Verhuizen naar de Randstad
Hoii,
Ik zit met een dilemma in mijn hoofd waar ik maar niet uitkom. 2 jaar geleden zijn mijn ex en ik uit elkaar gegaan. Na een jaar ben ik met mijn kinderen terug naar het oosten verhuisd, ik kom daar namelijk zelf vandaan. Dit heb ik antikraak moeten doen omdat er op dat moment geen huis voor ons was. Na een enorme struggle heb ik na een aantal maanden dan toch een huis gevonden. Mijn kinderen zijn hier heel goed mee omgegaan en ze lijken er geen last van te hebben gehad. Ze hebben vriendjes, en doen het goed op school.
In de tussen tijd heb ik weer liefde gevonden en voelt dit zo goed dat we samen willen wonen. De kinderen zijn dol op hem en hij op hun. Nu is alleen het probleem dat hij een huis in de Randstad heeft. Ofja probleem, het is eigenlijk een perfecte plek voor jonge kinderen. Ik twijfel nu enorm om daarheen te gaan. Maar ben ook bang dat ik de kinderen te veel aan het verhuizen ben. In eerste instantie heb ik dan ook nee gezegd omdat ik de kinderen niet nog een keer van school wilde halen. Maar nu wil het toeval dat die school gaat sluiten na dit schooljaar. Dus moeten de kinderen sowieso naar een nieuwe school.
Ik vraag mij dus heel erg af of het voor mijn kinderen een soort trauma oplevert ofzo. En vraag me af of iemand hier hier ervaring mee heeft, of een duidelijke mening want ik weet het niet meer zo goed😩
Ik moet dit uiteraard ook met mijn ex bespreken en zal dat ook zeker doen, maar ik wil eerst duidelijk voor mijzelf weten of dit wel echt een optie is
of kader heel het scenario met nieuwe man af. Bespreek het door, zet het op papier, trouw in gemeenschap van goederen en zijn huis is jouw huis en mocht het uit gaan dat jij in het huis mag blijven (totdat je iets anders hebt) en hij vertrekt.
Moederkareltje schreef op 08-10-2024 om 13:08:
of kader heel het scenario met nieuwe man af. Bespreek het door, zet het op papier, trouw in gemeenschap van goederen en zijn huis is jouw huis en mocht het uit gaan dat jij in het huis mag blijven (totdat je iets anders hebt) en hij vertrekt.
dat klopt ook niet meer, want de wet op de huwelijksgemeenschap is veranderd, de eigendommen van voor je huwelijk blijven bij de nieuwe wet gewoon van jou, dus staat ze ook dan met lege handen.
troelahoep schreef op 08-10-2024 om 12:16:
[..]
Oh man, daar gaat het nu niet over toch en dit staat ook niet in de vraag van TO. Ik vind dit TO extra wegzetten als onverstandig en naieve moeder, daar staat dit draadje al vol mee.
Robinho: het is spannend om de sprong te wagen. Onverstandig: ja. Aan de andere kant....ik ken ook best wel mensen met soortgelijke verhalen (inclusief mezelf) waar onverstandige, romantische beslissingen op relatiegebied wel heel goed zijn gegaan, maar die verhalen komen niet hier op het forum, want geen probleem. Veel geluk met eje beslissing!
Kun je vinden, maar dit is wel het verschil tussen enerzijds een gebroken hart en verder gaan met je leven, en anderzijds een gebroken hart en in de daklozenopvang terechtkomen met je kinderen. Ik zeg dit tegen álle mannen en vrouwen die niet werken. Al het kan: doe het!
troelahoep schreef op 08-10-2024 om 12:16:
[..]
Oh man, daar gaat het nu niet over toch en dit staat ook niet in de vraag van TO. Ik vind dit TO extra wegzetten als onverstandig en naieve moeder, daar staat dit draadje al vol mee.
Robinho: het is spannend om de sprong te wagen. Onverstandig: ja. Aan de andere kant....ik ken ook best wel mensen met soortgelijke verhalen (inclusief mezelf) waar onverstandige, romantische beslissingen op relatiegebied wel heel goed zijn gegaan, maar die verhalen komen niet hier op het forum, want geen probleem. Veel geluk met eje beslissing!
Ik ken ook vergelijkbaar geval. Dat gaat al meer dan 20 jaar goed. Wat misschien wel meegespeeld heeft dat die man toen ook nog geen kinderen had, en er dus niet twee verschillene manieren van opvoeden verzoend moesten worden. Dat voordeel heeft TO ook.
Ook ken ik twee gevallen waar mensen na de dood van hun partner snel weer nieuwe geliefde vonden en er in slaagden een harmonieus samengesteld gezin voor elkaar te boksen. DIe kinderen waren beter af dan als de ouder jaren had zitten kniezen.
Verder beste mensen, de Randstad is echt wel groter dan Amsterdam. Ik heb in een buitenwijk van een andere stad gewoond in de Randstad. En die combinitie van dorpse sfeer met de grote stad binnen handbereik was ideaal. Of in de termen van TO te blijvven :ah-meeee- zing 
IMI-x2 schreef op 08-10-2024 om 09:23:
Begrijp ik het nou goed dat jij niet werkt en je vriend wel? Als dat klopt, wees je er dan van bewust dat als je niet werkt en gaat samenwonen, je letterlijk met lege handen op straat staat als je relatie niet blijft duren: geen onderdak en geen inkomen. De kans dat een tweede huwelijk misloopt is 70% volgens het CBS. Wil je jezelf en je kinderen aan dat risico blootstellen?
Om nog naar te zwijgen van het risico dat jij na een paar jaar ontdekt dat hij toch niet de prins op het witte paard is, maar dat je om bovenstaande redenen niet weg KUNT, al zou je dat willen of voor je gezondheid zelfs moeten.
Wat je ook kiest, zorg dat je financieel onafhankelijk bent en blijft. Dus ga werken als je dat nog niet doet. Zorg dat je financieel op je eigen 2 benen kunt staan. Want ook als de relatie wel blijft duren, kan hij arbeidsongeschikt worden of plotseling wegvallen, en dan sta je weer nergens met je kinderen. Jij en vooral zij verdienen stabiliteit, na alles wat ze al hebben meegemaakt. Het is jouw taak om ze dat te bieden.
Ik lees nergens dat ze niet werkt. En misschien werkt ze wel in een sector waar je zo een nieuwe baan hebt of ze is zzp’er en niet afhankelijk van woonplaats, dus is dat geen belemmering voor haar om te verhuizen.
Wat niet betekent dat er niet heel veel andere redenen zijn om in ieder geval nog een tijd te wachten met samenwonen.
IMI-x2 schreef op 08-10-2024 om 13:11:
[..]
Kun je vinden, maar dit is wel het verschil tussen enerzijds een gebroken hart en verder gaan met je leven, en anderzijds een gebroken hart en in de daklozenopvang terechtkomen met je kinderen. Ik zeg dit tegen álle mannen en vrouwen die niet werken. Al het kan: doe het!
Ja maar waar staat dan dat TO niet werkt?
En verder: ook met één modaal inkomen is het erg moeilijk om een huis te kunnen betalen. Laat staan met een deeltijdbaan....tenzij je hoogopgeleid bent en/of in een hogere salarisschaal zit kom je dan al moeilijk in de buurt van een modaal inkomen. Of het is sowieso erg moeilijk om aan een huis te komen. Die daklozenopvang ligt voor een groot deel van de bevolking op de loer die wordt getroffen door onheil in die zin. Als je zo redeneert kun je ook wel stellen dat stellen beter geen kinderen kunnen nemen want 40% gaat scheiden.
troelahoep schreef op 08-10-2024 om 14:32:
[..]
Ja maar waar staat dan dat TO niet werkt?
Dat vraag ik TO. Dat doe ik op basis van het vermelden van zijn werk, maar geen woord over haar werk.
troelahoep schreef op 08-10-2024 om 14:32:
[..]
Die daklozenopvang ligt voor een groot deel van de bevolking op de loer die wordt getroffen door onheil in die zin. Als je zo redeneert kun je ook wel stellen dat stellen beter geen kinderen kunnen nemen want 40% gaat scheiden.
De kinderen zitten nu net weer in een stabiele situatie. TO vraagt onze input over haar hersenspinsel. Ik zie dat ze de stabiliteit van haar kinderen overweegt opnieuw op het spel te zetten, aangezien 70% van de nieuw samengestelde gezinnen het niet redt. Dus dat raad ik haar voorlopig af, dat is mijn input. Daar gaat dit over.
IMI-x2 schreef op 08-10-2024 om 15:04:
[..]
Dat vraag ik TO. Dat doe ik op basis van het vermelden van zijn werk, maar geen woord over haar werk.
[..]
De kinderen zitten nu net weer in een stabiele situatie. TO vraagt onze input over haar hersenspinsel. Ik zie dat ze de stabiliteit van haar kinderen overweegt opnieuw op het spel te zetten, aangezien 70% van de nieuw samengestelde gezinnen het niet redt. Dus dat raad ik haar voorlopig af, dat is mijn input. Daar gaat dit over.
Dat vraag je anders met een sterke ondertoon, ik zou het bijna geen vraag durven noemen. Met ongevraagd advies erbij. Je zou net zo goed kunnen vragen: begrijp ik nu goed dat je de kinderen op een kansloze school hebt gezet, dat is erg onverstandig van je (dat een school gedoemd is om te sluiten zie je meestal wel aankomen immers). Of weet ik veel wat voor potentieel onverstandige keuzes erbij halen. En áls TO niet werkt, dan is daar vast een reden/oorzaak voor en zal ze heus weten dat het verstandig is om wel iets van eigen inkomen te hebben.
Eerlijk gezegd vind ik het ook rap om binnen twee jaar na een scheiding weer op punt van samenwonen te staan. Ik zou misschien nog wel steeds in een joggingbroek al netflixend een kliko bonbonbloc wegwerken.
Aan de andere kant heeft veel langer wachten ook geen zin. Eenvoudig gaat het toch niet worden. Nu zitten de kinderen nog op comfortabele leeftijd van de puberteit verwijderd. Met zes en acht kunnen ze ook makkelijker aarden in een nieuwe woonomgeving. DIt is ook een goede leeftijd om op clubjes en verenigingen te gaan. En als amazing inhoudt dat de nieuwe woonomgeving verkeersluw is, de kinderen zelf naar vriendjes en school kunnen gaan, dan is dat voor alle partijen ook heel fijn.
To, ik denk dat je bij gebrek aan glazen bol het beste de plussen en de minnen op een rijtje kunt zetten,en er gewichten aanhangen.
Ysenda schreef op 08-10-2024 om 13:10:
[..]
dat klopt ook niet meer, want de wet op de huwelijksgemeenschap is veranderd, de eigendommen van voor je huwelijk blijven bij de nieuwe wet gewoon van jou, dus staat ze ook dan met lege handen.
Trouwen in gemeenschap van goederen kan nog steeds, dat moet je dan alleen wel van te voren expliciet regelen bij de notaris.
Daglichtlamp schreef op 08-10-2024 om 17:13:
[..]
Trouwen in gemeenschap van goederen kan nog steeds, dat moet je dan alleen wel van te voren expliciet regelen bij de notaris.
Ja, maar die man is ook niet gek. Wie gaat nou de helft van zijn huis zomaar weggeven door in gemeenschap van goederen te trouwen?
Annaniem2023 schreef op 08-10-2024 om 22:19:
[..]
Ja, maar die man is ook niet gek. Wie gaat nou de helft van zijn huis zomaar weggeven door in gemeenschap van goederen te trouwen?
Daar zijn er genoeg van hoor.
Annaniem2023 schreef op 08-10-2024 om 22:19:
[..]
Ja, maar die man is ook niet gek. Wie gaat nou de helft van zijn huis zomaar weggeven door in gemeenschap van goederen te trouwen?
Omdat de vrouw anders niet over de brug komt, zij offer, hij offers. Goede compromis. Niet haar alleen de risicos laten dragen van samenwonen. En hoe kun je in deze tijd nog goldigger zijn als je dat zou willen.
Je hoeft geen enkele beslissing te nemen. Gewoon blijven latten is ook een keuze. Als hij dat niet wil zat de liefde ook niet zo diep. Je kinderen horen altijd voor te gaan! En deze kinderen hebben al een scheiding doorstaan. Dus behoefte aan een stabiele omgeving met hun grootouders en bekenden in de buurt.
Moederkareltje schreef op 08-10-2024 om 13:08:
of kader heel het scenario met nieuwe man af. Bespreek het door, zet het op papier, trouw in gemeenschap van goederen en zijn huis is jouw huis en mocht het uit gaan dat jij in het huis mag blijven (totdat je iets anders hebt) en hij vertrekt.
Die man is toch niet gek? Dan is hij straks zijn huis kwijt en zijn geld. En to is net gescheiden. Dan ga je toch niet direct opnieuw trouwen? Zolang kennen ze elkaar niet. Hij is niet gewend aan kinderen en die kinderen zijn ook nog eens niet van hem. Het behouden van je eigen zelfstandigheid is erg belangrijk. Juist als je kinderen hebt.
