Relaties Relaties

Relaties

Verder na ontrouw - deel 8


Pennestreek schreef op 04-05-2023 om 10:03:

Embee3, heb jij zelf iets van begeleiding of hulp of gesprekken gehad? Hebben jullie relatietherapie gehad? Ik denk dat je 2 dingen zou moeten doen: van je man eisen dat hij (zo lang als jij dat nodig vindt) geen contact meer heeft met die dame en zelf zul je een manier moeten zien te vinden om dat vertrouwen weer op te bouwen.

Ik heb zelf veel gehad aan een coach. Met haar hulp ben ik persoonlijk erg gegroeid en dat heeft mijn zelfvertrouwen enorm vergroot. Dat hielp mij in de relatie met mijn man. Die is ook beter geworden dan ervoor. En verder heb ik gewoon geaccepteerd dat er voor mij triggers blijven. Als man met een vriendin of vrouwelijke collega afspreekt steekt dat altijd nog even. Maar ik kies er bewust voor om dat te negeren. Ik heb het er wel nog regelmatig met man over, dat ik zulke gedachten en gevoelens nog steeds heb. Dat zorgt ervoor dat hij er erg open over blijft en dat vergroot weer mijn vertrouwen.

Ik haal deze reactie nog even naar boven omdat deze ook voor Titiv waardevol kan zijn.

MRI

MRI

06-05-2023 om 20:19



die drijfveren zijn niet langer een punt, ik heb besloten om uit mekaar te gaan. Ik kan hem niet vergeven, ik kan hem geen liefde meer geven, het is op, en had hij t afg 1,5 jaar beter zijn best gedaan had hij mss mn hart en vertrouwen terug kunnen winnen maar tis nu te laat. Ik heb de hele ochtend rond gefietst in t bos en de hele middag nagedacht en t tis klaar voor mij. Ik heb hem een lange text gestuurd met wat ik vind en voel en hij reageerd niet eens, belde me met de vraag wat we gaan eten en of hij nog langs de winkel moet naar zijn werk... zoals altijd doet hij alsof zn neus bloed terwijl we beiden weten dat we niet happy zijn. Die drijfveer om er toch even op terug te komen is volgens mij omdat hij op die reisjes ff kan uitblazen, hij kan even weg zijn in een andere wereld, zelf gaf hij dat ook 1 keer aan in een gesprek, dus volgens mij heeft hij gwn allang uitgecheckt en blijft hij gwn bij me omdat ik blijf, en voor de kids ofzo... igg, t klopt niet en ohja hij houd t ook telkens achter dat hij op reis gaat, heb ik hier al eerder aangegeven, hij boekt alles maar zegt t me pas een week voor hij vertrekt, al een paar keer meegemaakt, en dat vind ik geen normale relatie, en daar win je al zeker iemands vertrouwen niet mee terug. Ik heb alles gegeven, ik heb gewacht, ik heb gevochten maar ik ben moe.

En ik haal deze even naar boven omdat ze ook waardevol kan zijn voor Titiv: hoe lang blijf je hopen en er energie insteken? Nu kan Titiv haarzelf weer naar de therapeut sturen maar zou de bal niet bij de andere partijd liggen nu?

dankjulliewel voor alle medelevende reacties ❤️ fijn om zo gehoord te worden!

Ik merk dat ik konstant nu aan t nadenken ben. Ik ben stilgevallen lijkt wel. Hoor nu ook 100 x p dag is er iets? Wrm ben je zo stil? Kan hij t antwoord zelf niet bedenken!?? Hij heeft me op dit moment zwaar teleurgesteld, dat is vooral wat ik voel. 

Vandaag vertelde mijn buurvrouw dat zij en haar man gaan scheiden. Dus ik vertel dat tegen mijn man tijdens een rustig moment tussen ons 2 (kids op school, ff zitten en kopje thee) en hij lacht en zegt dat overkomt onq gelukkig nooit. Toen kreeg ik echt zon naar gevoel, alsof hij t gwnweg niet wil inzien hoe slecht t gaat met ons! Sinds t vreemdgaan merk ik dat hij alles weglacht, hij is gwn zo veranderd, hij is gewoon niet meer wie hij was. Dus los van t hele vreemdgaan bedenk ik me nu is dit nog wel de man waar ik mee oud wil worden, en weet je, mensen veranderen, dat is verder ook zijn recht maar mss moet hij dat eens inzien en toegeven aan vooral zichzelf. Vroeg of laat moet bij hem toch ook de bom barsten, hij moet toch op een dag inzien dat hij niet happy is met zn leven want dat is t volgens mij, ik ken hem nu 20 jaar waarvan 18 jaar huwelijk, ik zie dat hij probeerd, hij wil wel maar hij kan t niet volhouden, dat gevoel heb ik. Maar t probleem is idd wanneer ik er klaar mee ben dat hij dan even lijkt te veranderen naar de man waar ik verliefd op werd en dan opeens poef is t weer weg. 

Ik kan t nu ff niet anders verwoorden en ik snap jullie adviezen helemaal, ik kan niet blijven rondgaan in deze cirkel. T lef hebben om eruit te stappen heb ik niet ook al wil ik wel, het is moeillijk om los te laten als die persoon toch probeerd, de moed verzamelen om echt bij hem weg te gaan komt volgens mij enkel als hij bv weer zou vreemdgaan of me echt een grote leugen zou vertellen ofzoiets. Alsof ik wacht op dat moment omdat mijn gevoel wel zegt dat hij vroeg of laat weer een grote fout gaat maken...

Waarom mag je van jezelf niet loslaten?

MRI, ik doelde op aanpak Pennestreek; therapeut voor hen samen en coach voor haar. Een coach voor haarzelf  om overzicht  te bewaken in dit proces van spanningen. Iemand die objectief is  ( doel: grenzen) terwijl een relatietherapeut in het algemeen  een ander doel ( communicatie en afstemming) voor ogen heeft.

Titiv schreef op 06-05-2023 om 22:32:

dankjulliewel voor alle medelevende reacties ❤️ fijn om zo gehoord te worden!

Ik merk dat ik konstant nu aan t nadenken ben. Ik ben stilgevallen lijkt wel. Hoor nu ook 100 x p dag is er iets? Wrm ben je zo stil? Kan hij t antwoord zelf niet bedenken!?? Hij heeft me op dit moment zwaar teleurgesteld, dat is vooral wat ik voel.

Vandaag vertelde mijn buurvrouw dat zij en haar man gaan scheiden. Dus ik vertel dat tegen mijn man tijdens een rustig moment tussen ons 2 (kids op school, ff zitten en kopje thee) en hij lacht en zegt dat overkomt onq gelukkig nooit. Toen kreeg ik echt zon naar gevoel, alsof hij t gwnweg niet wil inzien hoe slecht t gaat met ons! Sinds t vreemdgaan merk ik dat hij alles weglacht, hij is gwn zo veranderd, hij is gewoon niet meer wie hij was. Dus los van t hele vreemdgaan bedenk ik me nu is dit nog wel de man waar ik mee oud wil worden, en weet je, mensen veranderen, dat is verder ook zijn recht maar mss moet hij dat eens inzien en toegeven aan vooral zichzelf. Vroeg of laat moet bij hem toch ook de bom barsten, hij moet toch op een dag inzien dat hij niet happy is met zn leven want dat is t volgens mij, ik ken hem nu 20 jaar waarvan 18 jaar huwelijk, ik zie dat hij probeerd, hij wil wel maar hij kan t niet volhouden, dat gevoel heb ik. Maar t probleem is idd wanneer ik er klaar mee ben dat hij dan even lijkt te veranderen naar de man waar ik verliefd op werd en dan opeens poef is t weer weg.

Ik kan t nu ff niet anders verwoorden en ik snap jullie adviezen helemaal, ik kan niet blijven rondgaan in deze cirkel. T lef hebben om eruit te stappen heb ik niet ook al wil ik wel, het is moeillijk om los te laten als die persoon toch probeerd, de moed verzamelen om echt bij hem weg te gaan komt volgens mij enkel als hij bv weer zou vreemdgaan of me echt een grote leugen zou vertellen ofzoiets. Alsof ik wacht op dat moment omdat mijn gevoel wel zegt dat hij vroeg of laat weer een grote fout gaat maken...

Maar wat is er gebeurd tussen jouw: ik geef op en:  ik heb het lef niet?

Wat is er gebeurd tussen jouw uitbarsting en zijn: lachend: " dat gebeurt ons gelukkig nooit"?

Heb je je gedachtes en uitbarsting niet geuit naar hem? Is hij blind, doof, of mentaal niet in orde?( ik vraag het maar, dat weet ik uiteraard niet)

Hoe kán hij trouwens lachen om een scheiding van buren...

dat hij mentaal niet in orde is is denk ik zoiezo aan de orde want idd, wrm lach je om een scheiding van wie dan ook, en wrm lach je alles weg.

Ik probeer er eik nu achter te komen wat er met hem aan de hand is... want vooral dat alles weglachen en doen alsof er niets aan de hand is valt enorm op. Mss herkend iemand dit of is er een naam voor? Het is alsof hij wel weet heeft van de problemen die hij veroorzaakt en ook eik wel spijt heeft want spijt betuigt hij wel met zijn woorden maar ook daden, het is geen lul die niets voor me doet, is ook een super toffe vader voor onze kinderen en werkt hard, maar alsof hij die problemen zsm wil vergeten en verder wil gaan, hij praat wel met me maar alles gaat heel snel en dan klaar, we hebben erover gesproken en dan heeft hij zoiets van oke en nu door. 

Ik weet dat hij nu niet vreemdgaat want ik merk dat, ik ken nu de symptonen als geen ander, hij laat zijn telefoon gewoon liggen als hij even kort de deur uit gaat of staat te douchen, ik mag er ook gwn in kijken als ik dat zou willen, en zo zijn er nog heel veel andere dingen waardoor ik wel weet dat hij nu niet vreemdgaat en we hebben net gesproken en hij beloofd nog steeds dat hij nooit meer gaat slapen waar hij sliep daar. Als hij weer naar daar moet zal hij een ander hotel boeken vanaf nu aan. Oke daar kan ik mee leven want dat is wat ik heel vernederend vond. Dus ja die uitbarsting heeft hopelijk iets gedaan maar ik heb ook voor mezelf besloten dat als hij nu liegt dat t klaar is. Dan kan ik me daar ook aan vasthouden en wetend dat hij dan gewoon zal blijven liegen. En dat hij niets geeft om mijn gevoelens. Dit heb ik hem net ook duidelijk gezegd.

Ik heb wel t lef denk ik om te vertrekken maar ergens wil mn hart t nog een laatste kans geven omdat ik hier zo hard voor heb gevochten. Hopend dat ik nu mss wel bij hem ben doorgedrongen. Mocht hij toch weer liegen of erger weer vreemdgaan, dan weet ik nu wel dat ik dan wel t lef heb om te vertrekken. Dat lef had ik toen moeten hebben, zoals velen hebben we dat lef dan niet omdat t tijd kost om los te laten, ik heb nu denk ik wel losgelaten in de zin van t lef is er nu wel om te vertrekken bij een eerstvolgende fout van hem. Dan heb ik er ook vrede mee. Bij t woord scheiden raaktte ik in paniek, nu niet meer, nu weet ik dat ik me wel red. Wss komt t warrig over maar ik probeer t juist te verwoorden.

Ik hou jullie igg op de hoogte! 💕

Titiv schreef op 07-05-2023 om 00:20:

dat hij mentaal niet in orde is is denk ik zoiezo aan de orde want idd, wrm lach je om een scheiding van wie dan ook, en wrm lach je alles weg.

Ik probeer er eik nu achter te komen wat er met hem aan de hand is... want vooral dat alles weglachen en doen alsof er niets aan de hand is valt enorm op. Mss herkend iemand dit of is er een naam voor? Het is alsof hij wel weet heeft van de problemen die hij veroorzaakt en ook eik wel spijt heeft want spijt betuigt hij wel met zijn woorden maar ook daden, het is geen lul die niets voor me doet, is ook een super toffe vader voor onze kinderen en werkt hard, maar alsof hij die problemen zsm wil vergeten en verder wil gaan, hij praat wel met me maar alles gaat heel snel en dan klaar, we hebben erover gesproken en dan heeft hij zoiets van oke en nu door.

Ik weet dat hij nu niet vreemdgaat want ik merk dat, ik ken nu de symptonen als geen ander, hij laat zijn telefoon gewoon liggen als hij even kort de deur uit gaat of staat te douchen, ik mag er ook gwn in kijken als ik dat zou willen, en zo zijn er nog heel veel andere dingen waardoor ik wel weet dat hij nu niet vreemdgaat en we hebben net gesproken en hij beloofd nog steeds dat hij nooit meer gaat slapen waar hij sliep daar. Als hij weer naar daar moet zal hij een ander hotel boeken vanaf nu aan. Oke daar kan ik mee leven want dat is wat ik heel vernederend vond. Dus ja die uitbarsting heeft hopelijk iets gedaan maar ik heb ook voor mezelf besloten dat als hij nu liegt dat t klaar is. Dan kan ik me daar ook aan vasthouden en wetend dat hij dan gewoon zal blijven liegen. En dat hij niets geeft om mijn gevoelens. Dit heb ik hem net ook duidelijk gezegd.

Ik heb wel t lef denk ik om te vertrekken maar ergens wil mn hart t nog een laatste kans geven omdat ik hier zo hard voor heb gevochten. Hopend dat ik nu mss wel bij hem ben doorgedrongen. Mocht hij toch weer liegen of erger weer vreemdgaan, dan weet ik nu wel dat ik dan wel t lef heb om te vertrekken. Dat lef had ik toen moeten hebben, zoals velen hebben we dat lef dan niet omdat t tijd kost om los te laten, ik heb nu denk ik wel losgelaten in de zin van t lef is er nu wel om te vertrekken bij een eerstvolgende fout van hem. Dan heb ik er ook vrede mee. Bij t woord scheiden raaktte ik in paniek, nu niet meer, nu weet ik dat ik me wel red. Wss komt t warrig over maar ik probeer t juist te verwoorden.

Ik hou jullie igg op de hoogte! 💕

Je verwoordt jezelf prima hoor!

Het is ook een warboel en het overzicht bewaren is lastig.

Hij komt over alsof hij liefst heeft dat je genoegen neemt met: " ja joh sorry hoor" en dat zou uiteraard voor hem ook het makkelijkst zijn.

Maarja, iets is in 1 seconde stuk en duurt een eeuwigheid om te maken, dus dat kan hij wensen, maar zo werkt dat niet.

Ik wens je wijsheid en moed en zet jezelf op nummer 1💪.

Titiv schreef op 07-05-2023 om 00:20:



Ik heb wel t lef denk ik om te vertrekken maar ergens wil mn hart t nog een laatste kans geven omdat ik hier zo hard voor heb gevochten. 

Dit blijft je dwarszitten, ook als je weggaat. Ik heb jarenlang m'n energie in t huwelijk gestoken en uiteindelijk weggegaan. En ik ben er nog steeds uitgeput van (nou hebben de lockdowns het er niet beter op gemaakt). Ik zou je aanraden om eerst met jezelf in het reine te komen, je hebt hard gevochten, maar t heeft niet gebracht wat je wilde en zal dat ook nooit brengen. Ik denk dat je sterker uit de boot stapt als je dat eerst onder ogen ziet en kan accepteren. 

MRI

MRI

07-05-2023 om 14:25



Titiv schreef op 07-05-2023 om 00:20:



Ik heb wel t lef denk ik om te vertrekken maar ergens wil mn hart t nog een laatste kans geven omdat ik hier zo hard voor heb gevochten. 

Dat  gegeven staat in de psychologie bekend als het 'slot machine effect' in relaties. De slot machine is de eenarmige bandiet waar gokkers maar geen afscheid van kunnen nemen omdat ze er al zoveel geld in hebben gestoken. Bij relaties is dat niet geld maar energie. Want wat als degene die er zo hard voor gevochten heeft, nu afhaakt? Dan is al die emotionele energie die hij/ zij er in heeft geïnvesteerd dus voor niets geweest! Dus maar blijven hopen dat het tij ooit wel ten goede zal keren. Meestal met de uitkomst dat er hetzelfde patroon blijft en het nog meer energie kost.

MRI schreef op 07-05-2023 om 14:25:



Titiv schreef op 07-05-2023 om 00:20:



Ik heb wel t lef denk ik om te vertrekken maar ergens wil mn hart t nog een laatste kans geven omdat ik hier zo hard voor heb gevochten.

Dat gegeven staat in de psychologie bekend als het 'slot machine effect' in relaties. De slot machine is de eenarmige bandiet waar gokkers maar geen afscheid van kunnen nemen omdat ze er al zoveel geld in hebben gestoken. Bij relaties is dat niet geld maar energie. Want wat als degene die er zo hard voor gevochten heeft, nu afhaakt? Dan is al die emotionele energie die hij/ zij er in heeft geïnvesteerd dus voor niets geweest! Dus maar blijven hopen dat het tij ooit wel ten goede zal keren. Meestal met de uitkomst dat er hetzelfde patroon blijft en het nog meer energie kost.

Ahhh zó herkenbaar😪. 

(ik ben toevallig aan het opruimen, stapels borden, bestek, glazen die nooit meer gebruikt worden, ik word er weer zo verdrietig van, zoals ik jaren heb geïnvesteerd en gehoopt en nu met 'niks' zit - hoop echt dat Titiv gaat accepteren dat 't niets oplevert en de energie op de toekomst leert richten) 

elledoris schreef op 07-05-2023 om 15:12:

[..]

Ahhh zó herkenbaar😪.

(ik ben toevallig aan het opruimen, stapels borden, bestek, glazen die nooit meer gebruikt worden, ik word er weer zo verdrietig van, zoals ik jaren heb geïnvesteerd en gehoopt en nu met 'niks' zit - hoop echt dat Titiv gaat accepteren dat 't niets oplevert en de energie op de toekomst leert richten)

Er is wel een verschil; man Titiv is gebroken met Truus en heeft, zo te lezen, geen toekomstplannen met Truus. Het grote probleem bij Titiv is haar gesmolten vertrouwen in hoop en geloof.

Flanagan schreef op 07-05-2023 om 15:48:

[..]

Er is wel een verschil; man Titiv is gebroken met Truus en heeft, zo te lezen, geen toekomstplannen met Truus. Het grote probleem bij Titiv is haar gesmolten vertrouwen in hoop en geloof.

Ik lees wat anders, dat ze tegen beter weten in nog steeds ijdele hoop heeft maar dat man niet echt laat zien dat hij ervoor wil gaan. 't is niet niks om na zoveel jaar samen en zo hard investeren er een punt achter te zetten. 

"herkend iemand dit of is er een naam voor? Het is alsof hij wel weet heeft van de problemen die hij veroorzaakt en ook eik wel spijt heeft want spijt betuigt hij wel met zijn woorden maar ook daden"

Titiv, dat weg lachen lijkt wel een copings mechanisme van hem. Je kunt het eens google. Ik lees me veel in over onze psyche en dat is waar ik aan dacht toen je het berichten.

Maar zoals er al door andere is gezegd, begin met het investeren van je energie in jezelf. Ik begrijp dat je leunt op de hoop dat hij gaat veranderen maar aan zijn gedrag kun je niets doen. Wel aan dat van jezelf 

MRI

MRI

07-05-2023 om 20:04

Flanagan schreef op 07-05-2023 om 15:48:

[..]

Er is wel een verschil; man Titiv is gebroken met Truus en heeft, zo te lezen, geen toekomstplannen met Truus. Het grote probleem bij Titiv is haar gesmolten vertrouwen in hoop en geloof.

Ja okay, het kan zijn dat het wantrouwen van titiv misplaatst is, maar een partnerschap is toch meer dan alleen maar niet meer met Truus gaan? Het is toch ook zorgen voor elkaars emotionele welbevinden? En dat lijkt Titiv te missen.

Reageer op dit bericht

Je moet je bericht bevestigen voor publicatie, je e-mailadres wordt niet gepubliceerd.