Aversie tegen bv

Welke belofte?

Ik kan me niet herinneren dat er iets beloofd was. Ik kan me ook niet herinneren dat er iemand gelijk heeft gekregen.
Helaas heeft niemand z'n gelijk gehaald.
De KA niet, die een probleem wilde oplossen met bv én kv.
De moeder niet, die een aantal weken doodongelukkig heeft rondgelopen, graag bv wilde geven, maar het niet meer zag zitten zoals het ging en in plaats van meeval kreeg van een lactatiekundige die ze zelf te hulp vroeg, afgebrand werd.
De lactatiekundige heeft ook haar gelijk niet gekregen, want er is niet gebeurd wat zij voor ogen dient te hebben; moeder en kind helpen bij het zo lang mogelijk geven van zo veel mogelijk bv als mogelijk.
En het kind z'n gelijk ? Die scheelt het niks, als z'n buikje maar niet rommelt.
Allemaal verliezers. En waarom ?
Vertel jij het me maar Miriam, blijkbaar weet je het heel goed.
Waarom kon die lactatiekundige nou niet gewoon doen wat er gevraagd werd: Help, ik heb pijn bij het voeden, mijn kind heeft nog steeds ondergewicht en ik wil bv blijven geven, voorlopig aangevuld met kv. Hoe ga ik dat doen ? Simpelweg een vraag, aangevuld met een opdracht. En de opdracht is in de verste verte niet volbracht. De lactatiekundige heeft haar eigen doel hoger gesteld dan het doel van haar cliënte. Een kwalijke zaak en helaas komt dat vaker voor bij mensen die een beroep uitoefenen als gevolg van een fanatisme.
Grtz.
Ardnax
PS Krijgen lactatiekundigen ook nog een cursusje case-management in hun opleiding ?

Instant geluk

Ardnax:"Ik kan me niet herinneren dat er iets beloofd was."
Wel hoor. Een oplossing voor dit:"Help, ik heb pijn bij het voeden, mijn kind heeft nog steeds ondergewicht" jij voegt er nog deze riedel aan toe "stijf van de zenuwen met kind aan de borst, na iedere voeding een huilbui van de pijn, daarna nog nakolven, weer voeden, pijn etc. Zwarte kringen onder de ogen en totaal geen fut en energie om met haar kind te showen en te pronken." waarvan ik zonder meer aanneem dat dat allemaal waar is.
Het enige wat er _nu_ nog moest gebeuren was een oplossing. Kv belooft die oplossing bijna instant (just add water) vandaar dat jij dit adviseert:"ik kon niks anders zeggen dan dat ze asjeblieft moest stoppen. Het voordeel van bv weegt totaal niet op tegen de ongelukkige moeder die ze was." met de belofte instant geluk.
Ardnax: "Waarom kon die lactatiekundige nou niet gewoon doen wat er gevraagd werd:"
Omdat lactatiedeskundige niet instant werken en bv met pijnlijke tepels, wat je ook doet, nog een aantal dagen bv met pijnlijke tepels blijft.
Ik begrijp tegelijkertijd niet zo goed wat je punt is. Als je liever had gehad dat je neefje dan ten minste nog een beetje bv had gekregen, waarom heb je schoonzus dan niet geholpen met bijvoeden met kv?
Het maakt mij verder niet uit, maar kennelijk zit jij ermee.
Groet,
Miriam Lavell

Er staat meer niet dan wel

Mieke, ik vind het verhaal op dit cruciale punt het meest incompleet en warrig. Er staat meer niet dan wel. Voorzover ik begrijp hebben we het over een baby met een flink geboortegewicht (hoe veel is dat?) die bij geboorte na reanimatie in de couveuse komt en daar sondevoeding krijgt. Dat lijkt me een recept voor meer afvallen dan normaal.
Dan gaat dat kind naar huis (na hoeveel dagen? wat woog het kind toen?). Bv is ondertussen goed op gang gekomen (knap hoor, na zo'n start!). Als het kind drie weken is, is het nog steeds niet op geboortegewicht. Maar wat is er nou aan de hand: Is het kind afgevallen sinds het uit het ziekenhuis kwam?
De vragen die je stelt (wie wilde welk probleem oplossen) zijn de juiste.
Mieke:"Ik lees nergens dat er advies is gegeven om het voeden pijnloos te krijgen."
Dat lees ik ook niet, maar ik lees ook nergens dat dat niet is gegeven, of zelfs niet dat daar om gevraagd is en wat er toen beloofd is (ga met je billen naar het maanlicht en de pijn verdwijnt als sneeuw voor de zon).
Mieke:"Als een baby goed aangelegd hoort het geen pijn te doen !!!!"
Tenzij (uit eigen werk) je gisteren voor het eerst weer dat ene leuke truitje hebt aangetrokken dat je al die tijd al niet gedragen hebt. Potdorie, blijkt het je tepels te irriteren. En heus, eenmaal geirriteerde tepels blijven wel even geirriteerd, zeker als je zes tot acht keer per dag een lurkende baby hebt.
(wat deed ik ook alweer: hoedjes, compressen, ijsklontjes... hard werken zonder instant resultaat).
Mieke:"Die baby krijgt dus hoogstwaarschijnlijk aan de borst niet genoeg melk binnen."
Dat weet ik niet. Misschien is het probleem wel dat schoonzus met die angst zat, maar is daar onvoldoende over gesproken. Juist omdat het zo erg niet was. Ik vind het een beetje raar om bij een kind met zo'n start het geboortegewicht als ijkpunt te nemen voor het resultaat van bv. Maar iedereen heeft het daarover, dus het is niet zo gek als moeder ook in dat straatje denkt.
Groet,
Miriam Lavell

Hou dat vast

Tops:"Ik voel wel mee met de schoonzus van Ardnax, ik heb zelf ook voorbeelden voor ogen waarbij ik de stap naar flesvoeding mij zo goed kan voorstellen."
Precies, houd dit vast
Tops:"Blijf de vergelijking met hagelslag niet goed vinden, ik vind flesvoeding een goede tweede keuze (dus meer die banaan)."
Het gaat niet over het product, maar over de rationalisatie van de keuze. Jij hebt wellicht een primaire afkeer van hagelslag ipv groente, maar andere mensen hebben dat niet, of menen dat de problemen die ze ervaren groot genoeg zijn om op hagelsag ipv groente over te gaan. Of liga koeken ipv brood, take away ipv zelf koken, instant ipv vers, de auto ipv de fiets, de vaatwasser ipv de handwas.
Het is steeds hetzelfde rationalisatieproces; ik weet heus wel dat .... beter is, maar in mijn geval probleem, probleem, probleem.
Al die producten kennen hun eigen fanaten, zowel voor als tegen trouwens. Van een heleboel producten is het inmiddels zo gewoon dat we die gebruiken dat je je er helemaal niet meer voor hoeft te verantwoorden als je het gebruikt. De auto bijvoorbeeld: duur, schadelijk voor het milieu en doodsoorzaak nummer 1 voor kinderen.
Niemand die je het bezit van de auto aanwrijft als gemakzuchtige greep naar moedwillig je eigen gezondheid en die van je kinderen in gevaar brengen.
Maar helemaal verdwenen is dit soort kritiek niet. Daarom val jij wel over hagelslag ipv broccoli, maar vind je banaan een acceptabel alternatief, terwijl het in principe om precies dezelfde soort keuze gaat met precies dezelfde motieven. Zo belanden dit soort discussies in gezever over het product.
In werkelijkheid gaat het helemaal niet over het product, maar over de keuze zelf. Kun je wel staande houden dat je bv zo belangrijk vindt, als je kv een goed alternatief vindt? Nog duidelijker eigenlijk: Waarom zou je doen alsof? Je kunt ook gewoon zeggen dat je gemak, instant geluk, de vrijheid om jezelf te zijn als pas bevallen vrouw, belangrijker vindt dan gedoe dat je in al die wensen mogelijk belemmert.
Vanuit die gedachte is ook prima te verklaren dat veel vrouwen na vier weken (en zeker binnen zes maanden) naar de fles grijpen. Het is nou wel welletjes geweest met die kraamtijd, nu ik weer.
Kv voldoet aan die vraag.
En ja, kv kan als product nog steeds op kritiek rekenen, net als hagelsag. Bovendien, maar helaas komt dat maar zelden aan bod in dit soort discussies, is er ook af te dingen op de keuze zelf en de 'nu ik weer' wens.
Groet,
Miriam Lavell

En wat had je hier geschreven als baby nu wel aan de borst was?

Vraag me af wat voor soort stukje Ardnax hier neergezet had als schoonzus nogmaals contact opgenomen had met lactatiekundige, om problemen en mogelijke oplossingen door te nemen, kind op gewicht te krijgen en plezier in het voeden te ontwikkelen.

Was het dan een aanklacht tegen de oogkleppen van kinderartsen geworden die gevoelloos over de wens van moeder om zelf te voeden heenwalsen?

Wat ik niet helemaal op kan maken is of de LC telefonisch geraadpleegd is of moeder en kind heeft kunnen observeren en helpen bij het aanleggen?

Slechte band, reina?

ik snap je opmerking over een slechte band niet helemaal, reina.

ga jij er van uit dat vrouwen die borstvoeding vreselujk vinden en die niet naar de fles grijpen een slechte band ontwikkelen met hun kinderen?

Paar antwoorden, korte kreten

Schoonzus heeft 3x een lactatiekundige gezien (!). Eerste keer in ziekenhuis, service voor bv-kinderen in couveuse. Tweede keer bij thuiskomst om live voeden te controleren en was goed bevonden.
Derde keer na advies ka om NA een bv kv aan te bieden, schoonzus dit graag wilde doen, maar ongemakken wilde oplossen om de bv in stand te houden. Bv-houding etc. ging allemaal goed, geen aanwijsbare problemen voor problemen van moeder.
LK was het echter niet eens met handelswijze KA, het moest alleen bv zijn. Schoonzus heeft week geprobeerd. Na die week nog steeds geen gewichtstoename (ook geen afname overigens, vanaf dag 4 was gewicht gelijk). Problemen schoonzus groter.
Toen via telefoon geprobeerd werd om een ander beleid te zoeken, dus incl. kv als bijvoeding, alleen kolven om tepels rust te gunnen, gaf LK geen medewerking. Livevoeden en veel aanleggen (productie opvoeren)was de enige oplossing en niets anders.
Bij schoonzus en mij ging knop om; dan maar helemaal geen bv en dus geen lichamelijke ongemakken. Noem het eigenwijs, maar vooral schoonzus had het helemaal gehad met bv en wilde er niks meer mee te maken hebben.
Nu dus kv en afbouwende bv via kolven en alle problemen zijn opgelost.
(wat inderdaad niet weg wil nemen dat als je met uitsluitend bv was doorgegaan het ook opgelost zou zijn. Alleen het fanatisme werpt zoveel weerstand op, dat je er helemaal niks meer mee te maken wil hebben.)
Grtz.
Ardnax
PS Het gaat me niet alleen om dit voorbeeld,het is namelijk slechts een voorbeeld van vele, als ik het topic in babytijd lees over de 11 maanden oude baby die niet groeide en moest stoppen met bv rijzen me ook de haren ten berge......

Maar da's zo'n dooddoener...

dus jij denkt dat reina bedoeld zoiets als 'beter een tevreden moeder die flest dan een gestresste de borstelt'?

dat vind ik zo'n ontzettende dooddoende onzin!
Je gaat toch ook niet zeggen als je na 20 rijlessen geen rijbewijs hebt 'beter tevreden in de bus als gestresst achter het stuur'? (al zou dat wel heel goed zijn voir 't milieu)
of na een paar fietspogingen 'beter tevreden op paps achterbank dan gestresst op het zadel'?
of na een paar keer sex mrt vriendje 'beter tevreden oude vrijster dan gespannen in bed?'

borstvoeden, fietsen en sexen moet je leren, en dat gaat soms van 'au'. verschil is dat fietsen en sexen blijkbaar als onmisbaar gezien worden en bv...?

Slecht voorbeeld

Oh, dus eigenlijk was er niet zoveel aan de hand, behalve dan misschien dat die Lk een dominante heks was. Ik vind het een slecht voorbeeld van fanatisme. Ik vind het bovendien op geen enkele manier de keuze voor volledig over gaan tot kv rechtvaardigen als je tegelijkertijd staande wilt houden dat je bv belangrijk vindt. Ik vind dat je die keuze zeker niet in de schoenen van die Lk kunt schuiven.
Dirksmama:"dus jij denkt dat reina bedoeld zoiets als 'beter een tevreden moeder die flest dan een gestresste de borstelt'?"
Ja. Beter een tevreden kind aan de hagelslag, dan een gestresst gezin aan de broccoli. Je mag het een dooddoener vinden, maar het is voor heel veel zaken een volstrekt geaccepteerde rationalisatie.
Groet,
Miriam Lavell

Dirksmama

Ik vraag me af of alles op te lossen is doordat je het moet leren. Mijn oudste dochter weigerde mee te werken, bij mijn jongste ging alles heel vanzelfsprekend. Niet omdat ik het zo goed geleerd had.

Mijn verhaal : zelfde maar dan echt nog veel erger

Sorry niet het draadje gelezen ik reageer op de posting van Ardnax.
je schrijft:
"De eerste week heeft ze goed gekolfd, kind via sonde mm gegeven en bij thuiskomst met behulp van kraamhulp en lactatiekundige zoonlief live leren drinken. Tot dusver heel veel energie erin gestoken dus.

Na ruim 3 weken bleek zoonlief nog steeds (ruim, meer dan 10%)onder geboortegewicht te liggen en ka adviseerde om na een bv bij te gaan voeden met kv. Ivm tepelproblemen weer bij lactatiekundige geweest, die de kinderarts afbrandde; niks kv, aanleggen, aanleggen, aanleggen, kolven, door de zure appel (lees tepels) heenbijten, aanleggen, aanleggen etc.

Gevolg, schoonzus zat stijf van de zenuwen met kind aan de borst, na iedere voeding een huilbui van de pijn, daarna nog nakolven, weer voeden, pijn etc. Zwarte kringen onder de ogen en totaal geen fut en energie om met haar kind te showen en te pronken. "

Dit heb ik ook gedaan maar dan zes maanden lang. Vingervoeden, afkolven en aanleggen, aanleggen aanleggen, Kraambezoek? nooit van gehoord, iedereen werd afgezegd. De enige die kwam was de lactatiekundige. Ja ik had ook contact met de BVN. Aan het eind was ik helemaal doorgedraaid, liep letterlijk tegen de muur op etc. En ja en was voor een groot deel mijn eigen keuze, ik ging ook tegen bijv. advies van mijn partner en een vriendin in. Maar ik was helemaal 'tarn', (ik zit nu nog te huilen als ik eraan denk). Ik was zo overtuigd dat ik mijn kind 'het beste' mee moest geven dus ik zette maar door, ik was a nervous rack, ik kon niet eens meer beslissen. En maar opgezweept door de lactatiekundige en BVN.
Het is waar, ik ben dom door gegaan. Dat heb ik zelf gedaan. Maar de lactatiekundige was mijn 'dealer', ze had in moeten grijpen. En ik ben nu, na zeven jaar nog zo kwaad en verdrietig dat ik niet na drie weken besloten heb over te gaan op flesvoeding. Maar dat deed ik niet want dat zag ik ook als een nederlaag. Ik ben nog steeds erg voor BV hoor, als het gaat. Maar dat verhaal van 'het lukt altijd' nee dus. Bedankt BVN en lactatiekundige voor de grote steun! Maar niet heus.

MariaRosa

Oh ja nog ff

het heeft dus nooit aan mijn doorzettingsvermogen gelegen. Ook de lactatiekundige zei dat ze nog nooit zoveel doorzettingsvermogen had gezien. Ja dat was dus juist mijn makke!
Sayant detail: lactatiekundige heeft nooit een rekening gestuurd!

MR

Ardnax

Als ik jou was zou ik babytijd gewoon over gaan slaan, echt waar. Want kennelijk zit het je zo hoog dat je je aan alle bv-draadjes ergert daar. Ikzelf vind het voorbeeld wat je aanhaalt namelijk heel anders dan van je schoonzus: de moeder daar wil zelf heel erg graag nog wel bv geven en heeft er verdriet van dat ze zou moeten stoppen. Bovendien is heel onduidelijk of dat stoppen wel zou helpen tegen het beschreven probleem. Dus dan is het toch logisch dat men probeert haar in de richting van 'wel doorgaan' aan te moedigen. Althans dat is mijn mening.

Waarom dan?

MariaRosa:"Het is waar, ik ben dom door gegaan. Dat heb ik zelf gedaan. Maar de lactatiekundige was mijn 'dealer', ze had in moeten grijpen."
Waarom had ze in moeten grijpen? Je hebt bv gegeven, kind is er groot van geworden. Wat is er mis, behalve dan dat het je veel energie heeft gekost? Met de redenatie die jij volgt kun je net zo hard beweren dat artsen je moeten behoeden voor een bevalling: doe nou niet mevrouwtje, het woont u uit!
Overigens denk ik dat heel veel zenuwen voortkomen uit de gedachte dat bv moet, in combinatie met zonnig vrolijk en productief zijn zoals 'alle moeders' lees meestal kv voeders dat doen.
Wat minder hooi op je vork was wellicht beter geweest, maar de vraag is of je nu bv had moeten inruilen, of iets anders.
Groet,
Miriam Lavell

Ik kan me bij reina wel iets voorstellen

vooral omdat het argument moeder-kind band zo vaak voor bv wordt aangehaald. En gemiddeld genomen zal dat zeker terecht zijn en uit onderzoek blijken (en voor mij persoonlijk gold het ook). Maar als je persoonlijk juist het idee hebt dat het andersom is voor jou (baby liefst in de bosjes gooien), dan kun je je over dat argument natuurlijk wel ergeren. Het wordt namelijk ook vaak gebracht alsof het wel voor iedereen zal opgaan ipv. gemiddeld.
Maar goed, dit hangt er natuurlijk in hoge mate van af als hoe noodzakelijk je bv beschouwt. Want is het noodzakelijk zoals voor dirksmama, dan is het slechte-band argument gewoon een geval van helaas pindakaas.
Ikzelf zou trouwens prima vinden dat het pro-contra bv verhaal tot de essentie (gezondheid/veiligheid) werd gereduceerd. Met eventueel 'het kan goed zijn voor de band, als het (op een gegeven moment) lekker loopt' er nog bij.

miriam,

Het was beter geweest voor iedereen als ik gestopt was. Kind heeft een doorgedraaide moeder ervan gekregen, vader heeft moeder mede hierom verlaten. Daarom was het beter geweest en nee dat weegt achteraf gezien niet op voor mijn gevoel tegen die paar antistoffen meer die het kind heeft meegekregen.
En nee hoor, officieel is het natuurlijk niet de lactatiekundige haar taak om je daarop te wijzen, hehe. Het zou gewoon common sense geweest zijn. Net zoiets als cosmetisch chirurgen die het prima vinden om iemand maar tot in het oneindige en ongezonde door te opereren, want ja, het is immers hun taak niet.
`Wat minder hooi op je vork` je weet niet waar je het over hebt. Ik sliep vier uur per etmaal, verdeeld in drie blokjes. De rest was ik met de bv bezig. Inruilen voor iets anders, er was niets anders er was alleen melkfabriek spelen.

Dan ervaar je dat niet zo

Asa:"Want is het noodzakelijk zoals voor dirksmama, dan is het slechte-band argument gewoon een geval van helaas pindakaas."
Nee. Dan ervaar je die 'slechte' moeder kind band niet. Het argument van Reina is geen feitelijk ding, maar iets dat ontstaat tijdens de rationalisatie van haar keuze. Het zit tussen haar oren juist omdat ze de overstap naar kv heeft gemaakt.
Groet,
Miriam Lavell

Zin niet af

in vorige posting. Moet zijn±

Net zoiets als cosmetisch chirurgen die het prima vinden om iemand maar tot in het oneindige en ongezonde door te opereren, want ja, het is immers hun taak niet om de patient erop te wijzen dat dit niet meer bijdraagt aan het welbevinden van die patient.

Glas half vol

MariaRosa:"En nee hoor, officieel is het natuurlijk niet de lactatiekundige haar taak om je daarop te wijzen, hehe. Het zou gewoon common sense geweest zijn."
Nee, dat is het niet. Net zoals het geen common sense is voor artsen om je van het idee van baren af te helpen.
MariaRosa:"`Wat minder hooi op je vork` je weet niet waar je het over hebt. Ik sliep vier uur per etmaal, verdeeld in drie blokjes. De rest was ik met de bv bezig. Inruilen voor iets anders, er was niets anders er was alleen melkfabriek spelen."
Ik weet prima waar je het over hebt. Bij mij duurde dat elf maanden en ik kreeg daar binnen drie weken na geboorte ook nog een boze compagnon overheen die meende dat ik meteen moest stoppen met bv. Dat werd zelfs de breuk tussen ons, dus ik moest ook nog naar advocaten en notarissen en en nieuw bedrijf opstarten.
Je moet er tegen kunnen.
Niemand zegt dat je het moet doen. Je kunt er op terug kijken als een zotte toestand waarin je teveel van jezelf hebt gevraagd. Je kunt ook met enige trots terug kijken dat het je toch maar mooi gelukt is.
Kwestie van glas half vol of half leeg.
Groet,
Miriam Lavell

Miriam

Dat zal zeker uitmaken, zo'n rationalisatie achteraf. Maar het feit dat je tegen voedingen op kunt gaan zien en aan in de bosjes gooien gaan denken, kan denk ik altijd optreden ook als je geen keuze hebt. Al noem je dat dan misschien niet 'slechte band', dan kun je natuurlijk wel balen van het argument dat bv juist zo goed zou moeten zijn voor de band.
Kortom sec vind ik het argument van Reina ook niet goed, maar ik denk dus dat het voortkomt uit de ergernis over het tegengestelde argument voor bv, en die ergernis kan ik wel begrijpen. Dat argument mag van mij wel het raam uit.

Precies

"Maar het feit dat je tegen voedingen op kunt gaan zien en aan in de bosjes gooien gaan denken, kan denk ik altijd optreden ook als je geen keuze hebt."
Als je bv belangrijk genoeg vindt, dan komt in de bosjes gooien niet in je op.
Groet,
Miriam Lavell

Praktische hulp

Overigens heb ik wel degelijk praktische hulp in geroepen. Dat bestond niet uit kv, maar uit opvang thuis waardoor ik me niet ook de hele dag met die baby bezig hoefde te houden. Daardoor ontstond ook tijd om overdag bij te slapen, terwijl kind door iemand anders werd zoet gehouden.
Er zijn meer oplossingen dan kv alleen. Zeker als je het probleem analyseert. Er was geen probleem met voeding, wel met slaap. Bij dat probleem heb ik een oplossing gezocht.
Groet,
Miriam Lavell

Algemeen bedoeld

Tops, ik had het niet over jou. Meer over het algemeen. Ardnax is dit draadje gestart om een veeg uit de pan te geven aan mensen die bv naar haar oordeel overdreven belangrijk vinden.
De aap uit de mouw is dat ze het zelf niet zo heel belangrijk vindt (moet zij weten) en dat ze voor haar rationalisatie van die ontdekking graag wil doen voorkomen alsof anderen daar schuld aan hebben.
Groet,
Miriam Lavell

Niks glazen

nee het is geen kwestie van het glas halfleeg halvol. Het is een kwestie van de balans opmaken. Het heeft teveel gekost. Punt.
En nee, ik vind het ook niet ethisch als cosmetisch chirurgen maar dooropereren terwijl ze zien dat het slecht is voor de patient.

MR

Ehh miriam

Dirksmama (kan toch nauwelijks beschuldigd worden van bv niet belangrijk genoeg vinden) is degene die over in de bosjes gooien schrijft.

Slechte vergelijking

MR:"En nee, ik vind het ook niet ethisch als cosmetisch chirurgen maar dooropereren terwijl ze zien dat het slecht is voor de patient. "
Dat is een manke vergelijking. Een cosmetisch chirurg doet in zo'n geval niet noodzakelijke operaties. Ingrijpen in iets dat goed gaat. Feitelijk meen jij dat die Lk had moeten ingrijpen in iets dat goed ging, namelijk de voeding.
Daar was geen reden voor.
Jij had kunnen ingrijpen in je eigen dagindeling. Praktische hulp in roepen voor alle zaken die juist niet met voeding te maken had, want dat ging goed.
Groet,
Miriam Lavell

Gemist

"Dirksmama (kan toch nauwelijks beschuldigd worden van bv niet belangrijk genoeg vinden) is degene die over in de bosjes gooien schrijft."
Dat heb ik gemist. Misschien kan Dirksmama dat beter verder zelf verklaren. Ik weet ook niet of ze dit overdrachtelijk bedoelde (je zou ze achter het behang plakken). Reina's moeder kind band argument is niet overdrachtelijk.
Groet,
Miriam Lavell

Samenvatting (kort)

Dit draadje laat eigenlijk prachtig zien hoe bv staat of valt met de steun die je van je directe omgeving krijgt. Laat man, familie en vrienden je aan modderen, regelmatig het 'advies' herhalend dat je veel beter kunt stoppen omdat het teveel van je vraagt, of krijg je praktische hulp bij nevenproblemen (slaaptekort) zodat je gewoon bv kunt blijven geven?
Voor lactatiedeskundigen is er wel wat uit op te pikken. Misschien moeten ze moeders beter uitrusten om die hulp van familie en vrienden te vragen.
Groet,
Miriam Lavell