Zeiltocht om de wereld als 13-jarige
Vol ongeloof las ik dit artikel:
http://frontpage.fok.nl/nieuws/115562/-13-jarige-gaat-solo-zeilen-rond-wereld.html
Ik kan niet begrijpen dat een ouder dit toestaat aan een 13-jarig kind! 2 jaar lang onderweg. Natuurlijk kan een kind heel handig en slim zijn, maar dit doe je toch niet?
Ik citeer vader: "Ik hoop dat ik mijn dochter over 2 jaar als een jong volwassene weer in mijn armen kan sluiten".
"Als er wat is kan ze mij altijd bellen, binnen een dag kan ik al bij haar zijn"
Binnen een dag kan zijn dochter al dood zijn!
(deze citaten staan niet in bovenstaande artikel maar in de AD van afgelopen zaterdag)
Echt onvoorstelbaar!
Nasha
"Ik constateer volgens mij alleen maar dat er erg wordt gefocust op 'wat meisjes van dertien gemiddeld doen en willen'."
Valkuil lijkt me om van de weeromstuit dan maar te gaan focussen op de unieke eigenschappen van het wurm en haar welhaast bovenmenselijke krachten te gaan toedichten.
Starry?
Dat was geen uitspraak van mij geloof ik?
Tis niet opgelost
De rechter heeft het probleem afgewenteld in de richting van de 'deskundigen'. Daarmee is er geen oplossing. Want die moeten nu gaan beoordelen of Laura in staat is tot deze zeiltocht. Dat levert verschillende moeilijkheden op.
-Ten eerste zijn pedagogiek en ontwikkelingspsychologie qua empirisch gefundeerde wetmatigheden zulke boterzachte disciplines, dat ze eigenlijk de naam wetenschap niet waardig zijn. Dat is ook lastig, dubbelblind onderzoek naar de ontwikkeling van kinderen is niet eenvoudig, bijvoorbeeld. Daar vloeit uit voort dat van de beoefenaars van deze disciplines moeilijk adequate voorspellingen kunnen worden verwacht. Geen wetmatigheden, dan geen voorspellingen. Vandaar de klacht van sommigen dat volgens deze 'deskundigen'elk gedrag te interpreteren valt in de richting van één of andere scheefgroei. Het is dus al lastig om met dit soort 'deskundigen' te gaan beoordelen of deze puberella wel of niet weg kan zeilen.
Dan nog het evenement op zich. Solozeilen over zulke afstanden is per definitie een ongewone bezigheid, die, zo heb ik begrepen, licht kan leiden tot extreme ervaringen die maar weinig algemeen zijn. Dus ze gaat vermoedelijk dingen meemaken waar verder weinig ervaring mee is. Met eventuele ervaringskennis over "de gemiddelde dertienjarige" valt dat dus ook helemaal niet te behappen.
Als ik de rechter was, had ik een zeezeilclub benoemd om hierover te beslissen, geloof ik. En zou ik het in geen geval aan ontwikkelingspsychologen en pedagogen overlaten.
Mijn ergernis zit er nog steeds in dat er wordt ingegrepen en aan kinderbescherming wordt gedaan met een setje pretenties die werkelijk nergens op slaan. Men is helemaal niet in een positie om het beter te weten dan de vader, die wel uitgebreide zeilervaring heeft en bovendien dit kind in allerlei situaties heeft kunnen observeren. Kom daar eens om, bij de eerdaags aandravende 'deskundigen'.
Als het mijn kind was, ik zou zeggen: je laat het uit je hoofd tot ik niet meer bij machte ben om je tegen te houden, dat is als je de stemgerechtigde leeftijd hebt. Maar dat wil niet zeggen dat ik vind dat de kinderbescherming nu op een juiste manier bezig is. Of dat de rechter er nu verstandig aan heeft gedaan om het aan de -gogen over te laten.
Starry
Ik was het die schreef:
"Ik constateer volgens mij alleen maar dat er erg wordt gefocust op \'wat meisjes van dertien gemiddeld doen en willen\'."
"Valkuil lijkt me om van de weeromstuit dan maar te gaan focussen op de unieke eigenschappen van het wurm en haar welhaast bovenmenselijke krachten te gaan toedichten."
Nogmaals, laten we er geen definitie-kwestie van maken. Ik bedoel met 'uniek' nadrukkelijk niet 'fantastisch', 'geweldig' of 'vreselijk getalenteerd' of 'met bovenmenselijke krachten' of wat dan ook maar. Ik bedoel alleen dat ze nadrukkelijk NIET is/doet/wil wat het gemiddelde meisje van dertien is/doet/wil. Daar hangt dus geen enkel waarde-oordeel aan.
Je m'excuse, ijsvogeltje bedoelde ik
Inderdaad Nasha, het was een citaat van IJsvogeltje. Jouw naam was haar titel, dat haalde ik door malkander
Reina
"Ik laat die beoordeling liever over aan mensen die zich er echt in kunnen verdiepen." Dat kan ik me voorstellen als het gaat om de vraag of onze beoordeling doorslaggevend moet zijn (en dan bedoel ik ons als medeburger, discussiënrenden, bemoeienden, buurvouwen etc. Dan is het beter om deskundigen daarnaar te laten kijken, alhoewel ik nog maar weinig deskundigen gezien heb die iets weten van omgaan met bijzondere kinderen.
Maar zou je dat ook zo rustig zeggen als die beoordeling komt in de plaats van jouw oordeel als ouder over je eigen kind? en zo ja, welke beslissingen laat je dan over aan deskundigen en welke wil je dan toch nog graag zelf nemen? Wat voor ontbrekende deskundigheid verwacht je dan van die deskundigen, waardoor je jouw beoordeling als ouder over je eigen kind opzij zou willen zetten?
Tsjor
Nasha 1ste
Wat je beschrijft van je zoontje is vrij standaard. Ik begrijp dat je niet weet hoe het anders kan zijn. Gelukkig maar voor je, want het brengt echt andere vragen met zich mee dan het omgaan met simpele kinderdromen.
Tsjor
Dit komt bij het meisje niet out of the blue
Als het mijn dochter was die nu ineens een solo zeiltocht zou willen gaan maken, dan wist ik het wel. Gaat mooi niet door, focus je eerst maar eens op wat dat inhoudt, kun je überhaupt wel zeilen, enz.
Dit meisje heeft een zeilachtergrond, ze heeft veel meer gezeild en daarin meegemaakt dan wij hier bij elkaar kunnen dromen. Dit komt niet uit het niks opzetten, dit is een misschien wel natuurlijk vervolg op wat al eerder is gebeurd. Dan zijn er behoorlijk wat deskundigen die menen dat het allemaal wel meevalt, die omschreven hebben wat zo'n tocht inhoudt, (zie de video van die Klaas Jan), die uitleggen dat het allemaal zo eenzaam niet is, dat zeezeilers een heel eigen community zijn, waar zij direct in wordt opgenomen als ze aanlegt, dat er veel zeilers met kinderen zijn (geen Nederlanders waarschijnlijk) waar zij direct aansluiting bij vindt. Enz. enz. De langste trip duurt geloof ik twee tot drie weken, en ze vaart een route met vrijwel uitsluitend goed weer. Volgens ervaringsdeskundigen is dat zelfs voor een meisje van dertien allemaal goed te doen, mits dat meisje van wanten weet. En volgens degenen die haar kennen weet zij van wanten.
Dus de argumentatie "nou als mijn dochter dat wilde, dan zou ik wel..." gaat helemaal niet op. Niemand kan zich daar in verplaatsen behalve de personen die het aangaat zelf.
Ik sluit me dan ook aan bij degenen die stellen dat dit nu wel zal beteken dat het niet doorgaat, en dat het nog wel eens erger kan worden voor Laura ook. Een OTS waar van alles bij gesleept kan gaan worden, zoals die persoon op tv, hoe heetíe, bij de vervangers van Pauw en Witteman al hintte. Voor de normale, naïeve mensen lijkt dit wellicht erg overdreven, voor degenen die al dan niet uit eigen ervaring spreken klinkt dit erg herkenbaar en plausibel. Het verhaal van Tsjor is echt niet uit de lucht gegrepen.
Ik noemde het al eerder wereldvreemd, naïef is misschien een beter woord, dat Laura en haar vader deze commotie niet hadden voorzien. In dit klimaat in Nederland moet je idd je nek niet uitsteken, alles wat een beetje anders is dan gemiddeld is al verdacht, daar bestaat geen coulance meer voor lijkt het.
Gaan als een dief in de nacht is iets wat ik hen beslist had aangeraden.
Oh ja
Vorig berichtje zou ook voor Starry Night kunnen gelden. Ik had een kind met een hobby. Dacht ik. Maar plotseling zag ik iets anders. Geen kind met een hobby, maar een kind dat echt anders is. Zo sterk zelfs, dat ik dacht: dit is niet mijn kind. Vanaf dat moment ben je geen opvoeder meer in de klassieke betekenis van het woord, maar moet je keihard rennen om je kind bij te benen.
Die ervaring is voor mij tamelijk heftig en ingrijpend geweest. Bij mijn andere kinderen heb ik dat nooit zo gehad en die hadden ook hobbies en ambities en kinderdromen. Maar nooit dat vervreemdende effect dat een bijzonder kind bij jou als ouder oproept. Het besef dat het kind zo helemaal zichzelf is, zo anders dan wat jij denkt, zo volstrekt gaaf in alles wat het kind doet en beslist, maar ook zo volstrekt vreemd. Maar dat wil niet zeggen dat een vreemde dan maar over mijn kind mag gaan beslissen. Het is dan wel niet mijn kind. Maar ik weet zeker dat het ook niet het kind is van Micha de Winter of van Stefan Pont of, nou ja, wie er dan ook maar een papiertje aan de muur heeft hangen. Want het is wel mijn kind.
Tsjor
Ijsvogeltje
Wat ik constateer is dat de neiging bestaat door te slaan in standpunten. Je hebt dus in mijn ogen gelijk als je stelt dat er gefocust wordt op 'wat meisjes van dertien gemiddeld doen en willen'. En hoewel ik, noch mijn dochter van 12, op enigerlei wijze uniek zijn, ook wij herkennen ons vaak totaal niet in wat 'men' doorgaans als gemiddeld en dus wenselijk beschouwt.
Tegelijkertijd constateer ik echter dat als tegengeluid (en dan doel ik niet specifiek op jou, Hugo Borst hield bijvoorbeeld gisterenavond een bevlogen betoog op tv) het uniek zijn iets heiligs krijgt, waar vooral geen vraagtekens bij gezet mogen worden of zelfs maar kritisch naar gekeken mag worden.
Frappant beeld vond ik een mevrouw die zich in het jeugdjournaal in het gesprek met Laura mengde. Ze vond haar duidelijk stoer, steunde haar ("lap je de leerplichtambtenaar aan je laars?" "Vind ik ook." "Eigen risico, hè?") en eidigde toen zeer verrassend met: "Nou, ik heb het gelezen en wij zeiden allebei: blij dat het onze dochter niet is."
Kortom: het moet kunnen, wie dat niet vindt is bekrompen, het meisje is uniek, ze kan het, de zee is véél minder gevaarlijk dan het land. Maar toch wel lekker dat het een ver-van-mijn-bed-show is waar we vanaf een afstandje allemaal een mening over kunnen hebben.
Ach nasha...
dromen van dolfijnentrainer en profvoetballer... Idd, vrij normaal eigenlijk. Wat het minder normaal zou maken is als hij daar alles voor opzij zette, al zijn geld spaardde, de hele dag voetbalde, maar dan ook echt de hele dag en altijd maar door. Naar die trainingsbijeenkomsten ging, echt goed was (want dat hoort er natuurlijk ook bij), altijd met zijn vader mee ging naar de training kijken, zichzelf constant opdrong bij de voetballers, en altijd en altijd maar trainde, doorgedrongen was tot het eerste elftal van de jonge spelers. Stel dat dat zo zou zijn, en hij zou in een opvanggezin moeten omdat hij in de buurt van zijn club moet wonen, omdat er elke dag getraind wordt. Out of the blue doe je dat niet, maar als je daar als moeder al vanaf dat het wurm kan lopen mee geconfronteerd wordt, merkt dat het in zijn ziel zit, dan doe je dat wel. Of je gaat mee verhuizen, nog gekker misschien wel, het hele gezin verpotten omdat het jochie moet spelen...
Maar in jouw normale voorbeeld denk ik niet dat het te vergelijken is, nasha. Bovendien komt dit meisje uit een zeilgezin, ze is op het water geboren, en heeft heel veel gevaren. Voor haar is waarschijnlijk iets gewoon en normaal wat voor ons onvoorstelbaar is. Dat kun je niet vergelijken en ook niet laten beoordelen door deskundigen met een 'normaal' referentiekader.
Zie, dat bedoel ik nou anders
Ik zie het zo helemaal niet, het was nog niet bij me opgekomen. Zo de waard is vertrouwt hij zijn gasten, zou het zoiets zijn bij al die veroordelende tegenhouders? Niemand kan het zich voorstellen, dus er zal wel iets anders achterzitten?
Tsjor
Ik betwijfel niet dat dit meisje uniek is. Wederom gevaarlijk vanaf de zijlijn: ze komt absoluut over als een zeer bevlogen meisje dat tegelijkertijd (héél belangrijk) het hoofd koel houdt en kalmer en volwassener op alles lijkt te reageren dan haar omgeving. Dat ze stressbestendig is kan al in haar dossier worden bijgeschreven volgens mij. Dat ze een ervaren zeilster is staat volgens mij ook buiten kijf.
Ze had alleen veel eerder een aanvraag moeten indienen en zich bovendien minder arrogant (dit geldt nog meer haar vader) moeten gedragen in deze. Het uitgangspunt had veel meer moeten zijn: ik wil dit graag, maar begrijp dat ik eerst wel hard zal moeten maken dat ik dit echt kan en niet voetstoots kan aannemen dat iedereen dat wel blindelings geloven zal.
Ik vind de motivatie 'ouders weten dat het beste' klinklare en niet te bewijzen nonsens, waar terecht beperkt gewicht aan gehangen wordt. Net zo'n fabel als het 'aangeboren moederinstinct'.
Starry, hoezo arrogant
Is het arrogant als je denkt dat je iets kan? Als je aangeeft dat je iets kan? Moet je het dan eerst onderdanig vragen, en aan wie dan?
Ik word daar zo moe van, van die instelling.
Nogmaals, ik vind het naïef van ze, dat ze in dit klimaat van bemoeizucht en betweterigheid gedacht hebben dat ze ermee weg konden komen, dat het volkomen normaal zou lukken...
Arrogant
"zich bovendien minder arrogant (dit geldt nog meer haar vader) moeten gedragen in deze." Hm, sommige mensen kunnen mij niet arrogant genoeg zijn. Ze zijn er vanuit gegaan dat ze aan niemand verantwoording hoeven af te leggen, neem ik aan. De leerplichtambtenaar kan immers tevreden zijn: het is uitgelegd, ze gaat wereldschoollessen volgen in die tijd. Klaar. Als die ambtenaar dan besluit om jeugdzorg erbij te halen, wil dat niet zeggen dat ze iets uit te leggen hebben. Waarom? Waarom moet ze aantonen dat ze het wel kan aan mensen die zelf geen verstand hebben van zeilen? Die kunnen dat toch helemaal niet beoordelen? Ik ga over een paar weken iets ongebruikelijks doen. Dan ga ik toch niet aan Jan en Alleman op aanvraag aantonen dat ik dat wel kan. Nee hoor, ik ben zo arrogant om aan te nemen dat ze daar maar vanuit moeten gaan. Het is namelijk verder hun zaak niet. Vergeet niet dat dit begonnen is als een simpele leerplicht aanmelding.
Tja, normaal
om te dromen van dolfijnentrainer of profvoetballer, maar net zo'n illusie als denken dat je als 13-jarige de wereld rond kan zeilen....het is een kinderdroom en niet meer dan dat....en dat ze al kan zeilen, ja en?
Ach nasha...
ergens van dromen, en iets doen zijn twee verschillende dingen...
Tja mirreke
dat valt nog te bezien
Ingrijpen
Ik vind het persoonlijk een idioot plan en mijn kinderen zouden zeker niet voor hun 18de in hun eentje de wereld rond mogen zeilen. Ik zet ook vraagtekens bij de vader waarvan ik inderdaad het idee heb dat het record voor hem ook heel belangrijk is. Maar dat ben ik en dat is mijn persoonlijke mening. Laura en haar vader hebben een andere mening en dat is hun goed recht.
Ik vind het een hele kwalijke zaak dat de overheid blijkbaar zover wil ingrijpen in het persoonlijke leven van mensen dat ze zich menen te kunnen veroorloven een waarde oordeel hebben over dit soort dingen. Ik vind dat vele malen zorgelijker dan een meisje wat alleen de wereld om wil zeilen. Toch idioot om zoveel gemeenschapsgeld te verspillen aan dit soort zaken en dat kind zelfs deels nog onder toezicht stellen alleen omdat zij en haar ouders een andere levenswijze hebben.
Ik ben erg bezorgd om het steeds verder ingrijpen van de overheid in het gezinsleven en het steeds grotere waardeoordeel wat hier boven hangt. Ik vind het een groot goed dat je in Nederland zelf mag beslissen of je bijvoorbeeld je kinderen inent of niet.
De leerplicht vind ik ook al een kwalijke zaak. Jammer dat thuisonderwijs niet is toegestaan. Ook dat grijpt mij al veel te ver in de keuzevrijheid van mensen.
Ik vind het verder geen goed plan dat dit meisje alleen de wereld om gaat zeilen maar dat doet er verder niet toe. Wat mij betreft is dit een zaak tussen het meisje en haar ouders.
Maylise
Wel mee eens
dat er vast wel ergere zaken in Nederland zijn waar men zich mee "moet" bemoeien, maar op zich vind ik het niet heel verkeerd dat hier is ingegrepen....Als ze was gegaan en er zou onderweg iets heel erg gebeurd zijn, dan had iedereen hier geroepen, had de overheid niet moeten ingrijpen....
Bastet
Dat begrijp ik ook wel. Het Tjeukemeer kwam spontaan op
Tsjor
Ik vind je reactie erg flauw. Een 13 jarige voetbalt nog niet tegen een vet salaris bij een topclub, hij of zij kan gescout worden door een goede club en mag als hij érg veel geluk heeft met de jéugd van die club voetballen. Ik misgun geen enkel kind de mogelijkheid om zijn of haar talent te ontplooien. Ik vind het echter nogal een verschil of je in clubverband, of samen met een trainer met dat talent bezig bent of totaal alleen met niet meer dan technisch vernuft aan boord.
Ik vind het zo grappig. Als we het hier over drank hebben is iedereen het er over eens dat kinderen daar niet aan mogen beginnen, het liefst nooit, maar als het even kan niet eerder dan 21 jaar, die hersentjes tenslotte... Een kind van 13 die haar slaap moet verdelen in hazeslaapjes is niet erg blijkbaar. Naast de risico's waar je meer of minder ingewikkeld over kunt doen, lijkt het me niet de meest gezonde manier van leven voor zo'n jonge puber. Eén maand is te overzien, maar 2 jaar?
Ik heb de afgelopen week een paar punten gehoord:
- pubers zijn amper vertegenwoordigd in het zeezeilwereldje
- voldoende slaap pakken is een hele kunst
- hoe blijf je eronder als er geen wind is?
Dat laatste punt verraste mij wel eigenlijk. Ik zag storm als een groter risico. Als ze gaat ben ik benieuwd hoe ze dat zal ervaren.
Millenia
Men is helemaal niet in een positie om het beter te weten dan de vader, die wel uitgebreide zeilervaring heeft en bovendien dit kind in allerlei situaties heeft kunnen observeren. Kom daar eens om, bij de eerdaags aandravende 'deskundigen'.===
Programma's als Idols, X Factor, Holland got Talent leren ons dat ouders hun kinderen soms in blinde oudertrots stimuleren, terwijl iedere buitenstaander ogenblikkelijk ziet dat de kunsten van kindlief zwaar onder de maat liggen. En maar huilen en klagen dat de deskundigen er geen verstand van hebben...
Slaap
>> Een kind van 13 die haar slaap moet verdelen in hazeslaapjes is niet erg blijkbaar< <
Toen ik jaren geleden met oudste bij de huisarts zat vanwege zijn nachtelijk hoestbuien en ik medicatie (pufje) kreeg voorgeschreven waar de geschriften over meldden dat het de groei kon vertragen, merkte ik dat fijntjes op....Waarop de huisarts mij vroeg: wil je dat hij minder snel groeit door medicatie, waardoor hij wel gezondere longen overhoudt, of wil je dat hij minder snel groeit door een tekort aan slaap?
Je hebt je slaap dus heel hard nodig, ook voor het groeien....zo fijntjes als ze er nu uitziet, zo zal ze dan lang blijven....enne hoe zit dat met de puberteit? Menstruatie?
Maylise
Toch idioot om zoveel gemeenschapsgeld te verspillen aan dit soort zaken en dat kind zelfs deels nog onder toezicht stellen alleen omdat zij en haar ouders een andere levenswijze hebben.
Dit vind ik geloof ik het meest onbelangrijke aspect van de hele zaak. Als Laura's Guppy ergens op een oceaan wordt gekaapt wordt er ook overheidsgeld 'gemorst', want dan moet ze gered worden. Zo blijft het.
En wat dat onder toezicht stellen betreft, nu zien veel mensen het nut er blijkbaar niet van in, maar als ouders op een ander vlak vreemde beslissingen nemen vanwege hun levensvisie wordt er weer geroepen dat er eerder ingegrepen had moeten worden. Het is nóóit goed.
Dat je leerplicht kwalijk vindt begrijp ik niet goed. Wat is daar mis mee? Of bedoel je schoolplicht?
Maylise
Eens, helemaal eens! Het gaat er niet om of het mijn keuze wel of niet zou zijn, het gaat erom dat het niet andermans zaak is. Ook niet die van de overheid.
En dat het een gevaarlijk precedent is wat hier is geschapen, al is het onder het mom van nog meer onderzoek doen. Nu is een groot deel het eens met deze uitspraak, maar wat als het wat dichter bij huis komt?
Ik vind het een hele enge tendens.
Gezond verstand...
De mensen die zich de komende maanden over dit probleem moeten gaan buigen en een antwoord klaar moeten hebben,zijn niet zomaar de eerste de beste.Rechters,jeugdzorg enz...stuk voor stuk ervaren lui die dagelijks met probleemsituaties in aanraking komen.Ze zullen zeker en vast niet over één nacht ijs gaan.Hun grootste bekommernis is om te achterhalen of dit 13 jarig meisje inderdaad in staat is om zo'n tocht aan te kunnen.Het gaat hen helemaal niet om het avontuur dat dit kind zo graag wil tegemoet gaan of het ene of andere record breken.Het gaat hier om haar welzijn en gezondheid.Oké,de ouders menen te weten dat hun dochter dit wél zal aan kunnen,maar vergeten ze niet dat er nog zovele dingen komen bij kijken.Het gaat hier niet zomaar om een plezierreisje van een paar kilometers.Er kunnen zoveel onverwachtte hindernissen opduiken en de vraag is maar of de ouders zich wel realiseren of een kind van 13 in nood,haar gezond verstand er kan bijhouden die moment.En dàt bedoel ik nu met realistisch zijn!
"dat gebeurt mij niet"
Mirreke: "En dat het een gevaarlijk precedent is wat hier is geschapen, al is het onder het mom van nog meer onderzoek doen. Nu is een groot deel het eens met deze uitspraak, maar wat als het wat dichter bij huis komt? "
De rotsvaste overtuiging is volgens mij: dat gebeurt mij niet. Zie ook de reacties in dit draadje. Zulke gekke dingen zouden wij nooit doen, denkt men dan. Wat overdreven dat je je er druk om maakt. Totdat het je overkomt, uiteraard.
Ik zat vandaag een beetje na te denken over het accepteren van andermans opvoedmethodes. Op dit moment zijn hier in de buurt kleine jongetjes die meedoen aan de Ramadan. Ik zou dat nooit toestaan. Ik woon in een gebied waar slecht geent wordt i.v.m. religieuze overtuigingen. Ik zou me nooit door religie van dit soort zaken laten weerhouden, daar is meer voor nodig. Waarom wordt dit wel zonder meer maatschappelijk geaccepteerd?
De meest gehoorde reden in mijn omgeving is: een kind moet toch naar school. Maar volgens mij is dat juist een slecht argument, want bij mijn weten is Nederland een van de weinige landen die de leerplicht aan schoolplicht koppelt.
Aan m.lavell
...Waarom is het woord van de ouders niet genoeg?
Omdat dit woord heel vaak ook niet genoeg is,daarom!Waarom denk je dat er zoveel kinderen door de jeugdbescherming worden opgevolgd,uit huis geplaatst enz...?Kinderen die door toedoen van hun ouders in probleemsituaties terecht komen.De meesten van die ouders zijn zich er niet eens van bewust dat ze niet goed bezig zijn.Ik krijg meer en meer de indruk dat het hier gewoon te doen is om in de belangstelling te staan,iets te doen wat nog nooit eerder een 13-jarige heeft gedaan.Zelfs al zou dit meisje genoeg ervaring hebben,dan nog is dit geen leeftijd om aan zo'n gevaarlijke tocht te beginnen,punt uit!
Kaaskopje
Schoolplicht bedoelde ik inderdaad en niet leerplicht. ik ben tegen schoolplicht niet persé tegen leerplicht.
Ja, als Laura in de problemen raakt dan zal ze inderdaad gered moeten worden. Nu ben ik niet thuis in dit wereldje dus ik vraag me af hoe dit gebeurd met andere zeilers die in problemen raken als ze zich in internationale wateren bevinden. Het lijkt me niet dat de Nederlandse marine daar voor uitrukt. Misschien ook wel hoor, ik heb er geen verstand van. Maar in elk geval dezelfde methode als nu gebruikt word zal dan ook voor Laura gebruikt worden. In elk geval zal dat even veel gemeenschapsgeld kosten als voor een andere volwassen zeiler. Ze hoeft toch geen speciale behandeling? Mensen doen constant stomme dingen die geld kosten (naar gevaarlijke gebieden afreizen, roken, zuipen, zich vol eten, gevaarlijke sporten) dus dat hoort er nou eenmaal bij.
Misschien is er hier een zeezeiler die weet hoe dat soort dingen gaan?
In elk geval heeft Laura geen andere behandeling nodig die duurder is dan andere zeezeilers.
Maylise
