U zeggen tegen moeder
Eerder deze week bij een bezoek aan een dierentuin met mijn kinderen ving ik op dat een ander kind haar moeder met u aansprak "mama, zag u hoe die olifant met zijn slurf heen en weer ging?" en gisteren op bezoek bij de nieuwe buurvrouw met 2 jonge kinderen hoorde ik de buurkinderen ook "u" tegen hun moeder zeggen. Is dat terug van weggeweest? Zijn er weer meer jonge moeders die zich met "u" laten aanspreken door hun kinderen? Ben nieuwsgierig.
Peiling
Mijn kind spreekt me aan met:
Bijtje82 schreef op 04-11-2022 om 13:28:
[..]
Gewoon Geachte heer/mevrouw?
Lijkt me niet zo lastig.
Het probleem is dat er mensen zijn die dat niet willen omdat ze genderneutraal zijn. En daar is geen aanspreektitel voor. Sommige bedrijven proberen problemen hiermee te vermijden door heer/ mevrouw weg te laten maar wat ze dan wel moeten gebruiken als aanhef is dus lastig.
In mijn opleiding geleerd 'geachte heer De Boer' (of mevrouw) maar tegenwoordig op mijn werk moet het 'beste A. de Boer' zijn. Gelukkig nog wel 'u'. Bij vorige werkgever (commercieel) moest het met 'je' maar dat kon ik gewoon niet.
Voor mij is 'u' voor onbekenden/professioneel/ouderen/respect ivm functie e.d., en 'je' voor amicaal/bekenden/vertrouwd (niet respectloos)
Aanhef moet namelijk genderneutraal zijn tegenwoordig (vanuit wetgeving en/of beleid)
duizel schreef op 04-11-2022 om 14:04:
[..]
Het probleem is dat er mensen zijn die dat niet willen omdat ze genderneutraal zijn. En daar is geen aanspreektitel voor. Sommige bedrijven proberen problemen hiermee te vermijden door heer/ mevrouw weg te laten maar wat ze dan wel moeten gebruiken als aanhef is dus lastig.
Zie geregeld " Geachte lezer, " voorbij komen.
Herfstappeltaart schreef op 04-11-2022 om 13:30:
[..]
Lief bedoeld?? Ik vind het ronduit belachelijk.
Ze was pas 22 en dat was een beetje haar onder-elkaar-taal. Ze bedoelde het echt lief, dat zag ik. Alleen met patienten om je heen wat te amicaal en onprofessioneel, ongemakkelijk ook.
Ik was ooit bevriend met een collega, maar de omgang buiten werk was warm( maar nog steeds niet over de top populair), maar op het werk professioneel.
Ik doe dat hooguit met mijn eigen binnenste cirkeltje.
duizel schreef op 04-11-2022 om 14:04:
[..]
Het probleem is dat er mensen zijn die dat niet willen omdat ze genderneutraal zijn. En daar is geen aanspreektitel voor. Sommige bedrijven proberen problemen hiermee te vermijden door heer/ mevrouw weg te laten maar wat ze dan wel moeten gebruiken als aanhef is dus lastig.
Tja sorry, maar kan ik weinig mee.
duizel schreef op 04-11-2022 om 13:24:
ja volgens mij worden oom en tante nog steeds veel gebruikt.
2% heeft anders gestemd. Wat zullen ze daar dan bedoelen?
En wordt dat tante en oom dan gecombineerd met "je" of "u"?
Ik denk dat die 2% overig zoiets is als "wil mama" (ipv wil je / wilt u). Dat schijnt bijvoorbeeld in Friesland gebruikt te worden.
mijn kinderen spreken me altijd aan met je jij. U zeggen vind ik ongepast binnen een gezin.
Debbie85 schreef op 07-11-2022 om 12:12:
[..]
En wordt dat tante en oom dan gecombineerd met "je" of "u"?
Ik denk dat die 2% overig zoiets is als "wil mama" (ipv wil je / wilt u). Dat schijnt bijvoorbeeld in Friesland gebruikt te worden.
Hier (mijn familie) worden tantes en ooms aangesproken met je. Opa en oma ook. Maar dat zal niet overal zo zijn.
Maar als kinderen in Friesland aan hun moeder vragen om hulp bij het huiswerk vragen ze dan 'wil mama mij helpen met het huiswerk?'
Ipv 'Mama, wil je/ wilt u me helpen met het huiswerk?'
Dat gaat dan tegen mijn taalgevoel in hoor. Maar ik begrijp ook dat het anders voelt als je ermee opgroeit.
duizel schreef op 10-11-2022 om 04:59:
[..]
Hier (mijn familie) worden tantes en ooms aangesproken met je. Opa en oma ook. Maar dat zal niet overal zo zijn.
Maar als kinderen in Friesland aan hun moeder vragen om hulp bij het huiswerk vragen ze dan 'wil mama mij helpen met het huiswerk?'
Ipv 'Mama, wil je/ wilt u me helpen met het huiswerk?'
Dat gaat dan tegen mijn taalgevoel in hoor. Maar ik begrijp ook dat het anders voelt als je ermee opgroeit.
Dat gebeurt in Friestalige gezinnen. Ben zelf Nederlandstalig in Friesland opgevoed en wij zeiden 'wil je' tegen ouders. Maar mijn ex-partner is Friestalig opgevoed en daar was het altijd 'wol mem' oftewel 'wil mama'. Ik weet niet of dat bij alle Friestaligen zo is hoor.
