Moeten kinderen zich leren aanpassen?
Even een inleiding voor mijn vraag.
Afgelopen weekend had ik 3 neefjes (4, 6 en 9 jaar) te logeren. Dat komt niet zo heel vaak voor maar verder zie ik ze regelmatig. Wat me opgevallen is dat de kinderen een beetje van slag raken omdat dingen anders zijn dan thuis. Zo wilde ze geen hagelslag op brood omdat het van een ander merk is dan thuis. Dat zelfde ging op voor de limonade, de chips, het avondeten en de koekjes. Een van de kinderen wilde eerst niet komen logeren omdat bij ons de regel is dat je tussen de middag eerst een boterham met hartig neemt. En tot slot hadden ze alle 3 hun eigen deken, kussen en handdoek mee omdat ze het anders niet als thuis was.
Ik heb me er ernstig over verbaasd. En na enige overpeinzing ben ik tot de conclusie gekomen dat ik het waarschijnlijk erg belangrijk vind dat kinderen leren zich aan te passen. En dat ik het misschien ook wel een tekortkoming vind als je je kinderen dat niet leert. Maar ik ben er nog niet helemaal uit!
Wat vinden jullie? Moeten kinderen leren zich aan te passen? Is dat een basisvaardigheid?
4 boterhammen met hagelslag
Als ik er nou van overtuigd was dat hartig daadwerkelijk gezonder is dan vleeswaren of kaas... Maar dat ben ik niet. Dus mogen ze van mij best vier boterhammen met hagelslag per dag. Ze eten er alleen geen vier per dag 
Ik ken een gezin.....
...waar ze alleen in het weekend zoet op het brood mogen.
Ik snap er echt he-le-maal niks van. Geloof ook totaat niet dat salami nou zoveel gezonder is dan vruchtenhagel.
Ik zorg dat de kinderen alke dag een beetje goed uit de schijf-van-vier-of-vijf-of-weet-ik-veel eten. Ik geloof niet dat die paar boterhammen met chocopasta of ham daar nou zo dramatisch veel invloed op hebben.
Overogens heb ik hier kinderen die soms een maand lang stoicijns iedere boterham besmeren met chocopasta, om daarna over te schakelen op een week of 6 jinge kaas of zo. En dan door voor een kwartaaltje vruchtenhagel. Het interesseert me geen ene moer. De boterhammen zijn merendeels bruin, en de kinderen zijn eerder te mager dan te dik. Overigens herinner ik me van een bevriend stel dat een kind hat dat op moest letten qua gewicht dat de lijst 'te prefereren broodbeleg' uit een keurige mix van zoet en hartig bestond. Rosbief & vruchtenhagel stonden daar zij aan zij op.
Ingrid
Oeps.
met excuses voor het wel heel slordige typen. Wordt tijd dat we een forum met edit-functie krijgen...
Ingrid
Maar waarom
heb je zo'n moeite met vier boterhammen met hagelslag? Wat is er dan zóveel beter aan die worst of kaas dat één (of twee) van die vier perse met dat belegd moet worden? In plaats van gaatjes in haar tanden van de suiker krijgt ze een vetlaag rond haar kransslagader. Tja. Bovendien, of het al niet erg genoeg is, zit er in veel vleeswaren ook nog een suiker.
Tirza
Ja maar swaen
Ja maar swaen, eerst zeg je dat het een regel is dat ze eerst zoet dan hartig eten.
Nu zeg je dat ze een zoete en een hartige boterham krijgen, maar dat ze uit gewoonte eerst de hartige eet.
Dat vind ik een heel principieel verschil. Met het eerste geef je het signaal dat hartig belangrijker/beter is dan zoetig.
Met het tweede geef je het signaal dat je moet afwisselen. Vind ik een heel ander signaal!
Nou
Ik ken die gezinnen van hartig en dan zoet alleen maar uit mijn jeugd, bij anderen thuis. Bij ons werd er nooit moeilijk over gedaan en ik doe dat ook niet. Ik heb een zoon die bijna altijd chocopasta smeert. Het deert mij niet. Soms wil hij ineens weken kaas of avocado op brood. Ook goed. Ik snap het probleem niet zo. Een stukje worst of kaas mag hij zo ook, hoor! Als hij uit school komt.
Oh, dus niet de enige
Gelukkig dat er meer kinderen zijn die dan ineens máanden hagelslag op brood eten en dan ineens maanden boterhamworst of wat dan ook.
Mij maakt het niet uit, we eten bruin brood en m'n kinderen zijn allebei niet te dik.
Groetjes,
Wilma
Hmm
Afwisseling in wat je op brood neemt is dus een dingetje van mij blijkbaar, waar maar weinig anderen zich in herkennen. En zoals herhaaldelijk gezegd gaat het mij niet om meer/minder gezond dan het een of ander.
Nog wel een vraagje dan: als de afwisseling bij het ontbijt, en zo te horen bij de lunch, niet zo van belang is is dat het dan wel bij het avond eten? En zo ja, waarom dan wel? Mogen kinderen wekenlang alleen maar gebakken aardappelen? Of rijst?
Hanne
Je hebt gelijk, ik heb het wat verwarrend geformuleerd. Het is inderdaad begonnen als regel. Maar zonder me te realiseren dat dat uitgelegd kan worden als de zoete als beloning. Vanuit de gedachte van de broodnodige variatie. Inmiddels is het zo gewoon geworden dat ik het niet meer als regel hoef te hanteren maar dochterlief zo geconditioneerd is dat ze het uit zich zelf doet. Excuus.
Swaen
Met het avondeten ligt het anders,omdat er dan natuurlijk geen keuze is uit zes verschillende soorten eten.Ik heb drie kinderen en natuurlijk lust de een wel rijst en geen aardappelen en een ander juist weer andersom.Ze weten dat ik heel gevarieerd kook,en soms zit het mee,soms niet.Ik ken ieders voorkeuren en ze komen allemaal aan de beurt.
Bastet
Een groot verschil
tussen brood en warm eten vind ik dat ik warm eten als lekker beschouw en brood gewoon als hoppetee effe eten. Ontbijt en lunch zíjn voor mij ook veel meer "hoppetee effe wat eten", het warm eten is het échte eten.
Een ander verschil is dat ík het warme eten verzin, koop en bereid. Daar investeer ik tijd, geld en moeite in - heel wat anders dan bij het smeren van een boterham. Dat regelen ze zelf Ik wissel warm eten af, omdat ik dat zelf leuk en lekker vind. Ik ben opgegroeid met de variatie aardappel-groente-vlees met van zondag tot dinsdag draadjesvlees en van woensdag tot zaterdag gehakt. En natuurlijk elke dag een andere groente, dat wel. In warm eten zit naar mijn idee oneindig veel meer variatie dan in broodbeleg. Broodbeleg kun je wat mij betreft meer vergelijken met appelmoes, mayo en ketchup (toevoegingen) dan als echt eten.
Tirza
