Collumn van justine gelezen?

Wisse en anne j

Mooi dat jullie de moeite hebben gedaan om die uitzending te zien.
Wat ik wel jammer vind dat jullie alleen maar hebben gekeken naar de hulpverleners en nu af zitten te geven op die hulpverleners daar. Ik heb juist ook gekeken naar het onvermogen van de cliënten die daar zitten en hoe zij juist de kont tegen de krip gooien door hun onvermogen.
Ze zitten daar met hele schema's die ze aangereikt krijgen door hun begeleiders. Vervolgens doen ze daar weinig mee. En van dat spiraaltje, die had ze al lang kunnen laten zetten. Maar mevrouw moest weer wachten dat ze ongesteld was(gebruikten toch niets)om een spiraaltje te zetten.Dat wist ze wel maar was te lui. Ze is nu niet zo zwakzinnig dat ze dit zelf niet kon regelen. Ook die auto was natuurlijk gewoon dom. Ze hadden hun fiets wel kunnen laten repareren maar waren daar te lui voor. Ze zijn gewoon hun afspraken niet na gekomen. Het is daar de bedoeling dat ze zo zelfstandig mogelijk daar gaan wonen. En zich aan de afspraken gaan houden die er gemaakt zijn met hen.
Deel 2 is nog heftiger.

Griezels

De eisen van rust, reinheid en regelmaat. Volslagen subjectieve eisen overigens, in andere culturen gelden heel andere eisen. En dan gaat er zo'n hulpverlener met idd de handen op de rug staan kijken of onpraktische ouders, of ouders met een planningsprobleem zich aan die eisen kunnen houden. En ze dan veroordelen als ze dat niet kunnen. Wat je al vantevoren kunt zien aankomen. En dan roepen om preventieve anticonceptie. En dan niet doorhebben dat je daarmee voorbij gaat aan de meest fundamentele menselijke rechten en waarden. Dat je je daarmee op een vreselijk eng hellend vlak begeeft.
Hebben jullie overigens de post van primavera überhaupt gelezen? En dan ook BEGREPEN!? ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat het hier ook vaak aan een goed inzicht ontbreekt (gebrek aan opleiding wellicht?) omdat er op deze fundamentele discussie alleen maar gereageerd wordt op een populistische, inderdaad PVV-achtige, manier.
Als er ouders verslaafd zijn dan kun je bv gaan eisen dat ze afkicken. En dan HELP je ze daarbij met praktische hulp enz in plaats van met de handen op de rug te gaan staan kijken hoe ze dat alleen niet lukt. En als hulpeloze ouders veel te weinig geld hebben en daar ook nog eens niet goed mee om kunnen gaan, dan HELP je ze daarbij in plaats van dom onconstructief commentaar te leveren als het niet lukt. Of is niet genoeg geld hebben of het zelf niet kunnen verdienen ook al een reden voor preventieve anticonceptie?
Weet je wat ik misdadig vindt, ten aanzien van kinderen? Al die ouders die maar gaan scheiden! Zullen we die ook maar preventief anticonceptie gaan geven? Of wacht, de kans dat huwelijken mislopen is geloof ik ook 50%. iedereen die getrouwd is dan maar aan de verplichte anticonceptie? En de kans dat samenwoners uit elkaar gaan is dacht ik nog hoger.
Nogmaals: lees de post van primavera en probeer te begrijpen wat daarin wordt gesteld. En probeer de misstanden die er zijn te voorkomen met goede praktische hulp en de andere mogelijkheden die er ALLANG zijn!

mirjam

Helpen heeft alleen zin

als degene aan wie de hulp wordt aangeboden, daar zelf het nut van inziet. Daar zit het probleem.

Degenen van wie 'wij' vinden dat er hulp nodig is, zien het zelf vaak allemaal niet zo somber in en willen al helemaal niet dat een ander gaat verzinnen hoe het anders moet.

Er is niks zo lastig als veranderen. Inzien dat het anders moet is wat anders dan het daadwerkelijk ook doen.

Linda

"Denk je nu echt dat iedereen dat maar zo kan gaan doen?" Je bent nu aan het muggeziften op woorden wat betreft het woordje handig. Ik ben geen kleuter, natuurlijk weet ik dat een opleiding noodzakelijk is. Maar ik weet ook dat er meer nodig is dan dat papiertje. Want juist sommigen die weliswaar dat papiertje hebben, maar niet gehinderd door enige ervaring of inlevingsvermogen die rucksichtlos regeltjes volgen, soms schade aanrichten. Er zijn "hulpverleners" zonder empathie. En ook mensen zonder echte opleidingen kunnen veel betekenen.

Pardon?

Wie speelt er hier nu paniekvoetbal, Primavera en Mirreke? Dus iedereen met een rugzakje op school is psychiatrisch patient en zou dan volgens voorstanders van zeer selectief toegepaste gedwongen anticonceptie ook geen kinderen meer mogen krijgen? Dat slaat als een tang op een varken. Het gaat hier om ouders waarvan vaststaat dat ze hun eigen kind/kinderen ernstig mishandelen, soms tot de dood erop volgt. Dat is wel even iets anders dan een PDD-NOS-stickertje of een IQ van 75. Ik vind het dan weer een gotspe dat jullie alle argumenten zo tot in het absurde doortrekken dat de discussie doodslaat.
Maar goed, ik ga als trouw PVV-stemmer maar eens aan de was.

Lui en dom

Het probleem met lui en dom is dat er geen perspectief in zit maar alleen maar een beschuldiging en een excuus om je handen er vanaf te trekken. Er is geen reden om naar jezelf te kijken. En dat juist maakt het verschil. Als je wel bereid bent om naar jezelf te kijken en uit te puzzelen met hulp van je talenten en je opleiding waar jij het verschil kunt maken met welke praktische oplossingen. Maar goed, oma vertelt, vroeger had je dat dat je zelf na moest denken, tegenwoordig moeten we de regeltjes volgen en onszelf indekken. En het is nou eenmaal niet anders, wat kan ik er aan doen.
En de relatie die je met je client het is verzakelijkt dus we leveren alleen afgesproken producten die betaald worden door de zorgverzekeraar en de AWBZ, meer kunnen we ook niet doen, dus noemen we de clienten maar lui en dom.

Lees dat rapport gezondheidsraad dan eens

Maar lees dat rapport gezondheidsraad dan eens. (http://www.gezondheidsraad.nl/sites/default/files/[email protected]).
Daaruit wordt juist duidelijk dat het automatisch wel om een veel grotere groep gaat. De enige manier om verplichte conceptie te bewerkstelligen bij enkele personen is een juridisch wangedrocht wat veel slachtoffers gaat maken bij niet-mishandelde kinderen en niet-mishandelende ouders.
Tot een zwakke groep behoren en bijv. niet de RRR-regels toepassen wordt dan al genoeg om door een overijverige jeugdwerker het proces van verplichte conceptie in gang te zetten.
Vergeet niet dat de organisatie die nu zich met kindermishandeling bemoeid NIET aan waarheidsvinding doet. Het gaat dus helemaal niet om b e w e z e n mishandelaars, maar om mensen die voor jeugdzorg niet hun onschuld hebben kunnen bewijzen. Dat is iets anders dan schuldig. Hoe kun je in hemelsnaam je onschuld bewijzen voor een misdaad die je nog niet begaan hebt, maar waarvan men verwacht dat je die in de toekomst wel eens zou kunnen gaan doe. Het gaat namelijk om een preventieve maatregel.
Ik snap best dat mensen die enkele vreselijke extreme gevallen zien of erover lezen als eerste emotionele reactie denken: dat zoiets toch koste-wat-het-kost voorkomen moet worden. Maar het is wel zo intelligent om vervolgens even stil te staan wat 'iets doen' dan werkelijk zal kosten in leed en onrecht aan onschuldigen. Ik zie door de voorstanders voor dit soort maatregelen geen enkele garantie ingebouwd worden dat die maatregel geen onschuldige slachtoffers treft. Hooguit de illusionaire opvatting dat het zo'n vaart toch niet zal lopen en er toch niet zulke fouten gemaakt zullen worden. Keep on dreaming, het rapport gezondheidsraad is duidelijk: "zo'n vaart loopt het dus wel".
En om het wanvoorstel compleet te maken blijkt het in veel gevallen waaraan van Vollenhoven refereert niet eens een effectieve maatregel te zijn. Zie http://knmg.artsennet.nl/Dossiers/Columns/column/Verplichte-anticonceptie-geen-wapen-tegen-kindermishandeling.htm
Kortom het gaat om populistisch geblaat waarvan de voorsteller werkelijk geen idee heeft wat de consequenties voor de maatschappij zijn noch zich daarin wil verdiepen en bovendien de effectiviteit zwaar van overschat. Een rechtenuithollende non-maatregel dus, die alleen op het gevoel werkt dat er tenminste IETS gedaan wordt om de onmachtigheid en onkunde van wie er nu verantwoordelijk voor is te verbloemen.
Hoe het ook ingericht wordt, je kunt nooit voor elkaar krijgen dat jeugdzorg alle mishandelde kinderen kan redden. Je kan er alleen wel alvast voor zorgen dat jeugdzorg zelf eens wat minder kinderen gaat mishandelen en verkeerd ingrijpen bestraft gaat worden ipv te vergoedelijken dat ze nou eenmaal de burocratische regeltjes hebben opgevolgd.
Niet voor niets hebben we er in ons rechtssysteem voor gekozen dat iemand onschuldig is totdat schuld bewezen is. Het zou verstandig zijn om hier geen uitzondering op te willen maken voor bepaalde groepen wat betreft kans op kindermishandeling.
Groeten Primavera

Jammer mirreke

"Hebben jullie overigens de post van primavera überhaupt gelezen? En dan ook BEGREPEN!? ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat het hier ook vaak aan een goed inzicht ontbreekt (gebrek aan opleiding wellicht?) omdat er op deze fundamentele discussie alleen maar gereageerd wordt op een populistische, inderdaad PVV-achtige, manier."

1. Wat heeft opleiding met deze discussie te maken?
2. Waarom vind je dat als je wat tegengas krijgt dit op een PVV achtige manier wordt gebracht.

Juist door de vele zorgwekkende zaken die ik heb gezien denk ik dat voor sommige ouders verplichte anti-conceptie goed zou zijn. Maar dit is voor een kleine specifieke groep waarbij te consequent hulp wordt genegeerd, kinderen worden mishandeld (ik heb het hierbij niet over de 3 R-en maar over wat goed-genoeg-ouderschap zou moeten inhouden, zie Verdrag voor de Rechten van het Kind). Basisbehoeften dus met voldoende zorg een aandacht voor de ontwikkeling van je kind. Dat iedereen dat anders doet en dat dit cultuurgebonden is is zo overduidelijk.
En laatst over goed inzicht: Hij is al vaak in Jeugdzorg discussies genoemd maar de beste stuurlui staan aan de wal....

Wisse kortzichtigheid

Wisse: "Wat juist zo verbaast is het gebrek aan kritische zelfreflectie bij jeugdzorg!"
Margriet: 'Dat missen sommige ouders nou ook en die hebben daarbij hulp nodig, soms vergaande maatregelen.'

"Huh Margriet, je zet hoogopgeleide professionals op één lijn met zwakbegaafden?!"

Volgens mij richt jij je op die doelgroep, dat zijn niet mijn woorden. Ik heb het net zo goed over hogeropgeleide ouders die in een langdurige vechtscheiding zitten. Of ernstig veslaafde ouders die hun zoveelste afkick poging doen en moeder vier kinderen heeft van drie mannen en elke keer beterschap belooft etc etc.
Meerdere ouders die ik heb gezien weten wel dat ze het niet goed doen maar stellen telkens hun eigen belang voorop. Waar is de verantwoordelijkheid voor kinderen: niet in eerste instantie bij jeugdzorg maar bij die ouders!

Dat is dus

wat Evenzo, ervaringsdeskundige en bromvlieg stellen.

Fiorucci

"Er zijn "hulpverleners" zonder empathie. En ook mensen zonder echte opleidingen kunnen veel betekenen."

En vv.

Ontkenning

En dat typeert de jeugdzorg. We zouden moeten accepteren dat zij de deskundigen zijn want de beste stuurlui staan aan wal en zij doen dit moeilijke werk en weten hoe het moet. Laat het maar over aan de deskundigen. Terwijl overduidelijk is dat die deskundigen worstelen met een beroepspraktijk zonder de juiste deskundigheid en middelen maar met een hoog politiek en bureacratisch gehalte, en geleid door goedbedoelende maar naar totalitaire dwang neigende te duur betaalde bestuurders die zich in elk geval al niets aanttrekken van de kritiek van hun doelgroep. Je zou je toch eens wat aanttrekken van de kritiek niet waar? Daar sta je toch gewoon boven?

Margriet

Als je dat rapport gezondheisraad waar ik in mijn vorige berichtjes aan refereer had gelezen, dan was het je duidelijk geworden dat wat jij wilt een utopie is.
Voor een kleine selecte groep zijn er nu al mogelijkheden voor verplichte anticonceptie of ze daartoe overhalen. Wil je het ook aan de mensen die buiten die groep vallen verplichten, dan kan dat alleen als je aan de grondrechten komt van een veel grotere groep mensen, waar zij binnenvallen. Daarbij zal dat middel voor meer slachtoffers zorgen dan de kwaal die je genezen wilt.
Leuker kan ik het niet maken.
Verder blijft het mensenwerken en mensen maken fouten. Jeugdzorg neemt zelf niet de verantwoording voor die fouten. Veel interventies zijn onwetenschappelijk natte vingerwerk waarvan niet duidelijk is of dat nou de beste manier van oplossen is. Meer macht geven zal leiden tot meer en grotere fouten.
Dit voorstel betekent dat potentieel veel mensen mishandeld zullen worden door jeugdzorg en hulperverleners zelf om een zeer kleine groep selecte onverwekte kinderen te beschermen, nou ja te beschermen, om ze niet te laten bestaan.

Annej

Hoho, niet zaken aan elkaar gaan verbinden. Mirreke zit ontzettend op de jeugdzorg af te geven, generaliserend zeg maar en daar reageer ik op. Ik vind haar verhaal weinig onderbouwd en ze roept PVV mentaliteit etc etc. Ik verwijt haar dan dat de beste stuurlui aan wal staan omdat ik het idee heb dat ze geen idee heeft van dilemma's in de jeugdzorg. Dat betekent niet dat ik het beter weet (of breder de jeugdzorg) maar dat het te gemakkelijk is om alleen de jeugdzorg te beschuldigen. Ik kijk graag breder naar alle partijen (waar blijft het netwerk van al deze mensen waar we het over hebben om maar eens weer even ontopic te gaan?). We hoeven het niet met elkaar eens te zijn maar er zitten altijd meer kanten aan een verhaal.

Primavera

Dat probleem wat jij schetst, het onbedoeld via een wet mogelijk maken dat onschuldigen ook gedwongen ac om de oren krijgen, is in mijn ogen vrij eenvoudig te ondervangen door het aan de rechter te laten om die beslissing te nemen. Bij jeugdzorg zitten naast ervaren krachten ook twintigjarige troela's die geen flauw benul hebben, dat lijkt me riskant. Vandaar: de rechter moet dit vonnis vellen. Desnoods bepaal je erbij dat er naast jeugdzorg een of twee andere onpartijdige bronnen moeten zijn. Zoiets. Maar om niets te doen uit angst de verkeerden ook te treffen - nee, daarvoor zijn mij de gevolgen te vreselijk voor de kinderen die zulke ouders treffen.

Primavera

Het is maar wat je uit het onderzoek haalt. Ik ben altijd benieuwd naar de beperkingen van het onderzoek.
Ik lees ook in de aanbevelingen dat er verder onderzoek moet komen naar anti-conceptie onder dwang.

"Verder blijft het mensenwerken en mensen maken fouten. Jeugdzorg neemt zelf niet de verantwoording voor die fouten."

Kun je me uitleggen waar je dit op baseert?

"Veel interventies zijn onwetenschappelijk natte vingerwerk waarvan niet duidelijk is of dat nou de beste manier van oplossen is. Meer macht geven zal leiden tot meer en grotere fouten."

Het is maar de vraag of de interventies die zijn ontwikkeld bij elke groep aansluiten. Onderzoek is vaak gericht op een bepaalde groep, die heel veel anderen uitsluit. Gezinnen zijn niet zo gekaderd.

"Dit voorstel betekent dat potentieel veel mensen mishandeld zullen worden door jeugdzorg en hulperverleners zelf om een zeer kleine groep selecte onverwekte kinderen te beschermen, nou ja te beschermen, om ze niet te laten bestaan."
Het dilemma van de vals negatieven en vals positieven. 27 gevallen met (bijna) fatale afloop in de periode tussen 2004 en 2007 vind ik wel veel. Hoeveel had daarvan de jeugdzorg kunnen voorkomen en hoeveel van deze gevallen worden gemist doordat er te weinig zorg en zicht is vanuit het netwerk op deze mensen (weer even terug naar ontopic). Waar ligt hun verantwoordelijkheid???

Het is echt achterhaald om de jeugzorg maar altijd de 'schuld' te geven. Hoeveel mensen trekken hun handen ervan af of willen niets bieden of bieden oplossingen die schijn oplossingen zijn als er een beroep op het netwerk wordt gedaan (kind gaat naar drie maanden toch weer terug naar de jeugzorg omdat het zo ingewikkeld is). Waarom niet èn èn?

Margriet

De schuld geven helpt niemand, maar het zou wel helpen als er binnen de hele jeugdhulpverlening meer hulp verleent zou worden dan papier gevuld en toezicht gehouden. En dat die kindermishandelingshysterie nou eens ophoudt.
Ja, kindermishandeling is erg, maar met een vingertje wijzen en niets doen is erger als het je taak is om mensen te helpen.
Je kunt niet blijven doen alsof het allemaal zo erg is en ondertussen zelf niet willen weten van de slachtoffers die je maakt uit ondeskundigheid, angst en gebrek aan overzicht over de gevolgen van je handelen.

Mea

In 99% van de gevallen luistert de kinderrechter naar de jeugdzorg. Zelfs bij de zittingen waar ik bij was zaten ze ook naast de kinderrechter, dus hoe bedoel je onafhankelijke rechtsspraak. Bovendien zijn die rapporten geen weergave van de werkelijkheid maar een gevalletje dossiertje bouwen van het ergste soort. Wie kan nou zo'n beeld weerstaan dat uit die rapporten naar voren komt? Hoe kan zo'n kinderrechter zich daar nou een goed beeld bij vormen. Alleen als je zelf heel mondig bent heb je een kans, anders ben je overgeleverd aan de willekeur van inderdaad de jongedames, waarvan de meeste geeneens kinderen hebben en geen idee.

Rechter

Een rechter past alleen de wet toe. Als we in de wet schrijven dat we bepaalde groepen moeten discrimineren, dan zal de rechter een discriminerend vonnis vellen. Hij kijkt alleen in hoeverre het voorstel aan de wet voldoet. Hij kan niet een verkeerde wet weer rechtbuigen.

Mirreke

""Wat een domme, nare, veroordelende reactie. Jij snapt echt helemaal niets van de echte discussie""
Helemaal niet ik zie wat ik zie en jij ziet wat jij wilt zien, dat is het verschil.
""Dus omdat naar jouw almachtige oordeel deze mensen \'lui\' zijn en die spiraal \'gewoon\' even hadden moeten laten zetten veroordeel je ze en mogen ze aan de preventieve anticonceptie.""
Hoe zo naar mijn allemachtig oordeel?, dat is gewoon mijn mening. En die spiraal laten zetten was volgens mij al langer in de planning dat heb ik niet verzonnen!. ""Tsss, ik mag hopen dat je niet in de hulpverlening werkzaam bent.""
Want wat dan?.

Fiorucci

Je hebt gelijk ik ben aan het muggeziften op woorden. Ik zal dat niet meer doen. Voor de rest ben ik het met je eens.

Annej

""Het probleem met lui en dom is dat er geen perspectief in zit maar alleen maar een beschuldiging en een excuus om je handen er vanaf te trekken.""
Het frustrerende lijkt mij als hulpverlener dat na herhaaldelijk verzoek tot uitvoering en met planning er geen uitvoering tot stand komt.Geen inzicht tot de gevolgen hebben maar dit is wel herhaaldelijk verteld door hulpverlening. De voogd bepaald wat de voorwaarden zijn. De voorwaarden weten ze en daar wordt aan gewerkt. Als blijkt dat ze niet aan de voorwaarden voldoen (waar ze echt wel de tijd voor hebben gehad)volgt er een sanctie, op dat moment beseffen ze pas dat het menus is. Het trieste is dat ze zich te laat beseffen wat de gevolgen zijn. Het geen inzicht hebben in de gevolgen van hun "onkunde" is iets waar heel veel hulpverleners tegen aan lopen.
""Er is geen reden om naar jezelf te kijken. En dat juist maakt het verschil. Als je wel bereid bent om naar jezelf te kijken en uit te puzzelen met hulp van je talenten en je opleiding waar jij het verschil kunt maken met welke praktische oplossingen.""
De praktische oplossingen worden wel geboden maar niet altijd aangenomen.Dat staat ook in dat stuk van de gezondheidsraat van Primavera. Dat maakt het ook zo ingewikkeld voor zowel de cliënten als de hulpverleners. Met alle gevaren van dien voor de cliënten en de kinderen.
""En de relatie die je met je client het is verzakelijkt""
Zou dat niet komen door wat er opgedragen wordt door de voogden?. Die stellen eisen en daar moet de cliënt aan voldoen. Misschien moeten die voogden niet zulke hoge eisen gaan stellen?.

Primavera

Huu ik heb het ook gelezen((http://www.gezondheidsraad.nl/sites/default/files/[email protected]). maar maak daar niet uit op wat jij nu schrijft!.
Ik moet zeggen dat ik het stuk vanaf pagina 79 echt interessant begon te vinden. Dat ging over de risicofactoren voor een goed verloop van de opvoeding.

Linda

Is ok, ik denk dat we het meer eens zijn dan we denken..)

Annej, ongelooflijk

AnneJ: Ja, kindermishandeling is erg, maar met een vingertje wijzen en niets doen is erger als het je taak is om mensen te helpen.
Dit kun je niet serieus menen. Lees zelf nog eens wat je hier schrijft. Ik kan niet geloven dat iemands wereldbeeld zo egocentrisch is dat kindermishandeling ondergeschikt wordt gemaakt aan het zelf ervaren menselijk tekort van de jeugdzorg.

Mea

Denk jij dan eens na over het volgende: Ik doe er ALLES aan om een kind te redden van mishandeling.

Annej

Ik heb erover nagedacht. Echt. Het is zondag, ik heb de tijd. Maar ik kom er niet uit, lieve meid. Wie is die ik? En waarom moet ik over een 'ik' nadenken die alles wil doen om een kind te redden van mishandeling? En waarom gebruik je hoofdletters? Is dat om aan te geven dat je met alles echt alles bedoelt, dus ook het platbombarderen van een woonwijk waar ouders met losse handjes wonen? Ach weet je, misschien is het beter als we het eens worden over ons niet eens zijn.

Historisch perspectief

Wat ik mis in de discussie is het historische besef, dat de huidige 'problemen' het gevolg zijn van een ingezette emancipatie, waarbij we mensen die zwakbegaafd zijn etc. een gelijke kans wilden bieden op een zo normaal mogelijk maatschappelijk leven. Daarbij stuiten we nu op grenzen: beperkte capaciteiten om kinderen op te voeden bijvoorbeeld. Maar ook dat de bewegingsruimte van mensen in een gewoon huis in een gewone straat veel beperketer is dan in een beschermde woonomgeving (de instellingen in een bos, waar mensen vrij konden bewegen). Het heeft geen zin om mensen dan lui of dom te noemen, het is simpelweg het gevolg van een keuze die wij als samenleving hebben gemaakt indertijd. Met alle goede bedoelingen overigens.
Voor die emancipatiebeweging gebeurde het wel, dat mensen onvrijwillig anticonceptie kregen, gesteriliseerd of gecastreerd werden, op basis van overleg tussen ouders en artsen. De huidige ophef over gedwongen castratie van zwakbegaafde homoseksuele jongens is leerzaam wat dat betreft: wacht ons over enkele jaren eenzelfde ophef als we deze weg in slaan? Homoseksualiteit was toen een probleem, zijn wij nu ook onderhevig aan 'problemen' die vooral iets zeggen over 'de geest van de tijd'. Is er iets voor te zeggen om het weer neer te leggen bij 'ouders en artsen' (ouders kennen hun kind immers het beste en weten meestal als geen ander wat zij zelf aan opvang moeten doen om een kind zo goed mogelijk te laten functioneren, plus dat zij de eersten zijn die opvang verzorgen als hun kind zelf een kind krijgt. Of moeten we naar een systeem, waarbij het echt een aparte beslissing wordt van een rechter (het is immers onvrijwillig ingrijpen in de lichamelijke integriteit) en zou je dan een evaluatiemoment moeten inbouwen, vergelijkbaar met de onderzoeken die nu bij TBS-ers worden uitgevoerd; in dat evaluatiemoment/onderzoek zou de vraag moeten worden beantwoord: hoe groot is de kans op herhaling of voortzetting van eerder geconstateerde mishandeling of verwaarlozing. Ik zou dan willen pleiten voor een onafhankelijk onderzoeksinsituut dat zich specialiseert in die vraag. Het is immers een ingrijpende vraag, als je dat niet bij de burgers (ouders en artsen) wil laten, maar als overheid naar je toe wil trekken (de rechter) moet je goed onderbouwd te werk gaan en niet alleen maar af gaan op 'niet-pluis' gevoelens van jeugzorgwerkers.

Tsjor

Hulp of toezicht

Wisse schetst op een scherpe en duidelijke manier de wijze waarop de hulpverlening werkt in haar bericht: hulp of toezicht. AnneJ maakt dat mooi inzichtelijk met haar verhaal over de bakker.

De reactie daarop van Margriet en Linda: 'Het beroerde is dat er bij deze groep juist zo weinig zelfreflectie aanwezig is en daarom deze groep zo moeilijk te begeleiden is. Het is dan ook zo moeilijk om als niet en wel hulpverlener deze groep er van te doordringen om geen kinderen meer te nemen omdat het gewoon niet lukt om kinderen op te voeden.'
Wat daar overigens ook meestal bij hoort is klagen over gebrek aan tijd en geld bij de hulpverlening (bij ouders wordt dat gezien als een diskwalificatie van de ouders, bij hulpverleners als een logische verklaring voor gebreken).

Nu even terug naar de situatie zoals Wisse die schetste: het probleem was niet om de ouders ervan te overtuigen, ze waren al overtuigd. Maar de praktische uitvoering liep niet goed. Wat is nu het probleem van de hulpverlening (mensen met normale of bovengemiddelde kwaliteiten als het gaat om kunnen bewegen, sociale vaardigheden, zelfreflectie etc.) om dat mét die ouders samen naar de huisarts te gaan, in plaats van elke week een gesprek om te constateren dat het niet is gebeurd.

Het tweede wat me verbaast is dat je een eigen analyse niet serieus neemt. als de constatering is dat mensen niet ins taat zijn tot ee vorm van zelfreflectie die jij van ze verwacht, waarom vraag je dat dan steeds en stel je je hulpverlening niet erop in dat ze dat niet kunnen? Van iemand zonder benen verwacht je toch ook niet dat die kan lopen als je maar hard genoeg roept dat ze het moeten en te lui zijn als ze het niet doen? Je bent ingeroepen als hulpverlener omdat mensen iets niet kunnen. Er is geen ander bestaansgrond voor je werk dan dat. Als je dat niet aankunt moet je er gewoon niet aan beginnen: sorry mevrouw, ik snap dat u hulp wilt, maar wij beginnen daar niet aan, want wij weten het alleen maar als iemand wél over die capaciteiten beschikt. Het onderstreept bovendien dat veel uithuisplaatsingen eigenlijk alleen maar voortkomen uit onvermogen van de hulpverlening om ergens mee om te gaan. Om dat te verhullen kan gebruik gemaakt worden van het machtige en prestigieuze middel van de uithuisplaatsing. Wat daarna gebeurt (geen paradijs en soms nog veel meer ellende dan daarvoor) staat dan weer helemaal niet ter discussie of wordt geschoven op eigen onvermogen (gebrek aan tijd en geld).

Tsjor

Tsjor