Ziek jeugdzorgsysteem en rol pleegouders daarin
Ik start deze draad nav de draad van Jasmino, een jonge pleegmoeder die hier komt voor advies etc. In deze draad heb ik mijn gal gespuwd over de manier waarop de besluitvorming in de jeugdzorg verloopt en hoe ik vind dat pleegouders daar onderdeel van zijn. Hoe een kleine hulpvraag kan leiden tot een uithuisplaatsing, waarna ouders niet meer tellen en de pleegouder groot respect geniet voor het 'goede werk' wat hij doet. Maar is dat wel zo. Of loop je als pleegouder toch ook wel -met al je goede bedoelingen- toch ook wel het risico onder de noemer weldaad mee te doen aan een enorme misdaad. Want dat is het onrechtmatig uit huis halen en houden van kinderen. Wie praat mee?
Gedwongen geval
Ik werkte in een vrijwillige setting, ouders hadden een hulpvraag in de opvoeding waarbij niet perse sprake was van gedragsstoornis bij het kind.
Deze ouders kwamen via bjz binnen, want indicatie nodig, maar wel de vrijwillige tak.
De ouders die via de gedwongen tak binnen kwamen, hadden geen hulpvraag, want ze moesten van voogd. Vaak was de 'behandeling' (zonder hulpvraag kan je volgens mij niet behandelen) vaak van korte duur en was er weinig tot geen resultaat, uitzonderingen daar gelaten natuurlijk.
Mooi verhaal
Want hier werd echte hulp geboden. Maar het is uiteindelijk niet een verhaal waarbij dwingende hulp tot goede resultaten leidde. Want die dwang werd dus niet toegepast.
Zo te horen zit het probleem dus vooral bij de voogden (die overwerkt en ondergekwalificeerd zijn).
Slechterik.
"Het is idioot om de mening van een ouder af te doen als "ze wil het probleem niet erkennen/aanvaarden als die ouder notabene zelf als eerste met een hulpvraag daarover aanklopt". De ouder ziet het probleem wel, maar is ook van mening dat de voorgestelde (standaard-) oplossing niet gaat helpen of juist avrechts gaat werken."
Niet noodzakelijk idioot. In sommige gevallen wel ja.
Maar in sommige gevallen zien ouders soms echt het probleem niet. Ja dat er een probleem is, dat zien ze wel, Maar dan zien ze hun eigen aandeel in dat probleem niet. In die gevallen zijn de ouders wel degelijk onderdeel van het probleem, en houdt hun niet-erkenning van het probleem de oplossing tegen.
En dat zijn lang niet altijd junk-achtige types. Ook keurig wel bespaakte types zoals mijn schoonmoeder, die heel mooi uit zou kunnen leggen waarom Jeugdzorg haar niet 'begrijpt'.
Daarom, zou zelf als bjz perfect werkte, je nog steeds van dit soort verhalen hebben.
Zelfde patroon zie ik in discussies over school, waar een gekke meester of domme juf rare dingen over een kind zegt. Ja, komt voor dat leerkrachten het fout hebben, maar ouders hebben soms ook grote oogkleppen op.
En als je daar dan tegeningaat ben je dus altijd de slechterik.
Fred
Zou het kunnen dat jou beoordeling van schoonmoeder onterecht is? Zou je dat kunnen inzien en daar consequenties uit kunnen trekken? Slecht gedrag deugt niet, maar de reden dat schoonmoeder gaat schreeuwen kan liggen in een kind dat niet goed kan communiceren of die communicatie niet goed begrijpt of om andere redenen. Mensen kunnen daar heel gefrustreerd van raken. Wie bepaalt het eigenlijk?
Volgende probleem
Dat ouder niet adekwaat reageert kan liggen aan een kind dat moeilijk invoelbaar gedrag heeft en handvaten nodig in de omgang. Als je daar hulp voor zoekt wil dat nog niet zeggen dat je die handvaten dan ook gaat krijgen. Dat kon nog weleens een hele lastige zijn. Of je krijgt handvaten die kooltjes op het vuur gooien. Dat kan ook. Dan ben je de medewerking van schoonmoeder ook kwijt.
Excuus?
Fred:"Daarom, zou zelf als bjz perfect werkte, je nog steeds van dit soort verhalen hebben."
Ja. Van verongelijkte betweterige schoonmoeders.
Maar dan zou het ook overlopen van verhalen van kinderen die wel goed geholpen zijn in een dwangtraject.
Die verhalen bestaan nauwelijks. Voor zover er cijfers zijn blijkt het voor kinderen vooral ineffectief en schadelijk en traumatiserend.
Dus ik begrijp je argumentatie niet. Die doet toch net alsof de ineffectiviteit van jeugdzorg wordt gelegitimeerd door het feit dat jouw schoonmoeder zelf een draak is, al komt ze daar niet voor uit.
Groet,
Miriam Lavell
Paradigma
"Zou het kunnen dat jou beoordeling van schoonmoeder onterecht is?"
Zou kunnen. Maar wie zegt dat schoonmoeder niet onterecht bezig is? Heb ik per definitie ongelijk? Hebben ouders het altijd 100% goed met de kinderen voor?
Er wordt gezegd dat ik in een paradigma leef, dat ik niet inzie dat jeugdzorg slecht is. So far so good.
Maar er altijd van uitgaan dat ouders het altijd 100% met hun kinderen voor hebben, is óok een paradigma.
Ik reageerde op een opmerking van Primavera, die zei dat idioot is om te zeggen dat ouders onderdeel kunnen zijn van het probleem. Ergo=ouders die vrijwillig hulp zoeken zijn nooit onderdeel van het probleem. Dat is gewoon niet waar. Niet in alle gevallen.
Ik heb niet zoveel ervaring met bjz. Ik voelde me gewoon aangesproken omdat ik hier weer het idee heb dat ouders op een voetstuk gezet worden. Mensen die het niet met die ouders eens zijn worden haast als per definitie fout gezien.
Als de ouders fouten maken heet het 'onmacht' en mogen we niet veroordelen. Misschien beoordelen we de situatie verkeerd?
Als bjz een fout maakt worden de woorden 'misdaad' 'machtsmisbruik' en erger geuit. Geen reserves meer over een beperkt beoordelingsvermogen. Iedereen ziet toch van 100 meter afstand dat bjz de enige schuldige is? Zaak afgedaan!
Mag ik dan ook zeggen dat jullie beoordeling van bjz misschien niet terecht is?
(btw Schoonmoeder schreeuwt zelf niet.)
Mijn punt
"Dus ik begrijp je argumentatie niet. Die doet toch net alsof de ineffectiviteit van jeugdzorg wordt gelegitimeerd door het feit dat jouw schoonmoeder zelf een draak is, al komt ze daar niet voor uit"
Ik ging in op een opmerking van Primavera, die zei dat het idioot was om ouders als onderdeel van het probleem te zien.
Dat is het niet. Of tenminste, het is niet idioot in alle gevallen.
Zelfs als ze vrijwillig melden kunnen ouders ook onderdeel van het probleem zijn.
Dat was mijn punt, verder niks over de hypotetische of echte staat van bjz.
Maar fred...
het kan natuurlijk best zo zijn dat schoonmoeder deel van het probleem is. Wij kennen haar niet, jij wel.
Maar zij is de moeder. En dus zal ook deel van de oplossing moeten zijn. Als ze echt zo moeilijk in de omgang is, zal dat heel wat moeite en professionaliteit vergen van eventuele instanties die zich met haar bezig houden.
Maar het probleem is nu juist dat die professionaliteit er niet is. En inmiddels is rijkelijk aangetoond dat het paardenmiddel van kinderen uit huis slepen ook niet gaat helpen.
Het gaat er dus niet om of jeugdzorg dan wel schoonmoeder gelijk heeft. Het gaat erom hoe kwetsbare kinderen geholpen kunnen worden.
Natuurlijk.
"Het gaat er dus niet om of jeugdzorg dan wel schoonmoeder gelijk heeft. Het gaat erom hoe kwetsbare kinderen geholpen kunnen worden. "
Daar ben ik het wel mee eens. Ik reageerde alleen op een losse opmerking, die naar mijn idee niet terecht was.
Logica
Klinkt best logisch Fred, dat ook ouders die vrijwillig zich melden toch oorzaak zijn van het probleem van hun kind. Niet uitgesloten. Heb je alleen niets aan.
In een veilige hulpverleningsrelatie kun je ouders leren erkennen wat mogelijk hun aandeel is (vast niet alle ouders) maar wat nog veel belangrijker is: biedt ouders wat ze kunnen doen om hun relatie met hun kind en hun gedrag te verbeteren, help mee nadenken daarover en uitzoeken. En daar mankeert het ook aan in dit soort dwangsettingen. Je bent fout en je moet boeten is toch echt iets anders dan hulp. En dat je zelf niet spontaan kunt bedenken hoe je met kinderen met autisme kunt omgaan of kinderen met andere ontwikkelingsproblemen, of dat er gemeend wordt dat een algemeen opvoedingsidee zoals dat uit de media naar voren komt, de remedie is om de situatie rond jou kind te verbeteren, dat is het probleem.
Ik wil best de schuld krijgen, als je me dan ook maar helpt om mijzelf te verbeteren want daar kom je voor.
Wel terecht
Fred:"Ik reageerde alleen op een losse opmerking, die naar mijn idee niet terecht was."
Die opmerking is dus wel terecht. Tenminste: als het doel van jeugdzorg is om kinderen te helpen.
Als je dat doel verschuift naar gelijkhalerij, dan wordt het anders. Maar dat is de kwestie dus: er is zoveel gelijkhalerij over de rug van kinderen, dat het totaal de kinderen van de wal in de sloot helpt.
Daar gaat het over.
Over jouw schoonmoeder hebben we geen mening.
Groet,
Miriam Lavell
Volgende probleem
"Of je krijgt handvaten die kooltjes op het vuur gooien. Dat kan ook. Dan ben je de medewerking van schoonmoeder ook kwijt."
Ik denk echt dat mijn schoonzus beter af was geweest als ze was opgegroeid in een liefdevol pleeggezin. Zoals ze nu is, zal ze de rest van haar leven problemen hebben met de omgang met mensen. (En nee, dat is géen verborgen autisme)
Jammer maar helaas voor moeder.
Kleine toelichting
"Ik denk echt dat mijn schoonzus beter af was geweest als ze was opgegroeid in een liefdevol pleeggezin. Zoals ze nu is, zal ze de rest van haar leven problemen hebben met de omgang met mensen. (En nee, dat is géen verborgen autisme)
Jammer maar helaas voor moeder."
Deze reactie was een reactie op AnneJ, die zich afvroeg hoe we het probleem zonder medewerking van moeder op gingen lossen.
Zo dus.
Wat wil je nou?
Fred:"Ik denk echt dat mijn schoonzus beter af was geweest als ze was opgegroeid in een liefdevol pleeggezin."
Waar maak je uit op dat ze dat ook had gekregen dan?
Fred:"Zoals ze nu is, zal ze de rest van haar leven problemen hebben met de omgang met mensen. (En nee, dat is géen verborgen autisme)"
Waar maak je uit op dat BJZ dezelfde diagnose zou stellen?
Conflicten met jeugdzorg beginnen meestal precies zo. Ouders met een opvatting die aannemen dat jeugdzorg die wel zal delen, of ze zal helpen op de manier die bij hun inschatting past.
Groet,
Miriam Lavell
Hypothetisch..
"Waar maak je uit op dat ze dat ook had gekregen dan? "
AnneJ doet het voorkomen alsof een kind alleen geholpen kan worden als de ouders ook instemmen. Ik laat zien dat dat(althans in theorie) niet hoeft.
"Conflicten met jeugdzorg beginnen meestal precies zo. Ouders met een opvatting die aannemen dat jeugdzorg die wel zal delen, of ze zal helpen op de manier die bij hun inschatting past. "
En dan zegt jeugdzorg, (in een ideale situatie)mevrouw, u verknipt u kind, laten we daar eens aan werken.
En ja, dan is een conflict geboren. Maar niet per se de schuld van bjz.
Feedback geven en ontvangen door te communiceren in de ik-vorm
Volgens mij zouden er heel wat problemen opgelost kunnen worden wanneer mensen met elkaar leren praten en naar elkaar leren luisteren.
Dat niet iedere ouder dit geleerd heeft kan ik begrijpen. Maar van een gezinsvoogd verwacht ik wel dat deze beschikt over een flinke dosis communicatieve vaardigheden.
Maar ja, als je meteen binnen komt stormen met de boodschap: jij kunt niet opvoeden, je hebt hulp nodig, als je dat niet doet dan halen we kind uit huis. Tja, kun je dan nog verwachten dat ouders graag meewerken.
Dit is een leuk filmpje over feedback:
Hier wat leesvoer:
http://www.carrieretijger.nl/functioneren/communiceren/mondeling/vaardigheden/feedback-geven
http://www.carrieretijger.nl/functioneren/communiceren/mondeling/vaardigheden/feedback-ontvangen
http://www.carrieretijger.nl/functioneren/communiceren/mondeling/vaardigheden/ik-boodschap
Deze technieken zijn ook in het dagelijkse leven in te zetten. Bij koppige schoonmoeder bijvoorbeeld.
Kijk naar jezelf
Fred:"AnneJ doet het voorkomen alsof een kind alleen geholpen kan worden als de ouders ook instemmen. Ik laat zien dat dat(althans in theorie) niet hoeft."
En daar geef je een resultaat bij, alsof vast staat dat dat het gaat worden (een liefdevol pleeggezin).
Dat wordt het dus meestal niet.
Fred:"En dan zegt jeugdzorg, (in een ideale situatie)mevrouw, u verknipt u kind, laten we daar eens aan werken."
Waarmee je vooraf aanneemt dat jeugdzorg het met jou eens is over schoonmoeder. Waar maak je dat uit op?
"En ja, dan is een conflict geboren. Maar niet per se de schuld van bjz."
Als jij je zin niet krijgt, als jij ongelijk krijgt en schoonmoeder niet, dan ben jij boos.
Wie is er dan nog gek?
Groet,
Miriam Lavell
Scepsis
"Dat wordt het dus meestal niet."
Ik heb het ook over de ideale situatie, ik ontken structurele fouten bij bjz niet.
Wie is er dan nog gek?
Het is altijd iemands gezichtspunt, natuurlijk! Maar wat betekent dat? Dat alles relatief is?
Maar dat geldt ook voor ouders. Ook die kunnen fout zitten, terwijl ze in hun perspectief goed handelen. En misschien ligt het aan mij, maar dat perspectief mis ik een beetje.
Al mijn uitspraken over de fouten van ouders worden in twijfel getrokken en gerelativeerd, het zou allemaal subjectief zijn enz enz. (door jou wel minder, dat geef ik toe.) Vervolgens worden over jeugdzorg wél boude uitspraken gedaan.
Da kan ik ook zeggen bij een verhaal waarin bjz een kind 'onterecht' zou hebben 'afgepakt', ja mensen, jullie kennen de situatie niet, misschien is het pure onmacht, misschien is het wel het beste in dit geval enz enz.
En dan heb ik ook een punt. Want je ként de situatie ook niet.
Wees eerlijk, en geef die verhalen dezelfde scepsis als mijn verhaal krijgt.
Niet relevant
Fred:"Ik heb het ook over de ideale situatie, ik ontken structurele fouten bij bjz niet."
Deze draad gaat over die niet ideale situatie en de opeenstapeling van fouten. De situatie is ronduit slecht.
Dat gaat niet over karakters, maar over werkwijze en over de uitkomst.
Fred:"Het is altijd iemands gezichtspunt, natuurlijk! Maar wat betekent dat? Dat alles relatief is?"
Nou nee. Het belang van het kind is tamelijk absoluut. Dat moet er niet slechter van worden en gezien de moeite en de kosten die er met jeugdzorg gepaard gaan, moet het eigenlijk tamelijk standaard zijn dat kinderen er beter van worden.
Fred:"Al mijn uitspraken over de fouten van ouders worden in twijfel getrokken en gerelativeerd,"
Je leest niet en je begrijpt het niet.
Het doet er helemaal niet toe of de problemen met het kind aan de ouders liggen of niet. De meeste ouders komen hulp halen. Ze _weten_ al dat er iets fout gaat. Ze komen vragen hoe het verder moet. In een adequate omgang past heel goed de aanwijzing om wat aan de manier van opvoeden te veranderen.
Het ligt er wel aan hoe dat gecommuniceerd en opgepakt wordt.
Fred:"Da kan ik ook zeggen bij een verhaal waarin bjz een kind \'onterecht\' zou hebben \'afgepakt\', ja mensen, jullie kennen de situatie niet, misschien is het pure onmacht, misschien is het wel het beste in dit geval enz enz."
Niet het beste voor het kind. Daar ging het wel om. Bovendien mogen zaken als onmacht voor zo'n loket geen excuus zijn. Het loket heeft bestaansrecht in het opheffen van onmacht.
Fred:"En dan heb ik ook een punt. Want je ként de situatie ook niet."
Die ken ik wel. Ik ken ze allemaal.
Hoe jeugdzorg zou moeten werken ligt namelijk gewoon vast in procedures.
Fred:"Wees eerlijk, en geef die verhalen dezelfde scepsis als mijn verhaal krijgt."
Niet huilen Fred. Ik wil zo van je aannemen dat je schoonmoeder een draak is. Het is alleen zo vervelend dat je aan jeugdzorg niet zoveel hebt om dat soort kwesties op te lossen.
Daar gaat de discussie over.
Groet,
Miriam Lavell
Nieuwsuur vandaag sarah harkink
http://nos.nl/op3/video/442470-film-over-behandelmethode-jeugdinrichting-op-idfa.html
Documentaire over het verblijf van de documentairemaakster in jeugdinrichting Alexandra: twijfels gehad of die behandelmethoden daar wel nut hadden.
http://nos.nl/op3/artikel/441017-ik-wil-niet-behandeld-worden-als-crimineel.html
90% van de meisjes uit een inrichting blijkt na 5 jaar niet goed terechtgekomen.
Over de fouten van ouders
Fred, ik zal je uitleggen hoe Jeugdzorg met ouders om gaat. Ik kan merken dat je nog nooit een dossier hebt ingezien wat gaat over een gezin. Maar als je dat eens onder ogen krijgt, dan zul je van mening veranderen en wordt jouw schoonmoeder werkelijk een engeltje.
Zoals ik al eerder in dit draadje heb aangegeven kan ik wel 60 sceptici aanwijzen die allemaal wel iets negatiefs over ons te zeggen hadden. Al die fouten die wij zouden maken zijn opgeschreven in zo'n 200 pagina's dik tellend dossier.
Nou zou je denken, schrijven ze dan niets goed op over ouders. Ja, want als je heel diep graaft dan vind je hooguit nog wel een regeltje met: ouders lijken zich betrokken bij de opvoeding. Meer positieve zaken worden er niet vermeld.
Alles bij Jeugdzorg concentreert zich op de (vermeende) fouten. Nu weet ik niet hoe jij je er onder voelt, als iemand ongegeneerd tegen je zegt dat je dit of dat fout doet. Maar als je door 60 mensen, waar je afhankelijk van bent, alleen maar aantijgingen over je hoofd heen geslingerd krijgt, dan ga je als normaal mens daar toch wel even heel redelijk tegen in. Je eist gewoon objectiviteit.
Jeugdzorg is gefundeerd op het uiten negatieve commentaar. Dat is ook de reden dat ouders nooit de vuile was bij Jeugdzorg buiten moeten hangen. Want alles wat je zegt, wordt opgeschreven en uitvergroot tegen je kinderen gebruikt.
Ik ben benieuwd naar de goede kanten van je schoonmoeder. Het kan zijn dat ik er overheen heb gelezen, maar ik ben nog weinig positiefs over je schoonmoeder tegen gekomen.
Het is voor veel mensen lastig om iets goeds over een ander te zeggen als ze zich zorgen maken. Want klagen over anderen doen we als de beste. En uitsluitend de aantijgingen worden opgeschreven in de dossiers.
Tijdens het onderzoek bij ons naar kindermishandeling werd de onderzoeker er meermalen op gewezen dat we al een hulptraject deden bij een gz-psycholoog en een orthopedagoog. Deze deden onderzoek naar de problemen die er speelden, en we kregen een behandeling voor ons gezin. Menigeen zou denken dat dit toch wel iets positiefs is wat benoemd mag worden.
De onderzoeker keek daar niet naar en schreef: ik heb al genoeg voor een ondertoezichtstelling. De conclusie van de onderzoeker was dat als wij de hulpverlening van Jeugdzorg niet zouden aanvaarden, dan zou ons kind uit huis worden gehaald. Jeugdzorg had ons niet meer te bieden dan twee maatschappelijke werkers.
Helaas is het wegcijferen van dat wat ouders goed doen standaard bij de jeugdhulpverlening. En daar hebben wij nou een enorme kritiek op. Mag dat, of moeten we het blijven pikken dat onze kinderen hun leven lang achtervolgt worden door stapeldikke dossier met subjectieve aantijgingen over hun ouders.
Om over positief opvoeden te spreken. Laat Jeugdzorg maar eens het leren om het goede voorbeeld te geven.
Asymmetrie
"Het doet er helemaal niet toe of de problemen met het kind aan de ouders liggen of niet. De meeste ouders komen hulp halen. Ze _weten_ al dat er iets fout gaat. Ze komen vragen hoe het verder moet. In een adequate omgang past heel goed de aanwijzing om wat aan de manier van opvoeden te veranderen.
Het ligt er wel aan hoe dat gecommuniceerd en opgepakt wordt."
En dat ben ik niet met je eens. Niet in alle gevallen. Soms houden ouders wel degelijk behandeling tegen.
"Niet het beste voor het kind. Daar ging het wel om. Bovendien mogen zaken als onmacht voor zo\'n loket geen excuus zijn. Het loket heeft bestaansrecht in het opheffen van onmacht."
Als dat geen excuus is, dan voor ouders ook niet. Of is dat dan weer een ander verhaal/
"Die ken ik wel. Ik ken ze allemaal."
Dan 'ken' ik het verhaal van mijn schoonmoeder ook. Kan ik ook keiharde conclusies trekken. Of is het dan opeens weer een kwestie van 'perceptie?' 'wie heeft nou gelijk'
Ik irriteer me gewoon aan die asymmetrie.
Ouder beschuldigt bjz---> conclusie = bjz is slecht. 100% zeker.
bjz beschuldigt ouders---> conclusie= je weet niks zeker, misschien is het wel onmacht, iedereen heeft een eigen visie, enz enz.
Kliniek
"90% van de meisjes uit een inrichting blijkt na 5 jaar niet goed terechtgekomen."
Dat zegt niet noodzakelijk iets over de slechtheid van die kliniek. Het is niet alsof die problemen in de kliniek ontstaan. De meerderheid komt namelijk niet om z'n zweetvoeten in zo'n inrichting. Dikke kans dat die problemen later blijven.
Het betekent wel dat zo'n kliniek geen accurate behandeling biedt.
Bjz en schoonmoeder
Fred. Ik vind het vergelijken van je schoonmoeder met bjz wel een vondst. Mirjam verwijst naar op papier vastgelegde procedures waardoor bjz voorspelbaar (slecht) werkt. Dan denk ik dat je schoonmoeder danwel geen op papier vastgelegde procedures heeft maar net zo voorspelbaar is in slecht gedrag? Ik kan me voorstellen dat je daar niet uit komt.
Zeker..
"Dan denk ik dat je schoonmoeder danwel geen op papier vastgelegde procedures heeft maar net zo voorspelbaar is in slecht gedrag? Ik kan me voorstellen dat je daar niet uit komt."
Zeker!
voor de goede orde, ik ontken niet dat bjz structurele fouten kent..
Fred
Zo lees ik het:
"Ouder beschuldigt bjz---> conclusie = bjz is slecht. 100% zeker.
bjz beschuldigt ouders---> conclusie= je weet niks zeker, misschien is het wel onmacht, iedereen heeft een eigen visie, enz enz." Want bjz haalt kind uit huis= kind centraal beter voor kind. Maar in de praktijk blijkt dat het helemaal niet beter is voor het kind.
De beschuldiging van ouders naar bjz gaat over dat bjz niet het beste voor heeft met kind, want kind wordt niet beter van uit huis, kijk naar de verhalen hier en nog veel meer.
De beschuldigingen gaan bijna nooit over dat er geen hulp nodig is, beschuldiging gaat over dat er geen passende hulp is en dus wordt het kind slechter terwijl juist het doel beter zou moeten zijn, zie die kliniek!
Taskforce kindermishandeling
Bij het RTL nieuws vandaag: vanaf vandaag taskforce kindermishandeling om de cijfers van kindermishandeling terug te dringen, er wordt vooral te veel langs elkaar heen gewerkt bij bjz.
Deskundigen zeggen dat er vooral geduld moet zijn zodat deze kinderen nu goed opgroeien en later hun eigen kinderen op kunnen voeden.
Ik moest gelijk aan dit draadje denken!
Evanlyn
Er was wel sprake van dwang, want er was een ots.
Maar ook een voogd die naast moeder ging staan en hulp boodt, zonder daarbij moeder en kids uit oog te verliezen
Per definitie asymmetrisch
Fred:"Ik irriteer me gewoon aan die asymmetrie."
Jeugdzorg is een organisatie (geen mens) bedoeld voor het weer op gang helpen bij opvoedproblemen. Het bestaat bij de gratie van ouders die er niet alleen uitkomen. Die hulp nodig hebben.
Wat wil je daar symmetrisch aan hebben?
Fred:"Als dat geen excuus is, dan voor ouders ook niet. Of is dat dan weer een ander verhaal/"
Ja, dat is een ander verhaal. Jeugdzorg moet het per definitie beter doen dan individuele ouders het kunnen. Daar zijn ze voor.
Wil jij tot de conclusie komen dat dat niet kan? Ook best, maar dan kunnen we jeugdzorg beter opheffen en de besparing steken in betere behuizing en inkomens van de sociaal zwaksten.
Daarmee zou een hoop kinderleed sowieso als sneeuw voor de zon smelten.
Fred:"Dan \'ken\' ik het verhaal van mijn schoonmoeder ook. Kan ik ook keiharde conclusies trekken. Of is het dan opeens weer een kwestie van \'perceptie?\' \'wie heeft nou gelijk\'"
Ja hoor, dat kan. Jij wel, over je schoonmoeder. Ik niet over jouw schoonmoeder.
Maar dat is niet het belangrijkste van wat je steeds maar veronderstelt in deze discussie. Je veronderstelt namelijk dat jeugdzorg wél een adequate oplossing zou kunnen leveren omdat het overduidelijk aan je schoonmoeder ligt.
De werkelijkheid is helaas een stuk ondoorgrondelijker, alsof men maar wat doet, met een uitkomst voor het kind die - zeker als het gedwongen traject wordt ingezet - vaker meer schade dan goed doet voor het kind.
Ergo: ook al kun je conclusies trekken over je schoonmoeder, je hebt er niks aan. Want jeugdzorg heeft een werkwijze die jou, jouw opvatting, algemene opvatting en zelfs algemene kennis over kinderen negeert.
De kans dat jouw schoonzusje of vergelijkbare gevallen in een liefdevol pleeggezin belanden is nihil. De kans dat ze in een gesloten inrichting belanden waar geweld, drugsgebruik en seksueel misbruik aan de orde van de dag is, is mega.
Groet,
Miriam Lavell
