Tiener zwangerschap
Waarschuwing: gevoelig onderwerp.
Mijn zoon 18 heeft zijn 17 jarige vriendin waar hij 2 maanden mee samen is bezwangerd.
Zij woont in een begeleid wonen instelling en heeft een voogd van jeugdzorg. Indien zwanger etc mag ze daar niet meer blijven wonen.
Ze zitten op een roze wolk en willen het houden. Alles voorgespiegeld wat de situatie is. En dat ze een baby nu niets te bieden hebben. Aangezien ze beiden nog op school zitten.
Nu hadden ze bedacht of ik en mijn lief hun konden helpen door bv voogdij op ons te nemen. (Als dat al kan want zij heeft immers een voogd van jeugdzorg)
En dat ze dan met zijn drieën hier zouden wonen. En hun school af zouden maken. Zoon moet laatste jaar en zou eigenlijk daarna doorleren op de universiteit. En zij moet sws nog 3 jaar.
Hoe verdrietig ook, eerlijk gezegd Zou het het beste zou zijn als ze een overtijdbehandeling doen. Want ze willen ook niet dat kind in pleeggezin terecht komt.
Heb haar gezegd dat ze moet praten met haar voogd en dat ze naar de huisarts moet gaan voor gesprek over de mogelijkheden en eventuele doorverwijzingen.
Ik vind het heel verdrietig voor hun maar ik ben gewoon bang dat dit nooit goed zal gaan.
Wachttijden sociale huur is tegenwoordig 15 jaar. Daarnaast financieel en ben gewoon bang dat er ruzie gaat komen.
Het huis is te klein en slecht geïsoleerd, mijn jongste is aan t puberen en daarbij ik ken haar ook niet goed.
Voorzie gewoon dat er spanningen en ergernissen gaan komen en dat daadwerkelijk alles op mijn en man’s schouders terecht zal komen. Hij werkt overigens 6 dagen per week dus zal t zorgen op mij neerkomen. En t financiële op mijn man zn schouders, aangezien hij nu al meer bijdraagt ivm mijn kleine wia. Ben zelf ook niet helemaal gezond.
Ben bang dat dit de relatie met mijn man zal stuk maken als ze hier komen wonen. Wij zijn 9 jaar samen, waarvan 3 jaar samenwonend. Of dat het zo fout gaat dat ik hun weg moet sturen.
Ik kan hun niet dwingen tot een keuze. Echter zo voelen hun het wel. En ik voel mij schuldig dat ik die hulp die hun nodig hebben/willen niet kan bieden.
Babyhuis voor moeder/kind is pas als het kindje geboren is en vd duur van 6 maanden. Urgentie is tegenwoordig ook niet 123. En financieel dacht mijn zoon dan zijn studiefinanciering tzt te kunnen gebruiken.
Heeft iemand ervaring hiermee of tips?
Alvast bedankt voor de reacties.
Mona-xxx schreef op 11-08-2022 om 14:23:
[..]
Omdat TO nog verandtwoordelijk is voor haar zoon en niet voor het meisje. Als het uit gaat en het meisje wordt zwanger van een andere jongen, dan gaat TO hier geen topic over openen. Want dat is niet haar probleem!
Rosaline schreef op 10-08-2022 om 21:04:
Inmiddels zijn er gesprekken geweest met voogd en hebben besloten om overtijdbehandeling te ondergaan. Ze hebben er verdriet van maar zijn enigszins ook opgelucht dat ze een besluit hebben genomen.
Ik wil jullie allemaal bedanken voor je reactie/tips.
Ach, natuurlijk zijn ze er verdrietig van! Ook al is het, in mijn ogen, de enige juiste beslissing, ze zaten samen op een roze wolk en donderen daar nu hard af. Dat is pijnlijk. Volwassen worden is ook een pijnlijk proces. Ze zullen hier (hopelijk) allebei veel van geleerd hebben. Geef je zoon maar een dikke knuffel van me, en zijn vriendin ook. Ik vind ze kanjers.
Ik hoop dat het meisje steun van je zoon en haar voogd krijgt, zij is tenslotte degene die het moet 'doen' en waarschijnlijk ook nog eens last heeft van hormonen. Die kunnen je emoties flink beïnvloeden...
Het zal voor twee mensen met zo'n prille relatie ingewikkeld zijn om elkaar te steunen. Ik hoop dat ze dat wel kunnen.
Het zal zeker niet makkelijk zijn voor hen en zeker niet voor het meisje die de behandeling ondergaat. Maar het is wel de beste oplossing op dit moment.
Jonagold schreef op 11-08-2022 om 14:52:
[..]
Ach, natuurlijk zijn ze er verdrietig van! Ook al is het, in mijn ogen, de enige juiste beslissing, ze zaten samen op een roze wolk en donderen daar nu hard af. Dat is pijnlijk. Volwassen worden is ook een pijnlijk proces. Ze zullen hier (hopelijk) allebei veel van geleerd hebben. Geef je zoon maar een dikke knuffel van me, en zijn vriendin ook. Ik vind ze kanjers.
Ik hoop dat het meisje steun van je zoon en haar voogd krijgt, zij is tenslotte degene die het moet 'doen' en waarschijnlijk ook nog eens last heeft van hormonen. Die kunnen je emoties flink beïnvloeden...
Het zal voor twee mensen met zo'n prille relatie ingewikkeld zijn om elkaar te steunen. Ik hoop dat ze dat wel kunnen.
Mooie woorden!
