kaaskopje
04-01-2009 om 13:42
Te koop lopen met je bezit, mening, enz.
In het draadje over het zwembad vraagt Liora waarom even zo anoniem reageert, waarop een andere even zo als reactie geeft dat het in Nederland not done is om te pronken met je rijkdom (vrij weergegeven).
1. Is dat echt nog steeds zo?
2. Het feit dat je liever niets over je bezit zegt zegt meer over degenen die kritiek leveren dan over het feit dat je rijk bent.
Ik heb sowieso wat moeite met plotselinge 'even zo' reacties. We zijn hier al min of meer anoniem, waarom mag niemand weten wat voor mening je over bepaalde onderwerpen hebt?
Even zo...
05-01-2009 om 20:57
E-va
Je enige bijdrage aan deze discussie is van een zeer ontwikkeld niveau. Chapeau!
Emmawee
05-01-2009 om 21:50
Hard werken
Zeggen "ik mag dat best kopen, want ik heb er tenslotte hard voor gewerkt", is volgens mij meer een soort 'bezwering'. Geen excuus en al helemaal geen belediging t.o.v. minder verdienenden of minder hard werkenden. Het betekent volgens mij gewoon: "ik ga mezelf eens lekker verwennen na alles wat ik heb moeten laten." En de bezwering is richting het geweten (intern danwel extern): "en nu niet gaan lopen miepen over sparen en verstandig doen!!!"
Wat betreft dat harde werken en de reacties die dat hier oproept, mensen hebben blijkbaar de neiging om zoiets te zien in verband met anderen. Dus met de klemtoon op 'ik'. IK heb hard gewerkt (OH WIJ NIET DAN?!!!)
Als ik zeg dat ik hard heb gewerkt, dan bedoel ik dat gewoon in vergelijking met mezelf. Harder dan dat ik normaal werk, dus. Dus ook met mijn werkweekJE van 22 uur kan ik hard werken. Heel hard zelfs, (Liora), want het is soms een crime om alles in die tijd af te krijgen.
Groeten, Maw.
liora
05-01-2009 om 21:53
En dan nog iets
Het is me inmiddels wel duidelijk waarom mensen het niet altijd fijn vinden om ervoor uit te komen dat ze veel geld hebben. Want daarover ging dit draadje!
En waar komen we op uit? Wat is geldverspilling, wanneer verdien je je salaris, wat is status, etc. Terwijl de vraag gewoon was waarom je je zou generen voor veel geld.
Ik snap de 'evenzo's' nu heel goed!
Liora
tonny
05-01-2009 om 23:31
Waarom zou je je generen voor veel geld?
Welnee, daar hoef je je niet voor te generen.
Maar hoe meer je hebt, hoe meer je te verantwoorden hebt.
tonny
Kaaskopje
06-01-2009 om 01:21
Verantwoorden?
Tonny: Maar hoe meer je hebt, hoe meer je te verantwoorden hebt.
Ik denk wel dat ik begrijp hoe je het bedoelt, maar zoals het er staat ben ik het er niet mee eens. Je hébt niets te verantwoorden als je meer geld hebt.
Kaaskopje
06-01-2009 om 02:10
Jons
Als mosterd na de maaltijd...
Ik ben het eens met de mensen die zeggen dat de aanschaf van 2 nieuwe Nintendo's momenteel niet zo'n handige zet is. Ik begrijp je motieven volledig. Mijn motto was 'Het is óns probleem en niet van de kinderen!' Ik wilde mijn dochters zoveel mogelijk proberen te beschermen tegen het gevoel dat we arm waren. Ik heb bijvoorbeeld gewoon zakgeld gegeven. Als je uitgaat van gemiddelden zaten we wel wat aan de ondergrens, maar nog steeds heel 'gemiddeld'. Dan maar wat minder op andere gebieden. Ze kregen gewoon hun aandeel van de kinderbijslag voor nieuwe kleren. Nieuwe kleren dus en niet tweede hands. Vooral mijn oudste dochter heeft wel eens wat broeken gekregen van een nichtje en daar was ze blij mee, maar gewoon eens lekker kunnen winkelen in een tijd waarin daar normaal geen ruimte voor was wilde ik ze niet onthouden.
Ik heb in de periode waarin we krap zaten een soort van vrijwilligerswerk gedaan waar ik wel materiaal voor kreeg. Zo ben ik aan een (gebruikte) computer gekomen, is de toenmalige printer betaald en kreeg ik op afroep cartridges voor de printer. Het internet abonnement werd ook betaald. Ik had het werk er graag voor over. Toen mijn vrijwilligersbaantje wegviel hebben we ons internetabonnement e.d. wel aangehouden. In combinatie met televisie en telefoon gaven we naar verhouding denk ik best veel uit omdat we dat er voor over hadden. Zo maakt ieder zijn afwegingen over wat er nodig is of niet. Ik mag dus eigenlijk niet tegen jou zeggen wat nodig is voor jullie, maar je voelt 'm al... ik doe het toch. Die nintendo's zijn niet echt nodig. Je kinderen worden 6. Er zijn ook leuke spelletjes voor weinig geld te koop voor de computer. Waarom al een spel van 150 euro? Wij gaven voor verjaardagen van de kinderen ongeveer 50 euro uit. Onder die omstandigheden vind ik dat om eerlijk te zijn al een heel bedrag. Het is heel wat om dat op te sparen. Nu heb je een leuk bedrag in huis. Het is dus heel aantrekkelijk om er nu flink van uit te pakken. Bij de volgende verjaardag is die ruimte er misschien niet. Op deze leeftijd is het moeilijk uit te leggen dat ze het ene jaar iets erg duurs krijgen en de volgende keer bij lange na niet. Daarnaast kun je het geld misschien beter besteden om het leven wat leuker te maken. De komende weken zou je met 50 euro extra net iets vaker snoepjes kunnen kopen, of een lekker toetje. Ik noem maar wat. Ik neem aan dat je dochters een partijtje krijgen en mogen trakteren. Dat kost ook geld.
Het lastige aan dit onderwerp is eigenlijk dat je het geld gekregen hebt en niet de spellen. Als je vader met de nintendo's was aangekomen had je niet veel meer kunnen doen dan dankbaar te zijn en het de kinderen te gunnen. Maar door geld te geven heeft je vader je de keuze gegeven. Hij heeft het je niet makkelijk gemaakt
albana
06-01-2009 om 08:38
Praktisch nodig en status (o.t. ellen)
ik geloof ook wel dat iedereen enigzins 'statusgevoelig' is en daarom kan vallen voor bepaalde 'mode-items'. maar dat iedereen maar alles wil omdat er een bepaalde status bijhoort of omdat het bij je imago past geloof ik niet. 1 soort spijkerbroek+ fleecetrui zou zowiezo niet voldoen omdat we allemaal andere maten hebben en andere voorkeur voor kleuren en lengte van kragen of en waar er zakken zitten etc.
het is dus niet alleen dat imago-status. we hebben b.v. gewoon graag een trui met zakken (mijn man b.v.) of liever 1 in een leuke felle kleur (ikke b.v.). dat die in die felle kleur duurder/goedkoper is zou geen issue zijn. de behoefte aan 1 trui is er (daar hoeven we denk ik niet over te hebben). maar ik wil er misschien wel 6 omdat ik een grote knoeipot ben of te lui ben om iedere keer te wassen en het dus laat oplopen en de berg eerst groot wil hebben om daartoe te komen of .......en mijn man misschien maar 2 want die heeft op het werk toch z'n werkkleding aan. dan wil ik die 6 ook nog graag in verschillende kleuren zodat ik al naar gelang mijn mood is m'n kleur kan aanpassen en ook graag verschillende diktes omdat ik al naar gelang mijn cyclus loopt soms kouwelijk en soms warmbloedig ben....er komt een leuke fleece-trui voorbij in de reclame en ik denk om 'm te kopen. tenslotte is 1 van die 6 al behoorlijk aan het slijten én 1 reserve is nooit verkeerd....en nu is ie in de reclame. wie weet kost ie volgende week wel het dubbele. ben ik dan reclamegevoelig of koop ik 'm voor de status of om m'n imago wat op te krikken of omdat ik 'm nodig heb? of ben ik gewoon praktisch en verstandig bezig?
we werken toch allemaal om geld te verdienen? en dan hebben we de rekeningen betaald en blijft er wat 'over' waar we geen echte bestemming voor hebben....en dan sparen we wat en we geven wat uit aan 'luxe' (niet noodzakelijke dingen) maar kopen we die dan met een onderliggende reden (het is zo handig, leuke tijdopvulling, makkelijk voor erbij, voor de toekomst) of alleen om status. ik denk dat de reden vrijwel altijd gecombineerd is. een zwembad in de tuin ís een leuke tijdopvulling als het mooi weer is....en waarschijnlijk toch écht bedoeld om er ook gebruik van te maken. maar als mijn buurman van bijna 80 die niet eens een zwembroek heeft opeens een zwembad zou laten aanleggen puur en alleen om op te scheppen naar z'n kenissen zou ik 'm verdenken van vergevordere dementie.
het voorbeeld van die ferarri kwam trouwens bij me op omdat iemand die wij goed kennen ons een tijdje geleden kwam verassen door met een ferarri voor te rijden. man en kinderen vonden 'm geweldig! alleen al dat ze een stukje mee mochten rijden...maar eigenlijk zag ik alleen praktische nadelen. hoe wilde hij de kinderen dan ophalen ?(wat hij wel eens doet) en waar pakeerde hij 'm? en wat kost zoiets wel niet in de verzekering? (zonde geld) en je kon er zowaar amper in stappen, je moest je zo'n beetje erin laten 'vallen'....(niet echt mijn hobby ik vond het doodeng) gelukkig had ie z'n eigen auto er nog naast gehouden dus de kinderen haalt ie nog steeds op. en de ferarri is meer voor de hobby, hij maakt er toertochten mee met andere auto-liefhebbers door heel europa (je moet er maar hobby aan hebben) en haalt de motor te pas en te onpas uit elkaar en bewonderd dan elk onderdeel. heeft hij hem dus voor de status? (gedeeltelijk wel want ferarri hééft status, daarom is ie zo duur of andersom) of omdat hij er hobby aan heeft? ik denk dat dat laatste zeker een belangrijke rol speelt. zonder dat hij er hobby aan had zou hij niet eens op het idee zijn gekomen om een ferarri aan te schaffen toch? tenminste als ík 'm had (gekregen desnoods of georven voor mij part) zou ik 'm meteen verkopen nadat ik er een paar rondjes mee had gereden. veel te veel praktische problemen en te weinig rendement want ík heb er geen hobby aan.
groeten albana
Marith
06-01-2009 om 08:58
Albana
Dat voorbeeld van die Ferrari die je aanhaalt bevestigt weer enigszins hoe andere mensen tegen een dergelijke aanschaf aankijken. Mijn man heeft ook een dergelijke auto (geen Ferrari maar wat anders leuks). Ik vond het flauwekul in eerste instantie want inderdaad, hij had ineens de ultieme reden nooit meer kinderen te hoeven halen. Voordeel is dat ik altijd een comfortable familiebak onder mijn billen heb (dat dan weer wel). Maar zeker in de omgeving waar ik woon, noemen ze zoiets "dikdoenerij" . Zoiets heeft niemand nog tegen ons gezegd maar bepaalde blikken spreken boekdelen. Ik zal dochter er ook niet in van school halen want ik geneer me er gewoon een beetje voor. Manlief daarentegen is zielsgelukkig met dat karretje. Kan op een zaterdagmiddag een uur lang op dat ding poetsen (want het mag niet door wasstraat natuurlijk) en rijdt regelmatig in de lente, zomerperiode met zoon van drie in de provincie rond voor de fun. Een grote en een kleine man met veel plezier. Zijn motto is dus wel; ik werk er hard en veel voor dus gun ik mezelf dit. Die auto heeft hij niet gekocht om status te verwerven maar puur om het plezier wat ie er van heeft ook al is het verre van praktisch.
tonny
06-01-2009 om 09:17
Verantwoorden
Maar hoe meer je hebt, hoe meer je te verantwoorden hebt.
Jazeker wel! Meer geld betekent meer mogelijkheden, ook meer keuzemogelijkheden.
Wat je met je geld doet beinvloedt direct je omgeving. Prive, maar ook binnen de samenleving.
Door de belasting is al geregeld - tot verdriet van velen, wie is er nou dol op die blauwe enveloppe- dat wie meer heeft, ook meer bijdraagt aan wat er voor 'ons allemaal samen' nodig is in dit land.
Daarnaast heb je je eigen keuzes in hoeverre je deelt van je bezit, hoe je keuzes maakt wat betreft het milieu, de zorg voor mensen of organisaties die steun hard nodig hebben.
Als je bezig bent je geld te laten 'groeien' moet je je verdiepen in alle mogelijkheden en risico's op dat gebied, en ook daarin heb je verantwoordelijkheid.
En er zijn vast nog heel wat dingetjes waar ik op dit moment even niet aan denk.
Wie meer heeft, heeft meer te verantwoorden. Daar sta ik 100% achter.
tonny
Lieuwkje2
06-01-2009 om 10:08
Jons
Lieve Jons, ik wil je ook graag mijn mening even geven. Ik begrijp heel goed dat je je kinderen die nintendo wil geven. En als je het doet mijn zegen heb je. Waarschijnlijk had ik hetzelfde gedaan. Alvast gefeliciteerd met de verjaardag van de kinderen en wat je ook voor ze koopt, heel veel plezier ermee.
Groeten Lieuwkje.
Ellen Wouters
06-01-2009 om 11:13
Albana
Het heeft niet zoveel zin om elk individueel voorbeeld helemaal te ontleden.
Het is net als met reclame. Iedereen denkt dat hij een wasmiddel kiest dat voordelig is en redelijk goed wast, op grond van argumenten dus. Toch is keer op keer bewezen dat reclame werkt.
Dan kun je helemaal gaan uitzoeken hoe jouw keuze voor jouw wasmiddel in elkaar zit, maar om de grote lijn te snappen is het voldoende te weten dat ieder mens in enige mate reclamegevoelig is.
Dat geldt ook voor status. Waarom jouw kennis een Ferrari heeft is in het licht van dit draadje niet zo vreselijk belangrijk. Ieder mens is in enige mate statusgevoelig. Gaat het niet met een Ferrari, dan gaat het wel met zelfgebakken volkorenkoekjes.
Groet, Ellen
Tihama
06-01-2009 om 12:52
Status
Inderdaad. Die goedgevulde boekenkast is ook weer zeer afhankelijk van het sóórt boeken. Een boekenkast vol met Konsalik draagt niet bij aan status en een boekenkast vol met engelse romans nu net weer wel.
Rowan Atkinson zei het ooit heel mooi in een programma: "Ik vind Porsche geweldig, maar ik koop er geen, want ik wil niet geassocieerd worden met mensen die in Porches rijden".
Lonsdale heeft last van het feit dat dit een symbool is voor racistische jongeren. Dus allerlei mensen willen geen Lonsdale meer dragen omdát dit geassocieerd wordt met racisme.
Ik wilde geen bakfiets omdat ik niet geassocieerd wilde worden met het 'soort' mensen dat een bakfiets aanschaft.
Idem met CD's. Als ik hier vertel dat er in mijn boekenkast Intiemromannetjes staat en ik CD's van Dolly Parton en Henk Wijngaard heb een aantal mensen zich afvragen of ik wel echt Tihama ben. Nou ja, dat stukje imago is vermoedelijk al aan gort gegaan toen ik vertelde dat ik gek ben op roze
Maar mijn punt is dat we allemaal onze keuzen laten leiden door impliciete statussymbolen. Je doet iets wel of niet omdat je wel of niet met een bepaalde groep geassocieerd wil worden. Wij hebben een Saab. Ik wilde die omdat die heel veilig is. Mijn man vanwege het motorvermogen en omdat hij hem 'mooi' vond. Top Gear bepaalt ook de keuze van auto's. Wordt een auto belachelijk gemaakt bij Top Gear, dan kelderen de verkopen. Zoals Youp ooit Buckler de nek omdraaide.
Maar door onze keuze voor een Saab worden wij wel ergens mee geassocieerd. En dat is geen Henk Wijngaard, terwijl Saan wel vrachtwagens maakt
Tihama
Jonne-l
06-01-2009 om 12:58
Vrouwen en werken
Volgens het cbs had in 2007 had meer dan de helft van de vrouwen met minderjarige kinderen een deeltijdbaan. Dat is een toename in vergelijking met 2006. Vooral het aandeel moeders met een grote deeltijdbaan is gestegen. Een baan van drie dagen in de week is het meest populair.
Zie: http://www.cbs.nl/nl-NL/menu/themas/arbeid-sociale-zekerheid/publicaties/artikelen/archief/2008/2008-2453-wm.htm
En mij valt het op dat in draadjes over geld bijna altijd mensen met (in mijn ogen) weinig geld reageren. De rest heeft de luxe er minder mee bezig te zijn, maar ik heb ook wel eens gezien dat iemand gelijk werd aangevallen toen zij aangaf heel wat meer aan boodschappen of vakantie uit te geven. Ik reageer mede om die reden ook niet op dat soort vragen. Maar als ik om mij heenkijk ben ik niet de enige die heel wat meer uitgeeft dan de bedragen die hier op het forum worden genoemw. Ik denk ook dat relatief vaak mensen reageren die zichzelf als voorbeeld willen stellen. Bijvoorbeeld omdat ze heel zuinig zijn op een bepaald punt of zo.
Jonne
NB Jons alvast gefeliciteerd met je tweeling en geef ze lekker de nintendo! Die gaat heeeeel lang mee als het goed is.
Engelandvaarder
06-01-2009 om 13:33
Lange opleiding
Ik vind het argument van een lange opleiding om zo een beter salaris dan anderen te verdedigen zo'n kul! Ik zie het nut van inkomensverschillen, daar gaat het me niet om, maar het stellen dat omdat je langer studeert je ook meer moet verdienen is onzin. Het is een enorme luxe om ervoor te kunnen kiezen om zo'n lange opleiding te volgen en afgestudeerden kiezen er vaak voor omdat het hun de meest interessante (lees: leuke) optie lijkt.
En niet alleen iemand die 'in opleiding' is werkt hard en leert veel. In diezelfde jaren leert iemand die ervoor gekozen heeft een baan te nemen misschien wel meer. Alleen krijgt die er geen titel voor na een paar jaar. Gelukkig werkt het in de meeste sectoren wel zo dat het inkomen met de jaren ervaring groeit.
Ikzelf heb ook gekozen voor lang leren, gevolgd door een aantal tijdelijke postdoc banen voordat ik op mijn 37e een vaste baan bemachtigde. Maar dat deed ik vooral omdat ik onderzoek doen zo leuk vind, dus mij zul je niet horen roepen dat ik nu veel meer geld moet verdienen dan iemand die al die tijd gewerkt heeft. Gelukkig maar, want mijn werkgever (universiteit) denkt er net zo over, LOL!
Jose (niet te klagen over inkomen, ik ben alleen veel te goed in uitgeven ervan
Manda Rijn
06-01-2009 om 14:03
Eens jose
lang kunnen studeren heeft juist iets elitairs/bevoorrecht.
Op het moment dat je meer/veel verdient doe je blijkbaar ook iets wat niet veel andere mensen kunnen. Misschien is dat het, vervangbaarheid.
Maar er zijn ook mensen die weinig of slecht verdienen en onvervangbaar zijn, gedreven verplegend personeel bijvoorbeeld verdienen mi schandalig weinig en juist dat slag wat voor je rent, je echt verpleegd is onvervangbaar als je in zo'n ziekenhuis ligt.
Ellen Wouters
06-01-2009 om 14:11
Goeie jonne
"Maar als ik om mij heenkijk ben ik niet de enige die heel wat meer uitgeeft dan de bedragen die hier op het forum worden genoemw. Ik denk ook dat relatief vaak mensen reageren die zichzelf als voorbeeld willen stellen. Bijvoorbeeld omdat ze heel zuinig zijn op een bepaald punt of zo."
Ik denk dat je daar gelijk in hebt. In topics over bezuinigen kun je a) voor anderen handige voorbeelden geven over hoe je kunt besparen en b) scoren door te laten zien hoe slim en zuinig je dat aanpakt.
Wie het geld laat rollen bij de boodschappen (wij bijvoorbeeld) heeft meestal ook minder te zoeken in zulke draadjes. Mensen die willen weten hoe je van een paar tientjes per week kunt eten zitten er niet op te wachten te horen dat een ander dat alleen al aan kaas, noten en wijn uitgeeft.
En wat dat hard werken betreft: het zit een beetje in onze cultuur dat je een royaal inkomsten- en uitgavenpatroon moet rechtvaardigen, liefst door geploeter en zweet uws aanschijns en zo.
Wij hebben een "decadente" uitgave wel eens gerechtvaardigd door eenzelfde bedrag aan een goed doel te schenken, dat compenseert dan weer gevoelsmatig. En dat is dan ook een populaire rechtvaardiging: "jamaar ik geef ook aan goeie doelen". Niet zo heel sterk, want je kunt natuurlijk ook de luxe uitgave achterwege laten en alles aan goeie doelen schenken, moreel gezien.
Hard werken is ook niet zo'n heel sterk argument omdat er ook zoveel mensen hard werken zonder er veel mee te verdienen, maar het is nog altijd (calvinistisch gezien) beter te pruimen dan geërfd, gewonnen, gestolen of gemazzeld.
Groet, Ellen
jojo
06-01-2009 om 14:38
Lang studeren en elitair
Ik heb redelijk lang gestudeerd, maar kom uit een gewoon modaal gezin. Weinig elitairs aan als je bedenkt dat ik weekends en 's avonds werkte om mijn studie, boeken, huur ed. te kunnen bekostigen. Mijn man heeft ook lang gestudeerd en heeft hiervoor een lening moeten afsluiten, omdat hij minder studiefinanciering kreeg, die lening lossen we nog steeds af. Ik vind het om die reden ook normaal dat mensen die gestudeerd hebben meer verdienen dan mensen die daar niet voor hebben gekozen. Ik weet ook wel dat niet iedereen daar de capaciteit voor heeft, maar financieel is het (bijna) altijd mogelijk als je het zelf maar wilt. Wat overigens niet wil zeggen dat mensen die ander werk doen meer of minder hard werken dan ons, ik ben 's avonds net zo moe als ik gewerkt heb of de hele dag bij de kinderen ben geweest.
liora
06-01-2009 om 15:00
Knurg (tikje ot)
Hoi Knurf,
Je refereert aan een eerder draadje waarin bleek dat je meer dan modaal verdient. Ik verdien ook meer dan modaal, en geloof me.... We verdienen niet 'goed' of 'veel'. Echt, als je zegt dat je goed verdient, dan denkt niemand dat je 2000 euro netto per maand verdient of zo.
Ik heb dat in dat draadje ook al gezegd, maar je blijft volhouden dat je veel verdient. Ik denk dat het in dit draadje om heel andere inkomens gaat...
Liora
Engelandvaarder
06-01-2009 om 16:30
Niet elitair
Ik bedoelde in mijn vorige bericht met 'luxe' niet dat het elitair om door te studeren en specialist te worden of te promoveren in de wetenschap. Voor zover ik weet krijgen de meeste AIO's (heet dat tegenwoordig nog zo?) een beurs of een salaris en zijn ze niet afhankelijk van pa en ma. Ik heb me echter wel altijd bevoorrecht gevoeld, ik kreeg de kans om te doen wat ik het leukst vond. Misschien dat het elitair is in de zin dat je wel tijdens je studie moet bewijzen dat je goed genoeg bent en het op die manier niet voor iedereen weggelegd is. Maar met de nodige interesse en hard werken kom je een heel eind.
Overigens betaal ik ook nog steeds mijn studieschuld af, maar dat heeft er meer mee te maken dat mijn maandelijkse termijnen nooit aangepast zijn aan mijn inkomen ivm werken en wonen in het buitenland.
groeten,
Jose
Manda Rijn
06-01-2009 om 18:19
2000 netto vind ik wel goed
ik snap jou niet daarin Liora, je zegt het inderdaad vaker. Als je zegt dat je 2000 netto verdient dan is dat toch goed, waarom denk jij dat niemand dat goed vindt en waarom is het zo belangrijk ?
Manda Rijn
06-01-2009 om 18:39
Het is maar net
hoe je er naar kijkt. Als je het vergelijkt met 2 verdieners ja dan verdien je als alleenstaande minder. Maar ja zo kan je dan alles wel gaan vergelijken en jezelf in de mindere positie redeneren, wat ik al zei, het is maar net hoe je er naar kijkt. Wellicht kijkt Knurf er dus anders naar dan Liora.
liora
06-01-2009 om 18:48
Manda, stopverf
Hoi,
Precies wat Stopverf zegt: in je eentje 2000 euro verdienen is helemaal niet verkeerd, maar ik vind de zin 'ik verdien goed' meer van toepassing op mensen die echt ruim in de slappe was zitten.
Mijn vrienden zijn allemaal ook hoog opgeleid en verdienen denk ik als stel veel meer, ook niet eens het dubbele omdat vaak de man meer verdient en ook nog eens een dag extra werkt.
En deze mensen klagen over hoe duur het leven is, etc.
Ik vermoed dat als je zegt dat je goed verdient, mensen er niet vanuit gaan dat je moet rondkomen met kind van 2000 euro per maand.
Ik zeg meestal dat ik kan rondkomen, dat ik er trots op ben dat ik kostwinner ben en geheel op eigen kracht zorg voor mij en mijn kind. En ik beschouw het als een luxe dat ik als alleenstaande moeder het me kan permitteren om slechts 4 dagen te werken.
Maar ik zeg nooit dat ik goed verdien, want dat valt toch wel mee in the bigger scheme of things.
(Manda, vergelijk het anders met iemand met maat 42 die steeds zegt: tja, mijn slanke lijf... ach weet je, ik kan eten wat ik wil! Dan denk je ook, ach meid, valt best tegen.)
Liora
Bastet
06-01-2009 om 19:07
Ach
Wij komen rond met dat bedrag,met vijf personen en veel huisdieren.Niet altijd makkelijk,maar het lukt wel.In ons geval is 2000 netto niet veel hoor..)
Bastet
liora
06-01-2009 om 19:55
Knurf
Hoi Knurf,
Ik leg je helemaal geen woorden in de mond! Zelfs in dit draadje begin je erover dat je goed verdient.
Ik vind het gewoon wel meevallen, dat is alles!
Verder verdraai ik helemaal niks en leg ik je ook geen woorden in de mond. Je hebt al zo vaak gezegd dat je goed verdient.
Liora
Asa Torell
06-01-2009 om 20:00
Maat 42
Nou, het hangt er vanaf hoe lang je bent hoor Liora, hoe maat 42 er uit ziet. Ik vind mezelf met maat 42 vanonder en BMI van 22 echt nog best slank. En kan niet alles eten maar toch best veel. (ja, ik voel me aangesproken ).
Asa Torell
06-01-2009 om 20:04
2000 netto
Dat vind ik ook een goed salaris voor 28 uur, een stuk meer dan het mijne aan de universiteit. Het hangt er mi dus inderdaad maar helemaal van af of Knurf bedoelt, dat ze een goed uurinkomen heeft (ja dus) of een goed gezinsinkomen. En aangezien iedereen inmiddels vrij goed weet dat Knurf alleenstaand is en 28 uur werkt, kan men dan zelf wel bedenken hoe het wordt bedoeld. (even los van of Knurf dit inderdaad over zichzelf zegt of niet, daar weet ik echt het fijne niet meer van).
Jonne-l
06-01-2009 om 20:06
Hard werken
Tja, het is inderdaad cultureel bepaald dat je moet zeggen dat je hard werkt voor je geld. Ik heb ooit een baan gehad in de gezondheidszorg en daar werkte ik echt snoeihard, maar zoveel kreeg ik niet. Ik werk nog steeds hard, maar ik krijg wel heel wat makkelijker mijn geld. Overigens vind ik 2000 netto in je eentje niet zo slecht hoor, maar dat is relatief. ik ken mensen die een veelvoud verdienen met z'n tweetjes. En dan hebben ze weer bezit dat nieuwe zorgen met zich meebrengt (tweede huis, boot etc.
Wat trouwens ook vaak wordt vergeten is dat veel mensen idd rijk zijn van erfenissen, beursgeluk, goeie moves op de huizenmarkt en zo. Daar valt niet tegenaan te werken. En de buren maar denken hoe ze aan al dat geld komen. Zelf werk ik 36 uur en ik vind het heerlijk om er makkelijk van te leven.
Jonne
Tihama
06-01-2009 om 20:07
Jeee zeg
Een mens is zo rijk als ie zich VOELT. Het is toch gewoon fantastisch als je tevreden en gelukkig bent met wat je hebt? Of dat nu 1000, 3000 of 5000 euro per maand is?
Ik ken mensen die 5000 euro netto per maand hebben en die vinden dat ze eigenlijk maar weinig verdienen omdat ze mensen kennen die méér verdienen. Dát is pas zonde van je leven.
Ik ken ook mensen die van minder dan 1500 euro per maand moeten rondkomen en die zichzelf gelukkig prijzen omdat ze weten hoe het ook minder/anders kan.
En ja: ik heb maat 42 en ik ben heel gelukkig met mijn figuur Laat mij maar genieten hoe lachwekkend anderen dat misschien wel vinden.
Tihama
Bart_B
06-01-2009 om 20:11
Manda
"Mag je niet zeggen dat je hard werkt als je uurloon boven modaal is ? "
Je begrijpt helemaal niet wat Vic bedoelt. Mensen die veel verdienen en dat "verdedigen" met "ja maar ik heb er hard voor gewerkt", impliceren dat ze veel verdienen omdát ze "hard werken". (En dat anderen, die minder verdienen, ook terecht minder verdienen omdat ze kennelijk "niet hard werken".)
En dat terwijl er veel slechter betaalde banen zijn waarin nog veel harder gewerkt moet worden, zelfs als dat niet gedurende 12 uur per dag is.