Kind met allergie niet in opvang
Wat vinden jullie hier nou van? Ik ben met stomheid geslagen!
Binnenland
Kind met allergie niet in opvang
Geplaatst: 11 december 2008 22:30, laatste wijziging: 11 december 2008 23:28
van onze redactie binnenland
DEN HAAG - Kinderen met een ernstige allergie kunnen door kinderdagverblijven worden geweigerd. In een aantal gevallen is dat al gebeurd.
De vrees is dat het veel vaker zal voorkomen nu de Geschillencommissie Kinderopvang heeft goedgekeurd dat een eenjarige jongen met een zware koemelkallergie mag worden geweigerd.
De commissie stelt dat van de leidsters van de opvang niet kan worden verwacht dat zij zich volledig op zo'n kind concentreren om te voorkomen dat het met koemelkproducten in aanraking komt. De Tweede Kamer en het Informatiecentrum Nederlands Anafylaxis Netwerk (NAN) zijn bang dat opvangorganisaties op grond van deze uitspraak vaker allergische kinderen gaan weigeren. PvdA-Kamerlid Margot Kraneveldt noemt het 'te gek voor woorden' dat deze kinderen er niet terecht kunnen. Ze vreest dat sommige ouders bij het inschrijven van hun kind een allergie verzwijgen. ,,Dat kan zeer gevaarlijke situaties opleveren.''
Het is voor het eerst dat de Geschillencommissie zich over zo'n zaak heeft gebogen. Een uitspraak van de commissie is bindend.
De Belangenvereniging van Ouders in de Kinderopvang en Peuterspeelzalen reageert verbolgen. Voorzitter Gjalt Jellesma: ,,Kinderen met allergieën draaien overal mee. Ik zou niet weten waarom dat in de kinderopvang niet kan.'' Volgens brancheorganisatie MOgroep Kinderopvang zullen opvangcentra niet te pas en te onpas allergische kinderen afwijzen.
De Tweede Kamer wil dat peuterleidsters in opleiding les krijgen over allergie bij kinderen.
Zo werkt dat dus
cameron:"in het pedagogisch beleidsplan waar ik niet bij kan omdat ik er niet meer werk."
Zo werkt dat dus. De kdv besluit zelf dat ze geen medicijnen mogen geven en vervolgens is dat 'de waarheid' waar maar mee gehandeld moet worden.
cameron:""De mogelijkheden voor het medisch handelen van de leiding op peuterspeelzalen is de laatste jaren wettelijk sterk beperkt."
Oh ja? Welke wet dan?
Nogmaals: een kdv mag de dienstverlening beperken en mag kinderen met een allergie (of wat ook) weigeren. Die geschillencommissie zegt niks geks in de context van de Nederlandse omgang met kinderen.
cameron:"Welles, daar vind je kleine groepen tot bv maximaal 8 kinderen"
Zoek nog even na wat de groepsgrootte is op een kdv tot 4 jaar.
cameron:"in het team en in het ziekenhuis is veel meer medisch kundige hulp aanwezig."
maar het eten wordt verzorgd door een werkstudent die meer monden (afdelingen) te voeden heeft.
Groet,
Miriam Lavell
Lady grey
Nogmaals, het is een levensreddend medicijn. De handeling en sich is niet levensreddend.
Als iemand in anafylactische shock aan een voorbijganger kan vragen om dat middel toe te dienen, kan hij/zij dat ook zelf ! En om die reden zou ik dat ook niet doen. Wie weet zit er wel stiekem iets anders in en help ik op die manier iemand het hoekje om.
Zo mag ook een kdv-leidster weigeren om een medicijn toe te dienen. Zij is geen verpleegkundige en mag geen medicijnen toedienen. Knip en klaar !
Wil een leidster mijn kind ten tijde van een anafylactische shock geen medicijn toedienen, zal ik ervoor zorgen dat die leidster nooit alleen met mijn kind is.
Grtz.
Ardnax
Waar staat dat?
Ardnax:"Zij is geen verpleegkundige en mag geen medicijnen toedienen. Knip en klaar ! "
Waar staat dat? Overigens: Ouders zijn ook geen verpleegkundigen.
Groet,
Miriam Lavell
Ouders
Miriam:
"Overigens: Ouders zijn ook geen verpleegkundigen."
Die zijn wettelijk vertegenwoordiger.
Het punt is, dat je zelf paracetamol mag nemen, of aan je kind mag geven (mits dus je ouderlijk gezag hebt), maar niet aan iemand anders.
Uithuisplaatsen
Sini:"Wat ouders willen en kunnen opbrengen voor je kinderen kun je niet verwachten in een grote groep, het is puur een kwestie van HOEVEELHEID,"
Oke, dus als ze meer dan twee kinderen hebben, dan wordt het zaak dat ene allergische exemplaar uit huis te plaatsen?
tinus:"Het punt is, dat je zelf paracetamol mag nemen, of aan je kind mag geven (mits dus je ouderlijk gezag hebt), maar niet aan iemand anders."
Waar staat dat?
Groet,
Miriam Lavell
Uithuisplaatsen?
Waarheen dan? Is de begeleiding daar beter?
tonny
Klopt
Sini:"Als ouder van 1 (2, 3, 5, 10) kinderen met eventuele aandoeningen, moet je wel, het zijn jouw kinderen. "
Precies. Een kdv hoeft niet en mag dus weigeren. Ouders moeten wel en kunnen dus. Dat is dan ook het werkelijke onderscheid. Al het andere is moeilijkdoenerij over niks.
Het verschilt werkelijk niet van de discussies over opvang op school als de leerkracht plots ziek is. Het is een kwestie van organiseren en dat is op een KDV nog een stukje makkelijker, want de keuken is per defintie dicht. Ongezien uit de koekjestrommel pakken is er niet bij.
Groet,
Miriam Lavell
Wet big
Het toedienen van medicijnen per os, rectaal, vaginaal, via de huid en slijmvliezen is een risicovolle handeling volgens de Wet BIG.
Injecteren is een voorbehouden handeling. De medewerker die deze handeling uitvoert dient te bewijzen dat hij/zij bevoegd en bekwaam is.
Bekwaam houdt ook in: beheersing van theorie en vaardigheid.
Daarnaast dient de directie van de instelling de bevoegdheid om te mogen injecteren op papier te omschrijven daar dit een handeling is die niet tot het officiële SPW-opleidingsprogramma behoort.
Daarom ook dat ouders door een officieel erkende verpleegkundige les krijgen in het injecteren en daarna bekwaam worden geacht tot het toedienen van die medicijnen.
Alleen verpleegkundige, de ambulanceverpleegkundige en de mondhygiënist zijn de enige niet-zelfstandige bevoegden die voorbehouden handelingen (zoals het toedienen van medicijnen) zonder tussenkomst van een zelfstandig bevoegde kunnen uitvoeren.
Echter (en dat is weer geregeld in de grondwet)Iedereen wordt geacht in noodsituaties hulp te verlenen ‘naar beste weten en kunnen’. Er is sprake van handelen in noodsituaties als plotselinge geneeskundige hulp dringend noodzakelijk is en die niet tijdig van een bevoegde is te verkrijgen.
Bijvoorbeeld ingrijpen als iemand dreigt te stikken. In zo'n situatie dient iedereen naar beste weten en kunnen te handelen, ook als niet aan de voorwaarden van de
Wet BIG is voldaan. De Wet BIG is alleen van toepassing op het handelen van beroepsbeoefenaren ‘buiten noodzaak’, dus als er geen sprake is van een noodsituatie.
Daar komt dan weer het beste weten en kunnen naar voren. Vind een KDV(leidster)zich naar beste weten en kunnen niet geschikt om een injectie toe te dienen, dan mag dat dus ook niet verwacht worden.
(zie http://www.minvws.nl/includes/dl/openbestand.asp?File=/images/ondervbh_tcm19-96898.pdf)
Grtz.
Ardnax
In laten slapen
tonny:"uithuisplaatsen Waarheen dan? Is de begeleiding daar beter? "
Nee. Maar dat is nog nooit een argument tegen uhp geweest. Maar goed, dat is een andere discussie.
Schermen met 'dat kan niet' leidt wel tot een vreemde conclusie. Je moet toch ergens met die kinderen heen, nietwaar? Tenzij je ze preventief wilt laten inslapen.
Groet,
Miriam Lavell
Dat zei ik toch al
Als ik een kleintje had met een dermate ernstige allergie, dan zou ik oppas aan huis zoeken (en dan hoeven ze nergens heen 
. Ik zou in dat geval geen kinderdagverblijf overwegen.
Basisschoolkinderen vind ik een ander geval - die zijn ouder en wijzer en krijgen naarmate ze opgroeien meer eigen verantwoordelijkheid.
tonny
Belachelijk
Zie pagina 16 van de ling van Ardnax.
Cameron:"dat beleidsplan wordt geschreven met de richtlijnen van de GG&GD, waarin bv ook bepaald wordt of een ziek kind mag blijven ja of nee."
Daarin wordt niet gezegd dat kdv leidsters geen medicijnen (tot en met paracetamol nota bene, zie tinus) zouden mogen geven.
Cameron:"Het stukje nam ik over van een andere peuterspeelzaal en diende als voorbeeld, daar zou ik verder op moeten zoeken."
Dat stukje betekent dat de beleidsbeslissing genomen is om het niet te doen. De organisatie is vrij om zo'n beslissing te nemen (zichzelf en de werknemers te vrijwaren van bijkomende risico's). Het is niet geldig alsof er van hogerhand (wetgeving) een verbod zou zijn uitgevaardigd.
Cameron:"Zelfs voor de epipen moest er bij ons een formulier worden getekend en anders moesten de ouders die komen geven."
Belachelijk. Maar dit soort drempels opwerpen mag wel.
Groet,
Miriam Lavell
Wil en onwil
tonny:"Als ik een kleintje had met een dermate ernstige allergie, dan zou ik oppas aan huis zoeken (en dan hoeven ze nergens heen . Ik zou in dat geval geen kinderdagverblijf overwegen."
Prima. Maar als alle 'harde excuzen' die hier worden verzonnen om de onmogelijkheden van KDV's kracht bij te zetten werkelijk enige grond zouden hebben, dan zou deze oppas aan huis ook niet helpen. Die mag en kan dan ook niks.
Het lijkt me zinnig om de wil van de onwil en de mogelijkheden van de onmogelijkheden te onderscheiden. Ja, KDV's kunnen zich zo organiseren dat ze wel degelijk allergische kinderen kunnen opvangen. Maar ze hoeven niet inderdaad. De gronden die men gebruikt om niet te willen, mag iedereen gebruiken. Ook die oppas aan huis en zelfs het MKD.
Groet,
Miriam Lavell
Ach, cameron
Cameron:"Dacht het wel. Op de speelzaal (gewoon klaslokaal dus zonder aparte keuken), stonden de koekjes in de voorraadkast, een kast zonder sleutel die met een haakje afgesloten was."
Een kdv ziet er anders uit. Daar zijn voorschriften voor. Maar ook voor een peuterspeelzaal moet het niet zo moeilijk zijn om de koekjes wel buiten bereik van kinderen te houden. Dat doen ze toch hopelijk ook met de schoonmaakmiddelen.
Groet,
Miriam Lavell
Injecteren
Ik kan niet injecteren en ik mag het ook niet. Ik ben geen verpleegkundige, ik heb daar ook niets voor geleerd. En toch mag ik of een ouder waar mijn kind speelt met een vriendje, die pen gewoon gebruiken. Het is een autoinjector, je mikt gewoon ergens in het bovenbeen (niet op de naad van de spijkerbroek svp). Maar als je hierover verder wilt discussieren, ga die discussie dan aan via de link die ik eerder gaf.
Mag wel
Cameron:"Ik kan wel injecteren, maar mocht het daar gewoon niet."
zie pagina 16 van de link van Ardnax.
Groet,
Miriam Lavell (heeft een BIG in huis)
Simpel
a. met voorbedachte rade medicijnen geven mag niet.
b. in noodsituaties dus bij levensbedreiging mag het/nee moet het wel.
c. een kdv mag zelf bepalen op welke gronden ze kinderen weigeren dus ook omdat een sterk-allergisch kind teveel aandacht/tijd kost. Dit geldt ook voor opvang aan huis.
d. maar het is niet verboden een kdv zo in te richten dat een sterk-allergisch kind gewoon veilig welkom is.
en de problemen van een kdv kunnen ook voorkomen op een school. Het verschil tussen een 3 jaar en 8 maanden oud kind en een kind van 4 jaar en 2 maanden is niet zo groot dat het gevaar geweken is. Dus ook t/m groep 2 bestaat hetzelfde gevaar als op een kdv en is het gevaar misschien nog wel groter doordat de groepen groter zijn en een kleuter misschien ook wel gezamelijke vieringen/sport en speldagen schoolfeesten etc. meekrijgt. En ja dan lopen er zo pak hem beet 200 gevaarlijke kinderen (ontbijt/tussendoortjes etc) rond dat kindje.
De vraag is nu willen we dat een kdv een sterk-allergisch kind kan buitensluiten en als dat geen probleem is dan is dat dus ook geen probleem voor scholen/sportclubs etc. Of moet men gewoon proberen (zonder 100 % garantie) zo goed mogelijk een kind op te vangen (net als de ouders dat doen want die kunnen een kind ook niet 100 % van de tijd behoeden dus een ouder kan ook geen 100 % garantie geven) en verder gewoon je gezond verstand gebruiken dus ja in noodsituaties gewoon die epipen gebruiken .
We gaan teveel af op een claim maatschappij en daarom moeten de bedrijven zich steeds meer indekken en daarom deze regel dus of niet soms ???
Zorgplicht
Cameron:"Dat zijn echt geen leuke dingen om mee te maken, of een moeder die haar werk in eerste instantie niet wilde verlaten toen we belden dat het kind een snee in het voorhoofd had(hoefde niet gehecht, maar dat bepaal ik liever niet zelf). "
Je hebt zelf zorgplicht op dat moment hoor. Hop, naar de dokter of eerste hulp met dat kind. De dokter bepaalt of het gehecht moet worden. Wachten op moeder gaat nergens over.
Cameron:"En zo komen er door schade en schande steeds meer regels bij, vallen er andere weer af enz."
Over wiens schade heb je het nou toch steeds? Je bent deelgenoot geweest van een bizarre manier van ontduiken van verantwoordelijkheden. Het is de organisatie zelf die dat verzint om het eigen hachje te redden uit angst voor... wat eigenlijk? Ooit gehoord dat iemand een schadeclaim aan de broek kreeg omdat een leidster met kind naar de dokter ging?
Suf gedoe. Maar het mag. Tenminste, totdat een leidster dood door schuld wordt aangerekend omdat ze niets deed en op de komst van moeder wachtte.
Groet,
Miriam Lavell
Oplossing
cameron:"Das leuk, krijg je hetvolgende: leidster mag niet alleen op de groep staan, kind mag niet worden vervoerd in een auto zonder zitje en zo lust ik er nog wel een paar."
Das leuk, krijg je het volgende: je moet daar een plan voor klaar hebben liggen (arbo wet). Heb je dat niet, dan kan je dat een boete opleveren. Leidt het niet hebben van zo'n plan tot nog meer problemen, dan kun je zelfs strafvervolging verwachten.
Zorg voor back-up. Ouders moeten dat ook als er eentje van de trap af stort.
cameron:"jij dat het niet is gebeurd of kan gebeuren?"
Wat niet is gebeurd, staat nergens. Het kan niet gebeuren inderdaad. Wat wel kan is strafvervolging van scholen, leidsters, omdat ze hun zorgplicht verzaken.
cameron:"Makkelijk is het niet in elk geval."
Ik weet een oplossing: opheffen die scholen, psz's en kdv's. Veel te ingewikkeld die pissende, schijtende, kotstende, koortsig zwetende en allergische kinderen. Zo erg voor die leidsters ook. Echt een traumatische ervaring voor die mensen. Dat kun je ze niet aandoen.
Groet,
Miriam Lavell
Ach ja
Miriam:
"Het lijkt me zinnig om de wil van de onwil en de mogelijkheden van de onmogelijkheden te onderscheiden."
Ja en nee.
Dit is een typische Miriam-tegen-de-rest-van-de-wereld-discussie, waarbij jij alles terugbrengt tot 'onwil'. Maar de grens tussen onwil en onmogelijkheid is niet altijd scherp te trekken, en dit is typisch zo'n geval.
Genuanceerd gezegd; als je werkelijk wil, de portemonnee ver genoeg opentrekt en de andere kinderen zich extreem laat aanpassen; kun je elk kdv aanpassen aan extreem allergische kinderen. Maar dan trek je wel een extreem zware wissel op dat kdv, de organisatie, de huisvesting, de schoonmaak, de gedragsregels, en de andere kinderen.
Overigens lijkt de juiste weg voorwaarts mij een klacht bij de commissie gelijke behandeling (of een vergelijkbare club) wegens discriminatie op basis van lichamelijke handicap.
Welnee
tinus:"Maar dan trek je wel een extreem zware wissel op dat kdv, de organisatie, de huisvesting, de schoonmaak, de gedragsregels, en de andere kinderen."
Je overdrijft ernstig. Bij de kinderen thuis is de omgeving ook niet steriel.
tinus:"Overigens lijkt de juiste weg voorwaarts mij een klacht bij de commissie gelijke behandeling (of een vergelijkbare club) wegens discriminatie op basis van lichamelijke handicap."
En dat is nou jammer, want voor kinderen gaat dat niet op. De gehandicaptenraad is al jaren bezig om dat voorelkaar te krijgen, maar de politiek wil niet. Met precies jouw argumenten trouwens. Men wil het organisaties niet aandoen om gedwongen te zijn rekening te houden met....
Groet,
Miriam Lavell
Ook een oplossing
cameron:"Ik geloof dat het nu tijd wordt voor het rode bankje, k zal het er straks over hebben met degene die je op komt halen"
Ja, zet mij op het rode bankje. Dat gaat pas helpen!
Groet,
Miriam Lavell
Ach jee
Miriam:
"Je overdrijft ernstig. Bij de kinderen thuis is de omgeving ook niet steriel."
Interessante hoeveelheid fouten en vooronderstellingen in 1 zinnetje. Het gaat natuurlijk niet om 'steriel' maar om 'allergeenvrij'. En het gaat niet om 'de kinderen', maar om een specifieke subset, namelijk 'extreem allergische kinderen'.
En dan is het plots wel ff anders; mijn huis is voor mij en mijn kinderen prima. Maar het is niet allergeenvrij. Het is zelfs behoorlijk ongeschikt voor een kind met een zware allergie. Er ligt iig heel wat stof onder de bank, om over de hoeveelheid pindakaas in de keuken maar te zwijgen. Maar dat geeft niet, want mijn kinderen zijn niet extreem allergisch. En ik ben heel blij dat ik geen allergisch kind heb. Want nu kan dat stof onder die bank rustig blijven liggen.
Aanvulling
Een bekend principe uit een verwant gebied: Infectiegevaar. Infectiegevaar is thuis veel beter onder controle houden dan in welke gezamenlijke ruimte dan ook.
Dat is één van de redenen waarom mensen die geen infecties mogen oplopen, juist zsm vanuit het zkh naar huis worden gestuurd -met het advies om daar dan ook te blijven.
Wat wil je nou toch zeggen joh?
"En het gaat niet om \'de kinderen\', maar om een specifieke subset, namelijk \'extreem allergische kinderen\'."
duh.
Kortom: als het bij _die_ kinderen thuis te organiseren is, dan is het _dus_ te organiseren, ook op een KDV.
Infectieziekten hebben er geen ruk mee te maken. Allergie is niet besmettelijk. Een kind met een pinda-allergie niet met pindakaas insmeren heeft enkel betrekking op dat ene kind, niet op het hele kdv. Na afloop moet de tafel schoon, maar dat moet sowieso.
Ik begrijp niet waarom je het allemaal zo ingewikkeld wilt maken. Maar je verkondigt keurig de heersende (politieke) opvattingen. Dus echt kwalijk neem ik het je ook niet.
Groet,
Miriam Lavell
Ach joh
Miriam:
"Kortom: als het bij _die_ kinderen thuis te organiseren is, dan is het _dus_ te organiseren, ook op een KDV."
Je mist het punt. Dus ik ga citeren
Genuanceerd gezegd; als je werkelijk wil, de portemonnee ver genoeg opentrekt en de andere kinderen zich extreem laat aanpassen; kun je elk kdv aanpassen aan extreem allergische kinderen. Maar dan trek je wel een extreem zware wissel op dat kdv, de organisatie, de huisvesting, de schoonmaak, de gedragsregels, en de andere kinderen.
Oja, cgb
Miriam:
"En dat is nou jammer, want voor kinderen gaat dat niet op. De gehandicaptenraad is al jaren bezig om dat voorelkaar te krijgen, maar de politiek wil niet. Met precies jouw argumenten trouwens. Men wil het organisaties niet aandoen om gedwongen te zijn rekening te houden met...."
En waarom trek jij daaruit de conclusie dat klagen bij de commissie gelijke behandeling wegens discriminatie op basis van lichamelijke handicap geen zin heeft? Ik mis het verband ff.
Som het eens op
Tinus, geef eens een lijstje van 'extreme maatregelen' die getroffen moeten worden dan. Misschien verschaft dat je wat meer inzicht, hoewel je natuurlijk eigenlijk tot doel hebt mij het licht te doen zien over al die vreselijke maatregelen die getroffen moeten worden.
Vooruit, grijp je kans: Pinda allergie, en dan?
Groet,
Miriam Lavell
*zucht*
Omdat de commissie gelijke behandeling niet bevoegd is uitspraak te doen over zaken die niet onder de WGB vallen.
Groet,
Miriam Lavell
Zucht ja
Miriam:
"Omdat de commissie gelijke behandeling niet bevoegd is uitspraak te doen over zaken die niet onder de WGB vallen."
Ah, dat is tenminste een duidelijke uitspraak van jou. Waarom kan dat niet meteen?
Verschil
Het verschil met de thuissituatie zit hem denk ik in een aantal dingen.
Inderdaad in de hoeveelheid. En dan gaat het niet om 2 of 4 kinderen maar om veel gevallen om 12 of zelfs 16 (peutergroepen) kinderen per 2 leidsters. Is er een leidster naar de wc of individueel met een kind bezig (flesje geven, luier verschonen, kind naar bed brengen etc) dan heb je dus maar 1 leidster die toezicht houdt op tussen de 12 en 16 kinderen. Heb je zoveel kinderen thuis dan heb je als ouder denk ik ook een probleem.
Daarnaast hebben alle kinderen een leeftijd waarbij nog geenszins rekening kan worden gehouden met de allergie van het betreffende kind. Ik stel me bijvoorbeeld voor dat er tijdens het eten allerlei rotzooi op de vloer beland. Daar gaat na het eten een bezem over heen maar het echte schoonmaak werk vindt pas na sluitingstijd plaats. Er kan dus van alles op de grond blijven liggen. Het kind hoeft daar maar rond te kruipen en een kruimel van heea in zijn mond te stoppen en er kunnen zich al ernstige dingen voor doen. Thuis kan je makkelijker voorkomen dat er iets op de grond beland en ook beter schoonmaken. Bij het kinderdagverblijf moeten die 2 leidsters echter zorgen dat 12 kinderen, schoongemaakt, verschoond en in bed komen. Geen tijd dus voor een grote schoonmaak en alleen daardoor al een groter risico.
Verder is het kind zelf zich nog niet bewust van het gevaar dus dat maakt het risico extra groot. dat is meteen het verschil met school. Heeft het kind de schoolleeftijd dan is hij of zij op een leeftijd waarbij niet meer alles in de mond wordt gestopt en het kind al behoorlijk veel eigen verantwoordelijkheid kan hebben betreffende het eten van dingen waar het kind niet tegen kan.
