Moeten kinderen zich leren aanpassen?
Even een inleiding voor mijn vraag.
Afgelopen weekend had ik 3 neefjes (4, 6 en 9 jaar) te logeren. Dat komt niet zo heel vaak voor maar verder zie ik ze regelmatig. Wat me opgevallen is dat de kinderen een beetje van slag raken omdat dingen anders zijn dan thuis. Zo wilde ze geen hagelslag op brood omdat het van een ander merk is dan thuis. Dat zelfde ging op voor de limonade, de chips, het avondeten en de koekjes. Een van de kinderen wilde eerst niet komen logeren omdat bij ons de regel is dat je tussen de middag eerst een boterham met hartig neemt. En tot slot hadden ze alle 3 hun eigen deken, kussen en handdoek mee omdat ze het anders niet als thuis was.
Ik heb me er ernstig over verbaasd. En na enige overpeinzing ben ik tot de conclusie gekomen dat ik het waarschijnlijk erg belangrijk vind dat kinderen leren zich aan te passen. En dat ik het misschien ook wel een tekortkoming vind als je je kinderen dat niet leert. Maar ik ben er nog niet helemaal uit!
Wat vinden jullie? Moeten kinderen leren zich aan te passen? Is dat een basisvaardigheid?
Dorle
Dat je nichtje het toetje niet lustte vind ik niet raar, kwestie van smaak, maar ik vind de reactie van je schoonzus wel vreemd (hoezo moet je ijs in je vriezer hebben? Hoezo, geen toetje gehad, wel gehad, maar nee gezegd). Ik vind het ook vreemd dat een kind elke dag ijs krijgt als toetje, zo leer je haar ook niet om iets anders te willen, dat wordt een ingeslepen gewoonte (en ook bij mij zou ze pech hebben, want ook hier ligt er vaker geen dan wel ijs in de vriezer 
))
Bastet
Toch zal ik zelden iets weigeren als ik iets voorgeschoteld krijg, ik ben geen visliefhebber (op een enkele vissoort na), maar als iemand een visschotel gemaakt heeft eet ik er wel iets van, ik nam zelfs zonder blikken of blozen de oesters die zoonlief me ooit, grinnikend, voor liet zetten toen ik in het restaurant kwam eten waar hij stond te koken , maar ik zal ze nooit zelf kiezen Het enige wat ik echt niet naar binnen krijg zijn kikkerbilletjes, ik word zelfs misselijk als ik ze door iemand gegeten zie worden, die hangende pootjes....brrr 
Bastet
Zulke uitgesproken dingen zet ik dan ook niet op het menu als jij komt eten en ik weet niet goed wat je lekker vindt. Zeg immers zelf al dat het behoorlijk uitgesproken is.
Als jij komt eten maak ik een saotosoep of Gado Gado. Dat bestaat uit veel verschillende gerechtjes en kun je dus zelf samenstellen. Wat je lekker vindt neem je en wat je niet lekker vindt niet!
Schoonzus dorle
Raar exemplaar op toetjesgebied die schoonzus van jou!
Gek eigenlijk dat we allebei van die uitgesproken smaken houden. Ken niet heel veel mensen die dat hebben. Ik ben er mee opgegroeid. Thuis aten we sla voor gevordenden. Die had een behoorlijk indrukwekkende dressing en die lustte eigenlijk niemand behalve onze eigen familie.
Swaen
Gado-gado,afgesproken!!
Overigens,ik hou best van uitgesproken smaken,ben dol op curry's en knoflook kip,maar glibberdingen,nee,daar bedank ik voor..
)
Bastet
Kwijl: gado gado
willen jullie ophouden, het water komt me spontaan in de mond..!
Ik wel swaen
Ik ga dan dat menu met die uitgesproken smaken wel opeten hoor Swaen! Alleen een DOZIJN oesters? Met 2 of 3 heb ik wel genoeg hoor.
En...graag geen slagroom op mijn ijs, mocht er ook nog ijs geserveerd worden. Bah, die lauwe, vette kwak op mijn lekkere frisse ijsje, geef mijn slagroom maar aan Fikkie.
Slagroom
Wel op koffie of warme chocomelk, niet op ijs inderdaad. En smaken verschillen inderdaad. Ben dol op geitenkaas, niet op blauw geaderde, ijs vind ik lekker maar niet met vruchtjes erin of ernaast. Fruit vind ik erg lekker maar dus niet in de combi met ijs.
Maxime
Swaen
"een dozijntje oesters met rode wijn azijn. Zwezerik! Sint Jacobsschelpen!"
Ik heb helaas nooit iemand in mijn omgeving die zoiets klaarmaakt, lijkt me juist fijn om het dan eens te kunnen proberen. Kom je uit het zuiden, bourgondische inslag?
Hier ook al van huis uit meer meegekregen dan de gestampte pot. Begin jaren zeventig aten wij oa al zelfgemaakte pizza, toen weinigen het woord nog zelfs maar kenden.
En insekten, zouden jullie dat proberen? Ik denk dat ik het wel probeer, als het niet te maderig eruit ziet, maar wel lekker krokant.
Pelle
"Gebruikt jouw zoon het woord 'smerig' ook als het om eten gaat?"
Dat weet ik eerlijk gezegd niet. Ik ben over het algemeen meer toongevoelig dan woordgevoelig. Als er op eten gereageerd wordt zoals ik denk dat jij bedoelt, dan kap ik dat altijd heel streng (en ver-schrik-ke-lijk beledigd
af.
Kaaskopje
"vind jij echt dat een kind zijn bord leeg moet eten?"
Ik weet even niet aan wie je dat vroeg, maar ben hoe dan ook altijd bereid mijn mening te geven
Ze hoeven hier niet per definitie hun bord leeg te eten. Macaroni of aardappels mogen van mij over blijven. Maar groente onder geen beding, dat moet op. En het is heel raar, maar laat het nou net altijd groente zijn dat over blijft
1 dozijn? wel 2!
Oesters vind ik zo heerlijk! Daar kan ik massa's tegelijk van weg eten!
De zwezerik enzo maak ik bijna nooit voor mezelf maar eet ik bij mn ouders. We zijn trouwens echte Amsterdammers, niets bourgondisch aan. Doodgewoon arbeidersmilieu met een wat afwijkende voedsel voorkeur. En ik heb een clubje vriendinnen waar ik al sinds jaar en dag eens per maand uit eten ga en dan altijd een nieuw restaurant kies. Ook goed voor mn maandelijkse portie oesters.
Qua van insecten ben ik tot een sprinkhaan gekomen. In Mexico waar ze die als een soort chips op straat verkopen. Gekruid en gefrituurd. Niets mis mee. Inderdaad zolang het maar krokant is!
Nog even aanhakend op Pelle dr antwoord over het leeg eten van je bord. Dat hoeft hier thuis dan weer niet. Ik bepaal wel het minimum en daarna mag mn dochter kiezen of ze nog meer wil of niet.
Dorle
Ja, uit zo'n gezin kom ik ook, als er iets nieuws kwam ging mijn moeder het uitproberen. Ze volgde ook eens een cursus Indisch koken en wij aten daar heerlijk van toen iedereen nog aan de nassi en bami zat en dat hoogst exotisch vond Ik vind het nog steeds leuk om van alles uit te proberen en mijn kinderen gelukkig ook. Mijn man lustte in het begin bijna niks, was ook niets anders dan Hollandse pot gewend thuis (en dan nog altijd alles op dezelfde manier klaargemaakt), maar hij werd al snel omgeturnd door mij Ik heb ook wel eens insecten geprobeerd, niks aan, vooral zout
Leuk reina
Ik had ook zo een moeder en haar moeder was ook zo. Die had als dienstmeisje in rijke huizen de kunst gewoon afgekeken.
Mijn man at thuis maar 7 verschillende "gestampte potten", voor elke dag van de week een
Nu lust hij gelukkig veel, al kan hij nog steeds niet koken....
Hier ook
Mijn moeder kookte en kookt erg gevarieerd,uit alle windstreken.Ik heb als kind met elke keuken kennis gemaakt.Helaas had ze twee klieren van dochters,slechte eters.Maar gelukkig lusten beide dochters nu heel veel,haha...
Bastet
Bastet
En de dochters (en zonen) van die dochters?
Dekentje etc misschien tegen heimwee?
Hoi, ik snap je berichtje en vind het ook nogal extreem, maar mijn zoontje en vele andere nemen ook hun dekentje etc mee omdat het dan hetzelfde is als hun bedje thuis. Verder vind ik helemaal met die leeftijdsfasen of ben ik zelf gaan ondervinden dat je over het gedoe en hun meningen over merkhagelsslag of gewoontes niet te persoonlijk nemen, want als ze nix hadden gezien en barsten vd honger, dan smaken al die boterhammetjes volgens mij hetzelfde.
Starry
Dat varieert,de een eet heel veel verschillende soorten eten,en graag juist dingen die je bij kinderen niet verwacht,zo is hij zojuist mosselen gaan eten bij oma.Pasta met blauwe schimmelkaas vindt hij ook zalig,inktvis,you name it.De oudste is een mier met eten,maar dat heeft ook wel zijn achtergrond,hij was ooit behoorlijk allergisch en heeft gauw last van zijn maag.De jongste eet graag,maar lang niet alles.Zeurt ook graag over het eten...
Bastet
Je blijft je verbazen
Mijn dochter lust wel satésaus, maar geen pindakaas, ze eet liever oude kaas dan jonge kaas. Als ze jonge kaas krijgt moet er een blaadje sla bij. Ze lustte vroeger wel tosti, maar geen plak kaas. Omdat het een gesmolten was en het andere niet. Zo zijn er nog wel wat dingetjes die ik grappig vind. De jongste dochter lustte als peutertje geen hartig beleg, nu kan ze juist eten met wat pit waarderen. De oudste heeft een gevoelige mond en vind pittig snel té pittig. Maar rauwe champignons, stukjes rauwe aardappel e.d. vindt ze weer lekker, terwijl ik dat echt niet om te eten vind (wel gebakken of gekookt). Al die verschillen zijn soms lastig, maar ook wel leuk om te zien hoe anders iedereen is.
Starry
Van mij hoeven ze nooit hun bord leeg te eten. Ik erger me wel eens als ze veel laten staan. Neem dan minder en schep desnoods nog een keer op.
Kaaskopje
Ik ben ook heel er dol op satesaus en eet geen pindakaas,zit een duidelijk verschil in kwa smaak!
Bastet
Kaas
En het verschil oude kaas/jonge kaas is logisch,het is een enorm verschil kwa smaak.Ik eet het liefst heel jonge kaas,de rest van mijn gezin eet graag oude kaas,brokkelkaas,het liefst.brr....
Lidwientje
"Ik heb nog nooit kaas gegeten en wil dat graag zo houden" waarom in vredesnaam???? Dat iemand iets niet lust kan ik me voorstellen,. maar dat je zoiets gewoons als kaasd niet eens probeert kan ik me absoluut niet voorstellen. Ik vind het trouwens erg lastig als iemand geen kaas lust, natuurlijk hou ik er rekening mee als een kaashater bij me eet, maar handig vind ik het niet. Ik kook liever voor iemand die vegetarisch is of absolut niet van vis houdt oid dan voor iemand die geen kaas lust.
Grappig reina
Ik heb juist meer moeite om wél kaas in het menu te verwerken dan om voor iemand te koken die geen kaas eet. Ik ben met Lidwientje eens dat je recht op je aversies hebt. Bepaalde dingen die iemand hier thuis écht niet lust, hoeft diegene niet te eten. Dan zorg ik voor een kliekje of blikje van iets anders, of ik zet überhaupt 2 soorten groenten (in geval van groente) op tafel. Ik wil zelf immers ook niet gedwongen worden tot melk drinken, wat ik verafschuw. Waarom moet ik mijn kind dan wel dwingen tot het eten van witlof?
Juist géén smaak
Kinderen van die hele sterke uitgesproken smaken houden hebben (net als volwassenen trouwens) juist géén smaak. Ze hebben een heel sterke smaakprikkel nodig om iets te proeven. Mensen met een heel verfijnde smaak proeven het verschil tussen het ene merk melk en het andere. Enzo.
Tirza
Mondgevoel
Mijn zoon heeft een sterke aversie van sliertjes/draadjes, dus hij eet beslist geen zuurkool en tauge (daar kan zo'n haartje aanzitten). Hij lust wel spaghetti, dat is dikker
En hij wil geen dingen die in je mond uit elkaar barsten. Dus geen cherrytomaatjes, mandarijntjes en blokjes ananas.
En geef hem eens ongelijk.
Tirza
Oh nee toch, tirza
Oudste van 12 lust steeds minder. Appelsap moet een bepaald merk zijn, wicky alleen nog in één bepaalde kleur, aanmaaklimo kan ook nog maar in twee smaken (of misschien al één, ik kan het niet meer bijhouden).
Ze heeft dus gewoon smaak??????? Ik vind haar gewoon pietluttig.
Jongste lust veel meer, is ook niet zo kieskeurig. Ik kan hem moeilijk gaan verwijten dat hij geen smaak heeft omdat hij alle merken drinken van alle smaken lust.
Ik denk dat ik dit draadje niet laat lezen aan oudste en gewoon door blijf zeuren in : je past je maar aan!
Overigens kan ik prima overweg met dingen die onze kinderen echt niet lusten. Die wil ik best uit de weg gaan. Maar geneuzel over het juiste merk vind ik niet passen . Ze mogen wel zeggen welk merk het lekkerst is, dat vind ik prima. Maar iets van een ander merk niet willen eten, vind ik niet acceptabel. Dat is dan echt niet vies genoeg om te weigeren.
Jee wat grappig
Mijn man is zo iemand die alles lust (broccoli is hij niet dol op, maar eet hij wel). Hij vindt dus ook dat verschillende soorten van hetzelfde hetzelfde smaken. Gooit dan doodleuk twee soorten goedemorgen door elkaar (of wijn!) en merkt dan het verschil niet.
Nou..
Ik vraag me af of een uitgesproken smaak altijd samengaat met géén smaak. Naar mijn idee kun je best van blauwe schimmelkaas houden, maar ook van gekookte worteltjes zonder enige opsmuk. (Ik hou niet van blauwe schimmelkaas.) Zou ook de mate waarin je van eten houdt niet ook meespelen in hoe je eten proeft?
Nee,geloof ik niet
Mijn zoon houdt van heel uitgesproken soorten eten,maar dat zijn niet per definitie zaken met een sterke smaak.Het valt op,omdat veel dertienjarigen geen oesters,mosselen of inktvis eten.Ik vind die drie niet sterk of uberpittig of wat dan ook,alleen anders dan wat men gemiddeld lust in dit land.
Bastet
