Alleenstaande zijn en kinderwens
Ik ben een vrouw van 29, bijna 30. Ik ben al heel wat jaren single, maar heb altijd een kinderwens gehad. Ik ben nu de verschillende opties aan het bekijken, waaronder bewust alleenstaande moeder worden of pleegouder worden als alleenstaande.
Mijn netwerk is beperkt, maar wel betrouwbaar. Ik ben enig kind en het enigste van familie dat ik nog heb zijn mijn ouders. Mijn vader is wel al wat ouder, maar mijn moeder zal zeker willen helpen indien nodig.
Ik heb ook wel een paar vriendinnen, maar zij hebben zelf al een gezin of wonen verder weg, dus zal maar sporadisch zijn als zij eens willen helpen.
Als ik voor een kind alleen zou gaan betekent dit ook dat mijn kind geen ooms, tantes, nichtjes, neefjes,.. zal hebben. Daarnaast ontzeg ik het kind dan ook al een vader. Ik zou dan al graag 2 kinderen willen, zodat ze toch elkaar hebben als ik er niet meer ben, want anders hebben ze niemand meer. Maar je weet op voorhand natuurlijk niet of je 2 kinderen kan krijgen etc.
Ook het worden van pleegouder is voor mij een optie, maar dan eerder de voltijdse langdurige variant. Echter lijkt het mij heel moeilijk als het kind na X aantal jaren terug naar de ouders gaat en zekerheid heb je daarin nooit. Pas nog gehoord van een kindje dat normaal zeker al tot 12 jaar ging blijven. Is nu 3 jaar bij hun (vanaf baby) en zou volgend jaar terug naar de ouders gaan. Uiteraard is dit goed, maar lijkt me heel moeilijk als pleegouder.
Ik sta wel stabiel in het leven. Ben nog het laatste jaar aan het afronden van een bijkomend diploma, heb een eigen appartement (2 slaapkamers), werk voltijds,... Financieel heb ik het goed, dus daar zou er geen probleem zijn.
Ik ben me nog aan het oriënteren, maar wil een weloverwogen beslissing nemen en het beste voor een (toekomstig) kind.
Wat is jullie mening hierover?
I95 schreef op 27-12-2024 om 14:47:
Ik en een aantal vriendinnen uit mijn vriendengroep overwegen serieus om bewust alleenstaande moeders (BAM) te worden. Wat kan een man ons immers bieden? We zien voordelen in het gebruik van een donor, vooral omdat dit ons in staat stelt later, als we iemand tegenkomen, een relatie aan te gaan zonder dat we rekening hoeven te houden met de vader van het (oudste) kind.
Wat mij echter nog tegenhoudt, is de huidige woningmarkt. Ondanks jarenlange zoektocht is het mij nog niet gelukt om een geschikte woning te vinden en woon ik bij mijn ouders. Daarnaast bemoeilijkt het beleid van dit kabinet de mogelijkheden om bijvoorbeeld in goedkopere gebieden, zoals België, te gaan wonen. Er wordt immers verwacht dat kinderen dicht bij hun ouders wonen, zodat zij voor hun kunnen zorgen.
Dat kan wel verwacht worden, maar is niet verplicht.
absor schreef op 27-12-2024 om 10:26:
Zoek een leuke man. Ga op een datingsite ipv een forum
Ze zoekt geen partner, maar een zaaddonor.
I95 schreef op 27-12-2024 om 14:47:
Ik en een aantal vriendinnen uit mijn vriendengroep overwegen serieus om bewust alleenstaande moeders (BAM) te worden. Wat kan een man ons immers bieden? We zien voordelen in het gebruik van een donor, vooral omdat dit ons in staat stelt later, als we iemand tegenkomen, een relatie aan te gaan zonder dat we rekening hoeven te houden met de vader van het (oudste) kind.
Wat mij echter nog tegenhoudt, is de huidige woningmarkt. Ondanks jarenlange zoektocht is het mij nog niet gelukt om een geschikte woning te vinden en woon ik bij mijn ouders. Daarnaast bemoeilijkt het beleid van dit kabinet de mogelijkheden om bijvoorbeeld in goedkopere gebieden, zoals België, te gaan wonen. Er wordt immers verwacht dat kinderen dicht bij hun ouders wonen, zodat zij voor hun kunnen zorgen.
De vraag is, wat kan een man je kind bieden
En dat is ontzettend veel. Een betrokken vader geeft een kind zelfs bijzonder veel voordelen. Een betrokken partner overige is ook.
https://www.opgroeien.be/kennis/themas/vaders/belang-van-vaders-voor-de-opvoeding
I95 schreef op 27-12-2024 om 14:47:
Ik en een aantal vriendinnen uit mijn vriendengroep overwegen serieus om bewust alleenstaande moeders (BAM) te worden. Wat kan een man ons immers bieden? We zien voordelen in het gebruik van een donor, vooral omdat dit ons in staat stelt later, als we iemand tegenkomen, een relatie aan te gaan zonder dat we rekening hoeven te houden met de vader van het (oudste) kind.
Wat mij echter nog tegenhoudt, is de huidige woningmarkt. Ondanks jarenlange zoektocht is het mij nog niet gelukt om een geschikte woning te vinden en woon ik bij mijn ouders. Daarnaast bemoeilijkt het beleid van dit kabinet de mogelijkheden om bijvoorbeeld in goedkopere gebieden, zoals België, te gaan wonen. Er wordt immers verwacht dat kinderen dicht bij hun ouders wonen, zodat zij voor hun kunnen zorgen.
Wat kan een man je bieden? 2 regels verder , ja donor scheelt gedoe als we wel een man tegenkomen 😂
Zeespiegel schreef op 27-12-2024 om 00:00:
[..]
Wat is dan een betere aanleiding?
Over die pleegzorg: ik zal niet zeggen dat een alleenstaande geen pleegouder kan of mag worden. Maar pleegzorg is een wezenlijk andere situatie dan een eigen kind verzorgen en opvoeden. En dat is wat TO wil. En als dat is wat ze wil, moet ze geen pleegouder worden, dan moet ze eventueel ouder worden. Van een genetisch eigen kind of van een adoptiekind (heeft ook zijn uitdagingen, maar dat terzijde). Maar dat is iets anders dan pleegzorg, waarbij meestal het idee is dat het kind weer teruggaat naar de eigen ouder(s), en zelfs als dat niet het idee (meer) is, omdat duidelijk is dat het kind beter kan opgroeien bij de pleegouder(s), dan nog zijn die eigen ouders er en daar moet iets mee. En dat "iets" heeft meestal de vorm van structurele omgang met allerlei gedoe eromheen (informatieregelingen, bemoeienis van die ouders met het leven van je pleegkind)
Wat betreft dat gedoe: het komt regelmatig voor dat de eigen ouders van het kind het niet echt eens zijn met het feit dat het kind in een pleeggezin opgroeit, en dus voortdurend proberen om die pleegzorg te saboteren. Door over van alles en nog wat procedures aan te spannen (pleegouder is niet altijd partij, maar er is meestal wel spanning), door het kind waar mogelijk tegen de pleegouders op te zetten, en in het ergste geval door de pleegouders rechtstreeks aan te vallen (hopelijk alleen verbaal) en/of te bedreigen.
Soms loopt zo'n pleegplaatsing ook nog fout: doordat het kind toch te ernstige problemen heeft waar de pleegouders helaas niet tegen opgewassen zijn, of omdat het omgaan met de ouders een te zware belasting wordt. Dan moet het kind toch weg, wat hartverscheurend is voor zowel kind als pleegouders.
Je kan je aanbieden als pleegouder als je denkt dat je een kind een goed en stabiel thuis kunt geven en daarbij stevig in je schoenen staat en je eigen leven goed op de rit hebt, met of zonder dat pleegkind. Maar word geen pleegouder primair vanwege een onvervulde kinderwens, want dan zit de teleurstelling en frustratie ingebakken.
TO als je echt dezelfde dame bent die al vele topics over dit onderwerp heeft geopend: ga alsjeblieft iets doen aan je besluiteloosheid. Als je een kind hebt moet je voortdurend beslissingen nemen. Kleintjes: trek ik hem vandaag zijn rode trui aan of zijn groene? Maar ook grote: welke naam kies je, welke school, wel of niet dat medisch onderzoek / die medische behandeling etc.
En als je echt interesse zou hebben in pleegzorg, ga eens naar een voorlichtingsbijeenkomst. Je bent vast niet de eerste die met die vraag worstelt, die niet weet hoe het te combineren etc. Daar kunnen ze je over informeren en misschien is je conclusie wel dat het niet bij je past. Dat kan dan ook gewoon. Maar ga iets DOEN! Als je doet wat je altijd deed, krijg je wat je altijd kreeg...
Wat pleegzorg betreft: voor fulltime pleegzorg zijn de eisen echt hoog. Wij zijn afgehaakt, op het feit dat kind geen kamer mocht delen. Verhuizen zat er destijds niet in en we woonden met twee kinderen in rijtjeshuis. Twee parttime hbo-ers, maar zelfs dan voldoe je niet aan eisen, omdat je geen kamer over hebt...
Citroengraag schreef op 27-12-2024 om 16:54:
Wat pleegzorg betreft: voor fulltime pleegzorg zijn de eisen echt hoog. Wij zijn afgehaakt, op het feit dat kind geen kamer mocht delen. Verhuizen zat er destijds niet in en we woonden met twee kinderen in rijtjeshuis. Twee parttime hbo-ers, maar zelfs dan voldoe je niet aan eisen, omdat je geen kamer over hebt...
Ik vind dat geen onredelijk hoge eis, een aparte kamer voor een kind met een rugzakje.
Ik heb overigens een alleenstaande collega die crisis- en weekendpleegzorg biedt. Zij werkt (gewoon) vier dagen maar deelt veel zorg met haar zus.
Ben het met je eens dat het geen onredelijke eis is, maar daarmee sluit je dus wel heel veel standaard liefdevolle gezinnen met een modaal inkomen uit. In ieder geval in de randstad, waar de tekorten groot zijn. Maar dit wordt al teveel off topic.
Aparte kamer is een belangrijke eis vind ik. Een pleegkind moet zich kunnen terugtrekken
Citroengraag schreef op 27-12-2024 om 17:12:
Ben het met je eens dat het geen onredelijke eis is, maar daarmee sluit je dus wel heel veel standaard liefdevolle gezinnen met een modaal inkomen uit. In ieder geval in de randstad, waar de tekorten groot zijn. Maar dit wordt al teveel off topic.
Waarom blijf benadrukken dat je een modaal inkomen hebt? Dat is dus geen vereiste voor pleegzorg
I95 schreef op 27-12-2024 om 14:47:
Ik en een aantal vriendinnen uit mijn vriendengroep overwegen serieus om bewust alleenstaande moeders (BAM) te worden. Wat kan een man ons immers bieden? We zien voordelen in het gebruik van een donor, vooral omdat dit ons in staat stelt later, als we iemand tegenkomen, een relatie aan te gaan zonder dat we rekening hoeven te houden met de vader van het (oudste) kind.
Wat mij echter nog tegenhoudt, is de huidige woningmarkt. Ondanks jarenlange zoektocht is het mij nog niet gelukt om een geschikte woning te vinden en woon ik bij mijn ouders. Daarnaast bemoeilijkt het beleid van dit kabinet de mogelijkheden om bijvoorbeeld in goedkopere gebieden, zoals België, te gaan wonen. Er wordt immers verwacht dat kinderen dicht bij hun ouders wonen, zodat zij voor hun kunnen zorgen.
Vetgedrukt: je ontneemt je kind een vader. En je mag hopen dat je naderhand nog eens iemand tegenkomt en geen 'gezeur hebt over je ex', stel je voor! Als BAMmoeder heb je overigens ook een hoop gezeur, maar dat terzijde.
Ik vond het nogal wat, zo'n keuze. Mijn dochter weet wie haar donor is, en dat is een groot voorrecht vergeleken bij veel andere donorkinderen.
Anoniemvoornu schreef op 27-12-2024 om 17:37:
[..]
Waarom blijf benadrukken dat je een modaal inkomen hebt? Dat is dus geen vereiste voor pleegzorg
En het is ook een beetje mager om er een kind van op te voeden. Pleegzorg brengt volgens mij ook weer extra kosten met zich mee die niet altijd vergoed worden. Mijn collega moet bijna standaard met die kinderen kleding kopen of naar speciale tandartsen wat weet reiskosten met zich meebrengt.
MMcGonagall schreef op 27-12-2024 om 18:04:
[..]
En het is ook een beetje mager om er een kind van op te voeden. Pleegzorg brengt volgens mij ook weer extra kosten met zich mee die niet altijd vergoed worden. Mijn collega moet bijna standaard met die kinderen kleding kopen of naar speciale tandartsen wat weet reiskosten met zich meebrengt.
Je krijgt een ruime vergoeding voor pleegzorg waar je prima de kosten van kan betalen. Ook zorgkosten zijn verzekerd
aan de ene kant gelukkig, aan de andere kant helaas motief voor gruwelijke mensen om pleegouder te worden….
Anoniemvoornu schreef op 27-12-2024 om 17:37:
[..]
Waarom blijf benadrukken dat je een modaal inkomen hebt? Dat is dus geen vereiste voor pleegzorg
Omdat met de huidige woningnood in de Randstad je met een modaal inkomen gemiddeld gezien niet in aanmerking komt voor een huis met vijf kamers. Het woordje 'blijf' in deze snap ik niet, het was mijn tweede reactie in dit topic. En heb al genoemd dat ik de eis snap. Maar in mijn omgeving ken ik in de omgeving geen mensen met een slaapkamer over. Wel veel mensen wiens kinderen al een kamer delen. Graag nu weer on topic!
