Alleenstaande zijn en kinderwens
Ik ben een vrouw van 29, bijna 30. Ik ben al heel wat jaren single, maar heb altijd een kinderwens gehad. Ik ben nu de verschillende opties aan het bekijken, waaronder bewust alleenstaande moeder worden of pleegouder worden als alleenstaande.
Mijn netwerk is beperkt, maar wel betrouwbaar. Ik ben enig kind en het enigste van familie dat ik nog heb zijn mijn ouders. Mijn vader is wel al wat ouder, maar mijn moeder zal zeker willen helpen indien nodig.
Ik heb ook wel een paar vriendinnen, maar zij hebben zelf al een gezin of wonen verder weg, dus zal maar sporadisch zijn als zij eens willen helpen.
Als ik voor een kind alleen zou gaan betekent dit ook dat mijn kind geen ooms, tantes, nichtjes, neefjes,.. zal hebben. Daarnaast ontzeg ik het kind dan ook al een vader. Ik zou dan al graag 2 kinderen willen, zodat ze toch elkaar hebben als ik er niet meer ben, want anders hebben ze niemand meer. Maar je weet op voorhand natuurlijk niet of je 2 kinderen kan krijgen etc.
Ook het worden van pleegouder is voor mij een optie, maar dan eerder de voltijdse langdurige variant. Echter lijkt het mij heel moeilijk als het kind na X aantal jaren terug naar de ouders gaat en zekerheid heb je daarin nooit. Pas nog gehoord van een kindje dat normaal zeker al tot 12 jaar ging blijven. Is nu 3 jaar bij hun (vanaf baby) en zou volgend jaar terug naar de ouders gaan. Uiteraard is dit goed, maar lijkt me heel moeilijk als pleegouder.
Ik sta wel stabiel in het leven. Ben nog het laatste jaar aan het afronden van een bijkomend diploma, heb een eigen appartement (2 slaapkamers), werk voltijds,... Financieel heb ik het goed, dus daar zou er geen probleem zijn.
Ik ben me nog aan het oriënteren, maar wil een weloverwogen beslissing nemen en het beste voor een (toekomstig) kind.
Wat is jullie mening hierover?
Deze vraag is hier vaker gesteld, misschien heb je iets aan de antwoorden in bv. dit topic?
https://www.viafora.nl/forum/algemeen-ouderschap/kinderwens-zorgwens-als-alleenstaande
MMcGonagall schreef op 26-12-2024 om 11:05:
[..]
Wat is daar dan het voordeel van? Het lijkt me een grotere uitdaging om iemand te vinden met wie je het uithoudt (in een huis), dan het donortraject. Je moet er ook maar zin in hebben om aan zo’n man vast te zitten.
De voordelen zijn enorm voor je kinderen
Ik denk dat het goed is als je je eerst zelf goed gaat oriënteren:
- Wat wil ik? Zwanger worden, een 'eigen' kind, een kind in een moeilijke situatie helpen, een kind opvoeden, een leegte in mijn leven vullen, mijn moeder blij maken, erbij horen, zorgen voor een baby, plezier maken met een schoolkind, een gezin enzenzenz
- Wanneer wil ik dat? Nu? Over 5 jaar?
- Wil ik dat ook/juist in mijn eentje? Of samen? (met een partner/homokoppel/goede vriend)
- Past pleegzorg bij de antwoorden op bovenstaande vragen?
- Past BAM worden erbij?
- Wanneer BAM of pleegzorg past; wat zijn de opties daarin?
- Welke vorm van pleegzorg? Wat moet je daarvoor doen? Welke eisen worden gesteld aan pleegouders?
- BAM; wat voor soort donoren bestaan? Wat past bij jou? Hoe zou je het willen realiseren?
- Praktisch: kun je het betalen, heb je de ruimte, hoe doe je het met opvang, wie kan en wil helpen?
- Ethisch: mag dit? Kan ik het een kind 'aandoen'?
- Emotioneel: kan ik het dragen? Kan ik omgaan met 'meningen', kan ik omgaan met stress, eenzaamheid?
En dan kun je op enig moment in dit proces natuurlijk vragen stellen op het forum. En kunnen mensen gericht antwoord geven. Maar nu is het wel heel breed. Want waarover zoek je nu naar meningen? En in hoeverre is dat relevant als je zelf nog helemaal niet helder hebt wat je wil?
Je bent, denk ik, nu zo'n 2 jaar aan het dubben, maar nog nauwelijks een stap verder gekomen in je denkproces. Misschien is het goed om dingen op papier te zetten voor jezelf? Zodat je kunt teruglezen wat je tot nog toe overwogen en beslist hebt.
absor schreef op 26-12-2024 om 11:20:
[..]
De voordelen zijn enorm voor je kinderen
Absoluut.
Jorni schreef op 26-12-2024 om 11:19:
[..]
Het is juist heerlijk om samen te leven met de juiste persoon. Elkaar lief te hebben.En helemaal als je een gezin wil en deze gewoon op natuurlijke wijzezonder toeters en bellen samen op kan starten. Je kan ook elkaar goed ondersteunen en samen alle taken verdelen. Ik zou als ik TO was eerst maximaal hierop in proberen te zetten. Bij de ene persoon komt die juiste partner aanwaaien, maar een ander moet er even iets voor doen om diegene te vinden en er ook mee in contact te komen.
Ik denk dat 80% van de mensen die samenwonen met een partner er eerder inspanningen voor moeten doen om het leuk te houden, dan dat ze er daadwerkelijk voordeel van hebben. Waarschijnlijk zijn daar geen statistieken van en vind jij wat anders, maar ik baseer me op waarnemingen in de praktijk. Oh en het feit dat vrouwen met een relatie ongelukkiger zijn dan vrouwen die alleen wonen, terwijl dat bij mannen precies omgekeerd is.
En het is prima hoor, ik heb zelf ook een relatie (geen kinderen mee), maar je moet het niet gaan aanraden als ultieme doel, want het is meer dan OK om het in je eentje te doen.
Dat samenwonen niet altijd even leuk en perfect is en dat aan een relatie soms gewerkt moet worden wil niet zeggen dat die relatie geen meerwaarde heeft. Niet voor niets willen de meeste mensen uiteindelijk wel een relatie en ook een gezin samen stichten. Datingsites zijn er allemaal niet voor niets.
Tuurlijk als je echt alleen wil zijn en je je daar gelukkig bij voelt prima. Uit het verhaal van TO kan ik niet opmaken of dit voor haar echt geldt.
Aleenstaand ouderschap is wel zwaar en als TO wel diep in haar hart een partner zou willen (wat we nu niet weten) dan lijkt het mij verstandiger daar eerst voor proberen te gaan dan bewust direct voor alleenstaand ouderschap te gaan.
de pleegzorg komt veel pleeggezinnen te kort. Mooi dat je het overweegt pleegouder te worden. Op die manier kan je enorm veel verschil maken voor een kind.
Jorni schreef op 26-12-2024 om 11:37:
Dat samenwonen niet altijd even leuk en perfect is en dat aan een relatie soms gewerkt moet worden wil niet zeggen dat die relatie geen meerwaarde heeft. Niet voor niets willen de meeste mensen uiteindelijk wel een relatie en ook een gezin samen stichten. Datingsites zijn er allemaal niet voor niets.
Tuurlijk als je echt alleen wil zijn en je je daar gelukkig bij voelt prima. Uit het verhaal van TO kan ik niet opmaken of dit voor haar echt geldt.Aleenstaand ouderschap is wel zwaar en als TO wel diep in haar hart een partner zou willen (wat we nu niet weten) dan lijkt het mij verstandiger daar eerst voor proberen te gaan dan bewust direct voor alleenstaand ouderschap te gaan.
Sommige mensen zijn gelukkiger zonder relatie. Zomaar op zoek gaan naar "iemand" om een gezin mee te stichten loopt altijd slecht af omdat het dan niet gaat om het aangaan van een fijne relatie met iemand maar vooral om een donor voor je kinderen.
Poezie schreef op 26-12-2024 om 12:00:
[..]
Sommige mensen zijn gelukkiger zonder relatie. Zomaar op zoek gaan naar "iemand" om een gezin mee te stichten loopt altijd slecht af omdat het dan niet gaat om het aangaan van een fijne relatie met iemand maar vooral om een donor voor je kinderen.
En als dat voor TO geldt dat ze oprecht gelukkiger is alleen en echt geen relatie wil dat kan natuurlijk. Alleen weten wij op basis van haar verhaal hier niet of dat zo is. En een partner zoek je niet alleen om een gezin mee te stichten maar ook voor de liefde. Als je rond de 30 of ouder bent, je een partner wil en uiteindelijk ook een gezin, dan kun je ook niet achterover leunen en dan is het verstandig iets te gaan doen om hem te vinden. De partner is er, alleen moet je hem nog vinden (als je dat wil). Op die leeftijd kom je ook wat minder potentiele partners tegen in het wild, omdat iedereen het drukker heeft en er meer mensen al bezet zijn. Waar de een de partner in het wild toegeworpen krijgt moet de ander wat doen om hem te vinden. Komt misschien omdat die partner bijvoorbeeld op een plek woont waar TO normaal zelf niet komt en hem dus niet tegenkomt.
Maar goed als TO dat echt niet wil dan is daar natuurlijk niets mis mee. Wil ze dat wel dan denk ik dat ze er werk van moet maken. Zeker nu ze een gezin wil.
Jorni schreef op 26-12-2024 om 12:14:
[..]
En als dat voor TO geldt dat ze oprecht gelukkiger is alleen en echt geen relatie wil dat kan natuurlijk. Alleen weten wij op basis van haar verhaal hier niet of dat zo is. En een partner zoek je niet alleen om een gezin mee te stichten maar ook voor de liefde. Als je rond de 30 of ouder bent, je een partner wil en uiteindelijk ook een gezin, dan kun je ook niet achterover leunen en dan is het verstandig iets te gaan doen om hem te vinden. De partner is er, alleen moet je hem nog vinden (als je dat wil). Op die leeftijd kom je ook wat minder potentiele partners tegen in het wild, omdat iedereen het drukker heeft en er meer mensen al bezet zijn. Waar de een de partner in het wild toegeworpen krijgt moet de ander wat doen om hem te vinden. Komt misschien omdat die partner bijvoorbeeld op een plek woont waar TO normaal zelf niet komt en hem dus niet tegenkomt.
Maar goed als TO dat echt niet wil dan is daar natuurlijk niets mis mee. Wil ze dat wel dan denk ik dat ze er werk van moet maken. Zeker nu ze een gezin wil.
TO vraagt naar meningen en opties voor het krijgen van 1 of 2 kinderen, niet naar hoe ze een relatie kan krijgen. Daar maak ik uit op dat ze geen behoefte heeft aan een relatie.
MMcGonagall schreef op 26-12-2024 om 11:05:
[..]
Wat is daar dan het voordeel van? Het lijkt me een grotere uitdaging om iemand te vinden met wie je het uithoudt (in een huis), dan het donortraject. Je moet er ook maar zin in hebben om aan zo’n man vast te zitten.
Dat snapte ik wel maar ik vond het een apart advies. Van de meeste mannen heb je meer last van gemak dus als je het prima zelf redt, waarom dan moeite steken in een zoektocht naar die speld in een hooiberg.
Hahaha ja precies dat weten jij en ik (waarschijnlijk uit ervaring of diepe pessimisme) maar TO is nieuw in de liefde en de meeste mensen beginnen met de insteek dat het fijn is een partner, verliefd zijn de zorg delen, samen genieten etc. Anders zou überhaupt niemand er meer aan beginnen, aan een relatie.
Schemerlampje schreef op 26-12-2024 om 11:19:
Deze vraag is hier vaker gesteld, misschien heb je iets aan de antwoorden in bv. dit topic?
https://www.viafora.nl/forum/algemeen-ouderschap/kinderwens-zorgwens-als-alleenstaande
hahaha 😉
Schemerlampje schreef op 26-12-2024 om 11:19:
Deze vraag is hier vaker gesteld, misschien heb je iets aan de antwoorden in bv. dit topic?
https://www.viafora.nl/forum/algemeen-ouderschap/kinderwens-zorgwens-als-alleenstaande
Ik moest, bij het lezen vd openingspost, meteen aan deze en alle andere topics denken, omdat ik denk dat het allemaal van dezelfde persoon is, ook deze dus.
TO, heb je iets gehad aan die andere reacties en zo niet, wat is hetgeen je dan wél wil horen om tot een besluit te komen ipv x-aantal keer per jaar hetzelfde topic te plaatsen?
Meesje schreef op 26-12-2024 om 13:08:
[..]
hahaha 😉
Oh, mosterd dus 😉
Kersje schreef op 26-12-2024 om 13:09:
[..]
Ik moest, bij het lezen vd openingspost, meteen aan deze en alle andere topics denken, omdat ik denk dat het allemaal van dezelfde persoon is, ook deze dus.
TO, heb je iets gehad aan die andere reacties en zo niet, wat is hetgeen je dan wél wil horen?
Ik weet wel zeker dat dit dezelfde persoon is. Dit gaat al jaren zo.
