Verhuizen naar de Randstad
Hoii,
Ik zit met een dilemma in mijn hoofd waar ik maar niet uitkom. 2 jaar geleden zijn mijn ex en ik uit elkaar gegaan. Na een jaar ben ik met mijn kinderen terug naar het oosten verhuisd, ik kom daar namelijk zelf vandaan. Dit heb ik antikraak moeten doen omdat er op dat moment geen huis voor ons was. Na een enorme struggle heb ik na een aantal maanden dan toch een huis gevonden. Mijn kinderen zijn hier heel goed mee omgegaan en ze lijken er geen last van te hebben gehad. Ze hebben vriendjes, en doen het goed op school.
In de tussen tijd heb ik weer liefde gevonden en voelt dit zo goed dat we samen willen wonen. De kinderen zijn dol op hem en hij op hun. Nu is alleen het probleem dat hij een huis in de Randstad heeft. Ofja probleem, het is eigenlijk een perfecte plek voor jonge kinderen. Ik twijfel nu enorm om daarheen te gaan. Maar ben ook bang dat ik de kinderen te veel aan het verhuizen ben. In eerste instantie heb ik dan ook nee gezegd omdat ik de kinderen niet nog een keer van school wilde halen. Maar nu wil het toeval dat die school gaat sluiten na dit schooljaar. Dus moeten de kinderen sowieso naar een nieuwe school.
Ik vraag mij dus heel erg af of het voor mijn kinderen een soort trauma oplevert ofzo. En vraag me af of iemand hier hier ervaring mee heeft, of een duidelijke mening want ik weet het niet meer zo goed😩
Ik moet dit uiteraard ook met mijn ex bespreken en zal dat ook zeker doen, maar ik wil eerst duidelijk voor mijzelf weten of dit wel echt een optie is
Je hebt adviezen gevraagd en gekregen, maar je wilt de adviezen niet horen.
Lees nou alsjeblieft even in de rubrieken "relaties" en "echtscheiding en erna" de draadjes van de afgelopen 1-2 jaar over samengestelde gezinnen.
Nee, je ziet het niet misgaan. Maar ik ben zo vrij om erop te wijzen dat je destijds bent getrouwd met je huidige ex en het toen ongetwijfeld evenmin zag misgaan. Maar niet zo lang geleden zat je wel ineens in een antikraakwoning in Nijmegen met je kinderen.
En als je dan weet dat de kans op het klappen van een samengesteld gezin fors groter is dan de kans op het klappen van een gezin waarin de partners samen alle kinderen gekregen hebben, dan snap je hopelijk waarom iedereen hier waarschuwt om het vooral niet te doen. De vraag is niet primair of je daar een nieuw netwerk kunt opbouwen als het misgaat. De vragen zijn vooral wat het betekent voor de kinderen als het misgaat en, daarmee samenhangend, of je met de kinderen een beetje fatsoenlijk onder dak komt als het misgaat (spoiler: waarschijnlijk niet, of in elk geval niet snel). Al is de oplossing van Tsjor natuurlijk ook altijd denkbaar: kinderen naar hun vader.
Heel eerlijk ik vroeg advies over de impact op mijn kinderen en niet over mijn relatie. Ik heb een schets gemaakt van hoe de situatie is, zodat ik een goed beeld geef. Ik zit in een uitvogel traject en wil gewoon een goed beeld krijgen. Ik heb nog niks besloten en ga dat ook niet zomaar doen.
Ik snap ergens ook wel dat jullie zo reageren, maar nogmaals ik vraag advies over de impact en niet over het wel of niet slagen van mijn relatie.
Eigenlijk spelen er 2 zaken. 'Verhuizen naar de Randstad' kan ik nog wel inkomen gezien je huidige woonsituatie, het sluiten van de school van je kinderen enz. Maar zoek alsjeblieft eigen woonruimte, blijf latten en ga niet nu al samenwonen. Of liever helemaal nooit zolang de kids thuis wonen. Struin dit forum eens door, het is gewoon een feit dat samengestelde gezinnen vaker fout dan goed gaat. Hierin heb je echt een felroze bril op....... Wacht tot ze volwassen zijn en uitvliegen. Ik doe het ook, al jaren. Heb er nooit een moment spijt van gehad. Kinderen op 1, nieuwe partner op 2. Gelukkig denkt mijn partner er net zo over.
Robinho schreef op 07-10-2024 om 17:37:
Heel eerlijk ik vroeg advies over de impact op mijn kinderen en niet over mijn relatie. Ik heb een schets gemaakt van hoe de situatie is, zodat ik een goed beeld geef. Ik zit in een uitvogel traject en wil gewoon een goed beeld krijgen. Ik heb nog niks besloten en ga dat ook niet zomaar doen.
Ik snap ergens ook wel dat jullie zo reageren, maar nogmaals ik vraag advies over de impact en niet over het wel of niet slagen van mijn relatie.
De impact op je kinderen heeft direct te maken met de kans dat je relatie slaagt.
Daglichtlamp schreef op 07-10-2024 om 17:42:
[..]
De impact op je kinderen heeft direct te maken met de kans dat je relatie slaagt.
Ik bedoel meer de impact van de randstad en het weer verhuizen. De rest speelt al af in mijn hoofd, en dit hebben we besproken financieel af gekaderd en alles (en nog zeg ik geen ja). Maar het gaat mij er nu om; ik wil een groter plaatje maken. Zodat ik echt alle voor en tegens heb. En voor mij ook het belangrijkste, de impact van het nu verhuizen naar de randstad. Heeft er niemand ervaring met een verhuizing naar omgeving Amsterdam van uit het oosten?
En nogmaals ik snap echt dat jullie focus daar op ligt, het forum staat er vol mee. Maar daar gaat het mij nu even niet om
Als ik het goed begrijp is er in twee jaar heel veel gebeurd; jullie zijn gescheiden, jullie zijn verhuisd naar een antikraakwoning en daar hoorde een schoolwissel bij,
jullie zijn weer verhuisd naar een andere woning, jij hebt een nieuwe relatie gekregen en ik neem aan dat deze man ook al onderdeel is van het leven met je kinderen, anders besluit je niet dat je gaat samenwonen.
Nu gaat de school van de kinderen dicht, en is er dus wéér sprake van een schoolwissel. Daarnaast zou je dan ook weer opnieuw gaan verhuizen en krijgen de kinderen ook te maken met de 'nieuwe' man die bij ze in huis komt wonen.
In 2 jaar tijd een scheiding, 3 verschillende scholen, 4 huizen én een nieuwe partner die bij jullie in komt wonen vind ik persoonlijk best veel. Hoe zie jij dat zelf?
Het feit dat de huidige school dicht gaat, daar heb je geen invloed op. Maar voor de rest zou ik kiezen voor de rust voor je kinderen en dus in ieder geval blijven wonen in de huidige woning.
Het tempo qua veranderingen in de afgelopen 2 jaar is hoog geweest. Jij voert, vind ik, dit tempo nog verder op door na een jaar te willen samenwonen met je nieuwe partner.
Thanks Thy. Als je het zo achter elkaar knalt is het inderdaad wel erg veel. En ik vraag mij inderdaad af of dat niet te veel is
Dat kan per kind zo verschillend zijn. Mijn jongste was 8 toen zij voor de eerste keer ging verhuizen en ze heeft lang last gehad van heimwee. Mijn oudste heeft 5 verschillende basisscholen gehad, hier en in het buitenland, in Twente, de Achterhoek en de randstad, daarna 3 verschillende middelbare scholen. Hij vond het geen probleem: overal leer je wat anders. Ik denk dus dat we daar moeilijk iets over kunnen zeggen als het gaat om jouw kinderen.
Wat ik me afvraag: werk je zelf niet of is dat geen probleem als je gaat verhuizen?
Je verhuizing naar Nijmegen heeft ook niet gebracht wat je ervan hoopte, je wilde terug naar waar je familie woont, maar dat levert niet veel extra contacten op. Ondertussen is de afstand met de vader wel vergroot. Het lijkt dus alsof je zelf een beetje aan het rondzwerven bent, op zoek naar...? Weet je het zelf? Moet je geluk uit je omgeving komen of kun je er zelf wat van maken?
Hoe vaak ben je met de kinderen in het weekend/vakantie al in Amsterdam geweest?
De adviezen hier gaan heel sterk één kant op en dat is niet voor niets. Het gras is simpelweg niet groener aan de andere kant van de heuvel.
Tsjor
Robinho schreef op 07-10-2024 om 17:52:
[..]
Ik bedoel meer de impact van de randstad en het weer verhuizen. De rest speelt al af in mijn hoofd, en dit hebben we besproken financieel af gekaderd en alles (en nog zeg ik geen ja). Maar het gaat mij er nu om; ik wil een groter plaatje maken. Zodat ik echt alle voor en tegens heb. En voor mij ook het belangrijkste, de impact van het nu verhuizen naar de randstad. Heeft er niemand ervaring met een verhuizing naar omgeving Amsterdam van uit het oosten?
En nogmaals ik snap echt dat jullie focus daar op ligt, het forum staat er vol mee. Maar daar gaat het mij nu even niet om
Hebben jij en je kinderen al met elkaar bij je vriend gelogeerd bv in de zomervakantie voor langer dan een enkele dag?
Los van alles wat al benoemd is door andere forummers, is het ook belangrijk dat je je in een nieuwe omgeving thuis voelt. Dat is altijd lastig in te schatten maar zou ik ook zeker proberen te organiseren. En hoe gaat het bij een evt verhuizing met de omgangsregeling van de kinderen; als zij veelvuldig moeten reizen, is dat wenselijk en haalbaar ook met het oog op clubjes / sport etc?
Ga een jaar bij je nieuwe vent wonen met je kinderen en houdt je eigen huis aan. Theoretisch Lat relatie. Gaat het goed dan pas zeg je je huis op. Zit je niet zonder woning iig. En als het uit is vervloek je die grote klote stad toch omdat het de liefde was die je ernaartoe bracht en alles je daaraan zou herinneren.
Ik ben vanuit het oosten naar de grote stad verhuisd en als ik ga scheiden pak ik per direct mijn koffers terug naar de andere kant van Nederland. Het is hier niet het walhalla al denkt iedere Amsterdammer die ik tegenkom dat dit the place to be is en is alles eromheen downgraden om naar te verhuizen. Als ik bij familie op visite ben, ben altijd blij als er weer rustig en gemoedelijk wordt gepraat om mij heen zonder schrapende g.
Het belangrijkste zou voor mij niet alleen de omgeving zijn. Maar ook samenwonen. Opeens een andere man die permanent in jouw huis woont. Je voelt je minder vrij. Minder exclusieve tijd met je moeder. Daarnaast is hij geen kinderen gewend. En samenwonen is heel wat anders dan daar logeren of latten.
Ook is en blijft het zijn huis! Niets is van jou. Mocht het ooit verkeerd gaan (70% bij samengestelde gezinnen) dan heb jij niets... Met 2 kinderen op straat. Echt geef je huis niet op! Jouw kinderen gaan voor zijn sociale leven.
Moederkareltje schreef op 07-10-2024 om 19:00:
Ga een jaar bij je nieuwe vent wonen met je kinderen en houdt je eigen huis aan. Theoretisch Lat relatie. Gaat het goed dan pas zeg je je huis op. Zit je niet zonder woning iig. En als het uit is vervloek je die grote klote stad toch omdat het de liefde was die je ernaartoe bracht en alles je daaraan zou herinneren.
Ik ben vanuit het oosten naar de grote stad verhuisd en als ik ga scheiden pak ik per direct mijn koffers terug naar de andere kant van Nederland. Het is hier niet het walhalla al denkt iedere Amsterdammer die ik tegenkom dat dit the place to be is en is alles eromheen downgraden om naar te verhuizen. Als ik bij familie op visite ben, ben altijd blij als er weer rustig en gemoedelijk wordt gepraat om mij heen zonder schrapende g.
Als het om een sociale huurwoning gaat: pas op, die mag je niet leeg laten staan. Daar kan de verhuurder de huur voor opzeggen.
Thanks voor jullie berichtjes, hier kan ik wat meer mee! Ik ga het allemaal laten bezinken en op me in laten werken. Super bedankt!
Robinho schreef op 07-10-2024 om 17:52:
[..]
Ik bedoel meer de impact van de randstad en het weer verhuizen. De rest speelt al af in mijn hoofd, en dit hebben we besproken financieel af gekaderd en alles (en nog zeg ik geen ja). Maar het gaat mij er nu om; ik wil een groter plaatje maken. Zodat ik echt alle voor en tegens heb. En voor mij ook het belangrijkste, de impact van het nu verhuizen naar de randstad. Heeft er niemand ervaring met een verhuizing naar omgeving Amsterdam van uit het oosten?
En nogmaals ik snap echt dat jullie focus daar op ligt, het forum staat er vol mee. Maar daar gaat het mij nu even niet om
Ik denk niet dat je kinderen wat krijgen van weer verhuizen, zoveel kinderen die dat overkomt. Of ze het leuk vinden is wat anders, maar kinderen nemen het leven meestal gewoon zoals het komt en zo niet dan moeten ze ernaar aan wennen.
Naar (de omgeving van?) Amsterdam verhuizen naar een nieuwe man en je huis opgeven is de kortste weg naar op straat slapen. Natuurlijk is deze man de liefde van je leven, maar dat dacht je van je eerste man ook en zie hoe dat is uitgepakt.
Ik denk dat de onrust in jezelf zit, zoals iemand al schreef. Zorg nou eerst dat je het leuk hebt met jezelf voordat je onderdeel wordt van een samenwonend stel in zijn huis.
Ja, je draagt een donkerroze bril. Heel peuk voor jou, maar laat je kinderen niet de dupe worden van jouw tijdelijke verstandsverbijstering die verliefdheid heet. Natuurlijk zie je het nu niet fout lopen, want je hebt die roze bril op. Je ziet simpelweg nog niet alles. Maar ook hij heeft zijn irritante en slechte kantjes.
Ik begrijp dat je vriend geen kinderen heeft. Hij heeft dus geen flauw idee hoe druk en uitputtend het is om 24/7 kinderen om je heen te hebben, en wat dat met een mens doet. Zeker als het niet je eigen kinderen zijn. Dat gaat in het beste geval wrijving opleveren, en in het slechtste geval drama voor het gele gezin: woede-uitbarstingen, strijd om jouw aandacht. Vooral als ze vervolgens gaan puberen. Jouw kinderen zullen de grote verliezers daarin zijn, terwijl jij in een onmogelijke spreidstand staat.
Wacht nu eerst de beruchte 2,5 year itch eens af. Dan gaan je ogen pas open. Gaat dat goed, laat je vriend daarna naar jou toe verhuizen. Als het echte liefde is, begrijpt hij wel dat jij tijd nodig hebt en niet nóg een keer je hele hebben en houden en zeker je kinderen niet nog een keer moet verkassen. Hij kan zijn huis verhuren en teruggaan als het toch niet werkt, jij kunt je huurwoning niet aanhouden voor de zekerheid. Dus Nijmegen is sowieso de verstandigste optie. Natuurlijk zijn daar in de buurt ook interessante banen te vinden, wat een drogreden houdt hij je voor (minpuntje gevonden).
