Ouder zorgt voor kind = kind zorgt voor ouder

Juist niet zoveel gedoe

Mij lijkt een mentaliteitsverandering op gang brengen via voorlichting en overheidsspotjes juist géén gedoe. Het is 'vrijblijvender' zal mensen aan het denken zetten, maakt misschien wat mensen wakker. Net zo als dat er campagnes waren die aanspoorden dat het niet de bedoeling was dat we filmpjes maakten als iemand dreigde te verzuipen, maar er in duiken om ze te redden stukken effectiever is.
Ook het feit dat de kosten de pan uitrijzen en hoeveel % van ons nationale bruto product dat gaat kosten (inclusief vergrijzing) is bij het grootste gedeelte totaal onbekend. Gewone mensen die niks met ouderen en het beleid erom heen te maken hebben, hebben er geen idee van. Zelfs mensen in de ouderenzorg die alleen verzorgende taken hebben niet. Dat het zo 'absurd' is daar kunnen ze zich geen beeld van vormen. En zulke extreme vormen al helemaal niet.
Bij mij kwam die overtuiging ook maar met moeite. Terwijl ik toch al behoorlijk lang op de hoogte ben van alle plannen via mijn werkgever. En omdat ik zijdelings vaak betrokken ben bij uitvoerende instanties die het beleid moeten maken/aanpassen en naar alternatieven moeten zoeken. Voor die alternatieven daarvoor mag ik er dan bij zitten om die te bedenken of te adviseren Om daarvoor 'plannen' te bedenken hoe dat dan zou kunnen.
Wat mij tegenstaat in dat denken vanuit de oudere is dat er dan wéér van alles rondom die oudere 'geregeld' moet gaan worden. Ik heb al van allerlei plannen langs zien komen, netwerkconferenties, oplossingsgericht sturen en de hele mikmak. Maar het gaat allemaal uit van de oudere heeft zorg nodig, dus daarop wordt het aangepast. Dat gaat weer geld kosten. Het moet geregeld worden. En wie gaat dát doen? Heel veel ouderen die á la minuut zorg nodig hebben kúnnen op dat moment niet eens wat 'regelen', ze liggen b.v. in het ziekenhuis met een gebroken heup (zeer veel voorkomend begin van zorg vragen) of hebben amper 'familie' (waar toch in eerste instantie aan gedacht word) of familie ver weg die ook nog werken. Ze moeten gebeld, bij elkaar gebracht (waar? in dat inieminiehuisje van die oudere?) en er moet overlegd en verdeeld worden. Pfff wéér een heleboel tijd en inzet die opgaat aan overleggen en vergaderen, aan ruimte huren etc.etc. Overhead. Kosten die beter áán de zorg zelf besteed kunnen worden.
Dus heb ik gepleit voor 'plannen' die andersom werken. Om dat te stimuleren. Vanuit de mogelijke mantelzorgers dus. Dat de buurvrouw/buurman van die oudere met gebroken heup zélf bedenkt dat het misschien wel aardig is als ze langsgaat in het ziekenhuis en aanbied om om de dag wat te eten langs te brengen voor mij part voor een luttel bedrag. En de overbuurman aanbied om de tuin te doen als die oudere eenmaal thuis is en de kennis van de zangclub langskomt en het strijken aanbied. Als 'wij' als maatschappij állemaal enigzins een kleinigheidje bijdragen en het zelf gaan zien en ook hardop uitspreken wordt het al véél makkelijker voor zo'n oudere om dan zelf ook nog te revalideren en weer op de been te komen om het weer over te nemen. Al dat vergader en overleggedoe kan je overslaan. Want oudere komt w.s. niet eens vrágen om die zorg want die wordt toch al verleend dus waarom zou die?
Ja dat is een hele ander uitgangspunt. En inderdaad er komt geen voorlichting omdat het een taak van de gemeente is. Gemeenten in dit geval. En ik geloof dat ik een eenzame roepende in de woestijn ben...want tot nu toe leverd dit gezichtspunt me alleen maar gefronste wenkbrauwen op. Terwijl ik het zelfs op tafel heb gelegd bij regionale overleggen. Niemand snapt het. Begrijpt werkelijk wát ik bedoel.
Ik weet ook wel waaróm ik zo denk. Ik ben al jaren 'vrijwilligerscoördinator' en heb door de jaren heen ervaren dat het niét werkt om uit te gaan vanuit de taken die 'nodig' zijn daarin. Ik draai het al járen om. Er komt een vrijwilliger en die heeft voorkeuren voor bepaalde dagen en is enthousiast over bepaalde dingen. En bij die vrijwilliger zoek ik een 'taak' die bij haar/hem past. En niet andersom. En als die vrijwilliger enthousiast is over het sjoelen dan gaat ie helpen bij sjoelen. Ook al heb ik dáár 'zat' vrijwilligers. En zit ik te springen om vrijwilligers bij het eten of het zingen ofzo. Ik ga geen vrijwilligers enigzins tegen hun zin in, op een ongelukkig moment voor hen inplannen. Dat werkt niet. Die zal het w.s. wel een tijdje doen, maar niet met overtuiging en ook niet jarenlang. Dan ben ik een tijdje geholpen en kan daarna wéér zoeken naar een nieuwe vrijwilliger en is het is hoep weg vrijwilliger. Terwijl als ik ze wél laat helpen bij sjoelen ze jarenlang enthousiast blijven, de mensen leren kennen en om ze gaan geven en dan misschien ook nog wel wat 'erbij' willen doen voor een keertje b.v. dat zingen 1 keer per maand om ons 'uit de brand' te helpen.
Dat werkt écht enorm veel beter. En ik weet dat ik niet de enige vrijwilligerscoördinator ben die zo werkt/denkt. Ik weet zat collega's die ook zo werken omdat het gewoon véél effectiever is.
Dus moet er vanuit de mantelzorger 'gedacht' worden en niet vanuit de eventuele zorg die nodig is. Want dat mantelzorgen is gewoonweg precies hetzelfde als vrijwilligerstaken. Als die mantelzorger er zelf plezier in heeft en het zonder moeite doet, doet die het jarenlang w.s. En dat is toch wat we willen? Wat nodig is om het betaalbaar te houden?
Ja ik weet ook niet hoe ik het moet bewerkstelligen. Meer dan het de hele tijd op tafel gooien waar ik maar kan, weet ik niet te doen. Maar ik merk overduidelijk dat de meeste uitvoerende instanties het niet snappen. Dat begrijp ik trouwens wel. Die hebben járenlang vanuit die oudere gezorgd en gewerkt en nooit stilgestaan bij dat het andersom kan. Nou ik werk dus jarenlang vanuit dat andere gezichtspunt. En nog wel op een besparende manier. Dus LUISTER dan!!!!
(grrr, soms word je er een beetje moedeloos van, heb vanmiddag weer zoiets...heb me nu al opgeladen geloof ik).
groeten albana

Albana

Ik heb me niet goed uitgedrukt, ik vind het uitzenden van spotjes juist een goed idee! Een sire campagne om iets voor elkaar te doen?!

Ik doe helemaal niets!

Ik ga niet mantelzorgen, nog geen boodschap echt helemaal niets!!!!
Ik ben er klaar mee, ik heb genoeg gedaan. Al die vrouwen die zwaar beladen met schuldgevoel achter ouders, buren en kinderen aan sukkelen, ik geloof het wel.
Laat die kerels eens vanachter hun pc/tv vandaan komen, dat zit allemaal al dan niet met een zak chips maar naar sport te kijken, op gadgets te kwijlen, en weet ik veel allemaal wat (ik wil het niet weten graahh blaaghh).
Doen ze het niet???? Ik doe het niet voor ze!!!
Dan gaan er maar doden vallen maar ik doe het niet!!!!!!!

Passiebloem

O sorry dat had ik het verkeerd begrepen...
Maar nog een idee hoe we de overheid hiervoor met ons mee krijgen?
groeten albana

Mimi?

Ik denk eerder dat jij een probleem hebt met de mannen om je heen ofzo. Maar dit heeft werkelijk niets met het maatschappelijke probleem an sich te maken.
Mijn man doet zulke dingen ook graag. Hij helpt die tante van mijn vader ook...bied het zelfs aan.
Dus voed die mannen om je heen op.
Want ergens is er daar bij jullie enorm iets mis.
groeten albana

Buurtalent

Nou ik weet niet hoor of je daar internet voor moet inzetten. Zou jij zomaar op een website zetten die openbaar toegankelijk is dat je goed taarten kan bakken? En dan zeker tientalle mensen aan de deur die je amper kent en toevallig een straatje verderop wonen met zielige verhalen. En andersom.....zou jij zomaar aanbellen bij iemand die op een website zet dat die graag taarten bakt? Ook al ken je die amper...weet je niet eens goed wie het is en woont die toevallig een straatje verder?
Ik denk dat internet daarvoor te 'anoniem' is en moet blijven. Ik denk dat face too face nog altijd véél beter werkt. Vertrouwwekkender, je ziet wie je tegenover je hebt. En al helemaal voor ouderen, buurvrouw A.B. en C, van een véél jongere leeftijd die je alledrie vriendelijk goedendag zeggen. Maar weet die oudere wie wat is? Specefiek? Houd ie ze uitelkaar?Welnee...dat zijn alledrie 'aardige buurvrouwen' die hij vaag kent. Maar het verschil tussen die 3 zal hij amper weten.
groeten albana

Buurtalenten

Lijkt me een heel goed plan. Je kunt toch een besloten gedeelte maken op zo'n buurtwebsite? Elk huisadres meldt zich aan en krijgt een toegangscode.

Juist van dat face-to-face-contact in de zin van 'goedemorgen,koud vandaag' verwacht ik weinig, want als dit het enige contact is (en dat is met de meeste buren zo) heb je geen flauw idee van iemands (on)mogelijkheden.

Werk, geld en vrijwilligers

Tsjor: 'Het roept bij mij het beeld op van overbelaste jongere ouderen die werken en een gezin hebben en ondertussen met hun auto gratis en voor niks halve miljonairs rondrijden.'

Al te goed is buurmans gek.

Tijd is geld.

In onze zorgorganisatie worden veel vrijwilligers ingezet, bijvoorbeeld om ouderen tegen een bescheiden tarief te vervoeren van A naar B. Over het algemeen doen vrijwilligers dat met plezier. Maar als ze het gevoel krijgen dat er misbruik gemaakt wordt van hun tijd, bijvoorbeeld bij onhandig geplande ritten die onevenredig veel van hun tijd kosten, dan komt de grens in zicht.'Laat die mevrouw dan gewoon een taxi bellen waar gewoon voor betaald wordt.'

Dat zal ook gelden voor alle andere dingen die mensen voor elkaar doen. Je wilt best belangeloos wat voor een ander doen, neem ik aan, maar als mensen van je gaan profiteren is het gauw klaar.

Hulp in praktijk

Hip is er in veel grote gemeentes. maar wel met voorwaarden weinig netwerk, weinig inkomen maar daar kun je dus allerlei klussen vragen en aanbieden. Www.hip.nl zoets zie ik dus voor me bij zo'n netwerk....

Mijk

typen op mijn i-pad is lastig!p

Albana

Tja, goede vraag.

Ideeen:

- brief sturen naar een van de policie die hierover gaan? Die adviseren sire denk ik? Het zou ook veel meer een onderwerp voor politicie moeten zijn. Misschien door het goede voorbeeld te geven: Zo van Rutte haalt boodschappen voor zijn oude buurvrouw.
- Tja als je wethouders spreekt dit idee ook noemen?
- ik heb verder geen idee, ik heb, ben ik bang, ook niet de juiste connecties. Misschien zelf een soort lobygroep beginnen?

Passiebloem.

Ik doe ook helemaal niks meer!

net als Mimi. Hoewel ook weer anders. Ik heb mijn portie al gehad nl. Mijn eigen ouders en schoonouders jarenlang achterna gelopen met alle ziekbedden. Ze zijn nu allevier overleden en ik ben er klaar mee. Met zorgen. Het eerstvolgende familielid dat zorg nodig heeft moet niet bij mij aankloppen (wat al wel weer gebeurd is overigens, maar ik heb nu eindelijk nee durven/kunnen zeggen). Ik ben totaal geen zorgtype, heb ook nooit de zorg in gewild maar een meer "mannelijke" baan en carriere gekozen. Het ligt met gewoon niet, ook niet toen ik er in gedwongen werd dus.
Had het eigenlijk zover ook bij alle ouders niet moeten laten komen, maar meer zorg moeten inkopen. Van hun geld! Want heb nu een erfenis die ik met liefde destijds had ingeruild voor tijd voor mijn eigen gezin, probleemkind, mijn carriere en mijn eigen welzijn. Nu spaar ik 'm maar op voor als ik zelf oud ben, zodat ik mijn kind niet hoef aan te doen wat mijzelf overkwam.
Overeenkomst en verschil met Mimi: mannen om me heen waren welwillend en deden ook wel wat, maar er wordt simpelweg (nog steeds) veel meer verwacht van een dochter dan van zoons. Door ouders zelf en door de professionele zorg. Dat ik eigenlijk meer de traditionele zonenrol ambieerde (de financien doen, dingen regelen en taxi-en) werd echt niet geaccepteerd.

Wat stenna aangeeft

Is precies de reden dat ik denk dat je het andersom (dus vanuit de eventuele 'hulpbieders') moet benaderen. Kijk Stenna heeft er na 4 ouders ook al de buik van vol....(wat ik overigens wel snap hoor) én Stenna is geen 'hulpbieder' van zichzelf. Ze ís niet zo....Sommige mensen (maakt niet uit, vrouwen of mannen) hébben dat gewoon niet in zich. Die doen het met de nodige tegenzin, zien het misschien ook anders, doen het alleen maar uit een soort plichtsbesef. Dat zijn meestal ook niet de beste hulpbieders gewoonweg omdat ze zo zijn. Nou zal een groot aantal zich daar enigzins overheen zetten als het hun eigen ouders betreft misschien, maar als het de buurvouw is? Wat mij betreft moet je mensen die dat niet in zich hebben ook niet gaan overvragen om het wél te doen. Dat werkt niet, Stenna voelt zich ongelukkig eronder, dat voelt die oudere weer ook al doet ze nog zo haar best en zo krijg je een onhandige situatie waar iedereen zich niet bepaald in z'n rol voelt zitten. Dat zal ook z'n invloed hebben op die oudere die erdoor misschien juist wel verkeerd reageert etc.etc.
Daarom juist denk ik dat het andersom benaderd moet worden. Dat er een menatliteitsverandering moet komen waardoor we het allemaal 'normaal' vinden om enigzins iets bij te dragen aan zorg voor ouderen in nature dus.
Stenna kan misschien wel heel goed de administratie voor die oudere doen? En die mannen die nu hun snor drukken kunnen misschien wél aanbieden om elke week de container van zo'n oudere buurvrouw aan straat te zetten of om haar gras te maaien. Juist als je van jezelf uit een 'taak' kiest, iets waar jij goed in bent en plezier in hebt dan blijven die 'hulpbieders' dat met plezier doen héél lang w.s. en niet zoals Stenna aangeeft dat je er na 4 ouders meer dan genoeg van hebt.
Stel Stenna en ik hadden vlakbij elkaar gewoond...Ook mijn ouders hebben zorg nodig, wat was er dan meer voor de hand liggend geweest dat ik de dingen waar ik van baal (administratie bléh) aan Stenna uitbesteed en in ruil daarvoor ik die ouders van Stenna han en spandiensten verricht? Ik doe het met plezier, samen met hen, betrek ze erbij en vind het nog leuk ook. En ik ben opgelucht dat ik de adminstratie kan uitbesteden aan Stenna en misschien wil Stenna's broer de tuin van mijn ouders er wel bij doen? En dan wil mijn man wel boodschappen doen met allevier.Nou en zo blijf je allemaal tevreden en wordt het ook gedaan. Alleen met veel minder gemor en tegenzin.
Dat is in het geval van Stenna niet gebeurd. Dus voelt het als een zware 'plicht' die ze met moeite heeft kunnen volbrengen. En het resultaat is er dan ook naar. Het gewoon fout om het vanuit de zorgvragers te benaderen omdat je dan zulke situaties krijgt. En op een gegeven moment allemaal overvraagde 'hulptroepen' die geen oudere meer kunnen zien. En diegene die het niet met tegenzin doen en wél in zich hebben bijkans overspannen gaan worden om alle zorg die ze niet alleen aan hun ouders maar ook aan allerlei anderen willen bieden omdat hun netwerk er b.v. meer dan genoeg van heeft.
Dit is een doodlopende weg deze vorm van netwerk aanspreken. Die wel eens sneller kan doodlopen als ze denken. En dan hebben we pas écht een probleem. Geen geld en ook nog's geen enkele kans op maatschappelijk draagvlak meer.
Jaha wethouders erop aanspreken...dat heb ik al geprobeerd. Maar wethouders hebben geen enkele invloed op 'landelijk beleid'. Dus die glimlachen een beetje en zeggen dat ze het best een leuk idee vinden en vervolgens blijft het erbij.
De politiek? Tja ik voel me nu ook niet direct geroepen om in m'n eentje dat te gaan bevechten. Mijn hoop is eigenlijk gevestigd op de werkgroepen en denktanks waar ik dan mijn bijdrage/zegje mag doen. Die hebben vaak weer landelijke vertakkingen dat die het oppikken.En verder verspreiden op landelijke bijeenkomsten etc.etc.
groeten albana

Andersom

Albana en Tsjor: allebei gelijk. Inderdaad zou ik er geen enkel probleem mee hebben voor ouderen in mijn omgeving de financiele administratie te doen. En dat uit te ruilen met de fysieke en huishoudeliijke zorgtaken die mij totaal niet liggen. Maar zoals Tsjor al aangeeft: dat is niet de echte zorg waar straks vraag naar is. Daar ben je met een uurtje per week wel mee klaar, met administratie. En die nemen kinderen/omgeving nu ook al vrij snel over, omdat je dat niet aan een onbekende overlaat,het een typische zoon-taak is die dan het gevoel heeft ook zijn plicht te doen, en omdat het niet zo'n psychische en fysieke belasting is. Maar al snel gaat het bij ziekte en aftakeling om veel meer zorg dan dat. Toch het soort taken die mij niet liggen en veel meer uren per week. Dan zou de "uitwisseling" met buurtgenoten al snel oneerlijk worden. En de vraag is of je nog veel mensen vindt die dat deel willen doen, omdat het veel zwaarder is. Daarnaast is een mentaliteitsverandering nodig.Bij de professionele zorgverlener, bij het CAK (breek me de bek niet open) en bij de ouderen zelf. Om niet als vanzelfsprekend te beschouwen dat de dochter(s) dat soort zorgtaken hoort vervullen.

Mijn idee zou zijn

en ik loop hier al langer over te denken: is het niet mogelijk om met een groep ouderen in een huis te wonen, en dan samen hulp in te huren. Als je met zn vieren in een huis woont bv. en je mag allevier gewoon je eigen AOW houden dan heb je best wel wat te besteden om aan verzorging, hulp, middelen enz. enz. in te kopen.
Toevallig hoorde ik onlangs ook iets dergelijks op de radio. Probleem is nu nog veel wetgeving, in Nederland ben je dan direct een voordeurdeler, en mag het vaak ook van de bestemming niet, maar als die regeldingetjes zouden kunnen worden aangepast is dit toch ook een mogelijkheid.
Bovendien heb je dan ook weer meer werkgelegenheid. En kleine dingetjes kun je voor elkaar doen. Ik denk dat mensen dan veel minder moeite hebben om hulp te vragen omdat ze niet in een afhankelijke positie zijn. Het vergt wat overleg en redelijkheid, maar dat is eigenlijk altijd nodig.

Zorg en grasmaaien

Het gaat niet om 'intieme zorg' zoals wassen en aankleden. Het gaat voorlopig écht alleen om de han en spandiensten. De 'echte zorg' blijft gewoon verzekerd.
Dat blijft in ieder geval de komende jaren zo. Dingen als huishoudelijke hulp, maatschappelijke ondersteuning (die belasting papieren dus), eten aan huis, tafeltje dekje of hoe ze ook heten, met indicatie eten bij het buurtverzorgingshuis, boterham smeren 's morgens, naar de kapper met de regiotaxi of buurtvervoer, naar het ziekenhuis met begeleiding én taxi, vuilnis buiten zetten, met je eigen scootmobiel boodschappen doen, alarmering, welzijn, dagbesteding etc.etc.
Dat zit of gaat allemaal naar de WMO (gemeente dus). En de gemeente krijgt er dus enorm veel taken bij en wel héél veel minder geld.
Dus is (landelijk) besloten dat je een behoorlijke indicatie moet hebben (dan kom je ook in aanmerking voor verpleeghuis) wil je nog vergoeding krijgen voor bovenstaande zaken. Ook wordt er bezuingd op dingen als rolstoelen, loophulpmiddelen, scootmobielen enz.
Het gebruik van de regiotaxi is al ingeperkt en eerder kreeg je ook een rolstoel voor zo nu en dan, maar nu moet je dan zo nu en dan 'm maar ophalen op een centraal punt (hoe dat zoek je maar zelf uit.
De 'intieme zorg' blijft zoals het is, alleen worden daarvan de indiciaties ook iets opgeschroefd en de tijd wat ingeperkt zodat er geen tijd is voor eventuele han en spandiensten. Deed eerder de wijkzuster na het wassen/aankleden ook een boterham smeren? Dat laatste gaat er dus af.
Alles wat je ooit thuis qua huishouden zelf deed, moet je nu dus ook zelf gaan regelen of iemand ervoor betalen. En anders niet. Heb je geen netwerk? Vind je niemand bereid daarvoor? En óók geen geld?
Dan is het helaas pindakaas en zoek het maar uit.
Dat is geen doemdenken. Want deze 'valkuil' zien de gemeenten ook. Want wat doe je met ouderen die dus dan versmeren en vereenzamen en misschien wel verhongeren omdat ze b.v. sociaal amper contacten hebben (of wilden) en ruzie met hun kinderen? En die ook nog 's amper geld hebben?
Laat je die dan zo zitten?
Daar is dus b.v. nog niks voor 'uitgedacht'.
Het is er niet meer, wordt niet meer vergoed en het kan dus ook écht niet meer in geval van nood nog voor die ene keer ingezet worden.
Dat zijn dus van die dingen waarover wij dan proberen te brainstormen.
groeten albana

Internet

De enige reden dat ik het via internet niet zie zitten, is dat ik internet te anoniem vind. Ik zou écht niet me daar gaan aanmelden met naam en toenaam en tel. nr.
Ik ben daar nogal (misschien overdreven) voorzichtig mee. En ik ken er zo wel meer.
En ik denk dat internet ook een soort afstand schept. Dat het voor heel veel mensen intiemer is, vertrouwekkender om iemand in het 'echt' te zien, te ontmoeten. Ik zou andersom ook écht niet zomaar iemand van internet bij me thuis laten komen. Daar zou ik eerst minstens een ontmoeting voor willen hebben buitenshuis.
Dus verder is het een prima idee...maar dat internet is voor mij de clou.
Het spreekt niet zo 'aan'.
Weet zelf trouwens ook geen goed alternatief. Maar dit voelt voor mij niet goed.
groeten albana

Breder trekken

Er zijn veel mensen met een verstandelijke beperking en of psychiatrische problematiek die graag hulp zouden krijgen bij hun post en financien. En daar ben je zeker meer tijd kwijt als 15 minuten in maart! Sommige zouden misschien best de tuin kunnen doen of jou als oudere helpen in het huishouden. Inderdaad de vraag, hoe breng je ze bijelkaar?

gr Passiebloem

Goed idee mirreke

Ja! Dat lijkt me ook heel fantastisch plan.
Gr. Bibi

mirreke

De meeste ouderen waar ik kom zitten helemaal niet te wachten om met meerdere personen in een huis te gaan wonen. Ze kiezen juist voor het zelfstandig wonen voor zover ze het nog kunnen. Met behulp van ons en de h.h en de mantelzorgers.
Er bestaan hier wel woon eenheden waar iedereen zijn eigen appartement heeft,maar waar ze wel een beroep kunnen doen in geval van nood op hun mede flatbewoners. Er wonen daar hele fitte ouderen en ouderen die wel afhankelijk zijn van de thuiszorg. Het mooie van dit concept is dat iedereen zijn eigen huishouden voert. Dus gewoon ouderen die elkaar vrijwillig helpen. Echt dat is zo mooi om te zien dat dit werkt. Ik denk dat er meer van dit soort woon eenheden gemaakt moeten worden, ik denk dat we dan al een heel eind op de goede weg zijn.

Albana

Daar lopen we dus straks tegen aan die indicatie, nu kunnen we die nog wel aardig opschroeven, maar kan dit straks nog wel?.
. ""Deed eerder de wijkzuster na het wassen/aankleden ook een boterham smeren? Dat laatste gaat er dus af. ""
Het gaat er niet af die boterham smeren, we krijgen gewoon minder tijd bij de cliënten ( nu 30 minuten straks misschien 20 minuten) Dus ook dat sociale praatje kan alleen maar tijdens het wassen/douchen/broodje smeren.
De praatjes die wij voorgeschoteld krijgen dat het een buurtproject gaat worden met mensen uit de buurt die de hand en span diensten gaan verlenen geloof ik niet zo in. Ik moet het eerst nog zien gebeuren.
Het komt er op neer dat straks alleen de "vermogende" ouderen nog de goede zorg kunnen krijgen omdat ze het zelf kunnen betalen. Die huren gewoon een particuliere thuiszorg in waar alles te koop is. Gewoon te triest voor woorden.

Triest

Dat voorbeeld van die boterham heb ik letterlijk 'gehoord' van een wijkzuster....Dat ging ook wel om iemand die dat werkelijk niet meer kon en dan bij gebrek aan hulp er maar wat 'opsmeet' (b.v. plak kaas) dichtvouwde en happen maar. Dat ging om iemand met ernstige tremore.
Maar het doet er niet zo toe. Het gaat een hele lastige klus worden. Waar niet écht iemand een oplossing voor weet. Die er w.s. ook niet gaat komen....of het worden 'lapmiddeltjes' of je moet het enorme geluk hebben dat je kinderen hebt die er toe in staat zijn óf de financiën.
Ik merk wel een 'omslag' bij ouderen. Meer bij de groep ouderen die nog géén hulp nodig hebben. Die nog ervoor zitten zeg maar, maar voor wie het ook zomaar kan veranderen. Mijn eigen ouders behoren bij die groep en de meeste ouders van kennisen en vrienden ook...Ik hoor meer en meer om ons heen dat mensen naar notarissen stappen en bepaalde 'voorwaarden' aan hun testament toevoegen. Of dat ze 'schenken' met daaraan gekoppeld overeenkomsten met hun kinderen dat die dan de zorg financiëren van die schenking of het in natura leveren. De ins en outs van de mogelijkheden weet ik niet precies, maar er zijn op die manier nog dingen mogelijk.
Ik hoop ook een beetje erop dat een bepaalde ondernemers er ook de voordelen van inzien. Ik zie b.v. ook dat onze bewoners steeds meer reclame matriaal binnenkrijgen m.b.t. kant en klaar eten. Vanaf dit jaar zijn ze daar namelijk 'vrij' in, ook als ze in een verzorgingshuis wonen. Ze betalen niet 1 budget meer, maar alles gespecificeerd (ja ook die maaltijd) en per dag/handeling etc.
Op een verjaardag trof ik een lokale supermarkteigenaar die wel geinteresseerd was in de ontwikkelingen in de zorg en die er wel een nieuwe 'doelgroep' in zag qua boodschappen. Die erover dacht om boodschappenbriefjes te laten bezorgen zodat ouderen dat kunnen aankruisen en hij het later kan bezorgen. Een soort SRVman alleen dan wat eenvoudiger. Volgens hem zouden de kosten zeer beperkt zijn als hij meerdere klanten zou kunnen combineren (4 ouderen=als 1 gezin was zijn berekening). Binnenkort gaat hij op bezoek bij de WMO raad om zijn plannen uiteen te zetten. Want als hij dat wil moet hij wel adressen hebben van de mensen om wie het gaat (voor het reclamematriaal) of de WMO raad moet dat zelf laten bezorgen (ook een optie i.v.m. de privacy).
Dus er komen best wel dingen 'los' in de maatschappij, maar ook hier op OO b.v. zie ik dat over het algemeen de mensen een veel te rooskleurig beeld hebben en dingen zeggen als dat ze dat niet 'willen' terwijl het allang ingevoerd is en beslist. Maar omdat 'oude gevallen' nu grotendeels nog onder de oude wetgeving vallen is het nog niet zo zichtbaar. Maar de mensen die vorig jaar pas 'hulp' hebben gekregen worden al geacht op de hoogte te zijn geweest en worden al financiëel aangeslagen voor sommige zaken. En volgend jaar zullen de gevolgen nog méér zichtbaar zijn, dan is het gedaan met de huishoudelijke hulp in de meeste gevallen en de dagopvang.
Ik vind het ook enorm triest. Ik voorzie ook een heleboel mensen die gaan versmeren, vereenzamen en misschien wel ondervoed raken en ben ook bang dat er overlast gaat onstaan in de vorm van licht dementerenden die 's nachts op deuren gaan kloppen omdat ze hun dagritme kwijt zijn. Dat gaat heisa geven. Let maar op. Wij zijn dat ook niet gewend...dat we moeten omkijken naar ouderen in onze buurt, netwerk etc.
In andere Europese landen is dat veel meer altijd zo geweest en nog een ingeburgerd iets.
Dat is wat onze kosten zo opgedreven heeft.En wat er nu 'af' is.
groeten albana

Wijkzuster en in het algemeen

Er komt werkelijk een ouderengolf aan. Onze bevolkingspiramide staat behoorlijk op zijn kop. Iedereen die zelfstandig kan blijven wonen, prima natuurlijk, maar als je je eigen huis plus alle rekeningen moet bekostigen, hebben niet veel mensen genoeg geld om ook nog hulp in te kopen. Lijkt me ideaal, en misschien ook niet, want onder ouderen bestaat ook veel eenzaamheid, depressiviteit, verslavingen (en dan bijv. aan gokken).
Het is gewoon zo dat over tien, twintig jaar, als ik zelf oud en hulpbehoevend ben (en hopelijk nog gezond van geest) vraag ik me af of het puur organisatorisch nog wel mogelijk is om zoveel ouderen zelfstandig te hebben wonen, en of dat dan voor de betreffende ouderen wel betaalbaar is.
In die zin denkt ik in andere oplossingen. Eigenlijk een soort kleinschalige en zelf-gefinancierde groepswoning, met wel eigen kamers, gezamenlijke woonkamer, keuken.
Als ik aan mezelf denk zou ik liever samen met een aantal anderen wonen, dan alleen (vrouwen worden nog steeds ouder dan mannen, kinderen zijn over de aardbol uitgevlogen) zelfstandig en eenzaam zitten zijn. Aan de andere kant, misschien gaat het zo mis dat we grote groepen ouderen zullen zien zwerven.
Daarnet trouwens op radio 1: dementie is volksziekte nummer 1. Bij ouderen boven 70 meen ik 1 op 4. Hoe gaan we dat doen? Daar moet de ouderenzorg naartoe, verpleging enz. Genezing laat op zich wachten, dus ga er maar aan staan. Er zal niet veel capaciteit overblijven voor de 'gezonde oudere'...

Als het inderdaad zo is dat het in veel andere landen anders gaa

waarom gaat de overheid dáár niet eens kijken om ideeen op te doen. Ik snap natuurlijk heus dat je niet zomaar (Europese) landen met elkaar kunt vergelijken. In Mediterane landen waar mensen veel meer buiten zijn, is het leven en wellicht dus ook de sociale controle een heel stuk anders dan in ons kikkerlandje, waar iedereen een groot deel van het jaar binnen is. Net zoals je het niet kunt vergelijken dat de gemiddelde Groninger in een groot betaalbaar huis woont en wellicht ruimte heeft voor een ouder, de Randstedelingen daar meestal simpelweg de (betaalbare) ruimte niet voor hebben. Daarnaast zijn er natuurlijk ook gewoon culuurdingetjes. Maar toch, als daar nou eens werkbezoeken aan besteed werden, dan komen we misschien toch tot wat zinvolle en uitvoerbare ideeen.
Gr. Bibi

Volgens mij is dat al gebeurd

In die overleggen waar ik wel eens bij mag zijn worden we doodgegooid met Europese voorbeelden en cijfers. Ook zijn er talloze rapporten met voorbeelden van ouderenzorg in andere landen. Ik vermoed (heb het niet gecontroleerd ofzo) dat er dus al gekeken is naar andere landen en men op werkbezoeken is gegaan. De maatregelen zijn rijksmaatregelen en die moeten door gemeentes doorgevoerd worden (grotendeels, niet helemaal). De rapporten komen meestal ook van het rijk.
Ik weet daardoor hoe het er in andere landen aan toe gaat. En of je daar nu een 'voorbeeld' aan moet nemen is maar zeer de vraag. In een heleboel Europese landen ís namelijk amper ouderenzorg. Daar wordt het door de kinderen gedaan die dan in ruil jouw pensioen opeisen/opsouperen. Dat gebeurd er in het overgrote deel van Europa met ouderen. De grote golf met ouderen is daar ook minder spectaculair dan hier. De verhoudingen liggen anders. Hier komt de grote babygolf eraan van vlak na de oorlog. Dat is al niet overal zo geweest, er waren landen waar die oorlog niet eenzelfde werking had als hier. En het aantal kinderen is ook kort erna enorm beperkt door de opkomst van anti-conceptie. Ook die anticonceptie is niet overal even 'snel' al gewoon geworden. De verhoudingen liggen dus anders. En dan hebben we nog een zeer grote groep enorm oude ouderen met aanverwante problemen. In een heleboel Europese landen worden de ouderen niet zó oud als hier. Onze gezondheidszorg is nu eenmaal op een hoog peil. Er zijn maar een paar landen die voor vergelijking met 'ons' in aanmerking komen daardoor. Duitsland, Denemarken, Zweden, Frankrijk (even uit het hoofd, volgens mij was dat het wel). Maar in vergelijking met het duurste land qua ouderenzorg (Duitsland) zijn wij zelfs 3 keer (!!) zo duur uit. Dat zit 'm vooral in de 'langeverblijfduur' opnames. De AWBZ dus. En in de vele zaken die hier vergoed worden en in andere landen niet en ook nog in de eigen bijdrage. En dat is dus allemaal nu terug gedraaid of wordt binnenkort teruggedraaid.
Het zit 'm ook nog een beetje in onze cultuur, Ned. regeltjes land en voor elk uitzonderingetje hebben we weer apparte regeltjes...Dat kost ook het nodige aan controle en uitvoering.
Dus buiten dat we véél vergoeden, kost de uitvoering en controle ook nog 's meer en later we de ouderen zelf niet betalen.
Het is dus helemaal niet zo 'raar' dat Nederland de ouderenzorg nu zo versoberd. Maar de clou is dat wij (de rest van ned.) het 'onwent' zijn dat ouderen niet verzorgt worden. Zelfs in Duitsland (het best vergelijkbaar met ons) is het gewoon dat han en spandiensten gewoon door je netwerk gedaan worden, niet alleen nu, dat is altijd zo geweest. Of je betaald er iemand voor (ook goed) in ieder geval 'regel' je het zelf. En je word pas opgenomen als je een gevaar vormt voor je omgeving of jezelf. Er is wel wijkzorg zoals wij die kennen, maar die is puur voor verzorgende en verpleegkundige handelingen en ook nog maar minimaal. En ook daar moet je zelf aan meebetalen als oudere. En ook als je bent opgenomen is het niet zoals hier, het is veel soberder. Dus daar blijf je zo lang mogelijk op jezelf, of bij je kinderen. Of in een gezamelijke setting met anderen. Naar dat systeem probeerd Ned. ook te komen. Maar dat gaat als je járen zo verwend bent qua ouderenzorg zoals hier een behoorlijke klus worden.
Je ziet het ook aan reacties hier. En dan heb ik het nog niet over het veel te rooskleurige beeld dat de meesten hebben. Eerder was er een draadje over de kosten. Waarbij bijna iedereen riep dat het ze niet uitmaakte wát ze betaalden als het maar zo bleef als nu.
Even uit m'n hoofd gerekend, nu betalen we 3,7 % van ons BNP aan ouderenzorg, keer 10 (want dat is ongeveer de toename binnen enkele jaren) =37% van ons BNP.
Ik bedoel als je zulke dingen roept heb je toch geen realiteitsbesef?
groeten albana