Niets-aan-de-hand-gezinnen, zijn die er nog?

Fladderbeestje.

Ik reageer even op het berichtje wat je gaf op mij.

Inderdaad,het is fijn om met mensen te praten die niet raar opkijken of reageren als je kind anders reageert.
En inderdaad toen mijn zoon nog op het dorpschooltje zat werden kinderen bij hem weggetrokken als hij naar ze toeliep,dan ga ik later ook niet met die ouders staan kletsen.

Fladder

Ik denk dat jij denkt dat het er in nadh gezinnen heel anders aan toe gaat dan bij jou,en ik geloof daar geen klap van.Geen gezin is hetzelfde,het is overal wel wat.En hebben ze geen ziek kind of een kind met stoornis,dan is of komt er vast wel eens iets anders op hun pad.Dus eigenlijk maak ik dat onderscheid niet.
Mijn zoons beste vriend is waarschijnlijk autistisch.Ik zeg expres waarschijnlijk,want van zijn moeder heb ik zoiets nog nooit gehoord,het is gewoon een leuk gezin emt drie kinderen,die graag op vakantie gaan en verder een normaal leven leiden.Maar ik weet vrijwel 100% zeker dat hij autistisch is.Wat voor gezin zijn zij dan?
Bastet

Niet geaccepteerd

Geaccepteerd moet niet geaccepteerd zijn natuurlijk.

Fladder

Het zou heel goed kunnen dat de desbetreffende moeder bewust niemand vertelt dat hij iets 'mankeert'.Omdat hij is wie hij is,en niet zijn stoornis.Voor zover ik haar ken,zou dat goed bij haar passen.Ja,hij wordt soms door sommigen niet geaccepteerd,maar door anderen weer wel,zit ook in een gewone brugklas.Ik kan me voorstellen dat je wilt dat een ander je kind eerst ziet als het kind wat hij is,niet de jongen met.....(vul maar in)
Ik weet best dat er gezinnen zijn bij wie het allemaal minder vanzelf gaat,eigenlijk ken ik geen gezin waar helemaal niks is,nu ik er over nadenk.Wel gezinnen bij wie je het zou denken,maar waar het toch niet zo blijkt te zijn.
Bastet

Fladder (ot)

Weet je wat ook het beeld vertroebelt,er zijn natuurlijk ook zat gezinnen die zich graag voordoen als NADH-gezin,en er helemaal niet voor uit zullen komen dat ze op zwart zaad zitten,elkaar naar het leven staan,zich zorgen maken om de driftbuien van hun kind,noem maar op.Keeping up appearances!
En probeer de valkuil te omzeilen,dat je DENKT dat mensen wel dat zullen zeggen en dat zullen vinden.
Kan vaak helemaal anders zijn dan je denkt!
liefs,Bastet

Tja

Wanneer ben je een nadh en wanneer een iadh gezin? Ik durf daar geen antwoord op te geven. Ik beschouw ons in ieder geval als een nadh gezin dat bestaat uit 3 kinderen van wie 1 adhd'er, een op 1 punt na hb'er met dysharmonisch profiel en een met lichte gehoorproblemen. We zijn gezond, hebben het prima, ook met elkaar. Natuurlijk loopt niet altijd alles op rolletjes en natuurlijk hebben de kinderen (soms) meer begeleiding nodig maar alle loopt verder lekker.

Elisabeth en 4 kinderen

tja, wij zijn echt wel een mdadh-gezin (meerdere dingen aan de hand-gezin). Met een oudste met een viervoudige stoornis, een tweeling en een jongste. Jawel, 4 kinderen. Maar die 3 anderen, wow, die zijn geweldig! Mijn jongste heeft vandaag voor het eerst echt gefietst, dat stralende koppie, ondanks 2 keer vallen (te hard door de bocht), gewoon opstaan en weer fietsen. Jongste is 4...
En toch, toen onze oudste, die dus ook een motorische stoornis heeft, voor het eerst kon fietsen, was ik, zo mogelijk, nog trotser! Het joch heeft het moeilijk, maakt het ons moeilijk, maar hij hoort er oh zo bij.

Ja, het is alle zeilen bijzetten, af en toe zie ik het niet meer zitten, en ja, dan is 4 kinderen soms best veel. Maar ze geven ons ook zo veel energie terug...

(ot) stabiliteit van gezinnen

beetje ot, maar ook beetje niet. Las laatst artikel in Trouw, dat "stiefgezinnen" veelal na een paar jaar weer uit elkaar gaan (70%). En van de "gewone" (eerste) huwelijken eindigt tegenwoordig ook bijna de helft in scheiding. Ik zou zeggen dat bij elkaar blijven toch "gewoon" is; dat is dus een minderheid. Of is het tegenwoordig "gewoon" (NIDH) om maar een deel van je leven getrouwd/samenwonend te zijn.

Nadh

NIDH = NADH (al die "verhelderende" afkortingen ook )

Pluk

Ik vind van niet, maar die mening schijnt ook uit te sterven. Man en ik zijn inmiddels 25 jaar bij elkaar waarvan 3 jaar ongetrouwd. Wij hebben allebei het gevoel dit tot onze dood vol te kunnen houden. Het is een cliché maar een huwelijk is niet lui achterover zitten omdat je 'de buit' binnen hebt. Als je wat dieptepunten hebt overwonnen blijkt het ook veel voldoening te geven dát je die hebt overwonnen en geeft dat bij een volgend dieptepunt het gevoel dat je samen heel wat aan kan. Dat is mijn ervaring. Maar iedere situatie is anders. Ik kan niet over anderen oordelen. Ik mag me wel verwonderen. Zo begrijp ik nooit goed waarom een relatie op de klippen kan lopen als er iets ergs is gebeurd.

Pelle

klopt helemaal; met kinderen wordt veel minder gescheiden. Dus, stabiliseren kinderen een huwelijk, of komen er pas kinderen als het huwelijk bewezen stabiel is ). (of zijn mensen die voor kinderen kiezen van zichzelf uit al minder labiel)

Ongehuwde ouders

Pelle:
"Zodra er kinderen zijn wordt er veel minder gescheiden."
Op dit moment wordt 50% van de kinderen al geboren uit ongehuwde ouders. En de statistieken hoe vaak die scheiden zijn niet heel doorzichtig, omdat er geen buitenstaanders aan te pas komen.

En dat is logisch

Als er kinderen in het spel zijn, doen mensen doorgaans (veel) meer moeite om er samen uit te komen. Dat lukt niet altijd, natuurlijk, maar het feit dat je samen verantwoordelijk bent voor (het levensgeluk van) je kind/kinderen, legt een extra verplichting bij de ouders. En ja, soms leidt juist die verplichting tot een scheiding, omdat het in sommige gevallen beter is om niet met elkaar door te gaan.
Kaaskopje, ik heb met enige verbazing kennisgenomen van jouw posting "Pluk". Je neemt nogal wat dingen voetstoots aan over anderen: dat mensen die vechten voor hun huwelijk een uitstervend ras zijn, dat anderen niet door zouden hebben dat je niet lui achterover moet zitten in een relatie, en als klap op de vuurpijl dat je je niet kunt voorstellen dat mensen uit elkaar gaan als er iets ergs gebeurt. Ik vind vooral dat laatste een ondoordachte opmerking die (onbedoeld natuurlijk) anderen kan kwetsen. "Iets ergs" kan vele vormen aannemen en levens totaal en blijvend ontwrichten - en dus ook relaties. Wees alsjeblieft voorzichtig met dit soort beweringen.
Groetjes
Massi

Kaaskopje

Er is een piek in scheidingen na ingrijpende gebeurtenissen, zoals de geboorte van een kind, werkloos raken van één van de ouders, een verhuizing(!), ernstige ziekte van één van de ouders, overlijden van een kind. Dan staan de beide individuen onder druk en ook de relatie staat onder druk, omdat beide helften van een stel doorgaans verschillende manieren hebben om met stress om te gaan en verdriet te verwerken. Áls een relatie zo'n gebeurtenis overleeft wordt hij daar vaak sterker van, maar veel relaties zijn tegen zulke ellende dus niet bestand.

Nadh

Wat is nou eigenlijk de definitie?

Nadh definitie

Ik dacht dat het zoiets betekende: geen stoornissen en/ of chronische ziektes in het gezin.

De definitie

Er is dus geen NADH-definitie. Het is een subjectief begrip, dat blijkt hier wel. Bovendien was het mijn bedoeling niet om tot een definitie te komen. Dat blijkt natuurlijk toch onvermijdelijk te zijn als je vraagt of er nog wel NADH-gezinnen zijn.
Zo heb ik hier geleerd dat wij voor de meeste buitenstaanders (toevallige voorbijgangers zeg maar) waarschijnlijk NADH zijn, terwijl we zo druk bezig zijn met zoon dat wij het zelf als IADH ervaren. Nou ja, dan plegen we die inspanningen tenminste niet voor niets.
Dank allemaal voor de diverse reacties, ik vind het wel een boeiend draadje geworden.

Jons

Ook jouw reactie, over hoe trots je bent op je oudste, las ik met en glimlach, dat is wat ik bedoel met 'gradaties'.
Ook hier vier kinderen, allen gezond en begaafd, en allen met hun 'eigenaardigheden' en talenten, die ik bijzonder waardeer (al kan ik ze af en toe ook wel eens achter het behang plakken
Elisabet.

Kaaskopje (ot)

Zo begrijp ik nooit goed waarom een relatie op de klippen kan lopen als er iets ergs is gebeurd.
Meen je dit nou werkelijk?Toen onze oudste dochter overleed,werden wij al gewaarschuwd door de professor die haar had behandeld,dat het verliezen van een kind huwelijken doet splijten!je gaat allebei door zo'n diep dal,je moet elkaar maar net tegenkomen....
Bastet

Denkfout tinus?

"Op dit moment wordt 50% van de kinderen al geboren uit ongehuwde ouders. En de statistieken hoe vaak die scheiden zijn niet heel doorzichtig, omdat er geen buitenstaanders aan te pas komen. "
Zodra er kinderen bij betrokken zijn, zijn er ook buitenstaanders betrokken bij de scheiding Tinus.

Buitenstaanders

Sancy:
"Zodra er kinderen bij betrokken zijn, zijn er ook buitenstaanders betrokken bij de scheiding Tinus."
Ik bedoelde met buitenstaanders mensen/instanties als rechters (kinderen vind ik niet echt buitenstaanders in dit verband). Als mensen ongehuwd samenwonen, kunnen ze uit elkaar gaan zonder dat een gang naar de rechter verplicht is.

Pelle

Pelle:
"Ik geloof dat Tihama in haar draadje in Werk en recht enzo het ook heeft over 1 op de 3 huwelijken maar dat is dus niet zo met kinderen."
Ja, maar dat gaat over 'huwelijken'. Ik heb het over 'relaties met kinderen', dus zowel huwelijken als ongehuwd samenwonenden met kinderen. het hele punt is, dat er veel relaties stuklopen waarbij de partners niet zijn getrouwd maar wel kinderen hebben.

Buitenstaanders

"kinderen vind ik niet echt buitenstaanders in dit verband"
Ik wist dat je dat zou antwoorden Tinus. Maar waar ik op doelde was dat doorgaans ook ongehuwden gezamenlijk gezag hebben over hun kinderen en dat in dat geval altijd een buitenstaander betrokken is omdat er een omgangsregeling moet worden vastgelegd.

Sancy

Ik durf eerlijk gezegd de stelling wel aan dat de meeste ongehuwde ouders geen gezamenlijk gezag over hun kinderen hebben. Wel binnen de groep die ook een samenlevingscontract etc heeft, daarvan zal de meerderheid ook het gezag wel hebben geregeld. Maar ik zie om mij heen ontzettend veel mensen die helemaal niks geregeld hebben, dus ook niet het gezag.

Overigens: ook bij gezamenlijk gezag hoeft er igv scheiding toch geen buitenstaander aan te pas te komen? Als men er onderling uitkomt met omgang etc dan wordt er helemaal niks vastgesteld, en komt er dus vziw inderdaad geen buitenstaander aan te pas.

Groeten,

Temet

Wil het graag beter begrijpen

Hier in principe een NADH-gezin, waar zoals overal wel eens iets is. Maar Guinevere, mag ik het omdraaien en jou vragen waar je tegenaanloopt als IADH-gezin? Is er echt zoveel verschil tussen beide definities?

Waar uit het IADH zich in, concreet? Ik vond het voorbeeld van K. Heksenvet van de vaatwasmachine een mooie vergelijking, maar wel redelijk abstract. Zijn er bijvoorbeeld dingen die je echt laat vanwege de stoornis van je kinderen?

Chris

Chrish

Nee, zoals ik al zei, er is dus niet echt een definitie, want het is subjectief.
Wat ik hier in ons gezin (met ADHD-zoon met SI-problematiek) merk: we rollen van het ene probleem in het andere. Er is altijd wel een onderwerp dat extra aandacht nodig heeft, van jongs af aan. Je bent heel vaak met het oplossen/over een probleem heen komen bezig. De (onbehandelde) problemen hebben invloed op het hele gezin, of op de toekomst van zoon. Eerst sliep hij niet, toen at hij niet, toen werd het een gefrustreerd kind, toen leerde hij niet, toen stuiterde hij de hele dag, toen kreeg hij een soort hysterische buien. Vrijwel allemaal zaken die je niet op zijn beloop kunt laten, en veelal hulp van buitenaf voor nodig hebt. Ook zijn het dingen die al dan niet sluimerend blijven doorwerken. En dan valt het bij onze zoon allemaal nog reuze mee. Maar breng eens een bezoek aan de rubriek "Z.kinderen", daar zie je waar "we" tegen aan lopen...
En wij hebben echt geluk, want wij laten niets met onze zoon. Hij is gezond en houdt wel van een uitdaging.

Chris

ja, ik laat het bijvoorbeeld wel uit mijn hoofd om spontaan een dagje weg te gaan als ik mijn zoon daar niet op voor heb bereid. Ik moet het niet proberen om frietjes te eten als ik spaghetti heb gezegd.
Mijn schoonzus laat het wel uit haar hoofd om op verjaardagen te blijven eten, omdat ze daar een paar dagen 'feest' van heeft. Dat soort spontane dingen die je met een NADH gezin (en ok, ook in sommige IADHgezinnen)gewoon zonder nadenken kunt doen

Oei guinevere

Mijn zoontje is een stukje jonger dan die van jou, maar niet eten hebben we gehad, niet slapen hebben we nog steeds. Ik hoop maar dat het hierbij blijft!