Tiener zwangerschap
Waarschuwing: gevoelig onderwerp.
Mijn zoon 18 heeft zijn 17 jarige vriendin waar hij 2 maanden mee samen is bezwangerd.
Zij woont in een begeleid wonen instelling en heeft een voogd van jeugdzorg. Indien zwanger etc mag ze daar niet meer blijven wonen.
Ze zitten op een roze wolk en willen het houden. Alles voorgespiegeld wat de situatie is. En dat ze een baby nu niets te bieden hebben. Aangezien ze beiden nog op school zitten.
Nu hadden ze bedacht of ik en mijn lief hun konden helpen door bv voogdij op ons te nemen. (Als dat al kan want zij heeft immers een voogd van jeugdzorg)
En dat ze dan met zijn drieën hier zouden wonen. En hun school af zouden maken. Zoon moet laatste jaar en zou eigenlijk daarna doorleren op de universiteit. En zij moet sws nog 3 jaar.
Hoe verdrietig ook, eerlijk gezegd Zou het het beste zou zijn als ze een overtijdbehandeling doen. Want ze willen ook niet dat kind in pleeggezin terecht komt.
Heb haar gezegd dat ze moet praten met haar voogd en dat ze naar de huisarts moet gaan voor gesprek over de mogelijkheden en eventuele doorverwijzingen.
Ik vind het heel verdrietig voor hun maar ik ben gewoon bang dat dit nooit goed zal gaan.
Wachttijden sociale huur is tegenwoordig 15 jaar. Daarnaast financieel en ben gewoon bang dat er ruzie gaat komen.
Het huis is te klein en slecht geïsoleerd, mijn jongste is aan t puberen en daarbij ik ken haar ook niet goed.
Voorzie gewoon dat er spanningen en ergernissen gaan komen en dat daadwerkelijk alles op mijn en man’s schouders terecht zal komen. Hij werkt overigens 6 dagen per week dus zal t zorgen op mij neerkomen. En t financiële op mijn man zn schouders, aangezien hij nu al meer bijdraagt ivm mijn kleine wia. Ben zelf ook niet helemaal gezond.
Ben bang dat dit de relatie met mijn man zal stuk maken als ze hier komen wonen. Wij zijn 9 jaar samen, waarvan 3 jaar samenwonend. Of dat het zo fout gaat dat ik hun weg moet sturen.
Ik kan hun niet dwingen tot een keuze. Echter zo voelen hun het wel. En ik voel mij schuldig dat ik die hulp die hun nodig hebben/willen niet kan bieden.
Babyhuis voor moeder/kind is pas als het kindje geboren is en vd duur van 6 maanden. Urgentie is tegenwoordig ook niet 123. En financieel dacht mijn zoon dan zijn studiefinanciering tzt te kunnen gebruiken.
Heeft iemand ervaring hiermee of tips?
Alvast bedankt voor de reacties.
Doemijdieglazenbol schreef op 02-08-2022 om 12:02:
[..]
Hier denk je dan weer wat makkelijk, volgens mij. Dat meisje is opgegroeid in jeugdzorg en heeft geen eigen vangnet. Zeker als ze ook tienermoeder wordt, is de kans dat ze vanzelf "wel op haar pootjes terecht" komt, niet zo groot als bij de meeste andere jonge vrouwen van haar leeftijd. En dat is heel verdrietig. De ellende is ook nog eens dat dit soort problemen vaak intergenerationeel is. En dat wil je proberen te doorbreken. Haar voogd kent de statistieken ook; de kans dat ze op haar pootjes terecht komt, is waarschijnlijk groter als ze nu nog niet moeder wordt. Maar dat is voor haar waarschijnlijk moeilijk voor te stellen. En een eigen kind geeft haar wel wat ze nooit heeft gehad; onvoorwaardelijke liefde.
Temet heeft waarschijnlijk gelijk; ze wil dat gesprek uitstellen, omdat ze ook wel weet hoe dat gaat lopen. En dat is niet leuk.
Ja ik snap dat meisje wel, straks heeft ze een eigen kleine familie die haar niet in de steek laat. En ja ze is opgegroeid binnen jeugdzorg maar dat wil toch niet zeggen dat het niet goed kan gaan, de vader is er toch ook nog? Dat is dan haar vangnet.
Het keuzegesprek kan ook zonder dat de voogd dat weet. Huisarts is ook goed , maar voor dit FIOM gesprek is veel meer tijd, soms wel 2 uur .
Rosaline schreef op 02-08-2022 om 12:02:
Particulier huren is geen optie. Zelfs al zouden ze stoppen met school en werken. Je betaald zo 1000,-/1200,- euro huur. En de overige lasten dan nog niet meegerekend. Het is hier drama mbt huurwoningen, denk in heel NL wel.
- En ze is niet bang vh gesprek met voogd. Maar ze wilt eerst zelf nadenken en met de dokter in gesprek. Het is geen meisje wat moeite heeft met communiceren of wat angstig overkomt. Zoals iemand anders al schreef. Ze heeft negatieve ervaringen met pleeg/jeugdzorg etc. En wilt dit niet voor haar kindje.
Grote kans idd dat de baby ook onder jeugdzorg gaat vallen. (En dat wilt ze absoluut niet). Ook al is mijn zoon 18. En ook al is zijzelf volgend jaar 18. Op t moment van zwangerschap en bevalling is ze 17.
Ik weet niet wat jouw gevoel ten opzichte van haar is. Het is ook wel heel pril, 2 maanden. Wij hebben met de vriendin van mijn zoon inmiddels een enorme vertrouwensband opgebouwd. Zij weet dat wat voor puinhoop ze er ook van maakt, en wat er tussen hun twee ook gebeurt, wij voor haar klaar zullen staan (hun huis staat op naam van mijn zoon, ze staan bij ons ingeschreven). Dat maakt dat wij inmiddels de eersten zijn die ze belt als er iets is. En dat is nogal vaak (maar gelukkig niet op dit niveau!). Ik hoop voor dat meiske dat jullie bereid zijn er ook voor haar te zijn. Dat gevoel krijg ik zeker wel uit je posts, maar ik denk dat het ook heel belangrijk is voor haar om dat bevestigd te krijgen. Dus spreek dat heel duidelijk uit. Dat jullie hoe dan ook achter ze staan. Alleen is de grens dus wel heel helder: niet bij jullie in huis en jullie gaan ook niet financieel voor ze zorgen.
Ik zou echt druk zetten op het voeren van dat gesprek met dokter, en met het FIOM. Die zijn er speciaal voor dit soort gevallen, om samen op een rijtje te zetten wat de opties zijn. Belangrijk is ook dat ze onafhankelijk zijn. Haar voogd is dat niet, in haar ogen, lijkt mij. En voor dat FIOM ben je niet afhankelijk van haar bereidheid tot een gesprek. Met die gesprekken achter de rug kunnen jullie dan samen (!) met de voogd in gesprek.
Ik zou ze toch over proberen ze halen voor een abortus en zorgen dat ze van die roze wolk afkomen en weer met beide benen op de grond komen te staan. De kans is best groot dat deze liefde niet voor eeuwig is. De meeste mensen blijven niet aan hun eerste liefde hangen. Uitzonderingen daar gelaten. Als het kind er eenmaal zou zijn is er ook een grote kans dat de liefde snel over zal zijn met slapeloze nachten en als ze erachter komen dat een kind hebben best zwaar is. Zeker op zo'n jonge leeftijd.
Battle-Royale schreef op 02-08-2022 om 12:08:
[..]
Ja ik snap dat meisje wel, straks heeft ze een eigen kleine familie die haar niet in de steek laat. En ja ze is opgegroeid binnen jeugdzorg maar dat wil toch niet zeggen dat het niet goed kan gaan, de vader is er toch ook nog? Dat is dan haar vangnet.
oh ja, want een 18 jarige jongen die nog moet studeren en geen baan heeft is een GEWELDIG vangnet en zeker als ze elkaar nog maar 2 maanden kennen!!!
TO het beste is om haar te sturen naar een abortus en tegen je zoon te zeggen dat hij voortaan goed op let met wie hij seks heeft en dat hij het alsjeblieft veilig doet en met iemand die in niet zo'n hopeloze situatie zit
Battle-Royale schreef op 02-08-2022 om 12:08:
[..]
Ja ik snap dat meisje wel, straks heeft ze een eigen kleine familie die haar niet in de steek laat. En ja ze is opgegroeid binnen jeugdzorg maar dat wil toch niet zeggen dat het niet goed kan gaan, de vader is er toch ook nog? Dat is dan haar vangnet.
Zeg, wake up and smell the roses! Ja, het kán ook goed gaan. Ze kunnen met zijn drietjes lang en gelukkig samen leven. Maar hoe groot acht jij serieus die kans, met twee tieners zonder beroepsopleiding en na 2 maanden verliefdheid? Ik schat hem op minder dan 1 %. Ik voorzie wel 2 jongelui die door een kind levenslang aan elkaar verbonden zullen blijven, tegen heug en meug. Die allebei hun dromen niet kunnen verwezenlijken.
Als ze elkaars echte liefde blijken kunnen ze over 10 jaar prima alsnog samen voor kinderen kiezen. Maar dan wel als ze allebei zelf geen kind meer zijn en in staat zijn zelf de verantwoordelijkheid voor een kind te dragen.
Jonagold schreef op 02-08-2022 om 12:15:
[..]
Ik weet niet wat jouw gevoel ten opzichte van haar is. Het is ook wel heel pril, 2 maanden. Wij hebben met de vriendin van mijn zoon inmiddels een enorme vertrouwensband opgebouwd. Zij weet dat wat voor puinhoop ze er ook van maakt, en wat er tussen hun twee ook gebeurt, wij voor haar klaar zullen staan (hun huis staat op naam van mijn zoon, ze staan bij ons ingeschreven). Dat maakt dat wij inmiddels de eersten zijn die ze belt als er iets is. En dat is nogal vaak (maar gelukkig niet op dit niveau!). Ik hoop voor dat meiske dat jullie bereid zijn er ook voor haar te zijn. Dat gevoel krijg ik zeker wel uit je posts, maar ik denk dat het ook heel belangrijk is voor haar om dat bevestigd te krijgen. Dus spreek dat heel duidelijk uit. Dat jullie hoe dan ook achter ze staan. Alleen is de grens dus wel heel helder: niet bij jullie in huis en jullie gaan ook niet financieel voor ze zorgen.
Ik zou echt druk zetten op het voeren van dat gesprek met dokter, en met het FIOM. Die zijn er speciaal voor dit soort gevallen, om samen op een rijtje te zetten wat de opties zijn. Belangrijk is ook dat ze onafhankelijk zijn. Haar voogd is dat niet, in haar ogen, lijkt mij. En voor dat FIOM ben je niet afhankelijk van haar bereidheid tot een gesprek. Met die gesprekken achter de rug kunnen jullie dan samen (!) met de voogd in gesprek.
Eerlijk gezegd ken ik haar daar tekort voor. Wij hebben alle scenario’s opgeschreven. En duidelijk gemaakt dat het hier in huis niet gaat lukken. Ook duidelijk gemaakt dat wat ze ook kiezen, het hun eigen keuze moet zijn. Immers wij hebben adviezen gegeven en wat hun daarmee doen is hun besluit. Ben iig al blij dat ze morgen naar de huisarts gaan. Zal fiom ook bespreken.
En wat iemand schreef: dat zij mijn verantwoording niet is, dat maakt mij niet uit, ik denk ook aan haar welzijn.
VerdrietiegeMoeder schreef op 02-08-2022 om 12:27:
TO het beste is om haar te sturen naar een abortus en tegen je zoon te zeggen dat hij voortaan goed op let met wie hij seks heeft en dat hij het alsjeblieft veilig doet en met iemand die in niet zo'n hopeloze situatie zit
Ik dacht dat je opmerkingen niet dommer konden worden..
VerdrietiegeMoeder schreef op 02-08-2022 om 12:25:
[..]
oh ja, want een 18 jarige jongen die nog moet studeren en geen baan heeft is een GEWELDIG vangnet en zeker als ze elkaar nog maar 2 maanden kennen!!!
Je kunt je hele leven nog studeren. Er is momenteel overal personeelstekort, die jongen komt zonder studie echt wel aan de bak. Hij kan ook nog studeren wanneer het kind naar school gaat.
Temet schreef op 02-08-2022 om 11:38:
Rosaline, veel sterkte gewenst voor jullie allemaal. Ik zou toch wel aandringen dat je een gesprek kan hebben met de a.s. ouders en haar voogd gezamenlijk.
Heel goed trouwens dat je duidelijk gemaakt hebt dat hun droombeeld -fijn met zijn drietjes bij paps en mams- niet gaat gebeuren. En terecht merk je op dat dat ook voor haar niet per se een goed plan is (maar dat ziet ze zelf nog niet).
Even wat juridische input. De voogd is, neem ik aan, niet de gezinsvoogd ihkv een ondertoezichtstelling, maar daadwerkelijk degene die de voogdij over dit meisje heeft. Of eigenlijk is het (neem ik aan) de gecertificeerde instelling waar die persoon bij in dienst is die dan de voogdij heeft. Is dit meisje ook nog minderjarig als het kindje wordt geboren? Want dan kan zij niet het gezag over haar eigen kibd uitoefenen. De kans is groot dat dezelfde gecertificeerde instelling die de voogdij over de moeder heeft, dan ook de voogdij krijgt over de baby.
Ga inderdaad met zijn allen (jij en je man, de aanstaande ouders en haar voogd) zsm om tafel om te bekijken hoe eea geregeld wordt, en dan zou ik daarbij uitgaan van het scenario: zoon blijft vooralsnog bij jullie wonen en voor moeder en kind moet passende woonruimte worden gezocht. En die is niet bij jullie in huis.
De voogd is als het goed is precies op de hoogte van de mogelijkheden voor deze moeder en het kind. En die voogd kan ook goede diensten bewijzen bij het zoeken naar een plek.
Nogmaals veel sterkte allemaal.
Maar als de vader de baby erkent, gaat de voogdij dan ook naar de instelling of krijgt de vader “gewoon” het gezag?
VerdrietiegeMoeder schreef op 02-08-2022 om 12:27:
TO het beste is om haar te sturen naar een abortus en tegen je zoon te zeggen dat hij voortaan goed op let met wie hij seks heeft en dat hij het alsjeblieft veilig doet en met iemand die in niet zo'n hopeloze situatie zit
Oh werkelijk? Hij heeft daar feitelijk niks over te zeggen, of zij een abortus moet ondergaan. En TO al helemaal niet! Gelukkig maar!
En iemand die in een hopeloze situatie zit mag volgens jou dus geen seks hebben? Lekker dan... En als je goed had gelezen had je ook gelezen dat ze het wel veilig (met condoom) hebben gedaan maar nogal pech hebben gehad.
Index224 schreef op 02-08-2022 om 12:31:
[..]
Je kunt je hele leven nog studeren. Er is momenteel overal personeelstekort, die jongen komt zonder studie echt wel aan de bak. Hij kan ook nog studeren wanneer het kind naar school gaat.
oh ja want miniumloon voor een 18 jarige zonder opleiding is genoeg om alle kosten te dekken, dom van me!!!
Jonagold schreef op 02-08-2022 om 12:32:
[..]
Oh werkelijk? Hij heeft daar feitelijk niks over te zeggen, of zij een abortus moet ondergaan. En TO al helemaal niet! Gelukkig maar!
En iemand die in een hopeloze situatie zit mag volgens jou dus geen seks hebben? Lekker dan... En als je goed had gelezen had je ook gelezen dat ze het wel veilig (met condoom) hebben gedaan maar nogal pech hebben gehad.
Seks heeft gevolgen!!! En als je die gevolgen niet aan kan waarom neem je dan het risico?
Als je voogd niet kent dat weet je niet wat die adviseert. Je kan ook samen met zoon en meisje bij het Fiom gaan praten en kijken wat de opties zijn voor hulp. Het is de vraag of het meisje een goed beeld heeft van haar eigen capaciteiten. Jij als voogd en allemaal in jouw huis klinkt namelijk niet als een volwassen besluit van iemand die het moederschap aan kan en die echt voor een baby wil zorgen.
