Adoptie van "geroofd" kind, geen dna-test

Iene miene mutte

is willekeur.
Iedereen redeneert op eigen wijze en heeft eigen argumenten. Daar hoeft een ander niet gevoelig voor te zijn. We zijn nou eenmaal niet allemaal hetzelfde en hebben niet allemaal hetzelfde karakter noch dezelfde achtergrond.

Rechtzaak

Wie weet nou wat de overwegingen zijn geweest om deze rechtzaak over DNA te beginnen?
En wie weet nou dat ondanks dat deze zaak verloren is, en dat begrijp ik heus wel, dat er doelen mee gediend zijn als bekendheid en druk op de adoptieorganisaties. Waarom zo zwart wit? En wie weet nou hoe de communicatie met deze ouders verlopen is? En wie weet is het voor de ouders het belang dat ze er alles aan gedaan hebben nu er aanwijzingen zijn dat het mogelijk om hun kind gaat? En dat dat kind het mag weten ook als hij later op zoek gaat. En waarom zo zwart wit, dan zouden alle ouders een rechtzaak aan kunnen spannen bij elk geadopteerd kind.
Dat vind ik te kort door de bocht. Ja, ze hebben de zaak verloren, en dan mogen ze afgeserveerd worden?
Dat is net zo goed een keuze als de keuze om deze organisatie en deze ouders te steunen.

Dna

Mischien draagt deze rechtzaak wel bij aan internationale regelgeving dat kinderen bij internationale adoptie hun dna bekend moet zijn om bij ontvoering eerder te kunnen opsporen zodat er nog geen sprake is van familylife.

Grappig

Aha, Annj, dus jij weet helemaal niks van deze zaak noch van deze club, maar je geeft geld omdat je je er wel goed bij voelt.
Dat mag hoor. Maar dat is wel precies hetzelfde handelen als wat deze stichting adoptiefouders en adoptiebureau's verwijt. En weet je: Daar hebben ze nog gelijk in ook. Dat moet je zo niet doen. Niet bij adoptie, maar ook niet bij gevechten om kinderen.
Overigens kun je de insteek van die stichting en de chronologie van de gebeurtenissen gewoon nazoeken.
Mij vallen daarin twee dingen op: In 2007 krijgen de ouders in Nederland een brief van de politie in India waarin ze gesommeerd worden dat kind naar India te brengen voor DNA onderzoek en eventueel hereniging met de biologische ouders.
Wat een gekke toestand? Hoe kan het nou dat de politie zulke brieven schrijft? En waarom in vredesnaam direct naar die ouders?
eo doet er een netwerkuitzending over en stelt zich die vragen niet. Wel worden er vragen gesteld aan HirschBallin (toen minjus). Die gaat het tot op de bodem uitzoeken.
Maar is dat wel gebeurd? Of is het onderin de la belandt vanwege het uitblijven van een officieel verzoek aan de Staat der Nederlanden (daar hoort het thuis) vanuit India?
En waarom is dat dan?
Het antwoord dat die stichting geeft 'het is een grote adoptielobby' acht ik gedeeltelijk aannemelijk, hoewel die stichting gelooft in een adoptielobby die gevoed wordt door een derde macht van adoptieouders. En dat geloof ik dan weer niet. Daar zijn het er eenvoudig weg dan weer te weinig voor op westerse wereldschaal.
Het is alsof deze stichting meent met de directe aanval op één zo'n adoptiepaar, de hele lobby een enorme slag toe te brengen.
Maar ik vrees dat ze de werkelijke partijen daarbij over het hoofd zien: Als in India rechtmatig is vastgesteld dat dit kind van deze ouders is, waarom is er in India dan niet gevochten voor papieren? Waarom is er geen rechtelijk bevel voor DNA van dit kind? Waarom is er geen verzoek van de Indiase Staat aan de Nederlandse en waarom heeft die stichting dáár niet voor gevochten?
Hoe zit dat met dat onderzoek van HirschBallin? Wat mankeert daaraan? Waaruit blijkt de laksheid?
AnneJ:"Dat vind ik te kort door de bocht. Ja, ze hebben de zaak verloren, en dan mogen ze afgeserveerd worden?"
Ze hebben de zaak zo aangespannen. Ze hadden kunnen weten dat dat zo afliep.
Dit stuk geeft wel inzicht in de kronkelende geest van sympatisanten. http://www.trouw.nl/tr/nl/4324/Nieuws/article/detail/1110050/2010/06/10/Als-Rahul-blond-was-geweest-stonden-zijn-rsquo-ouders-rsquo-sterker.dhtml
De bewering klopt overigens niet, er zijn honderden lelyblanke ontvoerde kinderen die niet naar hun geboorteland terugkomen omdat het land waar ze zijn niet mee wil werken. Maar voor Madeleine McCann bestaan er kansen. Simpelweg omdat de Britse overheid aan het land van verblijf onderzoek zal gelasten. De kans dat aan zo'n verzoek gehoor wordt gegeven, is groter dan een civiel gevecht met de in dat land geldende juridische ouders.
Waarom is dat in dit geval niet zo gedaan?
Een onderzoek daarnaar zou inzicht geven in de handel en wandel van overheden met hun kinderen.
Ik ben erg benieuwd.
Groet,
Miriam Lavell

Kvk

Goed, dan zal ik maar eens controleren of ze wel ingeschreven staan bij de Kamer van Koophandel.
En dat zo'n procedure vol zit met hiaten en laksheid ja, daar val ik echt niet van achterover. Dat kun je deze organisatie niet aanwrijven dat is gewoon de realiteit.

Want?

AnneJ:"En dat zo\'n procedure vol zit met hiaten en laksheid ja, daar val ik echt niet van achterover. Dat kun je deze organisatie niet aanwrijven dat is gewoon de realiteit."
Want? Het zijn maar goedbedoelende vrijwilligers?
Groet,
Miriam Lavell

Vrijwilligers

Onlogisch Miriam. In zo'n procedure zitten diverse partijen die niet aan te sturen zijn.
Waarom moet er steeds weer ingezoomd worden op de details Miriam?

Noem het maar een detail

De keuze om deze kwestie civielrechtelijk op naam te vervolgen (gedetailleerd dus) in plaats van een gevecht om handelen door de betrokken staten, is geen detail.
Vooral niet in het grotere perspectief van kinderhandel. Maar zelfs niet in het in dat perspectief toch tamelijk gedetailleerde belang van deze bestolen ouders.
Groet,
Miriam Lavell

Keuzes

Miriam, dat is een keuze die de organisatie maakt. Daar kan ik het al dan niet mee eens zijn.
En natuurlijk kun je daar over van mening verschillen zonder dat je daar deze organisatie mee afserveert.
De illusie dat ik de wijsheid in pacht heb of alle mogelijke opstellingen of alternatieven voor deze organisatie perfect beheers heb ik niet.

Oeps in de krant?

Nog meer publiciteit.

De juiste weg

Mirjam: 'In 2007 krijgen de ouders in Nederland een brief van de politie in India waarin ze gesommeerd worden dat kind naar India te brengen voor DNA onderzoek en eventueel hereniging met de biologische ouders.'

In een eerder artikel stond dat de Indiase politie een verzoek aan Interpol had gedaan.

Mirjam: 'Maar voor Madeleine McCann bestaan er kansen. Simpelweg omdat de Britse overheid aan het land van verblijf onderzoek zal gelasten.'

Dus? Kun je een hint geven over welke weg hier bewandeld had kunnen worden die volgens jou overgeslagen is?

Ik vraag het, mede gelet op de blijkbaar diplomatiekere wegen die bewandeld zijn volgens het door jou aangehaalde artikel in Trouw.

Tsjor

Duidelijker

Er zijn overigens wel een paar winstpunten te halen uit deze situatie en discussie:
- in de voorlichting aan aspirant-adoptieouders kan ingegaan worden op eventuele mogelijkheden met betrekking tot de herkomst van het kind. De naïviteit zou kunnen zijn gebaseerd op onwetendheid en die onwetendheid kun je opheffen. Twee aspecten zouden daarbij aandacht kunnen krijgen: de mogelijkheid dat het kind achteraf slachtoffer zou kunnen blijken te zijn van ontvoering; de plotseling opduikenden her-en-der-verspreide familie, al dan niet met vreemde bedoelingen.
- Op het moment dat je ingaat op de mogelijkheid dat het kind een ontvoerd kind is zullen aspirant-ouders ook onmiddellijk de vraag stellen: wat dan. Daar zou je als adoptie-organisatie (met goedkeuring van de minister) dan toch een antwoord op moeten kunnen geven. Dat antwoord gaat over de vraag: wat doet de overheid of wat kan de overheid doen, wat doet de organisatie die adopties regelt of wat kan die doen, en wat betekent het voor jou als adoptie-ouder. Ik denk dat het antwoord iets langer zal zijn dan 'hebben is houden'.

Blijft nog een punt over waar ik toch mee blijf zitten en dat is de positie van ouders waarvan het kind ontvoerd is. Biologische ouders, maar vooral van belang in dit verband: juridische ouders. Die gaan zoeken naar hun kind en die willen weten waar hun kind gebleven is. In deze situatie denken zij dat ze het kind gevonden hebben, maar ze zullen het niet weten, tenzij het kind alsnog, later wellicht ooit, besluit om zelf die vraag te beantwoorden.
Eén aspect van die vraag is: wanneer moeten ouders stoppen met zoeken? Als een baby'tje een jaar weg is? Moeten ze 'het zelf weten', zoals Mirjam suggereert? Het gaat dan niet alleen om de nachtrust, maar om het kunnen uitvoeren van de zorgplicht die juridische ouders hebben ten opzichte van een kind. Aan die zorgplicht is maar één grens gesteld, en dat is de grens waarop het kind volwassen is (18 jaar). Hebben ouders voor die tijd geen recht om te weten? Pas als je weet dat het jouw kind is (dat ondertussen andere juridische ouders heeft gekregen) dan pas kun je je zorgplicht afsluiten. Kunnen ouders rekenen op ondersteuning van de overheid in hun zoektocht? Is dat dan alleen de overheid van het land waar de ouders wonen, of ook de overheid van het land waar het eventuele kind verblijft?

Tsjor

Eenvoudig antwoord

tsjor:"Eén aspect van die vraag is: wanneer moeten ouders stoppen met zoeken?"
Op het zelfde moment als dat kinderen moeten stoppen met het zoeken naar hun biologische ouders: als die andere partij niet wil. Kinderen het recht om hun afkomst te kennen, maar zelfs dat biedt ze niet de macht om een DNA test af te dwingen.
tsjor:"Het gaat dan niet alleen om de nachtrust, maar om het kunnen uitvoeren van de zorgplicht die juridische ouders hebben ten opzichte van een kind."
De adoptiefouders zijn de juridische ouders. Die vermeende biologische ouders zijn niet de jurdische ouders om een heleboel redenen, maar vooral ook omdat niet vaststaat dat ze de biologische ouders zijn.
Waar jij in feite voor pleit is dat alle bestolen ouders, juridisch ouder zijn van elk kind dat ze mogelijk als de hunne aanwijzen.
tsor:"Pas als je weet dat het jouw kind is (dat ondertussen andere juridische ouders heeft gekregen) dan pas kun je je zorgplicht afsluiten. "
Dat is een emotioneel pleidooi. Met 'juridisch' heeft het niks te maken.
tsjor:"Kunnen ouders rekenen op ondersteuning van de overheid in hun zoektocht? "
Niet zomaar kennelijk. Maar de diverse verdragen bieden daar wel aanknopingspunten toe. Dat is nu juist het gekke van dit gedoe: waarom heeft die stichting dat niet geprobeerd? Waarom is het ontvoeringsverdrag niet in de hand genomen?
Ik wil niet beweren dat er langs die weg wel een bevredigende uitkomst voor de biologische ouders was geweest, maar die stichting had op zijn minst fijntjes kunnen laten zien hoe de staten zich in dit soort kwesties gedragen. Dat had wellicht hun claim dat staten zich gedragen als adoptiemaffia, kunnen ondersteunen.
Nu is er gekozen voor een kansloze weg op naam en toenaam in een civiele procedure en wordt er gezegd: zie je wel, adoptiemaffia. Alsof deze adoptiefouders dat internationale geweld in hun eentje belichamen.
Flauwekul natuurlijk.
Groet,
Miriam Lavell

Wat moeten we geloven?

tsjor:"In een eerder artikel stond dat de Indiase politie een verzoek aan Interpol had gedaan. "
Ja. En wat moeten we nou geloven? Dat Interpolverhaal rammelt ook aan alle kanten, want Interpol kan ook geen DNA testen afdwingen. Die kan hooguit in criminele bestanden reeds afgenomen DNA vergelijken. Natuurlijk staat dat kind daar niet in.
Merk op dat het de stichting is die publiciteit zoekt en de media van informatie voorziet.
Eo's netwerk zegt met de adoptiefouders gesproken te hebben en zegt dat zij gezegd hebben een brief te hebben ontvangen van de Indiase politie én zelfs direct door die politie gebeld te zijn.
Ik ben geneigd om voor waar aan te nemen dat er inderdaad een brief en een telefoontje is ontvangen, maar twijfel heftig aan de vraag of dat wel van de politie kwam. Je per brief of telefoon voordoen als politie, is niet zo moeilijk. Bovendien ventileert de stichting met regelmaat dat de middelen het doel heiligen.
Als dat wel de politie was, dan kun je je weer ernstig afvragen waarom die politie dat zo gedaan heeft.
Wat is de rol van het politiekantoor bij adoptie? Worden daar ook stempels gezet of verbalen gemaakt? Wat heeft die politie feitelijk gedaan aan zoekacties na aangifte van vermissing van dat kind?
Is de grootspraak die kennelijk naar de bestolen ouders toe is geventileerd, we eisen DNA en het kind terug, er om die ouders te helpen, of om alle verdenking van het politiekantoor zelf af te leiden?
Ik mis bij de stichting een open verslag van wat zij allemaal gedaan hebben en wat zij allemaal onderzocht hebben. Ik mis een onderbouwing van de claims, zoals de bewering dat adoptief ouders verplicht zouden zijn mee te werken aan een DNA test. Waar staat dat? Citeer die tekst. Geef een link.
tjsor:"Ik vraag het, mede gelet op de blijkbaar diplomatiekere wegen die bewandeld zijn volgens het door jou aangehaalde artikel in Trouw. "
Interpol is geen diplomatieke weg. Interpol geeft toegang tot internationale criminele bestanden. That-it.
Groet,
Miriam Lavell

Tja 3

waar ik wel altijd voor ben is de toegang die adoptiekinderen moeten krijgen tot de dossiers en dus toegang tot de biologische ouders. Recht hebben om te weten waar en van wie je afstamt is zo belangrijk.

Ik heb met geweld en drama mijn dossiers ter plekke heel even mogen inzien, gelukkig had ik iemand mee genomen die kon vertalen en zo vond ze de geboortedata van mijn ouders. Ook zat er een dikke stapels foto's in van mij, mijn zus en andere familie, een paar foto's heb ik gestolen, iets wat dus niet mocht want dat dossier was van het kindertehuis/de overheid. Ik was 19, als ik de tijd terug kan draaien dan had ik die hele stapel foto's meegenomen daar had ik toen het lef niet voor.

Als ik iets in mijn leven nog wil hebben dan is het dat dossier met foto's en al, ik ben best bereid een stapel geld onderhands door te schuiven om dat hier thuis te krijgen.

Maar goed, ik moet mij er niet te veel in mengen, komt veel te dichtbij. Die vermeende biologische ouders moeten al hun gegevens af geven, waar ze te bereiken ze, waar ze wonen, het verhaal er achter etc. En dan zal het kind zelf vroeg of laat aan gaan geven wat hij daar mee wil.

Tang

Een eenvoudig antwoord, maar toch ingewikkeld: 'Op het zelfde moment als dat kinderen moeten stoppen met het zoeken naar hun biologische ouders: als die andere partij niet wil.' Moet je wel weten dat het jouw kind is of dat je verder moet zoeken.

'Waar jij in feite voor pleit is dat alle bestolen ouders, juridisch ouder zijn van elk kind dat ze mogelijk als de hunne aanwijzen.' Nee, daar pleit ik niet voor.

Het kan best zijn dat de biologische ouders als ze hun kind teruggevonden hebben concluderen dat er goed voor het kind gezorgd wordt. Dan is hun zoektocht ten einde. Ook als het kind dood is is hun zoektocht ten einde. Tot die duidelijkheid er is blijven ze zitten met een kind waar ze voor moeten zorgen, maar wat ze niet kunnen vinden. Het kan ook zijn dat ze hun terugvinden in een jeugdzorginstelling, of in een kelder. 'Waarom heb je niet naar mij gezocht?' zal het kind dan terecht vragen.

Jij noemt dat emotioneel. Wellicht kun je dan aangeven hoe ouders kunnen weten dat ze geen juridische ouder meer zijn over hun ontvoerde kind?

Tsjor

Redeneren

'Interpol' noemde ik niet 'diplomatiek', maar het overleg waarnaar verwezen wordt in het artikel dat je aanhaalde.

Verder worden je theorieën over wat er gebeurd zou kunnen zijn steeds complexer, met nog veel meer verdachtmakingen.

Ik heb niet alle verdragen gelezen, maar voor zover ik er iets van lees begint het altijd met de expliciete voorwaarde van een vrije instemming van (biologische en juridische) ouders om het kind af te staan. Ik zie nog niet veel over situaties waarin achteraf blijkt dat er iets grondig mis is gegaan met die 'vrije instemming'. Maar ik heb ook niet de tijd om alles te lezen.

Vast onderdeel dus van de voorlichting aan adoptie-ouders. Ik ga ervan uit dat adoptie-ouders mensen zijn met echt goede bedoelingen. Zij zullen zich afvragen: wat dan.... En die vraag is relevant. Adoptie-ouders die het niet interesseert (hebben is houden) kunnen dat voor die tijd al uit de procedure worden gehaald.

En nu maar hopen voor Madeleine dat de Britse overheid het beter geregeld heeft.

Tsjor

Verwijten

tsjor:"Moet je wel weten dat het jouw kind is of dat je verder moet zoeken. "
tja, dat probleem hebben biologische kinderen ook. Waar ben je nu toch precies voor of tegen?
tsjor:"Tot die duidelijkheid er is blijven ze zitten met een kind waar ze voor moeten zorgen, maar wat ze niet kunnen vinden."
Welnee. Juridisch is dat lariekoek.
tsjor:"Wellicht kun je dan aangeven hoe ouders kunnen weten dat ze geen juridische ouder meer zijn over hun ontvoerde kind? "
Je moet het walletje bij het schuurtje houden: van dit (of elk ander geadopteerd of zelfs maar in een gezin opgenomen) kind zijn zij niet de juridische ouder. Van een dood kind ook niet en van een diep verstopte kindslaaf kunnen ze dat in juridische zin niet zijn, waarmee ze vanzelf ontslagen zijn.
Dusseh... als het je daar om gaat, dan kunnen de ouders nu al rustig slapen.
De werkelijkheid is natuurlijk dat dat emotionele aspect blijft: je kunt niet slapen omdat je je kind kwijt bent. Daar is niks juridisch aan.
tsjor:"'Interpol' noemde ik niet 'diplomatiek', maar het overleg waarnaar verwezen wordt in het artikel dat je aanhaalde. "
Moet je preciezer zijn, want ik weet niet over welk overleg je het hebt.
tsjor:"Verder worden je theorieën over wat er gebeurd zou kunnen zijn steeds complexer, met nog veel meer verdachtmakingen. "
Wat ik zeg is niet ingewikkelder en verdacht makender dan het spiegelbeeld: het verwijt aan de adoptiefouders.
tsjor:"Ik heb niet alle verdragen gelezen, maar voor zover ik er iets van lees begint het altijd met de expliciete voorwaarde van een vrije instemming van (biologische en juridische) ouders om het kind af te staan."
Maar dat is het probleem hier niet. Het probleem hier is dat de Indiase autoriteiten onvoldoende gechecked hebben of de aanwezige verklaringen wel authentiek waren. De Nederlandse adoptieorganisatie heeft die Indiase autoriteiten op de blauwe stempels geloofd zonder zelf onderzoek in te stellen. De Nederlandse overheid legde toen nog geen inhoudelijke eisen op aan adoptiebureau's.
Die Nederlandse overheid is al bijgedraaid: die eisen (en het toezicht erop) zijn er nu wel. De adoptiebureau's ook: ze doen geen zaken meer met India. Nu India nog. Daar ligt een probleem kennelijk.
Dat blijkt ook eens te meer uit de omgang met deze zaak waarin India kennelijk geen informatieverzoeken op diplomatiek niveau heeft gedaan, maar waar de politie deze ouders met een kluitje in het riet heeft gestuurd.
tsjor:"En nu maar hopen voor Madeleine dat de Britse overheid het beter geregeld heeft. "
Beter dan India, dat is zeker.
Maar ik vermoed dat je met deze opmerking iets over Nederland had willen zeggen. Nogmaals: de Staat der Nederlanden was geen partij in deze kwestie. Dat is de keuze van de stichting zelf geweest.
En ten overvloede: Nederland kan niet uit zichzelf en zonder formeel verzoek van India bij elk vermoeden kinderen als vermeend ontvoerd terug naar India leiden.
tsjor:"Vast onderdeel dus van de voorlichting aan adoptie-ouders. Ik ga ervan uit dat adoptie-ouders mensen zijn met echt goede bedoelingen. Zij zullen zich afvragen: wat dan.... En die vraag is relevant. Adoptie-ouders die het niet interesseert (hebben is houden) kunnen dat voor die tijd al uit de procedure worden gehaald. "
Leuk tekstje. Ik begrijp de relevantie alleen niet met dit geval. Dit kind is er al. De adoptie heeft al in 1999 plaatsgehad. Of bedoel je dit opnieuw als impliciet verwijt aan de Nederlandse ouders?
Groet,
Miriam Lavell

(ot) eigen keuzes van een 12-jarige

de rechter heeft het zwaartepunt gelegd bij de belangen van het kind, en de eigen keuzes van de 12-jarige. Nu vraag ik me af, als een eigengereide 12-jarige de keus maakt om te vertrekken thuis, en een plek kan vinden waar hij onderdak en verzorging krijgt, wie houdt hem dan tegen binnen de wet? Desnoods zegt hij dat hij een gestolen kind is, en dat het nu tijd wordt om de situatie te ontvluchten; DNA-onderzoek kan hij zowiezo weigeren.

Niemand

Pluk:"Nu vraag ik me af, als een eigengereide 12-jarige de keus maakt om te vertrekken thuis, en een plek kan vinden waar hij onderdak en verzorging krijgt, wie houdt hem dan tegen binnen de wet? "
Niemand. Al zal JGZ zich ermee bemoeien om te kijken of dat andere gezin hem niet exploiteert oid. Bij twijfel mag hij dan van JGZ niet meer daar wonen (het wordt vots), maar als hij vasthoudt aan zijn verhaal, dan gaat hij ook niet mer terug naar pa en moe.
Het meer formele antwoord: Nee, biologische ouders hebben niet de beschikking over hun kinderen.
Groet,
Miriam Lavell

Miriam, duidelijk

dan wordt het "gelijk" in dit draadje direct helder!

Vraag

Pluk, was jij in de veronderstelling dat biologische ouders in een soort van rangorde bovenaan staan?
Groet,
Miriam Lavell

Miriam

Is dat in India ook zo, dat biologische ouders niet de beschikking hebben over hun kinderen? lijkt me niet automatisch een wereldwijd gegeven.
Groetjes
Massi

Weet ik niet

Massi, ik ken de Indiase wetgeving niet. Maar stel dat dat in India wel zo is, al is het maar in de beleving van de massa, dan nog kom je ernstig in de problemen als van dat ouderschap DNA als bewijs zou moeten dienen.
Het is namelijk nog maar de vraag hoe vaak een kind dat verondersteld wordt een biologisch product te zijn van _die_ twee, dat in werkelijkheid ook is. In de westerse wereld bestaat het vermoeden dat de veronderstelling van biologisch ouderschap er in 1 op de 10 gevallen naast zou kunnen zitten.
En hier slapen we niet eens op straat met zijn allen.
Stel je voor hoeveel gezinnen op grond van DNA uit elkaar gerukt zouden kunnen worden.
In India speelt dan ook nog de kastenmaatschappij. De onderklasse is nauwelijks geformaliseerd. Daar is vanuit de Indiase overheid ook nauwelijks belangstelling voor.
En eigenlijk past juist daarom het concept 'Family life' het beste, juist ook in dit soort omgevingen, en internationaal.
Je vader en je moeder, dat zijn die mensen bij wie je woont, die je voeden, naar wie je luistert. Dat heeft mogelijk niks met biologie te maken.
Groet,
Miriam Lavell

"shooting the arrow"

van Maharishi Yogi ken ik de uitspraak: het opvoeden van kinderen is als boogschieten. je kunt richten op het doel, maar als je de pijl losgelaten hebt, kun je de vlucht niet meer beinvloeden. (vrije interpretatie . Ik kon de letterlijke tekst niet meer vinden). Ik vind de verhouding en interactie ouders/kinderen fascinerend en complex. Verantwoordelijkheidsgevoel speelt daarbij een rol, "natuurlijke" neiging tot zorg. (iets meer dan alleen het schoonhouden van de vleesplank ).
En ja, voor mijn gevoel staan biologische ouders hoger in de hierarchie, hoewel ik besef bij enig doordenken dat daar geen gronden voor zijn.

Doordenker.

Pluk:"En ja, voor mijn gevoel staan biologische ouders hoger in de hierarchie"
Kijk, en dat verklaart je aanvankelijke verontwaardiging
Pluk:"hoewel ik besef bij enig doordenken dat daar geen gronden voor zijn. "
Mooi!
Dan nog maar een doordenker:
Pluk:"Verantwoordelijkheidsgevoel speelt daarbij een rol, "natuurlijke" neiging tot zorg. (iets meer dan alleen het schoonhouden van de vleesplank ). "
Dat ligt er aan of je denkt dat je die pijl nog vast hebt, of dat ie al vliegt.
Groet,
Miriam Lavell

Zuchtje

ook al vliegt de pijl, dan heb ik nog steeds de illusie dat ik voor een bijsturend zuchtje wind kan zorgen.

Opgelost

'Tot die duidelijkheid er is blijven ze zitten met een kind waar ze voor moeten zorgen, maar wat ze niet kunnen vinden."

Welnee. Juridisch is dat lariekoek.

tsjor:"Wellicht kun je dan aangeven hoe ouders kunnen weten dat ze geen juridische ouder meer zijn over hun ontvoerde kind? "

Je moet het walletje bij het schuurtje houden: van dit (of elk ander geadopteerd of zelfs maar in een gezin opgenomen) kind zijn zij niet de juridische ouder. Van een dood kind ook niet en van een diep verstopte kindslaaf kunnen ze dat in juridische zin niet zijn, waarmee ze vanzelf ontslagen zijn.

Dusseh... als het je daar om gaat, dan kunnen de ouders nu al rustig slapen.

Nog sterker, volgens deze redenering heb je in een klap het probleem van kinderontvoering opgelost: het bestaat niet, want dan zou er zoiets moeten zijn als biologische ouders en die hebben juridisch gezien geen enkele status. Daarmee heb je ook alle kinderen vogelvrij verklaard: wie ze te pakken krijgt mag ze houden.

Tsjor

Het is jouw kronkel

tsjor:"Nog sterker, volgens deze redenering heb je in een klap het probleem van kinderontvoering opgelost: het bestaat niet, want dan zou er zoiets moeten zijn als biologische ouders en die hebben juridisch gezien geen enkele status. "
Jahoor tsjor. Ik vind het best zo.
Of laat ik het zo zeggen: ik heb niet zoveel talent voor het hebben van illusies. Een van de laatsten, namelijk dat ik in deze discussie tot een gesprek met je zou kunnen komen, is nu definitief vervlogen.
Ik laat het zo.
Groet,
Miriam Lavell