Man ziet ons niet staan?
Hii, ik ben even hard op zoek naar meningen.. het zit namelijk als volgt:
Mijn man en ik hebben 3 jonge kinderen. Ik ben thuisblijf moeder en hij werkt fulltime door de weeks tot 17:00.
Maar hij is 9/10x te laat thuis voor het eten. Hij werkt in de buurt, dus kan met een half uur thuis zijn. Maar vandaag (en dit was niet de eerste keer) kwam hij pas 3 uur later thuis (hij laat nooit weten dat hij later is). De kinderen lagen al lang op bed.. ze vragen niet eens meer of papa ze nog dag komt zeggen, want inmiddels zijn ze gewend dat hij er praktisch nooit is.
Dat vind ik om te huilen! 😓
Bij dochter was vandaag haar 1e tand eruit gegaan, dat wilde ze zo graag vertellen! Maar uiteraard kwam papa niet..
Toen hij vanavond thuis kwam en mij chagrijnig op de bank aantrof lag het natuurlijk allemaal aan mij. Ik begreep hem niet, want hij moet toch ook sociaal kunnen doen op z’n werk.
Tuurlijk. Snap ik. Maar 3 uur lang?!
Hij begrijpt gewoon niet dat de kinderen hem nodig hebben, ze hun verhalen willen vertellen. Ik heb me er al heel lang geleden bij neergelegd. Moet eerlijk toegeven dat het zonder hem een stuk relaxter in huis is 🫢 ik red het allemaal wel in m’n 1tje.
Maar ik baal er zo van dat hij niet inziet dat z’n gezin ook sociaal contact nodig heeft..
Verlang ik nu echt te veel van hem?
Een tijd geleden heb ik geprobeerd een afspraak met hem te maken: zorg in ieder geval dat je dan ma-do op tijd voor het eten bent. Vrijdag is borrel avond en dat is prima. Maar zelfs op de andere dagen wil hij “niet vast zitten aan verplichtingen”. Als het gezellig is wil hij niet zomaar afhaken.
Oftewel: wij als gezin zijn niet gezellig genoeg om voor thuis te komen, voelt het voor mij. 😓
Wat zouden jullie doen?
Ik moest bij de laatste zin ook even 2x lezen 😉 wie weet komt er ooit een zorgzame, lieve man op m'n pad, die wel leuke dingen met de kinderen wil doen.. iemand tips waar je deze "sprookjesfiguren" kunt vinden? 🤭
Lief allemaal, bedankt voor het meedenken. Tevreden met een maaltijd met z'n 5en klinkt misschien wat karig.. maar het is een begin..
Inmiddels hebben we gister samen gepraat.. althans: ik heb verteld dat ik verwacht dat hij gewoon 4 avonden thuis is voor het eten en bed ritueel. En dat ik er niet alleen voor wil opdraaien.
Hij heeft aangekondigd dat hij niet aan vaste tijden wil zitten en als het gezellig is hij niet zomaar wil weg-racen.
Nadat ik geprobeerd heb alles concreet te houden en niet alleen meer in vrouwen-taal te praten kreeg ik de opmerking: "Je snapt gewoon niet dat het gezellig kan zijn op werk, overdag spreken we elkaar nauwelijks dus savonds kletsen we bij. Dat jij nou altijd naar huis rende om 17:00 toen je nog werkte..." 😒
Dus ja.. dat gesprek ging zoals verwacht weer precies zoals altijd... 🤐
Hiermee heb jij je antwoord dus. Hij gaat dit niet veranderen. Jij bent er voor het huis, de kinderen en volledige planning en organisatie. En hij heeft zijn eigen leven waar jij geen enkele zeggenschap over hebt. Ook geeft hij hiermee duidelijk aan dat jij en de kinderen hem de gezelligheid niet bieden en dat zijn collega's hierin voorgaan.
Hij is heel duidelijk. De keuze is aan jou. Ga je dit accepteren (en dan ook ophouden met klagen en aan hem trekken of kies je voor jezelf en de kinderen).
Het is een begin, hij gaat in de verdediging en aanval en dat is primsir zijn gedrag. Willen wegkomen, want hé nu kan hij niet zo maar of elke dag wegblijven. Maar zijn argument is niet okay. Hierboven gaf iemand tip om in te zoomen op onderliggend goed. Wat maakt dat hij zo vaak ( elke dag?) dit wil én doet terwijl er een jong gezin thuis op hem wacht. Ik zou daar nog wel mee aan de slag gaan als hij weer wegblijft.
Ik zou het echt heel serieus maken. Als hij vandaag niet naar huis komt na werktijd neem dan echt actie. Of maar 1 dagje, neem dan actie. Anders word je grenzeloos (been there) en dan wordt het lucht. Maar ook respect voor jouw (echt geen rare) wensen moet omhoog komen.
Verander zelf nu door. Pak door. Ook al leek het hetzelfde. Dat is het niet.
Je maakt een nieuw begin om grenzen te stellen én te bewaken.
Denk wel alvast na over wat jouw actie wordt als hij het aan zijn laars lapt...
Xxx
De meeste mensen gaan na hun werk naar huis. Omdat ze hun kinderen uit de opvang moeten halen, om samen te eten, omdat hun kinderen naar bed moeten of nog naar een sport of clubje. Voor de meeste mensen staat hun gezin boven hun werk. Werk is overal en inwisselbaar. Je gezin niet. Nou ja, veel minder in ieder geval.
Ik zou deze houding heel problematisch vinden van mijn partner. Samen eten voor in ieder geval een substantieel deel van de tijd lijkt me niet te veel gevraagd. Kijk als iemand onregelmatig werkt, moet overwerken, storingsdienst, ploegendienst etc. is het wat anders. Maar dan weet je dat. Mijn vader belde altijd als hij moest overwerken of bij een storing. Dat lijkt me normaal. Soms at hij dan op werk, soms nog later thuis.
Jouw man gaat volledig voorbij aan jouw gevoelens en die van de kinderen. Hij vindt het gezellig op zijn werk en daar moet alles dan voor wijken, meerdere dagen per week. Dat het voor jou heel zwaar is en jij je niet gezien en gehoord voelt, doet er voor hem niet toe.
Ik zou er toch nog een keer op terugkomen. En uitspreken: ik snap best dat het gezellig is op je werk/ ik wil best van je aannemen dat het gezellig is op je werk (doorhalen wat niet van toepassing is). Maar je bent thuis ook nodig, en ik wil niet dat jij je gezelligheid met je collega's altijd maar laat voorgaan boven je verantwoordelijkheden thuis.
Kan je eventueel nog aan toevoegen dat het wellicht thuis ook voor hem wel gezellig is als hij kan bijpraten met de vrouw en de kinderen die hij immers ook de hele dag niet gesproken heeft 
Zoals ik al eerder schreef: het gaat er niet om of jij hem snapt of niet. Ook als je hem snapt, moet hij nog steeds iets anders doen dan hij nu doet.
En je kan aankondigen dat jij op zoek gaat naar meer/beter werk buiten de deur. Desnoods huur je een oppas voor een aantal uren per dag, als er geen kdv-plaatsen beschikbaar zijn. En dan kan je aangeven dat je gaat werken aan je eigen inkomen nu je ervan ziet komen dat dit huwelijk geen stand houdt, nu hij kennelijk niet in de relatie wil investeren.
Zoals ik in een ander draadje ook al eens heb opgemerkt: je hoeft niet meteen te scheiden als het huwelijk niet loopt, je kan ook eerst je financiële positie op orde brengen voordat je de stekker eruit trekt. En als hij daarvan schrikt en toch nog eens nadenkt, zoveel te beter.
"Wellicht is een air tag in de auto of fiets een optie om te kijken of hij echt op het werk is."
Gatverdamme, nee zo verpest je echt een heleboel. Ik wou dat dat spul niet bestond.
"Jij doet de volledige huishouding, de opvoeding en werkt daarnaast onder schooltijd. Maar vergeet (en zoek dat eens op) ook de mental load niet. Dat is de volledige logistiek en planning van het leven van 5 personen. Wie moet waar heen en wanneer? Organisatie van sociale activiteiten. Het enige dat hij doet is werken en uren tijd voor zichzelf om te ontspannen. Van een leuke interessante vrouw ben je nu geworden tot een huisvrouw die thuis op hem zit te wachten. Iemand die volledig stilstaat in haar ontwikkeling. Hem waarschijnlijk weinig meer te vertellen heeft."
Wat is dit nou weer voor kutopmerking. Je noemt net een heleboel op wat ze doet. Niemand wordt als zo een goede huisvrouw/moeder geboren fulltime alles doen. En ze werkt zelfs nog. Dan heeft ze toch helemaal niet stilgestaan in ontwikkeling? We moeten allemaal kantoortje typen want alleen dan ontwikkeling je. Schei toch uit. Ik word er woest van die eeuwige neerbuigendheid. Ik sprak laatst weer een vader, en ik spreek er veel tegenwoordig, in de speeltuin die zei dat hij liever op kantoor zat dan papadag. Hij werd er gek van dat aan staan.
TopicOpener jij bent een topper, weinig vrouw of man doet jou dit na fulltime de kinderen verzorgen, het gezin huishouden runnen, sterker dat willen ze niet eens.
Moederkareltje schreef op 21-11-2024 om 11:56:
"J
TopicOpener jij bent een topper, weinig vrouw of man doet jou dit na fulltime de kinderen verzorgen, het gezin huishouden runnen, sterker dat willen ze niet eens.
Maar TO wil het ook niet, haar man niet, dus wie gaat het dan doen? De kinderen kunnen moeilijk zich zelf opvoeden.
Als je aan kinderen begint moet je het ook eerlijk verdelen en later kunnen herverdelen als 1 van de 2 niet meer gelukkig is met de eerder gemaakte afspraken.
"Voldoende vrouwen die kiezen voor een ontspannen bestaan als huisvrouw en volledig hun eigen weg gaan. En waar de man meer de persoon is die zondag het vlees komt snijden."
Heeeeeeeelijk ontspannen ja ik lig gvd heel de dag de bold and de beautiful te kijken hier met wijn en nootjes.
In mijn volgende leven ga ik echt op kantoor liggen en de kinderen en huishouden uitbesteden. Ik trek deze opmerkingen niet meer.
Moederkareltje schreef op 21-11-2024 om 12:09:
"Voldoende vrouwen die kiezen voor een ontspannen bestaan als huisvrouw en volledig hun eigen weg gaan. En waar de man meer de persoon is die zondag het vlees komt snijden."
Heeeeeeeelijk ontspannen ja ik lig gvd heel de dag de bold and de beautiful te kijken hier met wijn en nootjes.
In mijn volgende leven ga ik echt op kantoor liggen en de kinderen en huishouden uitbesteden. Ik trek deze opmerkingen niet meer.
Ja maar dan kun je toch niet meer van die man verwachten dat hij ook nog meehelpt met huishouden en de kinderen? En buiten dat kan man dan jaren aan z'n carrière bouwen terwijl de vrouw met een enorm gat in haar cv, minder pensioen, minder alles blijft zitten bij een scheiding.
Het gaat niet om dat huisvrouwen een luizenleventje hebben. Dat heeft TS juist niet. Daarom vindt ze het fijn als de man er 's avonds is om samen te eten en samen de kinderen naar bed te doen. Dat ze niet met drie kinderen naar het zwembad hoeft omdat er eentje zwemles heeft, maar de taken kan verdelen. Dat hij altijd zijn werk en gezelligheid boven de verantwoordelijkheden thuis zet, dat is wat TS stoort.
Haar eisen lijken me niet onrealistisch.
En laten we eerlijk zijn; financieel is haar situatie kwetsbaar, want ze kan niet zelf rondkomen van haar inkomen. Dat kan een keuze zijn en daar is niet per se iets mis mee, maar als je weg wil bij je man, maakt het dat wel moeilijker.
Nick90 schreef op 21-11-2024 om 12:13:
[..]
Ja maar dan kun je toch niet meer van die man verwachten dat hij ook nog meehelpt met huishouden en de kinderen? En buiten dat kan man dan jaren aan z'n carrière bouwen terwijl de vrouw met een enorm gat in haar cv, minder pensioen, minder alles blijft zitten bij een scheiding.
Jawel, samen eten en nog iets met/voor de kinderen doen kan prima. Mijn vader werkte vroeger ook fulltime en mijn moeder was thuis en werkte later onder schooltijd, net als bij TS. Maar hij at wel samen met ons, deed dingen met ons, nam regelmatig een middag vrij om wat leuks met ons te doen etc.
Als je een gezinsleven en kinderen niks vindt, en dat kan en mag natuurlijk, dan hoef je er niet aan te beginnen. Maar als je die keuze hebt gemaakt, heeft dat ook consequenties. En dat is dan bijvoorbeeld dat je niet vier keer per week drie uur blijft hangen op je werk voor de fun.
MamaE schreef op 21-11-2024 om 12:16:
Het gaat niet om dat huisvrouwen een luizenleventje hebben. Dat heeft TS juist niet. Daarom vindt ze het fijn als de man er 's avonds is om samen te eten en samen de kinderen naar bed te doen. Dat ze niet met drie kinderen naar het zwembad hoeft omdat er eentje zwemles heeft, maar de taken kan verdelen. Dat hij altijd zijn werk en gezelligheid boven de verantwoordelijkheden thuis zet, dat is wat TS stoort.
Haar eisen lijken me niet onrealistisch.
En laten we eerlijk zijn; financieel is haar situatie kwetsbaar, want ze kan niet zelf rondkomen van haar inkomen. Dat kan een keuze zijn en daar is niet per se iets mis mee, maar als je weg wil bij je man, maakt het dat wel moeilijker.
Klopt je hebt helemaal gelijk. Ik sloeg even op hol van de opmerking "ontspannen bestaan als huisvrouw".
Moederkareltje schreef op 21-11-2024 om 12:09:
"Voldoende vrouwen die kiezen voor een ontspannen bestaan als huisvrouw en volledig hun eigen weg gaan. En waar de man meer de persoon is die zondag het vlees komt snijden."
Heeeeeeeelijk ontspannen ja ik lig gvd heel de dag de bold and de beautiful te kijken hier met wijn en nootjes.
In mijn volgende leven ga ik echt op kantoor liggen en de kinderen en huishouden uitbesteden. Ik trek deze opmerkingen niet meer.
Waarom in een volgend leven? Wat houd je tegen als dat is wat je wilt doen?
MamaE schreef op 21-11-2024 om 12:20:
[..]
Jawel, samen eten en nog iets met/voor de kinderen doen kan prima. Mijn vader werkte vroeger ook fulltime en mijn moeder was thuis en werkte later onder schooltijd, net als bij TS. Maar hij at wel samen met ons, deed dingen met ons, nam regelmatig een middag vrij om wat leuks met ons te doen etc.
Als je een gezinsleven en kinderen niks vindt, en dat kan en mag natuurlijk, dan hoef je er niet aan te beginnen. Maar als je die keuze hebt gemaakt, heeft dat ook consequenties. En dat is dan bijvoorbeeld dat je niet vier keer per week drie uur blijft hangen op je werk voor de fun.
Ja maar deze man klinkt meer alsof hij het hele gezinsleven wel weer heeft gezien en ik veronderstel dat de zin er wel een beetje uit is wat ik me in zijn situatie wel kan voorstellen.
