Aversie tegen bv

Te is nooit goed..

dus ook TE fanatiek ergens voor zijn!!! ik word altijd een beetje bang van dat soort mensen.. houd mn mond draai me om en denk er t mijne van...

Herken het

Ik herken het geval met je schoonzus. Dat is mij ook overkomen, precies zo. Steeds maar aanleggen, kolven, kapot zijn, krijsende baby (en op een gegeven moment ook moeder). Toen ik met de bv stopte, kreeg ik ook nog een trap na dat ik niet voldoende doorzette. Ik weet wel beter. Ik heb besloten mij verder buiten dit soort discussies te houden, het komt namelijk niet aan bij de begeleiders van BVN, LLL etc, die het ongetwijfeld met de beste bedoelingen doen. Maar ik heb dit soort verhalen iets te vaak gehoord.
Bij mijn zusje zie ik nu hetzelfde gebeuren, heb haar gezegd dat zij zo ver moet gaan als ze zelf wil, maar zich vooral niks moet laten opdringen.

Lorwyn

Lorwyn: "Op deze manier heeft de fanatieke "BV maffia" een wig gedreven tussen mij en mijn schoonzus."
Op dezelfde manier ging het bij mij ook, waarbij ik de langvoeder was en een dierbare de kortvoeder. Maar het feit dat *zij* op eigen houtje maar de conclusie trok dat ik haar wel een slechte moeder zou vinden, komt geheel voor haar rekening. Ik heb daar nooit een uitspraak over gedaan. Dat is haar probleem en niet het mijne en ik vind niet dat je dit moet toeschrijven aan de BV-promotoren.

Er kan gewoon niet normaal met borstvoeding gedaan worden in nederland.
Het gaat allemaal zo geforceerd en gecontroleerd zonder enig gevoel, niet gek dat het dan bij zo veel moeders niet lukt..........

Ik ben erg voor bv

maar ik schrijf niet voor niets zelden mee in borstvoedingsdraadjes. Ik word er helemaal iebel van. Verheerlijking van borstvoeding heeft niet zoveel meer te maken met het beste voorhebben met kind én moeder. Omgekeerd begrijp ik ook niet goed waarom vrouwen bewust geen borstvoeding geven, doordat ze bang zijn voor verval van hun uiterlijk, of het vies vinden, of het niet kunnen verdragen dat een baby bij ze drinkt e.d. Wonderlijk. Het is zoiets natuurlijk. Maar als de natuur ons wat in de steek laat is het geen schande om geen borstvoeding te geven.

Ik heb niks met borstvoeding

Voor mijn 1e bevalling had ik er echt zin in: lekker zelf voeden. Leuk bedacht, want ik blijk borstvoeding geven nl. helemaal niet leuk te vinden. Dat geleur aan je lijf, de tijd wat het kost, je weet niet wat ze binnen krijgen etc. Ik vind het echt 3x niks en het erge (in ogen van anderen) kan ik er geeneens mee zitten. Ik vind het ook helemaal geen teleurstelling dat ik het niet leuk vind. En dat het beter voor mijn kind zou zijn, daar heb ik ook niks mee. Jammer dan voor het kind. Op de fles worden ze ook groot.

Ik begon dus vol enthousiasme aan de borstvoeding. Maar1e kind was te zwak voor borstvoeding, wel ettelijke malen geprobeerd. Kind is uiteindelijk aan de sonde gegaan.
2e kind heeft 3 weken borstvoeding gehad, maar bleeft 20 uur per dag huilen, ik vond aan voeden zelf niks aan, was blij toen ik een excuus had om te stoppen. Overigens bleef dochter met fles ook door huilen (had medisch probleem). Van te voren was ik op borstvoedingscursus geweest, nu zou het geweldig worden en was ontzettend pro borstvoeding, maar in praktijk vond ik het 3x niks.
Met kind 3 wist ik het zeker: borstvoeden is niks voor mij. Ik ga het nooit meer doen. Gewoon fles er in en na 10 minuten klaar. Kroelen doe ik wel op een ander moment. Na de bevalling legde de verpleegkundige dochter bij mij aan. Ik dacht zelfs, dat wil ik niet. O.k. was best even gezellig, maar ik houd het bij 1x. En daar heb ik me ook aan gehouden.

Er komt geen kind 4, maar als ik wel zou krijgen zou ik het wel weten. Meteen vanaf de geboorte een fles.

Ik heb overigens wel altijd zelf de fles gegeven bij alle 3, man kon het in mijn ogen niet. En oma's ook niet.

En toch

Iedereen moet natuurlijk zelf weten of ze al dan geen bv geeft en ik vind ook niet dat een kind koste wat het kost bv moet krijgen, maar uitspraken als hierboven begrijp ik niet.

Astrid: 'En dat het beter voor mijn kind zou zijn, daar heb ik ook niks mee. Jammer dan voor het kind. Op de fles worden ze ook groot.'

Daar kan ik dus niet bij. Want waarom wil je niet het beste voor je kind? Natuurlijk worden ze op de fles ook groot. Zonder groente of fruit word je ook groot. Maar dat laat je toch ook niet bij voorbaat weg uit het menu?

En: 'ik vond aan voeden zelf niks aan' Maar dat hoeft toch ook niet?

Mijn nichtje is onlangs bevallen van haar eerste. En al tijdens haar zwangerschap wist ze dat geen bv wilde geven. Haar dochter is met 35 weken geboren. Voor mij zou dat juist reden zijn om het iig te proberen, het is voor die kleintjes misschien nog wel belangrijker! Inmiddels zijn er verschillende soorten voedingen geprobeerd en natuurlijk weet ik niet of dat met bv anders zou zijn geweest, maar ik zie het toch als een gemiste kans. Overigens heb ik haar dat nooit verteld, ze moet het immers zelf weten.

Nogmaals, ik heb het hier dus niet over doorgaan terwijl het niet lukt, maar er gewoon niet aan beginnen. Voor mij is dat iets onvoorstelbaars.

Wendy

Inderdaad

Mijn kinderen zijn nu 9 en 10 en ik heb nu werkelijk geen idee wie van hun vriendjes bv hebben gehad, zelfs van de meeste kinderen in de familie die ik als baby heb mee gemaakt, weet ik het al niet meer. En toen ze klein waren was ik er zo mee bezig en vond het zo belangrijk. Tegenwoordig zie ik bij bosjes ouders dood gaan van kleine kinderen (vanochtend net nr. 4 in mijn omgeving gehoord in 3 jaar tijd), kijk dat is pas erg voor zo'n kind. Lekker boeiend wel of geen borstvoeding.

Hillary

Dat is toch geen vergelijking? Natuurlijk is het vreselijk als een ouder overlijdt (moet er niet aan denken!), maar het is meestal niet iets wat je zelf in de hand hebt.

Wendy

Borstvoeding

heb je ook niet in alle situaties in de hand. En juist door dat gevoel wel bij een kersverse moeder op te dringen krijg je dat ze kost wat kost gaat proberen. Proberen is goed, maar niet kost wat kost.

Maar wordt het zo niet een beetje erg meta?

Ik krijg wat een raar gevoel van dit draadje.

Een beetje te vergelijken met meta-discussies. Op dit forum zijn meta-discussies verboden, terwijl het soms toch juist zo lekker kan gaan om te discussieren over hoe iets gegaan is, of over hoe bepaalde mensen reageren. Maar dat mag dan toch niet, omdat de praktijk heeft uitgewezen dat zulke draadjes bijna altijd nogal naar van toon worden.

Datzelfde gevoel bekruipt me hier. Ja, natuurlijk worden er fouten gemaakt, dus ook door lactatiekundigen. Leraren maken ook fouten, of voetbalscheidsrechters, of ziekenhuisartsen. Mensen maken soms een verkeerde inschatting van een situatie, en dat kan vervelende gevolgen hebben voor de betrokkene.

Maar moet je daarmee maar even een hele beroepsgroep (of hoe je het in dit geval wilt noemen) publiekelijk in z'n hemd gaan zetten? Waarom? Er zijn toch ook talloze gevallen te noemen waarin lactatiekundigen toch juist ontzettend goed werk verricht hebben, en waarbij moeders en kinderen juist allerlei onnodig leed bespaard is gebleven? Ik vind dit typisch zo'n geval van: Het maakt niet uit dat je het 99 keer goed doet, je zult gepakt worden op die ene keer dat je het niet goed doet.

Of is dit een persoonlijk draadje en wil je eigenlijk vooral dat wij je een compliment geven omdat jij het durfde om op gepeperde toon in te gaan tegen de 'gevestigde orde' namelijk in dit geval de door jou aangeduid als de bv-maffia?

Ik vind het helemaal niet zo geweldig wat je hebt gedaan. Je bent zelf niet neutraal, schrijf je zelf, want je bent al opgefokt door o.a. draadjes in het verleden en het is je allemaal zo tegen gaan staan. En dus ga je van leer trekken tegen de lactatiekundige van je schoonzusje. Nou, geweldig. Misschien was die met gewone argumenten ook wel te overtuigen geweest. We hebben verschillende hier rondlopen op het forum (Mieke, Tirza) en daar valt in mijn ervaring heel goed mee te praten, en ik kan me in elk geval van Tirza herinneren dat die gewoon adviseert te stoppen met bv als het aanmodderen te veel wordt.

Dus waar gaat het nou eigenlijk over? Moeten we ons collectief gaan opwinden over het werk van lactatiekundigen? Waarom? Omdat jij er zo'n slecht tegen kan?

Kijk, dat de discussie moeilijk is ben ik geheel met je eens. Dat er verstokte voor- en tegenstanders zijn ook. Dat zelfs lang-bv-gegeven-hebbenden een allergie tegen bv-verkondigers ontwikkelen: ik zie het gebeuren.

Maar om daar nou een draadje over te starten vind ik niet zo handig. Je krijgt dan vooral veel drama-reacties (zie dit draadje), die de emoties nog hoger opslingeren, waarmee het een nogal populistisch draadje wordt. Vervolgens gaan mensen zich geroepen voelen om te reageren (ik zie Mieke al peinzen wat ze moet schrijven). Dat is toch jammer van haar energie? Mieke heeft zoveel beters te doen. Al die gevallen begeleiden waarbij ze werkelijk iets kan toevoegen, bijvoorbeeld, maar waar je maar zo zelden iets over hoort.

Margje

Margje

Mijn wens cq oproep staat in de laatste zin van het eerste bericht.
Als we hier discussies kunnen voeren over falende CB's, falende overheden, falende bureau jeugdzorg, waarom dan niet over falende bv-deskundigen ?
Is het onderwerp nou echt zo heilig, terwijl juist dit soort discussies er (eventueel) voor zouden kunnen zorgen dat men een (positieve) ommezwaai zou maken ? Juist omdat een heleboel van die deskundigen hier mee lezen.
Grtz.
Ardnax

Wendy

ik denk dat Hillary op mijn posting reageert, ik zeg dat het allemaal niet zo heel belangrijk is. Ja iedereen weet wel dat bv (als het lukt en kan) beter is maar als het nou niet lukt dan is het echt geen ramp.

Het is echt niet zo belangrijk op een mensenleven. Je doet wat je kan en als je fv geeft (om wat voor reden dan ook) ben je net zo goed een goede moeder dan als je daar niet voor kiest (als het al een keuze is).

Vrouwen moeten elkaar steunen en niet elkaar voor de voeten lopen of een schuldgevoel aanpraten, nergens voor nodig.

Precies manda

Lukt het,dan is het fijn,zo niet,dan niet.Ik vind het heel belangrijk dat de juiste info voorhanden is,en dat dat bereikbaar is voor ouders.En wat fijn dat er lactatiekundigen zijn,om te helpen waar nodig.Maar teveel fanatisme vind ik op geen enkel gebied goed.
Groetjes,Bastet

Heb de rest niet gelezen...

... maar ik heb het gevoel dat 'we' steeds meer proberen alles zo perfect mogelijk te organiseren. Mislukken mag niet, alles moet een succes worden.

En als er íets slecht is voor het slagen van BV - dan is het wel deze enorme krampachtigheid.

Toen onze oudste op komst was, ging ik ervan uit hem/haar BV te zullen geven; dat had mijn moeder ook 6 maanden gedaan, daarne kregen mijn broer en ik fruithapjes met ligakaak (dat was toen zo) en in melk geweekt witbrood met suiker. En een groentehapje. Een fles hebben we beide nooit gehad, na zes maanden gingen we van de borst over op genoemd menu (lees eind jaren 50, begin jaren 60!).
Iets dergelijks (zonder die suiker, haha) had ik in gedachten en verder stond ik er nogal onbekommerd tegenover. Had wel drie avondjes bij de VBN gevolgd, leuke uitbreiding van de zwangerschapscursus, want kom, je bent niet zo vaak zwanger in je leven.

Ik snap Ardnax haar aversie.
En die heb ik ook tegen mensen die met veel te veel drukte rond het hele gebeuren rond kinderen-krijgen staan. Het wordt zo'n project allemaal, met complete bevallingsplannen of zoiets, zoals ik laatst hoorde. Hou op schei uit.

Leven is léven!

tonny

Oja, nog even over bv

alles is relatief.

Ik heb - als ik het optel - zéker 40 maanden als borstvoedende moeder doorebracht, met volle overgave en meestal met plezier - en ik heb jarenlang vrijwilligerswerk gedaan binnen deze 'branche'.

Maar echt, hoe gek het kan klinken, het doet me nu niet veel meer. Alles gaat voorbij.

tonny

Ja en nee

Ik heb mijn beide zonen vol overtuiging bv gegeven. De eerste drie maanden, de tweede een maand. Vol overtuiging! Bij de oudste kreeg ik spruw, wat nogal hardnekkig bleek. Ook het kolven lukte voor geen meter, waarvoor ik hulp had ingeroepen bij een lactatiekundige. Helaas moest ik beide keren stoppen omdat ik te snel en te veel afviel. Mijn stofwisseling is dermate snel dat ik het gewoon niet "trok".

Nadat ik bij mijn jongste was gestopt heb ik gezegd dat als ik dit van tevoren had geweten, ik er niet aan was begonnen, maar dat ik meteen flesvoeding was gaan geven.

Nu ik een paar maanden verder ben, moet ik eerlijk toegeven dat ik gevoelsmatig kan zeggen dat ik een volgende keer het weer zo zou doen. (overigens komt er geen volgende keer Ik zou weer beginnen met het geven van bv, maarrrrrr...... na een week stoppen. De ervaring van het geven van bv zou ik nooit willen missen. Verstandig is het voor mij dus niet, maar ik vond het wel geweldig om te doen! Maar oh, wat is het fijn als een ander de voeding kan geven en je niet meer alleen verantwoordelijk bent voor opslag en onderhoud.....

Wat ik vooral mis bij borstvoedingsdeskundigen, is gezond verstand. Denk goed na wat het beste is voor de baby (borstvoeding), maar ook wat het beste is voor moeder en de rest van het gezin. Andere kinderen en de partner hebben ook recht op een vrolijke, gezonde en uitgeruste moeder en partner en helaas kan dit niet altijd wanneer deze (lang) borstvoeding blijft geven.

Linda

Dubbel

Toen ik 12 jaar geleden zwanger was, was ik op z'n zachts gezegd nogal naief. Al die zich aanstellende vrouwen bij de bevalling, ik zou gezellig thuis gaan bevallen zonder geschreeuw en gekerm, met kaarslicht en mooie muziek, vervolgens heerlijk minimaal een jaar bv geven enz.
De praktijk was dat ik in week 38 opgenomen werd met dreigend hellp syndroom, ingeleid werd, een ruggeprik kreeg tegen de pijn en uiteindelijk met een keizersnede beviel.
Bv mocht ik de eerste dag nog niet geven ivm medicatie die nog niet uit mijn lichaam was. Daarna was er niemand die me kon helpen met aanleggen. Mijn zoontje kon mijn tepel niet goed pakken en het lukte helemaal niet. Dús het ziekenhuis haalde maar weer een flesje want voor hulp of uitleg was geen tijd. Ik kreeg wel een kolf in mijn handen geduwd, maar ook dat lukte me niet zonder enige uitleg. Thuisgekomen was daar de kraamverzorgster die me wel kon helpen met de bv. Eén keer is het gelukt om hem aan te leggen, gehuild van geluk heb ik. Daarna lukte het niet meer en na twee dagen adviseerde de kraamverzorgster om het maar op te geven fv te gaan geven, dat was net zo goed.
Zelden heb ik me zo mislukt gevoeld als moeder. Niet normaal bevallen, en nu ook al geen bv kunnen geven. Overal las ik immers dat dit het beste was wat je je kind kon geven en ik deed het niet.
Kortom, ik wilde toen aan de ene kant dat er meer bekendheid was over lactatiedeskundigen, ik had geen idee (waren er wel bleek achteraf). En aan de andere kant had ik het voor mezelf ook makkelijker kunnen maken door me niet zo mislukt te voelen en alle jubelverhalen over bv iets meer te nuanceren.
Roos

Ik heb mijn oudste 2 geen BV gegeven, puur omdat ik dat niet wilde. Zag het echt helemaal niet zitten, dat gedoe aan mijn lijf, het leek me zo onzeker en in ieder geval niets voor mij. En wat bleek: ze deden het prima op kv (al werd er wel van alle kanten geprobeerd om me iets anders wijs te maken).
Toen ik zwanger was van de derde wilde ik het ineens toch wel gaan proberen. Het zou de laatste zijn en ik wilde het toch meegemaakt hebben. Maar goed, dat werd dus niks. Hij bleef afvallen, ik was niet mondig genoeg om om betere begeleiding te vragen en de begeleiding die ik zonder vragen kreeg viel me erg tegen. Over gegaan op kv dus en ook nummer 3 deed het er weer prima op.
Nu ben ik dus toch zwanger van nummer 4 en ik ga het wel weer proberen. Heb me voorgenomen (VK is er erg blij mee) om beter om begeleiding te vragen en om te proberen het deze keer goed te laten gaan en zeker een maand of 4 bv te geven. Maar.... lukt het niet dan lukt het niet en dan zal ook deze baby het vast weer prima op kv doen. Wat de rest van de wereld er ook van zegt. Want dat het goed is daar twijfelt niemand aan, maar het is niet de enige optie en ik word er ook wel doodmoe van dat sommigen het wel zo brengen.
En nee, dan bedoel ik niet hier op het forum maar gewoon in de "echte wereld".

Fanatiek gemaakt

interessant onderwerp dit.

Ik ben aardig fanatiek moet ik eerlijk bekennen. Ik vind het gewoon jammer als het een moeder die wel bv wil geven niet lukt of nog erger, een moeder die geen zin heeft om bv te geven door ongegronde redenen.

En ik moet zeggen dat ik hier in frankrijk van vrienden en collega's echt vreselijke dingen hoor. En ja, dan wil ik graag goede info geven. Bijvoorbeeld een vriendin die gelijk aan de fles ging, want dat bv geven had ze bij een vriendin gezien, en de hele dag lang een baby in je armen had ze geen zin in. Ze was erg verbaasd toen ik vertelde dat je een baby best bv kunt geven en vervolgens in bed kunt stoppen. Duh.

Gisteren nog, een collega die vertelde dat ze geen bv kon geven, want ze had na 2 dagen nog geen melk, enkel maar colostrum, dus toen moest ze de fles geven. En toen wilde de baby de borst niet meer.

Als iemand mij verteld dat ze er geen zin in heeft, omdat ze haar lichaam terug wil hebben, en geen zin heeft in gedoe aan haar lichaam. Prima. Geen probleem mee. Jammer, maar duidelijk.

Wat ik jammer vind is dat ik het idee heb dat er door een soort misplaats schuldgevoel, vrouwen met drogreden komen om te stoppen. En als dat ongegronde drogredenen zijn, dan heb je kans dat mensen die wel weten waar het over gaat, je proberen te helpen met welgemeend advies. Als je gewoon eerlijk zegt dat je er geen zin in hebt en wilt stoppen, dan valt er weinig meer te adviseren toch? Dan is het een simpele kwestie van je keuze respecteren.

En in het geval van het voorbeeld. Als het een leidensweg is voor de moeder, dan vind ik kv een superalternatief. Tenzij de moeder ZELF koste wat kost door wil zetten.

Succes mieke (ot)

wauw je 1e consult, het is vast heel goed gegaan !

Tsja het probleem is natuurlijk

dat de fabeltjes en de echte problemen nogal op elkaar kunnen lijken. Van de 100 moeders die bv geven en zeggen dat ze er zo moe van worden, is er misschien eentje voor wie dit echt geldt. En de rest blijft met kv even moe. En hetzelfde voor de 100 moeders die niet genoeg voeding zouden hebben, enzovoort.
Dus wat moet je dan als bv-deskundige doen? Toch echt wel uitleggen dat het waarschijnlijk niet zo is dat je moe wordt van de bv of te weinig bv hebt. En steeds weer opnieuw, ook al wordt het gelezen of gehoord door mensen die dat allang weten.
En die fabeltjes worden nog altijd door heel veel mensen (inclusief artsen) enthousiast rondverteld dus het blijft nodig om daar flink tegen in te gaan. En als de bv-deskundige het niet doet, wie dan wel?
Kortom ik kan mij er niet zo gauw aan storen, het hoort gewoon bij de functie.

Precies asa!

Als iedereen weet wat kan en wat niet, en goed geinformeerd is, en zelf weet waar ze terecht kan voor vragen, dan hoeven bv voorstanders niet meer zo hard te schreeuwen.

Daarentegen

vind ik het niet nodig om als privepersoon iets te zeggen over bv keuzes van anderen. Tenminste, hooguit als er veel mensen meeluisteren en ik een grote fabel hoor, zou ik die misschien ontkrachten. En ja, aan mijn oma, die zich steeds afvroeg waarom het bij mij zo goed liep, heb ik inmiddels ook heel uitgebreid uitgelegd dat ze vast ook genoeg voeding had gehad als het bv-beleid in haar tijd beter was geweest.
Maar ja, ik vind het niet een keuze (als je echt de keuze hebt) waar het goedemoederzijn van afhangt (net zo min als roken tijdens de zwangerschap trouwens, om maar een voorbeeld te noemen). En ik vind het zowiezo nogal brutaal om je zo met andermans zaken te bemoeien. Commentaar zoals Esmee dat kennelijk krijgt... ik vraag me dus heel erg af wie zoiets doen.

En tsja ardnax

vertel je ook wel eens verhalen over kindjes met allergie van de flesvoeding? Of rs virus? Of huilen omdat ze niet elk uur mogen drinken met de fles terwijl dit met de borst wel had gekund? (dit alles weet je natuurlijk nooit zeker of het van de fles komt, dus daat zit hem dan de kneep).
Volgens mij geeft het allemaal maar aan (zeker zo'n reactie als van die vriendin, dat ze geen bv gaat geven) dat de borst toch als een soort extra wordt beschouwd, die je moet 'van de juf', en de fles als de standaard.

Flesgerichte cultuur

Ik snap dat het Ardnax dwars zit dat het bij haar schoonzus niet loopt zoals gewenst.

Maar haar reactie en de hele discussie hier vind ik toch eerlijk gezegd gewoon weer tekenend voor de hele flesgerichte cultuur in Nederland waar fles standaard en borst extra is. Ik proef in veel opmerkingen de zaadjes die gezaaid zijn door zeer handige marketingmensen in gesponsorde media.

Sorry hoor, maar ik schrijf regelmatig over bv, maar voel me echt totaal niet aangesproken. Als ik lees over gemodder met de borst dan denk ik hooguit 'je kunt vaak veel meer dan je denkt' - waarom alleen energie steken in een bevalling die hooguit een dag duurt en opgeven bij borstvoeding wat een kind een levenlang iets meegeeft en jezelf ook nog.

Ik vind dus dat het WEL uitmaakt. Mijn kinderen hebben momenteel 5 vriendjes met moeders en oma's met borstkanker, en raad eens: allemaal vrouwen die GEEN borstvoeding hebben gegeven. Gelukkig zijn de overlevingskansen tegenwoordig een stuk groter, maar de behandeling is toch een stuk pijnlijker en slopender dan even een paar weken je tanden op elkaar om je kind gewoon borstvoeding te geven.

Dirksmama

Jouw opmerking:"Maar haar reactie en de hele discussie hier vind ik toch eerlijk gezegd gewoon weer tekenend voor de hele flesgerichte cultuur in Nederland waar fles standaard en borst extra is."
En daar breng ik tegenin dat ik 14 maanden bv heb gegeven, waarvan bijna 6 maanden volledig. Aan een tweeling !!!!
Wat een flesgerichte cultuur......
Grtz.
Ardnax

Mieke (ot)

Laat 'r dan maar niet meelezen in dit draadje, daar wordt het vast neit beter van... :-/

Veel succes morgen! Ik ga kijken hoe een bv-cafe geopend wordt.