Tiener zwangerschap
Waarschuwing: gevoelig onderwerp.
Mijn zoon 18 heeft zijn 17 jarige vriendin waar hij 2 maanden mee samen is bezwangerd.
Zij woont in een begeleid wonen instelling en heeft een voogd van jeugdzorg. Indien zwanger etc mag ze daar niet meer blijven wonen.
Ze zitten op een roze wolk en willen het houden. Alles voorgespiegeld wat de situatie is. En dat ze een baby nu niets te bieden hebben. Aangezien ze beiden nog op school zitten.
Nu hadden ze bedacht of ik en mijn lief hun konden helpen door bv voogdij op ons te nemen. (Als dat al kan want zij heeft immers een voogd van jeugdzorg)
En dat ze dan met zijn drieën hier zouden wonen. En hun school af zouden maken. Zoon moet laatste jaar en zou eigenlijk daarna doorleren op de universiteit. En zij moet sws nog 3 jaar.
Hoe verdrietig ook, eerlijk gezegd Zou het het beste zou zijn als ze een overtijdbehandeling doen. Want ze willen ook niet dat kind in pleeggezin terecht komt.
Heb haar gezegd dat ze moet praten met haar voogd en dat ze naar de huisarts moet gaan voor gesprek over de mogelijkheden en eventuele doorverwijzingen.
Ik vind het heel verdrietig voor hun maar ik ben gewoon bang dat dit nooit goed zal gaan.
Wachttijden sociale huur is tegenwoordig 15 jaar. Daarnaast financieel en ben gewoon bang dat er ruzie gaat komen.
Het huis is te klein en slecht geïsoleerd, mijn jongste is aan t puberen en daarbij ik ken haar ook niet goed.
Voorzie gewoon dat er spanningen en ergernissen gaan komen en dat daadwerkelijk alles op mijn en man’s schouders terecht zal komen. Hij werkt overigens 6 dagen per week dus zal t zorgen op mij neerkomen. En t financiële op mijn man zn schouders, aangezien hij nu al meer bijdraagt ivm mijn kleine wia. Ben zelf ook niet helemaal gezond.
Ben bang dat dit de relatie met mijn man zal stuk maken als ze hier komen wonen. Wij zijn 9 jaar samen, waarvan 3 jaar samenwonend. Of dat het zo fout gaat dat ik hun weg moet sturen.
Ik kan hun niet dwingen tot een keuze. Echter zo voelen hun het wel. En ik voel mij schuldig dat ik die hulp die hun nodig hebben/willen niet kan bieden.
Babyhuis voor moeder/kind is pas als het kindje geboren is en vd duur van 6 maanden. Urgentie is tegenwoordig ook niet 123. En financieel dacht mijn zoon dan zijn studiefinanciering tzt te kunnen gebruiken.
Heeft iemand ervaring hiermee of tips?
Alvast bedankt voor de reacties.
Poe, dat is nogal wat.
Ik heb altijd tegen mijn zoon gezegd dat ik niet voor zijn kind zou gaan zorgen als hij niet zorgvuldig om zou gaan met voorbehoedsmiddelen en 1 van zijn vriendinnetjes zwanger zou worden. Misschien ben ik heel hard, maar ik vind het namelijk niet mijn probleem. En zo zou ik het toch brengen, jij haalt er van alles bij maar hou het bij jezelf. Jij en je man willen het niet en het is toch echt jullie huis. De keus om de zwangerschap af te breken of niet ligt bij hun en de gevolgen van die keus ook. Hier hoef je dus ook verder geen oordeel over te hebben, het is namelijk hun keus en hun leven. Wel kan je natuurlijk met ze praten, er voor ze zijn en als ze dat willen advies geven en helpen met de juiste hulpverlening zoeken.
Misschien kan je zoon de uni laten zitten en meteen na zn examen aan het werk gaan zodat ze in elk geval wel zichzelf kunnen onderhouden?
Venusss schreef op 02-08-2022 om 09:22:
Poe, dat is nogal wat.
Ik heb altijd tegen mijn zoon gezegd dat ik niet voor zijn kind zou gaan zorgen als hij niet zorgvuldig om zou gaan met voorbehoedsmiddelen en 1 van zijn vriendinnetjes zwanger zou worden. Misschien ben ik heel hard, maar ik vind het namelijk niet mijn probleem. En zo zou ik het toch brengen, jij haalt er van alles bij maar hou het bij jezelf. Jij en je man willen het niet en het is toch echt jullie huis. De keus om de zwangerschap af te breken of niet ligt bij hun en de gevolgen van die keus ook. Hier hoef je dus ook verder geen oordeel over te hebben, het is namelijk hun keus en hun leven. Wel kan je natuurlijk met ze praten, er voor ze zijn en als ze dat willen advies geven en helpen met de juiste hulpverlening zoeken.
Eens. Je hebt alle recht om ze niet alle 3 in je huis te laten. Zij hebben het recht om de baby te houden.
Dit lijkt me nou iets om als de sodemieter te bespreken met haar voogd van de instelling. Ik vind het allemaal leuk en aardig dat ze helemaal in de wolken zijn, maar de eerste verantwoordelijkheid die deze twee jongelui hebben is naar dat baby'tje. Waar ze zeer waarschijnlijk niet (zelfstandig) voor kunnen zorgen nu. Die voogd zou ik zelf persoonlijk bellen en het niet aan haar/hun overlaten.
Tijd voor een realitycheck bij dit stel. Het kan niet. Jullie gaan het niet doen, hun alle drie in huis. Punt.
Een abortus kan nu nog, misschien idd zelfs nog wel een overtijdbehandeling als je er snel bij bent. Dus echt vandaag nog een gesprek met de voogd en vervolgens een afspraak bij de huisarts. Deze jongelui moeten tegen zichzelf in bescherming genomen worden.
Ik kom vast heel hard over nu, ik ben zeker niet standaard voor abortus, en ik vind ook zeker niet dat jonge mensen niet voor een baby zouden kunnen zorgen. Maar dit is wel heel erg kansloos. Ik ben ook best heel flexibel en bereid veel te doen voor mijn kinderen (heb daar ook vele draadjes mee gevuld hier) maar bij een baby ligt voor mij echt wel de grens. Dat weten ze ook, en daar zijn ze het gelukkig mee eens. Ben net vorige week met mijn 'schoondochter' mee geweest om een spiraaltje te plaatsen.
Heel veel sterkte, je emoties schieten vast alle kanten op, maar dat is nu niet handig. Houd de focus, jij en je man gaan niet voor dit kindje zorgen, niet in jullie huis en niet op jullie kosten. Dus dan gaat het niet. Betrek die voogd en regel het allemaal zo snel mogelijk! (wel fijn dat ze het zo snel weten en ook aan jullie hebben verteld. Een paar maanden hun mond houden en je had een heel andere situatie gehad...)
Venusss schreef op 02-08-2022 om 09:22:
Poe, dat is nogal wat.
Ik heb altijd tegen mijn zoon gezegd dat ik niet voor zijn kind zou gaan zorgen als hij niet zorgvuldig om zou gaan met voorbehoedsmiddelen en 1 van zijn vriendinnetjes zwanger zou worden. Misschien ben ik heel hard, maar ik vind het namelijk niet mijn probleem. En zo zou ik het toch brengen, jij haalt er van alles bij maar hou het bij jezelf. Jij en je man willen het niet en het is toch echt jullie huis. De keus om de zwangerschap af te breken of niet ligt bij hun en de gevolgen van die keus ook. Hier hoef je dus ook verder geen oordeel over te hebben, het is namelijk hun keus en hun leven. Wel kan je natuurlijk met ze praten, er voor ze zijn en als ze dat willen advies geven en helpen met de juiste hulpverlening zoeken.
Bedankt voor je reactie. We hebben het idd alle scenario’s besproken en geven aan dat wij die last er niet bij kunnen hebben. Totaal onrealistisch dat ze denken dat het met een jaar max 2 is geregeld. Maar stel het zou jou kind zijn en ze zetten door, zou je hem op straat zetten?
Battle-Royale schreef op 02-08-2022 om 09:26:
Misschien kan je zoon de uni laten zitten en meteen na zn examen aan het werk gaan zodat ze in elk geval wel zichzelf kunnen onderhouden?
Bedankt voor je reactie, uni kan hij sws wel vergeten.
Rosaline schreef op 02-08-2022 om 09:33:
[..]
Bedankt voor je reactie, uni kan hij sws wel vergeten.
Misschien kan hij het later oppakken als alles wat rustiger is, helaas voor je zoon heeft hij op het moment niet veel meer te kiezen. Weet je waarom ze begeleid woont?
Rosaline schreef op 02-08-2022 om 09:33:
[..]
Bedankt voor je reactie. We hebben het idd alle scenario’s besproken en geven aan dat wij die last er niet bij kunnen hebben. Totaal onrealistisch dat ze denken dat het met een jaar max 2 is geregeld. Maar stel het zou jou kind zijn en ze zetten door, zou je hem op straat zetten?
Nee, hij mag zelf gewoon thuis blijven wonen. De baby mag best eens in mijn huis zijn, net als dat zou zijn in elke andere situatie als ik oma zou worden. Maar dan heb ik het over eens een keer een nachtje logeren, niet wonen.
Overigens ben ik het eens met Jonagold dat het nu zaak is snel een gesprek te gaan regelen met de voogd van jeugdzorg erbij. Die is tenslotte verantwoordelijk voor de vriendin van je zoon.
Wat is de reden dat je zoon zo ongelijkwaardige relatie is aangegaan? Welke normen en waarden heb je hem meegegeven dat hij een meisje in een instelling zwanger maakt?
Je zoon is nu misschien verliefd, maar hoe lang blijft een kwetsbaar meisje interessant wanneer hij naar de uni gaat en zich realiseert dat hij hier zijn leven aan vast zit? Wanneer zij nu de zwangerschap afbreken dan kunnen zij hun hele leven nog samen kinderen krijgen wanneer zij allebei ouder en stabiel zijn.
Er bestaat ook begeleid wonen voor ouder en kind (via de gemeente). Het is dus niet zo dat zij met baby niet meer begeleid kan wonen, maar men ontmoedigt omdat men niet wil dat mensen die LVB zijn of die ernstige problemen hebben worden aangemoedigd om in die situatie kinderen te krijgen.
Ik zou zeker de duidelijk maken wat de consequenties zijn en die zijn voor jou en je man maar voor hun. Men leert niet van dit gedrag wanneer een ander het weer oplost. Zij hadden ook een map kunnen halen, meisje had aan de prikpil gekund, ....etc. Laat je zoon en zijn vriendin eens gaan praten bij het FIOM.
Viva-amber schreef op 02-08-2022 om 09:51:
Wat is de reden dat je zoon zo ongelijkwaardige relatie is aangegaan? Welke normen en waarden heb je hem meegegeven dat hij een meisje in een instelling zwanger maakt?
Je zoon is nu misschien verliefd, maar hoe lang blijft een kwetsbaar meisje interessant wanneer hij naar de uni gaat en zich realiseert dat hij hier zijn leven aan vast zit?
Het is geen instelling, het is begeleid wonen. Dat kan zoveel oorzaken hebben. En verder schelen ze een jaar. Ik vind jouw uitspraak (weer eens) onnodig bot en vooral niet terzake doend in dit geval. Het zegt vooral wat over jou dat je denkt dat een relatie tussen een intelligente jongen en een (weet je niet eens zeker) kwetsbaar meisje niet zou kunnen werken. Echt, zeer onaangenaam deze reactie van jou.
Bovendien, het is al gebeurd, TO wil het nu graag hebben over opties en oplossingen. Geen oordeel over haar opvoedkundige kwaliteiten. Zo die al te wensen overlaten...
Er bestaan tienermoeder projecten waar haar voogd mee kan helpen. Hierdoor kan zij op een plek terecht komen waar ze de nodige begeleiding kan krijgen omtrent de verzorging van het kind en hoe om te gaan met het feit dat je ouder bent en hoef jij ze niet alle 3 in huis te nemen.
De kans dat zij de voogdij over het kind zelf houd bestaat overigens ook nog. Ik was zelf
ook 17 toen ik beviel van mijn zoon en heb de voogdij zelf gehad.
Zij zit een begeleid wonen instelling dus een zorginstelling met dagelijkse (psychiatrische) begeleiding. Dat is wel degelijk in een instelling wonen. Onnodig kwetsend? Hoeveel van die meisjes vallen wel niet in de handen van jongens met een mooi verhaal, die iemand die geen kant op kan zwanger maken of erger achter de ramen zetten. Die knul heeft geen gelijkwaardig meerderjarig meisje gekozen die ook naar de uni gaat en die slim genoeg is om de consequenties van haar daden te overzien.
Dat mag je kwetsend vinden, maar al die foute jongens hebben ook een pa en een ma die ze beter had moeten opvoeden.
Er is begeleid wonen hulp aanbod voor tienermoeders, het is niet zo dat jij de enige oplossing bent to. Google eens op 'begeleid wonen tienermoeders' en je vindt hulpaanbod.
Jonagold schreef op 02-08-2022 om 09:33:
Dit lijkt me nou iets om als de sodemieter te bespreken met haar voogd van de instelling. Ik vind het allemaal leuk en aardig dat ze helemaal in de wolken zijn, maar de eerste verantwoordelijkheid die deze twee jongelui hebben is naar dat baby'tje. Waar ze zeer waarschijnlijk niet (zelfstandig) voor kunnen zorgen nu. Die voogd zou ik zelf persoonlijk bellen en het niet aan haar/hun overlaten.
Tijd voor een realitycheck bij dit stel. Het kan niet. Jullie gaan het niet doen, hun alle drie in huis. Punt.
Een abortus kan nu nog, misschien idd zelfs nog wel een overtijdbehandeling als je er snel bij bent. Dus echt vandaag nog een gesprek met de voogd en vervolgens een afspraak bij de huisarts. Deze jongelui moeten tegen zichzelf in bescherming genomen worden.
Ik kom vast heel hard over nu, ik ben zeker niet standaard voor abortus, en ik vind ook zeker niet dat jonge mensen niet voor een baby zouden kunnen zorgen. Maar dit is wel heel erg kansloos. Ik ben ook best heel flexibel en bereid veel te doen voor mijn kinderen (heb daar ook vele draadjes mee gevuld hier) maar bij een baby ligt voor mij echt wel de grens. Dat weten ze ook, en daar zijn ze het gelukkig mee eens. Ben net vorige week met mijn 'schoondochter' mee geweest om een spiraaltje te plaatsen.
Heel veel sterkte, je emoties schieten vast alle kanten op, maar dat is nu niet handig. Houd de focus, jij en je man gaan niet voor dit kindje zorgen, niet in jullie huis en niet op jullie kosten. Dus dan gaat het niet. Betrek die voogd en regel het allemaal zo snel mogelijk! (wel fijn dat ze het zo snel weten en ook aan jullie hebben verteld. Een paar maanden hun mond houden en je had een heel andere situatie gehad...)
Hier heb ik helemaal niets aan toe te voegen. Prima post. Nuchter en toch empatisch.
(en scheelt mij een boel typen)
Viva-amber schreef op 02-08-2022 om 10:03:
Zij zit een begeleid wonen instelling dus een zorginstelling met dagelijkse (psychiatrische) begeleiding. Dat is wel degelijk in een instelling wonen. Onnodig kwetsend? Hoeveel van die meisjes vallen wel niet in de handen van jongens met een mooi verhaal, die iemand die geen kant op kan zwanger maken of erger achter de ramen zetten. Die knul heeft geen gelijkwaardig meerderjarig meisje gekozen die ook naar de uni gaat en die slim genoeg is om de consequenties van haar daden te overzien.
Dat mag je kwetsend vinden, maar al die foute jongens hebben ook een pa en een ma die ze beter had moeten opvoeden.
Of misschien zit ze daar omdat ze zelf shitty ouders heeft.
Battle-Royale schreef op 02-08-2022 om 10:05:
[..]
Of misschien zit ze daar omdat ze zelf shitty ouders heeft.
Daar help een shitty vriendje die je meteen zwanger maakt aan niet bij.
