Moeten kinderen zich leren aanpassen?
Even een inleiding voor mijn vraag.
Afgelopen weekend had ik 3 neefjes (4, 6 en 9 jaar) te logeren. Dat komt niet zo heel vaak voor maar verder zie ik ze regelmatig. Wat me opgevallen is dat de kinderen een beetje van slag raken omdat dingen anders zijn dan thuis. Zo wilde ze geen hagelslag op brood omdat het van een ander merk is dan thuis. Dat zelfde ging op voor de limonade, de chips, het avondeten en de koekjes. Een van de kinderen wilde eerst niet komen logeren omdat bij ons de regel is dat je tussen de middag eerst een boterham met hartig neemt. En tot slot hadden ze alle 3 hun eigen deken, kussen en handdoek mee omdat ze het anders niet als thuis was.
Ik heb me er ernstig over verbaasd. En na enige overpeinzing ben ik tot de conclusie gekomen dat ik het waarschijnlijk erg belangrijk vind dat kinderen leren zich aan te passen. En dat ik het misschien ook wel een tekortkoming vind als je je kinderen dat niet leert. Maar ik ben er nog niet helemaal uit!
Wat vinden jullie? Moeten kinderen leren zich aan te passen? Is dat een basisvaardigheid?
Swaen
Nu doe je net alsof eerlijk zijn, gelijk is aan onbeleefd en onbeschoft zijn. Dat vind ik heel wat anders. Ik hoop dat ik mijn kinderen leer eerlijk en beleefd te blijven.
Zoals ik al zei, smaken verschillen. Als ik mijn best doe om iets te koken wat ik lekker vind, wil dat nog niet zeggen dat het lekker ís.
Mijn kinderen mogen gewoon tegen oma zeggen als ze de limonade niet lekker vinden. En ze mogen ook vragen of de tante waar ze gaan logeren alsjeblieft niet de saus over de pasta wil gooien. Dat vinden zij namelijk zonde van de pasta. Ze komen op bezoek bij iemand die het hen naar de zin wil maken en ik vind het dan beleefd om die persoon daar bij te helpen.
Het is leuk om je aan te passen, maar je kunt er ook te ver in gaan.
http://extra.volkskrant.nl/sigmund/?p=100908
Ik heb een neefje dat een keer braaf een koekje heeft weggegeten wat niet goed meer is. Ik was achteraf een beetje teleurgesteld dat hij zich hier zo 'niet thuis' voelde, dat hij dit niet tegen mij durfde te zeggen.
Mijn oudste (ot)
zit ik met vriendin en haar dochter bij de burgerking, want we gaan naar een musical met de meiden en we moeten snel nog wat eten.
Zegt mijn dochter: waar zijn het bestek en de borden ?
Vriendin helemaal in een deuk, "ah meid gaat mama nooit met jou naar de mac ?" dochter kijkt fronsend, wat is een mek ?
Ik snap swaen wel
Ik merk ook wel eens dat sommige kinderen erg eenkennig zijn waar het eten betreft. Ik signaleer het en ben blij dat ze bij mij makkelijker zijn, zich openstellen en zich soms ook laten dwingen. Zeddu? Jawel, ik dwing mijn kinderen soms dingen te eten die ze niet lusten, binnen bepaalde grenzen (de grens ligt bij kokhalzen). Bijvoorbeeld in het buitenland. Daar komt soms voedsel of drank langs met net een ander smaakje dan 'thuis', en dat moeten ze dan gewoon opeten van ons.
Ik denk dus wel dat het een combinatie is: karakter gevoegd bij hoe koppig zijn je ouders rond 'wat de pot schaft'.
Dwingen
Nou, ik vind kokhalzen echt een grens die al te hoog ligt hoor. Doe je dat bij andere zaken ook? Kind wil niet in de draaimolen. "je gaat, als je ervan moet spugen hoef je daarna nooit meer." Als een kind aangeeft iets écht niet lekker te vinden en het heeft er nog nooit van geproefd, vind ik proeven toch wel het minste. Meer ook niet. Als de smaak meevalt gaan ze er dan van eten en anders dwing ik ze niet. Ik vind ook dat kinderen moeten leren hun smaak te verbreden en te eten wat ze voorgeschoteld krijgen, maar daar moet je geen machtsstrijd van maken. Als ze het goede voorbeeld maar krijgen en je ze steeds aanmoedigt verder te gaan dan hun beperkte smaak.
Mijn man was vroeger ook een beetje 'wat de boer niet kent'. Ik vond dat zeer ergerlijk. Inmiddels is dat geen probleem meer. Hij probeert alles, vindt meer lekker of op zijn minst eetbaar. Een mens kan dus ook als hij volwassen is nog wat over zijn eigen grenzen leren kijken, maar het is natuurlijk handiger als dat al vanaf de kindertijd aangemoedigd wordt.
Saus
Saus van de pasta afslurpen kan écht niet. Vraag dan van te voren aan de gastvrouw/heer of de kinderen droge pasta mogen. Bovendien heeft de rest dan lekker meer saus. 
Ketchup en mayo erover smijten vind ik voor kinderen wel kunnen, voor volwassenen niet. Ik zat gisteren foto's te kijken en vond er eentje van onze oudste zoon die achter een bordje rucola en spaghetti met ketchup en geraspte kaas zat. Ja, zo heeft hij het leren eten toen hij 5/6 was. En nu komt die fles echt niet meer op tafel, hij smult van de meeste gerechten en wel zónder ketchup etc.
Ik heb elke week mee-etende kinderen. Ik verbaas me erover hoe weinig ze lusten, vooral op groentegebied. Ik probeer ze wel te stimuleren één dingetje ervan te proeven, en vertel er ook bij dat het zo fijn is als je groot bent en van alles lust. Maar ik ga het niet afdwingen, dat mogen de ouders zelf doen.
Tenminste proeven en niet mekkeren
Oef, wat heb ik een hekel aan kinderen die bij ons komen eten, iets niet kennen (moslimmeisje wat nog nooit witlof heeft gegeten) en dan direct al luidkeels beginnen te roepen dat dat vies is en ze het niet lusten en niet op hun bord willen en dat ze wel van dat en dat en dat willen en van mij verwachten dat ik stante pede iets anders voor haar maak, want dat doet haar moeder ook.
Bij ons eten er ook regelmatig kinderen mee die geen melk lusten, tsja, dan is er water, ik schaf er geen yoki voor aan. Of geen roosvicee of diksap, die willen cola. Tsja, dat vind ik geen kinderdrank, misschien als ze pubers zijn dat we daar eens aan beginnen (ik heb het hier over klasgenootjes van mijn 6-jarige).
Wat ik verwacht is dat als mensen iets niet kennen, ze tenminste een hapje proeven, en geen eisen stellen over dat de gastvrouw voor hen apart iets anders moet gaan koken, en wel onmiddellijk. Dat vind ik onbeleefd. Als kinderen iets niet lusten kunnen ze het op hun bord laten liggen, zonder opmerkingen over al dan niet vies zijn.
Mijn kinderen zijn ook niet altijd makkelijke eters geweest, de oudste wel, maar de middelste en de jongste hebben ook wel eens kuren. Middelste kreeg onlangs voor het eerst zeekraal, ik zag zijn gezicht, maar hij heeft het geproeft, zijn gezicht klaarde op en hij was reuze trots op zichzelf. Hij was blij dat hij wel geproefd had, en vroeg of ik het vaker wilde klaarmaken. Jongste vond het maar zo-zo, maar at tenminste een paar hapjes en meldde dat het niet haar lievelingseten was. Tsja, prima, smaken verschillen.
Ouders die de saus van de pasta slurpen, ahum. En als je de eetgewoontes van de vader beschrijft is het inderdaad wel duidelijk waar de kinderen dit gedrag van hebben. En ik zou me groen en geel ergeren aan de ouders.
Overigens geldt bij ons hier ook de regel dat je ook een hartige boterham moet eten, en ik vind niets mis met een plakje kaas of worst, ik eet het zelf ook graag en varieer flink met de soorten kaas of worst.
Zeekraal! o.t.
Oh, zeekraal, mén, dat is zoooooooooo lekker! Onze oudste zoon verslindt dat gewoon, door de tagliatelle, met een beetje creme fraiche..... Fijn als bezoekende kinderen dat niet lusten, hebben wij meer.
Kaaskopje
Kokhalzen is iets anders dan spugen. Spugen ligt voorbij kokhalzen, en zoals ik zei: da's de grens
Neem bijvoorbeeld melk. Dat kan in het buitenland een bijsmaak hebben, waar ze echt van gaan kaken. Dat hoeft dus niet, dat staat kennelijk lichamelijk zo tegen dat het niet naar binnen wil. Geen melk dus tijdens de vakantie.
Maar heel veel wat net een ander smaakje heeft zorgt helemaal niet voor kokhalzen (en dus al helemáál niet voor spugen). Voorbeeld: mijn zoon hoeft geen chapignons te eten. Die vindt hij namelijk echt smerig. Hij haalt de smaak er ook meteen uit als ergens een flintertje champignon verstopt zit. Die worden dan heel secuur op de rand van zijn bord gelegd Maar sla, dat vind hij ook niet lekker, maar echt smerig ook niet. Dus eet hij af en toe gewoon sla met ons.
Op de een of andere manier wordt dit geen machtsstrijd hier, want die strijd is lang geleden 'gestreden'. Als wij zeggen dat het op moet, dan gaat het op. Je kunt niet alles lekker vinden en als je op jezelf gaat wonen kun je zelf uitkiezen wat je eet. En weet je... Zelf had ik dit vroeger met spruiten. Ik haatte die dingen! En wie koopt er nu zelf spruiten? Juist
Overigens vind ik eten wat de pot schaft (binnen grenzen) niet geheel vergelijkbaar met een draaimolen. Daar hoeven ze van mij echt niet in als ze dat niet willen.
Pelle
Ik gebruik dat woord zelf ook weleens,als het om eten gaat.Maar dan alleen voor die paar dingen waarvan ik bij het idee alleen al groen zie.Zuurkool,oesters,orgaanvlees.
Bastet
Zeekraal
Willen jullie bij 'huishouden' eens wat recepten geven van zeekraal?
Je kent me
ik dik soms iets aan
Maar vind jij echt dat een kind zijn bord leeg moet eten?
Ik had het trouwens met zuurkool. Als ik met mijn fiets de tuin in liep en zuurkool rook had ik mijn buik al vol eigenlijk. Het is niet mijn meest favoriete stamppot, maar ik vind zuurkool nu best lekker. Ik heb daar erg lang over gedaan.
Saus
Ik geef pasta altijd met de saus apart. Dit omdat ik echt niet altijd dezelfde saus heb en zelfs mijn eigen kinderen niet elke saus lekker vinden. Die eten dan idd pasta zonder saus.
Pasta zonder saus?
Gewoon kale pasta?
Bij ons vindt de ene dochter saus erdoor lekker, de andere niet. Ik vind saus er door echt veel lekkerder. Degene die kookt bepaalt.
Hoe doe je dat eigenlijk?
Saus van de pasta afslurpen zonder de pasta in je mond te nemen? Ik stel me even voor dat je dan een sliert spagetti in je mond neemt, schoonlikt en weer teruggeeft aan kind? Dat is toch in iedere situatie heel onbeschoft?
Mijn kinderen lusten ook een aantal dingen niet. Ze boffen, het zijn precies ook die dingen die mijn man niet lust, die gerechten staan dus niet vaak op tafel. En komen ze wel op tafel, dan mogen ze NIET proeven, want dan is het alleen van mij! Heerlijk witlof met kruidenkaas uit de oven, helemaal alleen van mij. Willen ze plotseling toch wel proeven, haha.
Als we iets eten waar verschillende dingen in zitten, mogen ze er 1 ding uithalen, dat worden dan meestal de champignons. De rest moeten ze dus eten.
Kaaskopje -ot
"2 Soorten niet mixbare frisdranken bij elkaar gekieperd, omdat dat de laatste restjes waren"
laat me raden, ze drinkt het zelf niet?? Wel dapper van jullie hoor, om het zelf op te drinken. Wat je wel niet over hebt voor je kinderen!
Ik ben ook altijd erg makkelijk. Ik ga de deur uit om me te vermaken, en dat doe ik niet als ik alles afkraak! Maar ik vind het wel leuk om verschillende resto's uit te proberen en vaker terug te gaan naar de lekkerste!
Kaaskopje ot
Ja,hooor,mijn dochter eet pasta het liefst met wat geraspte kaas,mijn zoon met wat pesto.Die enorme hoeveelheden saus is erg hollands hoor,italiaanse kinderen worden groot op pasta met pesto..
Bastet
Kaaskopje zeekraal o.t.
Kaaskopje, het zeekraalseizoen is (bij ons dan) helaas afgelopen. In juni smaakt ie het lekkerst! Dus tegen die tijd een draadje erover starten, OK? Anders zit ik me alleen maar te verlekkeren.....
Of weet iemand nog een zeekraaladresje?
Bastet o.t.
Dus de kale pasta wordt wel opgeleukt Mijn man at het vroeger ook kaal en dan ging er ketchup, mayonaise en zilveruitjes overheen. Het lokt me niet echt.
Swaen
zou het kunnen dat er een lichte strijd is ontstaan tussen jou en je schoonfamilie over wie er bepaalt wat de neefjes eten in jouw huis? Misschien moet je die pasta-slurp-actie in zo'n licht zien?
Pandia
Helder omschreven! Geloof dat ik me er helemaal in kan vinden! Dank!
Asa
Misschien heb je wel een beetje gelijk inderdaad. Maar die strijd is meer ergernis en bestaat denk ik alleen bij mij.
Dat komt onder andere door dat aflikken van de pasta zodat de kinderen pasta zonder saus kunnen eten (dus inderdaad, pasta in de bakkes, aflikken en aan een van de zonen voeren. Dit kan overigens ook met rijst, kip, sla etc). Een tijd geleden toen de hele familie bij ons was eten en ik gekookt had is schoonzus friet gaan halen voor dr zonen. Ik was te geschokt om er iets van te zeggen. Misschien wel het beste trouwens, Dus inderdaad, ik erger me. Nu nog leren me slechts te verwonderen...
Swaen
Hm, ook al zou het enigszins een reactie zijn op 'van Swaen moeten we altijd maar weer die saus op de pasta', dan vind ik ze nog ongelofelijk ver gaan. Jullie ideeen over eten en wat gepast is liggen echt mijlenver uit elkaar. Ik zou gewoon alleen nog maar ovenfriet serveren...
Overigens
lijkt het me dus volkomen overduidelijk dat die ouders het aanpassen (met betrekking tot eten althans) niet als opvoedideaal hebben, zelf doen ze het ook al niet eens.
Mooi, swaen
ik lust ook bijna alles. Alleen de hollandse gestampte pot trekt me niet zo. Een keer in de week het geijkte patroon, gekookte aardappels, groente en vlees, vind ik genoeg. De andere dagen eten we graag pasta of rijst, of couscous, of eigengemaakte pizza's, of mie met elke dag groente en vlees/vis/vleesvervanger, fruit toe.
Ik word nieuwsgierig, wat kook jij graag?
En echt ik heb ze ook hoor, dit soort verhalen over schoonfamilie die rare dingen doet als er gegeten gaat worden! Breek me de bek niet open
Das toevallig dorle!
Ik heb ook weinig met de gestampte pot! Maar aangezien de liefde van mijn man absoluut door de maag gaat maak ik het soms wel voor hem. En ach, dan smaken die sudderlapjes met rode kool me uiteindelijk ook wel. En een keer captains diner gaat ook nog wel.
Ik hou vooral van sterke uitgesproken smaken. Lamsbout uit de oven met gegrilde courgette, geplofte tomaten en een turks broodje. Knoflookkip met 20 tenen gepofte knoflook, basilicumgehaktballetjes met vers gemaakte tomatensaus en pasta, eigen gemaakte pizza, Indiaase curry's, een dozijntje oesters met rode wijn azijn. Zwezerik! Sint Jacobsschelpen! En als toetje kaas (blauw of rood ader) en een glaasje rode wijn. Ohhhh! Jammer dat ik nog 10 kilo moet afspekken.... Krijg trek!
Wat kook jij? En ik ben ook erg in voor verhalen over eetgewoontes van jouw familieleden! In het kader van: het kan altijd erger (wellicht).
Intercultureel dineren
Wij zijn laatst met onze 4 kinderen te eten uitgenodigd door kenissen uit India. De vrouw had eerst aan mij gevraagd wat mijn kinderen lekker vonden. Ik had gezegd dat ze gewend zijn te eten wat er op tafel komt, maar dat zij als kleine hollanders niet te pittig kunnen eten. Mijn man en ik hadden er eerder gegeten en het was heerlijk, maar zat soms tegen de pijngrens aan
De kinderen hebben keurig gegeten. Er werd engels gesproken en de jongste 2 konden het wel deels verstaan, maar niet spreken. Het grootste "probleem" was dat ik ze geleerd heb als zij te gast zijn om hun bord leeg te eten, maar dat dit in de Indiaase etiquette betekent dat je meer aangeboden krijgt. De jongste durfde geen nee te zeggen en op een goed moment werd hij wit om zijn neus, dus toen hebben wij maar nee gezegd voor hem.
Ze vonden het allemaal leuk en interessant om te zien hoe het anders ging, maar hadden allemaal teveel gegeten Of dit komt door onze opvoeding? Hun vader was vroeger kok en bij ons in huis is koken en eten is iets leuks en spannends. Ze kunnnen allemaal koken(niveau naar leeftijd) en het is vooral het plezier en interesse in eten die wij hebben kunnen doorgeven, niet perse "goede manieren".
Oh heerlijk!
Ik hou ook van uitgesproken smaken, heerlijke oude geitenkaas. Mijn eigen gemaakte kruidig lamspotje of zoals gisteren eigengemaakte spinaziepizza met spinazie, ham, monchou, ui, knoflook, blauwe kaas en olijven. De favoriet van mijn dochter al vanaf haar 1 jaar, echt waar.
Ik heb veel verhalen, nou hier eentje dan. Hier werd het favoriete toetje van dochter, mousse met aardbeien/slagroom/monchou afgekeurd door nichtjelief van 6. Ze luste geen room. Toch gek, ze eet wel ijs...(als het maar het juiste merk en smaak is natuurlijk)
Of we geen ijs in de vriezer hadden? Nee, hebben we niet altijd. Schoonzus: je moet altijd ijs in de vriezer hebben. Bij het weggaan zei ze nog tegen nichtje, ja thuis krijg je nog een Danoontje, je hebt immers geen toetje gehad??! Mijn dochter keek heel raar op.
Zelf maken
Dorlé, Mijn kinderen vinden het volkomen belachelijk om kant en klaar eten te kopen (iets voor losers); hoezo het juiste merk? Het enige juiste is zelf maken. De vriendinnen van dochter (14)krijgen inmiddels kookles van haar.
Dorle
Het is beslist niet raar om wel ijs en geen slagroom te lusten.Dat heeft ook met structuur te maken,hoe het anvoelt in je mond,etc.Zeker kinderen kunnen gevoelig zijn,neem nou de bekende worst met stukjes.Kwa smaak kan het ok zijn,maar kwa structuur haken sommige kinderen toch echt af.
Bastet
Swaen
met respect voor je ongetwijfeld culinaire talenten,als ik bij jou kwam eten,en dit stond op het menu:een dozijntje oesters met rode wijn azijn. Zwezerik! Sint Jacobsschelpen! En als toetje kaas (blauw of rood ader) en een glaasje rode wijn,dan zou ik toch echt een probleem hebben.
Eten heeft natuurlijk niet alleen met manieren te maken,opvoeding,leren eten,maar ook met voorkeuren.Er blijven toch echt dingen die heel uitgesproken zijn,waar de een dol op is,en waar de ander van gruwelt,welopgevoed of niet.
Bastet
