Hellup, ik heb een minnaar

Huwelijksproblemen

"heb geen huwelijksproblemen"

Nog niet, nee.

Tihama

Even anno

Ik vrees dat Tihama gelijk heeft. Zelf had ik ze ook niet. Maar het onderhouden van (een) minnaar(s) deed mijn huwelijk op de lange termijn geen goed.

Als geen ander snap ik dat je het heerlijk vindt die aandacht, die spanning, die geilheid. Ik kan het nog altijd niet volledig weerstaan. Pas op, want je kunt nu nog niet verliefd zijn, dat gevoel kan wel komen. Ik ben al jaren verliefd op mijn (ex-)minnaar. Hij beantwoordt die liefde inmiddels niet meer en daar heb ik veel verdriet van, wat zijn weerslag heeft op mijn huwelijk.

Helaas, geen opbeurende woorden voor je, alleen maar (goedbedoelde) waarschuwingen van Tihama en van mijn kant.

Groetjes,
Toosje

Even anno

Sorry, mijn berichtje was een beetje kortaf gisteren, ook vast niet wat je wilde horen!

Je vroeg of je jezelf wijs maakte dat het slechts een goede klik is. Gedeeltelijk, denk ik. Je bent niet echt ongelukkig thuis, je voelt geen verliefdheid of liefde. Maar een klik kan ook al voldoende input zijn voor een spannend avontuurtje, even anno! Ieder mens vindt het heerlijk begeerd te worden, jij dus ook. Daarom is het ook zo allesoverheersend!

Maar zoals eerder gezegd: eenmaal de grens gepasseerd, is het moeilijk terug te gaan naar een leven zonder. Het is ook een ongelijke strijd: jouw man kan nooit meer deze spanning in jou opwekken. Ik kan alleen maar hopen dat je kortstondig geniet van dit avontuur en dat je daarna weer zonder kan.

Groetjes,
Toosje

Pas op!

Pas op pas op.......!!!!!!!!!!!!!!
heb er ook ervaring mee gehad, verliefd en relatie met X, een jeugdvriendje.
Hartstikke leuk was het, ik was nog nooit zo gelukkig, maar......

Mijn huwelijk bijna kapot, man zeer verdrietig en gekwetst. Het heeft heel lang geduurd voor mijn huwelijk weer hersteld was en er zit nog steeds een flink lidteken wat nooit meer weg zal gaan.

Na 5 jaar denk ik nog bijna dagelijks aan deze relatie, soms met blijdschap soms met verdriet, want het doet toch pijn dat ik X nooit meer zal zien.

Herkenning

Herkenbaar, alles wat je schrijft. Ik heb het ook meegemaakt. Inmiddels is het verleden tijd en hoewel ik absoluut geen reclame wil maken voor vreemdgaan, is het in mijn relatie nooit uitgekomen. Terwijl er heel veel mensen vanaf weten.

Hoera, ik heb een minnaar

Zolang als je je kop erbij weet te houden, je niet verliest in dwaze dromen en als uitgangspunt hebt dat niemand er last van mag hebben, is het heerlijk om een minnaar te hebben. En met een beetje organisatietalent hoeft het echt niet uit te komen, zeg ik uit ruime ervaring.

Organisatietalent

Liefje heeft gelijk: als je goed kunt organiseren, en m.i. goed kunt acteren, dan hoeft het niet uit te komen. Bij mij is het ook nooit uitgekomen, terwijl ik toch een aantal minnaars heb gehad. Dit heb je redelijk in de hand.

Je kop erbij houden, je niet verliezen in dwaze dromen, is een ander verhaal. Soms neem je je nog zo voor nuchter te blijven, de natuur beslist soms anders. En dan wordt het onderhouden van een minnaar steeds moeilijker verborgen te houden, omdat je als mens ook verandert.

Ik had mijn ex-minnaar graag alleen als avontuurtje gehouden, maar de jarenlange intense (wederzijdse) liefde had ik niet aan zien komen en ineens was die daar!

Toch had ik het achteraf ook niet willen missen. Begeren en begeerd worden, geeft een euforisch gevoel, waardoor je het leven intenser beleeft. Verslavend, dat wel, maar heerlijk om mee te (mogen) maken!

Dus even anno, als jij je niet in de relatie met je minnaar verliest (en dat kan ik alleen maar hopen voor je), geniet dan volop van deze periode in je leven. Ooit gaat het weer voorbij...

Groetjes,
Toosje

Ik heb eigenlijk...

...een vraag: doet het degenen niks als ze hun partner willens en wetens zo bedriegen? Als je van je partner houdt, roept ´mijn huwelijk is goed´ hoe in de wereld kan je je partner dan zo bedriegen??

Ik bedoel het niet belerend, maar ik vraag het me oprecht af.....

Typevaut...

...hoe in de wereld kan je je partner dan zo bedriegen??"

Geen ´kan´, maar ´kun´........tja, blijkbaar is mijn verbazing wel erg groot

Ook been there

ik begon net als jij, maar het werd uiteindelijk een affaire van een jaar en een heeeeeeleeeboel verdriet. Ik wilde mijn huwelijk niet opblazen maar ik wilde mijn minnaar ook niet opgeven, wat ik gelukkig toch heb gedaan. Maar ik heb nog nooit zoveel liefdesverdriet gehad, het heeft echt een paar jaar geduurd voordat ik dat te boven was. Het is nu 5 jaar geleden en ik ben weer helemaal gelukkig met mijn man (aan wie ik het heb opgebiecht), maar het was kantje boord.
Ik dacht toen ook dat als ik mijn kop erbij zou houden, dat het dan wel zou gaan. Ik kon het niet. Je leidt zo'n dubbelleven en dat brak mij op. Er kwam ook afstand tussen mij en mijn vriendinnen, omdat ik een geheim met me meedroeg.En dan dat eeuwige verlangen.. Nee, het is doodvermoeiend en uiteindelijk hartverscheurend. STOPPEN!!!

Doornroosje

Houden van

Kan is spreektaal, kun schrijftaal - mag allebei dus

Houden van en een goed huwelijk zijn zulke brede en persoonlijke begrippen. Probeer zelf maar eens in woorden te vangen wat die emotionele abstracties inhouden.
Dat een ander zich niet in mijn keuzes kan verplaatsen vind ik niet zo heel erg belangrijk. Als het voor mezelf maar glashelder is wat ik met wie en waarom doe. Dat vraagt veel denkwerk en dat maakt deze keuze inderdaad soms doodvermoeiend.
De doorslag geeft dat ik als het er op aankomt net een streepje meer van mezelf hou dan van wie dan ook. (Deze uitspraak zal ongetwijfeld verwijten van egoisme oproepen. Het zij zo)

Risicogedrag

Alles welbeschouwd is overspel een vorm van risicogedrag. Sta maar eens stil bij de schade en het verlies dat het teweeg kan brengen, mede vanwege het heimelijke karakter ervan.

* risico van verslechtering van de relatie met de vaste partner en/of die met andere naasten, of zelfs verlies ervan;
* risico van het (vrijwillig of onvrijwillig) verrichten van grensoverschrijdende sexuele handelingen (al dan niet met ongewenste zwangerschap tot gevolg);
* risico van lichamelijk en/of emotioneel te worden mishandeld (al dan niet met ziekte of de dood tot gevolg).

Vooral voor rijke mensen lijkt het mij verstandig om voor ogen te houden dat overspel een chantabele daad is.

Egoïsme

Egoïsme heeft een negatieve lading. Ik vind mijzelf allesbehalve egoïstisch. Ik kan goed geven, sta voor vele vrienden klaar, doe veel vrijwilligerswerk en werk erg hard en veel voor het bedrijf waarvoor ik eigenlijk maar 36 uur per week klaar hoef te staan. Daarnaast sta ik als het even kan langs de lijn bij mijn zoontjes in het weekend en moedig ik neefjes en nichtjes aan als zij een belangrijke sportwedstrijd spelen, omdat ik weet dat dat op prijs wordt gesteld.

Egocentrisch noem ik mijzelf wel. Dit betekent dat ik mijzelf graag centraal in mijn leven stel. Ik heb (geloof ik) maar één leven en daar wil ik ALLES uithalen wat erin zit. Daarin maak ik soms keuzes die niet voor een ieder door de beugel kunnen. Het zij zo. Het gaat hierbij niet om kleine momenten geven voor anderen, zoals ik hierboven beschrijf. Het gaat om uitdagingen die ik nodig heb om het maximale uit mijn leven te halen. Spanning, euforie, begeerd worden, uitdaging, overwinning... Het is gewoon hoe ik ben. In mijn werk en privé als persoon.

Jade, natuurlijk valt het niet te rijmen als je er objectief naar kijkt. Van je man houden en toch de spanning buiten de deur zoeken lijkt niet in overeenstemming met elkaar. En toch kan het. Houden van doe ik ook van mijn kinderen en van vele vrienden. Maar als persoon heb ik meer nodig dan datgene dat zij mij kunnen geven. Ik zal wel gewoon een te veeleisend type zijn, met ook nog eens een overdosis aan activiteit...

Groetjes,
Toosje

Risicogedrag

Ja, zo lust ik er ook nog wel een paar... Kijk eens wat een huwelijk voor schade teweeg kan brengen.
* risico van verslechtering van de relatie met de vaste partner en/of die met andere naasten, of zelfs verlies ervan;
* risico van het (vrijwillig of onvrijwillig) verrichten van grensoverschrijdende sexuele handelingen (al dan niet met ongewenste zwangerschap tot gevolg);
* risico van lichamelijk en/of emotioneel te worden mishandeld (al dan niet met ziekte of de dood tot gevolg).
Vooral voor rijke mensen lijkt het mij verstandig om voor ogen te houden dat een huwelijk een juridisch bindende daad is.
En wat dacht je van de risico's van het uberhaupt aangaan van relaties, van iedere soort? En dan... de risico's van leven. Je zou er dood aan kunnen gaan!

En toch..

En toch. het voelt zo fijn maar zo verwarrend. we hebben elkaar vd week gesproken op msn en per telefoon en het verlangen is echt heel groot, maar het is en blijft erg moeilijk hoor. Je wordt letterlijk verscheurd omdat je wilt, maar weet dat het zoooo fout is.

Alleen al een afspraak maken is bijna niet te doen en dat frustreert enorm, ik moet zoveel geduld hebben en dat vraagt zoveel van je. Ik snap soms werkelijk niet hoe ik van de een kan houden, maar tegelijkertijd enorm naar die ander verlang. Ik neem me maar voor om ervan te genieten, van het gevoel dat hij mij geeft, en het toch op me af te laten komen. Als we voorzichtig zijn moet het goedkomen.
En nee, die spanning krijg ik thuis niet meer, dat kan ook niet na al die jaren, maar dat is het niet alleen. Ik ben gewoon graag bij hem, dat maakt het wel moeilijker, als het nu alleen voor een wip was, maar daar zijn we nog niet eens aan toegekomen...

Red alert!

Je bent niet verliefd, je verlangt enorm naar hem, wil graag bij hem zijn. Als je nu echt niet verliefd bent, word je het wel binnen afzienbare tijd, en als je denkt dat deze periode verwarrend is, maak je borst maar nat voor wat er dan gebeurt.

Want hoe langer je contact met hem hebt, hoe dieper de gevoelens gaan worden. Aandacht tekortkomen is funest voor een relatie, maar aandacht van een ander krijgen nog veel vernietigender.

En als je eenmaal aan seks begint verdiept jullie verhouding zich: je deelt immers iets heel intiems, laat jezelf aan de ander zien zoals niemand anders je kent, behalve je man.

Verlangen in combinatie met sympathie voor iemand anders leidt in heel veel gevallen tot liefde.

Sterkte,

Fély

Eens met fely

als je je nu al verscheurd voelt ...? dat wordt alleen maar erger. Zie het dan maar eens verborgen te houden voor je partner als jij daar voortdurend verdrietig op de bank zit te wezen. Wij zijn er in onze relatie uiteindelijk wel sterker uitgekomen, maar het heeft heeeeeeeeeeeeeeeel lang geduurd voordat dat verscheurde gevoel weg was. Liefdesverdriet als tiener was 1000 maal peanuts.
Maar goed je wil dit toch niet horen dat snap ik ook. Je stapt er willens en wetens in. Ik hoop dat het het waard zal zijn. Dat weet je pas over een tijd...

Keerzijde

wij zijn er dus niet uitgekomen. Ik ben (hoe vreemd dat ook mag klinken) erg principieel en heb mijn huwelijk beeindigd. Ik kon het dubbelleven niet aan. Heb me voorgesteld hoe mijn kinderen zouden reageren als ze veel later zouden weten hoe ik hun vader heb bedrogen. Of dat ons huwelijk maar schijn was. Eerlijkheid tegenover hun, mijn man en mezelf stond bij mij voorop. Ook al had ik de relatie met mijn toenmalige minnaar had beeindigd (wat ik overigens heb), had ik geheid vroeger of later weer de fout in gegaan.

Ik hou van de vader van mijn kinderen, die liefde is onvoorwaardelijk en en eeuwig. Maar door onze totaal verschillende behoeftes is een relatie niet meer mogelijk. Mijn huidige/toekomstige partner heeft te accepteren dat mijn "gezin" inclusief de vader van mijn kinderen op de eerste plaats komt. Maar goed, dat is heel ver vooruit gelopen op jouw situatie.

Het betreft niet alleen het allesverzengende verlangen van nu, er komt veel meer bij kijken. De teerling is geworpen, denk goed na wat je gaat doen.

Fély

Egoistisch...

...nee, egocentrisch wel...

Toosje: "Ik zal wel gewoon een te veeleisend type zijn, met ook nog eens een overdosis aan activiteit..."

Tja, die overdosis aan activiteit moet je toch ergens kwijt........

"Het gaat om uitdagingen die ik nodig heb om het maximale uit mijn leven te halen."

Moet je dan alles willen? Blijkbaar wel, maar valt je leven dan in elkaar als je niet vreemdgaat?

Ik zit zomaar even te peinzen......

Jade

Valt mijn leven in elkaar als ik niet vreemdga? Nee, vast niet. Maar het veroveren/veroverd worden geeft wel een enorme stoot adrenaline. En dat voelt heerlijk!

Ik zoek mijn uitdagingen ook in andere dingen, zoals werk. Het voelt zo goed als ik bij een nieuw bedrijf binnenstap en aan de directie of management team mijn plannen voor mag leggen in een presentatie. Meestal een mannenwereld en het geeft mij een kick dat ik me in die wereld staande kan houden. Het is niet zo dat ik iedere week een nieuwe minnaar heb, die tijd heb ik wel een beetje afgesloten.

Lastig uit te leggen. Er is niets mis met een rustig kabbelend leven. Maar het is niets voor mij. Ik heb blijkbaar meer "thrills" nodig om mij gelukkig te voelen!

Groetjes,
Toosje

Mijn ervaring

Hallo even anno,

Het is een leven van liegen en bedriegen. Schuldgevoel naar mijn man, schuldgevoel naar mijn kinderen wiens veilige wereldje ik in gevaar breng al zijn we nog zo voorzichtig. Altijd verlangen naar bij elkaar zijn , geduld hebben, want de gelegenheid om bij elkaar te zijn doet zich in ons geval maar sporadisch voor en verdriet hebben daarover. Ik ben nu 3 jaar verliefd en we hebben bijna een jaar een verhouding maar ik voel dat ik toegroei naar afscheid nemen. Al weet ik dat dat veel pijn gaat doen want ik hou van hem en afscheid nemen voelt ook als in de steek laten en zijn leven is niet gemakkelijk.

Toch had ik het niet willen missen. We hebben elkaar veel moois gegeven en dat zijn herinneringen die ik altijd zal koesteren al zijn ze bitterzoet.

Sterkte en realiseer je dat wat nu zo fijn en uitdagend voelt heel ingewikkeld kan worden.

Zo zo

Ik veroordeel iedereen die vreemdgaat zonder toestemming van de partner.
Het is 100% egoistisch.
Daar kan niemand zich verstoppen achter woorden als adrenalinekick, organisatietalenten, en een ik houd nog net iets meer van mezelf...
Als ik vreemd zou gaan, zou ik juist NIET genoeg van mezelf houden.
Zo is het.

Helen

Zo is het? Nee, dat VIND jij!

Groetjes,
Toosje

Opspelende hormonen

en een groot conflict tussen gevoel en verstand.

Kom op, pak jezelf bij de lurven en stoppen met die handel!

Hoi toosje!

Nee, dat vind ik niet. Zo is het. Net als dat wit wit is.
Fijne dag!

Helen ik wens je

een minnaar toe...
waarom heb je het nodig iemand te VERoordelen?

Been there

Hmm... Je hebt gelijk, ik veroordeel niet de persoon, maar de daad wel. Dat is beter uitgedrukt, sorry voor de schrijfwijze van gisteren. Ik stond enorm verbaasd toen ik deze draad gelezen had en vol ongeloof over hoe vreemdgaan werd vergoeilijkt had ik even flink het gevoel dat ik eroverheen moest walsen. Ik was te sterk in mijn woordkeuze, maar blijf het onvoorstelbaar vinden hoe hierover wordt gepraat in dit draadje. ;-(
Een minnaar? He he, klinkt spannend, maar ik blijf trouw aan mijn partner, en vooral aan mezelf...
x

Nou

"waarom heb je het nodig iemand te VERoordelen? " en toch wordt het vaak ook andersom gedaan. Want commentaar op vreemdgaan, wordt vaak de "Moraalridder uithangen" genoemd.
Misschien is het wel een vaststaande feit dat liegen en bedriegen naar je partner uit den boze is. Want hoe zou je het andersom vinden...?
In mijn vrienden en familie kring gaan veel mensen vreemd, ik vind het echt vreselijk om dat van mensen waar ik om geef te zien. Ik probeer heel neutraal te zijn, want het is hun eigen keuze, maar eigenlijk ben ik er heel fel op tegen. (en ja vroeguh in een vorige relatie, heb ik het ook gedaan, en dat vond ik zo laag van mijzelf, en hoop van harte dat nooit meer te doen)

Helen

Ik begrijp je reactie wel. Een paar jaar geleden veroordeelde ik ook keihard vreemdgangers en nu ben ik er zelf 1. Zo zie je maar dat er in je leven en met jezelf vreemde dingen kunnen gebeuren.