Ruggeprik eindelijk een recht in nederland
Ik vond dit in de NOS-nieuws :
"Voortaan moet elke barende vrouw een ruggenprik kunnen krijgen als zij daar om vraagt. Dat staat in de nieuwe richtlijn die de landelijke verenigingen van gynaecologen, verloskundigen en anesthesiologen hebben afgesproken.
Nu komt het nog vaak voor dat een vrouw die in de nachtelijke uren bevalt, geen verdoving kan krijgen omdat er geen anesthesist aanwezig is. Voor bijvoorbeeld een keizersnee worden die wakker gebeld, maar pijn alleen werd vaak niet als reden gezien om ’s nachts naar het ziekenhuis te komen.
In de nieuwe richtlijn staat nu duidelijk dat verdoving tijdens een bevalling ‘geen luxe, gunst of discussiepunt’ is."
Het was toch van de zotte dat je zonder morren een tand kunt laten boren met verdoving maar dat een epiduraal nog steeds als een luxe gezien werd.
Voor mij niet meer van toepassing, maar ik ben blij voor alle vrouwen die nog moeten bevallen. Dat ze ZELF kunnen gaan kiezen of ze wel of niet gebruik van pijnstilling willen maken in plaats van de keuze van iemand anders te moeten ondergaan is toch fijn
Sini
Er wordt volgens mij direct naar mij verwezen
en ik had jouw verhaal absoluut niet voor ogen Rodebeuk.
Asa en kaaskopje
Nee, het ging me idd vooral om deze zinsnede van Miriam:
Overigens is er in deze discussie ook nog wat verwarring tussen controle hebben en serieus genomen worden. Als je tot die 1% hoort die verkeerd gelezen wordt door de vk of gyn, dan helpt voorlichting of 'een positieve insteek' ook niet meer.
Dat vond ik zo absoluut, het deed gewoon geen recht aan de nuances en ik had geen zin om dat allemaal weer helemaal te gaan zitten uitvlooien.
Bedankt voor jullie reacties en excuses als het te stevig overkwam. Ik had gewoon geen zin in een woordenspel over deze materie. Als je controle vervangt door communicatie kom je misschien ook al een heel eind maar uiteindelijk, als je gewoon een beetje empathisch begrijpend leest zoals jullie is er ook niets aan de hand.
Ik vond gewoon dat deze materie zich niet leent voor een ratsrausdiscussie.
Liedewij
ik heb niet alle reacties gelezen, maar wil even reageren op een paar dingetjes van jou.
"Zwangerschap en bevallen is een enorm risicovolle situatie. Maar om dit bij voorbaat aan te grijpen en de natuur direct al naar je hand te willen zetten is mijns inziens onverstandig."
Dus jij gaat nooit naar de tandarts, en als je al al je verstandskiezen moet laten trekken doe je dat gewoon zonder verdoving. Ik snap echt het nut niet van het lijden.
"Door goede voorlichting en begeleiding kan angst weggenomen worden (niet altijd!)en kan het zelfs zijn dat het minder erg voelt als je poept tijdens een bevalling."
Jeetje, ik was wel met andere dingen bezig. Bijna iedereen poept tijdens een bevalling, dat zal me echt zo'n rotzorg zijn. Zijn er echt vrouwen die daar mee zitten?
"Onze cultuur heeft een houding gecreeerd dat het leven maakbaar is ,"
ELKE cultuur probeert wijzes te vinden om het leven maakbaar te maken of de illusie te hebben dat het zo is. Dat is inherent aan het menselijke karakter. Wij hebben enkel meer en meer technologie om het meer en meer maakbaar te maken, en daar ben ik heel erg blij mee.
Pijn is niet per definitie lijden
DC, ik reageer even direct op een opmerking die jij schrijft.
"Dus jij gaat nooit naar de tandarts, en als je al al je verstandskiezen moet laten trekken doe je dat gewoon zonder verdoving. Ik snap echt het nut niet van het lijden."
Veel vrouwen ervaren pijn tijdens de bevalling niet als lijden. Onderzoek leert dat vrouwen tijdens de bevalling meer lijden onder verlies van controle, zich niet gehoord voelen, angst. Met een ruggeprik kun je die vorm van lijden niet elimineren. Continue ondersteunig van de barende (bv door een doula) kan die vorm vam lijden wel verlichten. Dat er ook vrouwen zijn die de pijn van de baring wel als lijden ervaren is natuurlijk ook een feit en dan is het fijn dat er pijnbestrijding is.
Ik ben zelf bevallen zonder pijnbestrijding en vraag bij de tandarts blij het kleinste gaatje om een verdoving.
Teddy
Lijden
Ik ben het met Teddy eens dat een bevalling niet per definitie een lijdensweg hoeft te zijn. Ik zag het sowieso als iets wat ik erg graag wilde, een kind op de wereld zetten. Ik was dus een en al bereidheid mee te werken aan het proces.
Als ik bij de tandarts ben doe ik absoluut niet wat ik erg graag wil. Dan volg ik alles wat de tandarts doet en als hij dan met zijn apparaten in de aanslag staat weet ik bij voorbaat 'dit gaat zeer doen'. Dat dat moet gebeuren is ten eerste al vanuit een ongezonde situatie, er is iets ziek aan je lichaam en ten tweede ben je niet gemaakt om het boren vlakbij een zenuw te trotseren. Een baby geboren laten worden is als er niets ernstigs meespeelt een gezonde situatie. Het is al vaker gezegd, het is een beetje flauw om die twee serieus met elkaar te vergelijken. Bij een bevalling komt kijken dat ik het er absoluut voor over heb, die tandartspijn niet.
Rodebeuk
het is gewoon voor veel mensen niet mogelijk om buiten hun eigen ervaring om te kunnen denken. Zo simpel is het gewoon.
Dat is omgekeerd ook zo manda rijn
Als je een vreselijke ervaring hebt meegemaakt kun je dat moeilijk meer loslaten en aanvaarden dat het ook minder vreselijk kan gaan bij een volgende keer. Ik heb daar best begrip voor. Ik heb met mijn moeder een auto-ongeluk gehad, ben met een kind omver gereden, ben van mijn sokken gereden op een rotonde met voorrang voor mij. Ik ben nu zeer alert op de fiets en in het verkeer. Ik vertrouw niemand tot hij stilstaat. Zo kan ik me dus best voorstellen dat je niet rustig een bevalling ingaat zonder de garantie dat je ditmaal geen pijn hoeft te hebben. Met de nadruk op hoeft. Helemaal persoonlijk natuurlijk, maar ik zou bij een volgende keer dan toch maar 'gewoon' beginnen en te kijken tot waar het goed gaat, zolang ik maar direct om pijnstilling kan vragen als ik dat wil. Als dat direct mogelijk is is dat al een verbetering lijkt mij.
Die tandarts is in het begin van dit draadje al genoemd.
Ja, er zijn echt vrouwen (en op verloskamers zelfs heel veel vrouwen) die het zo vreselijk vinden dat ze poepen tijdens een bevalling dat ze zich niet over kunnen geven aan persen. Angst en schaamte.
Achter het laatste citaat van mij kwam nog wat maar dat ben je vergeten.
Techologie is ook goed. Brengt ons heel ver. Maar heeft ook zijn keerzijden Daar ging het hier om.
Liedewij
Ach kaaskopje
"Als je een vreselijke ervaring hebt meegemaakt kun je dat moeilijk meer loslaten en aanvaarden dat het ook minder vreselijk kan gaan bij een volgende keer."
Ik herken mij hier volledig niet in.
En bovendien
Ik zeg dat voor sommige mensen het bijna onmogelijk lijkt om verder te kunnen denken dan hun eigen ervaring.
waar slaat 'andersom' op ? Hoezo andersom, mijn reactie geldt voor zowel negatieve als positieve ervaringen.
Ook snap ik niet waarom je weer met een eigen ervaring over zoiets als een verkeersongeluk komt, wat heeft dat met mijn stelling te maken ?
Zucht...
en toch probeer ik iedere keer opnieuw serieus op jouw reactie in te gaan. Het onbegrip ligt niet altijd aan mijn kant. Ik voel me overigens vrij om eigen ervaringen in te zetten om mijn mening mee weer te geven.
Laat ik het zo zeggen: angst door een ervaring veroorzaakt vaak angst voor een volgende keer. Bij mijn zwangerschapsgymgroepje zat een vrouw die de pijn bij haar eerste bevalling als zo erg had ervaren dat ze daardoor helemaal panisch was bij de gedachte dat ze dat nog een keer moest meemaken. Ergens begrijp ik dat wel, maar de ervaring leert dat een tweede bevalling vaak soepeler verloopt. Voor vrouwen als zij kan ik me goed voorstellen dat de aanwezigheid van een ruggeprik al kalmerend kan werken. En als je kalm bent zijn je spieren minder gespannen, enz.
Zucht
kaaskopje jij hebt het gewoon altijd over iets anders dan waar ik het over heb en praten we lekker langs elkaar.
Nou ik ben er eigenlijk ook wel klaar mee, met deze discussie, heb weer wat nieuwe feiten geleerd en verder ben ik diep tevreden 
Hihi manda
Ik heb eigenlijk nog wel meer feiten voor jou, heb me uitgebreid verdiept in de redenen voor de toename van het aantal ks-en in NL. Maar daar gaan we hier niet verder over zeuren.
Eigenlijk heb ik wel zin om straks op kraamvisite te komen bij jou. Zijn we allebei helemaal klaar. Tijd voor een feestje!
Rodebeuk
ah die wil ik eigenlijk wel weten, toename van ks in Nl, kan je die mij mailen ? [email protected]
ja kom lekker straks op kraamvisite duurt nog wel een tijdje, eerste week van juli wordt het geboren, misschien organiseer ik een oo baby meting in onze tuin
Rodebeuk
Mocht je het willen toesturen ([email protected]), dan zou ik daar ook wel in geinteresseerd zijn, in die ks-toename. Zoals je aan mijn reactiehoeveelheid ziet laat dit onderwerp me niet los, al is dat gzd. niet vanwege persoonlijke ervaringen.
Manda
zit nu op mijn werk..nog een tikje geduld dus. Maar het is in de laatste decennia van 10% naar 20% gekropen, waarbij die bevallingsbijbels altijd zwaar achterliepen. Dus ik ging naar het zh met het idee dat het in NL 9% was terwijl we de 15 al gepasseerd waren.
Een groot deel is naar mijn overtuiging te verhinderen door een betere begeleiding (dat baseer ik o.a. op onderzoek in de VS naar het effect van doula's). Een deel is te wijten aan het hogere aandeel risico-bevallingen. Verder komen bij oudere vrouwen de grotere hoofden er moeilijk uit. En dan heb je ook nog kleine vrouwen met grote mannen, of dat meer dan vroeger is weet ik niet maar het is wel een beruchte risicogroep..
En dan nog de veranderde ideeen bij de beroepsgroep van de artsen, die risico's anders zijn gaan inschatten en andere keuzes maken dan vroeger.
Maar goed ik mail wel even rustig vanavond of anders in het weekend.
Rodebeuk
Op de nos gelezen dat er net weer zo'n nieuw peristat rapport uit is (overigens met NL cijfers uit 2004) over babysterfte. Ik heb het nog niet gelezen maar ik vermoed dat er over ks ook wel eea staat aan vergelijkend materiaal (tussen verschillende europese landen). Er werden in elk geval in de intro al allerlei cijfers over inleidingspercentages, kraamcentrumgroottes e.d. genoemd.
Vandaag ook weer bevestigd
dat NL de hoogste babysterfte heeft van west europa, het is vreemd genoeg nog wel onduidelijk hoe ze tot die cijfers gekomen zijn.
Oh dat zei asa al
.
Wat ik meteen interessant vond
was dat het andere land met de hoogste sterfte frankrijk was. Waar toch heel anders tegen bevallen en screening wordt aangekeken dan nederland. En de moeders ook jonger zijn (de oude moeders worden altijd als reden voor de hoge NL sterfte opgevoerd).
Het zou wel interessant zijn als TNO in alle landen zo'n tevredenheid-met-bevalling onderzoek ging doen en daarvan de cijfers hiernaast gelegd konden worden.
Jammer
Vanochtend las ik ht felle bericht van rode breuk. Ik voelde mij aangesproken. Het is mij nu meer duidelijk wat jij onder controleverlies verstaat. Als ik jouw verhaal lees is er qua communicatie heel veel mis gegaan. Slechte zorg heb je gehad.Hopelijk heb je dat in een nagesprek/klachtenregeling ook kenbaar gemaakt.
Wat mij verbaast -in dit draadje- is dat je enorm uitvalt over het feit dat vrouwen met een onverwachte keizersnede meer respect verdienen. We hebben het in dit draadje niet over keizersnedes, het gaat over het wel/niet aanbieden van een ruggeprik als pijnstilling.Sinilind is dit draadje begonnen omdat ze blij is met dit verworven recht. Een ieder is vrij hierop te reageren. Een discussie als deze wordt altijd in mindere of meerdere mate gekleurd door je eigen ervaringen.Dat kan waardevol zijn en wat toevoegen maar maakt het ook lastig.Elk verhaal is waar want is de beleving van iemand zoals hij/zij het beleefd heeft.Het is wel jammer dat op het moment dat je je niet erkend voelt het afgedaan wordt met "je hebt het niet meegemaakt dus je kunt je niet inleven". Dat slaat een discussie dood en maakt dat je niet verder kijken kunt dan enkel je eigen beleving/je eigen waarheid. Jammer.
De laatste postings gaan over de toename van sectio's in nederland. Wat mij betrefd geen punt maar het gaat niet over de ruggeprik als pijnstilling.Beticht dan niet een ander van "draadkapertje".
Op deze manier discussieren heeft voor mij geen waarde dus ik stop ermee. Jammer want het is een goed onderwerp om met elkaar van gedachten te wisselen. Hopelijk een andere keer op een andere manier.
Liedewij
Een hele weg liedewij
Hoi,
Zoals ik later heb aangegeven was het vooral die alinea van Miriam die me ergerde. Dat had ik wat explicieter moeten aangeven. Sorry.
De route die ik in dit draadje zag was dat er een aantal posters was (waaronder ik) die zeiden dat je de ruggeprik niet los kunt zien van begeleiding. Het heeft weinig zin om los over de ruggeprik te discussieren. Ja het kan prima maar de contekst waarbinnen die ruggeprik wordt aangeboden is natuurlijk bepalend voor wat het effect is (van het aanbieden). Veel mensen geven al aan dat het bijvoorbeeld niet wenselijk is als een vrouw een ruggeprik aangeboden krijgt zonder uitleg, of op een verkeerd moment etc. Het vraagstuk van controle heeft daar veel mee te maken.
Vervolgens kwamen er generalisaties over Vrouwen Die Verwachtingen Hebben en het Natuurlijk Proces van Bevallen.
Dat van die keizersnede heb ik vooral genoemd in het licht van de uitingen over Vrouwen Die Verwachtingen Hebben. Niet om te vervuilen maar om even te calibreren..
Dit draadje heeft dus al een hele weg afgelegd.
Wat heb ik nou weer gedaan?
Rodebeuk:"Zoals ik later heb aangegeven was het vooral die alinea van Miriam die me ergerde. Dat had ik wat explicieter moeten aangeven. Sorry. "
Als je mij bedoelt, moet je mij noemen en als je een zinsnede of alinea bedoelt, dan moet je die citeren.
Kennelijk is er een gevoelige snaar geraakt, maar het is mij volstrekt onduidelijk waarom.
Groet,
Miriam Lavell
Emotioneel
Ik merk dat bevallingen wel een onderwerp zijn waar heel veel emotie bij komt kijken. Uit eigen ervaring bij sommige mensen die behoorlijk heftige ervaringen hebben of uit een soort ideologisch perspectief (bevallen is natuurlijk en moet zo natuurlijk mogelijk blijven). Dat begrijp ik ook wel want het is een emotionele gebeurtenis zo'n bevalling.
Alleen zelf zie ik de ruggenprik niet zo heftig. In mijn idee is het zo dat als iemand pijn heeft dat we dan een manier zoeken om die pijn te stoppen. In sommige gevallen zal de pijnbestrijding echt zwaarder zijn dan de pijn en meer negatieve gevolgen hebben waardoor het beter is om die niet te geven en het tijdelijke ongemak voor lief te nemen.
Ik vind het daarom prima als er goede medische argumenten zijn om geen pijnbestrijding te geven. echter een ruggenprik kan risico's met zich mee brengen maar het risico is wel beperkt. Omdat het risico beperkt is lijkt het me aan de patient om te besluiten of ze dit wel of niet wil. In geval van zwaarwegende redenen om het niet doen moet die keuze uiteraard niet aan patient zelf worden overgelaten maar wel duidelijk worden uitgelegd. Uiteindelijk houdt de arts de eindverantwoording en ik denk werkelijk dat maar weing artsen pijnbestrijding zullen geven als er een flinke contra indicatie is.
Wat mij betreft hoeven er helemaal geen extra argumenten bij gesleept worden. Sommige vrouwen vinden het fijner om zo min mogelijk pijn te hebben en willen de risico's die bij de pijnbestrijding horen aanvaarden.
Maylise
Pelle,
die stijging was al een hele tijd aan de gang voordat de nieuwe stuitadviezen van kracht waren.
Het lijkt erop dat NL een inhaalslag maakt want in andere landen had de stijging zich al een hele tijd eerder voltrokken.
Andere reden
Nog een reden: in NL stellen artsen bij een vroeggeboorte zich afwachtend op,als een baby jonger is dan 26/27 weken.Men kijkt eerst hoe het gaat met de baby,voor besloten wordt te behandelen.Ook daardoor overlijden nu eenmaal meer baby's.
Groetjes,Bastet
Bastet
Het is niet `daardoor overlijden nu eenmaal meer baby´s`door deze afwachtende houding. Het is meer ´daardoor overlijden het eerste maand meer baby´s. Vergis je niet maar deze baby´s overlijden dan niet meteen in het buitenland maar vaker na verschillende behandelingen dus na het 1e maand. Men heeft niet verder gekeken in dit onderzoek dan het 1e maand na de geboorte. Ik herinner me dit nog van het vorige onderzoek.Die terughoudendheid heeft te maken met of men een behandeling zinvol en verantwoord vindt gezien de geringe overlevingskansen.
Heleen
Je hebt gelijk.Metr die terughoudendheid heb ik te maken gehad,dat weet ik inderdaad.
Groetjes,Bastet
In het verlengde daarvan
Ik weet het niet hoor, maar kan het zijn dat in Nederland misschien ook eerder een behandeling gestaakt wordt als duidelijk wordt dat verder behandelen zinloos is, terwijl dat in het buitenland misschien als euthanasie gezien wordt en er tot het einde toe doorbehandeld wordt?
Als het om sterfte in de 1e maand gaat kan dat ook van invloed zijn.
Diana
Dat zou heel goed kunnen,ja.
Groetjes,Bastet
