Zeiltocht om de wereld als 13-jarige

Miriam

't Is een 'mooi' gedicht, maar 't is wel duidelijk dat de man niet woonde in het hedendaagse Nederland.
Even serieus, ik vraag me vaak af wat mensen denken te vinden in andere landen, ik kan me voorstellen dat je vertrekt vanwege het klimaat, vanwege de natuur, maar je komt overal mensen tegen, je hebt overal met regels te maken, in de landen waar die er niet zijn zou ík niet willen leven, want dan ben je aan elkaar 'overgeleverd'. Mensen mopperen altijd dat je hier je hoofd niet boven 't maaiveld uit mag steken, ik mopper erover dat veel Nederlanders graag mopperen en vooral van hun eigen land alleen de nadelen willen zien. Ik zei het al 'het gras is altijd groener....'.

Bedankt!

Dank voor alle postings, het is goed om ook te kijken naar de invalshoek ´kinderen met een speciale gave´, die dan weer niet boven het maaiveld uit moeten steken.

En dat het niet een reis is vooral op zee, maar eentje die in ´stukjes is geknipt´ door alle havens die ze aandoet.

Zo had ik het nog niet bekeken/grepen!

(al blijf ik tegen de expeditie omdat ik blijf vinden dat het gevaarlijk is)

Zijspoor: Op het werk hadden we het erover en ik vroeg me af of de verzekeringsmaatschappij van Laura (haar vader) haar wel wil verzekeren (of een hogere premie vraagt, zoals ook wel bij het beoefenen van gevaarlijke sporten wordt gedaan?)

Niemand is nederlandser...

... dan de Nederlander die klaagt over Nederlanders.

In nederland wil ik niet sterven

Jan Jacob Slauerhoff (Leeuwarden, 15 september 1898 – Hilversum, 5 oktober 1936)

(ot) azijnpissers

als al die azijnpissers op de Nederlandse overheid zelf eens een héle lange (zeil-)reis naar Utopia gingen maken ). Kunnen ze op hun web-blog laten weten hoe gewéldig de eenzaamheid is, en na aankomst hoe fantastisch het allemaal marcheert in Utopia.

Lol!

Izar:"Wat mij nieuwsgierig maakt waarom Slauerhoff nooit weggegaan is."
Hm, verkeerde doelgroep kennelijk.
Groet,
Miriam Lavell (pissed my pants)

Miriam

Niet iedereen kent de achtergronden van dichters, schilders enz..

Ik ook niet, geen reden om je broek te bevuilen, hoor!

Voor Izar, zie http://nl.wikipedia.org/wiki/J._Slauerhoff

dan lees je dat Slauerhoff wel degelijk allerlei reizen maakte als scheepsarts en dat hij ook naar andere (buitenlandse) oorden is verhuisd. Hij was nogal ziekelijk en overleed jong, net 38 geworden...

Inderdaad lol, izar

Slauerhoff zwierf inderdaad over de hele wereld, maar keerde toch telkens naar Nederland terug. Hij was nogal ziekelijk en heeft na veel gekwakkel naar het zich laat aanzien bewust Nederland verkozen om uiteindelijk te sterven. Hoe ironisch.

De romantische geest zoekt immer uitvluchten, maar wordt uiteindelijk onherroepelijk ingehaald door de realiteit

Lucky

Izar:"Dat mijn gebrek aan kennis (of luiheid om even te googlen) zo hilarisch zou zijn had ik niet verwacht."
Ach, deze draad staat vol met opportunistische mening zonder bodem. Je sluit het zo mooi af. Lucky-tv had het niet beter kunnen doen.
Groet,
Miriam Lavell

Grapje van youp

Verlamde vrouw zeilt rond Groot-Brittannië

ANP
Gepubliceerd op 01 september 2009 07:39, bijgewerkt op 07:46

LONDEN -
Een 37-jarige verlamde vrouw heeft maandag een solozeiltocht rond Groot-Brittannië met succes afgerond. Hilary Lister, verlamd van de nek tot aan de tenen, is daarmee de eerste met zo'n handicap die in haar eentje rond het eiland is gevaren, meldden Britse media maandag.

Lister is in totaal veertig dagen onderweg geweest. Ze kon tijdens de reis haar zeilen hijsen en laten zakken door op rietjes te blazen of te zuigen. Geavanceerde techniek hielp de vrouw om haar route te bepalen. Verder werd de vrouw alleen in en uit de boot geholpen.

Eerder voer Lister al alleen over het Kanaal. De Britse lijdt aan een progressieve ziekte waardoor ze steeds verder verlamd raakt.
====
Groet,
Miriam Lavell

Samenvatting

Inderdaad vond ik de vraag over Slauerhoff ook heel vermakelijk omdat het zo goed weergeeft wat er misgaat bij de bemoeienis met Laura. De aannames die in deze draad de revue zijn gepasseerd en die niet waar zijn of minstens niet bekend zijn zijn talrijk. Om eens een deel ervan te noemen: Ze heeft geen zeewaardige boot. Ze kan niet zeilen. Ze heeft nooit gezeezeild. Ze zal twee jaar lang met niemand contact hebben. Haar vader is gek. Zij is gek. Ze heeft over zeezeilen gelezen in romannetjes en daarom wil ze nu ook. Zeezeilen is romantisch en zij heeft een romantisch waanidee.
Ze zal twee jaar school mislopen. Ze zal moederziel alleen zijn in levensgevaarlijke havens. Er zijn verder geen minderjarigen die zoiets doen. Haar ouders kunnen twee jaar geen contact met haar hebben. De kinderbescherming grijpt altijd in als kinderen in gevaar zijn. Het is beter om 'normaal' te doen. Ze zal in een marinekonvooi kunnen varen.
Ze doet het om haar ouders weer bij elkaar te krijgen en dat is niet gezond. Ze is opgestookt door haar vader. Ze is verwend. Ze is abnormaal eigenwijs. Pedagogen zijn deskundig op het terrein van het maken van wereldreizen door minderjarigen. Kinderpsychologen zijn ook deskundig op dat terrein. Pedagogisch en psychologisch onderzoek hebben voorspellende waarde als het gaat om het adequaat handelen in geval van een kapotte boot, dagen windstilte, heftige storm en/of uitvallende apparatuur.
De wereldschool is geen erkend onderwijs in de zin van de leerplichtwet. En dan tenslotte: Slauerhoff mopperde dan wel op Nederland maar hij ging niet weg. Extra leuk is dan dat Slauerhoff vaarde. Het was inderdaad een ontzaglijk leuke afsluiter. Hartelijk dank, Izar.

Anders

"Milennia, je bent journalist of je moet het worden je techniek om woorden te verdraaien en gedeeltelijk uit de context te citeren is verbluffend"

Leg eens uit?

Oei

Dat een bepaalde groep mensen de waarheid volledig aan haar kant waant en iedere tegenwerping torpedeert met de kwalificaties 'onwetendheid', 'bekrompenheid' en 'spruitjeslucht' is tot daar aan toe. Maar nu wordt zelfs onversneden sobisme in de strijd gegooid. Belezenheid als eis om mee te kunnen discussiëren over wereldreizen voor pubers.

Ondertussen heeft Slauerhoff natuurlijk niks met het topic te maken, daar Nederland niet het enige land schijnt dat moeite heeft met Laura's plannen.

Zijn prachtige en natuurlijk o zo rake gedicht (wie zal onze landsaard er niet in herkennen) komt louter de mensen te pas die in zeuren een oplossing denken te vinden.

Slauerhoff intussen besefte op een bepaald moment dat zijn gevoelens van ongenoegen minder te maken hadden met zijn geboorteland, dan met zijn aangeboren neiging tot spleen. Aan het eind van zijn leven moest hij concluderen dat hij het nergens echt gevonden had. Getuige:

Het einde

Vroeger toen 'k woonde diep in 't land,
Vrat mij een onstilbaar wee;
Zoals een gier de lever, want
Ik wist: geen streek geeft mij bestand,
En 'k zocht het ver op zee.

Maar nu ik ver gevaren heb
En lag op den oceaan alleen,
Waar zelfs Da Cunha en Sint-Heleen
Niet boren door de kimmen heen,
Voel ik het trekken als een eb

Naar 't verre, vaste, bruine land...
Nu weet ik: nergens vind ik vree,
Op aarde niet en niet op zee,
Pas aan die laatste smalle ree
Van hout in zand.

En sterven deed hij lekker daar waar hij zich thuisvoelde.

Je bent een hele knappe meid, hoor Miriam. En we buigen allen zeer voor je literatuurkennis. En dan nu terug naar Laura en haar wens.

Groet, Starry (die nog steeds geen echte mening heeft over de kwestie en graag een mooi, raak gedicht zou schrijven over snobs ; helaas ontbreekt me het talent)

Slaap

Heb ik het nou in deze draad gelezen of elders...? Sorry, weet ik niet meer. Maar even los van goed kunnen zeilen: hoe zit het met slaap? Ik heb wel eens gehoord dat pubers veel slaap nodig hebben voor de ontwikkeling van hun hersenen. Tevens heb ik begrepen dat daarvan op zo'n boot geen sprake is ('hazeslaapjes'). Daar heb ik Laura ook iets over horen zeggen, maar dat kwam eerlijk gezegd nogal wegwuiverig en weinig gefundeerd over.

Ach izar, schaam je nergens voor (volledig ot)

driekwart van de mensen heeft nog nooit van heel die goede man gehoord, laat staan wat hij gezegd en gedaan heeft en gaan hem dan snel op het internet opzoeken. Om jou dan vervolgens uit te lachen.

Ik lach niet izar

We zouden willen dat we allemaal de brede kennis hadden, maar niet iedereen is academisch geschoold of heeft interesses richting poëzie of literatuur . Ieder zijn meug.

Niks belachelijks aan hoor!

Op het droge

Voor Starry Night e.a. dan even een oefening op het droge. Hoe zou de uitspraak van de raad, inclusief psychologisch rapport eruit kunnen zien, waardoor het meisje (inmiddels 14) toch aan haar zeiltocht kan beginnen?

En nog een oefening op het droge. Stel dat Mirjam gelijk krijgt met haar voorspelling. Ik deel die overigens, inderdaad omdat de raad geen risco's kan nemen. Net als wanneer ik een logee heb, ben ik ook voorzichtiger mee dan met mijn eigen kinderen. Stel dus dat de Raad denkt dat de zeiltoch niet goed kan gaan. Onderbouwen hoeft hier niet op het forum want alles ligt er alen de Raad zal ongetwijfeld nog veel meer argumenten vinden die persoonlijk zijn. Wat dan?
Stel dat de vader inderdaad die arrogante man is waar Starry hem steeds voor houdt. Dan moet ze dus niet meer bij die vader blijven wonen. Misschien wel bij de moeder? Even proberen een voorstelling te maken hoe de sfeer dan bij moeder zal zijn. En als de moeder instemde met de plannen van de dochter? Dan een pleeggezin? En als dat pleeggezin nou aan het water woont, of als Laura toch zelf naar school moet fietsen? Je kunt ook zomaar linksaf slaan en Nederland is niet zo heel erg groot voordat je aan het water bent.

De mensen die de redelijkheid inzien van de beslissingsmacht bij de deskundigen, doe eens een voorstel hoe die met dit kind verder zouden kunnen gaan.

Tsjor

Reina

'Ja, ik zou het een veilig gevoel vinden als anderen op z\'n minst meedenken, ik ben er niet zeker van dat ik m\'n eigen kinderen altijd reeël kan beoordelen. \'Liefde maakt blind\', soms ook naar je eigen kinderen toe. Bij zoiets ingrijpends zou ik wel graag deskundigen horen (ook al is het misschien niet altijd leuk wat je te horen krijgt).'

Er zitten enkele denkfouten in je stukje.
Op de eerste plaats weet niemand of deze mensen niet 'deskundigen' hebben geraadpleegd. Dar is niets over bekend. Ik heb zelf indertijd het meeste gehad aan ervaringsdeskundigen en daar waren ook wel mensen bij die de stap niet hebben genomen of die zelf alles op een andere manier hadden vorm gegeven. Ik heb alleen geen pscyholoog of raad geconsulteerd Geen haar op mijn hoofd zou daaraan gedacht hebben. Die ene keer dat we een toespraak kregen van zo'n deskundige viel de hele zaal stil in opperste verbazing over de hoeveelheid miskleunen die ze uitkraamde.

Dan ga je ervan uit dat je zelf nog kunt bedenken en beslissen of de beslissing die je neemt zo'n belangrijke beslissing is dat jij er deskundigen bij wil halen. Dat is in dit geval overruled.

Bovendien noem je het 'meedenken', maar hier gaat het niet om meedenken maar om het overnemen van de beslissingsbevoegdheid. Meedenken mag iedereen. Zelfs wij, hier op het forum. ook al hebben we er helemaal niks mee te maken en heeft alles wat er gezegd is geen enkele invloed. Ik vind dat laatste prima. Stel je nu eens voor dat wij konden afdwingen dat de ouders van Laura wel moesten luisteren naar wat wij zeiden. Of zelfs maar dat ze gedwongen zouden worden om het te lezen. Want ja, wij houden niet van het kind, dus wij zijn niet blind en dus kunnen wij een reëler oordeel geven.

Mocht je toch vinden dat het jou als ouder een veilig gevoel geeft als iemand anders zou meedenken en dan bedoelt zoals het hier aan de hand is (iemand van de raad, rapport van een onafhankelijke psycholoog -stel je voor dat die afhankelijk was-) dan kun je toch altijd vrijwillig om een OTS vragen? Die mogelijkheid bestaat.

Er zijn zo vaak ingrijpende beslissingen in het leven van een kind. Dit weekend nog. Dochter wil maandag naar een meisje toe in een stad iets verderop. Mag ze gaan? Dochter is 11. Meisje ook. Het is aar 15 km. met de trein. En dochter mocht bij de ouders eten. Klinkt niet erg ingrijpend, maar ik ken het meisje niet, ik ken de ouders niet en zo langzamerhand begin ik hele rare dingen te denken. Mag ze gaan of niet? Het lijkt om iets simpels te gaan, maar achter zo'n vraag kan een wereld van ellende schuilen. En dat bleek ook wel. Ik ben er samen met mijn dochter naartoe gegaan, ouders bleken gokverslaafd, meisje alleen thuis, meisje speelt kinderen tegen elkaar uit etc. Dochter vraagt niet meer of ze mag gaan. Ik ben tevreden over mijn eigen beslissingen, heb het gevoel dat ik dochter gered heb van een mogelijk hele nare en ingewikkelde situatie. Dus waar ligt de grens van wat ingrijpend is? Kan daar dan een lijstje van komen: bij die en die beslissingen wordt u geacht beleefd advies te vragen aan de raad.

En dan speelt nog steeds door mijn hoofd het eerste bericht dat ik hierover las in Trouw, waarin stond dat de leerplichtambtenaar erop tegen was en de raad geen bezwaar had. Dat was voor alle commotie. Maar er stond niet bij wie dat gevraagd had aan de raad. Kan ook de journalist zijn geweest.

Tsjor

Izar en anders

Izar natuurlijk hoef je Slauerhoff niet te kennen. Waarom zou je dat moeten? Dat was mijn punt niet. Vandaar het lijstje van collega-foute-aannames, je verkeert in goed(?) gezelschap.
En Anders, ik ben geen journalist en heb ook geen ambities. Ik schrijf wel regelmatig, dat is waar. Blij dat je het kan waarderen.

Tsjor

Ik heb duidelijk het gevoel dat Reina geen ots zou aanvragen als ze behoefte heeft aan meedenkers. Tussen meedenken en onder toezicht stellen zit nogal een verschil. Meedenken kun je vrijwillig aanvragen, onder toezicht stellen klinkt niet erg vrijwillig. En soms is het ook maar goed dat het niet vrijwillig is. Ik heb het idee dat jij in elk geval allergisch reageert op ots, het gevaar dat ze de foute beslissingen nemen is voor jou een feit en geen mogelijkheid. Kun je hier nog wel zo objectief naar kijken dat je het toe kunt geven als het een verstandige beslissing blijkt te zijn?
Ergens ga ik ervan uit dat Laura zich prima zal redden, die paar dagen in eenzaamheid..pfff fluitje van een cent, eenmaal aan wal wordt ze nu over de hele wereld warm onthaald want wie kent haar niet onderhand, slapen kan ze ook wel als ze in een haven ligt, kortom we moeten niet zeuren. En toch vind ik het een wijs besluit dat die plannen even uitgesteld zijn om te zien of het verantwoord is om Laura te laten gaan. Als vader en dochter niet over een nacht ijs zijn gegaan en overal goed over nagedacht hebben mag de raad en dergelijke ook de gelegenheid krijgen er goed over na te denken.

Tsjor

Ja, ervaringsdeskundugen zijn het prettigst om te raadplegen, helaas zijn er weinig 13-jarigen die alleen de wereld rondzeilden ..., dus welke ouders kunnen daar over meepraten... En als deze ouders deskundigen geraadpleegd hebben, komt dat toch ter sprake tijdens de rechtzaak en zal dat ook meegewogen worden, lijkt me, zij kunnen ook mensen laten opdraven. Meedenken is iets anders dan OTS aanvragen, dat heb je me nergens zien zeggen. Dat dit een heel andere situatie is dan je kind een nacht ergens laten slapen lijkt me toch wel helder. Enne, als 'ervaringsdeskundige' kan ik zeggen dat jongeren niet altijd in kunnen schatten hoe het is om lang van huis weg te zijn en dat je dat ook als ouders niet in kunt schatten, ik ben voor verrassingen komen te staan. Ik blijf met de vraag zitten of een kind van 13 kan inschatten hoe het is om 2 jaar lang alles van thuis te missen, je ouders, je vrienden, je omgeving, het klimaat, het eten waar je aan gewend bent, de feestdagen en verjaardagen niet mee kunnen vieren etc. In mijn hoofd speelt iets anders: dat vader heeft gezegd dat ze voor een bepaalde datum weg moet omdat ze anders geen record meer kan vestigen...

Tsjor

"Hoe zou de uitspraak van de raad, inclusief psychologisch rapport eruit kunnen zien, waardoor het meisje (inmiddels 14) toch aan haar zeiltocht kan beginnen?"

1. Ja, ze kan. Want.....

Of 2. Nee, ze kan niet. Want....

Begrijp deze vraag niet zo goed, eerlijk gezegd.

"Stel dat Mirjam gelijk krijgt met haar voorspelling. (...) Stel dus dat de Raad denkt dat de zeiltocht niet goed kan gaan. (...) Wat dan?"

Ik heb geen rechten gestudeerd, maar ik stel me zo voor dat het dan niet doorgaat.

"Stel dat de vader inderdaad die arrogante man is waar Starry hem steeds voor houdt."

Ho ho. Even iets gladtrekken hier. Ik beweer niet dat de man arrogantie als algemene karaktertrek bezit. Ik constateer wel dat hij aangaande dit onderwerp een op naïviteit gebaseerde arrogantie vertoond heeft. Nuanceverschil misschien, maar toch.

"Dan moet ze dus niet meer bij die vader blijven wonen.

Hoezo niet? Een arrogante vader is toch niet per definitie een ongehoorzame vader? Zijn arrogantie betreft niet het te rooskleurig inschatten van zijn kind. Zijn arrogantie betrof de verkeerde inschatting dat iedereen hem in deze wel op zijn blauwe ogen geloven zou, zonder enig onderzoek.

Vooralsnog vond de rechtbank dat er geen enkele reden was te constateren dat vader zijn kind verwaarloost. Integendeel.

Waar jij je volgens mij op blindstaart is op 'de waarheid'. Die lijkt zo 100% vast te staan, dat alles wat die 'waarheid' ondermijnt onderuit gehaald moet worden. Maar ik sta er dus anders in. Voor mij heeft deze kwestie geen waarheid. Nog niet tenminste.

Ik ga ervan uit dat de rechtbank op een onbevooroordeelde manier zal wikken en wegen. Dat is namelijk te taak van justitie. Dat sommigen hier ernstig twijfelen aan de blinddoek en de weegschaal van Vrouwe Justitia, dat kan ik niet helpen.

Slaap

Ja, sorry, ik gooi het er opnieuw tussen. Hoe belangrijk is slaap en in hoeverre is dat een serieus ingrediënt in dit verhaal?

Overigens...

... ga ik er in mijn reactie op Tsjor dus even vanuit dat de rechter blindelings het eindoordeel van de raad zal opvolgen. Ik heb geen idee of dat ook zo is natuurlijk.

Allergie

Ja, ik reageer inderdaad nogal allergisch op OTS, ook al zijn er situaties waarbij ik een OTS ondersteun en zelfs en uithuisplaatsing. Maar die situaties leken in geen enkel opzicht op deze situatie. Waar ik allergisch op reageer is een te rooskleurige voorstelling van wat een OTS inhoudt en wat een eventuele gezinsvoogd kan doen. Zoals in deze situatie, de voorstelling dat het zou gaan om een onafhankelijke deskundige die onderzoek kan doen op basis waarvan een objectieve beslissing kan worden genomen. Die voorstelling klopt niet om de hele simpele reden, dat derden, en zeker de overheid, veel minder risico kunnen nemen dan ouders doen (en gelukkig maar). Het is niet voor nies dat in Nederland zoveel kinderen gesloten geplaatst worden: je weet maar nooit wat er gebeurt.... En dat is ook zo.

Tsjor

Reina

'Meedenken is iets anders dan OTS aanvragen, dat heb je me nergens zien zeggen.' Nee, maar je ondersteunde de uitspraak van e rechter met de stelling dat je het zelf wel prettig zou vinden als er mensen meedenken. De vorm waarin dat meedenken nu is gegoten is een OTS.

'...dus welke ouders kunnen daar over meepraten.... Ik weet het niet, ik in elk geval niet, het gaat mij nu even om de ruimte die ouders volgens mij nodig hebben om -als het moet in het belang van het kind- vreemde stappen te zetten en ongewone dingen te doen. Ik kan me wel voorstellen dat de ouders van Laura en Laura zelf veel meer mensen kennen die zeilen in welke vorm dan ook. Op zee worden kinderen geboren, leren ze kruipen, praten, lopen etc. Heeft niemand dan die reportage gezien van het gezien met drie of vier kinderen die net terug waren van een wereldzeilreis? Ik neem aan dat zulke mensen elkaar ontmoeten en met elkaar praten en heel veel meer verstand hebben van risico's etc. dan wij.

Dus ook hiervan: 'Ik blijf met de vraag zitten of een kind van 13 kan inschatten hoe het is om 2 jaar lang alles van thuis te missen, je ouders, je vrienden, je omgeving, het klimaat, het eten waar je aan gewend bent, de feestdagen en verjaardagen niet mee kunnen vieren etc. Een normaal kind niet en die zal dat ook niet spontaan uit zichzelf vragen.

'In mijn hoofd speelt iets anders: dat vader heeft gezegd dat ze voor een bepaalde datum weg moet omdat ze anders geen record meer kan vestigen...' Dat het bij bijzondere kinderen om pushende ouders zou gaan is een van die vooroordelen die psychologen er graag ingooien. Bij gebrek aan kennis en interesse.

Tsjor

Want

Ja oké maar dan meot je 'want wel invullen, Starry En je realiseren wat voor risico's de raad dan neemt.

Tsjor

Tsjor

Ik kan nu weer mijn reactie op jouw reacties gaan geven, maar dat lijkt me weinig zinvol We kijken anders tegen de situatie aan, zal te maken hebben met onze ervaringen en verwachtingen en daarom zullen we er anders tegenaan blijven kijken, daar is ook niks mis mee.