Aversie tegen bv

Fanatiek

Niemand was fanatieker dan ik, mijn zoon zou borstvoeding krijgen, hij had het in mijn buik niet goed gehad (das een ander verhaal), was ziek toen hij geboren werd en hij moest en zou nog iets goeds van me meekrijgen. Helaas is hij degene die de tepel-speenverwarring uitgevonden heeft... :S Hij wilde niet, dus ik ben fanatiek gaan kolven en elke keer maar weer proberen om aan te leggen. Oudste had een half jaar gehad, hij moest dus ook. Na 3 weken zat ik er totaal doorheen: ik was alleen maar bezig met dat kind en borsten en kolven en aanleggen. Maar hij wilde gewoon niet. Toen kwam de lactatiekundige, op het moment dat ik brullend zat te kolven: hij wilde wéér niet happen... En die zei: stop er maar mee. Niet met kolven, maar met proberen. Hij wil niet, jullie staan allebei stijf van de stress, zo gaat het toch nooit lukken. Kolf maar gewoon, geef dat kind het in de fles, zo krijgt hij het ook binnen, en als het niet genoeg is doe je er gewoon een flesje kunstvoeding bij...

Wat een rust gaf dat!!

Ik kon weer een keer doorslapen, als manlief een flesje gaf. Kolven haatte ik, maar het was voor mijn kind en dus eigenlijk geen grote moeite. Na anderhalve week rust probeerde ik nog een ander soort tepelhoedje en zowaar: hij hapte!!

Ik ben nog nooit zo blij geweest. Dat was snel over, want zuigen kon hij inmiddels wel, crisis, toen kwam de pijn die je anders in het begin hebt. Ik heb alles bij elkaar gevloekt (er was een hittegolf en de deuren gingen dicht als ik ging voeden , maar ik heb stralend zitten vloeken: hij dééd het!!

Ik ben die lactatiekundige erg erg dankbaar. En mijn zoon heeft zijn half jaar borstvoeding gehad...

Hasse

Rot!

Ik was van plan dit niet te lezen, ben er toch weer deels ingetrapt. Ik word altijd een beetje boos van het fanatisme waarmee sommige mensen borstvoeding aanprijzen. Ik geloof absoluut dat het goed en gezond is, maar ik weet ook dat het een ramp kan zijn. Om met borstkankerkansen aan te komen vind ik pijnlijk, 'eigen schuld, dikke bult' lees ik toch tussen de zinnen door, al zal de schrijfster het niet echt zo bedoelen. Het feit dat toevallig een aantal mensen borstkanker heeft die geen borstvoeding gaven zegt me niets, kan stom toeval zijn, ze zullen misschien wel meer overeenkomsten hebben wat men niet weet. Lekker als je op die manier bekeken wordt "je hebt borstkanker en je wilde geen bosrstvoeding geven, tja ...." De vergelijking met roken vind ik niet opgaan, roken is een van de hoofdoorzaken van longkanker, geen borstvoeding geven kán een oorzaak zijn, naast veel andere. Ik heb borstvoeding gegeven, maar vond het een ramp. Wilde van mijn kind genieten, maar zag de hele dag alleen tegen die rotvoedingen op (kan me nu, na al die jaren, het gevoel wat ik had als ze begon te huilen om haar voeding nog precies herinneren!), hard zuigen aan etterende kloven maakt niet dat je met liefde naar je kind kijkt en dat wilde ik wel, dát vond ik belangrijk! Wat was ik blij toen besloten was dat ik zou stoppen, ik kon gaan genieten van mijn kind! Toen nr 2 kwam hebben we alle voorzorgsmaatregelen die de verloskundigen bedenken konden genomen, maar weer hetzelfde verhaal, ik ben mezelf toen niet zo lang gaan treiteren! Ik zou graag meer begrip zien voor mensen die borstvoeding geven niet prettig, maar juist heel vervelend vinden en daarom verkiezen snel te stoppen zodat ze een goede band met hun kind op kunnen gaan bouwen. Zadel mensen niet met een schuldgevoel op.

Iq en bv

Nou las ik toch weer ergens hierboven dat het IQ van je kind hoger zou worden als je (lang)bv zou geven. Net zo'n kulverhaaltje als dat je geen voeding in je melk zou hebben. Het blijkt dat vooral hoogopgeleide ouders (met een hoger IQ) langer bv geven en aangezien IQ overerfelijk is, hebben hun kinderen dus ook een hoger IQ.
Overigens kreeg ik inderdaad ook afkeurende blikken als ik in een openbare gelegenheid de trui omhoog deed en 2 kinderen aankoppelde.
Of als ik vertelde dat ze nog steeds de borst kregen. Maar ze lopen toch al ? Zijn toch al ruim een jaar ? Gewoon pure afgrijzen...
Grtz.
Ardnax

Aha esmee

Van de vk en kraamzorg kan ik me natuurlijk wel voorstellen dat ze er iets (negatiefs) over zeggen. Dat is tenslotte hun functie, om jou tenminste heel erg weloverwogen de beslissing te laten nemen met alle info over de risico's etc etc. Net zoals ze je moeten waarschuwen tegen dekbedjes en op de buik laten slapen. Waarbij ik wel vind dat ze op tijd moeten stoppen erover als je keuze duidelijk is.
Tegenwoordig kun (of moet?) je trouwens aangeven bij de kraamzorgintake of je van plan bent bv te geven. Zonee dan neem ik aan dat de kraamverzorgende er ook niet te veel ophef meer over maakt? Maar ja geen ervaring zelf.
Maar je bemoeien met een wildvreemde die haar baby de fles geeft vind ik dus volstrekt van de gekke. Jeetje, als je als moeder vrijwillig voor de fles hebt gekozen is zo'n opmerking al erg maar stel je voor dat de bv net tot je grote verdriet mislukt is, pfff.

Ja precies roodborstje

Ik snap ook niet dat je je keuze er van af laat hangen (voor bv) van hoe er over wordt gepraat. Dat is dus echt dat 'juf' effect volgens mij.
En wat betreft doorvertellen van slechte ervaringen met lactatiekundigen etc, zou het verhaal van de arts die ten onrechte adviseert met bv te stoppen bij medicijngebruik, of te gaan bijvoeden waardoor de bv ophoudt, net zo vaak naverteld worden? Dat wordt volgens mij een stuk minder spannend gevonden, terwijl er ongetwijfeld meer en minder goede of invoelende mensen zitten in beide beroepsgroepen (net als in alle andere). Bovendien kom je er niet eens achter, je denkt gewoon ten onrechte dat je 'te weinig voeding had' bijvoorbeeld.

Borstvoeding word je opgedrongen

Even een herhaling op het commentaar wat ik kreeg n.a.v. een eerdere posting:

Astrid: \'En dat het beter voor mijn kind zou zijn, daar heb ik ook niks mee. Jammer dan voor het kind. Op de fles worden ze ook groot.\'

Daar kan ik dus niet bij. Want waarom wil je niet het beste voor je kind? Natuurlijk worden ze op de fles ook groot. Zonder groente of fruit word je ook groot. Maar dat laat je toch ook niet bij voorbaat weg uit het menu?

En: \'ik vond aan voeden zelf niks aan\' Maar dat hoeft toch ook niet?

Natuurlijk wil ik het beste voor mijn kind, maar dat hoeft toch niet perse borstvoeding te zijn? Borstvoeding is toch geen verplichting, je mag toch zelf weten wat je doet? Het wordt bijna opgedrongen! Als flesvoeding heel slecht was geweest, dan was het een ander verhaal geweest. Mijn kinderen hebben naast de fles het 1e jaar ook alleen maar fruit en groente uit potjes gehad. Dat mag zeker ook niet?

Verder snap ik niet dat je zelf niet belangrijk bent in het onderwerp borstvoeden. Een kind heeft er toch niks aan als een moeder denkt: getver, nou moet ie al weer de borst! Elke keer als ik de borst gaf, dan had ik zo iets van: is de tijd al om? Kan ze er weer vanaf! Het staat me echt verschrikkelijk tegen! Ik denk dat kind daar ook niet blij van wordt. Dan maar lekker de fles.

Genista

Ik ga dus zeker niet op dieet, ik ben drie keer broodmager uit een zwangerschap gekomen en daarna kan ik dus echt niet zonder brood met kaas )

Opvallend

Ardnax:"Als we hier discussies kunnen voeren over falende CB's, falende overheden, falende bureau jeugdzorg, waarom dan niet over falende bv-deskundigen ?"
Dat kan best wel. Maar daar gaan dit soort discussies nooit over. Ze gaan altijd over het product, over de vraag of de melk van de koe of de vrouw moet komen, zie ook deze draad.
In discussies over falende CB's, falende overheden, falende bureau jeugdzorg, hebben we het nooit over producten, of de dokter diesel of benzine moet rijden of zoiets. Altijd over handelingen, procedures, professionaliteit.
Groet,
Miriam Lavell

Falende bv deskundigen

ervaring 1. lactatiedeskundige in het ziekenhuis kreeg het niet voor elkaar om dochter goed aan te leggen, ik had tepelkloven van haar gedram telkens en dochtertje werd er ook gefrustreerd van. Dus gaf ze het op en moest ik gaan kolven waardoor mijn borsten gigantisch werden en veel te veel produceerden en zo zijn er liters weggegooid door de verpleegkundige. Ik heb 4 dagen in het ziekenhuis gelegen dus dat geeft een indruk van hoeveel er is weggegooid.

ervaring 2. Thuis bleef ik doorgaan met kolven en ook dus liters weggooien. Totdat ik een goede kraamverzorgster kreeg en zij heeft (de kloven waren bijna weg) dochter in 1 poging goed kunnen aanleggen. Daardoor was ook de overproductie snel over.

Verder was ik door de keizersnede en alles wat daarvoor en daarna is gebeurd heel erg zwak. Achteraf gezien had ik dus veel eerder moeten stoppen met bv geven, ik had flauwtes na elke voeding, ik kon dan niet rechtop gaan zitten en was de eerste maanden spierwit.

Miriam

Ik wil het daar dus in ieder geval niet over hebben, bijna iedereen weet wel dat bv in principe, bij gelijke externe omstandigheden het allerbeste is wat je je kind kan meegeven in zijn/haar jonge jaren.
Maar het gaat om het drammen op bv in het geval die externe factoren niet optimaal zijn.
Hoever ga je dan als bv-deskundige ?
Ik vind te ver en wilde graag de mening van anderen daarover hebben en misschien een vallend kwartje bij (extreem fanatieke) bv-deskundigen.
Grtz.
Ardnax

Ardnex

"misschien een vallend kwartje bij (extreem fanatieke) bv-deskundigen."

Niemand noemt zichzelf extreem fanatiek of voelt zich aangesproken. Ook degene die op dit forum al jaren op mij en vele anderen zeer extreem overkomt ziet zichzelf niet zo. Dus vergeet het, dat zit er echt niet in.

Goede moeder

Zelf heb ik ook bv gegeven. Met veel plezier. Zeer gemotiveerd en het ging prima. Alle normale ongemakken nam ik als een korrel zout en werden opgelost.Kind groeide en bloeide.
Maar met evenveel plezier geef ik mijn neefjes en nichtjes de fles. Heb het het nooit over dat bv "beter"is. En waarom niet? Omdat ik deze moeders het gevoel geef een betere moeder te zijn omdat ik bv heb gegeven.
Welnee, de fleskinderen groeien ook prima en zien er gezond uit. Als een aanstaande bv wil gaan geven en er zelf over begint dan mag ik vertellen....leuk, dan wordt er om info gevraagd. Bv moeders vertellen niet zozeer over de voordelen/nadelen van het borstvoeden, ze willen bewust/onbewust laten zien dat ze het "beter" doen. Dat gevoel heb ik stiekem ook. Ik heb het beter gedaan, ik heb lekker borstvoeding gegeven. Daarom heb ik het er niet over met flessenmoeders. Ik weet dat ik dan die houding ga krijgen. Inderdaad, zeer irritant. Dus geef ik met een liefdevolle blik een lekker flesje aan nicht en houdt mijn mond dicht.

Ja maar astrid

"Natuurlijk wil ik het beste voor mijn kind, maar dat hoeft toch niet perse borstvoeding te zijn?"

Daar verschillen we van mening. Als je puur naar de voeding kijkt, is bv wél het beste voor je baby. En nee, het is geen verplichting, dat gaf ik eerder al aan.

En soms denk ik dat er in NL teveel naar de eigen 'behoefte' wordt gekeken. In veel landen is het vanzelfsprekend om bv te geven. Als het lukt, voed je je kind. Leuk of niet. Nogmaals, ik veroordeel je niet, ik begrijp je alleen niet. Had ik je destijds ontmoet, had ik je hooguit gevraagd waarom je geen bv gaf, puur uit nieuwsgierigheid.

Hetzelfde geldt trouwens voor de potjes, ik begrijp het niet, maar je moet het vooral zelf weten

Pijnlijke waarheid

Manda:"Verder was ik door de keizersnede en alles wat daarvoor en daarna is gebeurd heel erg zwak. Achteraf gezien had ik dus veel eerder moeten stoppen met bv geven, ik had flauwtes na elke voeding, ik kon dan niet rechtop gaan zitten en was de eerste maanden spierwit."
Onderdeel van de kritiek op lactatiedeskundigen is volgens mij ook dat zij niet kunnen voorkomen dat bv geven fysiek hard werken is. Misschien dragen ze zelfs wel iets te veel bij aan de gedachte dat bv een roze wolk kan zijn.
De vergelijking bv of kv en de conclusie, zie je wel dat die lactatiedeskundige het fout had, gaat heel vaak gepaard met verhalen over fysiek gemak dat ontstaat, zowel bij moeder als kind.
De pijnlijke waarheid is dat bv pijn doet, meer flexibiliteit van je vraagt en meer doorzettings- en uithoudingsvermogen. Andere waarheid is dat kv compacte voeding is met meer voedingswaarde dan veel baby's nodig hebben, waardoor er minder regeldagen of huilen om honger ontstaat.
Het is als het verschil tussen doorzetten en je kind gewoon leren eten, of toch maar een boterham met hagelslag geven zodat kind 'iets' binnen heeft. Dat laatste levert beslist snel tevredenheid op en is in diverse opzichten veel makkelijker. In die zin is de productstrijd tussen fv en bv, als die tussen hagelslag en broccoli: Een ongelijke strijd.
Had jij eerder moeten stoppen? Ik denk het niet. Ik denk dat een mens de fysieke tegenslag die je had best kan hebben. Je bent er bovendien weer bovenop gekomen. Had anders handelen van een lactatiedeskundige kunnen helpen? Misschien, maar in de vorige discussie bleek ook al dat er eigenlik maar weinig geweten wordt van hoe het moet, ook door lactatiedeskundigen. Een duidelijk protocol voor 'wanneer is het mis' is er bijvoorbeeld niet.
Het zou best wel eens kunnen dat begeleiding van bv beter lukt als bv promotors de nadruk leggen op de nadelen. Hard werken, fysiek zwaar, moeilijker tevreden kind, ook geestelijk doorzetten, lange nachten, regeldagen, lang voordat er regelmaat komt, etc.
Het verhaal dat Ardnax beschrijft, reanimatie, sondevoeding, is een recept voor een voedingsramp, ook bij oudere kinderen die al aan de boterham gewend waren.
Maar dit: "Ivm tepelproblemen weer bij lactatiekundige geweest, die de kinderarts afbrandde; niks kv, aanleggen, aanleggen, aanleggen, kolven, door de zure appel (lees tepels) heenbijten, aanleggen, aanleggen etc." is weer wel een gangbaar ongemak bij bv.
De pijnlijke waarheid is dat het erbij hoort, zoals uitscheuren bij bevallen. Daar is niks onmenselijks aan.
Je moet er tegen kunnen.
Nee, ik vind niet dat er een recht bestaat op kunnen pronken met je baby, of een fit bestaan in de eerste weken. Het is goed mogelijk dat je daar helemaal niet toe in staat bent als je borstvoeding geeft.
Kennelijk bestond er een verschil van verwachting tussen de lactatiedeskundige en de schoonzus van Ardnax. De lactatiedeskundige had duidelijker kunnen zijn. De pijnlijke waarheid duidelijker moeten communiceren.
Groet,
Miriam Lavell

Miriam

Blijkbaar mis je de essentie van dat ene verhaal. Kind woog na 3 weken het geboortegewicht min 10% en kreeg van ka een bijvoedingsadvies NA bv, bovendien had moeder tepelproblemen (pijn, kloven en raynaud). Lactatiekundige negert advies ka, gaat voorbij aan tepelproblemen en stelt bv op de voorgrond. Gevolg: kind nog steeds niet na een week op geboortegewicht, moeder in de stress om zorgen om kind en om eigen lichamelijke ongemakken. Lichamelijke ongemakken verergeren bovendien.
Oftewel, de situatie verslechterde, maar ach; er werd in ieder geval wel bv gegeven.
Dat noem ik extremisme, is gevaarlijk zelfs en roept in omgeving van schoonzus bij een grote groep aversie op.
Slechts 1 geval, maar heeft effect op minstens 15 vrouwen in hun beoordelingsvermogen in het geven van bv.
Als er prioriteit was gegeven aan het laten groeien van kind en oplossen van tepelproblemen had 1 kind hoogstwaarschijnlijk nog steeds bv gehad die het nu niet krijgt.
En waarom ? Door fanatisme.
Grtz.
Ardnax

Kinderartsen

hebben verstand van kinderen. Niet van borsten en tepels.

Tirza

Flauwtes na de voeding

Kunnen komen door de enorme toestroom van oxytocine. Dat is een heel sterk hormoon. Er zijn ook vrouwen die direct na het voeden misselijk zijn (het werkt ook op de maagspieren) of hoofdpijn krijgen (idem, nekspieren). Er is niet zo bar veel aan te doen, dit regelt zich in een paar weken in.

Tirza

De juiste benaming

Er is veel onduidelijkheid over de benaming van bv-professionals. Iedereen mag zich lactatiekundige noemen, het is geen beschermde titel. Een lactatieDESkundige bestaat officieel niet, maar de aanspreektitel wordt wel gebruikt door mensen uit de zorg met een 3-uurs-cursus borstvoeding.
Er is maar één echte lactatiekundige, met een gedegen opleiding en een internationaal erkend diploma: de lactatiekundige IBCLC.

Tirza

Het probleem

Ardnax, ik heb niks over het hoofd gezien. De vraag is of al die ongemakken wel zo 'erg' zijn. Ja, het zijn zichtbare ongemakken en ja ze belemmeren in je functioneren, maar of het echt erg is, is niet duidelijk. Zowel de lactatiedeskundige heeft geen protocol dat 'mis' duidelijk voorspelt (had bv moeten stoppen?) als de kinderarts niet (is het onder geboortegewicht zijn voor een zwaar geboren baby erg? En moet je trouwens in dit geval niet vooral kijken naar de groei sinds dat kind uit het ziekenhuis is?).
Dat het er allemaal heel zwaar uitziet en twijfel en teleurstelling veroorzaakt bij moeder, dat snap ik volkomen. Maar dat heeft vooral ook samenhang met het beeld dat er 'in die mooie kraamtijd' alleen maar zonnige dingen horen te gebeuren.
Groet,
Miriam Lavell

Ardnax

Ik ben onder de indruk van je genuanceerde stellingname. Het blijkt maar weer: breastfeeding is never professional, it's always personal.

Heb jij of heeft je schoonzus ook nog iets constructiefs gedaan met haar gruwelverhaal? Heeft ze een klacht ingediend bij de kraamzorgorganisatie en bij de beroepsvereniging van de lactatiekundige? Hoe is het mogelijk dat zij van "live leren voeden" na een ZH-opname in drie weken tijd is afgezakt een bak ellende? Hoe is de follow-up geweest na die eerste keer "live leren voeden"?

Tirza

Zo makkelijk

Ik vind deze discussie nog steeds niets en wil dat nog graag eens herhalen. De argumentatie deugt niet. Ik ken maar weinig jonge moeders die na 3 weken géén donkere kringen rond hun ogen hebben, borstvoeding of niet. Als je kinderen krijgt, verandert er veel. Met je lijf, met je vrije tijd, met je nachtrust, en met nog zo veel meer. En borstvoeding geven gaat (meestal) niet vanzelf. Dus is het zó makkelijk om dan maar alles wat er mis gaat op de borstvoeding te schuiven, of op de lactatiekundigen. Dan wordt het wel heel moeilijk om het goed te doen.

Niemand wil graag "bv-fanatist" zijn. Maar met z'n allen gaan roepen dat flesvoeding een prima alternatief is, is volgens mij niet de oplossing. De voordelen van borstvoeding zijn groot, maar we kennen ze nog niet half. Ik heb het in andere draadjes ook wel gezegd, maar ik weet zeker dat we er over 50 jaar heel anders over zullen denken: dan zullen de onderzoeksresultaten uitwijzen dat de voordelen van borstvoeding nog veel groter zijn dan we nu al weten. Alles wijst daar namelijk op, hoewel het hiernaar onderzoek doen heel moeilijk is. De flesvoedingsfabrikanten investeren meer dan ooit in het onderzoeken hoe borstvoeding in elkaar zit. Dat doen ze niet omdat ze het zo leuk vinden dat onderzoek te financieren, maar omdat er geen andere manier is om uit te vinden wat er toch in die bv zit wat ze met de beste wil van de wereld nog niet kunnen namaken. Dat zouden ze echt niet doen als hun eigen product volgens hun eigen maatstaven voldoende vervanger zou zijn.

En wat is 'voldoende'? Ik vind de vergelijking van Miriam tussen broccoli en hagelslag wel sterk. Natuurlijk, op hagelslag word je ook groot. Bij kinderen tot een jaar of 8 zul je ook nauwelijks verschil zien. Waarom zouden we onze kinderen eigenlijk uberhaupt pesten met groente?

Maar goed. Ook daar gaat de discussie niet over, zegt Ardnax. De discussie is gericht tegen het fanatisme. Ik denk dan: mensen, accepteer dat fanatisme nou als een exponent van verandering. Ja, natuurlijk, fanatisme is nooit goed. Maar je hebt ook "extremistische" linkse groeperingen nodig die foute acties doen tegen oliebedrijven of vissersschepen. Iedereen windt zich daarover op, want zo ver behoor je toch niet te gaan. Maar het gevolg is wel dat het debat op gang komt en dat er uiteindelijk (gematigd) toch wetgeving tegen overbevissing komt en dergelijke. Zonder extremisten die daar een te stevige draai aan geven komt zoiets niet op gang.

Meer dan dat is het niet. Ze doen het niet met opzet. Ze hebben een 'drive' die je als fout (want extreem) mag betitelen. Maar als je de scherpe randjes eraf haalt is hun basisgedachte goed.

Margje

Ps en ardnax

In dat onderzoek over bv en IQ is gecorrigeerd naar opleiding. Dus er is wel degelijk een verband.
Margje

In onderzoeken naar IQ en borstvoeding is het opleidingsniveau van de ouders meegerekend.

Verder zijn er ook zat landen waar juist de hoogopgeleiden flessen en de laagopgeleiden borstelen. Ook daar zie je het effect op het IQ.

Pelle en mirjam

Jullie weten veel beter te verwoorden wat ik eigenlijk probeer te zeggen.

Ik vond borstvoeding vreselijk

Bij de oudste liep het de eerste weken van geen meter, ik had af en toe de neiging kind van de borst te rukken en in de struiken te mikken.

Heb ik niet gedaan. Ik wist dat borst in ons geval gewoon MOEST, ik woonde in Afrika, waar water en electriciteit absoluut niet te vertrouwen waren. En ik had vriendinnen die al jaaaaarenlang met plezier voedden, na het overwinnen van de nodige problemen. Ik wist dus dat het leuk kon worden.
En toen hij na 3 maanden uiteindelijk het tepelhoedje weigerde, zelf goed ging drinken en we nog even de borstontsteking en de spruw aangepakt hadden werd het op af en toe wat Raynauds' ook gewoon leuk.

Bij de jongste was het een tikje erger, daarvoor heb ik de eerste 10 weken bij elke voeding eerst moeten aanleggen, dan moeten kolven en dat dan met vingervoeding moeten bijvoeden. Zo'n 10 keer per dag. (eerlijkheid gebied me te zeggen dat ik als ik het echt zat was het aanleggen wel eens oversloeg).
Haar had ik het liefste met kolf en al door het raam gemikt. Maar goed, ik wist na 3,5 jaar broerlief aan de borst dat het ook anders kon.
En ja hoor, na 10 weken veranderde het. Geen tepelhoedje, geen gekolf.

Maar bij allebei: die eerste 10-12 weken waren echt VRESELIJK. Snap moeders die het niet leuk vinden dan ook heel goed. Maar ik gun ze ook de voldoening die je hebt als het uiteindelijk WEL loopt.

Margje

"Ik ken maar weinig jonge moeders die na 3 weken géén donkere kringen rond hun ogen hebben" Je bagatelliseert de reden waarom sommigen stopen met borstvoeding. Er wordt nauwelijks serieus gereageerd op moeders die aangeven het echt vreselijk te vinden, niemand klaagt over vermoeidheid of het in het begin niet echt leuk vinden, maar zelf en dat heb ik ook van andere mensen gehoord, vond ik het écht een crime, als je een hekel aan je kind gaat krijgen vanwege de borstvoeding moet je toch vooral doorgaan omdat het zo gezond is... .. (?)een goede moeder-kind-band is voor mij ook onmisbaar voor gezond opgroeien...
Overigens, mijn dochter bleek zo'n enorme zuigreflex te hebben dat dat mede de kloven veroorzaakte, er bleek geen speen in de handel waarmee ze haar flesje niet in no-time leeg had (en alles er dan ook weer uit kwam want haar maagje kon dat zo snel niet verdragen), we kochten toen spenen zonder gat waarin we zelf met een dunne naald een miniscuul gaatje prikten, toen pas kon madam rustig drinken.

Fecaliënconsulent

Mieke en Pelle, rode billetjes kun je voorkomen door... die riedel kennen we ook. Doe je zo je best, gaat het toch nog verkeerd! Klopt die informatie niet, of heb ik iets fout gedaan? Zijn anti rode billetjes predikers, fanaten of Nederlandse moeders te laks om het voorkomen van rode billetjes goed te organiseren? Moeten er fecaliënconsulenten komen, of is het toch verstandiger om het er maar bij te houden dat shit happens?
Dat laatste denk ik.
Kloven horen tot het normaalbeeld dat bij borstvoeding hoort, net als uitscheuren bij de bevalling en rode billetjes bij baby's die luiers dragen. Ook mensen bij wie bv overigens prima verloopt, kunnen er last van krijgen.
Groet,
Miriam Lavell

Fantastisch product

Tops:"Ik gaf weleens een banaan in plaats van de versmade groente in een periode waarop kind gewoon echt die groente niet at, is later toch "normaal" gaan eten."
Die ervaring bestaat ook met hagelslag (of noem maar wat). Bv/fv discussies zijn als alle voedingsdiscussies lastig omdat ze vooral gestaafd worden door ervaringen. En het is echt waar: geef baby's de fles en ze slapen sneller door, je krijgt gegarandeerd geen tepelkloven en nog zo wat van die directe gemakken.
Het is een fantastisch product.
Het vervelende is dat de rationalisatie voor het gebruik ervan wordt gestaafd met ervaringen over de ondragelijke ongemakken bij bv waar 'de lactatiedeskundige niet eens wat aan kon doen'. De werkelijkheid is dat die ongemakken er gewoon bij horen en dat bovendien het moment van overstappen (een maand ongeveer) ook nog eens het ervaren gemakseffect van overstappen op fv versterkt (kind wordt sowieso wat regelmatiger en moeder raakt een beetje op de been na de bevalling).
Het is als een homeopatisch middel tegen griep, na twee weken ben je er echt van af!
Blijft er toch nog iets knagen bij de fv gebruikers. Lag het nou aan hen, zie de vergelijking met rode billetjes, of was er écht noodzaak om over te stappen? Het is dat geknaag dat escaleert naar het nog gruwelijker neerzetten van ervaringen alsof die niet gewoon zijn en dat escaleert dan weer naar nieuw bakken moeders die daarin lezen dat ze beter kunnen stoppen, want dit kan écht niet.
Je kunt ook gewoon zeggen dat je liever hagelslag geeft dan broccoli, liever banaan dan gewone groente, liever patat dan weer zure gezichten aan tafel. Als tevredenheid je insteek is, dan is fv het meest ideale product.
Maar daarmee zijn mensen die bv belangrijk vinden, geen fanaten.
Groet,
Miriam Lavell