Verder na ontrouw - deel 8

GekkeHenkie100 schreef op 23-12-2023 om 15:29:

Het gebeurt geregeld dat ik het punt mis 😁. Misschien dat we elkaar niet goed begrijpen?

Ik zeg meerdere keren dat het vast en zeker kan dat mensen van meerdere mensen houden. Mijn punt: ‘houden van’ in een leugenachtige, vervreemde en onechte interactie is niet hetzelfde als ‘houden van’ in een jarenlang huwelijk, samen kinderen opvoeden, tranen en vreugde. Gevoelens zijn niet hetzelfde als houden van. En daarmee wil ik niet zeggen dat je niet van meerdere mensen kunt houden, daar zeg ik alleen over dat het mijns inziens in deze verhalen niet opgaat en ik het ongevoelig en misplaatst vind. Alsof ik mijn vrouw niet moet geloven.

Haha laten we het dan maar op houden dat we elkaar niet begrijpen 😉

Of jij je vrouw wel/niet moet geloven, daar kan niemand anders over oordelen natuurlijk. Alleen, als jij mij vraagt of elke vreemdganger die ervoor kiest zijn/haar relatie/huwelijk voort te zetten, ook daadwerkelijk uit liefde (zoals deze behoort te zijn) blijft, daar zet ik soms wel mijn vraagtekens bij ja. 

Ook, om met jouw woorden te spreken, ‘houden van, in een jarenlang huwelijk, samen kinderen opvoeden, tranen en vreugde’ is geen garantie voor DE enige juiste hoeveelheid houden van. Kan nl net zo goed ‘uit gewoonte’ zijn of (weet ik uit mijn naaste omgeving) ‘opzien tegen de rompslomp die een scheiding met zich meebrengt’ en dan maar 🤞 dat het ooit weer wordt wat het was….. 

maar goed, liefde laat zich iig niet dwingen, dat is mij inmiddels wél heel duidelijk

hey, alvast bedankt voor de reacties AnnaCara en GekkeHenkie,
Jullie hebben me wel aan het denken gezet; hoe kom ik beter in gesprek met mijn man en met wie kan ik hier nog meer over praten. Ik was natuurlijk ook niet toevallig op dit forum.
Ik merk dat ik het lastig vind om onder woorden te brengen, zeker naar mijn man , dat het niet echt goed gaat, dat we niet alleen maar vooruit gaan. Terwijl hij dat ook wel ziet.
Ik zal de dagen onder de kerstboom oom maar eens gebruiken om te kijken wat ik daar mee wil.  

Overigens hebben we een indirecte manier om te praten; vrienden van ons met een vergelijkbaar leven zijn net uit elkaar, ook omdat er liefde buiten de deur in het spel is. Daar hebben we het veel over omdat het een soort alternatief scenario biedt voor waar wij nu inzitten. Nota bene mijn man kan dat niet begrijpen en neemt het haar zeer kwalijk dat het ze het gezin niet op de eerste plek zet maar voor haar eigen 'plezier' kiest. Dat biedt hoop...

GekkeHenkie100 schreef op 23-12-2023 om 15:29:

Het gebeurt geregeld dat ik het punt mis 😁. Misschien dat we elkaar niet goed begrijpen?

Ik zeg meerdere keren dat het vast en zeker kan dat mensen van meerdere mensen houden. Mijn punt: ‘houden van’ in een leugenachtige, vervreemde en onechte interactie is niet hetzelfde als ‘houden van’ in een jarenlang huwelijk, samen kinderen opvoeden, tranen en vreugde. Gevoelens zijn niet hetzelfde als houden van. En daarmee wil ik niet zeggen dat je niet van meerdere mensen kunt houden, daar zeg ik alleen over dat het mijns inziens in deze verhalen niet opgaat en ik het ongevoelig en misplaatst vind. Alsof ik mijn vrouw niet moet geloven.

Dat is jouw zienswijze wat gezien jouw situatie ook logisch is. Ik zie dat echt anders. Om oprecht van iemand te kunnen houden heb je geen jaren lief en leed nodig. En aan de andere kant zorgt je volledig richten op je partner of 1 persoon er niet altijd voor dat er dan houden van ontstaat. Of dat die liefde sterker of beter is dan andere vormen van liefde. Er zijn talloze voorbeelden van relaties waarbij de liefde er niet meer is of niet meer terugkomt. Ongeacht wat je ook doet. Het laat zich niet dwingen. 

En ook in een affaire kan er daadwerkelijk sprake zijn van echte liefde. Hoe vervelend dat voor jou ook is. Ik zeg niet dat dit bij jou het geval is geweest. Maar je kunt jouw ervaring niet projecteren op iedere relatie of affaire. 

Izza schreef op 23-12-2023 om 21:47:

[..]

Dat is jouw zienswijze wat gezien jouw situatie ook logisch is. Ik zie dat echt anders. Om oprecht van iemand te kunnen houden heb je geen jaren lief en leed nodig. En aan de andere kant zorgt je volledig richten op je partner of 1 persoon er niet altijd voor dat er dan houden van ontstaat. Of dat die liefde sterker of beter is dan andere vormen van liefde. Er zijn talloze voorbeelden van relaties waarbij de liefde er niet meer is of niet meer terugkomt. Ongeacht wat je ook doet. Het laat zich niet dwingen.

En ook in een affaire kan er daadwerkelijk sprake zijn van echte liefde. Hoe vervelend dat voor jou ook is. Ik zeg niet dat dit bij jou het geval is geweest. Maar je kunt jouw ervaring niet projecteren op iedere relatie of affaire.

Merry Christmas!

Izza schreef op 23-12-2023 om 21:47:

[..]

Dat is jouw zienswijze wat gezien jouw situatie ook logisch is. Ik zie dat echt anders. Om oprecht van iemand te kunnen houden heb je geen jaren lief en leed nodig. En aan de andere kant zorgt je volledig richten op je partner of 1 persoon er niet altijd voor dat er dan houden van ontstaat. Of dat die liefde sterker of beter is dan andere vormen van liefde. Er zijn talloze voorbeelden van relaties waarbij de liefde er niet meer is of niet meer terugkomt. Ongeacht wat je ook doet. Het laat zich niet dwingen.

En ook in een affaire kan er daadwerkelijk sprake zijn van echte liefde. Hoe vervelend dat voor jou ook is. Ik zeg niet dat dit bij jou het geval is geweest. Maar je kunt jouw ervaring niet projecteren op iedere relatie of affaire.

Ik heb toch sterk 't gevoel dat jij dat wel steeds aan het doen bent. 

@Melancholie, heel verdrietig dat jullie ook in deze situatie beland zijn. Mijn ervaring is dat je de eerste periode aan het overleven bent zeker als er kinderen bij betrokken zijn. Ik wilde niet dat ze er iets van zouden merken. Ook ik vertelde het niemand, heel bewust, iedereen heeft er een oordeel over en daarbij zat ik zelf nog teveel in een emotie. Dat je tijdelijk een rol "speelt" is voor mij herkenbaar en dient, nu achteraf gezien, ook een doel. Het schip moet op koers blijven en door die rol te nemen kom je de eerste periode door. Niemand vraagt je ook in die periode een keuze te maken wel/of niet doorgaan samen. Die beslissing hoef je nog helemaal niet te nemen, laat tijd eerst even zijn werk doen. 

Als je die periode doorkomt dan kan er een fase komen waarin je gaat beseffen wat jullie overkomen is, het ijzer is dan wat minder heet. Misschien kom je daar nu in en is dit de tijd om te gaan onderzoeken hoe dit heeft kunnen gebeuren, mijn advies is doe dit samen met iemand die echt veel ervaring/gespecialiseerd is op dit gebied en iemand die vooruit kijkt. Ik geloof zeker dat er patronen uit jeugd een rol (kunnen) spelen in maar het is nu belangrijk dat je samen onderzoekt waar jullie staan als stel.  Je zult veel "waarom" vragen hebben en dit samen met iemand onderzoeken kan voorkomen dat jullie vastlopen in de schuld / slachtoffer dans met verwijten. Heeft de affaire lang geduurd bij jullie? Als dit zo is dan gaat je man ook nog door een proces van "haar loslaten in zijn hoofd" door. Ze kunnen van alles zeggen over deze persoon zoals ik wilde nooit met haar verder, ik houd van jou etc, maar als een affaire langer geduurd heeft dan is er iets van een hechting aan een andere persoon ontstaan en is er ook kans op toch weer contact zoeken. 

Natuurlijk hoeft bovenstaande totaal niet op jullie van toepassing te zijn, haal er maar uit waar je wat aan hebt. Wat ik je wel wil meegeven, modder samen niet te lang aan. Het is echt wel een proces wat jullie nog doorgaan en later weet je pas of het de moeite waard was. 

@Melancholie, heftig nietwaar al deze emoties die in jou zitten. Vreemdgaan kan heel impactvol zijn. Ook al weet je dat je door wil met je man. Dat hij ziek was en is maakt het voor jou nog lastiger. Pas op met (vooral) zorgen voor zijn welzijn en niet jouw welzijn. Ik lag nacht na nacht wakker. Ook huilbuien. En zo moe. En toneel spelen naar iedereen. Werk. Kinderen. Familie. Mij hielp het om erover te kunnen praten. In therapie met vreemdgaan specialiste. Met een dierbare vriendin. Maar ook met mijn man. Zijn keuzes hebben gevolgen gehad. Doen of het nooit is gebeurd vond ik niet helpend. Tijd geven maakte het minder heftig.   

Je kan ook hier op het forum een gesprekspartner (lotgenoot) zoeken. Heb ik ook. Dat is privé en fijn. 

jahoor_ikook schreef op 14-12-2023 om 20:10:

Hallo,
Ik lees al een behoorlijk tijdje mee en heb intussen heel veel aan dit forum gehad. Je kunt je zo alleen voelen in deze situatie en dan helpt het om mee te lezen hoe anderen ermee omgegaan zijn, zowel kort na het uitkomen als (heel) lang daarna.
En iedere situatie is anders en ieders keuze is anders.

Ik vind het erg jammer dat nu al enige dagen diverse verhitte discussies worden gevoerd over wiens post, hoe bedoeld was en hoe geinterpreteerd wordt of zou moeten worden.

Ik zou heel graag weer wat respect voor elkaar terug zien komen.
Ik hoop dat we dit kunnen stoppen en elkaar weer kunnen gaan helpen.

Ik worstel nog enorm met het gaan maken van de voor mij juiste keuzes en heb daarbij veel aan de gedachten van anderen en was van plan eindelijk mijn moed bij elkaar te rapen en mijn situatie te beschrijven.
A om het van me af te schrijven en B om ook anderen een hart onder de riem te steken dat ze niet alleen zijn (zoals ook mij dat hielp).

Maar als de toon en inhoud hier zo blijft ga ik verder op zoek naar een andere forum.
Jammer.

Volgens mij hebben we voldoende sores met de situatie waarin we zitten (of zaten) en is het onnodig daarbij elkaar nog eens verder de grond in te trappen. Echt niet nodig hoor, dat heeft de overspelige bedriegende partner al meer dan voldoende gedaan.......

❤️ klopt, ook ik ben weggebleven door die welles/nietes discussies. 

Bir_F schreef op 22-12-2023 om 22:56:

[..]

Hoi Elkedoris, ik begrijp wat je bedoelt. Je hebt al die tijd geïnvesteerd en het is niet succesvol. Het is afgelopen.

Ik weet niet jouw verhaal, maar ik heb precies dezelfde gevoelens. Bij mij vertelde hij me dat alles aan mij lag en dat hij al jaren niet van me hield; dat verschilde steeds in ieder gesprek, soms 5, soms 10 of nooit van me gehouden heeft. En toen voegde hij daad bij woord en vertrok. Liet mij in vertwijfeling achter alle herinneringen van 20 jaar doorspittend. Niks is voor mij meer waarheid van onze tijd samen. Ik heb er geen goede herinneringen meer van over, ze zijn allemaal een leugen want ze zijn niet gebaseerd op samen zijn in liefde want hij wilde helemaal niet met míj zijn. Alles wat hij er later nog over kon zeggen is: ik wil gewoon dóór.
Nou bedankt, dat zal ik ook wel moeten..

Mensen zeggen dan tegen me dat ik zo niet moet denken, maar zo denk ik wel. 🤷🏽‍♀️ Jij ook?
Ze vertellen me er dan weer niet duidelijk bij hoe ik wel moet denken. Ze zeggen iets als: ja, maar dat zei hij maar in zijn slechtste moment. Dat is heus niet waar dat hij zoveel jaar met jou samen was en nooit van je gehouden heeft. Maar wanneer moet ik hem dan wel geloven? Toen hij ja zei bij ons huwelijk? Toen hij zei dan hij van me hield? Toen hij iedere nacht met zijn arm om me heen lag, maar allang vreemdging? Toen hij me een kus gaf voor hij naar zijn werk ging en daarna met de Truus afsprak? Toen hij van alles van me wilde om het gezelliger te hebben, maar als ik terugkijk zelf niks investeerde? Of toen hij zei dat hij nooit van me hield en vertrok? Alleen bij dat laatste kloppen voor mij de woorden bij de daden.

Wat ontzettend verdrietig allemaal. Ik denk ook dit: soms gaan mensen helemaal in een ander  'verhaal' zitten als ze een nieuwe partner of minnares krijgen. Die nieuwe is het helemaal en zooo anders dan de vorige en om de gevoelens die er misschien nog zijn voor de partner waarmee ze getrouwd waren 'weg te zetten' gaan ze helemaal in dat nieuwe narratief leven. En was het huwelijk dus allemaal niks. Zo pijnlijk om te horen en zo onnodig kwetsend dat er een wet tegen zou moeten bestaan. En bovendien een proeve van een lelijk karakter want als het zo zou zijn, waarom genoot je er dan wel al die jaren van? Ik heb ook zo'n ex die zijn vorige liefde altijd verguist. Ik was een van de eersten en vond het ten opzichte van zijn vroegere vrouw (waarvan hij gescheiden was hoor) best logisch: zij ging immers vreemd terwijl ze kleine kinderen hadden. Toen hij mij helemaal verguisde was ik perplex: wat had ik fout gedaan? Jaren over gepiekerd en verdriet over gehad. Totdat hij zijn volgende partner net zo wegzette, en die daarna weer... Okay, het was dus een manier van hem om verder te kunnen gaan... Toen kon ik het naast me neerleggen. 

Kan je je voorstellen dat het minder pijnlijk voor jou zou worden als hij precies hetzelfde zou zeggen over zijn huidige partner, mocht hij weer een nieuw modelletje aanschaffen?

MRI schreef op 27-12-2023 om 10:01:

[..]

Wat ontzettend verdrietig allemaal. Ik denk ook dit: soms gaan mensen helemaal in een ander 'verhaal' zitten als ze een nieuwe partner of minnares krijgen. Die nieuwe is het helemaal en zooo anders dan de vorige en om de gevoelens die er misschien nog zijn voor de partner waarmee ze getrouwd waren 'weg te zetten' gaan ze helemaal in dat nieuwe narratief leven. En was het huwelijk dus allemaal niks. Zo pijnlijk om te horen en zo onnodig kwetsend dat er een wet tegen zou moeten bestaan. En bovendien een proeve van een lelijk karakter want als het zo zou zijn, waarom genoot je er dan wel al die jaren van? Ik heb ook zo'n ex die zijn vorige liefde altijd verguist. Ik was een van de eersten en vond het ten opzichte van zijn vroegere vrouw (waarvan hij gescheiden was hoor) best logisch: zij ging immers vreemd terwijl ze kleine kinderen hadden. Toen hij mij helemaal verguisde was ik perplex: wat had ik fout gedaan? Jaren over gepiekerd en verdriet over gehad. Totdat hij zijn volgende partner net zo wegzette, en die daarna weer... Okay, het was dus een manier van hem om verder te kunnen gaan... Toen kon ik het naast me neerleggen.

Kan je je voorstellen dat het minder pijnlijk voor jou zou worden als hij precies hetzelfde zou zeggen over zijn huidige partner, mocht hij weer een nieuw modelletje aanschaffen?

Ja, dat kan ik me wel voorstellen maar toch klopt er iets niet dan. Ik kan er de vinger nog even niet op leggen. Ik ga er vandaag eens over nadenken wat je zegt.. 

MRI

Bedoel je dat je (ex) man die jou verguisde (en daarvoor de vorige en daarna de volgende) nadat zijn eerste vrouw was vreemdgegaan, zelf vreemd ging? 

Bir_F schreef op 27-12-2023 om 10:23:

[..]

Ja, dat kan ik me wel voorstellen maar toch klopt er iets niet dan. Ik kan er de vinger nog even niet op leggen. Ik ga er vandaag eens over nadenken wat je zegt..

Nou ja wat er niet klopt is dat het natuurlijk een rare manier van je verbinden is: de ene moet helemaal ontkend worden zodat je door kan met de ander. Ik vermoed zelfs dat er achter zit, dat er nog wat gevoelens zijn voor de partner maar die zijn niet praktisch meer dus "weg ermee, ook in mijn hoofd." lijken ze te denken, (niet bewust natuurlijk).  Nee het klopt niet, maar mensen zijn vreemde wezens zeker als het om hechtingsstijlen gaat.  

LifeEvent! schreef op 27-12-2023 om 10:27:

MRI

Bedoel je dat je (ex) man die jou verguisde (en daarvoor de vorige en daarna de volgende) nadat zijn eerste vrouw was vreemdgegaan, zelf vreemd ging?

Nee hij ging niet vreemd, het ging me even over de dynamiek van de vorige relatie moeten dissen om verder met de volgende te gaan, waar BirF en Elledoris het over hebben. We waren al uit elkaar maar toen kreeg hij een nieuwe vriendin en toen was ik ineens de gebaarde duivel en was alles fout, ook ons verleden.