Angst om op vakantie te gaan
Ik heb in mijn tienerjaren denk ik 10 keren gevlogen. Op mijn 20e paniekaanvallen gehad en thuis gezeten. Toen ik een jaar of 27 was ook weer overspannen/veel paniek, maar had al een vakantie naar Portugal geboekt, dus wel moeten gaan en hele nare ervaring omdat ik het eigenlijk niet kon, wilde alleen maar naar huis. Daarna nooit meer ver op vakantie gegaan omdat ik nooit meer durfde, altijd bang voor paniek, durf sowieso alleen niet ver weg. We zijn altijd in nederland gebleven. Nu mijn kinderen wat ouder zijn gaat het wel mijn leven beheersen, ik wil zo graag een keer met ze verder weg, wat zou ik graag een vliegreis maken, maar als ik zou boeken lig ik er 2 maanden wakker van, dus dat kan ik niet gaan doen. Iedereen heeft het maar over vakantie's en ik merk dat het mijn leven beheerst, ik kan er soms niet van slapen. Misschien overdreven, want het is wel een luxe probleem. Ook met de auto is een probleem omdat ik dan ook niet 1,2,3 terug ben, die hele rit maakt me ook angstig. Ik volg nu een programma over angst, maar ook dat lukt niet om rust te krijgen. Ik denk dat een psycholoog me hier ook niet mee kan helpen, ben ik vroeger al vaker geweest. Heeft iemand ook deze ervaring of een tip wie me hiermee zou kunnen helpen?
Jonagold schreef op 13-05-2023 om 13:42:
[..]
Ja hoor, er is altijd nog wel ergens plek. Ligt er maar net aan hoe hoog of laag je de lat legt. Het zal dan of goedkoop en niet best zijn of erg duur. Mik niet op toeristische plekken maar juist daarbuiten, dan heb je meer kans.
Vandaar dat wij kiezen voor annuleerbaar. Kost meer bij boeken maar is veel goedkoper dan op het laatste moment boeken. En toch flexibel.
Rij bijvoorbeeld naar Luxemburg, mooie heuvelachtige omgeving. Dan na een paar dagen naar de Eiffel, ook prachtig. En dan naar huis. Kun je 10 dagen weg om mee te beginnen, dat voelt echt wel als een vakantie.
Of naar Bretagne, mooie kust als je graag naar het strand gaat en ook prima aan te rijden. De noordkust van Duitsland is trouwens ook mooi.Maar ik vind Luxemburg en de Eiffel, met genoeg mooie beekjes en meren waar je kunt zwemmen, een prima startplaats.
Ik gooi deze er weer in. Net zelf via Luxemburg en Zwitserland naar Italië gereden en terug via Zwitserland en Duitsland. Genoten van de hele trip, maar het meest van Luxemburg, Zwitserland en Duitsland.
De Vogezen zijn ook mooi, maar ik ben gek op de Eiffel. Heerlijk landschap en prima aan te rijden. Vanuit Utrecht een uur of 5.
ja, heb ik gelezen, maar heb je daar ook plaatsnamen voor me bij?
zijn er hier nog meer mensen ondanks angst gewoon gaan, ik hoor heel graag positieve verhalen namelijk.
Ik ken iemand met een gelijkaardige angst. Dat gezin gaat steeds een dag of 4, 5 op vakantie op maximaal 6 uur autorijden afstand. En dat een paar keer per jaar. Zo doen ze dat al zolang ik me kan heugen.
Je kunt zelf bepalen hoe ver (hoeveel auto-uren) je wil gaan en dan op de kaart een cirkel rond je woonplaats trekken en kijken welke gebieden binnen je cirkel liggen.
Als dat een paar keer goed gegaan is, durf je misschien iets verder of wat langer te gaan. Bouw het rustig op, als je dat wilt.
ik weet niet of het voor jou een hulp kan zijn, wat ik ga schrijven. Maar goed: mijn moeder was een enorm angstige vrouw, altijd bang voor iets of iemand. Ik heb er helaas ontzettend veel van meegekregen en in tegenstelling tot je dochter mocht ik helemaal Niets ondernemen.
Maar goed: ik heb lang rijangst geweest, (alleen op de snelweg) en liet altijd mijn partners het rijden doen. Totdat ik geen partner meer had. En ik zou mijn zoon en zijn vriend meenemen naar ZuidFrankrijk en dan zelf doorrijden naar mijn vriendin in de Dordogne. Met rijangst en een zoon die geen rijbewijs had.
Wat moest ik doen? Ik ben gewoon gegaan: de eerste stukken 90 gereden op de snelweg in Nederland, daarna 105 in Belgié, 110 in Frankrijk. Het went. De angst wordt steeds minder want er gebeurt niets.
Wat ik niet begrijp is dat je blijkbaar niet bij een therapeut loopt en geen AD slikt (sommigen werken heel erg goed bij chronische angst). Je ontzegt jezelf zoveel leuke dingen! En het verhaal van rijden in stukjes is, sorry dat ik het zeg, een beetje belachelijk. Laat dan je man alleen gaan met jullie dochter en een vriendin en zoek in de tussentijd hulp. Je leven glipt in de tussentijd aan jou voorbij.
Sini
wat knap van je om zo naar Zuid Frankrijk te rijden. We zijn al die jaren in Nederland op vakantie geweest, maar nu na al die jaren wil ik toch wel een keer gaan, ook omdat het mijn leven zo beïnvloed. Als ik nu weer in Nederland blijf begint mijn angst weer in januari op te spelen, ik ben daar wel klaar mee. Maar ik ben zooo zenuwachtig en ik weet ook niet precies waarom, ik denk dat ik bang ben om in het buitenland door te draaien. De angst of ik het wel aan kan maakt me gek. Maar ik wil in ieder geval of naar Duitsland, frankrijk, maar liefst Italië ofzo. Was ik maar ontspannen. Ik verpest zo ook de vakantie voor mijn fam.
En in stukjes klinkt idioot, maar helpt voor mij wel denk ik.
Ik ben langer geleden wel bij therapeut geweest en heb me nu daar weer voor aangemeld, wachttijd 4 maanden. Maar buiten de vakantie om heb ik niet zoveel angst.
Kikki39 schreef op 19-07-2023 om 13:58:
"begint mijn angst weer in januari op te spelen...
Maar buiten de vakantie om heb ik niet zoveel angst.
Van januari tot en met de vakantie zit je in angst, schrijf je. Je hebt er dus meer dan een halfjaar per jaar last van. Hopelijk lukt het om samen met je nieuwe therapeut wel tot een echte oplossing voor je angststoornis te komen.
Kikki39 schreef op 13-05-2023 om 11:29:
ik heb ooit 1 hele heftige paniekaanval gehad, daarna eigenlijk nooit meer, wel angst. Ik denk dat dochter niet eens weet dat ik het heb, want heb dit altijd heel goed verborgen gehouden. Ik zal eens met man over hebben of hij kan boeken.Maar het moet inderdaad iets ontspannends zijn en geen kwelling. Maar op dit moment is het ook een kwelling omdat ik er zoveel mee bezig ben. Zal eens kijken naar een therapeut.
Die kwelling, dat doe je zelf. Het is een soort geestelijke automutilatie. En daar kun je hulp voor zoeken, maar dat doe je niet. Kennelijk is er teveel voordeel voor jou aan deze situatie en daarom wil je die niet veranderen. Het klinkt heel zielig en zwak maar in werkelijkheid ben jij hierin heel krachtig en onverzettelijk. Dat zou je ook ten goede in kunnen zetten: juist wel de angst aangaan en de paniek, juist wel doorzetten.
Kikki39 schreef op 19-07-2023 om 12:25:
ja, heb ik gelezen, maar heb je daar ook plaatsnamen voor me bij?
Nee, want ik weet niet wat jij / jouw familie leuk vindt. Ja, strand, maar dat heb je niet zoveel in Luxemburg natuurlijk.
Kun je iets specifieker aangeven wat jullie zouden willen? Huisje of camping, animatie voor de kinderen of niet, midden in de natuur of juist in een dorp of stad? Een vakantieboerderij of een vakantiepark?Dan ga ik met je meedenken/ zoeken.
Wij zijn in Duitsland nu in Bernkastel geweest, hartstikke leuk dorpje, maar dat vind ik echt meer iets voor belegen lui zoals ikzelf 😜.
Hou je van wandelen en veel plekjes met water/beekjes dan zit je in de Eifel echt goed. Er is een prachtig wildpark in Daun, je kunt de steden Bitburg en Trier bekijken maar ook lieflijke dorpjes als Monschau en Monreal met de vakwerkhuizen. Ik vind Cochem aan de Moezel en omgeving ook prachtig. Er zijn prachtige stuwmeren (bijvoorbeeld bij Bitburg) waar je soms ook in kunt zwemmen.
Wandelen: de Teufelsslucht (Duivelskloof) bij Irrel. Fantastische kloof. Wij vonden het vroeger als kind echt een spannend bos. Ligt op 3,5 uur van Utrecht. En leuke bijkomstig: vanuit Irrel ben je ook zo in Luxemburg met bijvoorbeeld Vianden met de kabelbaan.
Echt, je hoeft niet ver om een fantastische vakantie in een echt buitenland te hebben. Het landschap is zó anders dan Nederland, dat je echt het gevoel hebt ver weg te zijn. Dat heb ik nooit aan een strand, dat is altijd min of meer hetzelfde. Vandaar mijn advies.
Wanneer ga je? Momenteel is Nederland een beter vakantieland dan Italië. Of je moet van heel warm houden.
we houden echt eigenlijk van zon, zee, strand en dan in avond langs boulevard eten en winkeltjes, maar dat is dus echt spanje, Turkije enz. Maar ja, dit gaat hem dus niet worden, dus hotel en dan wel het liefst wat levendig en dat er wat te doen is. En ik heb een tiener bij.
Kikki39 schreef op 19-07-2023 om 12:27:
zijn er hier nog meer mensen ondanks angst gewoon gaan, ik hoor heel graag positieve verhalen namelijk.
Ik heb zelf enorme angst om te vliegen, dus ik heb dan wekenlang buikpijn van tevoren. Wat me helpt is om maar gewoon te accepteren dat ik dood ga, dan kan het hooguit meevallen. Klinkt misschien flauw, maar voor mij werkt het. Tijdens een vlucht van 9 uur raakte ik ooit na 6 uur in paniek, dan is de rest van de vlucht wel afzien. Maar ik weet zodoende dat het wel door te komen valt.
Bij een vakantie naar Tenerife vond ik de heenreis van tevoren doodeng, maar we maakten daar een trip met de auto langs bergweggetjes die ik zo ontzettend eng vond dat ik de terugvlucht helemaal niet meer spannend vond. Haarspeldbochten met een afgrond van 400 m voor je en een dun hekje er tussen zijn toch andere koek dan in een veilig vliegtuig met een ontspannen bemanning vliegen. Zo wordt alles relatief.
Evengoed hik ik ook nog steeds tegen vliegreizen aan hoor, maar er is ook heel veel leuks te doen op auto-afstand, zeker als je van de reis zelf een feestje maakt. Dus onderweg lekker stoppen in dorpjes bij een gezellige lunchroom, niet meer dan 600 km per dag rijden, leuke hotels uitzoeken voor onderweg etc.
En bv de omgeving van Ommen en Emmen vind ik prachtig, of Zeeland, of Limburg… er is zoveel moois in Nederland of net over de grens en vakantie gaat toch vooral over vrij zijn, lekker eten, nieuwe dingen zien en samenzijn. Dat kan bijna overal.
Mocht je echt last van heimwee hebben, er is een interessante podcast over heimwee in de reeks van De Wereld van Sofie. Daar zitten ook goede tips in (paracetamol).
oke, dank je wel. Goed van je dat je toch gaat vliegen. Ik ben er dus mee gestopt, en met vliegen en met ver weg te gaan. Maar misschien is het wel alleen de angst die ik voordat de reis begint heb, maar dat weet ik dus niet. Je moet dat dan gaan ervaren en dat durf ik dan weer niet, het is al zo lang geleden. Ik ga al 20 jaar lang naar zeeland/ommen/limburg, is zeker heel mooi. Maar als ik niks anders ga doen blijf ik hier in hangen als ik daar van kan genieten is dat ook prima, maar ik weet niet wat het is, maar het is een groot probleem geworden in mijn hoofd en dat wil ik niet meer
Jij woont in Brabant toch? België heeft ook veel leuke steden en mooie gebieden. Of Luxemburg, ook heel mooi. Dat is echt niet zo ver hoor, maar toch weel heel anders dan Nederland.
Stukjes kan wel, maar is op die afstand niet nodig. Hooguit dat je een korte stop maakt om te tanken en iets te eten, naar de wc te gaan en de benen even te strekken.
Tiener wilt graag naar frankrijk. Iemand een ideetje voor ons? Honfleur heb ik een keer voorbij zie komen, is dat leuk? Of eerst een plekje van jou Jonagold en dan doorrijden. Dank je voor het meedenken allemaal.
