Alleenstaande zijn en kinderwens
Ik ben een vrouw van 29, bijna 30. Ik ben al heel wat jaren single, maar heb altijd een kinderwens gehad. Ik ben nu de verschillende opties aan het bekijken, waaronder bewust alleenstaande moeder worden of pleegouder worden als alleenstaande.
Mijn netwerk is beperkt, maar wel betrouwbaar. Ik ben enig kind en het enigste van familie dat ik nog heb zijn mijn ouders. Mijn vader is wel al wat ouder, maar mijn moeder zal zeker willen helpen indien nodig.
Ik heb ook wel een paar vriendinnen, maar zij hebben zelf al een gezin of wonen verder weg, dus zal maar sporadisch zijn als zij eens willen helpen.
Als ik voor een kind alleen zou gaan betekent dit ook dat mijn kind geen ooms, tantes, nichtjes, neefjes,.. zal hebben. Daarnaast ontzeg ik het kind dan ook al een vader. Ik zou dan al graag 2 kinderen willen, zodat ze toch elkaar hebben als ik er niet meer ben, want anders hebben ze niemand meer. Maar je weet op voorhand natuurlijk niet of je 2 kinderen kan krijgen etc.
Ook het worden van pleegouder is voor mij een optie, maar dan eerder de voltijdse langdurige variant. Echter lijkt het mij heel moeilijk als het kind na X aantal jaren terug naar de ouders gaat en zekerheid heb je daarin nooit. Pas nog gehoord van een kindje dat normaal zeker al tot 12 jaar ging blijven. Is nu 3 jaar bij hun (vanaf baby) en zou volgend jaar terug naar de ouders gaan. Uiteraard is dit goed, maar lijkt me heel moeilijk als pleegouder.
Ik sta wel stabiel in het leven. Ben nog het laatste jaar aan het afronden van een bijkomend diploma, heb een eigen appartement (2 slaapkamers), werk voltijds,... Financieel heb ik het goed, dus daar zou er geen probleem zijn.
Ik ben me nog aan het oriënteren, maar wil een weloverwogen beslissing nemen en het beste voor een (toekomstig) kind.
Wat is jullie mening hierover?
wil/moet je dan ook voltijds blijven werken?
Ik ben niet zo bekend met pleegzorg, kan dat ook als je alleenstaande bent?
Je zegt dat je het financieel goed hebt. Maar dat is gerekend met een fulltime salaris denk ik. Hoe zie je dat voor je met een kind, wil je dan voltijds blijven werken?
Friezinnetje schreef op 26-12-2024 om 09:56:
wil/moet je dan ook voltijds blijven werken?
Ik zou 4 dagen kunnen gaan werken, maar minder niet.
Wil je zelf zwanger worden en een kind baren, of wil je pleegouder zijn, of adopteren?
Als je zelf zwanger wil worden, is er dan een vriend die zou willen doneren en evt een vaderfiguur zou willen zijn? Of wordt het een anonieme donor? En als er dan een tweede komt, kan dat van dezelfde donor?
Ik denk dat je zelf de knoop moet doorhakken hoe je je kinderwens vorm wil geven.
Netherfield schreef op 26-12-2024 om 10:03:
Wil je zelf zwanger worden en een kind baren, of wil je pleegouder zijn, of adopteren?
Als je zelf zwanger wil worden, is er dan een vriend die zou willen doneren en evt een vaderfiguur zou willen zijn? Of wordt het een anonieme donor? En als er dan een tweede komt, kan dat van dezelfde donor?
Ik denk dat je zelf de knoop moet doorhakken hoe je je kinderwens vorm wil geven.
Als ik hiervoor kies, zal het een anonieme donor zijn. Normaal kan een tweede kind van dezelfde donor komen. Als dat om een reden niet zou kunnen, zou ik wel nog eens nadenken over een tweede.
en waarom valt de optie een leuke partnet met ook een kinderwens zoeken af? Een partner brengt ook een familie en netwerk met zich mee
Het is belangrijk om een netwerk in de buurt te hebben. Dat hoeft niet perse familie te zijn. Via kinderopvang/speeltuin/speelgoeduitlees etc. ontmoet je anderen. Voor mij was dat erg belangrijk toen ik in mijn eentje een kind kreeg en ik heb er goed over nagedacht van tevoren. Ik leg makkelijk contact en overal verzamel ik makkelijk mensen om me heen. Hoe doe jij dat?
Maya-An schreef op 26-12-2024 om 10:05:
[..]
Als ik hiervoor kies, zal het een anonieme donor zijn. Normaal kan een tweede kind van dezelfde donor komen. Als dat om een reden niet zou kunnen, zou ik wel nog eens nadenken over een tweede.
Anoniem mag niet meer in NL en dat is niet voor niets. Verdiep je eerst in donorkinderen en de keuzes die jij maakt voor je kind (Stichting donorkind of website donorconceptie)
Maya-An schreef op 26-12-2024 om 10:01:
[..]
Ik zou 4 dagen kunnen gaan werken, maar minder niet.
ik denk dat je met adoptie of pleegouder toch meer thuis zou moeten zijn. Het zijn toch al vaak kinderen met problemen, die veel aandacht nodig hebben.
En pleegouder alleen zijn, kan dat? Ik ken een stel, waarvan hij veel weg is doordeweeks ivm vrachtwagenchauffeur, en die kregen het niet voor elkaar.
absor schreef op 26-12-2024 om 10:07:
en waarom valt de optie een leuke partnet met ook een kinderwens zoeken af? Een partner brengt ook een familie en netwerk met zich mee
Wat is daar dan het voordeel van? Het lijkt me een grotere uitdaging om iemand te vinden met wie je het uithoudt (in een huis), dan het donortraject. Je moet er ook maar zin in hebben om aan zo’n man vast te zitten.
MMcGonagall schreef op 26-12-2024 om 11:05:
[..]
Wat is daar dan het voordeel van? Het lijkt me een grotere uitdaging om iemand te vinden met wie je het uithoudt (in een huis), dan het donortraject. Je moet er ook maar zin in hebben om aan zo’n man vast te zitten.
Ik neem aan dat ze gewoon een relatie bedoelt. Dus de 'traditionele manier' om een kind op de wereld te zetten.
Ik snap dat als je een echte kinderwens hebt en nog geen partner hebt op een bepaalde leeftijd dat je dan over dit soort dingen na gaat denken. De beste optie zou denk ik toch echt voor je zijn om werk te maken van het zoeken naar een leuke partner. Zoek net wat andere plekken op dan waar je nu komt (zo ontmoet je andere mensen en dus ook andere mannen), installeer wat leuke datingapps of datingsite en ga er echt voor. Zoveel fijner als je dit samen kan doen en je bent nog jong zat om een hele leuke partner te vinden waar je een leuk gezin mee kan stichten zonder allemaal ingewikkelde situaties en procedures/trajecten te moeten ondergaan of problemen op de hals te halen waar je alleen mee moet dealen.
Het voelt nu alsof je altijd alleen blijft als je alleen bent rond die leeftijd (heel normaal als je dat gevoel hebt rond die leeftijd, bijna alle langdurige singles voelen dat zo op die leeftijd) maar geloof me bij de meesten is dat echt niet zo. Bij jou vast ook niet. Voor zo goed als iedereen is er wel iemand, ook voor jou. Zet hem op. En is iemand niets of het niet helemaal, hup next, alleen gaan voor het allerbeste. Dat verdien je.
Meesje schreef op 26-12-2024 om 11:08:
[..]
Ik neem aan dat ze gewoon een relatie bedoelt. Dus de 'traditionele manier' om een kind op de wereld te zetten.
Dat snapte ik wel maar ik vond het een apart advies. Van de meeste mannen heb je meer last van gemak dus als je het prima zelf redt, waarom dan moeite steken in een zoektocht naar die speld in een hooiberg.
Het lijkt me overigens vrij pittig. Die kinderen worden niet voor niks ergens anders geplaatst omdat het thuis om welke reden dan ook niet gaat. Nu ik zelf moeder ben ervaar ik dat al als pittig, en dan hebben ze voor zover bekend niet eens noemenswaardige issues. En dan heb ik ook een partner nog. Welke leeftijd zat je aan te denken?
4 dagen blijven werken als alleenstaande lijkt me dan pittig hoor. Een kind vraagt veel aandacht. Het huishouden wat erbij komt. Kind zal misschien regelmatig wakker worden ‘s nachts. Door alles wat kind heeft meegemaakt misschien wel bepaalde gedragsproblemen? Een kind is geen wegwerpartikel.
Waarom niet eerst alleen in de vakanties een pleegkind, als dat bevalt naar de weekenden en dan voltijds? Je kunt het niet maken om een kind na een paar weken weer wegbrengen sturen omdat het toch zwaarder blijkt dan verwacht.
Is eitjes invriezen geen optie om wat tijd te kopen voor het geval je een leuke partner tegenkomt?
MMcGonagall schreef op 26-12-2024 om 11:05:
[..]
Wat is daar dan het voordeel van? Het lijkt me een grotere uitdaging om iemand te vinden met wie je het uithoudt (in een huis), dan het donortraject. Je moet er ook maar zin in hebben om aan zo’n man vast te zitten.
Het is juist heerlijk om samen te leven met de juiste persoon. Elkaar lief te hebben.En helemaal als je een gezin wil en deze gewoon op natuurlijke wijzezonder toeters en bellen samen op kan starten. Je kan ook elkaar goed ondersteunen en samen alle taken verdelen. Ik zou als ik TO was eerst maximaal hierop in proberen te zetten. Bij de ene persoon komt die juiste partner aanwaaien, maar een ander moet er even iets voor doen om diegene te vinden en er ook mee in contact te komen.
