Gepest rtl4

Eens!

Hier is een strikt lik op stuk beleid, en dat werkt behoorlijk goed. Een kind moet zich veilig voelen op school.

Een buitenstaander voelen

In de rubriek 'Relaties' heeft eens een draadje gelopen van een mevrouw die zich een buitenstaander voelde. Op het schoolplein ofzo. En wat bleek - dat voelde iedereen zich in dat draadje. Had je zo een draadje met 10-15 dames die zich óók een buitenstaander voelden. Dat vond ik dan wel weer grappig.
Ik voel me nooit een buitenstaander, ik bén een buitenstaander. Dat ben ik al mijn hele leven, zowel in het gezin/familie als op school/werk/etc. Maar dat geeft niet. Dat is namelijk mijn tool. Ik kan heel goed afstand houden en processen bestuderen. Erg handig

Tirza

Vic

Ik denk dat heel veel mensen lezen wat ze willen lezen en de rest overslaan.

Yura

Zo'n verhaal heb ik ook net gehoord. Ze konden die pester niet van school sturen, maar ze waren in tranen toen de ouders van het gepeste kind haar met onmiddellijke ingang van school haalden. De school had letterlijk gezegd dat ze de veiligheid van het gepeste kind niet konden garanderen. Nou, ik vraag me af hoe ze dan de veiligheid van de rest van de klas denken te garanderen, want zo'n pester zoekt natuurlijk meteen weer een nieuw slachtoffer. Vandaar mijn utopische idee voor speciale scholen waar pesters kunnen leren wat acceptabel gedrag is. Dan kunnen de overige scholen tenminste van dit soort types af.

Vic

Je reactie komt ietwat zielig op mij over. Alleen vandaag zijn er al een stuk of twintig reacties geplaatst. Niet iedereen leest de hele draad. Ik lees de vraag van de vragenstelster en de laatste 6 berichten en vaak reageer ik op iets wat mij raakt. Sowieso staat mijn ´alleen berichten van de laatste x dagen´ standaard op 0, anders wordt ik helemaal gek.

Ik vind het nogal sneu om dan te zeggen dat iedereen er dan overheen tettert en je jezelf een roepende in de woestijn voelt.

Je kunt ook een (´eigen´) draadje openen. Dan krijg je ongetwijfeld reacties.

En collega's of bejaarden?

En collega's of bejaarden die pesten die stuur je ook weg of zet je appart in een hokje i.p.v. in de koffiekamer?
Nou knappe kop als je dát voor elkaar krijgt.....ouderen in een verzorgingshuis hebben namelijk 'rechten' en de meesten weten donders goed waar ze 'recht' op hebben en láten zich écht niet zomaar 'weg' sturen. Juist diegene die dat zo goed weten zijn vaak de 'onruststokers'. Echt weg sturen kan zowiezo al niet, ze hebben geen ouders meer waar je ze naartoe kan sturen, ze wónen daar!
Begeleiden is het enige dat dan nog over blijft.
Dát is ook waar ik bang voor ben, dat die 'gepesten' zonder dat er wat veranderd levensfase,na levensfase altijd de pineut zijn! Vreselijk toch?
groeten albana

Moek

Ja dat is vreselijk. Zo'n pestkop heeft gewoon een slachtoffer nodig. Is het dan de bedoeling dat er 29 kinderen van school veranderen en alleen nummer 30 overblijft. Je zou toch op een of andere manier de ouders onder druk moeten zetten denk ik. Ik denk dat het vaak aan de ouders ligt. Heb even zitten googelen en mijn theorie is ook wel wetenschappelijk onderbouwd. Vaak zijn het kinderen die aan hun lot worden overgelaten en weinig aandacht krijgen (dit zag je bij het programma gepest heel duidelijk bij die Yvonne), maar ook ouders die hun kinderen te kort houden en streng zijn vormen een risico. Dit heb ik zelf aan den lijve ondervonden, ik haalde schitterende cijfers in de brugklas, mijn ergste kwelgeest was iemand die misschien op een iets te hoog niveau was geplaatst en alleen maar drieen haalde, ondanks uren stampen. Na elke drie kreeg ze ook nog eens genadeloos op haar kop van haar ouders, eigenlijk snap ik achteraf ook wel dat je dat op iemand als mij afreageert, ze was eigenlijk gewoon heel zielig. Een jongetje bij zoon in elftal vertoont af en toe ook pestneigingen, toevallig ken ik de vader vrij goed en die verkondigt regelmatig vol trots dat hij zo streng is in de opvoeding.

Precies yura

Het is dus denk ik een kwestie van: Niet zoeken naar wie 'de schuld' heeft, maar het van zoveel mogelijk kanten aanpakken. Het slachtoffer helpen om zekerder en weerbaarder te worden en eventuele trauma's te verwerken. De pester helpen om ander gedrag aan te leren en invoelender te worden en eventuele problemen thuis aan te pakken. De omstanders mobiliseren om in ieder geval niet mee te doen, en liefst om de pester te corrigeren.
Dat is heel veel werk voor een school en de rest, en het zal vast allemaal niet lukken.
Maar als je niets doet, dan blijft het zoals het is. Dan zit die pester later in het bejaardenhuis nog steeds de boel te terroriseren. Ik zie die linkse van die blonde dames uit dat programma zo voor me, als bejaarde met een bloemetjesblouse.

Bejaarden

Ik vind dat wel triest zeg. Je woont er dan ook nog, dus je kunt niet 's avonds naar je eigen veilige huis. Toch kan ik me wel voorstellen dat het gebeurt. Mijn schoonouders zijn ook op leeftijd (maar wonen nog zelfstandig hoor) ze hebben een heel druk sociaal leven met allerlei clubjes. Als je af en toe hoort waar al die mensen in die besturen en die clubjes zich druk over maken en wat die over die heeft gezegd en dat die niet daar is geweest etc dan is pesten nog slechts een stapje verder. Ik heb ook een keer gezien dat een schoonzus van mijn schoonmoeder binnen kwam en dat een van haar zussen (komt uit een heel groot gezin) een flauw grapje over die schoonzus maakte en dat ze zo stiekum gingen zitten giechelen, precies zoals ik dat uit mijn eigen brugklastijd kon herinneren. Overigens zette mijn man die ouwe dames (allemaal 65 plus) gelijk op hun nummer, dat ze normaal moesten doen en dat ze toch verdorie geen pubers meer waren. Ik kan me dus heel goed voorstellen dat pesterijen op oudere leeftijd weer aan de orde zijn, is een combinatie van verveling denk ik waardoor je op elkaar gaat zitten letten en het verdwijnen van remmingen. Weet niet of dit een officieel erkend verschijnsel is, maar dat weet Albana vast wel, het valt mij altijd op dat bejaarden hun schaamte lijken kwijt te raken. Ze duwen genadeloos iemand opzij bij de kassa, heb ook wel eens gezien hoe een groep het bedienend personeel schoffeerde in een restaurant, zijn bloedfanatiek met de bingo, steken hun mening over wie dan ook niet meer onder stoelen of banken etc (in de serie Golden Girls werd dat goed geïllustreerd door Sofia, die zei gewoon lekker alles wat in haar hoofd opkwam).

Bejaarden schorsen

Tja, een bejaarde kun je helaas moeilijk schorsen. Dus kan het beter maar op jonge leeftijd aangeleerd worden. Maar ja, hoe? Wat ik er tot nu toe van gezien heb, stemt me niet hoopvol.

Collega's schorsen

Werknemers kunnen trouwens wel degelijk geschorst of ontslagen worden als pesten de spuigaten uitloopt. Je moet dan wel een duidelijke gedragscode hebben waar iedereen van op de hoogte is.

Weet je wat pas erg is?

Van die wooncomplexen voor ouderen, waar ouderen z.g. zelfstandig wonen.....Die zijn pas écht dramatisch als je het over 'pesten'hebt. Daar zijn dan vaak recreatiezalen die dan gehuurd kunnen worden en dan wordt er een bewoners-commisie opgericht die dan 'leuke avonden' organiseren. Hier ter plaatse zijn verschillende van die wooncomplexen en wij zijn (met onze expertise van de ouder worden de mens zeg maar) al meerdere malen door de woningbouw (die gewoon 'verhuurder' is eigenlijk en niks anders) al meerdere malen om 'hulp en advies' gevraagd omdat er complexe ruzie-situaties ontstonden en allerlei 'groepen' bewonerscommisie's tégen elkaar. Die is tégen die en die is weer tegen die ander...onnavólgbaar gewoon. En als het ene conflict is opgelost is binnen no-time het volgende weer onstaan. En de verhalen die wij soms van onze ouderen die 'nieuw' binnenkomen horen die zijn ook bepaald niet mals, dan is een verzorgingshuis waar in ieder geval nog enigzins begeleiding is een walhalla, denk ik. Daar nemen ze (tenminste daar ga ik even van uit) zoiets tenminste nog mee in zoverre dat kan....Zo zijn er bij ons in ieder geval 'regels' m.b.t. hoe je je hoort te gedragen in de recreatiezaal en is er (opgeleid)personeel aanwezig tijdens koffieuurtjes, leuke avonden enz. enz.
En zelfs een pestprotocol en een standaard procedure om 'nieuwe cliënten' hun plekje te laten vinden (met begeleiding) maar zelfs bij ons zie je dat oude rancune b.v. ook vaak opspeelt (die kén ik van ....en die is niét te vertrouwen......doar mot ie met oppassen!).
Het klopt, de ouder wordende mens kamp met vervagende 'normen en waarden', dat is gewoon onderdeel van het ouder worden, net zoals je spieren en fijne motoriek het begeeft. Maar dat wil niet zeggen dat je mensen er niet op áán kan spreken, tuurlijk wel.
Maar aan begeleiding ontbreekt het váák. Als mensen bij ons komen is er al héél wat mis, anders krijg je tegenwoordig al geen indicatie meer. Maar de mensen die nog zelfstandig wonen (met thuiszorg) die hebben vaak óók veel meer begeleiding nodig dan alleen een kous aantrekken en tafeltje dekje. Dat vervagen van normen en waarden is vaak al vóórdat mensen hun vaardigheden qua lich. verzorging verliezen (zodat ze gedoucht moeten worden enzo) en daarvoor krijg je écht geen enkele begeleiding. En dan zetten ze rustig 150 mensen die al zó zijn bij elkaar.....Dat is dus vragen om problemen.
ja,ja.....bezuinigingen en bezuinigingen.
Het is alleen maar wachten tot de eerste grote vechtpartijen ontstaan en er misschien moorden of aanvallen gaan worden gepleegd.....(andere incidenten zoals meppen en slaan komen al veelvuldig voor).
groeten albana

De pester

Heb niet hele draadje gelezen. Maar ergens in het begin wordt het vreemd gevonden dat de pesters het zich niet meer herinneren.
Citaat van mijn ex-man tijdens een algemene ouderavond waar we altijd samen naar toe gaan. Ik maakte een opmerking dat ik het wel erg vroeg vond dat er na 3 weken al stelselmatig gepest wordt. Leerkracht zag het niet zo en suste het wat. Ex zei verontwaardigd: wanneer u dit niet meteen de kop in drukt, dan is dit hele schooljaar verpest. En voor het kind zelf, blijft de indruk het langst hangen. Ik was zelf een pestkop, maar had vroeger geen idee wat voor een impact het zou kunnen hebben. Schandalig dat u dit wegwuift!
Het schooljaar is nu nog niet afgelopen, maar het pesten is niet over. Leerkracht ging met pensioen en nu staat er 5 dagen per week een LIO-er voor de klas, die geen raad weet met deze klas. Ze deelt alleen maar straffen uit in een neerwaartse spiraal. Zo jammer dat er toen niet geluisterd is.
Ex-man vertelde dat veel pesters het vaak nog wel weten, maar het toen niet zagen als iets zwaars. Als kind realiseer je niet wat voor impact het heeft. Het is hem later verteld bij een reünie. Hij heeft toen wel zijn excuses aangeboden.

Precies albana

Die situatie bedoelde ik ook in mijn bericht, het aanleunwoning gebeuren.

Vic

Je hebt gelijk, er gaat niemand op je vraag in. Eerlijk gezegd: ik weet het niet. Ik denk dat ik zou vragen naar het gevoel (daar ben ik nog al van).Het gevoel wat je dochter heeft, daar kun je niks over zeggen - een gevoel is niet goed of fout, een gevoel 'is'. Ik zou denk ik vragen hoe zij denkt dat híj zich voelt/voelde.

Tirza

Vic

ik heb dus net zitten zoeken waar die vraag dan stond van je, ik lees over heel veel dingen heen merk ik en ik ben niet elke dag (echt waar!) op het forum.

Ik denk dat ik zou zeggen 'oh joh, ach andermans fietsen interesseren mij niet'. Dus in de trant van (oprecht want ik zie echt niet in waarom ik daar iets bij zou moeten voelen) dat het ook niet belangrijk is dat dochter daar dan iets rancuneus bij denkt.

Chippie

"Ik vind het nogal sneu om dan te zeggen dat iedereen er dan overheen tettert en je jezelf een roepende in de woestijn voelt."
Zo werkt dat dus met pesten. Jij vind mij een sneue klager, maar ik voelde me genegeerd omdat er niemand antwoordde. Zo heb ik vandaag een collega van mij erop aangesproken dat hij altijd 'grappige opmerkingen' maakt ten koste van anderen, en dat ik me daar niet prettig bij voel. Zijn reactie was dat ik toch altijd wat terug zei. Ja, en dat ben ik dus een beetje zat want het kost mij heel veel energie en ik blijf erover doormalen. Nou ja, noem het maar zielig, maar zo zit ik nu eenmaal in elkaar.

Tirza, izar, manda

Haar gevoel begrijp ik wel, het is een enorm vervelend joch. Maar ik weet ook het e.e.a. over zijn thuissituatie en vond het heel sneu dat hij op de aftandse fiets van zijn moeder naar het fietsexamen kwam. Die informatie kan ik niet met haar delen, sowieso zou ze dan vinden dat hij nog niet hoeft te klieren omdat hij het thuis zo moeilijk heeft.

Vic

Je opmerking over het werk herken ik wel. Pesten op het werk komt vooral voor in omgevingen waar met op een jolige manier met elkaar omgaat. Zo'n sfeer van "een grapje moet kunnen, toch?" Nee, dat moet dus helemaal niet kunnen. Het kan heel lastig zijn als er eenmaal zo'n sfeer hangt.

Devaluatie van het begrip

Ik heb weleens het idee dat er tegenwoordig erg makkelijk geroepen wordt over pesten. Veel ouders lijken doodsbang dat hún kind gepest wordt. Terwijl het misschien meer zin heeft in te steken op de mogelijkheid van pésten, of iig meelopen, die groep is veel groter dan echt gepesten volgens mij dus de kans ook groter.
Ik vind een bepaalde manier van *pesten* er gewoon ook bij horen. Inderdaad het meer over-en-weer pesten, en de incidenten. Niet dat we er niets mee moeten, maar het is wel een realiteit. Door daar teveel drukte om te maken doe je volgens mij de echt schrijnende gevallen van pesten tekort. Ik moet zeggen dat ik zelf al niet meer schrik als ik hoor over pesten, of nu kinderen het erover hebben of ouders. Want het is me inmiddels niet meer altijd gelijk duidelijk of het ook om écht pesten gaat. Zeker, het is goed om elk pestgedrag in de kiem te smoren, maar ik vind echt dat er te makkelijk over de term gesproken wordt. Vriend van zoon wordt volgens hemzelf heel vaak gepest, ik snap dat wel want zijn moeder vindt het ook. Terwijl het mi doorgaans over kwajongensstreken gaat, of gewoon ruw, onhandig gedoe tussen jongens. Of wat onhandig, spelend, plagend gedrag van meisjes. Die jongen kan niet altijd onderscheid maken tussen pesten en plagen. Hoe dan ook, van een kwetsbaar kind is geen sprake, zo er al gepest wordt is hij zelf de meester hierin. Door hem als slachtoffer te benaderen ga je voorbij aan zijn eigen rol hierin. (mijn zoon is veel kwetsbaarder, maar ziet de incidenten waar hij ook vaak bij aanwezig is helemaal niet als pesten, maar het is wel zo dat dat vriendje zelf ook vaak de conflicten opzoekt)
Ik zie ook veel ouders roepen dat hun kind maar terug moet slaan, terwijl ik daar op dat moment geen enkele reden voor zie. Ik zie het al bij peuters, jeetje, denk ik dan, peuters moeten nog alles leren. Tuurlijk kun je een enkel heel zwak peutertje ertussen hebben, dat misschien op die leeftijd al wat weerbaarder gemaakt mag worden. Maar bij die enkeling zie ik het nooit. Het gaat doorgaans om stevige, al flink assertieve kinderen. Ook in gesprekken met ouders hoor ik het net zo goed. Ouders zijn echt bang, niemand mag aan mijn kind komen.

Er word ook best veel gepest

En er zijn ook veel ouders die zelf ermee te maken hebben gehad, en van daaruit dus meer met pesten bezig zijn "als mijn kind maar niet hetzelfde overkomt..."
Verder is onze toleratie grens voor alles wat een beetje anders is wel flink verschoven denk ik, en als volwassenen zich al zo snel ergeren, en dan zeer assertief gaan reageren op kleine akkefietjes gaan kinderen dat ook doen. Dan heb je een bodem voor pestgedrag, en meteen een excuus "ja maar, hij is, of doet ook raar".
Het kinderen "assertiever maken" vind ik ook zeer bedenkelijk. Ik hoorde eens iemand zeggen: "toen mijn kind gepest werd moest ze naar een -stop! hou op! cursus, zijn ze nou helemaal gek geworden? stuur die pesters maar naar een -blijf met je poten van een ander af-cursus-
School moet zorgen voor een veilig klimaat, en werken aan respect voor elkaar, en een stukje verdraagzaamheid, want dat is echt nodig als je de hele dag met 25 anderen in een lokaal zit! ze zijn nou eenmaal allemaal heel verschillend, en dat mag! Dat begrip voor elkaar komt niet altijd vanzelf, dat is werken, voor leerkrachten EN kinderen.
Tess

Bella

Wat jij schrijft herken ik helemaal niet.
Ik vind het juist goed dat er bewustwording is wat betreft pesten. Ik vind het er helemaal niet bij horen. Volgens mij hoeft het echt niet, pesten.
Wat jij schrijft over onderscheid maken tussen pesten en plagen: ik vind dat als iemand het als pesten ervaart, het per definitie pesten is. Dan moet degene die het doet, hoe goed hij het misschien ook bedoeld, er gewoon mee ophouden. Dat is echt niet moeilijk. Gewoon stoppen.
Het is soms lastig. Bij mijn dochter in de groep wisselen de rollen tussen gepest worden en zelf pesten, bij een paar kinderen erg snel. Mede doordat gepest af wordt gedaan als 'geplaag'. Ondertussen is de sfeer in de klas echt heel erg naar geworden. De hatelijkheden vliegen over en weer. Brrr.
Maar er is er toch eentje, die altijd het onderspit delft, die altijd de dupe is. Mijn dochter vindt dat verschrikkelijk. 'Mam, als zij groot is, kan zij ook meedoen aan dat programma 'gepest'. En dan was ik erbij en kon ik er niets aan doen.' Bah.
De kinderen die dat meisje pesten en hun ouders, zeggen dingen als: 'Ze vraagt er zelf om.' 'Moet ze maar niet.....' 'Het is bedoeld als een grapje.' 'Het is plagen.' 'Het hoort erbij.' 'Misschien moet ze eens zorgen dat ze niet zulke lange tenen meer heeft.'
Met dat soort opmerkingen wordt het probleem niet opgelost.
Het lastige is: een vervelende ervaring, een incident, kan bij een gepest kind zo een onuitwisbare indruk achterlaten, dat vervolgens elke gebeurtenis haar weer raakt. Dit betekent dat je een 'pest'-gebeurtenis, nooit los kan zien van het verleden van de kinderen waar het om gaat. Het lijkt op zich niet zo'n ramp, dat ze tegen mijn neefje zeggen: 'Nee, je mag niet meedoen met voetballen.' Dat maakt ieder kind wel een keer mee toch? Maar omdat hij stelselmatig wordt buitengesloten in zijn klas en kinderen niet met hem durven af te spreken omdat ze anders bang zijn zelf gepest te worden, is het voor hem wel een ramp.

Pelle

Pelle: "Waarom denk je dat we dat allemaal bewust hebben gedaan (jouw vraag negeren?) Ik las hem wel maar zo'n draadje als dit komt best heftig aan bij mensen als ik en anderen en ik had gewoon even de energie niet om dit er tussendoor te doen. Je moet dan opeens zo vanaf de andere kant kijken. Ik had het bijna gepaster gevonden om dit in een nieuw draadje te zetten. Omdat ik er op dat moment even mijn hoofd niet naar had staan en er vanuit ging dat iemand anders wel zou reageren heb ik er niets mee gedaan. "
Dus je hebt wél bewust niet gereageerd. En juist vanaf de andere kant kijken kan de dingen soms zo helder maken. En de discussie naar een wat effectiever niveau brengen. Vanuit je eigen gekwetstheid steeds met de vinger naar de andere kant wijzen, levert in het algemeen niets op.

Sneer

Pelle, mijn opmerking over dat veel mensen alleen maar lezen (en horen) wat ze willen lezen(en horen) is geen sneer. Dat is gewoon een feit. Het werkt zo dat je dat wat in straatje past oppikt en wat er niet inpast laat je vallen.

Reactie

Mijn reactie zou hetzelfde zijn als die van Vic, ik had er geen antwoord op en was benieuwd hoe anderen er op zouden reageren.
En ik sneer niet. Dat is hoe jij mijn reactie opvat.

En wat uitgebreider pelle

Ik heb in het begin geprobeerd inhoudelijk te reageren op het pestprobleem. Eerst door een stukje te schrijven over dat er wel gewezen kan worden naar het onderwijs, maar daar niet alles opgelost kan worden. Daarna door aan te geven dat het wijzen naar pesters en hun ouders (pak ze aan etc) ook niet altijd het gewenste effect heeft. Daarmee heb ik proberen aan te geven dat het probleem complexer is dan alleen maar pesters aanpakken. Op mijn suggeste om een gepest kind weerbaarder te maken (wat op verschillende manieren mogelijjk is) werd aangebrand gereageerd ("hoe durfde ik te zeggen dat het slachtoffer etc etc")
Vandaar mijn uitspraak dat het goed kan zijn om naar beide kanten te kijken.

Te makkelijk peponi

Het klinkt voor ouders als een bekend deuntje, als school het niet meer weet dan kan het kind een weerbaarheidstraining doen. Ik ken echter geen kind die van een weerbaarheidstraining is opgeknapt. Daar is toch echt meer voor nodig. Vooral dat alle neuzen een kant uit wijzen en dat de volwassenen en de kinderen hun verantwoordelijkheid nemen en dat is nou eenmaal moeilijk te realiseren. Maar om dan maar te stellen dat het opgelost is als een kind eenweerbaarheidstraining doet is de verantwoordelijkheid eenzijdig bij de zwakste partij leggen. Hoe je het ook verkoopt daar komt het wel op neer.

Weerbaarheidstraining

Mijn dochter heeft kanjertraining gedaan en is daar, net als de meeste andere kinderen in die groep, beslist van opgeknapt. Overigens zaten er vooral gepesten in de groep, maar ook een paar pesters (en mijn dochter was er wegens faalangst). Het pesten werd bij bijna alle gepesten heel veel minder, je zag ze echt opklaren gedurende de 20 weken die de training duurde.

Ik vind het niet juist als de enige reactie op pesten is dat het slachtoffer wat aan zijn weerbaarheid moet doen. Maar ik denk dat alle mensen erbij gebaat zijn zelf zoveel mogelijk grip op hun leven te hebben en dat een weerbaarheidstraining daarom echt aan te bevelen is.

Het kan, maar.....

het kan een hulpmiddel zijn, zoals er ook bepaalde projecten/lesbrieven zijn. maar ik blijf vinden dat er vanuit school eerst een heel duidelijk signaal moet zijn naar pesters toe dat het gewoon niet kan. Want alleen al daarvan,is mijn ervaring, groeit het zelfvertrouwen van de gepeste. Soms dusdanig dat een kanjertraining niet meer hoeft.