Verder na ontrouw - deel 8
Je partner is vreemdgegaan? Dan kom je in een rollercoaster terecht. Ongeloof, verdriet, boosheid etc. En als je partner laat weten dat hij jou niet kwijt wil dan volgt vaak de vraag: Should I stay or go? In de praktijk niet altijd even simpel te beslissen.
In dit topic vind je gelijkgestemden van wie de partner ook ontrouw is geweest. Of zelfs meermaals. En waarvan de meesten hier besloten hebben om de relatie een kans te geven. Elk verhaal is uniek. Heb je vragen, zorgen, twijfels, behoefte aan luisterend oor of wil je je emoties kwijt? Dan ben je hier aan het goede adres.
"maar bovendien dat ik echt weer hele fijne intense momenten met hem heb we dichter dan ooit bij God staan en weer toekomst zie, dan draaien ze en is het hun pijn en hoe ze zich bedrogen voelen."
Maar LifeEvent, kun je niet zeggen dat jouw vriend trouw aan jou had beloofd en dat niet is nagekomen en dat je vrienden helemaal niks met jullie trouw en ontrouw te maken hebben en er helemaal geen pijn van horen te hebben? Waarom betrekken ze dit op hunzelf? Zij zijn toch niet bedrogen? Of zijn ze zo narcistisch dat de hele wereld om hun draait?
Mwoah het kan natuurlijk ook dat buitenstaanders in zijn gaan zien dat een bepaalde relatie toxische elementen in zich draagt en dat ze dat niet willen ondersteunen. Ik zeg niet dat dat bij LE zo is en als dat zo is vind ik dat ze die reden erbij moeten zeggen en dat ze wel om die persoon geven maar inzien dat mensen ondersteunen in dat gedrag niet helpt. Maar er kunnen meerdere redenen zijn waarom mensen afhaken bij vriendschappen. Ik blijf altijd maar het goede in iemand zien ook al gaat ze met een 'fout' figuur die haar pijn doet. Ik zou willen dat ik makkelijker kon zeggen dat ik haar niet meer ondersteunde in die dynamiek.
Anna Cara schreef op 30-07-2024 om 11:22:
Nou, zo simpel vind ik het niet. Vreemdgaan verandert je beeld. Van iemand. Van vreemdgaander. Van de bedrogene. Maar ook van vrienden of vriendinnen. En vriendschappen. Ik vind dat iemand een mening mag hebben en als je zelf hard was met ik ga scheiden en hoe erg je man was tja dat raakt ook normen en waarden van de omringenden. En ik snap dat pijn van vg ook bij anderen iets doet. Mijn ouders bijvoorbeeld. Of de vriendin die lang voor start met Truus al iets heeft gezien en mij bewust niet informeerde. De vrienden die het wisten. Soms zelfs elkaars excuus waren. Mijn vriendin die dus járen Truus bleek. Mijn beeld van hen is veranderd. Ik kan niet meer onbevangen zijn naar hen. Bij hen. Terwijl ik wel met mijn man verder ben gegaan.
Deze vriendschappen veranderen. Ik zou zeggen laat het los. Kijk welke vorm deze vriendschappen wel of niet in jouw leven mogen innemen. Maar verwachten dat alle mensen om je heen vergeven of vergeten of terug naar ooit kunnen, nee dat is niet altijd mogelijk. Zelf bij mij en man niet.
Dat het beeld van die vrienden van jou voor jou veranderd is begrijp ik volkomen! Dat ze het wisten maar niets zeiden is ook een vorm van verraad! Zo zit de wereld tegenwoordig in elkaar helaas, "als ik er maar niks mee hoef, laat iedereen lekker zelf weten of ze een ander neuken en bedriegen als ik maar de andere kant op kan kijken, ikke ikke"
Maar ik heb mijn vrienden toch niets gedaan? Ze begrijpen het niet of is het misschien "niet willen begrijpen" ???
Annaniem2023 schreef op 30-07-2024 om 12:46:
"maar bovendien dat ik echt weer hele fijne intense momenten met hem heb we dichter dan ooit bij God staan en weer toekomst zie, dan draaien ze en is het hun pijn en hoe ze zich bedrogen voelen."
Maar LifeEvent, kun je niet zeggen dat jouw vriend trouw aan jou had beloofd en dat niet is nagekomen en dat je vrienden helemaal niks met jullie trouw en ontrouw te maken hebben en er helemaal geen pijn van horen te hebben? Waarom betrekken ze dit op hunzelf? Zij zijn toch niet bedrogen? Of zijn ze zo narcistisch dat de hele wereld om hun draait?
Zij zeggen zich bedrogen te voelen om verschillende redenen.
Omdat het beeld van hem wat ze hadden is geklapt, ze keken tegen hem op of ze hadden met hem te doen met zo'n vrouw die in Covidtijd in een wappie veranderde. Omdat hij hen niet in vertrouwen had genomen, omdat ze dachten dat hij dezelfde waarden en normen had, omdat hij zelf altijd een behoorlijke sterke mening overal over heeft en ze zich wel eens in een hoek gedrukt voelden, omdat ze het erg voor hem vonden dat hij door zijn eerste vrouw en beste vriend bedrogen is en niet met hun ongeloof, dat hij in staat was, om 30 jaar later hetzelfde te doen. Omdat ze jaren jaloers waren op mij dat hij altijd romantisch en zorgzaam voor mij was liefkozingen in openbaar, super vader die altijd met z'n kinderen bezig was in tegenstelling tot hun eigen vent en daarnaast een truus had. Dat kunnen ze niet rijmen.in hun hoofd. Dus hij is gevaarlijk, narcistisch gespleten, gek 2 gezichten, hoort in een inrichting dat je je zo kan gedragen. Omdat hij een vriendin van mij had uitgekozen als hoer te gebruiken ipv een vreemde te bezoeken..... Zo kan ik nog wel even doorgaan😔
MRI schreef op 30-07-2024 om 13:47:
Mwoah het kan natuurlijk ook dat buitenstaanders in zijn gaan zien dat een bepaalde relatie toxische elementen in zich draagt en dat ze dat niet willen ondersteunen. Ik zeg niet dat dat bij LE zo is en als dat zo is vind ik dat ze die reden erbij moeten zeggen en dat ze wel om die persoon geven maar inzien dat mensen ondersteunen in dat gedrag niet helpt. Maar er kunnen meerdere redenen zijn waarom mensen afhaken bij vriendschappen. Ik blijf altijd maar het goede in iemand zien ook al gaat ze met een 'fout' figuur die haar pijn doet. Ik zou willen dat ik makkelijker kon zeggen dat ik haar niet meer ondersteunde in die dynamiek.
O, maar daar ben ik het helemaal mee eens. Ik heb een soortgelijk ding momenteel aan de hand: een heel dierbare vriendin heeft een man die ik zachtgezegd afgrijselijk vind, maar nadat we meermaals gesproken hebben over zijn gedrag en hun dynamiek, heeft ze duidelijk aangegeven bij die man te willen blijven. Dan kan ik zijn gedrag of haar beslissing wel blijven afkeuren, maar daar bereik ik alleen maar mee dat ze mij niets meer vertelt. Dat zou haar dus (nog verder) isoleren. Dus doe ik zo normaal mogelijk tegen hem, vertel ik haar niet meer dat ik vind dat zij hem zou moeten verlaten, en probeer ik duidelijk te maken dat ze altijd bij mij terecht kan als ze dat nodig heeft.
Ingewikkeld vind ik dat wel, hoor.
life laat dat los. Jouw vriendinnen mogen hun mening hebben over jouw partner. Maar ze hebben niets te zeggen over jouw relatie. En kunnen nog normaal met jou omgaan. Zij hebben geen relatie met jouw partner en hij heeft hen niets aangedaan. Hii hoeft zich naar hen ook absoluut niet te bewijzen. Wat een onzin zeg. Ik ken meer dan genoeg mensen die (in mijn ogen) in vervelende of foute relaties zitten. Ik ga gewoon met hen om. Niet mijn probleem namelijk.
Zijn dit religieuze vrienden? Daar hoor ik vaker dat mensen die een zonde begaan worden buitengesloten en dat men geen contact meer wil met de zondaar.
Ga jezelf of je partner ook niet verdedigen. Jouw leven, jouw keuze.
