Smaakvorming bij kinderen en elitair zijn

Ik ben wel redelijk sturend geloof ik maar aan de andere kant ook weer niet. In TV programma's ben ik niet zo heel moeilijk. Ik ken ouders die foxkids van hun tv kanalen verwijderd hebben maar hier mogen ze het zien tenzij ik gewelddadige tv voorbij zie komen, dan moeten ze doorzappen maar dochterlief kijkt best graag naar domme tv als Kimpossibe (??). Weet niet of dat op Fox is maar het zou maar zo kunnen. Voor zoon van 3 ben ik iets strenger, als hij TV kijkt, is dat nog Nick junior (Dora, dat soort programma's). Qua muziek zit ik nog echt in de K3 fase hier maar er zijn meer van die meidengroepjes met wulpse types waar hier absoluut niet naar gekeken wordt en waar dochterlief dus ook geen benul van heeft. Verder zijn wij qua muziek niet echt van de klassieke muziek ook al kunnen manlief en ik daar op zijn tijd best van genieten maar dat krijgen de kinderen totaal (nog niet) mee.
Wat betreft sport sturen we best wel. Dochter is op hockey gegaan en dat is best een beetje gestuurd maar ze vindt het super. Zoon van 3 heeft al een klein hockeystickje gekregen met bal om een beetje te oefenen in de tuin zodat hij straks naar dezelfde club kan als hij 6 wordt. Voetbal komt als het aan ons ligt niet aan de orde (of hij moet al heeeeeel graag willen maar hier wordt thuis nooit naar voetbal gekeken, dan moet dat dus van vriendjes komen). We zien wel hoe het gaat lopen. Maar er is m.i. niets mis wat sturen. Wat moet je dan? Meegaan in alles wat het kind wil? Ze kunnen nu zelf nog niet overzien wat wel of niet goed voor ze is, daar zijn wij toch voor

Maar sini........

maar wat is er op tegen om van beiden te houden en het te waarderen? en bach mooi vinden en rock, britney spears en krezip? waarom zou dat niet kunnen?
het hoeft toch niet óf óf te zijn? je kan er ook en én van maken. de ergste dingen haal je er dan uit door er enigzins commentaar op te geven (de kinderen van hazes b.v.). er bestaat hele goed pop en rock. gemaakt door zeer muzikale mensen met heel vaak gedegen opleidingen. het is van deze tijd. het hoort bij deze tijd.
hier houden we van alle 'goede' muziek. kinderen ook. vooral oudste pikt de goede nummers (qua muziek en zang) er zo uit en daar wordt ze dan fan van. maar ze gaat ook graag naar de schouwburg voor wat 'andere' muziek. alleen wordt ze van bach verdrietig dus die liever niet (puber hé?) en opera kan haar ook niet bekoren.
de rest dus wel. ook jazz e.d. en op d'r mp3 staan oude en nieuwe nummers door elkaar. nu zingt ze zelf hele dagen een liedje van billy holliday en nog 1 van ruth jacot. geen 'top' op het moment maar die staan er net zo tussen. maar net of zij het leuk vindt.

ik dwing ze nooit ergens toe. ze 'mogen'best veel (kijken e.d.) maar als wij iets niet geslaagd vinden zeggen we het wel. zoiets als de gouden kooi hebben we gewoon verboden, maar dat is een dieptepunt qua tv. we verbieden wat dat betreft niet veel.
mijn ouders verboden ons best veel(soaps, de tros enz.) en later ging ik juist veel dat verbodene kijken. dus ik geloof niet dat het enige effect heeft.
ze moeten hun eigen smaak ontwikkelen die past bij deze tijd.
groeten albana

Het kan wel.

nou ja, britney spears is ook een geval appart. dus laten we die er even buiten. maar krezip vind ík zelfs erg leuk. ik ben ook 'fan' van lange frans en baas B. en ik vindt klassiek ook geweldig. mijn eigen vader is klassiek pianist dus...
mijn broertje (supermuzikaal volgens kenners) vindt hardrock geweldig en ook wibi en bach. ik noem maar wat. led-zeppelin is 1 van z'n favorieten.
en ja waarom in hemelsnaam zou je niet van mac-donalds en 3 michelin sterren kunnen houden?? of vrij nederland en de nieuwe revu? ik zie het probleem niet. en dat het kan bewijzen wij, ons gezin en mijn broers.

je klinkt net als mijn ouders trouwens. die dachten hetzelfde. en ik kan je voorspellen het gaat niet werken!!! wij houden lekker allemaal van én en! tot schrik van onze ouders.
groeten albana

Trouens........

uitspraak van de pianojuf van mijn dochter:" ze is heeft qua pianomuziek een typisch 'romantische' smaak" (je weet wel motzart enzo) laat ze nu qua pop juist een ruigere smaak hebben, ze is ook fan van anouk en de muziek van d'r oom (die led zeppelin fan) kan ze ook zeer waarderen b.v.
groeten albana

Doorgeven

Ik kan best elitair zijn in sommige opzichten en probeer dat ook wel door te geven aan de jongere generatie hier. Bijvoorbeeld dat boeken waardevoller zijn dan TV en computerspelletjes en dat er binnen die boeken ook nog weer heel wat onderscheid zit en dan wordt het moeilijker want sommige TV programma's en computer spelletjes zijn dan weer meer waard dan sommige boeken. Er zijn prachtige series gemaakt en bijzonder slechte boeken. Liever Pokemon kijken dan Carry Slee lezen zeg maar. Dit alles uiteraard in IMHO.
Ik verbied echter niks. Ze mogen rustig Fox kids kijken of naar Britney Spears luisteren. Liever het eerste dan het laatste overigens.
Verder is er niks mis met populaire vormen van entertainment an sich natuurlijk. Zo zit ik ook regelmatig 's avonds op de bank naar Coronation Street en Eastenders te kijken. Ik probeer alleen wel het onderscheid duidelijk te maken. Ik wil niet dat de kinderen denken dat Coronation Street kijken op hetzelfde geestelijke en culturele niveau staat als Anna Karenina lezen bijvoorbeeld.
Zo ook voor muziek. Ik heb hun van kleinsaf aan veel naar klassieke muziek laten luisteren juist omdat het muziek is die je wat vaker moet horen voor je het kunt waarderen en zolang ze jong zijn staan ze nog open voor. Ik vind het prima als ze Britney Spears luisteren (om maar bij haar te blijven) maar ze moeten niet denken dat de liedjes van Spears inhoudelijk op gelijk niveau staan met een sonate van Bach (om maar bij hem te blijven)
Ik zie het wel als mijn taak om kinderen al jong te introduceren bij juist die culturele vormen die minder toegankelijk zijn zoals bijvoorbeeld de opera. Daardoor kunnen ze dit op latere leeftijd ook meer waarderen.
Ik verbied dus verder niks. Dus nu mijn zoontje het nieuwe deel van Eragon wil lezen mag dat gerust ondanks dat ik niet snap dat er ook maar iemand is die denkt dat we hier te maken hebben met een orgineel verhaal. Ik heb in de loop van de jaren ook enorm veel onzin op TV langszien komen en nog steeds, allerlei series die de kinderen korte of langere tijd volgden en daar zat heel veel rotzooi bij maar ach een beetje rotzooi op z'n tijd is ook wel leuk. En je kan ook best van meer dingen houden. Mijn ene dochter is een groot opera fan en volgt daarnaast hartstochtelijk elke dag As The World Turns en Days of Our Lives. En ze kijkt zelfs naar Hollyoaks. Ik bedoel maar. En ik eet overigens graag zowel bij MacDonalds als in luxe restaurants.
In elk geval ik heb het dus wel als mijn taak gezien om verschillende cultuur vormen aan te bieden en verder ook wel een bepaalde cultuur vorming door veel te praten en dingen samen te bekijken. Verder verbied ik echter niks behalve als het de grenzen van het fatsoenlijke overscheid.

Maylise

Sinilind

Ik zou je over je zoontje overigens geen zorgen maken. Het is toch prachtig dat hij op die leeftijd al van piano spelen houdt en een goed ontwikkelde smaak heeft. Op het moment dat zijn kameraadjes zich op school bezig gaan houden met andere muziek leert hij dat vanzelf ook kennen en dan kan hij mocht hij die behoefte hebben kan hij dan ook gaan luisteren.
Je hoeft niet persé zelf die muziek te introduceren bij je kinderen.
Mijn jongste dochter kwam op de kleuterschool pas achter het bestaan van K3 en toen vond ze het wel leuk maar ik heb het niet zelf aangeboden. Ik bied alleen aan wat ik ook leuk vind.
Ik vind het ook niet raar dat je een hierachie aanbrengt in muziekvormen. Het is inderdaad wel zo dat we de laatste jaren vind ik wel een soort nivelering meemaken in de muziek en dergelijke. Er is weinig aandacht meer voor echt vakmanschap. Een trend die zich overigens in de gehele maatschappij en op allerlei gebieden voordoet.

Maylise

Niet sturen

je mag je kinderen best vertellen wat jij ergens van vindt, zolang zij maar de ruimte krijgen om het zelf WEL mooi te mogen vinden, of leuk om te doen.

ze moeten hun eigen smaak ontwikkelen die past bij deze tijd.

in deze twee uitspraken kan ik mij helemaal vinden.
wat blijft er over van je eigen unieke persoonlijkheid als je in alles gestuurd wordt?
wat is er mooier dan je kind zijn eigen smaak te zien ontwikkelen en hem tot een uniek mens op te zien groeien?

*ik zou het ook vervelend vinden als Sinizoon straks helemaal buiten de boot valt omdat hij liever Bach speelt dan naar FOxkids kijkt... *

en als je zoon echt liever Bach speelt ipv foxxkids te kijken ,dan is daar toch niks mis mee? hij hoeft toch niet mooi te vinden wat de massa( of leeftijdgenoten) mooi vinden?

Nu nog eens met sini

Ik zit nu helemaal op een lijn met Sini, maar dat is makkelijk praten: onze dochter is nog geen twee. Ik kan haar nu op schoot nemen en samen op youtube kijken naar een koor dat het Lacrimosa zingt. Dat vindt ze nu prachtig, ik probeer haar zelfs de tekst te leren omdat ze op dit moment alles nazegt en -zingt. Ik heb echter geen illusies: zodra zij zich bewust wordt van alle keuzemogelijkheden en van haar eigen smaak, valt er volgens mij niet zo gericht meer te sturen. Wat je wel kunt doen, is de huiselijke omgeving op een bepaalde manier 'inrichten' met smaken, klanken, boeken, schilderijen e.d. die in jouw ogen voldoen aan een bepaald ideaal.
En ik weet een ding zeker: alles wat er in je jeugd regelmatig voorbijkwam aan voorleesboeken, muziek, opzegversjes, gedichten, lokale musea en wat al niet, beklijft wel. Dat merk je pas later.
Groetjes
Marieke (een en-en persoon)

Nee

ik denk eerder dat jij een verschil maakt tussen klassiek en modern. Dus commercie versus oud.

Er zijn veel moderne commercie gerichte kunstenaars, ontwerpers en musici die mi prachtig werk maken. Hier wordt er overigens rap, jazz, rock, pop en klassiek geluisterd. Ik ben nu helemaal weg van mijn nieuwe Coldplay cd.

Het is overigens beter in mijn optiek om jonge mensen zelf te leren ontdekken wat ze mooi, interessant of bijzonder vinden. Al die zaken zoals muziek, kunst, literatuur zijn consumeerbaar, aan het individu zelf om er door geinspireerd door te raken. Je neus ophalen voor wat een ander mooi of insprirend vindt vind ik elitair en vooral erg beperkt.

Ik heb een aantal jaar tussen de creme de la creme van Nederlands design en architectuur gezeten. Deze mensen waren niet beter of diepzinniger bezig dan wat ik op de productieafdelingen van commercie gerichte bedrijven zie. Het kader is anders maar de wil om nieuw en scheppend bezig te zijn is het zelfde.

Daarnaast moet ik ook denken aan de elitaire sfeer op de kunstacademie, over geld hebben was niet gepast, je leefde voor de kunst. Echter zodra je van de academie af kwam betekende het voor die studenten die zo stellig hun bestaansrecht in elitair geneuzel vonden liggen droog brood ipv droogdesign.

Smaken verschillen. Je kan je kinderen alleen een brede smaakvorming geven als je dus ook een breed aanbod laat zien en dus niet honend op de bank wijzen naar wat kinderen die vals zingen.

Nee, ik vind dat als je zo je kinderen stuurt in een erg eenzijdige richting je ze beperkt laat ontwikkelen. In elk geval wordt hun creativiteit er niet groter door.

Kan wel sini, en ook: schoenen

Hoi Sini,

Leuke vraag! Allereerst: het kan wel! Ik vind McDonalds heerlijk, en heb ook in mei in een 3-sterren Michelin restaurant gegeten. Ook heerlijk! Beide totaal anders: McDonalds vind ik lekker weghappen, heerlijk echt. Het 3-sterren restaurant was een artistieke ervaring (serieus). De hele maaltijd was echt een compositie, werkte naar een hoogtepunt toe, etcetera. Ik voelde me koninklijk zoals ik werd bediend. Elk gerecht was volledig in balans, elk ingredient had een functie (dus niet een beetje groen erover voor de kleur, maar voor de smaak). Echt geweldig!!!
Maar ik draaf door... wat betreft opvoeding wil ik wel zoon in aanraking laten komen met veel mooie dingen. Maar ik geniet zowel van een prachtige opera, als van een lekker meestamp nummer van Ali B. Ik kan heerlijk een goed boek lezen, maar ook de Viva lees ik graag. Het zijn verschillende dingen die een verschillend doel dienen. Enige overeenkomst is dat je ze beide leest.
En dan de schoenen... gisteren ging ik met zoon nieuwe schoenen kopen. Hij zag hele ordinaire Spiderman schoenen en die vond hij prachtig. Ik moest me er behoorlijk overheen zetten maar heb ze gekocht. Het zijn zijn schoenen, hij draagt ze, en ik vond het meteen een goede oefening in mijn zoon niet als een verlengstuk van mezelf zien.

Liora

2 zinnen van tops en poezie

omschrijven mijn idee hierover helemaal:
Poezie: "Hoezeer mag een kind bij jou dan zichzelf zijn?"
en
Tops: "Dus, want, maar, je mag je kinderen best vertellen wat jij ergens van vindt, zolang zij maar de ruimte krijgen om het zelf WEL mooi te mogen vinden, of leuk om te doen."
-----------------------
Ikzelf vind het heeeeeeel belangrijk om personen en vooral (je eigen) kinderen in hun waarde te laten en daar past zo onderuithalen wat smaak/kwaliteit betreft, vooral door een volwassene richting kind, bepaald NIET in!
Daarbij nog iets om over na te denken: wie bepaald wat 'goed' en 'fout' is op dit gebied? Ik zou me daar never aan durven wagen.
Ook nog vind ik het belangrijk dat een ieder ook mag en kan genieten van dingen die geen opperdetop kwaliteit zijn. Het mag ook best wel eens iets minder, ook die dingen kunnen waardevol zijn. Genieten vind ik zoooveel belangrijker, en dan maakt het mij niet zoveel uit van wat (behalve leedvermaak, dat vind ik op het randje).

groetjes, Sophie.

Dat laatste liora

dat is het !

Door je eigen smaakvoorkeuren (in geval van Sini) zo op te hemelen -dit is het, dit is kwaliteit, dit is "mooi", dit is "kunst" hier mag je wel van genieten- dwing je je kinderen zich te voegen naar wat jij consumeert en goed vindt.

Ik geef les aan een academie voor styling, de ene keer komt een student met zoiets commercieels als de febo, de andere keer met een stuk poezie. En beide keren weet zo'n begaafde student daar iets mee te doen. Dat kan zo'n persoon alleen als die thuis niet als verlengstuk is opgevoed of zo'n student is gewoon super eigenwijs en daar plukken ze dan de vruchten van.

Trouwens, Sini gaat wel eens eten bij Ikea, niets mis mee.

Elke dag piano spelen

of zoals ik klarinet en dus al die stukken waar jij zo vol ontzag naar luisterd heb ik in die jaren wel voorbij zien komen. Mijn ouders die glimmend op de 1e rij zaten als ik die tukken (als enige kind in de groep) uit mijn hoofd kon spelen.

Joh, bespaar je de moeite. Ja het was bijzonder, bijzonder omdat ik veel talent had, maar ik vond het niet interessant, het deed niets voor mij zelf.

Ik heb havo gedaan tegen de wil van mijn ouders in, ik ben slecht in talen en hou niet van lezen. Echter als je mij waar ook ter wereld in een gat dropt kom ik wel aan eten en vind ik de weg wel.

Heb dus ook vroeger met die beroemde ontwerpers en kunstenaars gesprokenm die kwamen dan langs op de academie en daar was ik overal in betrokken, hele leuke gesprekken gehad over een maquette met een beroemde architect bijvoorbeeld, of met die Spaanse kunstenaar die toen bezig was met het logo van de spelen. Leuke erg geinspireerde mensen omdat ze over processen hadden, niet over simpele esthtiek of vorm.

Kinderen moet je leren kijken, luisteren, proeven. Ben het daar volledig mee eens. Echter de manier waarop jij dat doet daar heb ik mijn bedenkingen bij, ik vind ze erg voor de hand liggend en ook erg beperkt.

Sini

soms ben je ook te moe en te lui om je aan al je principes te houden,dat maakt inderdaad een mens van je.
heb je er weleens over nagedacht je principes wat te laten varen? gewoon wat meer,go with the flow?
het maakt je minder moe,en bovendien kan je veel meer genieten van het moment.
als ik lees wat jij je kinderen allemaal mee wil geven,(met de beste bedoelingen,daar ben ik van overtuigd)
en vooral hoeveel moeite je dat soms kost ,dan denk ik: niet zo krampachtig vasthouden aan alles wat jij belangrijk vind,probeer het eens wat los te laten.

Smaken verschillen

Ik ben van mening dat iedereen recht heeft op zijn eigen smaak. Waarom is iets anders per definitie smakeloos of lelijk? Mijn schoonmoeder praat dus onophoudelijk door iets heen wat zij niet mooi vind: goh wat slecht of wat een onzin. Dat is pas smakeloos gedrag. Vooral hardop in een theater.
Je kinderen qua opvoeding vrij laten in keuzes is ongemerkt toch ook weer een keuze. En zonder ze de hele tijd van alles op te dringen zijn de mijne toch heel aardig opgegroeid.

Jaymza

Waarde

Ik denk dat hem zit in het woordje waarde/waard zijn. Het ene is niet meer of minder waard dan het andere maar het is gewoon anders. Dat jij iets mooier of beter vindt wil niet zeggen dat het meer waarde heeft, JIJ hecht er meer waarde aan.
In ons huis zijn we echte muziekgekken, meer modern gericht dan klassiek maar ook klassiek is aanwezig. Onze oudste dochter is gek van klassieke muziek, vindt dat ook echt het mooist. Middelste is gek van moderne muziek, Red Hot Chili Peppers, Bløf etc. Nu zijn ze nog erg jong en gaan ze wel allemaal op muziekles om zich te oriënteren op welk instrument ze willen spelen maar het moet "willen" zijn. Ik moest vroeger gedwongen op muziekles en pianoles en heb nooit kunnen kiezen. gevolg: ik verzette me en kan nu geen enkel instrument bespelen. Dat is jammer en ik heb me dan ook voorgenomen om ze mee te laten gaan met wat ze willen en een beetje bij te sturen met dingen die wij echt onacceptabel vinden (tot nu toe blijft dat bij het verbieden van kijken naar in onze ogen gewelddadige tekenfilms op tv maar dat wordt straks vast meer als ze puber zijn). Ik ben benieuwd waar we nog mee te maken gaan krijgen

Gr.
Moon32

Aanbieden

Mijn kinderen hebben in sommige dingen een geheel andere smaak dan ik,ter land ter zee en dat soort dingen vinden ze enig,daar keek ik ook naar als kind,of André van Duin enzo.Ze horen allerlei muziek,zien musea,lezen enorm veel,en krijgen ook van school veel mee.Ze hebben een brede interesse,ik maak me niet zo'n zorgen.Ik zou wel graag zien dat musea gratis werden,zoals in Londen,zodat je met je hele gezin er heen kunt,ook als je in de bijstand zit.Overigens,Sini,ik kan sommige klassieke muziek zeker waarderen,maar luister ook heel graag naar Guns 'n roses..) En zelfs iemand als Zappa heeft zich beziggehouden met klassieke muziek,het één sluit het andere niet uit.
Groetjes,Bastet

Op zich snap ik het wel

Ik snap het belang wat Sinilind hecht aan een goede klassieke opvoeding wel. Ik ben het ook met haar eens dat basiskennis van de filosofie, de wetenschap, de theologie, muziek, geschiedenis, kunst en literatuur wel een soort sleutel vormt tussen het beter begrijpen van de hedendaagse cultuur en maatschappij. En de geestelijke rijkheid die deze kennis met zich meebrengt vind ik ook belangrijk.
Ik vind bijvoorbeeld dat er op scholen (en ook op het VWO) veel en veel te weinig aandacht aan filosofie wordt besteed; Ik zou graag hebben dat dit hier een verplicht vak zou worden (ook op het VMBO).
Persoonlijk hecht ik enorm veel waarde aan algemene ontwikkeling en inderdaad vind ik dat kennis van bepaalde zaken daar zeker bij hoort.
Dat houdt dus niet dat er daarnaast geen Pokemon gekeken mag worden maar ik ben het volkomen met Sinilind eens dat het aanbieden van "hogere" vormen van cultuur binnen de opvoeding erg belangrijk is.
Want het is ook onzin om te doen alsof er geen verschil bestaat tussen bepaalde boeken of muziek. Dat heeft niet zo veel met modern of klassiek te maken want ook tegenwoordig worden er mooie dingen geschapen maar wel met kwaliteit en diepgang. Ik vind wel dat je het verschil moet zien en snappen tussen Tolstoj en Kluun bijvoorbeeld of inderdaad Britney en Bach.

Maar sini

dat begrijp ik wel. Echter die vlag hang ik niet op met de intentie mijn dochter iets bij te brengen. Het enige wat mijn dochter hiervan zou kunnen leren is dat ik het voor mijzelf belangrijk vind achter mijn opinie te staan en deze kan onderbouwen.
Dat heeft niets te maken met een klassieke opvoeding, gymnasium, literatuur of verfijning in eten, kleding of interieur.

Zo ik ga de cello suite van Bach eens opzetten, past prima bij het weer en mijn mood. Misschien daarna weer Amy Winehouse.

Het is niet zo zwart wit inderdaad. De wereld biedt een enorme bak met consumeerbare producten, het is fijn dat ik zelf af en toe ook wat produceer.

Hogere vormen

en waarin zit dat onderscheidt dan met lagere vormen ?

Tuurlijk is er verschil, maar waar zit het hem dan in ? Wat is diepgang ? Waarin verschilt de muziek van Bach met de hedendaagse pop ? Ooit geprobeerd de ritmiek van grote rappers te analyseren ? Is toch ingewikkelder dan je zou denken.

Weten jullie de definitie van kunst wel ? MIjn definitie is "kunst is de visualisatie van de werkelijkheid".

En welke werkelijkheid is dat dan ? De werkelijkheid van de schepper, in het geval van de cello suite is dat de werkelijkheid van Bach. Niet meer of minder.

Een ieder die wil dat haar kind "geestelijke rijkheid zodat het de hedendaagse cultuur begrijpt" meekrijgt heeft dus mi de 'plicht' een legio van bronnen aan te dragen en daar meer dan eenzijdig commentaar op te geven.

Eenzijdig vind ik te stellen dat Britney commercieel en plat is, geen diepgang heeft. Leg dan uit waarom Bach dat wel doet. Kan je dat uberhaupt wel ?

Waarom is de kunst van Mark Rothko diepgang ? Niet omdat mama dat hier aan de muur heeft hangen. Dat Mark Rothko's werk diepgang heeft is discutabel. En die discussie die is interessant, dan pas kan je je kind "geestelijke rijkheid" meegeven.

Pelle

"Ik zorg er voor dat hij niet mij volgt maar ik volg HEM."

Dat is natuurlijk maar ten dele waar. Het feit dat jij bepaald werk doet/van bepaalde zaken houdt etc stuurt je zoon, onbewust misschien maar alles wat je doet krijgt je zoon toch ook van jouw mee. Kijk maar naar Sinilind haar opvoeding, wedden dat haar ouders ook van klassieke muziek hielden. Het is grappig dat je het beschrijft maar zo zit opvoeden niet geheel in elkaar. Of je het wilt of niet, jij bent van invloed en dat wordt minder als kinderen ouder worden en keuzes maken.

Mijn motto is, geef ze van alles wat/biedt ze van alles aan en laat ze hun eigen keuzes maken (met uiteraard grenzen, maar dat betreft dan meer veiligheid). Volgens mij worden je kinderen daar het meest gelukkig van. Kinderen hebben ruimte nodig.
Zo mag mijn zoon bijv. best op voetbal ook al wordt dat hier nooit gekeken. Ik geloof dat Marith dit stelde. Wat is er tegen op voetbal, is dat dan ordinair ofzo?

Eigen keuzes maken

Ik wordt toch wel een beetje kriebelig van de eerste posting van Sinilind, het komt op mij over als het werken naar het ideale kind, volledig gevormd naar zijn ouders beeld.
Wij, mijn man en ik, hebben daar echt een heel andere visie op. Onze kinderen mogen zelf kiezen, kiezen voor een sport, kiezen voor wel/geen muziek maken, kiezen om te lezen, te gamen, tv te kijken, te sporten, te skateboarden, kortom kiezen uit alles wat ze leuk vinden, en dat blijkt heel veel te zijn.
Natuurlijk hebben ze wel periodes gekend dat ze naar mij idee net iets teveel computergames speelden, of tv keken, maar de periodes dat ze nog veel meer buiten speelden, skateboarden en aan het sporten waren voerden de overhand.
Wat betreft hun muzieksmaak: die is heel erg breed, omdat wij ook een ontzettend brede muzieksmaak hebben. Dat betekent niet dat ik alles even mooi vind waar zij naar luisteren, maar dat vinden ze ook niet altijd van de muziek waar ik naar luister.
Daarom hebben we nog wel respect voor elkaars keuzes, en daar gaat het volgens mij om....kinderen leren respect te hebben voor anderen, in alles wat anderen kiezen/doen.
In onze ogen hebben wij ooit de fout gemaakt om onze kinderen op muzikale vorming te doen....dit hoorde er toch bij...Wat een misser werd dat, ze hadden totaal geen interesse. Na een half jaar was dat dus klaar, en wat is er inmiddels gebeurd? Door het enthousiasme van een muziekleraar in de brugklas zijn beide zoons begonnen aan het bespelen van de gitaar, en zonder les spelen ze inmiddels de sterren van de hemel...dit hadden wij nooit kunnen bereiken.
Sini, een heel verhaal, geen idee of deze zaken in andere postings al aan de orde kwamen (ik heb ze niet gelezen) maar wat ik hiermee dus wil zeggen: respecteer de keuzes van je kind, laat hem/haar zelf kiezen, laat ze kennismaken met zaken die jij belangrijk vindt, maar heb respect voor hun eigen keus.
En als laatste wil ik even kwijt dat het ergste wat ik me van mijn ouders kan herinneren is: het commentaar dat ze vaak gaven op dingen die ik leuk vond....

Groetjes, Minet

Aanbod en vraag...

Tja. Wij, als ouders, proberen de kinderen een breed aanbod te geven w.b kunst, cultuur, geschiedenis, filosofie etc. - zoals wij dat zien en waardevol vinden. Daar kunnen ze dan zelf aan ruiken, mee kennis maken, vervolgens zelf beslissen of ze er wel of niet iets mee willen.
Afhankelijk van de leeftijd nemen we ze mee naar theater, museum, evenement oid of laten we ze zelf met iets komen en zelf beslissen.
Zo ontwikkeld ook hun smaak zich wel. Het ene kind is daar al vroeger mee dan het andere. Als kindlief iets mooi vindt, zal ik het niet snel verbieden - daarvoor moeten er toch wel wat grenzen overschreden zijn. Als het niet mijn smaak is, zal ik dat voor me houden. Eerder dan mijn eigen mening over iets te laten horen ben ik altijd benieuwd wat het kind er van vindt.
Dus is jongste dochter sinds gister voorzien van een legergroen petje met goudkleurige ringen erin. Totaal niet mijn smaak, wél de hare. Dus het past wel bij haar, ziet er leuk uit op haar hoofd - en écht niet bij mij. So what.

Begint bij

vergankelijkheid, trends die gekoppeld dus zijn aan een kleine tijdschema in het heden. Iets past bij een doelgroep omdat het aansluit bij vergankelijke hedendaagse prikkels.

Tijdloosheid, heeft dus minder te maken met trends maar meer met primaire gevoelens. Het visualiseren van tijdloze gevoelens zoals 'angst, liefde, eenzaamheid, vreugde'.

Echter het 1 sluit het ander niet uit. Ook uit op dat moment zeer belangrijke events komt tijdloze kunst.

Ook in de hedendaagse kunst (pak m beet laatste 50 jaar) zijn er diverse zeer tijdloze kunstenaars geweest terwijl deze erg ingingen op dat moment heersende prikkels. Door nieuwe techieken hadden opeens Warhal en aanverwanten nieuwe mogelijkheden om hun werkelijkheid (die van hollywood, de kunst, de iconen van de 20e eeuw), fotografen zoals Sherman die de moderne vrouw in al haar verschijningsvormen liet zien en daar zelf telkens model voor stond.

Als ik nu kijk naar de kunstenaars uit Nederland zie je dat mensen zoals Marlies Dekkers consumeerbare kunst maken, design is toegepaste kunst, kunst om te gebruiken, kunst om te beleven, kunst voor iedereen.

In die zin, bereikbaarheid, toepasbaarheid, is kunst afgelopen 10 jaar enorm levend, het is een mooie tijd qua kunst en cultuur om in te leven.

Kunstgeschiedenis gekoppeld aan geschiedenis, dat is interessant om mee te geven, maar plaats het dan ook in een hedendaagse context.

Voor mij

is het belangrijkst dat ik ze de kans geef dat ze hun eigen smaak en voorkeuren leren ontdekken en ontwikkelen. sancydochter houdt van geschiedenis en musea tegenwoordig. da's mooi, ik ook. ze houdt ook van iets dat volgens mij Total Drama Island heet (?) en dat vindt ik bagger, om het populair te zeggen Maar dat is niet erg, we praten over wat haar er in aantrekt en mij erin afstoot. Zolang ik van haar niet te horen krijg dat ze het alleen maar leuk vindt omdat de klasgenoten er naar kijken, maar laat zien dat ze zich bewust is van wat haar er in aantrekt, vind ik het helemaal prima. zij leert van mij dan waarom ik het niet mooi of leuk vind. Maar dat is met alles toch zo, in een museum zijn we ook niet ven dezelfde dingen onder de indruk.
ik denk dat de essentie van een eigen smaak ontwikkelen in het proces zit. ik ben niet bezig met het eindresultaat. Dat mag ze zelf bepalen. en daar mag ze ook heel vaak van mening in veranderen, als het maar onderbouwd is

Sturen

Ik denk dat je als ouders onbewust altijd aan het sturen bent. Maar ik vind dat kinderen recht hebben op het ontwikkelen van hún smaak. Ik geloof dat je wel degelijk kunt houden van Bach en van popmuziek (persoonlijk houd ik niet erg van de meeste klassieke muziek trouwens, ik had ooit een collega die zong in klassieke koren en echt neerkeek op het gepeupel, zoals ik, die meer van popmuziek hield, vond ik zo arrogant!) En je kunt best houden van Michelin-eten en van MacDonalds, ik heb daar thuis een voorbeeld van zitten! Dat mijn kinderen niet opgevoed zijn met MacDonalds-eten komt omdat ik er zelf nooit kom, dat ze wél opgevoed zijn met theater- en museumbezoek komt omdat ik zelf graag naar het theater en naar musea ga, dat ze nooit André Hazes etc hoorden toen ze klein waren komt doordat ik het zelf niet om aan te horen vind. Dat mijn kinderen niet naar een megacamping met 5 zwemnbaden gingen, maar wel naar kleine campinkjes in de Dordogne waar ze prehistorische woningen bekeken ( om maar een van de vele voorbeelden te noemen..) komt omdat ik zelf de pest heb aan grote campings met instantvermaak en graag van alles ga bekijken in mijn vakantie etc. etc. Dus ik was wel degelijk aan het sturen! Maar dat wil niet zeggen dat mijn kinderen nu ook culturele vakanties houden ( alhoewel, dochterlief gelukkig wel ), nooit naar MacDonalds gaan, regelmatig musea bezoeken (dochter ook wel ) etc. en ik zal hen daar zeker niet op aanspreken! Zij maken hun keuzes. zoals ik de mijne maakte.

Eens met manda

Ik ben het erg met Manda eens. Ik hou veel van moderne cultuur, en heb vrienden die meer waarde zien in klassieke dingen. Ik vind het echt jammer dat ze niet zien dat er ook in deze tijd hele mooie dingen gemaakt worden. Een TV serie als Buffy zit goed in elkaar (niet iedere aflevering, maar als geheel genomen zitten er veel mooie dingen in), behandelt belangrijke thema's, en is wat dat betreft net zo waardevol als sommige literatuur. Een game als Bioshock gaat over goed en kwaad, over ethiek, over wat te doen als... Heel mooi (voor volwassen kinderen dan). De Red Hot Chili Peppers werden al genoemd. Flea (de bassist) heeft veel betekend voor moderne muziek, en heeft veel jongeren geinspireerd tot het maken van muziek. Manda noemde rappers, dat is inderdaad ook een goed voorbeeld waar ik zelf weinig mee heb, maar waar ik zeker de waarde van inzie. Goede rappers zijn het moderne equivalent van vroegere dichters.

En natuurlijk is er verschil tussen Britney Spears en Pearl Jam, maar denk je echt dat je kinderen daar niet zelf achter komen, op een gegeven moment? En moet altijd alles van superkwaliteit zijn? Is Harry Potter waardeloos omdat Homerus "beter" is?

Deze discussie is overigens van alle tijden. Veel mensen denken dat oude dingen altijd beter zijn.

Het belangrijkst is volgens mij de discussie: waarom vind je iets goed. Wat doet iets met je? Maar dat moet wel een open discussie zijn. Als je als ouder al meteen gaat zeggen dat iets slecht en waardeloos is komt die er niet.

Als je als ouder zegt dat kinderen die een eigengeschreven lied wat vals zingen gelijk staat aan een "schaamteloze vertoning", dan denk ik niet dat je je kinderen inspireert tot creativiteit, en dat is iets wat ik zelf juist heel belangrijk vind. Klassieke muziek is veilig, wat dat betreft, dan speel je gewoon van partituur en oefen je net zo lang tot het in je vingers zit. Ik zou het jammer vinden als het daarbij blijft.

Inderdaad

"Het belangrijkst is volgens mij de discussie: waarom vind je iets goed. Wat doet iets met je? Maar dat moet wel een open discussie zijn"
Dat bedoel ik ook