Oproep - petitie geboortezorg

Onduidelijk

Ik wil best een petitie tekenen maar dan moet ik wel weten waar ik voor teken. Het is mij niet duidelijk wat er nu precies gaat veranderen. Ook als ik door klik naar de link staat dat niet vermeld. Om welke veranderingen gaat het die gevolgen zouden hebben voor vrijheid en veiligheid van zwangeren?

even goed lezen

Rechts midden van de petitiepagina zit een link.
http://moedersinactie.blogspot.nl/2014/04/waarom-moeders-in-actie.html
en op die pagina nog een link met nog veel meer informatie
http://www.geboortebeweging.nl/nieuws-a-media/achtergrondinformatie/
Misschien handig voor de petitieopstellers om hier toch even naar te kijken.
In een ander draadje werd de link ook al niet gevonden.
Handiger op de pagina zetten?

voor dummies

Gynaecologen en vroedvrouwen zijn tegenover elkaar komen te staan wie de regie heeft bij het geboorteproces. Trigger was de discussie over de oorzaak van het relatief hoge sterftecijfer rond de geboorte.
Dit wordt uitgevochten over de hoofden van de doelgroep, zwangeren en hun partners en familie.

Is de belangstelling voor thuisbevallen te klein, dan stort de zaak de komende tien jaar in en mogen we ons melden bij de gynaecoloog als poortwachter voor de geboortezorg.

Zou de gynaecoloog de thuisbevalling in ere houden?

Temet

Dat was voordat ze zelf bevallen was.

AnneJ

"Is de belangstelling voor thuisbevallen te klein, dan stort de zaak de komende tien jaar in en mogen we ons melden bij de gynaecoloog als poortwachter voor de geboortezorg"

Ik vraag me dat af. Waarom zouden risico-arme ziekenhuisbevallingen niet gewoon door de verloskundige kunnen worden gedaan? Met de gynaecoloog standby voor het geval er iets misgaat?
Ik ben van mijn eerste in het ziekenhuis bevallen, zoals ik van het begin af al van plan was. Verloskundige kwam thuis, bezag de zaak, belde het ziekenhuis (geloof ik, ik weet het niet eens meer precies), ving ons daar op en deed de bevalling. Geen gynaecoloog gezien, voor zover ik me kan herinneren. Omdat ik pijnbestrijding wilde - uiteindelijk kwam het daar trouwens niet meer van- moest ik wel aan de monitors dus er liepen nogal wat mensen rond in die verloskamer, maar daar zat vziw geen gynaecoloog tussen.

Mijn dochter is overigens thuis geboren. Niet mijn keus, maar de hare

Ik ben persoonlijk niet bijzonder gehecht aan de thuisbevalling, maar vind het systeem van een goed netwerk van verloskundigen wel zeker het behouden waard. En als je dat overeind houdt zal dat ook zijn nut bewijzen bij de ongeplande thuisbevallingen, zoals die van mijn dochter.

Ik vraag me trouwens af hoe vaak dat voorkomt, dat moeder wel thuis moet bevallen omdat het te snel gaat. Volgens mij is dat bepaald geen zeldzaamheid.

Groeten,

Temet

In het ziekenhuis

Temet, er zijn al 2 redenen waarom je de thuisbevalling op achterstand zet.
Een gynaecoloog ziet meer risico's en heeft er belang bij om de afdeling te vullen en zijn team aan het werk te houden. Als je die als poortwachter hebt wordt de zaak in het voordeel van het ziekenhuis beslist. Natuurlijk kan het echte werk dan uitgevoerd worden door vroedvrouwen, in opdracht van de gynaecoloog. Natuurlijk gebeurt dat nu al in het ziekenhuis, behalve als ze niet willen.
Mij was beloofd dat ik in het ziekenhuis door mijn vroedvrouw geholpen zou worden in de discussie over de onnozelheid van mijn opname. Maar, achter mijn rug om, hebben ze haar gewoon niet geroepen omdat ze bang waren dat ik me bij ingrepen niet aan hen over zou willen geven. Je mag vooral niet zelf nadenken, een mening hebben, voor je rechten en die van je kind opkomen. Daar gaan zij over.

Het is weer eens ouderwets man/vrouw techniek/natuur, machtsuitoefening/begeleiding. Hele discussieavonden kun je daarmee vullen.
Voor de ruggegraat van de thuisbevalling heb je de vroedvrouwen als zelfstandige beroepsgroep hard nodig.

Thuisbevallen is echt anders dan in het ziekenhuis bevallen met een vroedvrouw. Ik voelde me echt veel competenter en meer in control en tevreden en gesteund.

Annej

Als de gynaecoloog zich niet aan gemaakte afspraken houdt kan je een klacht indienen. Ik vind jouw verhaal geen bewijs dat bevallen in het ziekenhuis slecht(er) is. Er zijn vast ook vrouwen met minder leuke ervaringen met verloskundigen.
Dat man/vrouw verhaal begrijp ik niet, de helft van de gynaecologen is vrouw, bij jongere gynaecologen zelfs ruim meer dan de helft (kan je googlen).
Ik hoop dat verloskundigen en gynaecologen een goede manier gaan vinden om samen te werken. Dat onderlinge gekissebis dat is pas slecht voor de zwangere vrouw en het ongeboren kind.
Verder, even over de beginposting van Beatrijs, vind ik niet dat de zwangere vrouw, maar dat het ongeboren kind centraal moet staan.

slechter?

Het gaat erom dat je zelf de keus moet kunnen maken of je in het ziekenhuis bevalt. En inderdaad, ik vind het ziekenhuis een noodzakelijk kwaad. Ik ken het achter de schermen en weet hoeveel schade je kan oplopen van een ziekenhuisopname. Het is ook een fantastische voorziening waar we steeds beter mensen kunnen helpen. Maar ik zou het fijn vinden voor vrouwen in de toekomst dat ze zelf de keus zouden kunnen blijven maken.
Gynaecologen en vroedvrouwen samenwerken is een lastige. Gynaecologen de baas spelen over vroedvrouwen wordt het dan.
En wie gaat er over het belang van het ongeboren kind?
Ook daar staan de professionals klaar om zich te verschuilen achter het belang van het kind als ze hun eigen zaken er door willen drukken.

mwah

Het uitdragen van de eigen kracht van vrouwen heeft ons ook de verheerlijking van de bevalling-zonder-pijnbestrijding gebracht dus ik heb daar gemengde gevoelens over.

Ik ben ook voor het handhaven van de vroedvrouwen als zelfstandige beroepsgroep maar zie niet in waarom dat a priori onmogelijk zou zijn als de belangstelling voor de thuisbevalling zou verflauwen. Je kan toch best verloskundigenpraktijken blijven houden zoals nu? Het is helemaal niet handig om alle zorg rondom de zwangerschap in het ziekenhuis te concentreren, alleen al omdat in veel plaatsen helemaal geen ziekenhuis (meer) is. Je kan ook best, lijkt mij, de vroedvrouw als poortwachter hebben - maar in het ziekenhuis. Ik snap wel dat er in de praktijk een territoriumstrijd kan gaan woeden maar op zichzelf lijkt me niet dat die per se in het voordeel van de gynaecoloog zou moeten worden beslist.

"Thuisbevallen is echt anders dan in het ziekenhuis bevallen met een vroedvrouw. Ik voelde me echt veel competenter en meer in control en tevreden en gesteund."

Ik heb geen reden de oprechtheid van je ervaring in twijfel te trekken. Maar net zoals er gewaarschuwd kan worden tegen het onnodig medicaliseren van zwangerschap en bevalling kan er ook gewaarschuwd worden tegen het onnodig verheerlijken van de thuisbevalling. Consequentie daarvan is dat degene die op basis daarvan voor de thuisbevalling kiest, die thuisbevalling ook snel als beter zal ervaren dan de ziekenhuisbevalling waar ze niet voor gekozen heeft.

Ikzelf heb die ervaring niet. Niet zo gek: ik koos voor een ziekenhuisbevalling en die heb ik de eerste keer ook gehad. De tweede keer niet. Ik kan niet zeggen dat ik mij daardoor veel minder in control en tevreden en gesteund voelde. In control is tijdens een bevalling toch tamelijk betrekkelijk. Tevreden was ik in beide gevallen toen het kind er heelhuids uit was. Gesteund werd ik in beide gevallen wel.

Het enige nadeel van de thuisbevalling was dat het hechten daar veel pijnlijker was, kennelijk kon men in het ziekenhuis betere verdoving geven. Waarom in 's hemelsnaam?

In het verslag schreef de verloskundige "mooie thuisbevalling". En toen ik dat later zag dacht ik wel 'ja ja, die gaat op je lijstje van ''kijk eens hoe mooi en probleemloos een thuisbevalling kan zijn', waarbij buiten de statistieken blijft dat die thuisbevalling van mij niet had gehoeven'.

Groeten,

Temet

thuisbevalling omdat het te snel gaat

Tsja, die ken ik van mijn vierde, 20 minuten na wakker worden met wat kramperige buikpijn was hij er.
De verloskundige was er 15 minuten nadat we haar gebeld hadden en dat was 5 minuten te laat. Ik had overigens met geen mogelijkheid op tijd in het ziekenhuis kunnen komen...

ideologisch

Ja, jammer dat je zo snel in een soort ideologische strijd terecht komt.
En ik denk dat we nog veel eerlijker zouden moeten zijn over de consequenties van zowel een thuisbevalling als een ziekenhuisbevalling. Zowel thuis als in het ziekenhuis gaan er babies dood. Zowel thuis als in het ziekenhuis kun je de gruwelijkste geboorteervaring overkomen. Natuurlijk heeft het ook te maken met je eigen verwachtingen.
Ik had een moeder die met gevoel voor moderniteit en vooruitgang zich bij mijn aanstaande bevalling liet opnemen in een kraamkliniek.
Daar is ze nogal van teruggekomen. Ze kreeg een borstontsteking en hardhandige zusters en is met mij zo snel mogelijk in een taxi naar huis gevlucht. Bij de volgende bevallingen bleef ze thuis.
Wij zijn thuis dus succesvol geindoctrineerd inderdaad.

overigens

Vond ik mijn twee thuisbevallingen veel en veel fijner dan beide ziekenhuisbevallingen.
In het ziekenhuis werd ik bij de derde (was net een dag voor de 37 weken begonnen) niet geloofd dat er iets was terwijl ik al op 5 cm bleek te zitten. Nee mevrouw, als u aan het bevallen was zag u er heus anders uit...
Bij de eerste (meconiumhoudend vruchtwater) mocht ik nog geen glaasje water van de verpleegster en kwam ik na de bevalling op een zaal met 5 andere pas bevallen vrouwen terecht. Slaap lekker...

De gynaecoloog van de eerste was heel prettig, daar zou ik zo weer bij willen bevallen. De gynaecoloog bij de derde was wat minder plezierig, maar nam mij op zich wel serieus.
De verloskundige bij alle 4 bevallingen was dezelfde en was heel erg fijn, zij heeft ook de verpleegsters duidelijk gemaakt dat ik geen doorsnee zwangere was en dat ik niet piep maar meestal wel door heb hoe ver ik ben. Ik ben ook erg blij dat zij er was voor de overdracht naar de gynaecoloog.

Wat ook fijn is dat de verloskundige op huisbezoek komt als er wat loos is. De keer dat ik een tijdje onder controle was van het ziekenhuis moest ik iedere keer oppas voor de anderen regelen en daar weer heen, en onderzoeken gingen niet echt soepel achter elkaar aan, en je zat er minimaal 2-3 uur ter observatie...

Fransien

Ja tegen zulke haastige kinderen kan een verloskundige niet op!

Een vriendin van mij heeft 3 kinderen, alledrie na snelle bevallingen. Ze is op dat punt erfelijk belast. Ondanks dat de eerste snel gekomen was en vriendin de verloskundige ook over de familiegeschiedenis had ingelicht maakte de verloskundige bij de tweede niet zoveel haast. En kwam dus te laat. Dat was zo'n blamage dat ze bij nummer 3 al bij de eerste kik op de stoep stond, dus die had haar lesje wel geleerd.

Maar binnen tien minuten, dat zullen er niet veel redden vrees ik.

Bij mij was de vk wel op tijd maar ze deelde me mee dat we het ziekenhuis (dat op tien minuten lopen lag, overigens) niet zouden halen: 'dan beval je in de taxi'. Maar die conclusie had ik zelf ook al getrokken.

Groeten,

Temet

Belangen

http://www.nationalezorggids.nl/kraamzorg/nieuws/18103-wachten-bij-gebroken-vliezen-beter-dan-inleiden-bevalling.html
"Bij een afwachtend beleid blijkt het risico op een infectie niet te stijgen"
Denk nou niet dat de ziekenhuizen daar consequenties uit trekken. Als je naar hun websites gaat zie je nog steeds dat men van mening is dat er een verhoogd risico is op infectie. En dus opname en ziekenhuisbevalling. In het AMC mag je inmiddels met temperatuurcontrole thuis afwachten. Maar er staat niet duidelijk bij of dat betekent dat je dan ook mag thuisbevallen.
En als het risico niet verhoogd is is dat natuurlijk ook baarlijke nonsens.

Richtlijnen

AnneJ: dat afwachtende beleid staat gewoon in de richtlijnen voor gynaecologen (http://nvog-documenten.nl/index.php?pagina=/richtlijn/pagina.php&fSelectTG_62=75&fSelectedSub=62&fSelectedParent=75), inclusief dat eventueel inleiden (bij een zwangerschap van 35 weken en meer) in overleg met de zwangere mag. Gynaecologen moeten zich aan de richtlijnen houden, en de directies van ziekenhuizen zijn daar verantwoordelijk voor. Hou op met die bangmakerij.

en wat staat er dan?

Je link gaat naar een algemene pagina. Na wat doorlinken vind ik de volgende tekst. "Het voortijdig breken van de vliezen gaat gepaard met een verhoogde kans op intra-uteriene infectie. "
Niet waar dus.

Wel waar

Okee de link werkt niet, dan maar een deel van de conclusies;
CONCLUSIES
Afwachtend beleid bij een zwangerschapsduur van minder dan 35.0 weken, tenzij hiervoor maternale of foetale contra-indicaties bestaan.
Bij een zwangerschapsduur van meer dan 35.0 weken kan in overleg met de zwangere vrouw besloten worden om af te wachten of de baring in te leiden.
Bij afwachtend beleid dagelijkse observatie (pols, temperatuur, foetale conditie).
Er staat in de richtlijn vermeld dat thuis afwachten net zo goed is als in het ziekenhuis. In ieder geval is het zo dat je als patient zelf mee mag kiezen over afwachten of laten inleiden.
Verder laat ik het hierbij, ik ben niet voor of tegen ziekenhuis of thuis. Ik ben in beide gevallen niet voor bangmakerij.

Fay

Er wordt beleid gemaakt voor een situatie die geen situatie is. En dan mag je daarin 'meebeslissen'. Dat is geen bangmakerij dat is onnodige bemoeizucht.

Tekst en uitleg

Beste forumdeelnemers,

De strekking van de petitie was misschien niet helemaal duidelijk. Daarom hebben we een apart artikel eraan gewijd. Zie:

Baas bij eigen bevalling
http://www.ouders.nl/opinie/baas-bij-eigen-bevalling

Bevalling met pijbbestrijding

Vrouwen die kiezen voor een bevalling met pijbebstrijding kiezen er naar mijn idee te snel voor om van de bevalling een medische aangelegenheid te maken. Ik ben in dit opzicht wel een beetje Bea Smulderig. En mijn mening is versterkt door mijn eigen ervaringen. Ik heb op zich helemaal geen klachten over de ziekenhuisbevalling die ik heb meegemaakt. Aardige verpleegkundigen en een juichende gynaecoloog met consorten rond mijn bed, wat wil je nog meer? Maar toen ik een thuisbevalling meemaakte voelde ik wel degelijk het verschil. Veel meer ontspannen, geen onnodig medisch circus en veel meer de regie in eigen handen. Nu had ik een beetje de pech dat het deel na de geboorte niet volgens het boekje verliep, waardoor ik na de ziekenhuisbevalling flink te grazen ben genomen om mijn baarmoeder leeg te krijgen, zodat het nabloeden kon worden gestopt en bij de thuisbevalling dreigde een gang naar het ziekenhuis vanwege hetzelfde probleem. Zelfs bij een miskraam ben ik met een ambulance afgevoerd, omdat ik leegliep. Maar ondanks dat ik dus de kans liep op zo'n nasleep, zou ik bij volgende bevallingen gewoon weer voor een thuisbevalling gekozen hebben en ik vind dat je die keus moet kunnen blijven maken. Een bevalling is in beginsel een natuurlijke gebeurtenis en ik vind het belangrijk dat alle partijen een zwangerschap met die insteek begeleiden. Ik vind dat een minister en verzekeraar niet mogen bepalen hoe een vrouw een kind gaat krijgen.

Verloskunidge

Ik heb overigens zelf meegemaakt dat ik op het moment suprème een verloskundige bij mijn bed kreeg die ik nog nooit had gezien, omdat mijn verloskundige vrij was. Dat vond ik jammer. We hadden een voorgeschiedenis samen met die 'eigen' verloskundige, dat schept een band. Dus met een verloskundige in plaats van een gynaecoloog als begeleiding is er ook niet altijd de zekerheid dat je weet wie er bij je bevalling aanwezig is.

Temet

"Dezelfde Beatrijs Smulders die, als ik me wel herinner, ooit beweerde dat pijn bij de bevalling noodzakelijk of toch in elk geval hoogst bevordelijk was voor de band tussen moeder en kind?"

Precies. Sindsdien neem ik wat zij schrijft met een dikke schep zout.

Jammer, want misschien gaat het deze keer wél ergens over.

Ik ben moeder van een puber en een jongvolwassene, maar in "mijn" tijd was er ook weinig zeggenschap, maar dan andersom. Ik had een goede reden om in een ziekenhuis te bevallen, met steun van de verloskundige, maar dat "mocht" toch niet zomaar. Toevallig was het voor ons wél beter. Maar we hadden er niks over te zeggen. Gelukkig (?) gebeurde er toen iets anders waardoor ik alsnog een indicatie kreeg.

Ik heb ook moeten bidden en smeken om mijn kind borstvoeding te kunnen geven, want ze propten er zomaar een fles in. Ook daar had ik niks over te zeggen.

Het ging toen om andere dingen (verplicht thuisbevallen toen, mét de nodige pijn, versus verplicht het ziekenhuis in nu), maar die keuzevrijheid was vroeger ook al lastig. Ook wat wel of niet verdoven betreft, mevrouw Smulders. Ook dát wordt over het hoofd van de zwangere vrouw beslist.

(achteraf bleek ik iets aan mijn baarmoeder te hebben waardoor de onmenselijke pijn te verklaren was - gelukkig had ik wél de mogelijkheid tot verdoving, al moest ik wel tot de volgende ochtend half negen wachten omdat de anaesthesist alleen tijdens kantooruren werkte).

Nou.....

Als slachtoffer van de kost-wat-kost-een-natuurlijke-bevalling-ook-al-is-al-twee-keer-eerder-gebleken-dat-het-gewoon-niet-gaat-en-pijn-hoort-erbij-periode en verdrietige toehoorder van tegenwoordig-doen-we-dat-niet-meer-zo-want-we-weten-nu-dat-het-schadelijk-is-voor-de-bekkenbodem-van-de-vrouw tijdens de vele hersteloperaties (nog niet klaar) en mevrouw-als-ik-uw-letsel-ziet-moet-u-immense-pijn-geleden-hebben, ga ik de petitie dus niet ondertekenen. Had ik maar in het ziekenhuis terecht gemogen, was er maar eerder ingegrepen.....dan was mijn onderlijf niet zo'n blijvende puinhoop geweest en zou ik niet nog steeds in janken uitbarsten als ik aan mijn traumatische bevallingen terugdenk. Om het over de risico's die mijn kinderen gelopen hebben maar niet te hebben.

Nee, ik vind het eerlijk gezegd geen verslechtering dat de verloskundigen in de ziekenhuizen komen.

Ziekenhuis

Niet iedereen heeft een ziekenhuis in de buurt, dus dan lijkt het me wel een probleem om steeds weer naar het ziekenhuis te moeten voor controle.
Verder vind ik het ook allemaal niet zo'n probleem. Toen ik zwanger was van de eerste liep ik bij een praktijk van 5 verloskundigen die je allemaal een keer zag. Niet dus, bij mijn bevalling had ik net diegene die ik niet gezien had en waar ik ook helemaal geen klik mee had. Bij de tweede ging het iets beter, wel een verloskundige waar ik het mee kon vinden, maar ook 1 van de 4. Beide keren ook in het ziekenhuis bevallen omdat ik dat zelf wilden en de thuissituatie er ook niet naar was. 1e huis had een nare trap waar je niet af wilt lopen als je op punt van bevallen staat, tweede huis geen stromend water op de zolderverdieping waar ons bed staat.
Ik vond het prima in het ziekenhuis. Oke, de eerste keer moest ik een nachtje blijven op een zaal met 3 andere pasbevallen vrouwen, waarvan 1 snurkende. Niet veel geslapen dus, maar w.s. had ik dat thuis ook niet gedaan.

tendentieus

Ik vind het artikel van Beatrijs tendentieus. Waar gaat het over?

Beatrijs stelt: 'Als het aan de gynaecologen ligt, verdwijnen alle verloskundige praktijken en komen alle verloskundigen in dienst van het ziekenhuis, als assistent van de gynaecologen.' Het gaat dus niet meer zozeer over de vrouw die eigen baas is over de eigen bevalling, maar de verloskundige die een eigen praktijk heeft.
De gevolgtrekking: 'Dan kun je in de toekomst dus niet meer naar het spreekuur bij je verloskundige in je eigen wijk, maar moet je voor elke controle naar het ziekenhuis.' is enerzijds nog maar de vraag of dat de conclusie is; anderzijds is het de vraag wat er erg is als daar 'je eigen' verloskundige zit.
Ik kan me één praktisch probleem voorstellen en dat is de afstand. Maar betekent het dan dat alle bevallingen ook in het ziekenhuis moeten plaatsvinden? En hoe erg is dat?

Een kind krijgen is voor vrouwen en kinderen altijd nog een tamelijk riskante gebeurtenis. Elk jaar sterven vrouwen en kinderen in het kraambed en Nederland heet een hoog percentage kinderen die rond de geboorte overlijden. Dat zou de eerste zorg moeten zijn.

Ideologische of romantische verhalen over thuisbevalling of ziekenhuisbevalling helpen daar niet bij, van geen enkele kant. Dat het om 'keuzevrijheid' zou moeten gaan snap ik al helemaal niet: je moet daar zijn waar het het beste is voor jou en je kind. Keuzevrijheid doe je maar weer als je op vakantie gaat.

Ik kan niet goed opmaken waaruit blijkt dat 'de gynaecologen' 'de verloskundigen in dienst en in het ziekenhuis willen hebben. Ik zie wel, dat er steeds meer kontrakten en afspraken worden gemaakt tussen verloskundigen en gynaecologen om de zorg goed af te stemmen op elkaar. Soms doordat een ziekenhuis een verloskundige in dienst neemt, soms doordat gynaecologen de dossiers van alle zwangere vrouwen kunnen volgen. Als gynaecologen en verloskundigen dan goed met elkaar overweg kunnen kan dat een groot voordeel opleveren: je kunt elkaar feed-back geven, als een vrouw onverwachts en plotseling naar het ziekenhuis moet heeft de gynaecoloog de hele geschiedenis paraat en omgekeerd kan de gynaecoloog vrouwen weer terug naar huis laten gaan als ze weten dat de zorg daar in goede handen is.

Of een eigen praktijk en eigen ondernemerschap dan wel in loondienst zijn (van beiden) daarvoor een noodzakelijke voorwaarde is behoeft een aparte argumentatie, die ik graag zou horen. Maar niet onder het motto van de keuzevrijheid van vrouwen. Het is bijvoorbeeld geen 'keuzevrijheid' van vrouwen om naar een gynaecoloog te gaan, daar moet een medische reden voor zijn. Bevallen in het ziekenhuis kan ook met de verloskundige, dus ik zie niet wat daarin zou veranderen als de verloskundige in loondienst van het ziekenhuis is. Ik zie ook niet waarom de thuisbevallingen dan zouden verdwijnen, er wordt momenteel veel gespecialiseerde ziekenhuiszorg naar huis verplaatst. ik heb zelf maandenlang aan een infuus gelegen voor mijn zwangerschap, dat zou nu thuis kunnen. met andere woorden: de verloskundigen kunnen hun kwaliteiten in het leveren van thuiszorg ook inzetten om juist zo min mogelijk zorg in het ziekenhuis te laten plaatsvinden.

Met andere woorden: goede zorg voor vrouwen en kinderen is vooral gebaat bij gynaecologen en verloskundigen die elkaar vertrouwen, met elkaar kunnen samenwerken en die samen bedenken hoe de zorg het beste kan plaatsvinden.

Tsjor

De infrastructuur verdwijnt Tsjor

http://www.theguardian.com/lifeandstyle/2011/apr/16/home-birth-trial-or-rewarding
Het maakt nogal verschil of je begint bij een vroedvrouw en mogelijk eindigt in een ziekenhuis, met dokters en vroedvrouwen, of dat je begint in een ziekenhuis. De kans dat je dan weer terugverwezen wordt naar een zelfstandige vroedvrouw daalt.
Blijkbaar willen we dat. We denken door te medicaliseren meer risico's uit te sluiten.

"In the Netherlands, however, where the infrastructure does exist, home birth rates have nonetheless "dropped like a stone", according to Professor Simone Buitendijk, head of the child health programme at the Netherlands Organisation for Applied Scientific Research. Confidence faltered after the death rate among newborn babies failed to decline as fast as in some other European countries. A series of media reports raised questions about the safety of home births, culminating in a leading national newspaper running a front-page splash entitled: "Don't Try This At Home."

"Soon, there will not be enough demand to justify the infrastructure," Buitendijk says. "Then the system will collapse – and let there be no misunderstanding: we won't be able to rebuild it."

Keuzevrijheid

De keuzevrijheid is er juist de laatste jaren goed op vooruit gegaan. De keuze voor pijnbestrijding kan nu al een stuk vrijer worden gemaakt. Dat is al heel mooi.
Wel jammer dat voor ziekenhuisbevallingen zonder medische indicatie nog steeds een bijdrage wordt gevraagd. Volledige keuzevrijheid zonder enige financiële consequentie is er dus nog niet. Daar lees ik hier niks over?
Ik vind het prima dat vrouwen thuis willen bevallen mochten ze die behoefte hebben maar die keuzevrijheid moet dan wel beide kanten opgaan.

Informatie, informatie, informatie

Ik vind dat als de situatie het toelaat, de vrouw zelf moet kunnen kiezen waar ze bevalt. Die keuze moet gemaakt worden op basis van goede informatie.

Het is net zo goed onzin dat thuisbevallen gevaarlijk is omdat je meent dat een thuisbevalling onhygiënisch is en als je denkt dat de verloskundige alleen gewapend met een navelklemmetje in haar tas komt, als dat je tegenstander van een ziekenhuisbevalling bent omdat je bang bent dat je wijdbeens overgeleverd bent aan tot de tanden bewapende gyneacologen onder onbarmhartig tl-licht.

Je bevalt het beste op de plek waar je je veilig voelt. Zie je een bevalling thuis niet zitten, ondanks dat je geen medische indicatie hebt en indien nodig gemakkelijk bij een ziekenhuis komt, ga dan alsjeblieft in het ziekenhuis bevallen. Als je je niet prettig voelt in een ziekenhuisomgeving en je omstandigheden laten het toe, blijf dan lekker thuis.

Verder vind ik het belangrijk dat barenden de garantie moeten hebben dat er pijnbestrijding voor handen is. Maar ook dat ze goed voorgelicht worden over de voor- en nadelen. Ik weet niet precies wat Beatrijs Smulders over pijn bij de bevalling heeft gezegd, ik kan me niet herinneren dat ze in haar boek heeft gezegd dat pijn noodzakelijk is voor een goede baring en binding. Maar dat pijn er tot op zekere hoogte bij hoort ben ik wel met haar eens. Ik vind dat je pijnbestrijding zowel niet op voorhand moet eisen of afwijzen, maar dat het beschikbaar moet zijn wanneer de barende het nodig vindt. Als je panisch bent voor pijn en dat koste wat kost wil vermijden, dan gaat een pijnbestijdingsloze bevalling geen succes worden. Goede voorlichting over pijn bij de bevalling en over de mogelijkheid, voor- en nadelen van pijnbestrijding en de garantie dat pijnbestrijding mogelijk is indien noodzakelijk lijkt het me voor iedereen makkelijker maken.

skik

Helemaal eens Skik

Ik vind het wel jammer als een vrouw zonder enige ervaring bij voorbaat al zo angstig is voor de pijn, dat ze daardoor een ziekenhuis met verdoving kiest. Laat je niet gek maken, denk ik dan. Maar goed, als die angst er is en blijft heeft het geen zin een bevalling zonder verdoving door te duwen. De geruststelling kan misschien al genoeg zijn om het toch maar zonder te proberen.