Merkwaardige zin in brief op ouders.nl (borstvoeding en samen slapen)

Massi

Natuurlijk houd ik van haar niet minder, dat is niet wat G. bedoelt (denk ik). Maar we hebben samen wel een prachtige ervaring gemist.===
Ik heb mijn oudste anderhalve week de borst proberen te geven en toen ben ik overgestapt op de fles. Ik heb dat volledig geaccepteerd en heb net zo met haar geknuffeld en intieme voedingsmomenten gehad als met mijn jongste dochter, die ik wel 8 maanden borstvoeding heb kunnen geven. Natúúrlijk is borstvoeding geven een hele bijzondere ervaring, ik ben dankbaar dat ik het heb mogen doen, maar een beetje cru gezegd weten kinderen later echt niet meer welke ervaring ze gemist hebben als ze de borst niet gehad hebben.

Koemelk is normaal, ha!

"Zo`n kind van 10 kilo wat aan je borst hangt wordt ook wat troosteloos gelebber. Hij at intussen brood, warm eten en dronk uit een beker dus als voedingsbron werd de borst langzamerhand overbodig."

Dus je geeft KOEmelk daarna? Want melk is tot een jaar of zeven toch echt niet overbodig hoor.

Vreemd trouwens hoe dit draadje is ontspoord van een "samenslaap" draadje in een melkdraadje.

De reële omstandigheden

Doen er wel toe. Dat is nu eenmaal zo. Maak koemelk onbetaalbaar of erg duur....en poedermelk ook, nog duurder misschien.
En al die mensen die commentaar hadden zullen er opeens héél anders tegen aan kijken. En het ook best geoorloofd vinden, zelf héél logisch en ook aanvaardbaar in het openbaar voor kleuters.
Zullen we erom wedden?
groeten albana

Wiebe nik

"en dan had ik de keuze: 1) een onhandelbare keihard krijsende overspannen peuter, of 2) eventjes onopvallend peuter aan de borst en daarna een rustig, prettig, makkelijk kind. Nou, dan wist ik wel wat het minst aanstoot zou geven! Het bleek trouwens dat men dan niet eens doorhad dat kind aan de borst was geweest. "Hoe komt hij opeens weer zo rustig?" was dan de vraag, en dan bleek dat men het niet gezien had dat hij even aan de borst was geweest."

Ik had zo'n geval rond zijn 2e verjaardag. Barbecue, beetje laat, vermoeid gedrag, dus even aan de borst om te kijken of hij zou slapen. Dat deed hij niet, maar hij was wel ineens blij en rustig daarna. Omdat ik gewoon in de kring had gevoed zag men waardoor dat kwam. Betere voorlichting kun je niet geven

Maar nou heb ik wel het voordeel dat je bij mij niks ziet, ben niet zo groot bedeeld.

Ja koemelk is normaal

Mensen houden al eeuwen koeien, geiten, yaks of kamelen voor hun melk. Kinderen ruim 4 jaar moedermelk geven is niet standaard. Nu niet en vroeger niet. Denk zelfs wereldwijd niet.
Ik zie het nut niet van langvoeden. Kind maakt allang zelf antistoffen aan. De uitleg van Wiebe over troost en genot van kind maakt het voor mij niet begrijpelijker. Troosten kan ook zonder eten of drinken.
Lijkt mij ook lastig als je meer kinderen hebt, voeden terwijl je zwanger bent en daarna baby en peuter aan de borst.

Wiebe/albana

wiebe: eens, en juist daarom vond ik het jammer dat Galax. de woorden tegen hombre was het meen ik, kracht bijzette met zo'n argument, totaal onnodig.

albana: als die voeding onbetaalbaar werd, veranderde mijn mening over langvoeden niet, ik had alleen een immens probleem gehad, want mijn beide babie's waren zwaar allergisch en daar had ik niet tegenop kunnen dieten.

Nuance

Wat jammer dat er toch mensen zijn die menen die ik ze een schuldgevoel aan wil praten door mijn uitspraak over de emotionele aspecten van borstvoeding. Hombre meent dat je kinderen schade aan doet door ze lang borstvoeding te geven. Ik zet daar tegenover dat ik zeker weet dat er meer kinderen schade hebben ondervonden van het feit dat ze geen borstvoeding hebben gehad, dan van het feit dat ze lang borstvoeding hebben gehad. Ik kan me absoluut niet voorstellen dat er een kind is dat schade heeft ondervonden omdat het lang borstvoeding heeft gehad. Dat is de reden waarom ik mijn uitspraak deed. Iedereen die zich verdiept in de gezondheidsaspecten van borstvoeding weet dat borstvoeding geven de hechting tussen moeder en kind sterker maakt. Als je dit omdraait betekend dit dus dat geen borstvoeding geven de hechting tussen moeder en kind minder sterk maakt ( of kan maken !!).
Dit is ook puur een lichamelijke kwestie. Als je borstvoeding geeft komt het stofje oxytocine vrij. Dit stofje bevordert de hechting en de aantrekkingskracht. Een aanrader is het boek de Oxytocinefactor van Kerstin Moberg.
G

Mwoah dat vind ik amper een nuance

je kunt niet alles omdraaien. Je weet niet hoelang ik mijn baby bij me had zonder die borstvoeding en wat ik er verder mee deed en hoe het ze heeft gemaakt als volwassenen nu. Er speelt veel meer mee. Feit voor mij blijft dat je op deze manier argumenten aandraagt die kwetsend zijn voor mensen die niet of niet lang (kunnen) voeden. Mijn dochter heeft geen idee hoe lang ze aan me gehangen heeft of niet, sterker, volgens mij weet ze niet eens meer waar ze op groot is gebracht; ze hebben het me nooit gevraagd en ik heb het ze nooit gezegd. Momentopnames als borstvoeding heb ik evengoed gehad: aantrekkingskracht tot mijn eigen kind en gelukzalige gevoelens, evenals alle andere gevoelens.
Als je lang wilt voeden moet je dat vooral doen, maar om dan te stellen dat de andere kinderen dús wat missen, tekort komen vind ik not done. Anders kan namelijk ook en is ook goed. Leuk ook voor adoptiemoeders die niet hebben kunnen baren of voeden. Ik vind het gewoon echt geen handige opmerking, ik zal er over ophouden maar ik blijf er wel bij.

Mix adoptie

Mix, de meeste adoptiemoeders kunnen ook gewoon borstvoeden.

Als je dit omdraait betekend dit dus dat geen borstvoeding geven de hechting tussen moeder en kind minder sterk maakt ( of kan maken !!). Dat noem ik geen nuance. Het is van zoveel andere factoren afhankelijk, die hechting.

Pakje

Knap als je met een pakje wicky troosten kunt.
Ik vond het handiger om een hysterische peuter even aan de borst te nemen.
Borst drinken ze dan allang niet meer voor de dorst.

En verder

kan het me geen bal schelen wat de omgeving zegt of denkt. Al moest ik in mijn blote billen de samba dansen, als dat beter was voor mijn kind had ik het gedaan.

Dirksmama

Voeden na adoptie kan alleen als je een baby adopteert. Er zijn ook veel mensen die een ouder kind adopteren. Ook babies van enkele maanden of ouderen die geadopteerd worden willen/kunnen lang niet altijd meer leren drinken aan de borst. Dus dat je in het grootste deel van de gevallen borstvoeding kan geven na adoptie lijkt me ook wat ongenuanceerd.

Trouwens met een pakje Wicky kan je een peuter ook heel goed troosten. Echt waar. Sterker nog ik kan een peuter zelfs zonder enig voedingsmiddel troosten met gewoon een knuffel.

Brunette

Je stelt dat het makkelijk is om je kind lang borstvoeding te geven, waar je als voorbeelden hygiene, flesjes omspoelen, flesjes verwarmen, dure poedermelk enz. aangeeft. Maar dat zijn nou juist zaken die vanaf dreumes/peuter leeftijd helemaal niet meer relevant zijn. Op die leeftijd eten en drinken ze met de pot mee, dus in plaats van de borst 1 of 2 maal per dag is het gewoon een bekertje melk en dat is nou niet bepaald ingewikkeld. De enige redenen om na de babytijd nog borstvoeding te geven is als het kind er zelf om vraagt.
Gr. Bibi

Wiebe nik

Jij vind dat borstvoeding meer is dan voeding. Dat betekend niet dat dit ook echt zo is.

Ik heb zelf het geven van borstvoeding nooit als iets emotioneels ervaren. Het was rationeel gezien de beste keuze (beste voeding voor kind en meest praktische) maar het emotionele aspect heb ik zelf nooit zo ervaren. Ik heb nooit gemerkt na het stoppen van de borstvoeding dat ik meer moeite had om mijn kind te troosten of emotioneel contact met mijn kind te leggen.

Ik zie ook werkelijk niet in wat borstvoeding voor een baby emotioneel voor meerwaarde heeft boven een uit een flesje drinken in de armen van mama/pappa.

Gezondheidstechnisch sta ik volledig achter het voordeel van de borstvoeding maar ik zie geen enkele grond voor de emotionele meerwaarde.

Zucht natuurmafia

Ik ben niet zo'n goeie melkkoe. Daar heb je verschillen in, zit bij ons in de familie. Ik heb dus van meet af aan een mix van borstvoeding en kunstvoeding gegeven. Diverse malen advies gevraagd bij zo'n borstvoedingvereniging. Ik kreeg altijd een ideologisch verhaaltje, dat IEDERE VROUW borstvoeding kan geven, no matter what. En dat het alleen maar aan jezelf ligt als het kind honger heeft en afvalt (nee, ik heb het niet over de eerste week, voordat iedereen me op mijn nek springt). Eigen schuld, moest ik maar vaker aanleggen enz. Intussen tot volle tevredenheid borst- en kunstvoeding naast elkaar gegeven, 7 maanden lang. Nu lees ik hier weer dat adoptiemoeders ook makkelijk borstvoeding kunnen geven. Ook al niet waar, kan alleen in uitzonderlijke gevallen en dan nog met veel kunst en vliegwerk. Idioten.
Kenmerkend aan zo'n ideologie:
-Zaken verabsoluteren en daar anderen continue mee confronteren, no matter what.
-Informatie die niet past in het eigen plaatje negeren (nee mevrouw, echt waar, er bestaan geen vrouwen die onvoldoende voeding produceren)
Feiten bijvoorbeeld:
-Borstvoeding is vooral ook beter in ontwikkelingslanden waar schoon water, geld voor voldoende poeder en goede informatie schaars zijn. In rijke landen is borstvoeding om een aantal redenen aan te raden. En om een aantal redenen ook af te raden: Moeder kan ziek zijn en afhankelijk van medicatie. Of verslaafd aan iets. wij wonen in een giftige omgeving en moedermelk bevat inmiddels allerlei narigheid zoals POPs, dioxine-achtige stoffen enz. Hoor je ze ook nooit over.
Ze houden kennisvermeerdering en daardoor vooruitgang tegen. Want ze weten alles al. Borstvoeding mevrouw, altijd en onder alle omstandigheden. Griezels, dat zijn het.

Galaxias

Als je dit omdraait betekend dit dus dat geen borstvoeding geven de hechting tussen moeder en kind minder sterk maakt ( of kan maken !!). ==
Goed dat je het laatste er nog even bij zet, want als bewezen feit zou je uitspraak het niet halen volgens mij.

Dirksmama

Als je als moeder alleen in staat bent om troost te bieden met een ontblote borst, dan is dat niet echt creatief te noemen, alleen maar gemakkelijk. Ik zou mijn borst echt niet uit mijn jas geplukt hebben midden in Blokker bij een ontroostbaar kind. Dus dan moet je het ook anders oplossen. En hoe moeten vaders troosten als dat nodig is? Troost kun je op zoveel manieren bieden. Ik vind dit soort opmerkingen in het belang van '(lang)borstvoeding is beter' zo vreemd.

Dirksmama, je liegt.

Dirksmama: "de meeste adoptiemoeders kunnen ook gewoon borstvoeden"

Dit is woord voor woord gelogen. En het is gemeen om zoiets te schrijven. Een deel van de adoptieouders adopteert omdat het zwanger worden/zijn niet wil lukken. En dan lezen ze jouw tekst en moeten dan denken dat ze hier ook weer in falen.

Waarom schrijf je zoiets?

Laminaat

En on topic

Mw. van der Veen-Kolkena vermeldt in haar cv: Opleiding Lactatiekunde Hogeschool Utrecht en Christelijke Scholengemeenschap Assen. Verder zie ik geen kwalificaties. Ik vind dat geen aanbeveling om haar in te huren als vertaler, ook niet van een boek over babies. Inderdaad, vertalen is een (moeilijk) vak. Ook als het over een onderwerp gaat waarvan je meent dat je er verstand van hebt.
Verder lijkt mij dat minstens een aantal van de opmerkingen van de commissie die onder de column van Henk Boeke staan vermeld, hout snijden. Gebruik van dezelfde term voor verschillende dingen is altijd een probleem, ongeacht het onderwerp. Wat er wordt gezegd over de illustraties, kun je ook niet omheen.
Zelf zou ik een opiniërend werk over een bepaalde opvoedingsideologie nooit laten vertalen door iemand die a. geen vertaalopleiding heeft en b. haar inkomen haalt uit het promoten van borstvoeding en een "natuurlijke" benadering van babies.
Hoe babies worden behandeld en benaderd is voor het grootste deel een kwestie van cultuur. En bij cultuur is het niet zo makkelijk om te zeggen wat "het beste" is. Dat het neerleggen van babies in de uitademingslucht van moeders heilzaam zou zijn, is in ieder geval aantoonbaar onzin. De oorspronkelijke auteur van dit werk is dan ook antropoloog en geen medicus. Dat vind ik ook een probleem. Als ik medisch advies wil hebben over wat gezond is, ga ik bij voorkeur niet naar een antropoloog maar naar een ter zake kundige medicus.

Hier een adoptiemoeder

Onze zoon was 4 maanden toen hij kwam en had er al moeite mee om een fles van iemand anders te krijgen. Hij had de meeste tijd zichzelf in zijn bedje gevoed ( met speciaal schuimrubber flessensteuntje). Ik had er wel over gelezen maar dacht dat er wel andere belangrijke dingen in ons gezamenlijke nieuwe leven waren dan borstvoeding op gang zien te krijgen.

Galaxias

Ik dacht dat ik inmiddels wist wie er achter deze nieuwe nick school en vind het dus jammer dat je jouw beroepskennis in eerste instantie zo ongenuanceerd neerzet.
(als je dus bent, wie ik denk dat je bent :o) )

Wiebe nik

"En natuurlijk is het lichamelijke contact en het genot een belangrijk bestanddeel van de borstvoeding".

Hoezo "natuurlijk"? Met het woord natuurlijk beweer je dat dit voor iedere vrouw telt die bv geeft of heeft gegeven. Ik moet je teleurstellen, dat telt niet voor iedere vrouw.

"Huh?! Een knuffel is toch een vervanging van moeder/borst/lichamelijk contact met verzorger, niet andersom toch? Kinderen worden toch niet met een knuffel geboren?"

Ik bedoel met knuffel het lichamelijk contact, de aai over de bol, het troosten.Niet het stoffen knuffeltje uit een winkel. Ook daar had ik geen bv voor nodig, mijn kind werd evengoed getroost door zijn vader.

"Hoeveel melk dat kind binnen kreeg kon jij trouwens niet zien, oudere kinderen kunnen heel efficient drinken."

Geloof me, het had niets met efficiënt drinken te maken. Het was hangen tegen een blote borst en wat gesabbel. Geeft allemaal niets, maar met voeding had het weinig te maken.

Nou ik heb zwaar spijt van de borstvoeding!

Juist door al die verhalen over hoe geweldig borstvoeding was, ben ik veel te lang en veel te neurotisch doorgegaan mijn kind toch maar zelf te willen voeden. Afkolven, aanleggen, vingervoeden maandenlang, elke dag. Ik deed niets anders dan met de borstvoeding bezig zijn. De in allerijl opgeroepen borstvoedingskundige smeekte me op het laatst toch maar op de fles over te gaan. En dat had ik moeten doen, maar eigenwijs en opgestookt door alle verhalen van de borstvoedingsliga ging ik nog door. Dom dom dom. Nu heb ik er zwaar spijt van dat ik gewoon niet eerder aan de fles ben gegaan. Mijn kindje heeft geleden onder een te vermoeide, obsessieve moeder. Mijn schuld hoor, ik had anders moeten kiezen. Dus laat dit een les zijn voor anderen.
Als het lukt en (eventueel met wat extra moeite) goed gaat, vind ik het fantastisch. Maar spiegel het nu niet voor als altijd goed want dat is het niet. Niet altijd.

Ja, hij kreeg koemelk na het eerste jaar. Mag dat niet? Ik begrijp je posting niet zo goed, geloof ik. Zoon is nog steeds gek op melk en melkproducten, hij is nu 13.

Borstvoeding/hechting

Ik heb ook nooit gevoelens gehad over de perfecte hechting met mijn kind door het geven van borstvoeding. Ik zag het als voeding, perfect geregeld door de natuur en ik was gemotiveerd om dit te verstrekken.
Als ik zoon had gevoed met de fles was onze hechting echt niet minder sterk geweest.
Aan de volwassenen om mij heen kan ik niet merken of ze vroeger nu wel of geen borstvoeding hebben gehad. Of ze een betere hechting hebben met hun moeder. Ook bij vriendjes van mijn zoon heb ik geen idee of ze wel of geen bv hebben gehad. Het is niet echt een gespreksonderwerp als je kinderen wat groter zijn.
Eigenlijk vind ik het niet eens interessant. Borstvoeding of flesvoeding, als je kind maar lekker groeit. Ik ben ook geen moeder die vindt dat ze "een betere moeder" is omdat ze bv heeft gegeven.

Boeit me allemaal niet

Jammer voor de mensen die met tegenzin borst gaven of wat dan ook, maar wat moet ik daar mee? Pech voor jullie dan toch?
Bij ons werkte borst naar alle tevredenheid van alle partijen. Dorst werd gelest met pakjes, maar borst was na verloop van tijd ook niet meer voor de dorst.

En o gruwel o gruwel, we zijn langer dan 60 maanden doorgegaan.

Wat ben ik blij dat ik vroeger collega's had die me vertelden dat ze tot hun 8e of 9e borst gekregen (ja hoor niet in Nederland, maar in Oost Turkije) en dat ze daar alleen maar goede herinneringen aan hadden. Zodat ik gelukkig al wist dat noch mijn kinderen, noch ik freaks waren.

En dan nog een keer die reële omstandigheden

Ik vind de reële Nederlandse omstandigheden verre van ideaal. Moet je dan die verre ven ideale reële omstandigheden dan maar als norm nemen?

Waarom dan niet de reële omstandigheden van Zweden, of Somaliland of Kazachstan of de Northern Territories pakken of zo?

Galaxias

G, je nuance helpt geen bal, en je uitleg is niet erg slim. Bv draagt bij aan de hechting. Kan best, maar in mijn geval droeg het bij aan een ppd, omdat het niet ging (ook niet met ondersteuning van lactatiekundige), ik steeds uitgeputter raakte etc etc. En dan stel je dat het omgekeerde dus waar is, of kan zijn? Geen bv kan bijdragen aan slechte hechting. Als je bent wie ik denk dat je bent is dit je vak onwaardig. Toen mijn zoon 3 was zei hij al: als het regent zijn de ramen nat, maar als de ramen nat zijn hoeft het niet te regenen!

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.