Zoon glijdt af: welke hulp?
Zoon van 16 vindt zijn leven niet leuk. Hij loopt vast op school (4 VWO), niet zozeer qua resultaten (haalt vooralsnog voldoendes) maar hij is er helemaal niet meer voor gemotiveerd en komt in toenemende zijn bed niet meer uit en gaat dus steeds minder naar school. Dit heeft al een lange voorgeschiedenis van onvermogen, somberheid, frustratie, verveling, emotieregulatie, agressie etc. Het loopt nu hard op. Hij heeft ADHD en is hoogbegaafd. Op dat laatste redt hij het dus steeds net maar hij houdt het nu allemaal niet meer vol. Hij wil niks, weet niks, wil nergens praten, niet op school praten, niet zijn ADHD-coach bellen, niet naar de huisarts, niet nadenken over een andere route (bijv. havo of mbo) etc. Als ik met hem probeer te praten, wordt hij heel snel boos. Ik kap gesprekken dan af. Hij wil eigenlijk wel veel aandacht, dus ook daar is hij boos over. Hij is dan ook heel eisend en dwingend, heel manipulatief ook. Hij heeft me heel hard nodig maar ik kan het nooit goed doen.
Ernstig is ook dat hij te boos wordt en daarbij ook agressief wordt. Verbaal, maar ook fysiek. Niet vaak maar wel zodanig dat er iets mee moet. Onlangs heeft hij dochter een hele harde stomp gegeven bij een stom akkefietje en daar heeft zij bij de huisarts over verteld. Die zegt nu tegen mij: "Je moet wat doen." Makkelijker gezegd dan gedaan want de hulpverlening weet er al van. Ik heb al verschillende keren op de agenda gezet dat de situatie in ons huishouden niet veilig is, niet voor dochter en niet voor mij, maar daar wordt nogal onmachtig op gereageerd. Ik heb zelfs eens een keer de politie gebeld maar die slaan ook geen deuk in een pakje boter.
Er is nu een ADHD-coach. Die komt één keer per week. Die probeert wat op te bouwen met zoon, wat ook nodig is, maar gaat dus geen confrontaties aan. Dat begrijp ik ook want als je confrontaties aangaat, ben je de verbinding met hem kwijt. Er was een psychiater maar dat zette geen zoden aan de dijk. Die schreef ADHD-medicatie voor die zoon niet wil innemen vanwege de bijwerkingen. Maar het loopt dus gewoon hartstikke fout. Ik moet de contactpersoon bij de gemeente gaan bellen want ik voel de dreiging van Veilig Thuis vanuit de huisarts en ik kan beter nu zelf het initiatief nemen. Maar eerlijk gezegd heb ik geen idee waar ik om kan vragen. De huisarts zegt: jij hoeft dat niet zelf te verzinnen, dat moeten zij doen. Maar ten eerste is het niet mijn ervaring dat ze dat dóen. Ze hebben pijnlijk weinig gericht aanbod in portefeuille en weten ook eigenlijk niet veel van bijv. ADHD of HB. Ze adviseren niet, duiden niet, hebben geen sociale kaart, lijkt wel. Ze wíllen ook eigenlijk niet: in een eerdere fase dat het heel hoog opliep vonden ze bijvoorbeeld naast ouderbegeleiding geen hulpverlening voor zoon nodig en een psychiater inschakelen was ook niet nodig. Dat zou pas nodig zijn als hij bijvoorbeeld zijn kamer niet meer af kwam, niet meer at of suïcidaal werd. Dan moest ik nog maar eens aan de bel trekken. Dat heb ik toen niet geaccepteerd en daar is toen een psychiater en een ADHD-coach uitgerold. Maar het lijkt dus niet genoeg en ik ben bang dat we niet zomaar weer terugveren naar een redelijker niveau. Zoon gelooft daar ook niet meer in. De psychiater is inmiddels buiten beeld want die had ineens geen contract meer met de gemeente. En die reageerde trouwens ook helemaal niet als zoon herhaaldelijk zei dat hij depressief was. Meer dan ADHD-medicatie, er zijn verschillende soorten geprobeerd, waar zoon tegen haar ook veel over klaagde, had ze niet in de aanbieding.
Heeft iemand een idee om wat voor soort hulpverlening ik nu kan vragen mbt tot de agressie/emotieregulatie? Heeft iemand ervaring met een kind wat 'niks wil': hoe krijg je daar toch iets voor op gang?
ToetieToover schreef op 18-03-2022 om 15:10:
In antwoord op je vragen: zolang hij nog geen 18 is, kun jij nog zaken voor hem regelen. Dus neem nú actie. De volgende vraag is dan: welke actie? Om de weg te vinden in hulpverleningsland, is elke gemeente verplicht een gratis, onafhankelijke cliëntondersteuner aan te bieden. Dat is een goed startpunt, daarmee contact op te nemen.
Bewaak ook goed je eigen grenzen en bescherm je dochter. Als dat uithuisplaatsing tot gevolg heeft, dan is dat maar zo. Dat gaat zoon niet sneller helpen, maar het zorgt er wel voor dat het voor jullie leefbaar blijft.
Clientondersteuner! Dat is een idee, ga ik naar kijken!
Uithuisplaatsing zie ik vooralsnog echt niet als een goede oplossing. Dochter gaat in september studeren buiten onze woonplaats en uit huis. Ze heeft zeker recht op rust en bescherming dus er moet iets gebeuren maar met zoon alleen zal de dynamiek anders worden en vooralsnog zie ik dat als gunstig. Ik zou het dus heel dramatisch vinden als hij nu weg zou moeten. Eventueel iets tijdelijks? Afijn, ik hoop heel erg op een andere interventie.
ToetieToover schreef op 18-03-2022 om 16:05:
[..]
MEE biedt onafhankelijke cliëntondersteuning, echter niet voor alle gemeenten als je geen indicatie hebt. Dus even de gemeente bellen en vragen naar deze functionaris.
https://www.mee.nl/clientondersteuning/cliëntondersteuning-in-de-wet
Ga ik uitzoeken! Dank Wasgij en Toetie voor de tip!
Je zou ook kunnen zoeken naar iemand met kennis rondom hoogbegaafdheid. Dat is in de behandeling toch echt een andere tak van sport. CGT werkt niet altijd bij hb jongeren. Ik heb positieve ervaringen met provocatieve therapie door een in hb gespecialiseerde psycholoog. Via humor iemand tot gedragsverandering uitdagen. verder mag je echt wel meer verwachten vanuit de gemeente. Zij moeten het financieren en op deze manier wordt het alleen maar duurder. Door een pgb te krijgen kan je ook buiten de reguliere zorg inkopen. Sterkte ermee
Paling schreef op 18-03-2022 om 16:10:
Pfff, heel herkenbaar. Je hebt soms zo weinig aan die instanties. Houd jouw zoon van sport? Er zijn goede therapeuten die gebruik maken van sport om allerlei problemen aan te pakken. Of bv psychomotorische therapie.
Ik heb ook een zoon met de combi adhd en hb. Geen agressie (kan wel verbaal uit zijn plaat gaan) en helemaal ingezakt door de corona crisis. Heel naar. Hij wil wel zelf hulp en ik kan goed met hem praten, maar dat helpt niet echt. Medicatie werkt bij hem niet fijn. Hij begint nu met coaching en ik hoop maar dat dat hem weer uit de dip kan halen.
Sterkte!
Sport zie ik ook als een kans. Hij doet sinds kort aan kickboksen en daar komt hij vaak in een aardige stemming vandaan. Maar hij klaagt ook veel over spierpijn en is heel eigenwijs: als hij vindt dat hij teveel pijn heeft, gaat hij zomaar anderhalve week niet en kennelijk kan de trainer hem ook niet helpen op een goede manier op te bouwen of goed onderscheid te maken tussen pijn waar je wel en niet mee moet doorsporten. Ik krijg er in ieder geval de vinger niet achter en ga er inmiddels niet meer op in: het wordt iedere keer weer drama, dat ik het niet begrijp. Iemand die gewend is aan IADH-jongeren, zou daar misschien wél wat mee kunnen. Mijn zoon slaat overal op aan, zowel fysiek als mentaal gaat hij met ieder pijntje, iedere twijfel, angst of grief aan de haal. Als ik zeg dat hij selectiever zou kunnen zijn waar hij zijn aandacht aan geeft en waar hij (eindeloos dezelfde) gesprekken over wil voeren, voelt hij zich onbegrepen. Ik snap dat aan de ene kant ook. Aan de andere kant is het overduidelijk dat hij niet al die dingen kan veranderen en dat het onmogelijk is alle gewone tegenslagen even serieus te nemen en als breekpunt te beschouwen. Het is echt heel moeilijk om een puber die veel ziet en voelt en bedenkt, ervan te doordringen dat het niet altijd even zinvol is om iets als 'Probleem' te behandelen en dat je er ook voor kan kiezen om jezelf wat te proberen bij te sturen.
Ik zie wel wat in metacognitieve therapie. Dat uitgangspunt is eigenlijk wat ik hierboven heb beschreven: je hebt invloed op waar je aandacht aan besteedt en dat kan je trainen. Het is alleen nog niet zo'n ingeburgerde therapie en ik heb hier in de buurt nog niemand gezien die 'm aanbiedt.
Jij ook sterkte Paling! Het is een lastige combi, ook omdat de HB de hoeveelheid mentale drukte als het ware lijkt te vermenigvuldigen. Ik hoop voor jouw zoon en jou dat de coach hem helpt op te krabbelen!
clivia53 schreef op 18-03-2022 om 16:12:
Zorg goed voor jezelf zeg ik helaas uit ervaring
Sterkte
Dankjewel Clivia, het is tamelijk uitputtend ja. Ik merk dat het me al goed doet om het hier te hebben opgeschreven en dat jullie met mij meedenken. Dank allemaal
😘
Zou het hem helpen als hij zelfstandig gaat lezen over metacognitieve therapie?
Zelfhulp dus.
Er zijn een paar middelbare scholen in Nederland die voltijds hb onderwijs bieden. Mogelijk zou een andere school en contact met peers hem lekkerder in zijn vel doen zitten waardoor de situatie thuis houdbaarder wordt?
Mijn 2 cents: misschien kun je de optie antidepressiva met de huisarts bespreken? En kan er een coach vanuit school worden geregeld? Of gaat hij eigenlijk niet meer? Wie weet kan zo iemand tot hem doordringen.
En vwb slechte hulpverlening vanuit gemeente: aankaarten bij de wethouder jeugdzorg of een fanatiek raadslid zou nog kunnen helpen, alleen qua timing nu misschien niet handig na verkiezingen…
En misschien kan hij afentoe een weekend ergens logeren zodat jullie wat rust hebben?
Heel veel sterkte, let goed op jezelf!
Zoek eens op ‘Geweldloos Verzet & Verbindend Gezag’, ik denk dat dit zou kunnen passen bij wat je zoekt. Sterkte!
agressie regulatie problematiek en je gezin veilig maken heeft echt specialistische hulp nodig. Daar schiet reguliere hulp vaak nog te kort. Binnen de ggz is De Waag een grote speler.
Maar je kan ook hulp vragen aan opvang locaties die ook ambulant werken. Je kan googlen op je woonplaats en dan vrouwenopvang. Niet omdat je naar de vrouwenopvang moet, maar zij weten echt hoe je het thuis weer veiliger kan krijgen. En ze komen ook bij mensen thuis, ook als het gaat om kind-ouder agressie.
Soms is er een beschikking van het wijkteam/ buurtteam voor nodig, maar dat kan je dan gericht aan ze vragen.
Sterkte
Ik snap dat het niet makkelijk is, maar ik krijg de indruk dat je nu steeds op eieren loopt en je dochter ook om hem maar niet boos te maken. En hij gebruikt alles als excuus om niet naar zijn eigen gedrag te hoeven kijken. Dat lijkt me toch wel iets om een duidelijke lijn te trekken: als het in huis niet meer veilig is, dan gaat hij eruit. Klaar.
Wij hebben hier een aantal IADH kinderen en de rode lijn ligt echt bij veiligheid. Iedereen moet zich in dit huis veilig kunnen voelen. Daar sta ik voor.
Er is echt niks moeilijks aan om anderen NIET te slaan. Dat wordt buitenshuis ook niet getolereerd.
Als hij zichzelf oud genoeg vindt om overal over mee te willen beslissen (en dus overal nee tegen te zeggen) dan is hij ook oud genoeg om zelf verantwoordelijkheid te nemen voor zijn gedrag.
Eerlijk gezegd ergert het me nogal om te lezen hoe hij zich overal tegen verzet en hoe je daarin meegaat, en dat zijn zus dan maar zo snel mogelijk het huis uit moet. Maar ik heb natuurlijk geen zicht op de situatie verder.
Als het mijn zoon was, zou ik de confrontatie wel aangaan (heb ik ook wel gedaan in vergelijkbare situaties thuis).
Hij gaat er iets aan doen, of hij gaat weg. Er zijn zat mensen die niet lekker in hun vel zitten, en die kunnen zich ook gewoon gedragen tegen anderen.
Geen idee waar je woont, maar als je in de omgeving van Haarlem woont, wil ik je wel een heel goed adres geven.
WendelmoedM schreef op 18-03-2022 om 19:39:
Ik snap dat het niet makkelijk is, maar ik krijg de indruk dat je nu steeds op eieren loopt en je dochter ook om hem maar niet boos te maken. En hij gebruikt alles als excuus om niet naar zijn eigen gedrag te hoeven kijken. Dat lijkt me toch wel iets om een duidelijke lijn te trekken: als het in huis niet meer veilig is, dan gaat hij eruit. Klaar.
Wij hebben hier een aantal IADH kinderen en de rode lijn ligt echt bij veiligheid. Iedereen moet zich in dit huis veilig kunnen voelen. Daar sta ik voor.
Er is echt niks moeilijks aan om anderen NIET te slaan. Dat wordt buitenshuis ook niet getolereerd.
Als hij zichzelf oud genoeg vindt om overal over mee te willen beslissen (en dus overal nee tegen te zeggen) dan is hij ook oud genoeg om zelf verantwoordelijkheid te nemen voor zijn gedrag.
Eerlijk gezegd ergert het me nogal om te lezen hoe hij zich overal tegen verzet en hoe je daarin meegaat, en dat zijn zus dan maar zo snel mogelijk het huis uit moet. Maar ik heb natuurlijk geen zicht op de situatie verder.
Als het mijn zoon was, zou ik de confrontatie wel aangaan (heb ik ook wel gedaan in vergelijkbare situaties thuis).
Hij gaat er iets aan doen, of hij gaat weg. Er zijn zat mensen die niet lekker in hun vel zitten, en die kunnen zich ook gewoon gedragen tegen anderen.
Kennelijk zijn jouw IADH kinderen anders dan die ene van mij. Bijzonder hoor om de maat te worden genomen door een andere IADH-ouder.
Dochter hoeft niet het huis uit. Dat gaat gewoon gebeuren omdat ze gaat studeren in een stad die niet te bereizen is. En dat confrontaties aangaan, dat heeft een ouderbegeleider me moeten afleren. Ik vond ook dat ik dat moest doen maar het escaleerde de situatie nog meer. Ik denk echt dat jij andere kinderen hebt dan ik, wiens emoties niet zo sterk zijn dat ze de controle verliezen. Fijn voor je kinderen, en voor jou. Kun jij het gevoel hebben dat je als ouder de boel onder controle hebt. Wat denk jij nou eigenlijk, dat ik hier hulp kom vragen omdat ik te lamlendig ben om grenzen te stellen? Zoals alle willekeurige ouders met NADH-ouders denken? Was dat maar waar, dan was het met een oudercursusje opgelost geweest.
Tatemae schreef op 18-03-2022 om 19:31:
agressie regulatie problematiek en je gezin veilig maken heeft echt specialistische hulp nodig. Daar schiet reguliere hulp vaak nog te kort. Binnen de ggz is De Waag een grote speler.
Maar je kan ook hulp vragen aan opvang locaties die ook ambulant werken. Je kan googlen op je woonplaats en dan vrouwenopvang. Niet omdat je naar de vrouwenopvang moet, maar zij weten echt hoe je het thuis weer veiliger kan krijgen. En ze komen ook bij mensen thuis, ook als het gaat om kind-ouder agressie.
Soms is er een beschikking van het wijkteam/ buurtteam voor nodig, maar dat kan je dan gericht aan ze vragen.
Sterkte
Wat een goede tip! Ik ga eens bellen naar wat van die instanties. Ik woon niet in het gebied van De Waag maar zij zullen ongetwijfeld een beeld hebben van andere organisaties die in andere delen van NL op dit thema werken.
mardejo schreef op 18-03-2022 om 19:49:
Geen idee waar je woont, maar als je in de omgeving van Haarlem woont, wil ik je wel een heel goed adres geven.
Ik woon helaas heel ver bij Haarlem vandaan, in het zuiden des lands.
