Tiener zwangerschap
Waarschuwing: gevoelig onderwerp.
Mijn zoon 18 heeft zijn 17 jarige vriendin waar hij 2 maanden mee samen is bezwangerd.
Zij woont in een begeleid wonen instelling en heeft een voogd van jeugdzorg. Indien zwanger etc mag ze daar niet meer blijven wonen.
Ze zitten op een roze wolk en willen het houden. Alles voorgespiegeld wat de situatie is. En dat ze een baby nu niets te bieden hebben. Aangezien ze beiden nog op school zitten.
Nu hadden ze bedacht of ik en mijn lief hun konden helpen door bv voogdij op ons te nemen. (Als dat al kan want zij heeft immers een voogd van jeugdzorg)
En dat ze dan met zijn drieën hier zouden wonen. En hun school af zouden maken. Zoon moet laatste jaar en zou eigenlijk daarna doorleren op de universiteit. En zij moet sws nog 3 jaar.
Hoe verdrietig ook, eerlijk gezegd Zou het het beste zou zijn als ze een overtijdbehandeling doen. Want ze willen ook niet dat kind in pleeggezin terecht komt.
Heb haar gezegd dat ze moet praten met haar voogd en dat ze naar de huisarts moet gaan voor gesprek over de mogelijkheden en eventuele doorverwijzingen.
Ik vind het heel verdrietig voor hun maar ik ben gewoon bang dat dit nooit goed zal gaan.
Wachttijden sociale huur is tegenwoordig 15 jaar. Daarnaast financieel en ben gewoon bang dat er ruzie gaat komen.
Het huis is te klein en slecht geïsoleerd, mijn jongste is aan t puberen en daarbij ik ken haar ook niet goed.
Voorzie gewoon dat er spanningen en ergernissen gaan komen en dat daadwerkelijk alles op mijn en man’s schouders terecht zal komen. Hij werkt overigens 6 dagen per week dus zal t zorgen op mij neerkomen. En t financiële op mijn man zn schouders, aangezien hij nu al meer bijdraagt ivm mijn kleine wia. Ben zelf ook niet helemaal gezond.
Ben bang dat dit de relatie met mijn man zal stuk maken als ze hier komen wonen. Wij zijn 9 jaar samen, waarvan 3 jaar samenwonend. Of dat het zo fout gaat dat ik hun weg moet sturen.
Ik kan hun niet dwingen tot een keuze. Echter zo voelen hun het wel. En ik voel mij schuldig dat ik die hulp die hun nodig hebben/willen niet kan bieden.
Babyhuis voor moeder/kind is pas als het kindje geboren is en vd duur van 6 maanden. Urgentie is tegenwoordig ook niet 123. En financieel dacht mijn zoon dan zijn studiefinanciering tzt te kunnen gebruiken.
Heeft iemand ervaring hiermee of tips?
Alvast bedankt voor de reacties.
Viva-amber schreef op 02-08-2022 om 10:03:
Zij zit een begeleid wonen instelling dus een zorginstelling met dagelijkse (psychiatrische) begeleiding. Dat is wel degelijk in een instelling wonen. Onnodig kwetsend? Hoeveel van die meisjes vallen wel niet in de handen van jongens met een mooi verhaal, die iemand die geen kant op kan zwanger maken of erger achter de ramen zetten. Die knul heeft geen gelijkwaardig meerderjarig meisje gekozen die ook naar de uni gaat en die slim genoeg is om de consequenties van haar daden te overzien.
Dat mag je kwetsend vinden, maar al die foute jongens hebben ook een pa en een ma die ze beter had moeten opvoeden.Er is begeleid wonen hulp aanbod voor tienermoeders, het is niet zo dat jij de enige oplossing bent to. Google eens op 'begeleid wonen tienermoeders' en je vindt hulpaanbod.
Je gaat ver over de schreef hoor, die jongen is geen loverboy omdat hij verliefd is geworden op dit meisje.
Alsnog een knuffel voor jou ! ( ik had al gereageerd)
Viva-amber schreef op 02-08-2022 om 10:07:
[..]
Daar help een shitty vriendje die je meteen zwanger maakt aan niet bij.
Ja daar was ze zelf ook gewoon bij en ik lees niet dat die jongen haar heeft laten zitten en het is nou toch al gebeurd.
'Heb haar gezegd dat ze moet praten met haar voogd en dat ze naar de huisarts moet gaan voor gesprek over de mogelijkheden en eventuele doorverwijzingen.' Ik hoop dat je 'ze' als meervoud bedoelt: dat ze moeten praten met haar voogd en dat ze naar de huisarts moeten gaan... etc.
Je zoon woont nu nog thuis?
Probeer even helder te krijgen waarom het bij jou in huis niet kan. Of waar je grenzen liggen. Met helder krijgen bedoel ik zonder de emoties die heel goed te begrijpen zijn. Er klinkt nu toch een beetje paniek in door, wat goed voorstelbaar is.
Je zegt dat ze nu op een roze wolk leven, dus ik neem aan dat je zoon ook blij is met het de komst van een kind.
Het is helaas zo dat een zwanger meisje niet meer mag blijven in een instelling, zo was dat ook met mijn pleegdochter. Zij is uiteindelijk terug gegaan naar haar land van herkomst, haar eigen keuze. Maar terugkomen bij mij wilde ik niet en werd ook sterk afgeraden. Dus het alternatief was dat ze zelf zou moeten gaan zoeken naar een kamer, werk en kinderopvang. Vader was buiten beeld, maar ik heb alle mogelijke moeite gedaan om hem in beeld te krijgen bij de instelling.
Uiteraard is er ook bij haar veel gepraat en druk uitgeoefend om het kindje niet geboren te laten worden, maar ik vermoedde dat dat voor pleegdochter geen optie was: moederschap gaf haar een gewaardeerde positie in de samenleving, dat laat je niet zomaar schieten.
Dus ja, het gesprek over beëindiging van de zwangerschap moet je voeren, maar ga ervan uit dat het niet zal gebeuren.
In die tijd had ik toevallig kontakt met een vrouw die ook tienermoeder was geweest. Ik vroeg haar advies. Ze zei drie dingen: 1. zeg daarna (als de obstakels van het leven komen) nooit dat het eigen keuze was, want de problemen die er komen zijn voor iedereen die een kind krijgt; 2. gedraag je als oma en niet als moeder (slik, was ik nog niet aan toe) en 3. wees blij voor haar. Ze had het zelf heel erg gevonden dat niemand blij was voor haar. Er komt een moment waarop de vraag wel of niet houden achter de rug is en er een beslissing is genomen. Laat dan merken dat je blij bent voor hen. Een bosje bloemen, een kaartje met babysokjes, zoiets.
Er zijn heel veel scenario's te bedenken. Het zou goed zijn om dat in een gesprek met voogd en kinderen te bespreken.
Scenario is bijvoorbeeld: zoon blijft bij jou wonen, meisje gaat in overleg met voogd en instelling naar een andere plek, begeleid kamerwonen, opvanghuis voor jonge moeders? Komt er dan een regeling over wie wanneer welke zorg op zich neemt?
Ander scenario: gaan samenwonen. Sociale huur is lastig, maar je kunt er een begin mee maken. Of is studentenhuisvesting voor een stel mogelijk? Als jouw huis te klein is is dat een duidelijke onmogelijkheid.
Andere zorg: inkomen. Gaan beiden de studie afmaken of combineren studie en werk of werken?
De relatie: hoe gaan ze hun relatie vorm geven?
Financieel, wat zijn hun mogelijkheden? Beiden studielening? Of toch werk? Of bijstand?
Overzien de jongelui wat er op hen af komt? Absoluut niet, zoals bijna niemand die een kind krijgt. Ik denk dat het goed is om de verschillende opties te bespreken als mogelijke keuzes die ze moeten maken en dus niet als gevaren en risico's en onmogelijkheden. Ze zullen zelf die keuzes moeten gaan maken en daarvan de consequenties accepteren. Ze zullen snel volwassen moeten worden.
Tsjor
Moxxie schreef op 02-08-2022 om 10:07:
[..]
Je gaat ver over de schreef hoor, die jongen is geen loverboy omdat hij verliefd is geworden op dit meisje.
Nee geen loverboy maar enig besef van anticonceptie was toch wel slim geweest. Ik ga er vanuit dat die zwangerschap niet gepland was?
Rosaline schreef op 02-08-2022 om 09:33:
[..]
Bedankt voor je reactie. We hebben het idd alle scenario’s besproken en geven aan dat wij die last er niet bij kunnen hebben. Totaal onrealistisch dat ze denken dat het met een jaar max 2 is geregeld. Maar stel het zou jou kind zijn en ze zetten door, zou je hem op straat zetten?
Nee, je bent verplicht om je kind tot z'n 21e onderdak te bieden. Je hoeft echter zijn vriendin er niet bij te nemen.
Weet je zeker dat het van hem is. Het zou me niet verbazen als een meisje in haar situatie meerdere vriendjes heeft. Ik zou een DNA-test doen als het geboren is.
En als het wel van je zoon is, leer hem dan zijn ogen boontjes te doppen. Hij is 18. Mijn dochters waren op hun 18de ook al zelfstandig.
oudmaarnognietkoud schreef op 02-08-2022 om 10:13:
[..]
Nee geen loverboy maar enig besef van anticonceptie was toch wel slim geweest. Ik ga er vanuit dat die zwangerschap niet gepland was?
Dat geldt ook voor dat meisje, of ze nou in een instelling zit of niet.
VerdrietiegeMoeder schreef op 02-08-2022 om 10:18:
Weet je zeker dat het van hem is. Het zou me niet verbazen als een meisje in haar situatie meerdere vriendjes heeft. Ik zou een DNA-test doen als het geboren is.
En als het wel van je zoon is, leer hem dan zijn ogen boontjes te doppen. Hij is 18. Mijn dochters waren op hun 18de ook al zelfstandig.
Welke situatie?
Venusss schreef op 02-08-2022 om 10:19:
[..]
Dat geldt ook voor dat meisje, of ze nou in een instelling zit of niet.
Daar zit zij omdat zij het leven zelfstandig niet aan kan en daar hoort een ander geen misbruik van te maken.
Is er voor jouw zoon ook nog een vader in beeld? Kan die iets betekenen? Financieel of in de vorm van onderdak? Waar gaat je zoon studeren? Zou hij thuis blijven wonen of is zijn studiestad te ver weg?
Battle-Royale schreef op 02-08-2022 om 10:20:
[..]
Welke situatie?
begeleid wonen en het hebben van een voogd. Wie weet wat daar allemaal afspeelt
Ik mis haar familie in het verhaal?
En wellicht is er iets mogelijk met (tijdelijk) inwonen bij familie? (grootouders, oom/tante)?
Verder ben ik het helemaal met Tsjor eens.
Viva-amber schreef op 02-08-2022 om 10:21:
[..]
Daar zit zij omdat zij het leven zelfstandig niet aan kan en daar hoort een ander geen misbruik van te maken.
Kind is 17 en kan dus sowieso niet zelfstandig leven en ik denk niet dat er iemand misbruik van heeft gemaakt. Die meid heeft hem nu bij zijn ballen en daar zal ie het mee moeten doen.!
VerdrietiegeMoeder schreef op 02-08-2022 om 10:22:
[..]
begeleid wonen en het hebben van een voogd. Wie weet wat daar allemaal afspeelt
Ja sorry hoor maar dit vind ik dus echt een walgelijk vooroordeel.
