste niet precies weten wat er achter de deur van een ander plaats vindt, maar óók niet wat een ander nou eigenlijk diep in z’n hart precies wel of niet wil. Mss maken we wel een ideaal plaatje wat wellicht toch net iets minder ideaal of realistisch is. Nog los van het feit dat ieder individu en iedere combinatie van individuen (koppels weer anders is). Ik ken ook best wel wat homo/lesbi stellen en daar is in geen van de gevallen sprake van enigszins 50/50. Allemaal andere redenen en wensen en situaties. Dat heeft dan niks met ‘de’ man of ‘de’ vrouw te maken. M.i. is er dus helemaal geen ideaal plaatje.
Beside the point. Ik adresseer het mechanisme dat mensen (ja vaker vrouwen) de thuisverdeling verdedigen omdat manlief eenvoudigweg de hakken in het zand zet, huishoudtechisch en opvoedtechnisch gezien. En omdat hij wel andere leuke kanten heeft, schikt ze zich daar in en doet naar de buitenwereld of deze verdeling naar haar zin is. En misschien doet ze het zelfs naar haar zelf want als ze zich er echt druk om zou maken komt het huwelijk in gevaar en dat is het haar niet waard.
SJSL schreef op 22-09-2024 om 10:17:
[..]
We moeten het juist benoemen zodat het sneller verandert. Ik zal nooit een gelegenheid voorbij laten gaan om kritisch te zijn op genderrollen. En als uit het gesprek dat volgt blijkt dat de rollen eerlijk verdeeld zijn des te beter.
Maar wat is dan ‘eerlijk’ verdeeld? Daar kun je allerlei definities op loslaten, maar is dat de ‘waarheid’? Sowieso moet iedereen roeien met de riemen die hij/zij heeft in hele ruime zin. En los van tradities en gewoontes (die altijd weer verschuiven) heeft ieder mens z’n eigen voorkeuren en wensen.
Izza schreef op 22-09-2024 om 10:26:
Als ik om mij heen kijk is er nog meer dan genoeg te doen. Vrouwen doen ondanks dat ze zijn gaan werken nog steeds veel meer in het huishouden dan mannen. Zo'n 80% meer volgens mij. En daarnaast doen Vrouwen de onzichtbare taken namelijk de planning. Een man die zijn kind naar zwemles brengt is goed bezig. Maar dat er iemand is die kind opgeeft (op tijd), het zwembad belt voor informatie, zwemkleding koopt, spullen wast, klaar zet, na afloop alles direct uit de tas haalt en op tijd het eten klaar heeft voor die les ziet niemand.
Ik las ooit dat gehuwde mannen en single vrouwen het langste leven. Ik geloof het direct.
Maar waarom maken we ons zo druk over die zaken? Als man het zwemgebeuren op zich neemt en de vrouw heeft geen zin om de regelzaken daarom heen te doen, dan doet ze dat toch niet. Dan loopt het in de soep (of niet natuurlijk, want die man is ook niet gek….) en kan man zelf dat oplossen en komt het vast wel goed. M.i. ligt dat dan meer aan de vrouw zelf door het niet los te laten, niet te vertrouwen, het denken het beter te weten en kunnen, het anders te willen enz, dan aan de man. En mss zijn vrouwen gemiddeld wel beter in dat organiseren, dan is dat zoals het is.
bieb1963 schreef op 22-09-2024 om 10:40:
[..]
Maar wat is dan ‘eerlijk’ verdeeld? Daar kun je allerlei definities op loslaten, maar is dat de ‘waarheid’? Sowieso moet iedereen roeien met de riemen die hij/zij heeft in hele ruime zin. En los van tradities en gewoontes (die altijd weer verschuiven) heeft ieder mens z’n eigen voorkeuren en wensen.
Eerlijk verdeeld is voor mij: beiden 50/50 werk, zorg, huishouden en mental load. Je zou als vrouw wel gek zijn je carrière op te geven en financieel afhankelijk(er) te worden. En als man is het toch ook triest als je niet net zo betrokken bent bij de kinderen als je vrouw.
Dit is wat ik vind dat normaal zou moeten zijn en ik altijd zal benoemen. En hoe ik mijn dochter opvoed. Wat anderen doen moeten ze verder zelf weten.
Mijn man kan en doet zogenaamde vrouwenklussen, hij had geen zussen, is vroeg op kamers gegaan en zijn moeder gaf haar zoons allerlei taken. Ik ben er blij mee. Onze zoon laten we schoonmaaktaken doen, stofzuigen en strijken, eten mee helpen maken, kan hij inmiddels beter dan zijn zus. Is het niet een kwestie van opvoeding? Een man heropvoeden is lastiger dan een zoon opvoeden. Vergeet vooral niet in het laatste tijd te steken.
(Moederkareltje, laat kareltje wel stofzuigen als hij wat ouder is, doorbreek dit patroon)
MRI schreef op 22-09-2024 om 10:39:
[..]
Beside the point. Ik adresseer het mechanisme dat mensen (ja vaker vrouwen) de thuisverdeling verdedigen omdat manlief eenvoudigweg de hakken in het zand zet, huishoudtechisch en opvoedtechnisch gezien. En omdat hij wel andere leuke kanten heeft, schikt ze zich daar in en doet naar de buitenwereld of deze verdeling naar haar zin is. En misschien doet ze het zelfs naar haar zelf want als ze zich er echt druk om zou maken komt het huwelijk in gevaar en dat is het haar niet waard.
Alles kan en is mogelijk. En inderdaad wat is wat je waard. En hoe belangrijk vind je iets. Je man kan ook iemand zijn die perfect de thuistaken regelt maar op andere fronten minder perfect is. Kan uiteraard ook mbt de vrouw.
Daarbij vind ik de uitdrukking hakken in het zand altijd wel apart. Ja ook hier, alles kan, maar het kan ook dat de betreffende man en vrouw andere inzichten en prioriteiten hebben, en dat wil helemaal niet zeggen dat de vrouw dan per definitie gelijk heeft. Als je 50/50 rollen perse wil, moet je ook accepteren dat dingen dan anders kunnen gaan dan dat jij vind dat dat zou moeten. En dat jij niet perse gelijk hebt.
Moederkareltje schreef op 22-09-2024 om 10:26:
[..]
Ik denk dat dat er heel diep inzit ja. In iedergeval geval bij mij dan. Ik hoorde laatst een moeder vertellen dat haar man huisman is en zij fulltime werkte. Het eerste wat ik dacht was jeetje wat een mietje is die vent en wat een bazig wijf is zij zeg. Uit de buurt blijven. Ik krijg dat niet zomaar uit mijn hoofd.
Ik herken dit wel, ergens heel diep weggestopt in de krochten van mijn zijn. Een ouderwets seksistische gedachtenflubber dat zo'n man een mietje is.
Ik schaam me ook wel voor deze gedachte en als ik er langer dan een halve seconde over nadenk weet ik natuurlijk heel goed dat het totale onzin is.
Vind het knap dat je het zo opschrijft!
