Voetballertje (10) geschorst

Niet waar

Nee tsjor, en gelukkig niet. Stel je voor dat het kind lid zou worden (de ouders hebben er niks mee te maken) en dat er door de leden besloten wordt dat die kinderen van alles moeten. Werk, prostitutie, barglazen poetsen, voetbalschoenen van de grote jongens schoonmaken, noem het maar.
Werkelijk waar: gelukkig zitten die ouders er tussen. Zij zijn lid. Het kind speelt.
Groet,
Miriam Lavell

Ouderlijk gezag

Ik vind het trouwens een rare argumentatie, zeker in het licht van beweringen over ouders en hun bevoegdheden bij uitstek over hun kinderen.
Je bent als ouders per definitie het aanspreekpunt en de verantwoordelijke en de bevoegde. Dat kind zelf is in zijn eentje niks, juist omdat het recht op opvoeden bij de ouders ligt, juist omdat zij niet gepasseerd mogen worden. Juist daarom zit je er per definitie aan vast.
Wat je kind doet, ben je zelf.
Groet,
Miriam Lavell

Als dat vast ligt

'Het werk is onderdeel van de betaling.'Als dat vast ligt. en dan zou de discussie niet moeten gaan over ouderbetrokkenheid, maar over betrouwbaar lidmaatschap.

Ik ben overigens benieuwd of je redenering over lidmaatschap stand houdt: de ouders hoeven niet te verschijnen bij de training en zij worden ook niet opgesteld in het elftal.

Tsjor

Theorie en praktijk, en boekhouden

De voorwaarden heb ik destijds wel geleden toen we zoon inschreven. Daarin stond alleen iets over contributie en fluiten van wedstrijden. Alle andere zaken zijn er zachtjesaan bijgekomen, eerst gewoon als hulpvraag op basis van vrijwilligheid, daarna werden steeds meer dingen verplicht genoemd. Maar die staan nog steeds niet in de statuten oid. Dus in theorie is de duidelijke keuze die Miriam voorstelt prima, maar in praktijk gaat het niet vaak zo. Je tekent ook geen contract ofzo hoor, niet bij de clubs die ik ken in elk geval. Inschrijven kan per email of telefonisch.

Wat iemand zei over chantage, dat vind ik een goede. Dat is het inderdaad. Emotionele chantage (betrokkenheid bij je kind, ongeinteresseerde ouder) en feitelijke chantage (kind wordt geschorst), en dat beide dan op je meest kwetsbare punt: je kind die er de dupe van wordt. Slim hoor.

Ik blijf nog steeds geloven in de vrijwilligheid en dat je dit als ouders onderling kunt regelen. Maar dan wel onder voorwaarde dat niet al te veel geluisterd wordt naar de paar nijdige urentellende opoffertypjes (die je altijd en overal hebt) die zeuren over “altijd dezelfden” en “iedereen moet toch evenveel...” Waarom stoor je je aan anderen die niet leuk vinden wat jij zelf graag voor je kind doet? Of wil je ze chanteren met die betrokkenheid bij hun kind? Het gaat er toch om dat jij dat wel belangrijk vindt voor jouw kind, waarom maak je je druk over anderen die dat niet hebben (of anders invullen)?

Ik rijd bijvoorbeeld graag uitwedstrijden, omdat ik het een leuke sport vind om naar te kijken en graag zie hoe kind het doet. Daarom rijd ik heel vaak en vang dus daarmee vaak de uitval op van ouders die het rooster “vergeten”, niet op komen dagen, het niets kan schelen. Nou en? Moet ik daar over zeuren? Het maakt mij niet uit, ik doe het graag en anderen niet. Soit. Ik zou daarentegen niet graag in de bar staan, maar misschien vind een ander dat weer super gezellig. Ik houd niet van dat boekhouden op wie hoeveel doet.

ps wie zei dat over dat kinderen geen particuliere hobby van ouders zijn, maar de toekomst van de samenleving (of was dat in het schooldraadje)? Erg goed, die ga ik blijven gebruiken IRL

Vereniging

De meeste clubs zijn verenigingen, toch? Tijd om dan eens flink te rammelen en de werkzaamheden uit te kleden tot het absolute minimum. Clubs kunnen in de regel bar slecht boekhouden (zelfs Ajax kan het niet). Investeren rustig drie avonden en 7 auto's en oneindig veel uren in het verkopen van plantjes oid - terwijl je natuurlijk met allemaal 2 euro meebrengen stukken sneller klaar bent. Al die vieringen (sint, kerst, pasen) en kampen afschaffen, hoppetee, scheelt een hoop gedoe. Wat is de basis van een voetbalclub? Voetballen. Wat heb je daar voor nodig? Een veld, kindertjes en een bal. En een scheidsrechter. En dan opbouwen. Blijk je een stuk meer te kunnen missen dan je denkt.

Tirza

Tsjor, fiorucci

tja. voor mij is het duidelijk; wat ik kan helpen en ondersteunen doe ik ook, soms meer, soms minder; betrokkenheid en verantwoordelijkheid. Als niet alle ouders (of waarschijnlijk beter, want soms kan het niet anders) de meeste ouders niet een handje uitsteken, dan zouden al die leuke sport en andere activiteiten (scouting) niet kunnen gebeuren. Dat er die vreselijk fanatieke ouders zijn die altijd overal zijn en andere ouders voorhouden dat het zo en niet anders moet.... dat houd je overal wel.
ik denk uiteindelijk dat mijn standpunt is dat het niet zo kan zijn dat je je kind naar een activiteit stuurt zonder daar enige verantwoordelijkheid voor te nemen (en nee, alleen contributie, hoe veel ook, betalen is niet voldoende), maar het moet niet zo zijn dat er lijstjes bijgehouden worden hoeveel een ieder gedaan heeft (bij wijze van spreken)
en om terug te komen op de beginpost: natuurlijk is het triest dat een jochie van 9 (10?) er de dupe van wordt...

Echt heeelemaal

met Tirza eens! Terug naar de basis. En boekhouden maar dan wel echt (geld en niet wie wat doet).

Ozzie

De sport die mijn kind kiest vind ik niet perse een leuke sport. Ik heb weinig zin om mijn schaarse vrije tijd in te zetten voor een sport die ik niet leuk vindt. Wel snap ik heel goed dat een vereniging draait op vrijwilligers en zolang de verwachtingen van te voren goed gecommuniceerd worden kan ik mijn beslissing daarop baseren. Ik zou dus niet voor een club kiezen waar je als ouder veelvuldig aanwezig moet zijn.
Ik wil mijn bijdrage tot de sport van mijn kinderen beperkt houden tot contributie betalen, halen en brengen bij jongere kinderen en het af en toe bijwonen van een belangrijke wedstrijd.
Mijn ervaring is dat indviduele sporten vaak makkelijker zijn om voor ouders in een druk schema in te passen. Op de tennis club, zwem club, manege, schermles en kung fu hoefde ik als ouder inderdaad niks anders te doen dan betalen, zorgen voor het juiste materieel en zorgen dat het kind op tijd was. Sterker nog daar wilden ze helemaal geen bemoeizuchtige ouders.

Bij voetbal, basketbal en honkbal werd er meer gevraagd in de vorm van bijvoorbeeld een carpool deelname voor uitwedstrijden. Daar deed ik gewoon aan mee. Dat wist ik ook van te voren. Waren daar andere verplichte taken bijgekomen had ik een alternatieve sport voor kind gezocht; hoe sneu ook. Ik kan nou eenmaal niet op meerdere plaatsen tegelijk zijn en niet alle sporten passen in ons leven.
Bij voetbal werd mij regelmatig verweten niet betrokken te zijn. Niet zozeer vanwege het gebrek aan vrijwilligerswerk maar omdat ik of man niet elke wedstrijd bijwoonden. Ik heb dat zelf nooit zo gezien. Kind wil toch voetballen? Ik stel kind in de gelegenheid om dat te doen. Dat is al betrokkenheid genoeg. Natuurlijk als er een finale of een belangrijke wedstrijd was kwam ik kijken maar verder alleen als het mijn carpool beurt was. Ik schrijf overigens steeds ik maar ik bedoel net zo goed man overigens.
En als ik maar een of twee kinderen had gehad zou dat misschien anders zijn geweest maar in onze huidige omstandigheden was dat het hoogst haalbare.
Overigens heb ik niet het idee dat de voetballertjes er onder geleden hebben.

Kritiekloos naar de pijpen dansen

tsjor:"'Als dat vast ligt."
In dit geval wel.
tsojor: "en dan zou de discussie niet moeten gaan over ouderbetrokkenheid, maar over betrouwbaar lidmaatschap."
Precies. Zeg dat dan en begin niet over je vrijheid van tijdsindeling.
Tsjor:"de ouders hoeven niet te verschijnen bij de training en zij worden ook niet opgesteld in het elftal."
Ik begrijp je worsteling niet. De ouders moeten betalen. Het kind niet.
Stenna:"Alle andere zaken zijn er zachtjesaan bijgekomen, eerst gewoon als hulpvraag op basis van vrijwilligheid, daarna werden steeds meer dingen verplicht genoemd. Maar die staan nog steeds niet in de statuten oid."
Dan hoef je het niet te doen.
Stenna:"Wat iemand zei over chantage, dat vind ik een goede. Dat is het inderdaad. Emotionele chantage "
Ja. Net als op school met de ouderbijdrage en de ouderraad. Het is niet handig om je op te laten naaien. Hou het zakelijk. In deze kwestie zijn de verhoudingen zakelijk gezien tamelijk helder: er is lidmaatschap, geld, en bardienst.
De enige keus die je hebt is niet lid worden.
Tirza:"Tijd om dan eens flink te rammelen en de werkzaamheden uit te kleden tot het absolute minimum. "
Dat zou ik ook zeggen. Maar als niet lid, aspirant lid, of nieuw lid, heb je het aanvankelijk te doen met de afspraken die al gemaakt zijn.
Je kunt op de ledenvergadering je grieven inbrengen en lobbyen voor een meerderheid. Meer kun je niet doen. En ik vrees dat je geen meerderheid krijgt voor jouw concept. De meerderheid heeft aan de club een goedkope bar en vindt dat belangrijker dan wat ook. Zelfs al zou de club ook zonder bar nog tot voetballen kunnen komen.
Hier zit de kern van het probleem met verenigingen, maar ook met medenzeggenschap op school en zelfs op je werk. Er over jou besloten, zelfs al voordat je lid bent. Binnen het inspraakorgaan geldt de meerderheid, zonder rekening te houden met de minderheid. Nieuwe leden hebben het er maar mee te doen, zonder rechtsbescherming tegen rarigheden.
Zakelijk gezien is het goed te verdedigen dat het lidmaatschap voor een deel uit geld en een deel uit werk bestaat. Maar bij het in stand houden van een bar twijfel ik direct of dat nu tot doel heeft die kroegtijgers te plezier, of dat dat in het belang van voetbal is.
Het fenomeen van de 10 jarige met ouders met bardienst vind ik een rarigheid omdat die bardienst geen enkele link heeft met die 10 jarige. Het is zeker niet in zijn belang.
Maar nogmaals: daar kun je maar een ding aan doen en dat is niet lid worden.
ozzieozzie:"ik denk uiteindelijk dat mijn standpunt is dat het niet zo kan zijn dat je je kind naar een activiteit stuurt zonder daar enige verantwoordelijkheid voor te nemen "
Dit is ook rarigheid. Je laat zo ontzettend in het midden wat het dan wel moet zijn, dat jij met de kudde die het met je eens is onder dat mom de gekste dingen kunt vragen. Steeds meer, steeds anders, morele chantage en zonder dat het in de statuten staat, zie Stenna.
Of zoals op school, waar je door de leukigheid ook het bos niet meer ziet, laat staan dat je het leuk kan vinden. En de dames maar mopperen dat er 'nooit iemand meehelpt'.
Het roept allemaal de vraag op die Tirza stelt: wat is er nou helemaal nodig, vanwaar al dat gedoe?
Kennelijk is betrokkenheid vooral een wapen in handen van clubtijgers die willen dat een ieder ze kritiekloos, doelloos en zinloos naar de pijpen danst.
Het zijn mensen die van clubleden hun hobby maken.
Daar doe je kinderen niet voor op voetbal.
Groet,
Miriam Lavell

Ik ben niet overtuigd

P. "de kantine is een enorme bron van inkomsten."
Dat is mogelijk, vooral als er gratis (want vrijwillig) personeel staat. Ik ben niet zomaar overtuigd van het werkelijke belang van die kantine. Ik vind dat er op zijn minst de verdenking op rust dat het vooral een goedkope kroeg is voor volwassenen.
Maar het doet er niet toe. Ik mag heftig van mening verschillen met de vereniging hierover. Het enige dat mij dan rest is dan: niet lid worden, zelfs niet namens mijn kinderen.
Dus eigenlijk: wie lid wordt neemt de lusten en de lasten. Wie de lasten niet wil, moet niet lid worden.
P "Haal je die weg dan kan het contributiedeel van de club (er gaat ook een deel naar de bond) wel zo verdubbelen."
Ook daarvan ben ik niet overtuigd. Maar het feit dát de bond ook een deel van de omzet wil, maakt mij extra tegen.
Laat ik het zo zeggen: Het is goed mogelijk dat overkoepelende bonden zo zijn georganiseerd dat clubs niet anders kunnen dan nevenactiviteiten ontwikkelen om daarmee, naast het hoofddoel, extra gelden te genereren.
Ik vind dat heel erg fout. Het is bovendien een gebed zonder einde. Het wordt steeds meer en steeds gekker.
En dan ook nog: Het is goed mogelijk dat de meerderheid van ouders, burgers, dit principe verfoeit en juist daarom niet lid wordt van verenigingen.
Dat is het enige wat ze te doen staat.
Door de systematiek achter verenigingen is er geen zelfreinigend vermogen. Iedereen die buiten staat of net lid is, heeft niks te zeggen.
De mensen die het zo willen houden als het is -om welke reden ook- die hebben het voor het zeggen.
Zo is het natuurlijk al gek dat je niet eens een voetbaltoernooi kunt organiseren, zonder daar de KNVB bij te betrekken.
Ernstig. Ondemocratisch. Al die dingen meer.
Ik doe niet aan voetbal of welk verenigingsleven ook.
Groet,
Miriam Lavell (liegt een beetje: is wel lid van NVOR. Maar daar hoef je geen koffie te zetten)

Raar idee over de kantinediensten hebben jullie

Ik weet niet hoe het bij voetbal gaat, maar wel bij alle hockeyclubs hier in de buurt.
Er is echt niet een bar waar bier geschonken wordt. Het gaat alleen om 2 kantinediensten per jaar tijdens en vlak na de wedstrijd van het eigen kind. En dan is het niet meer dan koffie en thee verkopen aan ouders en gratis ranja schenken aan alle spelertjes na de wedstrijd. De inkomsten hiervan zijn nihil, want de rijders en coaches van de tegenpartij krijgen gratis koffie.
De verdienste die uit de kantine komen worden gegenereerd op de zondag, als de senioren spelen. En dan is er een kantinebeheerder die een vrijwilligersvergoeding krijgt.
Zo gaat het bij de meeste hockeyclubs in deze buurt. Er spelen helemaal geen senioren op de zaterdag. Dat is bij voetbal anders.

Voorbij aan de inhoud of het promillage

P. Het maakt mij niet uit hoe het geregeld is. Inhoudelijk heb ik er niks mee te maken. Als de club en de leden het goed vinden zo, dan is het best. We hoeven het niet eens te worden. Ik hoef geen lid te worden en de club hoeft mij niet toe te laten als ik het er niet mee eens wil worden.
Tegelijkertijd is dat eigenlijk de kwestie: een inhoudelijke discussie is helemaal niet mogelijk. Het is niet aan mij om het terrein (gedachtegoed) van de club te betreden (ik ben niet bevoegd) en het is niet aan de club om het terrein van ouders te betreden.
We zoeken het maar uit, ieder los van elkaar.
Mach:"Er is echt niet een bar waar bier geschonken wordt"
Ik ken geen hockeyclubs zonder. Maar je zult mij niet horen zeggen dat 'ze' dit of dat moeten. Omgekeerd dienen 'ze' de snavel te houden over 'ouders'.
Mach:"De verdienste die uit de kantine komen worden gegenereerd op de zondag, als de senioren spelen."
Dat bedoel ik maar. Of dat nu met of zonder alcohol gaat, dat maakt eigenlijk niet uit.
Ik ken geen clubhuis dat primair wordt genoten door 10-jarigen. Bardienst als deelruil voor hun lidmaatschap vind ik daarom te ver van hun bed. Laat de bardienst maar aan de senioren over, die hebben er de meeste lol van. Maar goed, ik zwijg alweer, ik heb er namelijk helemaal niks over te zeggen.
Groet,
Miriam Lavell

Miriam

Ik ken heel veel kantines waar geen bier geschonken wordt. Tenminste op zaterdag, als er kantinediensten gedraaid worden door ouders. En daar hadden we het over.
De zaterdag is bij hockey de jeugd dag. Er spelen geen senioren op zaterdag. Alleen jeugd. En op zaterdag is er geen bier. Het enige wat de kantinedienstdraaiende ouder doet is koffie, thee, ranja en af en toe een tosti.Voor jeugdleden en hun ouders en hun tegenstanders.
De zondag is de seniorendag. Dan is er bier. Maar GEEN kantinedienst. Dan is er een bardienst die betaald wordt.

Nog steeds niet overtuigd

Mach:"Ik ken heel veel kantines waar geen bier geschonken wordt. Tenminste op zaterdag"
Kijk, daar is de nuance al. Ondertussen staat als een paal boven water dat de jeugd wel zonder bar kan (een automaat is ook goed) en de senioren niet. Die komen bij de gratie van die bar (3e helft) en veel minder voor de sport.
Gek genoeg moeten de ouders van de junioren wel bardienst draaien en de senioren niet. Er is dus niet eens sprake van gelijke behandeling tussen leden. Er is een besluit over leden en dan precies over die die het minst te vertellen hebben in de vereniging: de jongsten. De nieuwe leden. Die hebben geen instrument om zich tegen deze rarigheid te verzetten. Het is slikken of stikken.
Overigens zegt de club ter verdediging in de pers "Bijzonder, de ouders van 268 andere spelers kunnen dat wel regelen. Op mijn werk moeten ook weleens collega's eerder weg bijvoorbeeld omdat ze op school voorleesouder zijn."
En dat snap ik dan weer niet. Er zijn niet eens 40 speelzaterdagen in een jaar. Met de genoemde verplichting kun je die bar 20 uur open houden. Je gaat mij niet vertellen dat dat alleen om de junioren-uren gaat. Het wordt ineens waarschijnlijk dat sommige junioren ouders geen bardienst hoeven doen en anderen wel.
Mach:"Dan is er bier. Maar GEEN kantinedienst. "
En dat vind je eerlijk?
Ik niet.
Iets heel anders: bij de genoemde club zou ik geen bardiensten willen draaien omdat dat impliceert dat je met naam en toenaam en tel nummer op het internet verschijnt. Zie http://www.hapseboys.nl/index.php?option=com_content&view=article&id=612&Itemid=125
Onzorgvuldigheid is eens te meer de norm kennelijk.
Groet,
Miriam Lavell

Miriam

"Dan is er bier. Maar GEEN kantinedienst. "
En dat vind je eerlijk?
Ik niet. "

Ik dus Wel. Want de ranja kost ook niets bij de jeugd. En de rijders, coaches en scheidsen krijgen gratis koffie. Het kost niets en levert bijna niets op.
Bier en andere drank op zondag kost wel wat en levert ook meer op. En er is een betaalde barbezetting.

De senioren die op zondag spelen hebben dan wel geen kantinedienst maar weer andere taken. Bijvoorbeeld het fluiten van de jeugdwedstrijden. Die moeten dus af en toe op zaterdag aantreden en een jeugdwedstrijd fluiten.

Betrokkenheid

Met drie voetballertjes is de zaterdag vol, vooralsnog ook nog zwemles op die dag voor eentje. De vrije zaterdag staat dus in teken van tijd doorbrengen met de kinderen. We splitsen ons, dan nog kunnen we niet met alledrie mee. Bardiensten worden hier ook gevraagd, die doen we niet.
Wel rijden we altijd, voldoende auto's voor uitwedstrijden zijn soms een groot probleem. Omdat we 2 grote auto's hebben (groot gezin), staan we vrijwel elke zaterdag vroeg op om bij de club te verzamelen. Niet altijd leuk, maar in elk geval wel met je kind, beter dan achter de bar staan!

Gratis vervoer

In Amsterdam bestaat de mogelijkheid van gratis vervoer voor jeugdteams, verenigingen kunnen een of meerdere negenpersoons busjes met chauffeur via de DMO regelen, alleen brandstof moet betaald worden. Zo kunnen ook kinderen zonder ouders die rijden voetballen.u
Zie DMO.amsterdam.nl/Sport-0

Een bar of een kan

Mach:"Want de ranja kost ook niets bij de jeugd."
Dat is evengoed dure ranja als je daar 3 uur per jaar voor moet werken. Maar dat is mijn kwestie niet.
Gratis ranja en gratis koffie kan gewoon uit een kan. Daar hoef je geen bar voor te bezetten. Het is de bar, dat fysieke ding waar niemand achter mag, dat de bezetting vereist. Dat gaat niet alleen om schenken, maar ook om zorgen dat er niemand aankomt.
Die bar lokt het het werk uit (moet de hele dag bezet zijn). Die bar is er niet voor de junioren (die kunnen toe met een kan). Hij is er voor de senioren (die bediend worden op hun dag of avond) Toch hebben de junioren er werk aan en de senioren niet.
Of het plezier dat de senioren eraan hebben feitelijk geld oplevert, kun je je afvragen.
Ik citeer Drommels "Het clubhuis waarin drank wordt geschonken, is een behoorlijke kostenpost. Alleen een tosti en een blikje sinas verkopen, dan levert een clubhuis wel wat op. Doe er sterke drank bij en draai een muziekje en de kosten vliegen de pan uit. "
Het is waarschijnlijker dat de winst van de bar óók nog bij de junioren vandaan komt.
De bar is een diepe buiging naar senioren om ze lid te houden. En dat dus ,georganiseerd over hen heen besloten, over de rug van de ouders van junioren.
Leg senioren bardienst op en ze haken autonoom en massaal af. Ouders van junioren doen dat niet, of zelden. Ouders voelen zich niet autonoom genoeg voor zo'n beslissing. Ze rekenen met wat dat kind wil.
Op dat punt ben ik het dan weer wel met P. eens. Je moet je ook als ouders niet op die manier laten koeioneren, zelfs niet door de wil van je kind.
Waar niet is, verliest de keizer zijn recht. Dan maar niet voetballen (of hockeyen, of welke teamsport ook waarbij bardiensten gewoon zijn).
Ondertussen is er niets rechtvaardig aan de organisatievorm bij clubs. Het gaat zo omdat het kan en omdat het voor nieuwe leden slikken of stikken is. Niet omdat het een eerlijke verdeling van taken of opbrengsten is.
Groet,
Miriam Lavell

We hoeven het niet eens te worden

Maar als je kind wil voetballen/hockeyen en je wilt je niet aanpassen aan de mores van een vereniging dan kan je zelf voor je kind op een andere manier voetbal/hockey organiseren. Of het kind organiseert het zelf, het is tenslotte zijn/haar hobby.
Het lastige alleen dan is dat je geen voetbalveld hebt. Is op te lossen door het hondenpoepveldje in de buurt te gebruiken. Dan heb je nog het probleem van het team. Hoe regel je die. Vervolgens een trainer of coach, maar daar kan het ook zonder. Wil je een wedstrijd spelen dan heb je een tegenstander nodig. Aanplakbiljetten in de supermarkt? Scheidsrechters kan het wel zonder. De kinderen kennen de regels toch niet zonder een trainer die ze die bijbrengt.
Allemaal prima. Gewoon gezellig een balletje trappen op het buurtveld is ook leuk. Maar dan krijg je een ander soort voetbal dan de kinderen misschien bedacht hadden.

Lachwekkend moreel beroep

Zo is het Mach. We hoeven het niet eens te worden. Het is zoals het georganiseerd is: de senioren hebben de macht in de club, de nieuwe leden hebben maar te volgen. Wil je dat niet, dan schrijf je je kinderen niet in.
Met inderdaad het gevolg dat je bent uitgesloten van enige vorm van georganiseerd voetbal. Het is zelfs zo erg dat je niet eens een toernooi kunt organiseren zonder die bestaande clubs en of de KNVB erbij te betrekken. Wat dat betreft is het spel volkomen gemonopoliseerd.
Ik weet niet hoe jij het argument 'dan ga je maar naar een poepveldje' bedoelt, maar feitelijk komt het neer op slikken of stikken.
Het morele beroep over 'ouderbetrokkenheid' is ondertussen lachwekkend. Bardienst voor de kinderen, yeah right.
Zoon wilde voetbal wel eens proberen en dochter hockey. Mijn eerste blik op de kantine deed mij al terug schrikken, de verplichte bardienst was de druppel. Ik was helemaal niet van plan om mijn kinderen op te voeden tot bierbuikende senioren met een egocentrische opvatting over ouders en wat ze allemaal 'voor hun kinderen' (lees, voor de senioren zelf) over moeten hebben.
Ik vond het geen fijne omgeving.
Groet,
Miriam Lavell

Buurtveldje

Het buurtveldje is inderdaad een goede optie. Alleen heb je dan last van de jongetjes die wel op voetbal zitten en bloedfanaiek tekeer gaan alsof ze in Oranje spelen (schoppen en zo).

Overigens is er geen bar op de muziekschool, waar we al met al behoorljk wat tijd doorbrengen. Dat verwacht daar ook niemand. Ik stop dan wat eten en drinken in de tas van de kinderen. Het kan dus best.

Miriam

Er zijn in onze hockeyvereniging veel meer jeugdleden dan senioren. Echt wel drie maal zo veel. Van al die jeugdleden hebben de ouders stemrecht in de ledenvergadering. Heb je drie kinderen op de club dan heb je zelfs drie stemmen. Het is dus zo dat de jeugdleden veeeeel meer macht hebben dan de senioren. Maar dan moet je wel op de ledenvergadering komen. Daar wordt elk voorstel vanuit de leden in stemming gebracht. Maar daar komen de meeste ouders niet.

Grote gezinnen, club zonder barinkomsten

Dank, Elisabeth, voor het inkijkje bij een groter gezin. Ik vroeg me altijd al af hoe die dat dan voor elkaar kregen als verschillende kinderen op verschillende sporten zitten. Wat ik al dacht: dan gaat het dus al helemaal niet.

Bij de zaalsport die mijn zoon nu doet komt dus geen enkele inkomsten uit de bar, want die is van de sporthal en commercieel uitgebaat. De contributie is sowieso hoger dan bij voetbal want ook de zaalhuur moet eruit. Toch kan het zo wel, blijkbaar. Genoeg ouders die het toch kunnen/willen betalen, enorm veel jeugdteams. Al zullen er ongetwijfeld zo wel kinderen uitgesloten worden van ouders die het niet kunnen betalen.

Het belang van de kinderen

Mach:"Het is dus zo dat de jeugdleden veeeeel meer macht hebben dan de senioren. Maar dan moet je wel op de ledenvergadering komen."
Ik ken de statuten van jouw club niet, maar het is niet zelden zo georganiseerd dat de jeugd een eigen afdeling is die een gelijkwaardig afvaardiging heeft (gelijk aan de afvaardiging senioren) Op besluitvergaderingen maakt het in die gevallen niet uit wie de feitelijke meerderheid heeft.
Maar in al die gevallen dat elke stem gelijkwaardig telt (jeugd of senioren), heb je gelijk. Het is niet onwaarschijnlijk dat deze ouders juist daarom veel meer betekenen voor hun kind en zelfs voor de kinderen, dan al die ouders die wel steeds braaf die bardienst vervullen.
Wie weet roept de discussie wel vaker de vraag op of die bardienst wel zo zinnig is voor jeugdigen. Ik zou daaraan het vermoeden willen toevoegen dat dit soort verplicht gezellig samen zijn rond de bar, zelfs meer doet met de acceptatie van de combinatie sport/plezier en alcohol, dan reclame. Dat er op de junioren dagen wellicht niet geschonken wordt, doet niets af aan de beelden en geuren, de tap die er staat. Daar kan geen poster of billboard tegenop.
Het is bepaald geen zuurstokroze limonadetafel.
Wie weet gaan meer ouders zich vragen stellen. Daarvoor moeten zittende ouders wel heel wat overwinnen. Namelijk het besef dat al die jaren gehoorzame inspanning er juist _niet_ was in het belang van hun kinderen. Dat ze zich in de luren hebben laten leggen. Dat ze zich vergist hebben en door mee te doen zelfs een beetje medeplichtig zijn aan deze gang van zaken.
Dat heeft altijd even tijd nodig.
Maar dan zou de ALV wel eens tot een heel ander besluit kunnen komen inderdaad.
Groet,
Miriam Lavell

Hou het zakelijk

P. blijf strak bij je zakelijke betoog. Dat doe je goed.
"Ik heb al een paar keer gezegd dat het helemaal niet om de alcohol draait."
Het gaat jou (en de kinderen) niet om de alcohol. Het gaat je om verkoop en daarmee vooral opbrengst voor de club en daarmee lage lidmaatschapskosten.
Belangrijk inderdaad.
Een kosten- baten plaatje hoort daar ook bij.
Haal de tap weg. Dat scheelt heel veel geld (zie Drommels), dan kunnen de senioren hun eigen bardienst draaien (scheelt nog meer geld) en kun je voor de junioren een niet geschoolde limonadeschenkstudent inhuren (kost geen drol). Dan heb je al bij al een heleboel extra geld verdiend voor de club.
P "Inderdaad handig voor feestjes en partijen en voor een biertje maar dat is niet de hoofdmoot."
Het is de hoofdmoot van de kosten van die bar (zie Drommels), de reden dat er geschoold en betaald personeel staat bij de senioren. Tap uit en je kunt toe met amateurs achter de bar (zie hoe het nu gaat op de zaterdag).
Tap weg, kosten weg (vergunning, geschoold personeel), zelfs nog geld voor het huren van een 16 jarige limonadeassistent en toch gaan de opbrengsten omhoog.
Zakelijk gezien is er geen noodzaak om ouders verplicht achter die bar te zetten.
Tenzij je die tap (horecavergunning) per se wilt. Je kunt daar van alles over beweren, maar die is er niet voor de kinderen en niet voor de zaterdag.
Groet,
Miriam Lavell

En natuurlijk kan het anders

Mijn dochter sport op semi-topniveau. Een wedstrijd (ja, één wedstrijd, dus niet eens een toernooi) duurt een hele dag. Om 9 uur begint de warming-up, om 17 uur is de prijsuitreiking. Het is altijd ver, de dichtstbijzijnde locatie is 1.5 uur rijden. De wedstrijden worden gehouden op speciaal daar voor ingerichte locaties; je betaalt als wedstrijddeelnemer een startprijs van een euro of 10, 12 en als deelnemer ook. Er is een royale horeca-achtige setting waar je voor horeca-achtige prijzen alles kunt kopen om de inwendige mens te voeden en te laven. En daarnaast neem je natuurlijk zelf broodjes, drinken, chips en appeltjes mee. Kan best. In een tas. Het is maar Nederland hoor. Je hoeft de wereld niet in.

Tirza

Stenna

Ja, waar een wil is, is een weg. De lol van de kinderen en lekker buiten zijn maakt veel goed. Sport en teamsport vind ik ook belangrijk in de opvoeding.
Wel is belangrijk dat je keuzes maakt, voor ons dus geen bardiensten, wel taxiën voor de teams.
Doe ik toch nog iets goed in de ogen van Onze Minister

Tirza

Ik ben het op zich met je eens, maar zelfgesmeerde broodjes en zakjes chips van AH (of zo) zijn niet overal toegestaan.