Ruggeprik eindelijk een recht in nederland

Mooi

Het is mooi dat vrouwen nu eerder die keuze krijgen, dat het uberhaupt te kiezen is in tegenstelling tot het overgeleverd te zijn aan de goden (gyneacologen).
Wat mij betreft onnodig, de eerste bevalling was binnen 6 uur en de tweede binnen 4,5 uur en inderdaad op het moment dat het niet meer te houden was, waren het persweeën zonder volledige ontsluiting. (zoals mijn gyn zei; op dat moment vind iedere vrouw een keizersnede zelfs een uitkomst...)
Helaas ook genoeg vrouwen om me heen die 72 uur hebben liggen ploeteren en pas op het laatste moment iets van pijnstilling kregen.
Het enige nadeel is, denk ik, dat er in sommige gevallen te snel pijnmedicatie wordt gegeven, waardoor de nadelen eerder tot uiting komen.
Grtz.
Ardnax

Ik weet 't niet

Ik probeer niet van mezelf uit te gaan en te bedenken dat er vrouwen zijn die ondraaglijke pijn moeten doorstaan bij een bevalling of de pijn als ondraaglijk ervaren. Daar is pijnbestrijding natuurlijk een uitkomst voor. Iedereen heeft bovendien een andere pijngrens, de een is harder voor zichzelf dan de ander, dat is nu eenmaal zo. Waar ik een beetje huiverig voor ben is dat er door dit 'nieuwe' recht op pijnstilling er toch een klein stukje afgeknabbeld wordt van het idee dat een geboorte een natuurgebeuren is. Ik vind dat ten alle tijden geprobeerd moet worden een geboorte te laten zijn wat het is en er geen groter medisch circus van te maken dan nodig is.
Ik weet wat bevalligspijn is. Bij de oudste had ik een groot deel van de dag rugweeën en dat is pijnlijk. Ik was bij mijn bevallingen ook blij met de medische zorg erom heen. Het is fijn dat we niet meer totaal afhankelijk zijn van wat 'het lot' met ons voor heeft, maar tegelijkertijd vind ik wel dat we zuinig moeten zijn met wat we op eigen kracht kunnen.

Ook pijn als het wél snel gaat.

Mijn beide bevallingen gingen niet volgens het boekje. Niet getreurd, ik had een indicatie en kon in het zkh bevallen. Beide keren voraf besproken dat ik een ruggeprik kon krijgen; beide keren is er niets van terecht gekomen.
De eerste keer omdat mijn eigen gyn op vakantie was. En men keek alsof men nog nooit van 'ruggeprik' had gehoord. Achteraf vond men wel dat het terecht zou zijn geweest, want de baby zat klem dus er is veel geduwd, getrokken en gesjord. En maar weeënstormen... Heb je dan niet veel aan. 1e was er in 6 uur.
2e keer was was een halve stuit-ligging. Vliezen te vroeg gebroken, dus platliggen, bevalling over het weekend tillen. Geen weeën, dus ingeleid. Om 3 uur nog maar 1 cm, 50 min weeënstormen later was het kind er. En werd ik naar de ok gereden om wat opgelapt te worden....
Neuh, snelle bevallingen hoeven niet echt prettiger te zijn. Toch had een buurvrouw in het zkh een 'stortbevalling'. Die vertelde niets door te hebben en toen 'hing het kind er opeens al half uit' (ze werkte in het zkh, gelukkig.) Niets gevoeld. Ik was zeer jaloers
Ik denk dus dat het terecht is dat een vrouw zelf aangeeft wanneer ze die prik wil hebben. En dat alle vrouwen ook info erover krijgen. Dus het niet uitstellen tot het kind er al is

Goede ontwikkeling

Dat primitieve gedoe rondom bevallingen in Nederland heeft mij altijd tegengestaan. Ik vind dat iedere vrouw inderdaad het recht zou moeten hebben op een pijnbestrijding als ze dat wil. Niet alleen in het geval van horror bevallingen maar ook bij bevallingen die wel goed en vlot verlopen, gewoon omdat ze geen zin heeft in de pijn. Waarom niet? Zolang de risico's worden uitgelegd en iemand duidelijk wordt gemaakt waneer het wel en niet medisch mogelijk lijkt me het inderdaad een recht om zelf te beslissen in hoeverre je die pijn bij de bevalling erbij wilt nemen.

De gedachtegang achter het geen recht op pijnbestrijding komt denk ik inderdaad overeen met wat Temet schrijft. Uiteindelijk is het altijd Eva's schuld

Maylise

Zowel met ruggeprik als zonder ruggeprik bevallen en een voorstander van de eerste categorie bevallen.

Kiezen

het allerbelangrijkste is toch dat je de keus hebt,of je er nu gebruik van maakt of niet.
het feit dat je van te voren weet dat je pijnbestrijding kan krijgen zorgt er volgens mij voor dat veel vrouwen een stuk relaxter de bevalling in gaan,en dat is een groot voordeel voor moeder en kind.
overigens: op een stortbevalling zonder noemenswaardige pijn hoef je echt niet jaloers te zijn.
ik kreeg onze tweeling in slechts 4,5 uur ,razendsnel,zonder pijn,( zonder verdoving),maar de vier dagen na de bevalling had ik zulke heftige
na- weeen dat het voelde alsof ik nog bevallen moest!

Iedereen gaat uit van eigen ervaring

Het probleem met dit soort discussies is dat iedereen uitgaat van zijn eigen ervaringen. Ook al doe je nog zo je best het van een andere kant te zien. Ik heb dat zelf ook.
Aan de ene kant vind ik het onbegrijpelijk dat Massi Nissa rustig kan beweren 'maar als je het echt niet meer trekt dan ben je toch bijna klaar, dus is een ruggeprik niet nodig?'. Aan de andere kant begrijp ik haar wel. Want zo was het voor haar.
Zelf heb ik een vreselijke eerste bevalling gehad met onmenselijk veel pijn. en dat lag niet aan mijn pijngrens ofzo, of dat ik niet 'hard' genoeg was voor mezelf. Kom op zeg. Ik had gewoon vette, botte, verschrikkelijke pech.
Die ervaring betekent voor mij dat ik werkelijk niet kan begrijpen hoe een 'normale' bevalling moet voelen. Vrouwen die bv. zeggen 'het was erg pijnlijk, maar ik vond het uiteindelijk toch wel meevallen.' Hoe kan dat?? Laat staan van die verhalen als 'ik dacht dat het nog echt moest gaan beginnen en toen had ik al 8 cm ontsluiting.' Of: 'naar de tandarts gaan is erger'. Dit soort opmerkingen vind ik zo ontzettend bevreemdend, omdat het bij mij zo totaal anders was.
Net zoals ik niet kan bevatten hoe het moet zijn om normale, draaglijke bevallingspijn te hebben, kunnen mensen met normale bevallingen denk ik echt niet bevatten hoe anders (en hoeveel pijnlijker en erger) het kan zijn. Wat dat betreft kan ik dus helemaal niks met van die opmerkingen als 'nou ik weet het niet hoor of dat nou wel nodig is, zo'n ruggenprik.'
Het is gewoon een ontzettend goede zaak dat het EINDELIJK in alle ziekenhuizen in Nederland mogelijk is om op elk momment een ruggenprik te krijgen. Dat het mogelijk is, wil toch nog niet zeggen dat ze er hup, bij iedere vrouw maar op los gaan prikken. Het moet gewoon MOGELIJK zijn, klaar!

Massi (ot)

ik ga maar eens uitvogelen wie je ook al weer bent. Ik heb een hoofd als een vergiet dus het kan best zijn dat ik het vorige week nog wel wist

Overigens (On topic) is het dus onduidelijk tot wanneer je een ruggenprik kan krijgen. Het lijkt mij zinvol dat elke vrouw die van te voren aangeeft een ruggenprik te willen deze krijgt en dat de hoeveelheid medicatie aangepast kan worden tijdens de duur van de ontsluiting.

Pelle

"Manda niet teveel jouw kant op lezen hoor!"

Ik had juist een heel snelle soepele ontsluiting (in mijn eigen bed, poes op voeteneind) waar ik geen pijnstilling voor nodig had.

Niet alleen pijnbestrijding

Ik wilde nog even kwijt dat een ruggeprik niet alleen als pijnbestrijding word gegeven.

Ik kreeg hem vanwege niet vorderende ontsluiting. Men hoopte dat de wee-en zo meer kracht op de bm zouden zetten. Na 13u was de discussie of ik 2 of 3 cm ontsluiting had en werd besloten tot een ks, maar dat terzijde.

Manda (en anna)

"ik ga maar eens uitvogelen wie je ook al weer bent. Ik heb een hoofd als een vergiet dus het kan best zijn dat ik het vorige week nog wel wist "

Ha, de zwangerschapsdementie slaat ook al toe

Volgens mij is Massi een moeder van een dochtertje dat net 2 geworden is (en die een naam heeft die op een -a eindigt), geeft ze les in het speciaal onderwijs en is ze met een Marokkaanse man getrouwd.
En ze heeft onlangs nog tamelijk hilarisch verslag gedaan van kappersperikelen (went het alweer een beetje, Massi?)

Anna: een strafbare thuisbevalling lijkt mij onmogelijk. Sommige vrouwen bevallen razendsnel, er zal er altijd wel een thuisbevallinkje hier en daar tussendoor glippen. Moet je je voorstellen dat je na zo'n ervaring nog een boete toe krijgt!
Het zou natuurlijk best kunnen dat het in de beroepsgroep van artsen en/of vroedvrouwen (hebben ze die daar?) tuchtrechtelijk niet door de beugel kan als je een vrouw niet in principe naar het ziekenhuis verwijst.

Groeten,

Temet

Temet

oh ja natuurlijk, ik weet het al weer !

Klinkt vrij heftig die ruggeprik

als ze het plotseling weer verwijderden tijdens de persweeen. Dat wist ik helemaal niet. Ik kan me voorstellen dat als je een hele lange bevalling hebt, het lekker is als je tijdens een deel daarvan de pijn niet voelt.

Zelf vond ik het einde van de bevalling altijd het pijnlijkst. Ik ben drie keer bevallen. Het lijkt me vrij heftig als je plotseling van geen pijn in de ergste pijn valt.

Ik heb veel gehad aan ademhalingsoefeningen die ik tijdens zwangerschapsyoga heb geleerd. Persoonlijk vond ik de eerste paar uren daarom heel goed te doen.

Natuurlijk heeft iedereen weer een andere ervaring. Ik heb ook wel gehoord van vrouwen die met en zonder pijnbestrijding een bevalling hebben meegemaakt, dat ze de bevalling met pijn veel bijzonderder vonden. Ze zeiden dat ze na de bevalling met pijn zich helemaal euforisch voelden, alsof ze een marathon hadden gelopen. Maar misschien zijn er ook vrouwen die zich zo voelen na een bevalling met pijnbestrijding. Het blijft natuurlijk heel bijzonder zo'n geboorte.

Prima zaak

Maar bij het ziekenhuis waar ik twee keer ben bevallen deden ze er al niet moeilijk over. De eerste keer boden ze het zelf aan, de tweede keer heb ik ervoor gezorgd dat er een aantekening in mijn dossier stond 'o ja, u bent die mevrouw die een ruggeprik wil'. Die prik vond ik overigens niks voorstellen qua pijn, gewoon een verdovingsprikje zoals bij de tandarts en daarna voel je wat gemorrel van het inbrengen van het slangetje, maar dat is pijnloos. Zodra de pomp begint te lopen, aaaaaaaaaah heerlijk!
Nog iets over dat persen. De eerste keer moest het apparaat ook uit voor de uitdrijving, maar de tweede keer kreeg ik de nieuwste soort ruggeprik die ze in de aanbieding hadden. Hierbij kon ik me nog gewoon bewegen en ik voelde duidelijk persdrang (aan de achterkant, zeg maar) door de verdoving heen. Rugweeen en buikweeen waren weg. Tijdens de uitdrijving hoefde de pomp niet uit en bij het hechten was maar een ieniemienie beetje extra verdoving nodig. Echt geweldig (de gyn heeft drie kwartier nodig gehad om me weer in elkaar te knutselen).
Beide kids moesten worden uitgezogen en een nachtje ter observatie blijven, maar dat kwam doordat ze in het vruchtwater hadden gepoept. Bij de tweede bevalling is er wel even een heel spannend moment geweest omdat de hartslag van beeb niet meer bijkwam tijdens een weeenstorm. De epiduraal zat er toen net in, zodat ik rustige buikademhaling kon doen en zelf kon aangeven op welke zij ik het liefste lag. Dat hielp gelukkig. Als het een spoed-ks was geworden, was ik er meteen klaar voor geweest.
Ik heb destijds van het ziekenhuis begrepen dat een ruggeprik vanaf 8 cm niet meer wordt gegeven omdat je dan meestal al bent bevallen tegen de tijd dat de anesthesist er eindelijk eens is. Dat duurt gemiddeld namelijk wel een uurtje. Bij de eerste heb ik dus ruim een uur moeten wachten, bij de tweede ook maar dat was toen ingecalculeerd (ze gingen 'm bij 3 cm regelen, tegen de tijd dat hij er was, zat ik op 5 cm).
Mathilde

Niet plotseling

Als ze de pomp uitzetten, duurt het wel even voordat je weer wat voelt. De eerste keer duurde het ongeveer een uur voordat ik mocht persen. Bij die eerste vond ik de uitdrijvingspijn trouwens een stuk beter te doen dan die klote rugweeen. Daar hielp ook geen ademhalingsoefening tegen, ik zat er met 1 cm ontsluiting al helemaal doorheen. Bij de tweede had ik geen rugweeen, toen hielpen de ademhalingsoefeningen wel.
Na de tweede bevalling (met ruggeprik) was ik ook helemaal euforisch. Maar als ik te gedetailleerd terugdenk aan die eerste bevalling kan ik nog steeds gaan janken (ruim vijf jaar na dato). Vooral sneu dat zoiets ook effect heeft op je kraamtijd en de band met je baby.
Mathilde

Och

ik zal bij de volgende helemaal geen pijn hebben en toch denk ik dat ik juist een heel plezierige kraamtijd zal hebben na de geplande sectio in juli 2009. Ik ken de risico's van een sectio ik ga er nu veel fitter in dan toen bij de spoedsectio. Dit hoort blijkbaar bij mijn leven en lijf, ik kan mij er nu goed op instellen, weet waar ik aan toe ben en vind dat een zeer prettige gedachte.

Anna n

Nee, dat klopt niet. Je mag hier thuis bevallen er zijn gewoon midwives.

Mammie2 (ervaring)

Ik vond mijn bevallingen met pijnbestrijding relaxter dan zonder. Ik ben 6 keer bevallen waarvan de eerste keer van een tweeling met ruggeprik, tweede keer zonder, derde en vierde keer met, vijfde keer was een keizersnee dus telt niet echt mee en zesde keer zonder.

Door de ruggeprik had ik alle kans om me rustig te concentreren op de bevalling, ik was alert en kreeg volop mee wat er gebeurde. Bovendien was ik vele malen meer ontspannen want ik was bij het bevallen altijd heel gespannen. Ik heb ook niet het gevoel dat bevallingen zonder pijnbestrijding meer een prestatie zijn dan met. Ik had geen hele bijzondere bevallingen behalve die van mijn dochter die met een keizersnee is geboren maar alsnog vond ik de pijnbestrijding er prettig.

Maylise

Prestatie

Ja, dat gemiep over prestatie etc, dat verbaast me nou altijd zo! Ik bedoel, ieder zijn hobby, maar als je per se het gevoel wilt hebben alsof je een marathon gelopen hebt dan kan je toch ook een marathon gaan lopen?

Zoals ik het iemand ooit eens heb horen formuleren: alsof een bevalling een examen is waar je ook voor kan zakken.

Ik snap er echt niks van...

Groeten,

Temet

Amen temet

i rest my case ) om maar eens in juridische termen te blijven (heb rooie oortjes, leek wel of heel Nederland vandaag werd ontslagen......)

Pelle

Ik denk inderdaad dat Massi het zo bedoelde als jij het leest. Maar zo stond het er toch niet.
Betekent overigens helemaal niet dat ik het verder oneens ben met het punt, dat een ruggeprik met beleid gegeven moet worden. Alleen vraag ik me dus af om welke bevallingen het dan precies gaat waar jullie aan denken. De mijne in elk geval niet, terwijl ie toch redelijk standaard was kreeg ik de indruk (van de vk en andere aanwezigen). Heb overigens ook pijnbestrijding gehad (pethidine) (gelukkig!!!! Al bleef het waanzinnig zeer doen, maar anders ongetwijfeld nog veel meer) en daarvan is het waarschijnlijk sneller gegaan.

Ook op einde

hier in frankrijk wordt ook na 8 cm ontsluiting de ruggeprik gegeven. Volgens mijn gynaecologe werd dat vroeger niet gedaan, omdat de ruggeprik veel minder precies was, en het inderdaad de bevalling nadelig kon beinvloeden. Dat is nu echt niet meer het geval.

Beide keren een ruggeprik gehad, en bij beiden alles op het einde gevoeld. Twee persweeen voor de eerste, en 3 voor de tweede (die ook een kilo zwaarder was). En ik heb het uitgegild

Met iedereen eens

Echt, heb net de rest van het draadje gelezen en kon me bij alle reacties iets voorstellen. Even snel: Temet weet inderdaad heel goed wie ik ben (hihi Temet, goed geheugen heb jij). Pelle heeft mijn eerste reactie goed vertaald naar begrijpelijker Nederlands, ik was nogal aan het zwetsen (dat doe ik echt altijd als het over die bevalling gaat). Het ging mij inderdaad om vrouwen die met hun EERSTE bevalling bezig zijn en dan nog een normale bevalling zonder complicaties. Bij zo'n eerste bevalling heb je geen flauw benul en ga je af op wat de vk zegt of op wat je ooit hebt opgevangen of gelezen over bevallen. Mijn vraag over de ruggenprik aan het einde van de ontsluiting blijft (is die nog zinvol? Bij een normaal verlopende bevalling?). Iemand hierboven schrijft dat de ruggenprik tegen het einde niet meer gegeven wordt omdat het kind er dan al is tegen de tijd dat de anesthesist op komt dagen. Klinkt heel aannemelijk.
Ik ben absoluut niet voor nodeloos lijden. Als iemand teveel pijn heeft (en alleen de barende vrouw zelf weet waar haar grens ligt), moet zij zonder verder gezeur een ruggenprik kunnen krijgen. En graag ook zonder bijsmaakje van 'aanstelster' of 'tegennatuurlijk' of weet ik wat. Mijn eigen moeder is bijna bezweken (echt letterlijk bezweken) aan een loodzware bevalling en heeft nu, ruim twintig jaar later, nog tranen in haar ogen als ze zich herinnert hoe ze tevergeefs om hulp heeft gevraagd. Schandelijk.
En Temet, prik of niet, een prestatie blijft het toch wel . Ik kan echt niets bedenken dat in de buurt komt bij het op de wereld zetten van een kind.
Ik vind die Noordamerikaanse bevallingspraktijken, ondanks het warme pleidooi van Maylise, toch wat vreemd aandoen. Eigenlijk vind ik "bijna iedereen een ruggenprik" net zo raar als het (hopelijk voorbije) Nederlandse "bijna niemand een ruggenprik want je moet calvinistisch bevallen".
Groetjes
Massi

Grinnik

Ik heb gisteren n.a.v. dit draadje oude draadjes over dit onderwerp opgezocht. Toch leuk om te zien hoe in 11 jaar de mening in het land verandert

Tihama

En is dat erg

'Hier weten vrouwen niet eens hoe het voelt een bevalling'

En is dat erg????? Houden die vrouwen minder van hun baby's?
== Ik heb echt het gevoel dat je jezelf iets ontneemt door het niet te proberen en bijvoorbaat de spuit al klaar te laten zetten. Ik hoop dus niet dat het hier die kant opgaat.

Kaaskopje...

...'Ik heb echt het gevoel dat je jezelf iets ontneemt door het niet te proberen'... En ik heb het gevoel dat MIJ iets is ontnomen doordat ik de ruggeprik niet kreeg die ik van tevoren geregeld had, ook omdat van tevoren al vast stond dat die bevallingen heel vervelend zouden worden. Mijn keuze werd niet gerespecteerd. Voor mij staat dat gelijk aan martelen.

Marmar

Daar heb je volkomen gelijk in,maar ik vermoed dat kaaskopje ook die bevallingen bedoelt waarbij dat van te voren helemaal niet vaststond.
Groetjes,Bastet

Epiduraal en autisme

Gisteren een berichtje op teletekst van iemand die promoveert: autisme wordt waarschijnlijk in de eerste 40 dagen van de zwangerschap aangelegd en kan verder een genetische component. Hoezo dan verband met een ruggeprik?

Toch weer opvallend

dat over alle vrouwenissues andere vrouwen menen te mogen bepalen wanneer 'hulp' wel of niet gerechtvaardigd is.