U zeggen tegen moeder
Eerder deze week bij een bezoek aan een dierentuin met mijn kinderen ving ik op dat een ander kind haar moeder met u aansprak "mama, zag u hoe die olifant met zijn slurf heen en weer ging?" en gisteren op bezoek bij de nieuwe buurvrouw met 2 jonge kinderen hoorde ik de buurkinderen ook "u" tegen hun moeder zeggen. Is dat terug van weggeweest? Zijn er weer meer jonge moeders die zich met "u" laten aanspreken door hun kinderen? Ben nieuwsgierig.
Peiling
Mijn kind spreekt me aan met:
ben heel benieuwd naar wiens kind de ouders aanspreekt met ‘anders’ en zo ja hoe dan
Hier gewoon jij maar ik ben lid van een kerk en ken vele ouders wiens kinderen u zeggen.
Ik ken hier in de omgeving echt helemaal geen enkel kind dat de eigen ouders met u aanspreekt. Ik vind het ook heel afstandelijk overkomen.
Ik spreek mijn eigen ouders aan met je/jij en zou het gek vinden als ik mijn kind u tegen mijzelf zou laten zeggen.
absor schreef op 28-10-2022 om 10:28:
ben heel benieuwd naar wiens kind de ouders aanspreekt met ‘anders’ en zo ja hoe dan
Voornaam? Ik ken verschillende volwassen mensen die dat doen. in combinatie met je/jij, dat dan wel.
Ouders die met ‘die’ aangesproken willen worden, zijn er waarschijnlijk nog niet (veel).
Ik heb mijn ouders altijd getutoyeerd en mijn kinderen mij ook. Ik ken ook geen gezinnen waar het anders gaat.
Nee hier niet, bij kinderen/kleinkinderen ook niet. In het blog van Teunie (erg gereformeerd) kun je lezen dat "u" in hun gezin wel gebruikelijk is. Ik vind het afstand scheppen. Overigens stel ik wel prijs op 'mam'. Ik vind het noemen van mijn voornaam prima als mijn schoonkinderen het doen, maar eigen kinderen liever 'mam'...Vind ik exclusiever, ze hebben tenslotte maar één mam 
absor schreef op 28-10-2022 om 10:28:
ben heel benieuwd naar wiens kind de ouders aanspreekt met ‘anders’ en zo ja hoe dan
Hier gewoon jij maar ik ben lid van een kerk en ken vele ouders wiens kinderen u zeggen.
Mijn kinderen zeggen you tegen mij maar dat telt vast niet voor deze poll 
Onze kinderen zeggen je/jij. Zelf zeg ik nog steeds u tegen mijn ouders, dat zit er aardig ingebakken. Al vinden mijn ouders het denk ik niet eens erg als ik je zou gaan zeggen. Het grappige is dat onze kinderen je/jij tegen onze ouders zeggen, terwijl ik dat zelf niet doe.
Ainne schreef op 28-10-2022 om 10:41:
[..]
Mijn kinderen zeggen you tegen mij maar dat telt vast niet voor deze poll
Jammer dat Nederland niet zo'n woord kent. Dan waren we gelijk van dat vervelende verschil tussen 'u 'en 'jij' af.
Schemerlampje schreef op 28-10-2022 om 10:44:
Onze kinderen zeggen je/jij. Zelf zeg ik nog steeds u tegen mijn ouders, dat zit er aardig ingebakken. Al vinden mijn ouders het denk ik niet eens erg als ik je zou gaan zeggen. Het grappige is dat onze kinderen je/jij tegen onze ouders zeggen, terwijl ik dat zelf niet doe.
Mijn schoonzoon presteerde het zelfs om mijn schoonvader bij zijn voornaam te noemen. Ik stond me plaatsvervangend te schamen, maar hij verblikte of verbloosde niet 
Ik kom uit een jij- cultuur, zeg jij tegen mijn ouders en mijn kinderen zeggen ook jij tegen mij een mijn ouders. Aan de kant van schoonouders zien we in een zeer gedwongen u zeggen situatie. Iedere jij die ik er per ongeluk doorheen meng kan rekenen op een stevige preek.
Ik vind u afstandelijk maar als mensen er zo op gebrand zijn dat ik dat zeg dan doe ik dat.
Je/jij, ook tegen de oma's.
Vaak noemt ze me bij mijn voornaam ipv mama.
Herfstappeltaart schreef op 28-10-2022 om 10:46:
[..]
Mijn schoonzoon presteerde het zelfs om mijn schoonvader bij zijn voornaam te noemen. Ik stond me plaatsvervangend te schamen, maar hij verblikte of verbloosde niet
Hier is het opa/oma Voornaam. Dat is heel gebruikelijk, hoor ik in meer gezinnen. Soms ook opa/oma Plaatsnaam. Wij zeiden vroeger opa/oma Achternaam. Aangezien kinderen er meestal minstens twee van iedere soort hebben moeten ze ze toch van elkaar onderscheiden.
Mijn ouders spraken hun ouders aan met u. Ik deed dat ook, ook mijn ooms en tantes sprak ik met u aan. Ik doe dat nog altijd, gewoontegetrouw. Ik ben nu wel eens in de situatie die mijn kinderen tegen hun oudoom of -tante ‘je’ zeggen (die generatie stelt zich aan kinderen nu ook gewoon met de voornaam voor) terwijl ik nog uit gewoonte ‘u’ zeg 😂.
u zeggen schept niet per definitie afstand, net zoals jij zeggen niet per definitie een warme band schept.
Maar iedereen gaat toch uit van hoe ze het zelf beleven dus discussie hierover komt om de haverklap terug en men wordt het nooit eens.
U tegen ouders hoor je vaak in Vlaanderen, en ook in streng gelovige kringen. Ik ken geen enkel gezin in mijn omgeving waar dit gebeurt. Mijn kinderen zeggen ook jij en mam(a)/pap(a). Voornaam vind ik zelf niet leuk. Alle vrienden van de kinderen die hier vaak zijn gebruiken bij mij de voornaam en bij mijn man meneer 🤣. Mij kennen ze ook veel beter.
Tegen mijn vader zeg ik: Heit
geen kinderen, dus daar kan ik niets over zeggen
de zoon en dochter van mijn jongste zusje zeggen toch vaak Tante Friez
van mijn andere zus en broer zeggen bijna altijd Friez
