Overdrijf ik? (alcohol 6-7 jarige)

Bloesem

Wat een afschuwelijke ervaring, je zoon op de EHBO!
Klopt, opvoeden en iets verbieden geeft geen garanties. Maar dat betekent toch niet dat je op je handen moet gaan zitten? Ik weet zeker dat je boodschap en je goede voorbeeld blijven hangen bij je zoon. Ik hoop ook dat je het niet nog eens zult meemaken.
Ik krijg dat ook wel te horen 'denk je nou echt ... Ze gaan toch wel ... Je kunt ze beter thuis ...' Ik weet zeker dat alles wat ik ze leer door het goede voorbeeld te geven, door mijn mening te geven en door duidelijke grenzen te bieden, invloed zal hebben op mijn zoons. Het geeft geen garanties nee, maar inmiddels is het wel kristalhelder dat de strategie thuis drank introduceren 'anders doen ze het toch wel' er toe leidt dat ze eerder en vaker naar de fles grijpen.

Het is ook lastig om als ouder om tegenwicht te bieden aan het miljoenen budget dat de drankindustrie uit geeft aan reclame. Dat gevoel, als je 16 bent, mag je los, is zorgvuldig gecreëerd dankzij dat budget.
Dat obligate geroep 'het is de verantwoordelijkheid van de ouders' roept bij mij altijd het gevoel op van prima, maar ondersteun dat dan ipv toe te staan dat de boodschap drank is leuk en aks je 16 bent mag je los, er toch wel ingepompt wordt.

Manieren van drinken

Ik sluit me grotendeels aan bij de posting van AnneJ. Er zijn vind ik een aantal manieren waarop je kan drinken; de gezelligheid (een gelegenheid), drinken puur voor de drank (om erbij te horen, om dronken te worden, omdat je de 'verplichting' zou voelen van je leeftijdsgenoten) en het proeven. Er is natuurlijk altijd wel een mengeling. En mi ligt het er aan in welke context je de drank plaatst. Een fles opentrekken bij een maaltijd waar je wat te vieren hebt of elke dag altijd maar weer een fles op tafel.

Afstemmen

En bovendien denk ik dat je als ouder je afstemt op je kinderen. Je denkt na wat bij jou kind en jou situatie het beste zou kunnen werken. En dat kan voor verschillende ouders en kinderen verschillend zijn. Ik heb nogal rigide kinderen en mijn ervaring met mijn kinderen is dat het het beste werkt als ik aan hun innerlijke motivatie bijdraag. Ze hebben een groot gevoel voor logica en rechtvaardigheid en een grote aversie tegen straf en dwang. Veel gevoel voor routine. Terwijl ik me realiseer dat sommige kinderen misschien heel lang externe kaders nodig kunnen hebben. Of dat ze zo gezagsgetrouw zijn dat ze jou verbod lang kunnen opvolgen. In plaats van straf en een opvoedcursus zou ik mijn kinderen apart nemen denk ik en samen een paar dagen de tijd nemen om aan die innerlijke motivatie en balans te werken. Mocht het toch fout gaan.
Ik weet zeker dat je als ouder een grote invloed hebt op je kinderen maar er zijn geen garanties, ze zijn ook zichzelf.

Narcotica

Ik heb natuurlijk mijn kinderen gewaarschuwd voor narcotica. Zoon ziet al kinderen die pilletjes en erger gebruiken. Ik heb vooral de boodschap: doe jezelf een plezier en neem geen risico. Voor je het weet ben je jaren van je leven kwijt met achter die rotzooi aan te rennen. Het is direct extreem verslavend en maakt je gewone leven onmogelijk. En als je toch geintrigeerd bent maak dan dat je wegkomt. Een moment van onachtzaamheid is zonde van je leven. En inderdaad van wiet zou ik minder een probleem maken met de waarschuwing om dat te beperken tot een gelegenheid of het weekend. Je wilt van je hersenen geen paddestoelen maken. Dat wil niet zeggen dat ik mijn kinderen die zaken aan ga bieden. Zelf heb ik er niets mee. Maar in mijn familie zijn er wel mensen die weleens roken. Ik ben niet van plan om die te veroordelen of te bannen.

Elisabeth

Oh nee dat is ook beslist niet mijn insteek hoor, natuurlijk moet je niet op je handen zitten!! Maar ik lees het hier wel vaker wat jij schrijft, en daar hangt soms toch iets omheen van: Zo zitten we goed! En dat is nu eenmaal niet altijd het geval.

De grens is mij te vaag

Tussen genotsdrinken, drinken voor de gezelligheid, sociaal drinken, drinken omdat iedereen het doet, drinken vanwege de groepsdruk.......
In een andere rubriek (ik geloof in gezondheid) staat een draadje van een volwassen vrouw die minder wil gaan drinken en nu al opziet tegen de sociale druk. Een volwassen, weldenkende vrouw. Met een leven enzo. En dan verwachten wij van pubers dat ze dat allemaal kunnen hanteren?

Tirza

Alcoholist

Nog wat over die grens Je wijst een dronken man aan op straat, type zwerver en licht dan liefdevol toe hoe die man zijn problemen verdrinkt in alcohol en dat dat niet slim is. Dat beeld hebben we denk ik allemaal van alcoholmisbruik: niet ik, niet wij, niet de mensen die ik ken, maar die zwerver daar: dát is misbruik, dat is alcoholisme.
Tja, het zal wel aan mijn verwrongen wereldbeeld liggen maar ík vind drie wijntjes (waarom heet dat eigenlijk een wijn'tje'?) en in de auto stappen vind ik misbruik. Verkeersongevallen: hoe vaak is er geen alcohol in het spel? Allemaal verantwoorde burgers van boven de 18 met een rijbewijs. Zakendiners, avondjes uit: het schijnt niet zonder alcohol te kunnen. Elke dag drinken, al is het maar 2-3 glaasjes (weer zo'n leuk verkleinwoordje): dát vind ik misbruik.

Tirza

Drugs (judith)

Sinds het blowen van jouw ouders is er een hele categorie genotsmiddelen bijgekomen: de zgn. partydrugs. De pilletjes in gezellige kleurtjes die op feesten worden uitgedeeld voor een nog intensere beleving. Ook maar alvast thuis mee leren omgaan dan?

Tirza

Geen garanties

Nee, het biedt geen garanties. Ik voer een zero-tolerance beleid op alcohol tot aan het 16e jaar en daarna hoeven ze het niet te flikken om in kennelijke staat thuis te komen. Tot nu toe (jongste is 18) werkt het. Oudste is één keer aangeschoten thuisgekomen, jongste drinkt niks. Ik klop mijzelf regelmatig op de schouder: wat ben ik toch een fantastische opvoeder, dat heb ik toch maar eens even goed aangepakt. Beleid, regels, sancties et voila: het werkt.
Nou, was het maar zo'n feest. Ik realiseer me terdege dat het een heel groot stuk mazzel is, mijn invloed is (helaas) kleiner dan ik dacht. Garanties op géén misbruik heeft mijn beleid niet.
Andersom zijn er echter wel een paar dingen die zich duidelijk aftekenen: kinderen die thuis mogen drinken, die het thuis leren, die uit gezinnen komen waar alcoholgebruik normaal is grijpen eerder en vaker naar de fles (o nee, ze drinken een wijntje, sorry). En die garantie had ik in elk geval geen zin in.

Tirza

Tirza

Ik vind de discussie prima maar het toontje, waarop jij je vraagjes stelt met de aannames en vooroordeeltjes, vind je dit zelluf ook niet een heel klein ietsje pietsje overdreven? Ja toch??? Sorry, ik overtrek het wat maar ik hoop dat de boodschap overkomt.

Je staat bol van de invullingen, aannames etc.
Daar kan je ook woorden gebruiken in de zin van
vooroordelen, moraalridder, fatsoensridder etc.

Grens

De grens is vastgesteld: meer dan 2 glazen per dag en je mag jezelf officieel een alcoholist noemen. Fyi, er zijn heel veel stille drinkers. Maar een dronken man op straat is duidelijk.

Maar zie je nu wat er gebeurt: we stellen vast wanneer je de grens bereikt hebt.. en daar gaan we over praten. Althans, dat gaan we afdoen. Heerlijk, zo makkelijk. Dat is duidelijk. Maar we komen niet in het gesprek over er binnen, binnen die norm en hoe dan wel.

Ook in het verkeer heb je alcoholmisbruik maar daar hoef je geen alcoholist voor te zijn. En dat kan je meten.

De stelling dat mensen met een rijbewijs verantwoorde mensen zijn, deel ik niet. Bij het rijexamen worden je geen vragen gesteld over hoe verantwoord je in het leven staat maar hoe je rijinzicht is. Ook weer een aanname.

Ik noem een glas wijn eigenlijk nooit een wijntje. Jij noemt het hier een wijntje, je constateert het, je noemt het vreemd en vervolgens leg je jouw persoonlijk gebruik van dit woord buiten jezelf.

Daarbij, ik snap niet waarom jij denkt dat zakendiners etc niet zonder alcohol kunnen. Dat kunnen ze prima. Daar heeft mijn man geen enkele moeite mee. En ik ook niet. Maar kennelijk is jouw wereldbeeld zo?

Bloesem

Dat over 'op je handen zitten' was ook juist niet voor jou bedoeld, het was duidelijker geweest dat in een aparte post te zetten.
Mijn punt is dat ik heus weer dat er geen garanties zijn maar dat ik aks ouder wel degelijk (veel) invloed heb op mijn kinderen. Je zegt dat ik zo stellig ben, mijn stelligheid zit m in mijn verzet tegen 'anders doen ze het stiekem, ze doen het toch wel, het heeft toch geen zin' argumenten tegen wel grenzen stellen.

Wijntjes

Heel herkenbaar, nog een wijntje? Klinkt minder dan 'zal ik nog een fles opentrekken' of een meter bier

Elisabeth

Nou even muggeziften, ik schrijf dat soms om de manier waarop mensen beschrijven hoe ze het aanpakken, een zweem hangt van: Mij geberut dat dus niet. Dat bedoelde ik dus niet specifiek over de jouwe. Ik deel met jou zondermeer dat geen grenzen stellen ook niet de oplosing is. Maar ik weet dat het soms ook afwachten is en er het beste van hopen....En wat ik hir ook lees, het is kindafhankelijk. Ik merk bij mijn kroost dat heel streng rucksichtlos grenzen stellen met sancties averechts werkt, en zeer obstinaat gedrag kan veroorzaken, moet je ook weer mee oppassen.

Nee

Ik vind het niet overdreven, ik vind het prikkelend Ik hou er van om dingen scherper te stellen (trekken?) om de discussie breder te trekken.

Tirzaatje

Context

Net waar Judith ook al over schrijft denk ik dat je de context meeneemt. In verschillende opzichten.
Ik kan me ook voorstellen dat als je in een omgeving zit waar flink gedronken wordt en er ook mensen zijn die daarmee hun leven verzieken dat je dan toch een andere insteek zou kunnen hebben. Niet in de paniek van geen druppel want anders... maar toch meer beschermend misschien in het vermijden van die situaties met je kinderen. Misschien ben je dan ook zelf wat absoluter in het niet drinken. Ik weet het niet wat dan het beste zou zijn. Ik zit niet in die situatie.

Wel leren drinken

Ik ben juist van mening dat je jongeren wel moet leren drinken. Daarmee bedoel ik niet dat je als ouder op jonge leeftijd een glas alcohol in moet schenken, maar dat je ze moet leren waar, wanneer, hoe en wat te drinken. Dat hoeft echt niet gelijk in de praktijk gebracht te worden, maar kan ook prima in theorie en bovendien door zelf het goede voorbeeld te geven.
Pas nadat ik naar Italië geëmigreerd ben heb ik leren beseffen dat de drankgewoontes van mijn nederlandse familie helemaal niet zo verantwoord waren als ik (en zijzelf) dachten. Allerlei gewoontes, die in Nederland als vrij normaal gezien worden zorgen in werkelijkheid voor een toename in drankgebruik en drinkmomenten:
Zoals een biertje of borrel te zien als ontspanningselement na een werkdag op de lege maag.
Koud bier drinken omdat het warm is. (Als er iets niet goed met alcohol combineerd is dat hitte en zon.) Alcohol bestellen op terrasjes. (wellicht wordt dat ook aangemoedigd, omdat in Nederland horecaprijzen weinig verschil maken tussen een kop koffie, glas bier of ijsje.)
Alcohol drinken tijdens het koken of in afwachting van het avondeten en zelfs na het eten om bijv. de fles op te maken ipv het te zien als een drank die alleen bij het eten hoort.
Alcohol als dorstlesser gebruiken ipv alleen voor de smaak nemen en daarnaast water te drinken voor de dorst.
Alcohol in grote hoeveelheden inslaan, waarbij meer gelet wordt op de kwantiteit dan de kwaliteit met het idee dat je zo bespaart. In werkelijkheid blijkt dat hoe meer er in huis is des te meer en vaker er gedronken wordt, terwijl je een dure fles wijn waarschijnlijk niet zo snel tijdens bijv. het koken alvast naar binnengiet. Ook de gewoonte om bier in kratten in te slaan is eigenlijk vreemd, alsof je het op voorraad moet hebben als ware het waspoeder.
Alcohol zien als goed slaapmutsje terwijl het in werkelijkheid juist niet bevordelijk is voor een goede nachtrust.
Alcohol associëren aan gezelligheid. Je hebt geen alcohol nodig om het gezellig te maken en met teveel alcohol is de kans juist groter dat je er dingen uitflapt waar je later spijt van krijgt of dat je slaperig wordt. Hoezo gezellig?
Ik denk niet dat de nederlandse alcoholpolitiek van geen druppel alcohol tot je 16de, zelfs niet in een likeurbonbon, genoeg tegenwicht gaat geven tegen deze veel te algemeen geacepteerde drinkgewoontes. Ik heb indertijd de onderzoeken waarop dat advies geadviseerd is uitgespit. Hierin werd gesteld dat verhoging van de leeftijdsgrens tot minder drankgebruik zou kunnen leiden, maar dat een rucksichtlos verbod of onterecht demoniseren van alcohol waarbij geen onderscheidt wordt gemaakt tussen gebruik en misbruik juist een tegenovergesteld effect kon hebben.
Zoals gewoonlijk heeft echter de dogreden we-moeten-een-zeer-eenvoudige-ongenuanceerde-boodschap-geven-anders-snappen-ze-het-toch-niet weer gewonnen en heeft men deze waarschuwingen in de anti-alcohol-campagne aan z'n laars gelapt.
We zijn nu zo'n 5 jaar verder en hoewel het drinken in de toch al kleinere groep van 14-15 is afgenomen en zeker winst is, zijn de langere termijnaffecten nihil. De hogere leeftijdsgroepen drinken onverminderd stug door met als resultaat dat de Nederlandse jeugd nu de grootste bingedrinkers van Europa zijn. (http://www.stap.nl/content/bestanden/hanewinkel-pediatrics.pdf)

Primavera

Bedankt voor je toelichting op het publieksadvies. Inderdaad demoniseren en averechtse effecten.
Maar wanneer drinkt een Italiaans gezin dan? Hoe zijn daar de patronen? In het algemeen dan, er zullen vast ook grote verschillen zijn, net als hier.
En inderdaad lijkt het mij ook belangrijk dat de volwassenen er beter mee leren omgaan voordat je daar kinderen en anderen de les over gaat lezen. Uiteindelijk gaat het over jezelf.

Demoniseren

Niemand demoniseert alcohol in deze draad, niemand pleit voor een totale drooglegging of zo. Ik en anderen trekken wel duidelijke grenzen. Zien jullie dat als demoniseren of bedoelen jullie wT anders?
Het klopt dat je je kinderen niet zomaar je wil kan opleggen, je moet uitleggen entot zekere hoogte onderhandelingsruimte bieden. Toch trek ik een duidelijke grens. Zomaar weglopen zonder te zeggen waar je heen gaat, de straat over rennen zonder uit te kijken, anderen pijn doen zijn zaken waar ik niet over onderhandel, zo is ook alcoholgebruik niet onderhandelbaar voor mijn kinderen. Dat weten ze en ja, het gaat wel eens fout maar dat betekent niet dat je bijvoorbeeld ineens wel over straat mag rennen zinder uit te kijken.

Genieten

In Italië drinkt men iha om te genieten, niet om dorst te lessen, niet om dronken te worden en niet om erbij te horen. In Nederland is de standaardwaarschuwingzin zelfs verkeerd: 'geniet, MAAR drink met mate'. Maw: er is een directe link tussen genieten en veel drinken (genieten ok, maar beperk dat en drink met mate ...)
Een veel betere zin zou zijn: 'Geniet, drink met mate'.

Toevoeging

Een aanvulling over dat het heus wel eens fout gaat: mijn kids hebben anderen wel eens pijn gedaan etc, gelukkig is dat met alcohol niet zo. Mijn oudste is 13 en zit dus inmiddels wel in de puberteit.

Doorslaan

Voor mij is die stoere taal van grenzen trekken en niet accepteren een vorm van doorslaan. Daar moet ik zelf ook erg mee uitkijken. Ik wil ook weleens stoer meedoen wat mijn kinderen wel en niet mogen. Maar meestal denk ik dan toch bij mijzelf: waar ben je nou mee bezig?
We hebben geen weegschaal en mijn dochter mag zich van mij niet wegen. Doorgeslagen. Als ze zich een keer wil wegen mag dat best. Ik ben dan licht in paniek over de mogelijkheid van een niet denkbeeldige eetstoornis bij mijn dochter aangewakkerd door die voor mijn kinderen obsessieve voedingscampagnes.
Als mijn zoon een keer een biertje wil in het weekend mag dat best. Hij is inmiddels oud genoeg om het zelf te halen. En anders neem ik het voor hem mee.
Dat hebben we verder niet standaard in huis. Verder drinkt er hier niemand.
Ik geef er de voorkeur aan om het klein te houden en geen paniek te zaaien. En ik denk al helemaal niet dat ik hem dan klaarstoom voor een carriere als alcoholist.

Annej

Jij vindt grenzen trekken stoere taal en een vorm van doorslaan. Ik schiet er bijna van in de lach! Ik kan me namelijk niet voorstellen dat jij vindt dat een keer een biertje bij een dertien jarige puber ok is. Ik denk dat ouders soms te voorzichtig zijn met grenzen te trekken daar waar dat echt nodig is en doorschieten in een fluwelen overleg aanpak op onderwerpen waar een kind of puber dat (nog) niet kan overzien.
Dat verbod op wegen dat jij je dochter oplegt, dat ben ik met je eens, dat is doorslaan. Maar dat vind ik niet te vergelijken met dingen als zomaar de straat oversteken, anderen pijn doen en bier voor mijn dertien jarige. Mijn oudste mocht toen hij opgroeide als peuter alleen water en nooit snoep oid. Daarin sloeg ik door en daar ben ik snel van afgestapt. Maar bier krijgt hij niet en mag hij niet.

Leeftijd

Je puber krijgt geen alcohol. Wanneer mag hij wel eens alcohol proberen, vind jij?

Hersens

Omdat jongens hersens lang doorgroeien zeg ik hem zo lang mogelijk met alcohol te wachten. Daarnaast leren wij onze kinderen straks wanneer en waarom je kunt drinken. Hoe ouder hij wordt, hoe beter hij met zijn verantwoordelijkheden kan omgaan. Tot 18 jaar in elk geval niet, hopelijk zal onze volksvertegenwoordiging mij steunen en de grens van alcohol mogen kopen verhogen naar 18 jaar.
Wat vind jij, vanaf welke leeftijd mogen jouw kinderen drinken?

Leeftijd

Mijn insteek is dat ik over dit soort dingen juist niet pas in de puberteit wil praten. Dan praat ik namelijk tegen een stel hersens die volledig onder invloed van hormonen staan. En dat praat niet lekker denk ik. Mijn kinderen zijn vast niet veel anders in hun puberteit dan andere pubers. Dus ruim voor de puberteit wil ik ze wat leren over drinken, zoals Primavera het (prachtig) eerder uitlegde.

Daarom geloof ik niet in totale drooglegging en een uitleg tzt in of na de puberteit. Want dan leren ze eerder buitens huis hoe 'je' drinken moet. Van hun vrienden die dat ook weer op een manier (of niet) hebben geleerd of niet. En ik heb geen vertrouwen genoeg in wat ik buitenshuis zie, dat mijn kinderen de juiste boodschap krijgen. Met de juiste bedoel ik, zoals ik tegen drinken aankijk.

Vanaf welke leeftijd mijn kinderen een (half) glas mogen drinken? Dat is een moeilijke vraag omdat de pubertijd ver voor ons ligt. Het begint met dat je mag proeven bij een (speciale) maaltijd, je mag eens een glas aangelengd met veel water. ik denk tegen een jaar of 16 dat ze een keer een glas champagne mogen, op hun verjaardag. En met oud en nieuw. En misschien lusten ze dat niet eens.

De boodschap moet zijn drank en proeven, smaak, bij gelegeneheden. En niet drank met als doel dronken worden. Ik snap ook wel dat dat jouw doel niet is. Maar, mijn mening is dat door drooglegging, straf etc.. je juist de deur wagenwijd openzet voor het leren drinken van de straat. MI, leren met iets omgaan of juist om niet met iets omgaan, doe je niet door een totalitaire nee. Want dadelijk gaan jouw kinderen een avond uit. Drinken ze dan ook niet? Of mag het dan wel? En ben jij daar dan bij, om ze te introduceren wat het drankgebruik in de disco inhoudt? Of gaan ze uit en verzwijgen ze voor je dat ze iets hebben gedronken?
Bij pubers hoef je met die uitleg niet meer te komen want daar hebben ze geen boodschap aan.

Demoniseren

Met demoniseren bedoel ik de overheidscampagne waarin ook likeurbonbon's of een druppel alcohol in de bereidingsfase van een warm gerecht op de verbodenlijst werden geplaatst. Geen onderscheid maken tussen minime hoeveelheid alcohol en een fles wiskey of een meter bier is in mijn ogen juist een regel op willen leggen waarin geen onderscheid wordt gemaakt tegen gebruik en misbruik. Door alcohol zo te demoniseren komt de waarschuwing niet meer overeen met eventueel eigen ervaringen (je valt niet in coma na een likeurbonbon en je komt niet op de EHBO terecht door een gerecht te eten waar een beetje wijn in is verwerkt, noch wordt je er een alcoholist van). Hierdoor is de kans groter dat je een avrechts effect krijgt en de hele oproep om uit te kijken met alcohol niet meer serieus wordt genomen of er juist tegen wordt afgezet als overdreven betutelend gedoe. Onderzoeken over het effect van anti-alcoholcampagnes wijzen dit uit, maar dat die uitkomst wordt door beleidsmakers kennelijk niet serieus genomen.
Ik weiger als ouder aan dit soort panisch gedoe mee te doen. Ik ga niet apart koken voor mijn kinderen als ergens een glas wijn mee suddert. De oudste heeft wel eens een scheut wijn in haar water gekregen als ze daar bij een feestelijk gerecht om vroeg en ik doe niet moeilijk over likeurbonbon's waarvan ik werkelijk niet weet of mijn kinderen die nou ooit geproeft hebben of niet.
Mijn kinderen krijgen van ons te horen dat alcohol niet goed is voor hersencellen en bijzonder slecht voor de ontwikkeling van de hersenen die nog in de groei zijn en ze daarom veel minder mogen dan wij als ouders (en wij drinken dus al matig).
Hier in Italië is het op veel basisscholen gewoonte om in het programma van groep 3, 4 of 5 een keertje zelf wijn maken te hebben, waarvan na afloop natuurlijk wordt geproeft. Toch blijkt er in de klas van mijn oudste (14-15-16 jaar) niet één te zijn die al een heel glas alcohol drinkt.
Helaas zijn er wel vier die roken, wat toevallig allemaal zittenblijvers zijn. Zelfs dochter viel spontaan het verband op. Het zal er wel aan liggen dat bij sociaal-economisch lagere milieu's zowel de kans op jong roken als doubleren hoger is, maar het draagt wel bij aan het idee dat rokers in het loser-hoekje zitten.
Wat de shandy van de topicstarsters betreft. Ik schandaliseer me niet zozeer over het feit dat dat kind op die manier wat alcohol binnenkrijgt als wel dat het kind wordt opgevoed met het idee dat gewoon overdag (op straat) alcohol drinken normaal gedrag is.
Groeten Primavera

Judith

Op veel vlakken zijn we het eens, maar vwb de aanpak verschillen we wat van mening. Ik denk dat kinderen en pubers juist baat hebben bij heldere grenzen. Niet duidelijk zijn kan door een puber ook als vrijbrief of stilzwijgende goedkeuring worden opgevat. Het grappige is dat wij helemaal niet zo steng zijn want nee, dat werkt niet in een moderne samenleving. Maar er zijn een paar zaken waar we wel duidelijke grenzen stellen en daar is geen alcohol voor kinderen er een van.
Overigens praten wij erg veel met elkaar in ons (grote) gezin met een flink leeftijd verschil tussen de jongste en de oudste. Zo krijgen ze van alles wat mee. Vwb alcohol hoop ik vooral dat wij zelf het goede voorbeeld geven door matig te drinken, zeker niet dagelijks maar wel te genieten van bijv een goed glas wijn bij een heerlijke maaltijd.
Mijn zoon zal ongetwijfeld op en gegeven moment onder druk komen te staan om mee te drinken. Voorlopig zijn de (school)feesten nog alcohol vrij gelukkig. Zou jij het normaal vinden dat op een feest voor 13 en 14 jarigen bier wordt geschonken? Ik niet, maar andere ouders doen het misschien wel. Ik denk dat we als ouders onderling dit soort vragen ook aan elkaar moeten stellen, dan kun je daarop anticiperen.