Merkwaardige zin in brief op ouders.nl (borstvoeding en samen slapen)

Wil

" Hij at intussen brood, warm eten en dronk uit een beker dus als voedingsbron werd de borst langzamerhand overbodig."

Waarom zou je koemelk geven als je op maat gemaakte melk kunt geven.

Ik geloof dat als we borstvoeding, gemaakt voor een specifiek kind, in een mooi pakje zouden kunnen gieten, iedereen zou vinden dat je dat aan je kind moet geven, want "je wilt toch het beste voor je kind".

Over hechting ofzo heb ik geen mening. Ik vind borstvoeding handig en zou niet inzien waarom ik het zou moeten vervangen met iets wat een stuk minder goed is (gewone melk is best moeilijk te verteren voor veel kinderen). Als je problemen hebt, ok, maar als je geen problemen hebt, waarom zou je dan opeens na een jaar stoppen? Net als het zo makkelijk is?

Oh oh dirksmama

wat weten we het weer goed allemaal. Nou als het je allemaal niet boeit wat anderen ervaren en vinden, bemoei je dan ook niet met anderen.

Jawel hoor polly

Ik vind het stikjammer dat een goede borstvoeding niet is gelukt, daarom ben ik ook zo lang doorgegaan met het proberen. Maar ik vind het nog erger dat ik (mede door de heersende mening dat het ozo goed is) te lang met proberen door ben gegaan. Ik zou dus zeggen: ga vooral voor de borstvoeding maar weet wel dat stoppen soms verstandiger is dan doorgaan.

Volwaardig alternatief

Ik heb altijd begrepen dat bv eerste keus is, en kv een volwaardig alternatief als je geen bv kunt of wilt geven. Daarom vind ik het jammer dat vrouwen die geen bv geven zich altijd moeten verantwoorden, net alsof je je kind ik weet niet wat aandoet.
Bij mij ging de bv prima, mijn kinderen waren natuurtalenten in het drinken aan de borst. Zelf vond ik het ook wel best de eerste paar weken, maar daarna wilde ik toch wel heel graag mijn lichaam weer voor mezelf. Bovendien vond ik het kolven echt vreselijk naar, dus toen ik weer ging werken was dat voor mij geen optie.

Nu begrijp ik wat je bedoelt. Nee hoor, ik ben niet plotseling gestopt. We zaten samen nog op èèn bv per dag, en zoon had er zelf geen oren meer naar. Geen vraag meer naar de borst zullen we maar zeggen. Het was voor ons allebei na een jaar een afgesloten hoofdstuk.

Laminaat,

Dirksmama liegt niet: http://www.ouders.nl/lacta/bv0349a.htm

Ik wil alleen niet beweren dat het voor de mééste adoptiemoeders geldt, maar het schijnt dus wél mogelijk te zijn.

Dirksmama

Jammer voor de mensen die met tegenzin borst gaven of wat dan ook, maar wat moet ik daar mee? Pech voor jullie dan toch? ===
Je lijst met botte uitspraken groeit en groeit...

Laminaat en jade

Ik heb heel lang geleden alweer ooit op tv gezien dat je borstvoeding op gang kunt brengen zonder een kind gebaard te hebben, maar het was een heel proces. Dan moet je het wel héél héél graag willen. Ik vond het op zich een knap staaltje 'natuur bedonderen', wat uiteraard ook gevoelig is voor mislukken. Ik kan niet anders zeggen dan dat ik het heel bijzonder vond. Flessenvoeding is van zo'n hoogstaande kwaliteit, dat ik er bij een adoptiekind geen moment over zou nadenken om dat in te ruilen voor een moeizaam proces van je lichaam voor het lapje houden. Ik stel me zo voor dat je je energie ook wel in iets anders kunt steken.

Jade

Tussen dat het mogelijk is en tussen dat dus de meeste adoptie moeders de borst zouden kunnen geven zit een groot verschil.

In de meeste gevallen is het gewoon heel moeilijk zo niet onmogelijk. Het zal het makkelijkst zijn als je een pasgeborene adopteert maar daarmee ga je voorbij aan de realiteit dat de meeste adoptie kinderen minstens een paar maanden oud zijn (en vaak ook al een paar jaar). Kinderen die meestal tot dan in kindertehuizen hebben gezeten en dus geen idee zullen hebben wat ze met die borst moeten doen. Het is mooi als het lukt maar het is zeker niet iets wat zomaar achteloos even kan. Aan die realiteit gaat Dirksmama voorbij.

Bewust flessenvoeding

ik geloof dat ik een van de weinige moeders in dit draadje ben die bewust voor flessenvoeding gekozen heeft? Ik heb trouwens nooit het gevoel gehad tegenover mijn omgeving dat ik me moest verantwoorden maar dat zal misschien ook aan die beslissing gelegen hebben die ik al lang voor baby geboren was, gemaakt was.
Uitspraken die Dirksmama doet over hechting ed daar kan ik niets mee, dat heb ik nooit zo ervaren.
Keuzes om lang te voeden moet natuurlijk ieder voor zichzelf maken (ik kan me er écht niets bij voorstellen dat je met een kind ouder dan een paar jaar nog aan de borst gaat zitten) maar dat kinderen zich dat nog zouden kunnen herinneren en daar fijne gedachten bij zouden hebben, dat geloof ik niet. Ik geloof ook niet dat mijn kinderen nog weten dat ze als baby een fles hebben gehad.

Ik denk dat babies zich sowieso hechten aan hun ouders, op dat punt ben ik het dus niet eens met Galaxias.

De keerzijde van borstvoeding is dan ook, is die grote glimlach die ze heeft als ze me ziet, omdat ze mij ziet of omdat ze haar voeding ziet aankomen. Je zou er een minderwaardigheidscomplex van krijgen

Ben Vic niet, maar het lukt niet altijd om een kind en de fles en de borst te geven. Het is mij bij een kind gelukt om toen ik ging werken zelf nog een paar maanden de ochtend- en avondvoeding te geven (baby sliep al door met 6 weken). Bij de jongste is het niet gelukt, die vertikte het om nog die laatste twee voedingen via de borst tot zich te nemen, een flesje ging blijkbaar makkelijker.

Ik bedoel inderdaad dat het hechten bij borstgevoede kinderen (en hun moeder) meer kans op slagen heeft. Dit komt o.a door de hormonen die vrij komen als je je kindje voed. Het hormoon oxytocine word getriggerd als je voed (huid op huidcontact).
Je zult de hechting vanuit de baby niet bevorderen of versterken door afgekolfde melk te geven. Wellicht wel jouw eigen hechting aan je kindje. Je doet immers daadwerkelijk iets voor hem. Veel kolvende moeders (vooral in ziekenhuissituatie's) hebben vaak het idee dat het kolven op dat moment het enige is wat zij voor hun kindje kunnen doen, en dat kan bijdragen aan het goede gevoel dat je erover hebt en voor je kindje voelt. Ook het feit dat je met je eigen melk meer bijdraagt aan de gezondheid van je kindje kan je een goed gevoel geven.
G

Ik denk ook dat kinderen zich sowieso hechten aan hun ouders, en ik heb ook nergens gezegd dat dit niet zal gebeuren als je kunstvoeding geeft ipv borstvoeding. Ik heb gezegd dat borstvoeding geven de hechting tussen moeder en kind beter zal laten verlopen en dat er wat dat betreft dus minder problemen zullen ontstaan (in vergelijking met de problemen die Hombre verwacht bij kinderen die lang borstvoeding krijgen).
G

Voeden aan de borst bij adoptiekinderen

Dit is zeker een mogelijkheid, maar het vereist heel veel inspanning en energie, en dan is het nog maar de vraag of het kindje aan de borst wil of kan drinken. Maar ik ken ook ervaringsverhalen waarbij het gelukt is om een geadopteerde baby succesvol aan de borst te krijgen. Dat dit een positieve bijdrage aan de hechting levert lijkt me overduidelijk.
G

Lesbisch stel dat allebei wilde voeden

Mijn collega heeft al een keer een lesbisch stel begeleidt waarvan de niet zwangere vrouw heel graag haar melkproductie wilde opwekken zodat zij de baby ook aan de borst kon nemen. Voor deze moeder speelde vooral het stuk hechting een grote rol in haar wens om haar borstvoeding op gang te krijgen. Jammer genoeg is het haar ondanks grote inspanning (kolven,medicijnen etc) niet gelukt om een acceptabele melkproductie op gang te krijgen.....
G

Niet kunnen herinneren of je borst of kunstvoeding hebt gehad

Ik heb al een paar keer zien opduiken dat je je later toch niet meer kunt herinneren of je borstvoeding of kunstvoeding hebt gehad en dat dit dus niks uit zou moeten maken voor de hechting. Het is natuurlijk waanzin om zo'n bewering te doen. Dat zou betekenen dat vroege ervaringen niet bijdragen aan je geestelijke en emotionele ontwikkeling op latere leeftijd. Er zijn zelfs aanwijzingen dat kinderen in de baarmoeder al ervaringen opdoen die hun geestelijke en emotionele ontwikkeling vormen. En juist in je eerste levensjaar is alles wat je meemaakt van onuitwisbare invloed op hoe je als volwassenen zult worden. Kijk maar naar kindjes die affectief verwaarloosd zijn tijdens hun eerste levensmaanden in een kindertehuis of bij een verwaarlozende ouder. Die hebben later in hun leven te maken met de problemen hiervan.
G

Je stelt dat de hechting beter zal verlopen, daarmee suggereer je toch dat het minder goed verloopt bij flesvoeding. Huid op huid contact kan ook zonder borstvoeding, is mijn ervaring.

Hm...

Sommige dingen veranderen nooit. Zoals de kruistocht van de moedermelkstrijdsters
Niks mis mee, hoor, want moedermelk is het gezondst, maar de oogkleppen die die strijdsters hebben zijn behoorlijk ongezond. Lees hierboven de verhalen maar van de moeders die het echt niet voor elkaar kregen, al deden ze nog zo hun best (ik hoor hier helaas ook bij, ondanks zeer deskundige pro-moedermelkbegeleiding).
Ik sta verbaasd te kijken naar de mogelijkheden van borstvoeding door bijvoorbeeld adoptiefmoeders. Ik geloof best dat dat kan, maar hoe...? En dan lees ik deze zin:
"Jammer genoeg is het haar ondanks grote inspanning (kolven,medicijnen etc) niet gelukt om een acceptabele melkproductie op gang te krijgen....."

MEDICIJNEN, zeg je...?

Borstvoeding en medicijnen... Toen ik in '95 moeder werd wist ik al dat dat geen prettige combi kan zijn. Wat voor medicijnen heb je nodig om borstvoeding te stimuleren? Hormonen?

Mijn eerste, niet bepaald genuanceerde reactie is: wat ziek, om zelfs met medicijnen die borstvoeding tevoorschijn te willen drammen!

Mijn tweede, wat genuanceerdere reactie: wat fijn dat er voor dat soort gevallen kunstmelk bestaat...!

En dat allemaal vanwege die hechting... Ik krijg er bijna de slappe lach van, als het niet zo in- en intriest zou zijn. Dus al die falende borstvoedmoeders zouden een slechtere hechting hebben met hun baby?

Moedermelk is de allereerste keus, maar wat ben ik dankbaar dat er een alternatief is voor moeders die snel droogstaan, babies die weigeren te happen, lesbische partners en adoptiemoeders! En die hechting komt echt wel in orde!

Dat was de bedoeling maar de voeding liep teveel terug. Ik heb toen nog wel uitgezocht hoe ik het zou kunnen verbeteren maar dat was een kwestie van meer aanleggen, en dat was niet mogelijk. 's nachts kregen de kinderen sowieso geen voeding meer, dus het ging alleen om de voedingen van 7 en 19 uur. Beetje weinig om dan je productie op peil te houden, denk ik.

Pleur toch op

Ik zeg hier helemaal niets over hechting.

Wij doen thuis gewoon zoals wij het doen. De 'reële omstandigheden' kunnen me de reet roesten. Zoals het bij ons gaat bevalt ons prima, kan het iedereen aanbevelen, maar als je er geen zin in hebt, ook prima, niet mijn pakkie-an.

Maar kom niet aan met onzin als 'incest', 'sex' of 'leugens'. De gemiddelde Nederlandse vrouw die ik in het wild tegenkom is te bedonderd om er veel energie in te steken. En ja, er zijn ook vrouwen die veel moeite en verdriet hebben. Gek genoeg kom ik die alleen op fora tegen en nooit in real life. Allemaal best hoor. Vrij land enzo. Maar ga dan niet tekeer tegen een niet bestaande bv-mafia.

Nou nou dirksmama

Jij bent de enige die tekeer gaat hier.
Wat is er loos? Heb je je gourmetvlees aan laten branden gisteren?

Ja dat was o.a. ik galax.

Mijn dochters weten niets meer van vroegere fijne ervaringen. Borstvoeding is in mijn ogen voeding. Een wonder hoe het lichaam in voeding voor een zuigeling kan voorzien, daar doe ik niks aan af.
Het overdrevene waarin je dingen stelt, het gemak waarmee je stellingen omdraait: als het zo is is het omgekeerd dus zo, het gemak waarin je dan andere meningen als waanzin bestempeld, dát klopt niet.
Borstvoeding is slechts een ervaring, als je dat graag wilt geven is het prima dat het kan. Als je ervan geniet (ik met mijn ervaringen dus niet) is het ook allemaal prima. Maar dat lyrische gedoe, daar ben ik het niet mee eens. Je zei zalig zijn de armen van geest, dat houdt in dat die de hemel bereiken dus daar is niks mee.
Wel leiden er meerdere wegen naar rome, naar voeding, naar hechting, naar warmte, naar intimiteit. Gelukkig maar.
Waar borstvoeding niet lukt zijn er gelukkig vervangers, anders sterven er babies. Ik zou daarom kunstvoeding nooit als nadelig bestempelen. Het was onze redding.
Die verwaarloosde kindjes gun ik een ouderpaar, liefde, warmte, kleding en een gevuld buikje. Niet perse borstvoeding.
De opmerkingen van je wilt toch het beste voor je kind vind ik apart. Iedereen doet dingen naar eer, geweten en beste kunnen. Ik zeg toch ook niet dat elk kind maar vwo moet doen omdat ik mn kind het beste gun, dat pa en ma maar veel moeten werken zodat ze hun kind het beste kunnen geven? Als iets niet kan dan kan het niet, als je het niet wilt omdat je andere dingen belangrijker vindt dan doe je het zoals jij denkt dat kan en moet, dat geldt voor ouder en kind.
Er zijn mannen zat die hun kinderen alleen opvoeden, pas een documentaire gezien, die doen het beter dan ik hoor.

Foei dirksmama

dat is geen net taalgebruik. Je grijpt het vinden van een stuk hout aan om eens flink rond te meppen. Jammer.
Dat het bij jou is gelukt en goed bevallen wil niet zeggen dat dat overal zo is.

Nou dirksmama

Je schrijft: " En ja, er zijn ook vrouwen die veel moeite en verdriet hebben. Gek genoeg kom ik die alleen op fora tegen en nooit in real life." Kom eens langs bij mij thuis als je durft. Nodigen we de lactatiekundige ook uit, ja?
Er zijn ook mensen die vinden dat ze heel verantwoord bezig zijn maar waarbij effecten van dat verantwoorde gedrag ruimschoots worden overschaduwd door de rigide en onaangename houding waarmee ze dat doen. En dat is dan ook weer ongezellig voor de kinderen en niet altijd gunstig voor hun ontwikkeling.

Belle

Niet zo hoog van de toren blazen over iets waar je geen verstand van hebt. Heel veel medicijnen kunnen gewoon gebruikt worden als je borstvoeding geeft. Moedermelk met een fractie medicatie is nog altijd te verkiezen boven geen moedermelk/borstvoeding. Er zijn verschillende mogelijkheden voor een vrouw om haar melkproductie op gang te brengen. Het kan door de doodgewone (wereldwijd geaccepteerde) anticonceptiepil te slikken en het kan ook door een regulier medicijn tegen maagklachten en misselijkheid te slikken (dat ook wereldwijd door zeer veel mensen gebruikt wordt). Dit medicijn (Domperidon) heeft als neveneffect dat de melkproductie gestimuleerd wordt.
Je reactie is inderdaad bijzonder ongenuanceerd. Die vrouwen willen helemaal niks drammen. Ze willen proberen om een intense wens uit te laten komen. Wat jij en ik daarvan vinden is totaal niet belangrijk. Over falende borstvoedingsmoeders wil ik het al helemaal niet hebben, want ik weet hoeveel verdriet deze moeders hebben als het niet lukt om hun kindje succesvol aan de borst te krijgen. Dan is falen het laatste woord dat ik daarbij noem (of zelfs maar zou denken). Als je door omstandigheden niet kunt of mag voeden of niet genoeg moedermelk kunt produceren (ondanks deskundige begeleiding)is de tweede optie overigens donormelk. Kunstvoeding staat pas op een volgende plekje in de rij.
G

Borstvoeding/huid op huidcontact en effecten

Op zoek naar een onderzoek kwam ik harde cijfers tegen over het aantal vrouwen in Petersburg dat na de bevalling hun kindje (en het ziekenhuis) verliet en de relatie tot huid op huidcontact en borstvoeding. Lees en huiver:
Terug naar boven

Een onderzoek naar het BFHI en het in de steek laten van pasgeboren baby

In Rusland en eerder in de voormalige Sovjet Unie is het in de steek laten van baby's (infant abandonment) een ernstig probleem, hoewel dat gewoonlijk wordt ontkend. Dat was een paar eeuwen geleden wel anders. Ten tijde van Catharina de Grote in de 18e eeuw werden juist grote beloningen uitgeloofd aan vrouwen die vondelingen opnamen en verzorgden. Gevonden kinderen van lijfeigenen kregen de vrijheid en mochten naar school, met het gevolg dat de weeshuizen de stroom vondelingen niet meer aankonden. Nog steeds vormt dit in de steek laten van kinderen een serieus sociaal en economisch probleem in Rusland, dat groter wordt met de afname van de welvaart.
Internationale studies geven aan dat verlaten kinderen een groter risico lopen op ontwikkelingsachterstanden en psychologische stoornissen en vaker slachtoffer worden van kindermishandeling. Toch is het moeilijk onderzoek te vinden dat kijkt naar maatregelen om deze infant abandonment te voorkomen.In het onderzoek1 dat we hier bespreken is nagegaan hoe het verloop van deze infant abandonment is geweest gedurende de periode 1987-1998 in een groot ziekenhuis in Sint Petersburg, kraamkliniek 11. Vanaf 1992 heeft men daar de gangbare nationaal gereguleerde begeleiding van kraamvrouwen drastisch gewijzigd, omdat men ging werken met het UNICEF Baby Friendly Hospital Initiative. In de tabel ziet u de voornaamste verschillen.

Voor BFHI
'87-'92

Na BFHI
'93-'98

1e contact moeder/kind

na 8 uur

meteen

duur 1e contact

30 min

24 uur rooming in

1e voeding

alleen flesvoeding

meestal borstvoeding

% tijd dat baby bij moeder is

13 %

100 %

rooming in

nooit

altijd

aantal vrouwen per verloskamer

6-8

1

aantal vrouwen per kamer

6-8

1-2

duur verblijf gemiddeld

8,8 dagen

7,1 dagen

bezoek van vader & familie

nee

ja

verlaten per 10.000 geboortes

50,3

27,8

De mate van infant abandonment is dus aanzienlijk lager geworden in deze periode. Meteen in 1992 ging dit getal van gemiddeld 50,3 naar 33 per 10.000 en in de jaren '97 en '98 waren het nog 17 kinderen per 10.000 geboorten. Dit is overigens helemaal tegen de 'trend' in: in een andere grote kraamkliniek, nummer 16, zijn in dezelfde periode van 1992-1995 juist 32 % meer kinderen achtergelaten door hun moeders. Deze tragische tendens wordt verklaard door ernstige economische malaise in het land. De slechte economische omstandigheden hebben overigens ook geleid tot aanzienlijk lagere geboortecijfers. In kraamkliniek 11 werden in '87 ruim 3200 baby's geboren en in '98 nog maar 1815.
In 1991 heeft een andere onderzoeker in Thailand vergelijkbare resultaten gesignaleerd. Daar nam infant abandonment af van 33 tot 1 per 10.000, nadat de scheiding na de geboorte was teruggebracht van gemiddeld 6,3 tot 1,6 uur en alle baby's 24 uur bij hun moeder bleven.
Zweedse onderzoekers2 hebben als verklaring gewezen op de hogere oxytocinegehaltes als moeders meteen na de bevalling hun baby aanleggen en daarna zeer frequent voeden. En oxytocine leidt onder meer tot euforie, een hogere pijndrempel en een groeiend gevoel van warmte en liefde voor het kind, dat de moeder als het hare gaat accepteren.
In het Russische onderzoek wordt ervoor gepleit breed gebruik te maken van dit natuurlijke mechanisme om te voorkomen dat baby's verlaten worden, een methode die bovendien niet veel kost. Iets anders dat nader onderzoek behoeft is de vraag of deze interventies ook het risico van kindermishandeling in de eerste levensjaren kunnen verminderen.

1. Effect of the Baby-Friendly Initiative on Infant Abandonment in a Russian Hospital. Natalya M. Lvoff et al. Arch Pediatr Adolesc Med; vol 154: 474-477, 2000
2. Elevation of oxytocin level in early post partum women. E.Nissen et al. Acta Obstet Gynecol Scand; 74: 530-533, 1995

Jade

Jade,
ik weet best dat het heel soms lukt voor een adoptiemoeder om borstvoeding te geven. Maar dat rechtvaardigt Dirkmama's tekst "de meeste adoptiemoeders kunnen ook gewoon borstvoeden" in het geheel niet. Vooral de woorden "de meeste" en "gewoon" stuiten me tegen de borst.
Ik ken bijvoorbeeld iemand bij wie meerdere zwangerschappen in diverse stadia waren misgegaan en van wie het lijf al meerdere keren geheel in voorbereiding was op borstvoeding. Zij adopteerde een kind direct bij de geboorte en zelfs haar is het ondanks vele inspanningen en medicijnen niet gelukt om borstvoeding op gang te krijgen. Dat gaf hernieuwd verdriet en ik was oprecht boos dat er mensen waren die haar op het idiote idee hadden gebracht om deze heilloze onderneming te beginnen.
Alle andere adoptiekinderen die ik ken waren gewoon te oud om het mee te proberen.
Dus nee, het is "de meeste" adoptieouders niet gegeven om "gewoon" de borst te geven.
Overigens ben ik een voorstander, maar niet een voorvechter van borstvoeding. Mensen moeten dat soort dingen gewoon zelf weten en mits de voorlichting in orde is, lijkt het me dat we ons dan verder niet moeten bemoeien met hun keuze.

Laminaat

Dirksmama

Tja, ik kan er niets aan doen dat je niet bij mij in de buurt woont. Bij de eerste twee kinderen heb ik het geprobeerd, melk genoeg, kinderen geen zuigreflex (agv keizersnede), borstvoedingscursus en lactatiekundige en uit laten hongeren past niet in mijn hechtingsproces.
Drie maanden gekolfd maar qua hechting heeft dit natuurlijk geen voordeel. Bij het derde kind 8 dagen gekolft om borstvoeding op te wekken, lactatiekundige erbij en allerlei hulpmiddelen, geheel kapotte tepels, geen druppel melk.

Drie gezonde en goed gehechte kinderen. Ik geloof een heleboel, maar niet dat hechting alleen afhangt van borstvoeding.