Ruggeprik eindelijk een recht in nederland

Smeken om een ruggeprik

Wat dat betreft schiet me nog iets te binnen. Voor mijn eerste bevalling had ik beatrijs smulders goed gelezen, inclusief de volgens haar grote nadelen van een ruggeprik.
Toen ik volslagen daas van de pijn eigenlijk alleen nog maar dood wilde, kwam het niet in me op om dat hardop te zeggen, of om zelfs maar om een ruggeprik te smeken. Misschien had ik hem wel gekregen als ik er expliciet om had gevraagd (hoewel ik dat betwijfel, want ik heb wel heel erg duidelijk gemaakt dat ik het niet volhield, maar daar werd aan voorbij gegaan). Toch, dat ik niet explicieter ben geweest, daar heb ik achteraf spijt van. Maar ja, ik was totaal van de wereld en blijkbaar dus ook nog geindoctrineerd door het idee dat vragen om een ruggeprik slecht is. En daar moeten we dus vanaf!

Ruggenprikken

worden niet alleen gegeven bij bevallingen, er zijn heel veel verschillende ingrepen en operaties die met een ruggenprik als anesthesie gedaan worden. Je kan bijvoorbeeld kiezen tussen ruggenprik of totale anesthesie, meerendeel kiest dan voor een ruggenprik.

Gek dat je daar dan nooit iemand over hoort.

Troost hemuul

ik heb wel gesmeekt om hulp (om die sectio) en daar werd niets mee gedaan.

Hemuul

De gynaecoloog die beweert dat je de pijn kunt vergelijken met een amputatie,generaliseert natuurlijk ook.Ook ik beval liever dan dat ik naar de tandarts moet.Het punt is juist dat geen bevalling gelijk is.
Groetjes,Bastet

Hemuul

Je bent niet geindoctrineerd,je bent,oa door hormonen nu eenmaal wat meer in jezelf gekeerd tijdens een bevalling.Het is niet zo dat je niet expliciet genoeg bent,je moet eigenlijk iemand bij je hebben,die jouw grenzen kent,in ingrijpt waar nodig,en jouw wensen vertaald naar de artsen en verpleging toe.
Ik ben niet tegen klaarliggende ruggeprikken.Maar ik wil niet toe naar de situatie dat het standaard wordt om altijd met de ruggeprik te bevallen,omdat het dan toch zal zorgen voor een toename van kunstbevallingen en ingrepen.En dat vind ik jammer,het medicialiseert een bevalling zo,als het tegenzit.
Groetjes,Bastet

Jeetje anna

heb je wel eerst een verdoving gehad voordat die ruggenprik erin ging ? Vreselijke ervaring lijkt mij, is er nog een verklaring gegeven waarom dit bij jou zo vreselijk zeer deed ? Ik krijg namelijk over een maand of 7 een ruggenprik (geplande sectio).

Ik voelde mijn hele onderlijf alleen maar warm en gevoelloos worden, zalig was het na al die pijn. Een andere keer had ik de keuze en toen ben ik wel (kijkoperatie, gynaecologisch) gegaan voor de algehele narcose ik wou het gewoon niet mee maken.

Nee pijnloos is het helemaal niet

dat is inderdaad een misverstand, dat je met een ruggeprik niks meer zou voelen. Er blijft heus genoeg pijn over. De persweeen voelde ik (bij de tweede dus) ook nog zeer goed. Bovendien kwam veel pijn achteraf; de tweede bevalling ging ook weer niet echt vanzelf en mijn lijf voelde de volgende dag alsof ik door een vrachtwagen was overreden. Maar goed, een wereld van verschil met de eerste bevalling, en onmetelijk veel minder pijn.

O ja, van de ruggeprik zelf voelde ik vrijwel niks, dus dat kan ook erg verschillen.

Eens met pelle

ik vond de bevalling ook goed te doen om dat ik het gevoel had er zelf veel meer controle over te hebben. Alleen persen vond ik wat minder omdat ik dan juist weer expres mezelf pijn moest gaan doen ipv rustig op een wee concentreren en wegpuffen. Maar de tandarts brr

Ongelooflijk...

vind ik het, die verhalen van genista en bastet en pelle en fraz. Dat er zulke bevallingen bestaan. Zoiets als 'wegpuffen' heb ik ook altijd onbegrijpelijk gevonden. Misschien omdat ik rugweeen had, dat er niets weg te puffen viel. Ik heb me wel gek gepuft (meer dan 24 uur lang) maar ik had het net zo goed niet kunnen doen.
Goh, ik kan hier echt dagenlang over doorgaan vrees ik. Maar ik moet er maar eens mee stoppen. Hup, dat trauma maar weer lekker inpakken en diep wegstoppen!
(tot er weer iemand beweert dat de ruggeprik onnodig en een slechte zaak is, dan zit ik meteen weer op de kast).

Hemuul, dat herken ik wel

Ik heb ook alleen maar rugweeën gehad, en ik herinner me de verbazing nog daarover - mijn buik moest toch het werk doen? Echter nog geen puf gedaan in mijn leven. Sterker nog, voordat ik op de gym had geleerd hoe dat zou hebben gemoeten, was ik al bevallen

Merendeel kiest dan voor een ruggenprik

Ik dus niet. Ik moet er niet aan denken om ze aan me te zien frutselen. Brrr. Ik heb het al een paar keer afgeslagen.

Hemuul

Ik heb nooit gepufd.Ik heb mij leren ontspannen bij yoga,en dat doet wonderen.Mijn eerste bevalling was een sectio,mijn tweede een natuurlijke,tergend lange bevalling met beenweeen,mijn derde een hele korte bevalling,een soort constante wee,en mijn vierde bevalling was een normale bevalling,die behoorlijk pijnlijk was.Het is dus niet zo,dat ik een soort bevallingen had,waar een ander alleen maar van kan dromen.Of toch wel.Want mijn oudste was een couveusekindje die met spoed gehaald werd,en die later aan complicaties overleed.De andere drie waren groot genoeg en kerngezond.Voor mij deed de bevalling er niet zo toe,als ze er maar waren,gezond en wel.
Ik kan best hard zijn voor mijzelf,eigenlijk.Als ik maar niet naar de tandarts hoef..)
Groetjes,Bastet

Hemuul

ik vind een ruggeprik zeker niet onnodig en een slechte zaak maar ik denk wel dat men ervoor moet waken om een ruggeprik tot een standaard verhaal te maken zoals in veel landen het geval. Ik zou er dus voor pleiten om te beginnen zonder prik en mocht het echt niet gaan dan moet de moeder gewoon het recht hebben om een prik te krijgen.

Maar ik zou dus echt geen prik hoeven en met mij valt het dus bij een hoop vrouwen ook mee. Ik weet nog bij mijn tweede dat de verloskundige kwam. We zaten beneden een bakkie thee te drinken en te mailen naar vriendin in Nieuw zeeland (die waren wakker de rest sliep). Regelmatig had ik een wee die ik opving/wegpufte en daarna ging het weer. Verloskundige dronk een bakkie thee mee (het was zo relaxed) besloot toch maar even te kijken omdat vorige keer (bij de eerste dus) ik ook al 10 cm had toen ze kwam en ja hoor ook nu 10 cm ontsluiting en de persweeën begonnen. Ach wat dat betreft denk ik dat ik gewoon mazzel heb. Allebei de zwangerschappen, bevallingen en borstvoedingsperiodes zijn zonder echte problemen gegaan en ook allebei de keren thuis bevallen.

Fraz ik denk dat je iets anders bedoelt

"ik zou dus echt geen prik hoeven"

je bedoelt bij het type bevalling dat jij gehad hebt zou je geen prik hoeven. Of wil je het niet bij jezelf en je eigen ervaring houden en bedoel je dat jij bij geen enkel soort bevalling de keuze zou willen hebben?

Hier ook zo eentje die 36 uur heeft doorgeemmerd met rugweeen, die niet goed durfde te klagen over de pijn, die de hele nacht door het personeel amper aangekeken werd in het ziekenhuis (moesten we heen vanwege meconium), die een infuus kreeg dat te hoog stond afgesteld bij 8 cm en uren in een weeenstorm heeft gezeten waarna totaal uitgeput de keizersnede volgde. Ze konden de ruggeprik voor de ks bijna niet zetten omdat die weeenstorm nog zo hevig was. Waren vergeten het infuus uit te zetten. Te druk met andere bevallingen. Mijn man maar de gang oprennen en vragen om hulp. Afschuwelijk. Gebrek aan begeleiding was het primaire probleem, of een ruggeprik zou hebben geholpen laat ik in het midden. Maar dat je die pijn van zo'n te hoog afgesteld infuus niet vergeet dat moet je maar van me aannemen. Ik had geen tijd tussen de weeen om bij te komen, kon hooguit even overgeven (gal) en daar kwam de volgende alweer.

Zeven jaar later kan ik er nog naar van worden als ik eraan denk.

Rodebreuk

bij de type bevallingen die ik heb gehad zou ik geen prik hoeven. Want verder vind ik een prik zoals gezegd zeker NIET onnodig en zeker GEEN slechte zaak. Ik ben alleen tegen om een prik tot standaard te verheven omdat er ook zat vrouwen die het niet willen of niet nodig hebben en dan voegt een prik niets toe maar belemmerd het alleen om bijv. thuis te bevallen. Zou ik een erg pijnlijke en zeer zware bevalling hebben dan zou ik maar wat graag een ruggeprik krijgen. Ik heb geen ervaring met bevallen in het ziekenhuis en met zware en nare bevallingen dus in mijn situatie is een prik niet nodig geweest en had ik er ook geen behoefte aan.

Rodebreuk...hahaha fraz!

Die vind ik leuk!

Ruggeprik en lachgas

Mijn eerste bevalling had een aanloop van een week 'voor'weeën die dermate heftig waren dat ik er zeer slecht van sliep. Helaas hadden ze nauwelijks effect en werd na een week de baarmoedermond met gel gerijpt. Wat volgde waren 33 uur weeën, zo'n 6 uur voor het einde zo heftig dat ik af en toe het bewustzijn verloor. Resultaat: 3 cm ontsluiting na 31 uur. De anesthesist vond echter 8 uur vroeg genoeg om aan zijn dienst te beginnen en zette toen dus pas de al 6 uur daarvoor aangekondigde ruggenprik. Wat een verademing!!! Inderdaad, je voelt de weeën nog wel, maar het was eindelijk weer uit te houden. En ineens zette de ontsluiting wel door en kondigde ik totaal onverwacht aan dat ik persdrang voelde. Na 2 persweeën vielen de harttonen van dochter weg en is ze er uiteindelijk door de gynaecoloog uit geduwd (hij hangend op mijn buik en ik persen uit alle macht). Ze is meteen gereanimeerd in de kamer naast ons.........gelukkig met succes, maar wat een vreselijk ervaring was dit!
De bevalling van zoon was een stuk minder pijnlijk, maar halverwege stortte ik geestelijk compleet in: zag constant de beelden van mijn levenloze dochter voor me. Ik smeekte om een ruggeprik, met in mijn achterhoofd het idee dat de ontsluiting dan veel sneller zou gaan. Die schoot namelijk weer helemaal niet op, ondanks de toch sterke weeën. De arts assistent opperde toen lachgas ipv een ruggenprik en zo ben ik dus, zo high als Herman Brood, de laatste uren van deze bevalling doorgekomen. Ook lachgas neemt de pijn niet helemaal weg, maar zorgt wel voor een lichamelijk én geestelijke ontspanning, nodig om een bevalling te kunnen doorstaan....

Afijn, om een lang verhaal kort te maken: ik ben dus NIET tegen pijnstilling tijdens een bevalling

Lachgas - vraag

Wordt er nog lachgas als pijnstilling gegeven bij bevallingen? Het lijkt vrij ideaal, alleen heb ik begrepen dat het niet meer zou mogen omdat er lachgas weglekt en blootstelling daaraan voor het verplegend personeel (die dat natuurlijk dan iedere dag wel een keer hebben) gezondheidsschade op kan leveren.

(een beetje a la het verhaal van verf en schilders: jij mag binnenshuis nog best een keer schilderen met verf op oplosmiddelbasis, maar doe het niet beroepsmatig want dan is het slecht voor je).

Weet iemand hoe dit zit?

Groeten,

Temet

Nee pelle

Eerst thuis 20 uur bezig geweest, toen heeft de vk de vliezen gebroken om het te versnellen en toen bleek dat we meconium hadden en naar het zh moesten. Dat was midden in de nacht en er was daar alleen maar een jonge assistent die het niet aankon allemaal. De verpleging had het ook te druk en was niet zo aardig als in al die filmpjes op tv. Ze bleef achter de monitoren in de hal zitten en kwam zelden kijken. Brrrr.

Temet

In Nl wordt lachgas volgens mij nauwelijks gebruikt omdat het niet goed is voor verplegend personeel en artsen die NET ZWANGER zijn. Dit heeft een nederlandse gynaecoloog mij verteld. Verder zitten er geen gezondheidsrisico's aan.

het mmoie van lachgas is dat je het inademt, beetje high wordt en het niet in je lichaam blijft hangen, dus ook onschadelijk voor je baby.

Ik heb het zelf (in engeland) 2x gehad, ik vond het geweldig. Net wat beter dan paracetamol, je bepaalt zelf je dosis, dus bij veel pijn adem je het in, verder niet. Ik 'mocht' bij het hechten ook nog even, dat was ook prettig!!!

Hier niet nee

Bij 'mijn' ziekenhuis bieden ze precies om die redenen geen lachgas aan. Maar het verplegend personeel kon hier gelukkig wel goed luisteren, ze boden de ruggeprik zelf aan bij mijn eerste bevalling (ik zei alleen dat ik niet meer kon).
Ik ken ook iemand bij wie de ruggeprik niet werkte en die daarmee een spoedsectio mee moest ondergaan (er was geen tijd voor narcose). Gruweldegruwel. Sowieso was het met de meeste vrouwen in mijn kennissen- en vriendenkring niet goed afgelopen zonder medische ziekenhuishulp. Ik ken maar 1 iemand met drie redelijk beschaafde thuisbevallingen. Eigenlijk best wel erg.
Mathilde

Pelle

Dat infuus waren weeenopwekkers, die spuiten ze in een ader in je arm.

Pelle

Dat zou inderdaad een mooie richtlijn zijn, ruggeprik of tenminste pijnstilling, bij een bevalling met inleiding/weeenopwekkers. Maar ja, ik ken aardig wat vrouwen die zo'n infuus gehad hebben, en pijnstilling hadden die meestal niet (wel HEEL veel pijn). Dit in de laatste paar jaar.

Pelle

Ik ben bij mijn derde ingeleid maar ik zie werkelijk niet waarom je dan standaard een ruggeprik (aangeboden) zou moeten krijgen? Ik vond de weeën niet veel verschillen van de weeën bij de 2 eerdere bevalling en zou echt geen ruggeprik aangenomen hebben als ze hem aangeboden hadden.

Nog even over lachgas

wat ik gek vind is dat die artsen/verpleegkundigen toch niet allemaal net zwanger zijn. Mijn schoonzusje werkt op een rontgenafdeling, toen zij zwanger was heeft ze dat gewoon telkens in het begin gezegd en dan kreeg ze ander werk. Ja, dan weten je collega;s heel vroeg dat je zwanger bent, maar dat hoort hou eenmaal bij je vak.
Er zijn wel meer beroepen waarbij zwangere vrouwen tijdelijk ander werk gaan doen wat wel kan.

Ik vind het vreemd dat ALLE vrouwen lachgas wordt onthouden omdat er eventueel iemand net zwanger kan zijn.
Hier kun je zelfs als je thuis wilt bevallen een tankje lachgas krijgen van de midwife!

Typisch bertoog

Het valt me op dat er veel gezegd wordt 'als we maar niet naar iedereen een ruggeprik gaan'. Alleen omdat het mogelijk wordt voor iedereen die er om vraagt. Het doet me denken aan discussies over kinderopvang, die het hardst gevoerd worden in landen zoals (west) Duitsland waar die kinderopvang er bijna niet is. Ik heb het idee dat ditt een algemeen patroon moet zijn: hoe minder er in een land aan een bepaalde praktijk gedaan wordt, hoe harder er wordt geroepen 'als we dat nu maar niet allemaal moeten'.
Daarnaast vind ik dat een vrouw toch echt zelf moet mogen beslissen wat ze gaat doen, ook als het haar eerste bevalling is en ze er nog niks van afweet en 'zich laat leiden door de verloskundige'. En ook als ze de ruggeprik gebruikt om helemaal geen pijn te voelen in plaats van op helse pijnen te wachten. Wel moet er natuurlijk goede informatie over de risico's komen.
En wat betreft latere bevallingen en er wel wat van afweten, die van mij (2) leken totaal niet op elkaar en hier in het draadje zijn nog 100 varianten voorbij gekomen.

Asa

ik ben bang dat als het algemeen goed gaat worden om een ruggeprik te krijgen dat een bevalling een medisch verhaal gaat worden en je (bijna) geen keuze meer hebt om thuis te bevallen terwijl het bij heel veel vrouwen juist prettig werkt om thuis te bevallen en dat ook goed kunnen zonder ruggenprik. Dus als een ruggenprik een standaard wordt (net als fv in de jaren 70) dat er veel goede dingen verloren gaan zoals in je eigen omgeving op een natuurlijke manier bevallen en bv geven. Ik wil dat mijn dochter ook gewoon de keuze heeft tussen een verloskundige en thuis of in het ziekenhuis met mogelijkheid tot ruggeprik.

P.s.

en zo wil ik ook graag behouden dat er een keus blijft tussen wel/niet werken en wel/niet parttime/fultime werken en wel/niet naar een kdv (dus graag de psz behouden). Ik hou ervan als er keuze blijft en niet alles en iedereen hetzelfde moet doen of raar wordt aangekeken als degene een andere dan standaard keuze maakt.